rzo
J» Midd«|b,|f<
Diunsiiag II Juni Ii)S
luis, Setanr ei Er
Sör Jaargang
Insulaire Hypotheekbank te Zierikzee.
k»PiulaÏBÏÏ>
Buitenland.
5% Pandbrieven a 98'/2 6 Pandbrieven a 100
Gemeten HOOIGRAS.
'&e Veulens.
:oop 2 Merrieveulens
akwaam Bakkers
Maaier gevr
e«e
FEUILLETON.
„Nu de Antirevolutionaire vrouw om
haar oordeel gevraagd wordt, hoe zij
wenscht d,at. ons volk geleid zal worden,
mag zij niet zwijgen, maar zal zij zeggen:
ik begeer dat er geluisterd wordt naai
de ordinantiën Gods voor het leven, naar
onze Antirevolutionaire beginselen. Maar
zij zal zich verblijden als haar getrouw
heid tengevolge heeft een staatsbestel,
waarin de vrouw weer de plaats kan
J ()f j De Directie:
«■bare Verkoop),
34 ,uoi
dags te 2 m,r
as&ttp, bii »i'
[woonhuis, Schuur
shok, Kolenhok en Erf
rvdorp, groot 1 Are pi
ide tot den boedel Dirks
werpen. "«tsfr,
r HUID
pchrljnen, Smelten
»ge endoopgeloopen'^ien
Gebruikt
'TOOL
VAN 10«nGOH. B'J APOTH,„D::0C|SrE«
A.MIJMHARDT.ZeistT
loop bij inschrijving,
•pvingsbiljetten in te leve-
h op 24 Juni 1921, ten kan-
.u is A. DE KEELING
ilburg alwaar verdere in.
p te bekomen zijn,
Ischrijviitg te koopj
apelle, aan den Duinwee,
root 03,82 Aren (29 Roeden)!
itiging Woensdag en Dos-,
22 en 23 Juni 1921, telkens j
dags van 1—2 uur.
rijvingsbiljetten in te leve-
r of op Donderdag 30 Juni
pn kantore van Notaris-1
TM ANN, Rouaan.sclie Kade j
Ingaog^^
aarsjes, 4 mnd. oud, bij Ad
A Rö, Plompert, Aagtekerke j
TE KOOP: Jj
SCHEELE, Arnemuiden j
TA VENIER, Serooskerke, J
|ndamme.
TE KOOP:
goed als nieuwe Driehoek
en Kamer kook kachel
DE VOS,
Wetstraat Middelburg, j
TE KOOP:
3.000 K.G. eerste
hooi, ook in gedeelten,
evragen bij P. SCHEER I
elinge.
TE KOOP:
11 f k o e, aan de rekemngji
ARNESTEIN, Middelburg
[OOP of IN RUIL een l
d Albion-IWaaintaehin6'
BOONE, Smid, beroof
Iwo
'AANGEBODENeen 9r00,<T
ie Secretaire,
A. VOS, Hofplein
purg.
ond
gd, zelfst. kunnende w- i
NDENBERGH, Mr.BaW
dinge.
oor dijk en weiland,
[OOLE, Souburg.
BIJ INSCHRIJVING:
2l/s semet HOOlSRAS.
A. POüWER, 0-8°^; 1
MULOCK HOüWïAja
Les, vraagt door h oi
genwoordige, "ai j
us een *jjl
Uitgave van
Venn. LUCTOR ET EMERGrO,
00 gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
uIfGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
piRMA F. P- DHUIJ L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan &Le Cointre, Goes.
ztj, die zich met 1 Juli op ons blad
abonneeren, ontvangen de tot dien. datum
uprscbiinende nummers gratis.
Onmacht.
Men kan er voortaan, op rekenen, dat
yen? minister van oorlog, die een be
grooting, of een wetsvoorstel indient, het
welk ingaat tegen de ontwapening, door
de sociaal-democraten zal worden afge.-
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersf 0.06
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
Een deel der liberalen heeft een halve
[e,lff terug een zelfde spelletje gespeeld.
