5* y 14 ju' d N°, CALLENBACi ELBÜRG, MELK Uit de Provincie. |f. Schoolonderwli letterland" te Groningei Laagste prijzen ior Zeeland: m w hoofdstuk IX. Middel «is Bp dei Ha d0<>r S. G. KLOPPERS ■een als deel 3 var," f.S der Christelijb rM is waarvoor dit j* ssupe®4 fesaxits^ zullen ontvanger,,1 «s, door G. c. Pt??5bId^W; [gebonden deelen ve lil» met f3,25 per gj« hmiïr™8,«^ lalogus wordt 0p M. toegezonden. - niikeI 5- Zaterdag Juli 192 Jl KSiddelbispg, f 1 Inet 11 Juli vervallen Coj zijn inwisselbaar bij] HONDIUS zoon, Ka middelburg. önsfelil ►ER ZONE» ig van onze Baalfabak, „OE ZOOM' iïSGEff OP ZOOh 52 leelkundige behandeling del |eljarige practische ervarin| IGEH Gmvs. l°p gevraagd tege" flinken prijs zuivelfabriek J TE KOOP: tj^A nooi Werrieweulrt INDERHODD, Lepelshad erke. TE KOOP: ros bles Hena***®"'6111 lüEKKER Lz. Mei] TE KOOP: Qemet Hooigr35' fwESTDORP, Seroos*er 1 slijter te W**] een fitelkleve'3 I a 40 L. **2 ragen Boekhande r: J n Tuinitia"' met groententeelt^l n tuinonderhoud' j| bel. Aan te *«„«1 ar van den v^ Nl{gN. Goes, H. A. RA k Uitgave van Venn. LUCTOR ET EMERGG, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: BANGE VORSTSTRAAT 70, (Telefoon No. 11), Bureau te Middelburg: IIRHA F- P. DHUIJ L. BURG. Drukkers t e r b a a n L e C o i n t ar e, Goes. 'Ür> VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG Abonnementsprijs, Prijs per 3 maanden fr. p. post f3. Losse nummersfO.(3£ DE UNIE „Een School met den Bijbel.", III. Wak is toch eigenlijk de beteekenis ran de Unie, afgezien van hare collecte, die ons elk jaar komt herinneren, dat tij nog in leven is. Als wij d'e geschiedenis van het ver- leien, de geschiedenis van de geboorte der linie raadplegen, vinden wij een heer lijk antwoord. De collecte was nooit de hoofdzaak. }let tiart was onder ons steeds meer waard dan de beurs, de liefde meer dan het geld, al is dit laatste de thermometer van de eerste. De collecte kwam d'an ook eerst later. Zij was een protest tegen le leugen, die eerst na lange jaren van «trijd verbleekte: dat het-ons in den strijd toot de school 'te doen was o!m het g:eld. De ruim 4 millioen gulden in al die ja ren door de Unie-collecte verzameld, is een aandoenlijke weerlegging van die leu gen geweest. Zij was een eerherstel. Maar aan die collecte ging de oprich ting der Unie izelve vooraf. Zij werd ge- jticht om het bestaande te hand haven. Zij was historisch een vervolg op het Volkspetitionnement van 1878 toen meer dan 300.000 Nederlandsche mannen en vrouwen hun smeekschrift aanboden »an Z. M. den Koning "Willem III. Dat petitionnement had niet het gehoopte re sultaat. Toen besloot men allen te ver eenigen om elkander te steunen in den strijd, die moest komen; hetgeen van or ganisatie spontaan was verkregen bij het Petitionnement te bestendigen en de Unie was geboren. Zij was izelve een protest. Een protest teg:en de leugen, door de liberale partij gepropageerd: als .zou haar school, de school zonder den Bijbel, die zijn, waaraan de Natie was gehecht. De Unie werd alffloo de band, die alle voorstanders van de school met den Bij bel aaneenbond. Zij wilde steeds allen vereenigen, allen dienen, allen leeren sa menwerken, maai- nooit iemand in den weg staan. Is die band nu onnoodig geworden, dat velen thans reeds eronder uit, kruipen en als onnut er zich van losmaken Het is merkwaardig genoeg om het te ver melden, dat reeds in de e e r is; t e a 1 g e - meene vergadering der Unie, op 30 October 1879, door den Voorzitter, „onzen" Lohrnan, pp die vraag het ant woord is gegeven. Hij zeide: „Velen stel len zich voor, dat als ooit ons beginsel „vrij