5* y 14 ju'
d N°,
CALLENBACi
ELBÜRG,
MELK
Uit de Provincie.
|f. Schoolonderwli
letterland" te Groningei
Laagste prijzen
ior Zeeland:
m
w
hoofdstuk IX.
Middel
«is Bp dei Ha
d0<>r S. G. KLOPPERS
■een als deel 3 var,"
f.S der Christelijb rM
is waarvoor dit
j* ssupe®4
fesaxits^
zullen ontvanger,,1
«s, door G. c.
Pt??5bId^W;
[gebonden deelen ve
lil» met f3,25 per gj«
hmiïr™8,«^
lalogus wordt 0p M.
toegezonden.
- niikeI
5-
Zaterdag Juli 192
Jl
KSiddelbispg,
f 1
Inet 11 Juli vervallen Coj
zijn inwisselbaar bij]
HONDIUS zoon, Ka
middelburg.
önsfelil
►ER ZONE»
ig van onze
Baalfabak,
„OE ZOOM'
iïSGEff OP ZOOh
52
leelkundige behandeling del
|eljarige practische ervarin|
IGEH Gmvs.
l°p gevraagd tege"
flinken prijs
zuivelfabriek J
TE KOOP: tj^A
nooi Werrieweulrt
INDERHODD, Lepelshad
erke.
TE KOOP:
ros bles Hena***®"'6111
lüEKKER Lz. Mei]
TE KOOP:
Qemet Hooigr35'
fwESTDORP, Seroos*er 1
slijter te W**]
een fitelkleve'3
I a 40 L. **2
ragen Boekhande
r: J
n Tuinitia"'
met groententeelt^l
n tuinonderhoud' j|
bel. Aan te *«„«1
ar van den v^ Nl{gN.
Goes, H. A. RA
k
Uitgave van
Venn. LUCTOR ET EMERGG,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
BANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11),
Bureau te Middelburg:
IIRHA F- P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
t e r b a a n L e C o i n t ar e, Goes.
'Ür>
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs,
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersfO.(3£
DE UNIE
„Een School met den Bijbel.",
III.
Wak is toch eigenlijk de beteekenis
ran de Unie, afgezien van hare collecte,
die ons elk jaar komt herinneren, dat
tij nog in leven is.
Als wij d'e geschiedenis van het ver-
leien, de geschiedenis van de geboorte
der linie raadplegen, vinden wij een heer
lijk antwoord.
De collecte was nooit de hoofdzaak.
}let tiart was onder ons steeds meer
waard dan de beurs, de liefde meer dan
het geld, al is dit laatste de thermometer
van de eerste. De collecte kwam d'an
ook eerst later. Zij was een protest tegen
le leugen, die eerst na lange jaren van
«trijd verbleekte: dat het-ons in den strijd
toot de school 'te doen was o!m het g:eld.
De ruim 4 millioen gulden in al die ja
ren door de Unie-collecte verzameld, is
een aandoenlijke weerlegging van die leu
gen geweest. Zij was een eerherstel.
Maar aan die collecte ging de oprich
ting der Unie izelve vooraf. Zij werd ge-
jticht om het bestaande te hand
haven. Zij was historisch een vervolg
op het Volkspetitionnement van 1878 toen
meer dan 300.000 Nederlandsche mannen
en vrouwen hun smeekschrift aanboden
»an Z. M. den Koning "Willem III. Dat
petitionnement had niet het gehoopte re
sultaat. Toen besloot men allen te ver
eenigen om elkander te steunen in den
strijd, die moest komen; hetgeen van or
ganisatie spontaan was verkregen bij het
Petitionnement te bestendigen en de
Unie was geboren. Zij was izelve een
protest. Een protest teg:en de leugen, door
de liberale partij gepropageerd: als .zou
haar school, de school zonder den
Bijbel, die zijn, waaraan de Natie was
gehecht.