De Friezen en Groningers stemden
meestal de maatregelen af, die in 't alge
meen belang onzer weermacht door de
opvolgende ministers werden voorgesteld.
Gelijk de vrijzinnig democraten der
laatste jaren herhaaldelijk hunne geeste
lijke vaderen op dat punt hebben geperpe-1
tueerd, Kool, Cool, v. Rajppard, Von Geu-
au, Pop, zijn mede door hunne bemidde
ling, maar vooral door die der socialisten
en communisten naar de Elyseesche vel
den verhuisd, of bijgezet in het Pantheon
onzer gestorven krijgslieden.
Nu bad men tegenover dezie lieeren
genoegzaam argumenten-materieel, om de
ministerieele plannen desgevorderd te ver
dedigen. Doch één .argument, hetwelk
onzerzijds kan gebezigd, was toen afwezig.
Ken kan de liberalen niet wijzen op de
onjuistheid van de theorie der ontwape
ning
Dit wapen kan men nu wèl ter hand-
nemen tegen de sociaal-democraten. r
De socialisten, ook in de Kamer, moti-
veeren hun eisch van ontwapening met de
voorspelling, d,at geen oorl'togem meer mo
gelijk zijn, wijl zij die zullen beletten.
Een argument, dat ook dezer dagen in
de Tweede Kamer werd gehoord. Wel
werd- wie zoo sprak er op gewezen, dat
de practijk in Duitschland en Polen, en
zelfs in Frankrijk en België op iets anders
wees, doch de heer V,an Zadelhöff, maakte
met een idioot „wij w,agen 'ter op" een
einde aan alle gezonde tegenspreking.
Toch zijn de heeren er met een zoo-
danigen uitroep van dit geschil niet af.
Wij zullen hun telkens weer de nuch
tere feiten voorhouden.
In de eerste plaats de mislukking van
de socialistische internationale in 1914.
In de tweede plaats het fiasco der inter
nationale vakvereeniging. In de derde)
plaats de steviging der militairistische ac
tie in België door de sociaal-democraten.
In de vierde plaats de actie der soeia-f
Ustische arbeiders in Polen tot verovering
van Oost-Silezië. In de vijfde plaats de
actie der sociaal-democraten in Frankrijk
tegen het gevoelen hunner leiders in, ter
verkrijging v,an bezetting van het Roer
gebied. In de zesde plaats de door het
Internationaal Vakverbond aan de Rus
sische revolutie toegezegde steun, w,aar
door Rusland geworden is een militairis-
tische staat, zij 't ook in den geest van bet
communisme.
Bij dergelijke feiten behoorde de eisch
van Ontwapening te worden losgelaten.
■k, wanneer de eisc'hers niet waren:
sociaal-democraten.
Beginsel en Vrouwenkiesreobl.
Hetgeen rechtstreeks in de Schrift Ver
boden is, moet strengelijk in persoonlijk,
«uiselijk, en staatkundig leven geweerd
wjjven of, zoo het insloop, bestoft en
uitgedreven worden.
Maar wat op gronden, uit Gods Woord
Mgeleid, verzet vond, mag dit ten slotte
toch worden aanvaard? En zoo 't aan
vaard wordt, mag men dan het kwade-
doen, opdat het goede er uit voortkome?
Zoo vraagt men hier en daar met het
oog op het Vrouwenkiesrecht.
Wij antwoorden met „De Standaard":
er zijn beginselen, die rechtstreeks ver
band houden met een uitspraak in het
Woord; maar er zijn ook afgeleide be
ginselen.
Hierop hebbe men te letten bij de
quaestie: beginselen en vrouwenkiesrecht.