onderwijs regel, staatsonderwijs üit- (oiidaring" in toepassing kwam, voor een Unie als de onze geen plaats meer zou zijn. Doch die voorstelling i;s olnjuist". Zoo oordeelden de oprichters der Unie. Zij beschouwden haar niet als een „tijdelijk, maar als een permanent verschijnsel", pn handhaafden hiaar bestaansrecht ook in het geval (toen nog zoo ver verwij derd) dat ons beginsel zou hebben- gezege vierd. Ze hadden een open oog! voor de toekomst, en al bracht die toekomst ook eens, op Godis tijd, de overwinning, de verlossing uit den druk, dan nog zou de Unie moeten b 1 ij ven. R het heden van overwinning teek ent ach de r o e p i n g van de Unie op andere af dan eens in den dag, die ons midden in den Schoolstrijd vond, maar haar beteekenis is n;u nog de- kslfde, die zij eens was, en zal ook in de toekomst geen andere worden. Zij is hierin gelegen: de organisatie van allo voorstanders onzer beginselen in sland te houden. Afbreken is een licht werk, bouwen -en onderhouden is moeilijk, maar noodzakelijk. Toen in de woelige Novemberdagen van 1918 de staatsgreep van Troelstra ons de oogien had geopend voor een dreigend gevaar, werden overal in den lande bur gerwachten georganiseerd. Men bond ,zich aanéén om het bestaande te handhaven. Niemand heeft er echter aan gedacht de verkregen organisatie weer op te hef fen toen bleek, dat de staatsgreep een misgreep wa;s. Wie durft ontkennen, dat die organisatie preventief heeft gewerkt? De tegenstanders der bestaande orde be grepen, dat hun kans wias verkeken. Stel lig heeft dit zich paraat houden ons be waard voor revolutie. Zulk een beteekenis heeft ook onze Unie. Hoe de Schoolkwestie zich verder zal ontwikkelen kan niemand voorspellen. Dat men ons van harte onze overwinning gunt, galooven wij niet. Willen wij een herhaling van het verleden, toen de Staat op de school beslag legde, in de toekomst voorkomen, alle gevaar afwenden eer het tot de daad komt, dan zullen wij goed doen aan onze tegenstanders den indruk te geven, dat wij even sterk aan eengesloten b 1 ijven als in het verleden, dat een vaste band ons bindt, en wij elk oogenblik ons weerbaar kunnen toonen. Die band is de Unie. Zij geeft ons de heerlijke zekerheid, dat wij niet alleen staan, maar tienduizenden met ons verbonden blijven; dat wij niet zijn als korrelen zand aan den oever der zee, maar leden van eenzelfde lichaam, bezield door éénzelfden geest, om het bestaande te behouden en nog sterker te maken. i Alleen door die geestelijke betee kenis der Unie te verstaan, zullen wij kunnen samenwerken om de Unie in staat te stellen ook haar roeping, van God haar opgelegd, te vervullen. Het Moderamen van het Bestuur der Unie „Een School met den Bijbel", A. DE GEUS, voorzitter. J. L. PIERSÖN, 2e voorzitter. E. J. Th. a Th. v. d. HOOP. J. TERPSTRA, secr.-penn. plaats hebben, ,doch de Britsohe re- geeri'ng zioiu aan Japan in overwe ging gegeven hebben, automatisch het verdrag te laten voortbestaan tot Oc tober a.s., zoodat er voldoende gele genheid z'al zijn voor de Britsdhe staatslieden en diplomaten om de be voegde mannen in de Vereenig de Sta ten te öonsulteeren. Volgens de Lok al Anzeigér is de Portugeesche regeeiing bereid de sou- -vereiiniiteit over de Azoren voor een zeer laag bedrag aan de reg;eer:ing van Washington te verknopen. Ame rika zloiu op' die eilanden een v'loot- basis vormen. Volgens de „Daily Mail" z;oiu Harding beslaten hebben, dei Ameri- kaansone Rijntroepen zoo spoedig mo gelijk terug te roepen. De vreaesre- solutie is in 'het Sbuis van afgevaar digden aangenomen. Verschillende Sinn-Femers o.w. Griffith en MaG. Neill, die te Dublin waren opgesloten, zijn vrijgelaten. 