m
108
ilknsdag I Juni 1@2!
S5tc Jaargang
deed ik een goede keus?
Insulaire Hypotheekbank te Zierikzee.
Pandbrieven a 98% 6 Pandbrieven a 100
Uitgave van
VMgs&. Venn. LUCTOR E:T EMERGtO,
"e gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
lAMGE V 0 RSTSTR A AT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
fIRMA F. P- ÖHUIJ L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f8.
Losse nummersf0.00
VERZEKERINGSWETTEN EN
DIACONALEN ARBEID.
Uit het referaat van den heer J. S. Be
let gehouden op de Diaconale Conferentie
te '&oes willen wij onder bovenstaand
kopje enkele gedachten naar voren bren
gt ons, Zeeuwen, spreekt het spreek
woord „als het .getij verloopt verzet men
de bakens", klaar en duidelijk. We weten
echter, dat het verzetten der bakens niet 1
heteekent dit, dat het doel der reis een
ander wordt, doch slechts, dat door een
ander vaarwater het oude doel moet wor
den bereikt. Kan dit spreekwoord nu
ook toepasselijk zijn op het terrein van
dep diaconalen arheid? M.a.w. Verloopt
hier het getij?
Wij aarzelen niet, deze vraag met een
volmondig „ja" te beantwoorden. Het doel
toch, dat door de diaconie wordt be
oogd, laten wij het maar zeer algemeen
aanduiden als „het lenigen van nood",
wordt eveneens nagestreefd door de So
ciale Verzekeringswetten of, juister gezegd,
de Sociale Verzekeringswetten willen de
noodtoestanden zooveel mogelijk voor
komen. Deze wetten hebben een om
vangrijke taak te vervullen gekregen; bïj1-
na de geheele arbeidende stand valt daar*
onder en dientengevolge wordt voor een.
belangrijk gedeelte het werk van de dia
conie overgenomen. Dit blijkt reeds nu
in bescheiden mate en zal straks, wan-,
neer degenen ,die nu jong zijn, oud zullen
zijn geworden, in vollen omvang blijken.
Er moge in de wijze waarop het aan
gegeven doel door de diaconie en door de
verzekeringswetten wordt nagestreefd,
aanmerkelijk verschil te bespeuren val
len, het is duidelijk, dat ook door ml
voering der verzekeringswetten het getij
voor den diaconalen arbeid verloopt. Een
diaconie, trouw aan haar roeping, zal uit
zien naar nieuwe middelen om in den
nood der armen te voorzien en dus ooSf
zich afvragen of ook zij niet gebruik kan
maken van de verzekeringswetten, om
haar doel te bere ik en.
Dit geschiedde reeds. Immers met name
oprichting van een tehuis voor ouden van
dagen wordt door de Zeeuwsche geref.
diaconiën overwogen. Nauwkeurige over
weging van alle nieuwe middelen, zorg
vuldige peiling van het nieuwe vaarwater
is eisch van goede zeemanschap. Temeer
is zulks noodig daar wij principieele tegen
standers zijn van de leer „het doel heiV
ligt de middelen" en ons bijzondere voor
zichtigheid past bij de viia[a|g of van de ver
zekeringswetten partij kan worden getrok
ken voor den diaconalen arbeid, daar
men deze wetten op het terrein van de
Staatsbemoeienis vindt.
Het is noodig om hierbij te onderschei
den tusschen tweeërlei, n.l. lo. de Staats
bemoeienis zelve, die
a. veelal met dwang komt en verplich
tingen oplegt;
b. in enkele gevallen een gelegenheid!
geeft om zonder verplichtingen tot het
doel te komen, en
2o. de methode, welke wordt gevolgd.
Wat het eerste betreft, kunnen we be
ginnen met ons leedwezen uit te spreken,
dat hier Staatsbemoeienis en bovendien
voor de invaliditeitsverzekering dwang
noodig is gebleken, doch tevens constateer
ion, dat deze is aanvaard.
Wat het tweede aangaat, komt het ons
voor, dat een korte toelichting nuttig: kan
zijn- In de allereerste plaats nu mogen
wij dankbaar zijn, dat 'hier geen overheids-
be deeling, geen Staatspensioen is toe
gepast. Men weet, dat bij Staatspension-
FËÜlLLETQgf.
9.) _o_
ft meldde hem niet de juiste reden,
Waarom ik hem afwees, want ik gevoelde,
dat Claude het niet in de geringste mate
begrijpen zou; maar ik decide hem mede,
dat ik volkomen besloten Was, en ik ver
zocht hem, om terstond zijn eigen denk
beeld hieromtrent zich uit 't hoofd te zet-
tk trachtte .zeer beslist, en toch zeer
vriendelijk, te schrijven, met herinnering
?aïl °nze_oude vriendschap en liefde, die
mvendig in mijn geest was ingeprent,
tk eindigde met mijn smart uit te drak
en. ,dat ik hem bedroeven moest, en dat
<rhoopte, dat hij in de toekomst
S ukkig mocht zijn. Ik verzocht hem, om
er öc®zake hiervan geen koelheid en ver-
emding tusschen ons te doen ontstaan,
,ar '0e te staan, dat onze oude vriend-
j P eerder versterkt en vermeerderd,
verzwakt en verminderd werd.