De Unie werd alffloo de band, die alle
voorstanders van de school met den Bij
bel aaneenbond. Zij wilde steeds allen
vereenigen, allen dienen, allen leeren sa
menwerken, maai- nooit iemand in den
weg staan.
Is die band nu onnoodig geworden, dat
velen thans reeds eronder uit, kruipen
en als onnut er zich van losmaken Het
is merkwaardig genoeg om het te ver
melden, dat reeds in de e e r is; t e a 1 g e -
meene vergadering der Unie, op
30 October 1879, door den Voorzitter,
„onzen" Lohrnan, pp die vraag het ant
woord is gegeven. Hij zeide: „Velen stel
len zich voor, dat als ooit ons beginsel
„vrij onderwijs regel, staatsonderwijs üit-
(oiidaring" in toepassing kwam, voor
een Unie als de onze geen
plaats meer zou zijn. Doch die
voorstelling i;s olnjuist". Zoo
oordeelden de oprichters der Unie. Zij
beschouwden haar niet als een „tijdelijk,
maar als een permanent verschijnsel",
pn handhaafden hiaar bestaansrecht ook
in het geval (toen nog zoo ver verwij
derd) dat ons beginsel zou hebben- gezege
vierd. Ze hadden een open oog! voor
de toekomst, en al bracht die toekomst
ook eens, op Godis tijd, de overwinning, de
verlossing uit den druk, dan nog zou
de Unie moeten b 1 ij ven.
R het heden van overwinning teek ent
ach de r o e p i n g van de Unie op andere
af dan eens in den dag, die ons
midden in den Schoolstrijd vond, maar
haar beteekenis is n;u nog de-
kslfde, die zij eens was, en zal ook in
de toekomst geen andere worden. Zij is
hierin gelegen: de organisatie van allo
voorstanders onzer beginselen in sland
te houden. Afbreken is een licht werk,
bouwen -en onderhouden is moeilijk, maar
noodzakelijk.
Toen in de woelige Novemberdagen van
1918 de staatsgreep van Troelstra ons
de oogien had geopend voor een dreigend
gevaar, werden overal in den lande bur
gerwachten georganiseerd. Men bond ,zich
aanéén om het bestaande te handhaven.
Niemand heeft er echter aan gedacht de
verkregen organisatie weer op te hef
fen toen bleek, dat de staatsgreep een
misgreep wa;s. Wie durft ontkennen, dat
die organisatie preventief heeft gewerkt?
De tegenstanders der bestaande orde be
grepen, dat hun kans wias verkeken. Stel
lig heeft dit zich paraat houden ons be
waard voor revolutie.
Zulk een beteekenis heeft ook onze
Unie. Hoe de Schoolkwestie zich verder
zal ontwikkelen kan niemand voorspellen.
Dat men ons van harte onze overwinning
gunt, galooven wij niet. Willen wij een
herhaling van het verleden, toen de Staat
op de school beslag legde, in de toekomst
voorkomen, alle gevaar afwenden eer het
tot de daad komt, dan zullen wij goed
doen aan onze tegenstanders den indruk
te geven, dat wij even sterk aan
eengesloten b 1 ijven als in het
verleden, dat een vaste band ons
bindt, en wij elk oogenblik ons weerbaar
kunnen toonen. Die band is de Unie.
Zij geeft ons de heerlijke zekerheid, dat
wij niet alleen staan, maar tienduizenden
met ons verbonden blijven; dat wij niet
zijn als korrelen zand aan den oever
der zee, maar leden van eenzelfde
lichaam, bezield door éénzelfden geest,
om het bestaande te behouden en nog
sterker te maken. i
Alleen door die geestelijke betee
kenis der Unie te verstaan, zullen wij
kunnen samenwerken om de Unie in staat
te stellen ook haar roeping, van God
haar opgelegd, te vervullen.