„Wat de positie der vrouw in het ge
zin betreft, hebben wij (aldus De Stan-!
daard) te doen met een duidelijk gebod-
Gods, dat ten grondslag van het gezins
leven moet worden gelegd.
Maar willen wij de positie van de
vrouw in het staatsleven bepalen, dan
kunnen wij niet anders dan langs den
weg der .afleiding onzen weg naar Gods
ordinantie bepalen. Wij letten dan op de
gegevens van Gods Woord, op de
n atuu r der dingen, op de hi st o r ie,
en op de bestaande omstandig he -
d e n.
„Het komt ons voor dat de Antirevolu
tionaire partij volkomen zuiver ging door
zich tegen het vrouwenkiesrecht, zooals
dit thans in de wet is neergelegd, te
verklaren, maar dat de vraag of de
Antirevolutionaire vrouw gebruik moet.
maken van het stembiljet, dat 'haar gege
ven wordt, niet .anders kan beantwoord
worden dan toestemmend. Dit laatste niet
met opzijzetting v.an ons beginsel, maar
krachtens ons beginsel.
innemen, die h,aar toekomt."
In „Het Woord".
Er zijn menschen, die tegen allerlei
wettelijke nieuwigheden zijn, omdat zij die
verboden achten door de Schrift. 'In
sommige kringen gebruikt men liever den
term „het Woord", wat natuurlijk op
-hetzelfde neerkomt.
Die menschen hebben natuurlijk gelijk.
Wat God in Zijn Woord verbiedt, blijft
voor alle tijden en voor alle menschen
verboden.
Op dit punt iheerscht niet alleen tus-
schen deze menschen onderling, maar
ook tusscheg hen en ons geen verschil.
Maar nu zijn er ook menschen, "die
gaan, om te weten of een bepaalde wet
of voorschrift der Overheid behoort te
worden opgevolgd, angstvallig in „het
Woord" lezen om te zien of de voorge
schreven maatregel er mee door kan.
En nu zouden wij zeggen.: daarvoor
is nu het Woord niet.
Het Woord des Heeren is nu eenmaal
geen handboek, hetwelk men maai* heeft
Op te slaan, <?m van een zekere bladzij
een bepaald antwoord op een door ons
gedane bepaalde vraag af te lezen.
Zoo is de Schrift niet, en zoo- wil
zij ook niet behandeld worden.
Zóó toch eigent men zich' .allicht een
antwoord toe, hetwelk er geen is, of
stelt vast, dat er geen antwoord is, ter
wijl men dit eigenlijk te Voren al had
moeten weten.
Wij herinneren ons een geval, dat het
gezin van een loteling, die er aan lootte
en daarom stiekum naar Amerika toog,
zich beriep op 2 C'or. 1216.
Die menschen meenden iets gevonden
te hebben in het Woord.
Als tegenhanger dient het volgende ge
val, ons mede bekend. Twee oude juf
frouwen, die samen wonen, en behooren
bij de „oud-gereformeerden" in zekere
Zeeuwsche gemeente», (gereformeerde ge
meente) vielen in de termen voor het
Staatspensioen en vraagden aan de dia
kenen of hiertegen ook bezwaar bestond.
Zij antwoordden, dat zij1 er het Woord
op zouden nazien. Dit nazien bleek voor
diakenen en bedeelden beiden bevredi
gend;, want er stond in het Woord niets
van een zoodanig verbod.
Een bescheid, dat, uitgesproken of niet,
verwonderen' moet, want dergelijke men
schen zijn in den regel tegen de ver
zekering o.a. met een beroep op Job
12:6.
Wij herbalen eVenwel, dat dit isi een
slecht gebruik maken van „Kot Woord",
en een verwringing' van dat Woord iupu'
eigen inzicht en uitlegging.
!*Aff
DEED IK EEN GOEDE KEÜ8?