'De veronderstelling, dat de aan slag lOipl den prins-regent Alexander door een enkel persoon is geschied, blijkt onjuist te zlijn. Gisteren zijn nog drie piersoinen in hechtenis genomen, die van medeplichtigheid in den aan slag .worden verdacht. Die groote vliegtuigfabriek; van Nielsen en Whinter te Kopenhagen is geheel afgebrand. Vele vliegtuigen en auto's zijn vernield. De brand was ontstaan doordien mechaniciens on danks het verbod hadden gerookt. In het centrum van Barcelona zijn vier handgranaten op1 den open baren weg geworpen.. Er zijn tien gekwetsten. BiainenBand. ■4" FEUILLETON. DEED ik eer goede keus? ^■1 o— «Maar, zijt ge er geheel zeker van, °ugelijk hebben, Claude?" zeide kien zij naar het venster terugkeer- ge er volkomen zeker v,an, dat jte nooit eenige v.an die dingen hebt ge zien?" ze we" oplettend nage- «Och, ik weet er alles van," zeide Clau- geërgerd; „praat er toch niet meer er lieve. Ik heb geld genoeg, om ze 6 le betalen, indien 'tnoodig is; laat M, als 'tu belieft, aan mij over, om' da w 81^ea besturen. Er is van- irN ,®en. prachtig hoofdartikel in de ''„inhouw Trafford, hebt gij het Eveim^?" Z?!de terwiï1 hii zich tot Wn Wen(i"e' en een gesprek met haar ii? °!)?r de politiek van Europa. lhjj.1 ,ce Frt:zgerald verliet hét venster, - (0 werk uit haar zak, en ging *>D n YÏC1B- LUL naar zau, taiELat.Cm i ®en stoe' bij het vuur zitten niet tZC ^aar ëew0lle opgeruimdheid tijü ze^s ni®i- gedurende eenigen as de belofte bindend? rnrate do Lente voorbij ging, be- De rijksconferentie te Londen. Va'n deze conferentie, opi welker belangrijkheid wij reeds vroeger we: zön, lekt weinig uit. Toch schijnt zijl een verrassend verloop gehad te heb ben. De besprekingen omtrent de her nieuwing van het AngloiJapanscb verdrag zlijn nu zooverre gevorderd, dat Lloyd George het tnoodig vond in allerijl een kabinetsraad, bijeen te roepen, om daar de kwestie te kun nen bespreken. Het kabinet heeft, ten slotte, na de uiteenzetting van Lloyd George en na kennis genomen te hebben van de diplomatieke inlichtingen, o.m. over de houding van Amerika, besloten om zoo spoedig .mogelijk de kwestie van. het hernieuwen vair het verdrag met Japan, aanhangig te nxaken. De Press Association daarentegen vernam uit bevoegde bron, dat het waarschijnlijk is, dat de Japansche kwestie verschillende maanden ver schoven zal warden. Zooals bekend, zon de hernieuwing in Juli moeten gon Evelijn veel sterker te worden, en de dokters schenen zeer veel hoop te hebben, dat ze spoedig in staat zou zijn, om haar tegenwoordige levenswijze ge heel te eindigen. Ze was sterk genoeg, om zeer .gemakkelijk de trappen op en ,af te gaan en, ofschoon ze nog een groot' gedeelte van den tijd op haar rustbed doorbracht, was dit meer, omdat mijnheer William er op stond, dan omdat zij ge voelde, d,at het werkelijk noodig was. Ik begon fe gelooven, dat mijn verblijf te Alliston HaM ten einde liep, want, wan neer Evelijn in staat zou zijn, om tot het vroolijke en bedrijvige leven, dat zij voor haar ziekte had, terug te keeren, zou ze mij niet langer noodig hebben; maar, toen ik eens tot haar de een of ander© zinspeling hierop maakte, verzekerde zij mij heftig, dat ik ha,ar nooit zou verlaten, en dat ze weer terstond ziek zou worden, als ik weg zou gaan. Rad ik reeds te voren een aangenaam leven, het was nu nog aangenamer, want wij konden te zamen gaan rijden, of met ons werk op een b,ank op het gras zitten, wanneer ook het weer maar warm genoeg w,as. Ik zal dat voorjaar nooit vergeten. Alles in dat prachtige park zag er zoo lief uit. De Lange oprijlaan met haar uitbottende hoornen; het zachte, frissche groen van het gras; de bosschen, geel van de sleu- Te lange Arbeidsdag- „Ons Beginsel" bevatte deze klacht van een bediende op het kantoor eener Stoom bootonderneming ,te Amsterdam Mijn werktijd is van 's morgens* 8.30 U. tot pl.m. 1 en van 3 tot 's avonds on bepaald, d.w.z, 91011 UUr of nog later ,,'als de nood zal vereischen", in mijn geval totdat de boot klaar is. Mijn werktijd is altijd minstens 70 ü'ur per week. 