Het Moderamen van het Bestuur der
Unie „Een School met den Bijbel",
A. DE GEUS, voorzitter.
J. L. PIERSÖN, 2e voorzitter.
E. J. Th. a Th. v. d. HOOP.
J. TERPSTRA, secr.-penn.
plaats hebben, ,doch de Britsohe re-
geeri'ng zioiu aan Japan in overwe
ging gegeven hebben, automatisch het
verdrag te laten voortbestaan tot Oc
tober a.s., zoodat er voldoende gele
genheid z'al zijn voor de Britsdhe
staatslieden en diplomaten om de be
voegde mannen in de Vereenig de Sta
ten te öonsulteeren.
Volgens de Lok al Anzeigér is de
Portugeesche regeeiing bereid de sou-
-vereiiniiteit over de Azoren voor een
zeer laag bedrag aan de reg;eer:ing
van Washington te verknopen. Ame
rika zloiu op' die eilanden een v'loot-
basis vormen.
Volgens de „Daily Mail" z;oiu
Harding beslaten hebben, dei Ameri-
kaansone Rijntroepen zoo spoedig mo
gelijk terug te roepen. De vreaesre-
solutie is in 'het Sbuis van afgevaar
digden aangenomen.
Verschillende Sinn-Femers o.w.
Griffith en MaG. Neill, die te Dublin
waren opgesloten, zijn vrijgelaten.
'De veronderstelling, dat de aan
slag lOipl den prins-regent Alexander
door een enkel persoon is geschied,
blijkt onjuist te zlijn. Gisteren zijn nog
drie piersoinen in hechtenis genomen,
die van medeplichtigheid in den aan
slag .worden verdacht.
Die groote vliegtuigfabriek; van
Nielsen en Whinter te Kopenhagen is
geheel afgebrand. Vele vliegtuigen en
auto's zijn vernield. De brand was
ontstaan doordien mechaniciens on
danks het verbod hadden gerookt.
In het centrum van Barcelona
zijn vier handgranaten op1 den open
baren weg geworpen.. Er zijn tien
gekwetsten.
BiainenBand.
■4"
FEUILLETON.
DEED ik eer goede keus?
^■1 o—
«Maar, zijt ge er geheel zeker van,
°ugelijk hebben, Claude?" zeide
kien zij naar het venster terugkeer-
ge er volkomen zeker v,an, dat
jte nooit eenige v.an die dingen hebt ge
zien?" ze we" oplettend nage-
«Och, ik weet er alles van," zeide Clau-
geërgerd; „praat er toch niet meer
er lieve. Ik heb geld genoeg, om ze
6 le betalen, indien 'tnoodig is; laat
M, als 'tu belieft, aan mij over, om'
da w 81^ea besturen. Er is van-
irN ,®en. prachtig hoofdartikel in de
''„inhouw Trafford, hebt gij het
Eveim^?" Z?!de terwiï1 hii zich tot
Wn Wen(i"e' en een gesprek met haar
ii? °!)?r de politiek van Europa.
lhjj.1 ,ce Frt:zgerald verliet hét venster,
- (0 werk uit haar zak, en ging
*>D n YÏC1B- LUL naar zau,
taiELat.Cm i ®en stoe' bij het vuur zitten
niet tZC ^aar ëew0lle opgeruimdheid
tijü ze^s ni®i- gedurende eenigen
as de belofte bindend?
rnrate do Lente voorbij ging, be-
De rijksconferentie te Londen.
Va'n deze conferentie, opi welker
belangrijkheid wij reeds vroeger we:
zön, lekt weinig uit. Toch schijnt zijl
een verrassend verloop gehad te heb
ben. De besprekingen omtrent de her
nieuwing van het AngloiJapanscb
verdrag zlijn nu zooverre gevorderd,
dat Lloyd George het tnoodig vond
in allerijl een kabinetsraad, bijeen te
roepen, om daar de kwestie te kun
nen bespreken.