20-)
zei'de' Z°U 8aarne willen doen,"
üpó'f^aar0® "•el''" zeide zij lachend, „ik
er niet om, u te zeggen, hoe ik
en emand denk. Bijv. Mevrouw Eldridge,
j,j0,,.Zeer Heftig en statig, en ik houd geen
hji f Jaa ^ar; eïl Bijv. lord Morton
tirL n0°H een woord, en is zeer
ï?aar Hij heeft veel geld en een
dat V-- Hgoed, en papa zegt altijd,
En mL rt'n- aaHSerLame jonge man - is.
tenminftl h- 3 d ln eenlg °Pzlcht>
tooh i - J ls zeer onschadelijk, maar
kijkt scheel, en ik zod nooit
fcjjkt ^na".H kunnen trouwen, die scheel
„Dat wto ^ffr°u,w Lindsay?"
it h,u ik niet," zeide ik, lachend;
wfi daarover gedacht."
mij' it,i J0" 'tniet kunnen; het zou
™3ken. En dan bijv. Alicia Hay
ids oude' ongetrouwde nicht
dan zeï\Vraagt' 3106 ik over haar denk,
wil]en trom,"' dat zi-> zeer gaarne zou
W maaF. dat dit nooit ge-
hu dan bijv. Lilla maar ik
moest u nu niet van allen vertellen; ge
zult ze straks zelve zien.
HOOFDSTUK VI.
Alliston Ha 11.
„Zal ik schellen, juffrouw Trefford?"
vroeg ik, toen het middagmaal was af-
geloopen.
„Noem mij toch niet juffrouw Trefford,"
zeide zij haastig, „noem mij Evelijn, dat
klinkt veel .aangenamer en is tien let
ters korter."
„Maar mogelijk zou mijnheer William
dat niet gaarne willen," bracht ik hier
tegen in.
„O, papa wil alles, wat ik wil," zeide
zij, heslist. Ik wil, d,at gij mij Evelijn
noemt, en ik ben voornemens, u ook
bij uw voorn,aam te noemen „juffrouw
Lindsay" klinkt juist zooals „de bruine
lakensche". Hoe is uw doopnaam?"
„Mijn naam is May," zeide ik, „en ik
zal zeer blijde zijn, als ge mij May wilt
noemen, inplaats van juffrouw Lindsay;
het z,al mij dan zijn, alsof ik weer thuis
ben."
„Wel, dat is dan afgesproken, May,"
zeide zij lachend; „en nu moogt ge schel
len."
Spoedig nadat de overblijfselen van bet
dessert waren weggenomen, hoorden wij
in de gangen het ruischen van zijde, de
De Toestand.
In enkele Enwelsdhe mijndistricten
is gisteren een beduidend getal mijn
werkers -aain den arbeid gegaan, maar
er zijn ook districten, waar van de
gelegenheid om te gaan werken, weï-
najg! gebruik is gemaakt, zoodat nu
nolg niet te zeggen is of de staking
geleidelijk zal verkropen. Over heit
algemeen gelooft men niet, dat de
poging tol. het proclameeren van een
aligemeene staking veel succes zlal op
leveren. Vandaag komt echter de ar
beiderspartij in congres bijeen en z!al
over dit punt wel een hartig1 woordje
worden gesproken.