.te 'tgeheel niet bevredigd met
n brief toen hij af was, mlaiar
ren ^.?n ^jd om een ande-
haictG drijven, want de tijd voor de
adw k?s'1.naderde nu zeer snel, en de
enüe m de „Times" moest terstond
neering nimmer gezegd zal worden: het
is genoeg; daar zijn de grenzen weg, daar
geldt als motto „halen waar 't zit", daar
geen onderscheid tusschen den luiaard
en den werker-in-'t zweet-zijns-aanschijns,
kortom daar geen rekening gehouden met
het zondige in ieder mensch. Der begeerte
wordt geen breidel aangelegd.
In tegenstelling daarmede leggen de
verzekering swetten verband tus
schen arheid en uitkeering. Zon
der arbeid geen uitkeering, voor weinig:
arbeid mander uitkeering, voor veel ar
beid meerder uitkeering. Wie meer
wenscht te ontvangen, best, doch daar
toe is meer arheid noodzakelijk.
De uitke erin gen of renten op grond van
de verzekeringswetten toegekend, zijn dan
ook geen gaven of giften, doch zijn dei
vruchten van eigen arbeid. De verzekerde
heeft daarop derhalve evenzeer rech
ten al s op hetgeen hij in een oude
kous heeft bespaard.
Welnutegen, een methode, waarbij eigen
inspanning vrachten oplevert kan 'naar
het ons voorkomt, bij de diaconie geen
bezwaar bes,taan.
We mogen misschien ten overvloede
doch tot goed begrip van zaken
wel even in herinnering brengen, dat het
doel van al'le „verzekering" is: het doen
dragen van lasten van enkelen door een
gemeenschap, dus ook door anderen, die
door omstandigheden geen lasten hebben
te dragen; een deel dus, waarbij de soli,'-)
dariteitsgedachte een belangrijke rol speelt.
Het feit echter, dat egoïstische oogmerken
vele menschen er toe leiden, om van
een gemeenschap rechtmatig of o nrecht-
matig, doch in elk geval zooveel mogelijk,
te profiteeren, vormt de zwakke zijde van
elke verzekering. Elke verzekering eischt
dan ook hij de uitvoering groote waak
zaamheid en diverse voorzichtigheidsrnaat-
regelen. Met de zondige menschelijke na
tuur rekening houden is voorwaarde van
alle verzekering en van sociale verzekering
in het bijzonder. Werd dit uit het oog
verloren, de verzekering zou meer kwaad
dan goed doen. Ondertnsschen schijnen
die voorzichtigheidsmaatregelen vaak wel
onbillijk en 'lastig. Nu beo,ogen de verzeke*
ringswetten een bijzonder doel, hetwelk in
'tkort gezegd, doch wat nauwkeuriger ge
definieerd dan zoo straks, is dit:
Aan de minder welgestelde groepen uit
de maatschappij, wier inkomen aHeen b,e-
staaat uit hun arbeid nog inkomsten uit
dien arbeid te verzekeren ten tijde, dat
arbeid hun onmogelijk is. Naar de oorzaak
van de arbeidsloosheid wordt de verze
keringswet genoemd. Zoo bestaat thans
reeds de
Ongevallenwet 1901;
Werkloosheidswet 1917 (besluit);
Invaliditeitswet 1919;
Ouderdomswet 1919;
en zijn in de naaste toekomst te ver
wachten de Ziektewet en de Landbouw-
ongevallenwet.
Het zijn in het bijzonder de verplichte
verzekering volgens de Invaliditeitswet,
die zich kenmerkt door de rentekaart, en
de Vrijwillige verzekering (die bedoeld is
als aanvulling: van de eerstgenoemde),
welke zich bezig houden met de behoef-
tigen, waarover gewoonlijk de diaconie
zich ontfermt.
Het feit, immers, dat de weduwen der
Griekschen minder goede verzorging door
de Apostelen genoten, was aanleiding tot
de instelling van het ambt van diaken
Welnu, de invaliditeitswet kent aan de
60-jarige of jongere, mits invalide, weduwe
van den verzekerden arbeider weduwen*
BMBMM 1 III I- IJIMB1L» J.-CM
beantwoord worden, of ik zou de betrek
king verliezen.