Het kabinet heeft, ten slotte, na de
uiteenzetting van Lloyd George en na
kennis genomen te hebben van de
diplomatieke inlichtingen, o.m. over
de houding van Amerika, besloten om
zoo spoedig .mogelijk de kwestie van.
het hernieuwen vair het verdrag met
Japan, aanhangig te nxaken.
De Press Association daarentegen
vernam uit bevoegde bron, dat het
waarschijnlijk is, dat de Japansche
kwestie verschillende maanden ver
schoven zal warden. Zooals bekend,
zon de hernieuwing in Juli moeten
gon Evelijn veel sterker te worden, en
de dokters schenen zeer veel hoop te
hebben, dat ze spoedig in staat zou zijn,
om haar tegenwoordige levenswijze ge
heel te eindigen. Ze was sterk genoeg,
om zeer .gemakkelijk de trappen op en
,af te gaan en, ofschoon ze nog een groot'
gedeelte van den tijd op haar rustbed
doorbracht, was dit meer, omdat mijnheer
William er op stond, dan omdat zij ge
voelde, d,at het werkelijk noodig was.
Ik begon fe gelooven, dat mijn verblijf
te Alliston HaM ten einde liep, want, wan
neer Evelijn in staat zou zijn, om tot het
vroolijke en bedrijvige leven, dat zij voor
haar ziekte had, terug te keeren, zou
ze mij niet langer noodig hebben; maar,
toen ik eens tot haar de een of ander©
zinspeling hierop maakte, verzekerde zij
mij heftig, dat ik ha,ar nooit zou verlaten,
en dat ze weer terstond ziek zou worden,
als ik weg zou gaan.
Rad ik reeds te voren een aangenaam
leven, het was nu nog aangenamer, want
wij konden te zamen gaan rijden, of met
ons werk op een b,ank op het gras zitten,
wanneer ook het weer maar warm genoeg
w,as.
Ik zal dat voorjaar nooit vergeten. Alles
in dat prachtige park zag er zoo lief uit.
De Lange oprijlaan met haar uitbottende
hoornen; het zachte, frissche groen van
het gras; de bosschen, geel van de sleu-
Te lange Arbeidsdag-
„Ons Beginsel" bevatte deze klacht van
een bediende op het kantoor eener Stoom
bootonderneming ,te Amsterdam
Mijn werktijd is van 's morgens* 8.30 U.
tot pl.m. 1 en van 3 tot 's avonds on
bepaald, d.w.z, 91011 UUr of nog
later ,,'als de nood zal vereischen", in
mijn geval totdat de boot klaar is.
Mijn werktijd is altijd minstens 70
ü'ur per week. 's ZaterdfligSmiddiags tot
5 U'ur en dan nog (huiswerk waarvoor op
't kantoor geen tijd is. Wanneer zou de
wettelijke aoht-uren-clag; ingevoerd wor
den voor kantoorbedienden Zoolang
het niet wettelijk is, behoeft bij mijn
patroon niet op verbetering worden
aange drongen..
Dat is een veel te lange werktijd, zioo
schrijft „Patrimonium". En de klager staat
niet alleen. Velen verkeeren in vrijwel
dezelfde ongunstige omstandigheden.
Gelukkig zal de wettelijke lacht'urendag
voor de kantoren wel niet lang meer
op zich laten wachten. Het voor-ontwerp-
Werktijdenbesluit komt spoedig; in den
Hoogen Raad van Arbeid aan de orde.
Moet op tal van particuliere kantoren
de arbeidstijd worden verkort, op vele
officieele bureaux mag; wel eens ernstig
telbloemen, en de vogels, die hun vroolijk
gezang in de boomen aanhieven; alles
scheen vol van leven en vreugde.
Evelijn was gelijk een vogel, die langen
tijd in een kooi was opgesloten geweest
en plotseling zijn vrijheid had herkregen.