Intussqhen hebben de stakende 'mijn
werkers door hwu lang' dralen zich
nu ook de 10 nfillioen pd. st., hun
door Lloyd George toegezegd, laten
ontgiaan. Hun kansen Worden dan ook
bij 'den dag slechter. De loonen
een blad als de Times zet het nog
eens uiteen moeten worden ver
laagd, om aan d© concurrentie van
goedkoope buitenlandsche kolen het
hoofd te' bieden. Nu de gouden tijd
van den oorlog voorbij is, is het niet
mogelijk een kunstmaügen oorlogsprrjs
voor Britsche kolen te handhaven, als
Ametrikaansche, Duitsche en Belgische
kolen 'geproduceerd worden voor 10
sh. pter ton minder. De Engelsche fa
brikanten kunnen tot dien prijs geen
Engelsche kolen koopenLloyd George
heeft de mijnwerkers in Mei gewaar
schuwd dal; „er geen bestellingen in
kwamen". De koopvaardij vloot k'anze
niet koopen en tnillioenen tonnen
scheepsrmmte worden dientengevolge
opgelegd. De buitenlandsche klanten
willen er niet -aan, omdat de Engel
sche kolen te duur zijn. De marine
zal z© niet noodig hebben, daar zij
olie ingevoerd heeft, en haar voor
beeld vindt over het 'heele land na
volging. De; mijnwerkers hebben ver-
igeten, dat ten slotte niet de eigenaar,
maar de verbruiker den prijs vaststelt.
Van dé conferentie te Parijs tus-
schen den Engelschman Lord 'Curzon
en den Franschman Briand is nu niet
zoo heel veel te melden.
Men heeft niet, wat de Oostersch-
deur ging open, en drie dames traden
de kamer binnen.
De eerste was een vrij corpulente, be
jaarde dame, zeer fraai gekleed. In haar
jongere jaren was ze bepaald een schoon
heid geweest, en ik denk, dat ze in hooge
mate bewonderd anoet geweest zijn.'Maar
ze had, dacht ik, een onaangename uit
drukking in haar gelaat, en trotsche, on
aangename manieren.
„Wel, Evelijn," zeide zij, terwijl ze mij,
zonder een woord of blik voorbij zwierde,
„hoe gevoelt ge u nu?" i
„O, heel best, dank u, mevrouw El
dridge," zeide zij; „juffrouw Lindsay
en ik hebben samen aangenaam gekeu
veld."
„Juffrouw Lindsay, och! ja, nu zie ik
het," zeide mevrouw Eldridge, terwijl zij
haar gezicht voor den eersten keer naar
mij toekeerde; „het jonge inensch, dat
mijnheer William als uw gezelschapsjuf
frouw in dienst heeft genomen Evelijn, on
derstel ik."
En toen nam zij verder geen notitie
van mij, maar ging op de sofa zitten,
n,aast Evelijn, terwijl zij zich ijverig met
haar waaier verkoelde.
Er was iets in mevrouw Eldridge's
gedrag, dat mij een onbehagelijk gevoel
gaf, en maakte, dat ik niet op mijn gemak
was, en, terwijl de andere dames dichter
PANDBRIEVEN in omloop op
31 Deeember 1905 f 313.550
31 December 1910 2 700.350
81 Dscember 19154 82t.200
15 Mei 19819 455 000
f i f. UITLOTIKG in 25 jaar A pari.
J. J. COCK. H. J. KORLVINKE.
De Pandbrieven zijn voor direete aflevering in voorraad bij het Bijkantoor der
Bank, Koepoortstraat 27 te Middolburg, beheerder de heer H. C. REDERS.
Grieksche kwestie betreft, den in
druk, dat d© ?aken een stap verder
zijn gebracht. De oude meeningsver-
scbillen schijnen te blijven bestaan.
Het eeniige wat de geallieerden kun
nen doen, is het lot van Oost-Thracië
reigelen, maai' dat zal .eerst geschie
den, wanneer de besprekingen tus-
schen Grieken en Turken op niets
zijn uitgelopen.
In elk geval heeft Griekenland noch
van Rome noch van Parijs iets te
verwachten. In de gezonden instruc
ties aan de 'gezanten van Frankrijk,
Engeland en Italië te Athene wordt
o.m. 'gtezegd, dat de geallieerde regiee-
ringen verlangend zijn, in het Oosten
den vrede te herstellen. De geallieer
den. hebben daarom besloten, zich on
middellijk bij het Grieksche gouverne
ment als bemiddelaar op te werpen
en. het te vragen, of het bereid zou
zijn zijn belangen in hun handen te
stellen'.