's ZaterdfligSmiddiags tot 5 U'ur en dan nog (huiswerk waarvoor op 't kantoor geen tijd is. Wanneer zou de wettelijke aoht-uren-clag; ingevoerd wor den voor kantoorbedienden Zoolang het niet wettelijk is, behoeft bij mijn patroon niet op verbetering worden aange drongen.. Dat is een veel te lange werktijd, zioo schrijft „Patrimonium". En de klager staat niet alleen. Velen verkeeren in vrijwel dezelfde ongunstige omstandigheden. Gelukkig zal de wettelijke lacht'urendag voor de kantoren wel niet lang meer op zich laten wachten. Het voor-ontwerp- Werktijdenbesluit komt spoedig; in den Hoogen Raad van Arbeid aan de orde. Moet op tal van particuliere kantoren de arbeidstijd worden verkort, op vele officieele bureaux mag; wel eens ernstig telbloemen, en de vogels, die hun vroolijk gezang in de boomen aanhieven; alles scheen vol van leven en vreugde. Evelijn was gelijk een vogel, die langen tijd in een kooi was opgesloten geweest en plotseling zijn vrijheid had herkregen. Haar vroolijken lach kon men bijna den ge- heelen dag booren, en haar vluggen tred, bij het naar huis gaan, toonde, dat zij haar gezondheid en kracht snel terug kreeg. Toch kwelde mij één gedachte. Zou het kunnen zijn, dat de gelegenheid voorhij was dat ik nu nooit in staat zou zijn, er haar toe te brengen, om ernstig over haar ziel en over de 'eeuwigheid na te denken? Ik had het, sedert mijn bezoek te Branston, al zoo dikwijls beproefd, om ee^ begin te maken met het spreken tot haar over deze dingen, maar de po ging mislukte altijd, en, ofschoon ik zeer ernstig bad, dat God mij een weg zou banen, en mij de gelegenheid zou geven, waarnaar ik nu, sterk verlangend, uitzag, toch scheen geen weg te worden geopend, geen gelegenheid te worden gegeven. En nu begon Evelijn beter te worden, en hoe was er nu! kans toe dat zij tot ernstige gedachten zou worden gebracht, wanneer alles rondom haar zoo helder en aange naam was? Toch hield ik aan in 'tgebed. Ik had in den omtrek van Alliston Hal eenige arme lieden ontdekt, voor wie ik een weinig werk voor mijn Meester kon aan een wat langoren arbeidstijd worden gedacht. Wij kennen bureaux, waar in doorsnee niet meer dan 5V2 uur per dag wordt gewelkt. Daar kan zonder bezwaar anderhalf uur minstens, bij. Bij goede or ganisatie van het werk kan op den pu- blieken dienst in Nederland wel wat be zuinigd worden, terwijl men dan aan re delijke eischen inzake salarieering^ enz. heter kan voldoen. De groote vergissing. Uit een reeds vroeger geplaatst bericht bleek, dat de Directie der Nederlandsche Spoorwegen het voornemen heeft opgevat voortaan alle vrouwelijk personeel te we ren. Zij deelde daaromtrent mede, dat enkele Uitzonderingen daargelaten, het vrouwelijk personeel weinig ernst betoon de bij het werk, aanhoudend verzuimd© en door 'kleeding, houding, lachen, giche- len, minder gunstig werkte op de man nelijke collega's" Ieder, die op dit stuk eenige ervaring heeft, zal, zoo- schrijft de „N. P. G. C." aanstonds moeten toestemmen dat de,ze klacht der directie van de Nederl. Spoor wegen, speciaal voor Wat betreft de groote kantoren, juist is. Allerwege hoort