Haar vroolijken lach kon men bijna den ge-
heelen dag booren, en haar vluggen tred,
bij het naar huis gaan, toonde, dat zij haar
gezondheid en kracht snel terug kreeg.
Toch kwelde mij één gedachte. Zou
het kunnen zijn, dat de gelegenheid voorhij
was dat ik nu nooit in staat zou zijn,
er haar toe te brengen, om ernstig over
haar ziel en over de 'eeuwigheid na te
denken? Ik had het, sedert mijn bezoek te
Branston, al zoo dikwijls beproefd, om
ee^ begin te maken met het spreken
tot haar over deze dingen, maar de po
ging mislukte altijd, en, ofschoon ik
zeer ernstig bad, dat God mij een weg zou
banen, en mij de gelegenheid zou geven,
waarnaar ik nu, sterk verlangend, uitzag,
toch scheen geen weg te worden geopend,
geen gelegenheid te worden gegeven. En
nu begon Evelijn beter te worden, en hoe
was er nu! kans toe dat zij tot ernstige
gedachten zou worden gebracht, wanneer
alles rondom haar zoo helder en aange
naam was? Toch hield ik aan in 'tgebed.
Ik had in den omtrek van Alliston Hal
eenige arme lieden ontdekt, voor wie ik
een weinig werk voor mijn Meester kon
aan een wat langoren arbeidstijd worden
gedacht. Wij kennen bureaux, waar in
doorsnee niet meer dan 5V2 uur per dag
wordt gewelkt. Daar kan zonder bezwaar
anderhalf uur minstens, bij. Bij goede or
ganisatie van het werk kan op den pu-
blieken dienst in Nederland wel wat be
zuinigd worden, terwijl men dan aan re
delijke eischen inzake salarieering^ enz.
heter kan voldoen.
De groote vergissing.
Uit een reeds vroeger geplaatst bericht
bleek, dat de Directie der Nederlandsche
Spoorwegen het voornemen heeft opgevat
voortaan alle vrouwelijk personeel te we
ren. Zij deelde daaromtrent mede, dat
enkele Uitzonderingen daargelaten, het
vrouwelijk personeel weinig ernst betoon
de bij het werk, aanhoudend verzuimd©
en door 'kleeding, houding, lachen, giche-
len, minder gunstig werkte op de man
nelijke collega's"
Ieder, die op dit stuk eenige ervaring
heeft, zal, zoo- schrijft de „N. P. G. C."
aanstonds moeten toestemmen dat de,ze
klacht der directie van de Nederl. Spoor
wegen, speciaal voor Wat betreft de groote
kantoren, juist is. Allerwege hoort men
dezelfde verzuchting, en dat, ondanks het
feit, dat inderdaad sommige vrouwelijke
ambtenaren uitblinken door ijver en
.plichtsbesef.
In de omgeving van een groot kantoor,
waar het individueele in de massa onder
gaat, voelt de vrouw zich niet thuis, en
kan er zich niet vertoonen in haar beste
kwaliteiten. De vrouw dient doorgalans
gaarne een persoon. Daarom hebt ge vaak
uitmuntende particuliere secretaressen.
Maar zoodra haar werk het speciale ka
rakter gaat verliezen en eenvoudig een
deel wordt van een groot geheel, zinkt
de vrouwelijke kracht in. Alle werken in
de groote maatschappij is voor de vrouw
doorgaans een surrogaat. Het baat niet,
of men dit al wil ontkennen.