Mislukt de bemiddeling, dan zullen
Frankrijk en Engeland weer vrij man
zijn. Dat zou voor Engeland betee-
kenen een blokkade van de Turkscjhe
kust om. de hulp' der bolsjewisten te
verijdelen en voor Frankrijk zijdehng-
schè steunverleening aan de Kema-
listen: een wel zeer zonderlinge toe
stand onder bondgenooten!
In Duitsche kringen heeft men het
niet zon best, op1 deze Paxijsche con
ferentie begTepen. Men vreest, dat ten
slotte een accoordje zal worden ge
troffen, waarbij Frankrijk in de Oos-
tersche kwestie wat water in den wijn
zal doen op conditie, dat Engeland
betreffende Opper-Silezië wat toegeeft.
En daarvan is men natuurlijk in
Duitschland niet gediend.
Wat den toestand in Opper-Silezië
betreft, welke bijzonder ernstig was
sinds verleden Dinsdag, omdat de
Duitsche Selbstschütz weigerde ver
der terug te trekken binnen hun zone,
indien de Polen niet evenzeer het be
twiste gebied ontruimden, deze is nu
een weinig beter geworden, zoo meldt
de correspondent yan de „Times" in
Op'peln. Het schijnt nu mogelijk, dat
tegen het einde van de maand geheel
Opper-Silezië vrij zal zijn van Polen
en Duitschers, indien ten .minste de
Polen niet terug komen op> hun be
sluit tot ontruiming en de autoriteit
van de intergeallieerde commissie vol
doende hersteld wordt.
De correspondent voegt er bii Een
reisje door jhet. ilndustrieele district
van Opper-Silezië gedurende de laat
ste 3 hagen, heeft er Wij van overtuigd,
dat Korfanty's v-oornemen, om zijn
bij het vuur kwamen, had ik mij met
mijn werk naar de tafel teruggetrokken,
daar ik niet van plan was, om deel te
nemen .aain het gesprek, toen een aan-i
gename, zachte stem, naast mij', op vrien-
deliijken toon zeide: „ge zult wel vermoeid
zijn door uw lange reis, juffrouw Lindsay;
moest ge onderweg dikwijls stilhouden?"
Ik keek op en ontmoette een der liefste
gezichten, die ik ooit heb gezien. Het
was niet juist een mooi gezicht, en de
gelaatstrekken waren verre van fraai,
maar er lag zoo'n schoone uitdrukking;
op te lezen, dat ge het nooit leelijk
zoudt kunnen noemen. Het zou mij zeer
in verlegenheid gebracht hebben, als
iemand mij gevraagd had, hoe oud zij was.
Het eene oogerfblik zag ze er zeer jongi
uit, niet ouder dan vier of vijf en twin
tig, en het andere oogenblik ontdekte ik
op haar gezicht, duidelijke sporen van
zorg, of angst, of verdriet, die mij deden
denken, dat ze minstens tien of vijftien
jaar ouder moest zijn.
Ik vertelde haar van mijn reis, en toen
deed ze mij de eene vraag na de andere,
op de vriendelijkste, aangenaamste ma
nier, alsof zij er werkelijk belang in stelde,
alles te.weten, wat ik haar had te ver
tellen. Zij bracht mij van het eene onder
werp op het andere, en onwillekeurig ver
telde ik haar van ons oude tehuis; van
bende te demobiliseeren, oprecht is
en dat de opstandelingen genoeg heb
ben van het iavontuur en beginnen te
verlangen naar meer normale levens-
Ooindities in Opper-Silezië.
Wij helpen het hopen!
Het herstel van den landbouw in verwoiesl
Vlaanderen.