men dezelfde verzuchting, en dat, ondanks het feit, dat inderdaad sommige vrouwelijke ambtenaren uitblinken door ijver en .plichtsbesef. In de omgeving van een groot kantoor, waar het individueele in de massa onder gaat, voelt de vrouw zich niet thuis, en kan er zich niet vertoonen in haar beste kwaliteiten. De vrouw dient doorgalans gaarne een persoon. Daarom hebt ge vaak uitmuntende particuliere secretaressen. Maar zoodra haar werk het speciale ka rakter gaat verliezen en eenvoudig een deel wordt van een groot geheel, zinkt de vrouwelijke kracht in. Alle werken in de groote maatschappij is voor de vrouw doorgaans een surrogaat. Het baat niet, of men dit al wil ontkennen. Men ziet het ook aan onze vrouwelijke doktoren en advocaten. Zij zijn hoewel doorgaans zeer begaafd, een mislukking gebleken( iets, wat een bij Uitstek des kundige als prof. dr. Ernst Cohen te Utrecht in een lezing! te Go-es openlijk erkende. "Red, „Z.") En het is niet te zeggen, hoeveel vrouwen haar geluk hebben verwoest door een richting uit te gaan, wlaarin zij wel hoopvol en blijmoe dig begonnen, doch nimmer bevrediging konden vinden. De gedachte, da,t de vrouw er zoogenaamd kunstmatig; onder gehou den is, en dat zij, mits. men haar volko men vrij liet, in het maatschappelijk leven zou blijken do gelijke van den man te zijn, ging Uit van de miskenning der Goddelijke scheppinig|sordinantie. Daarom bleek zij een gjroote vergissing. En het stemt tot dank, dat juist in den kring der vrouwen zelf hoe langer hoe meer wordt ingezien, dat men baar op een dwaalspoor heeft pogen te brengen. Hoe moer deze overtuiging post vat, des: te moer zal de eerepositie der vrouw in ons midden gehandhaafd worden. Allerlei. Hr. Ms. onderzeeboot K; IV zet wegens een machinegebrek hare proefireis naar Kopenhagen niet voort en keert op' eigen gelegenheid naar Vlissingen terug;. doen. Er waren een of twee oude men- schen, die zeer gaarne hadden, dat ik hun voorlas; en er was een meisjie, in 't ],aatste stadium van de tering, dat altijd blijde was, mij te zien. Telkens dus, wan neer ik het geluk had, een middag voor mijzelve te krijgen, wanneer Evelijn door bezoekers bezet wjas, of met haar va- jler uitreed, stak ik he t park over, om deze iarme lieden te bezoeken en als ik terug kwam, gevoelde ik mij altijd naar lichaam en ziel verkwikt. Eens op een middag was ik wat langer dan gewoonlijk uit geweest. Toen ik Eve lijn verliet, was zij bezig met brieven te schrijven, en, daar cle tijd voor de post nu voorbij was, was ik bevreesd, dat zij mij noodig had, en denken zou, dat ik ©en langen tijd weg was geweest. Zoodra ik mij dus gekleed had voor het middagmaal, snelde ik naar beneden, naar de kamer, van Evelijn. Toen ik bij de deur kwam, hoorde ik van binnen een stem, en, toen ik naar binnen ging, ontdekte ik, tot mijn verwon dering ,dat er een jonge man was. Hij zat op een voetbankje vlak voor bet vuur, terwijl hij bezig was met Evelijn's hondje te streelen, en hij was, klaarblijkelijk, ge heel op zijn gemak. Hij was een zeer knappe man, lang en wel gebcruwd, met fraaie gelaatstrekken en groote, donkere oogen. Prijs der Advertentiën: 1—regels fl.20, elke regel meer 30 ci Bij abonnement belangrijke korting. Bewijsnummers 5 cent. Het m i I j o e n. In de 19de ver antwoording van den penningmeester, den heel' S. Bakicer, komt voor öolijnsplaat, Kortgene en Kats (1ste storting) f 1100.95. Door den Commissaris der Koningin zijn in de gezondheidscominissiën, wier zetels gevestigd zijn te Middelburg, Veere, Goes, Kruiniiigen, Zierikzee, Th alen, Oostburg en Neuzen, voor het tijdvak 1 Juli' 19211 Juli '26, respectievelijk benoemd de heeren J. A. Vertregt te Middelburg, Jhr W. Z. van Teijlingen te Oostkapelle, H. H. Folmer te Driewegen, J. Lindenbergh Gz. te Wemeldinge, W. H. Ittmann te Brouwershaven, M. de Jong te Tholen, A. M. Temmerman te Sluis en J. O. Bom te Axel, allen aftredende titularissen. Middelburg. Door iemand, geheel buiten het comité van de N. IJ. T. M. staande, werd ons gisteren een opmerking ge maakt, die wij gaarne onder de oogen onzer lezers willen bi'engen. Onze zegs man deelde mede, dat hij' Maandag ter eei'e van de opening dor tentoonstelling en ook op Üe te verwachten drukke Donderdagen de vlag zou uitsteken, en verzocht ons, dit in de eerste plaats ook aan de middenstanders te vragen, die niet zullen ontkennen, dat oiok voor hen druk vreemdelingenverkeer van beteekenis ia- Men kan op die wijze het comité steunen in zijn pogen, iets voor de sta,d te doen en daarbij de straten een feestelijk aan zien geven. Goes. Naar ons wordt medegedeeld, zal do or een anti-kermis-comité, gevormd uit den Chr. Bestuurderstoond en de afd. dei' Nat. Chr. Geh. Onth. Vereeniging op 20 Augustus een landdag worden georga niseerd, die in de onmiddellijke nabijheid van Goes zal worden gehouden. Voor verscheidenheid van sprekers en ook voor afwisseling dodr zang en muziek zal wor den gezorgd. Nadere bijzonderheden zullen o.m. per advertentie volgen. Moge het comité zijn prijzenswaardig voornemen door een mooi succes beloond zien. Goes. Naar de „N. Z. CM;." meldt, heeft Zemidago voor de R.-K. Missie f7500 opgebracht. Tot voorzitter der Zuivelcommissie voor Zeela,n<J is benoemd dhr. W. Kake- beeke alhier.. Vlissingen. Zooals gisteren reeds ge meld, brachten do leden van „Onze Vloot", in jaarvergadering te Middelburg bijeen, gisteren een bezoek aan Vlissingen en legden kransen bij de standbeelden van De Ruijter en Naerebout, waar enkele woorden gesproken werden door den bur gemeester en de heeren Jos va,n Raalte, voorzitter der Afd. Vlissingen, en Van Bemmelen, alg. voorzitter. Toen begaf men zich naar het kantoorgebouw van „De Schelde", waar het welkomstwoord werd gesproken door Mr Jan Smit, direc teur der Maatschappij', Waarna men een bezoek aan de machinefabriek en de in aanbouw zijnde kruisers bracht. Het noenmaal in het Grand Hotel, dat evenals het diner op Donderdagavond uitstekend was bereid, deed zich goed smaken. Tegen het einde van den maaltijd sprak de heer Mr Jan Smit namens da gastvrouw, de Maatschappij zelve, enkele woorden, waarin hij wees op de samen- Wie zou hij kunnen zijn? Vanwaar zou hij zijn gekomen. Ik had niet gehoord, dat er dien dag logé's werden verwacht, en zijn plotselinge verschijning maakte mij uitermate verlegen. Hij sprong op, toen ik in de kamer kwam, en wierp zich in den leuningstoel, bij het vuur. „Dit is neef Donald, May," zeide Evelijn, toen ik naar haar toe ging; „denkt gij', dat papa erg boos op hem zal zijn, dat hij (hier'is gekomen?" ,-,0, neen, natuurlijk niet; waarom zou hij dat zijn?" zeide mijnheer Trefford, zorgeloos; wanneer een arme kerel maan den lang, dag in, dag uit, hard heeft gewerkt, zou het groote schande zijn, hem een weinig verandering van lucht te mis gunnen, als hij het geluk heeft, een dag vacantie te krijgen. „Houd ge nu meer van de Bank, Dcm nald?" vroeg Evelijn. „Meer!" riep mijnheer Trefford uit, van zijn zitplaats opspringende; „ik haat haar, EveHjn. Ik loop den een of anderen dag weg, dat verzeker ik je." „O neen, dat moet ge niet doen, dan zijt ge een beste jongen; papa zou ZOO' boos zijn." (Wordt vervelgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1921 | | pagina 1