Men ziet het ook aan onze vrouwelijke
doktoren en advocaten. Zij zijn hoewel
doorgaans zeer begaafd, een mislukking
gebleken( iets, wat een bij Uitstek des
kundige als prof. dr. Ernst Cohen te
Utrecht in een lezing! te Go-es openlijk
erkende. "Red, „Z.") En het is niet
te zeggen, hoeveel vrouwen haar geluk
hebben verwoest door een richting uit te
gaan, wlaarin zij wel hoopvol en blijmoe
dig begonnen, doch nimmer bevrediging
konden vinden. De gedachte, da,t de vrouw
er zoogenaamd kunstmatig; onder gehou
den is, en dat zij, mits. men haar volko
men vrij liet, in het maatschappelijk leven
zou blijken do gelijke van den man te
zijn, ging Uit van de miskenning der
Goddelijke scheppinig|sordinantie. Daarom
bleek zij een gjroote vergissing.
En het stemt tot dank, dat juist in den
kring der vrouwen zelf hoe langer hoe
meer wordt ingezien, dat men baar op een
dwaalspoor heeft pogen te brengen. Hoe
moer deze overtuiging post vat, des: te
moer zal de eerepositie der vrouw in
ons midden gehandhaafd worden.
Allerlei.
Hr. Ms. onderzeeboot K; IV zet wegens
een machinegebrek hare proefireis naar
Kopenhagen niet voort en keert op' eigen
gelegenheid naar Vlissingen terug;.
doen. Er waren een of twee oude men-
schen, die zeer gaarne hadden, dat ik
hun voorlas; en er was een meisjie, in
't ],aatste stadium van de tering, dat altijd
blijde was, mij te zien. Telkens dus, wan
neer ik het geluk had, een middag voor
mijzelve te krijgen, wanneer Evelijn door
bezoekers bezet wjas, of met haar va-
jler uitreed, stak ik he t park over, om deze
iarme lieden te bezoeken en als ik terug
kwam, gevoelde ik mij altijd naar lichaam
en ziel verkwikt.
Eens op een middag was ik wat langer
dan gewoonlijk uit geweest. Toen ik Eve
lijn verliet, was zij bezig met brieven te
schrijven, en, daar cle tijd voor de post
nu voorbij was, was ik bevreesd, dat zij
mij noodig had, en denken zou, dat ik ©en
langen tijd weg was geweest. Zoodra ik
mij dus gekleed had voor het middagmaal,
snelde ik naar beneden, naar de kamer,
van Evelijn.
Toen ik bij de deur kwam, hoorde ik
van binnen een stem, en, toen ik naar
binnen ging, ontdekte ik, tot mijn verwon
dering ,dat er een jonge man was. Hij
zat op een voetbankje vlak voor bet vuur,
terwijl hij bezig was met Evelijn's hondje
te streelen, en hij was, klaarblijkelijk, ge
heel op zijn gemak. Hij was een zeer
knappe man, lang en wel gebcruwd, met
fraaie gelaatstrekken en groote, donkere
oogen.
Prijs der Advertentiën:
1—regels fl.20, elke regel meer 30 ci
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
Het m i I j o e n. In de 19de ver
antwoording van den penningmeester, den
heel' S. Bakicer, komt voor öolijnsplaat,
Kortgene en Kats (1ste storting) f 1100.95.
Door den Commissaris der Koningin
zijn in de gezondheidscominissiën, wier
zetels gevestigd zijn te Middelburg, Veere,
Goes, Kruiniiigen, Zierikzee, Th alen,
Oostburg en Neuzen, voor het tijdvak
1 Juli' 19211 Juli '26, respectievelijk
benoemd de heeren J. A. Vertregt te
Middelburg, Jhr W. Z. van Teijlingen te
Oostkapelle, H. H. Folmer te Driewegen,
J. Lindenbergh Gz. te Wemeldinge, W.
H. Ittmann te Brouwershaven, M. de Jong
te Tholen, A. M. Temmerman te Sluis
en J. O. Bom te Axel, allen aftredende
titularissen.