De Brusselsche redacteur van de Ms'b.
schrijft:
Wij hebben sameu met Belgische cn
vreemde collega's, in geselschap en op
uitnoodiging van den minister van land
bouw, baron R'uzette, een langdurig be
zoek gebracht aan de slagvelden van
Vlaanderen, om ons te overtuigen van
den vooruitgang die gemaakt is in ver
band met het herstel van den totaal otn-
gewoelden en door overstroomingen haast
onbruikbaar geworden grond. Wat in
Vlaanderen op het gebied van herstel van
den grond voor fundbouw-doeleinden is
bereikt, grenst bijna aan het wonderbare.
Toen wij, kort na den wapenstilstand'
-herhaaldelijk de slagvelden bezochten,
hadden wij den indruk van een onherstel
bare ramp, die over Vlaanderen was ge
komen en die onmogelijk de eerste tien
tallen jaren zou kunnen hersteld worden.
Overal, uren en uren ver, was de grond
omgewoeld door millioenen en millioenen
granaten .,die hier in den loop van dem
wereldoorlog waren neergekomen. De eene
kuil naast de andere gaf aan de vroeger
zoo. vruchtbare velden een desolaten aan
blik. Het water van den Yser had uitge
strekte moerassen geschapen, waaromheen
het onkruid, welig groeide tu&schen haast
onontwarbare stapels prikkeldraad. De
blokhuizen en de loopgraven die de strij
dende legers uit beton hadden opgetrok
ken, waren zoo sterk en zóó zwaar ge
maakt, alsof zij aan den knagenden tand
des tijds eeuwen zouden moeten weer
staan. Kortom, van den landbouwgrond!
van Vlaanderen was niets meer overge
bleven.
En nu, nog geen drie jaar, nadat het
geweldige catacysme over Vlaanderen was
neergekomen, liggen er bijna overal, waar
vroeger de wonden der slagvelden bloed
den, vruchtbaar bebouwde akkers, die een
rijken oogst beloven. Als wij zeggen, dat
het werk dat hier door. mensehenhanden
werd verricht, jaan 't wonderbare grenst,
dan overdrijven wij niet. Onze auto's voer
den ons door 20, 30 dorpen, die totaal
vernield werden en omgewoeld, en wij
zagen over de grootste uitgestrektheid de
zer plaatsen, prachtige, nieuw-aangelegde
velden, nieuwe waterloopen, nieuwe pacht
hoven, deze laatste weliswaar nog niet
in verhouding met de behoeften, want
talrijk zijn nog de menschen, die in ge-
'II --■inHIIIIII "l'JIj" II I II—llll I II
Maggie, en al wat ik omtrent haar hoopte
en vreesde; en v,ain vele andere dingen,
terwijl mevrouw Eldridge en Evelijn met
elkander op de sofa zaten te praten; en
al de kilheid en terughoudendheid, die
over mij gekomen waren, toen mevrouw
Eldridge de kamer binnentrad, verdwenen!
geheel, en ik gevoelde mij weer volkomen
op mijn gemak.
Toen ik haar vertelde van, het verlaten
van ons dierbaar oud tehuis, vulden zich
haar oogen met tranen, en zeide zij op
kalmen toon„ik weet, welk een beproe
ving dat is; ik heb die zelve doorgemaakt.
Welk een troost, dat er één tehuis is,
daar, waar geen scheiding en geen heen
gaan zal zijn."
Een gevoel van geluk em dankbaarheid
kwam in mijn hart, toen zij dit zeide.
Er was iets in de wijze, waarop zij
dit zeide, zoowel als in de woorden, dat
mij deed gevoelen, dat mijn nieuwe vrien
din iemand was, die denzelfden Beere be
minde, dien ik liefhad. En, gevoelde ik
mij tevoren reeds tol. haar aangetrokken,
nu trok zij mij dubbel aan.
We hadden geen gelegenheid, ons ge
sprek voort te zetten, w,ant Evelijn werd
mevrouw Eldridge moede, en noodigde ons
uit, dichter bij het vuur te komen.
(Wor3t vervolgd)