Middelburg. Door iemand, geheel buiten
het comité van de N. IJ. T. M. staande,
werd ons gisteren een opmerking ge
maakt, die wij gaarne onder de oogen
onzer lezers willen bi'engen. Onze zegs
man deelde mede, dat hij' Maandag ter
eei'e van de opening dor tentoonstelling
en ook op Üe te verwachten drukke
Donderdagen de vlag zou uitsteken, en
verzocht ons, dit in de eerste plaats ook
aan de middenstanders te vragen, die niet
zullen ontkennen, dat oiok voor hen druk
vreemdelingenverkeer van beteekenis ia-
Men kan op die wijze het comité steunen
in zijn pogen, iets voor de sta,d te doen
en daarbij de straten een feestelijk aan
zien geven.
Goes. Naar ons wordt medegedeeld,
zal do or een anti-kermis-comité, gevormd
uit den Chr. Bestuurderstoond en de afd.
dei' Nat. Chr. Geh. Onth. Vereeniging op
20 Augustus een landdag worden georga
niseerd, die in de onmiddellijke nabijheid
van Goes zal worden gehouden. Voor
verscheidenheid van sprekers en ook voor
afwisseling dodr zang en muziek zal wor
den gezorgd. Nadere bijzonderheden zullen
o.m. per advertentie volgen. Moge het
comité zijn prijzenswaardig voornemen
door een mooi succes beloond zien.
Goes. Naar de „N. Z. CM;." meldt, heeft
Zemidago voor de R.-K. Missie f7500
opgebracht.
Tot voorzitter der Zuivelcommissie
voor Zeela,n<J is benoemd dhr. W. Kake-
beeke alhier..
Vlissingen. Zooals gisteren reeds ge
meld, brachten do leden van „Onze
Vloot", in jaarvergadering te Middelburg
bijeen, gisteren een bezoek aan Vlissingen
en legden kransen bij de standbeelden
van De Ruijter en Naerebout, waar enkele
woorden gesproken werden door den bur
gemeester en de heeren Jos va,n Raalte,
voorzitter der Afd. Vlissingen, en Van
Bemmelen, alg. voorzitter. Toen begaf
men zich naar het kantoorgebouw van
„De Schelde", waar het welkomstwoord
werd gesproken door Mr Jan Smit, direc
teur der Maatschappij', Waarna men een
bezoek aan de machinefabriek en de in
aanbouw zijnde kruisers bracht.
Het noenmaal in het Grand Hotel,
dat evenals het diner op Donderdagavond
uitstekend was bereid, deed zich goed
smaken. Tegen het einde van den maaltijd
sprak de heer Mr Jan Smit namens da
gastvrouw, de Maatschappij zelve, enkele
woorden, waarin hij wees op de samen-
Wie zou hij kunnen zijn? Vanwaar zou
hij zijn gekomen. Ik had niet gehoord,
dat er dien dag logé's werden verwacht,
en zijn plotselinge verschijning maakte
mij uitermate verlegen.
Hij sprong op, toen ik in de kamer
kwam, en wierp zich in den leuningstoel,
bij het vuur.
„Dit is neef Donald, May," zeide Evelijn,
toen ik naar haar toe ging; „denkt gij',
dat papa erg boos op hem zal zijn, dat hij
(hier'is gekomen?"
,-,0, neen, natuurlijk niet; waarom zou
hij dat zijn?" zeide mijnheer Trefford,
zorgeloos; wanneer een arme kerel maan
den lang, dag in, dag uit, hard heeft
gewerkt, zou het groote schande zijn, hem
een weinig verandering van lucht te mis
gunnen, als hij het geluk heeft, een dag
vacantie te krijgen.
„Houd ge nu meer van de Bank, Dcm
nald?" vroeg Evelijn.
„Meer!" riep mijnheer Trefford uit, van
zijn zitplaats opspringende; „ik haat haar,
EveHjn. Ik loop den een of anderen dag
weg, dat verzeker ik je."
„O neen, dat moet ge niet doen, dan
zijt ge een beste jongen; papa zou ZOO'
boos zijn."
(Wordt vervelgd.)