Toen de beide brieven weg waren,
trachtte ik dit onderwerp uit mijn geest
te verbannen, en wanneer het weer bij mij
op kwam poogde ik mijne vermoeide ge
dachten door bidden een andere wending
te geven, en op deze manier vond ik
troost en verlichting.
Den volgenden middag, toen ik in de
kleine leerkamer die aan mijn slaapkamer
grensde, en waarvan het venster ook over
den tuin heen, op de heuvelen in de
verte uitzag, aan 't brieven schrijven was,
hoorde ik een haastigen stap op de trap.
■Maggie bracht den dag; door bij een
speelkameraadje in ihet dorp, en het was
niet Maggie's stap. Neen, ik kende den
■stap goed, en mijn hart klopte snel, en ik
gevoelde, dat ik met ieder ©ogenblik hoe
•langer hoe bleeker werd.
De deur ging open, en Claude trad, zon
der eenige plichtpleging binnen. Hij' zag
er vermoeid en onrustig uit, en zijn klee
deren waren, door de lange reis, met
stof bedekt.
„May", zeide hij, „van morgen ontving
ik uw brief, en ik ben terstond op reis
gegaan. De Fitzgeralds dachten, geloof ik,
dat ik gek was; ik sprong op van de
ontbijttafel, en zeide, dat ik den trein
van negen uur moest halen. Maar ik zou
PANDBRIEVEN in omloop op
31 December 1905 f 313.550
31 December 1910JE J- Jf N 2 700.350
31 December 1915J 4 828.200
15 Mei 19217 0.455 000
(JlTLOTIftG in 25 jaar k pari.
De Directie
J. J. COCK. H. J. KORLVINKE.
De Pandbrieven zijn voor directe af everiiig in voorraad bij het Bijkantoor der
Bank, Koepoortstraat 27 te Middelburg, beheerder de heer H. C. REIiERS.
Prijs der Advertentie*:
14 Tegels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
zijn, zal aanstonds opvallen, dat nog ver
schillende gemeenten niet zijn genoemd;
die niet-genoemde gemeenten daarvan
booren we dus binnenkort wel. Gelukkig
pok maar dat alles niet tegelijk komt.
'tGaat zoo goed, als 't nu zoo langzaam
aan maar doorgpat, komt 't er wel.
Maar nu mijn verantwoording over de
Meimaand, want niet alleen van Zuid-
Beveland, maar ook van andere gedeelten
kwamen bedragen in, die ik hierna ver-'
meld:
Nieuwerkerk f 100,
Vrouwepolder 205,40
Arnemuiden 325,
Aagtekerke 175,55j
Vlissingen 500,
Goes 12.000,—
rente toe. En zijn 'het voorts niet de
ouden en invaliden en weezen over welke
de diaconie zich ontfermt? Welnu de inva
liditeitswet geeft Ouderdomsrente aan den
65-jarigen arbeider, invahditeitsrente aan
den invalide en weezenrente aan de wee-
zen van den verzekerde, zoolang zij' den
14-jarigen leeftijd niet hebben bereikt.
Laten wij (het hierbij niet laten, bij woor
den, doch de feiten in cijfers laten spre
ken, die gevolg' zijn van verzekeringen vol
gens de Invaliditeitswet. Op 1 Mei j.l.
werd in onze Provincie betaald aan:
Weduwenrenten f 2952.30 (16 weduwen)
Weezenrenten f9672 (52 weezen);
Ouderdomsrenten (art. 373) f 67236
(444 ouden).
De wet op de Vrij'willige Ouder -
domsverzekering komt dit nog belangrijk
aanvullen. Bovendien wordt nog een aan
zienlijk bedrag uitgekeerd aan z.g. koste-
looze ouderdomsrenten, welker bedrag
echter voortdurend daalt.
Daartegenover zal het bedrag der ren
ten uit verzekering voortkomende toene
men. De genoemde bedragen zijn te be
schouwen als de vracht van het bestaan
der Invaliditeitsverzekering gedurende nog
geen anderhalf jaar. Voor ons land bedroe
gen deze renten op 1 Mei j.l. totaal
f1902.135.
Ongetwijfeld zal moeten worden erkend,
dat deze wetten hulp brengen waar dit
noodig is zulks te eerder indien bekend
is, dat in het algemeen slechts de men*
schen, levende beneden zekere welstands-
grenzen, de renten ontvangen. Welk een.
leed kan hiermede zijn en worden ver
zacht. Niu ,ziou onwillekeurig' de gedachte
ingang kunnen vinden, dat evenveel
geld als door de verzekering op de aan
gegeven wijze wordt uitgekeerd aan be
hoeftige broeders of zusters- door de
diaconie minder wordt uitgekeerd. Ook
Diakenen, vlijtig pjn Itoe te zien, dat tot
hulp der armen vele goede middelen ge
vonden worden, zonden kunnen meenem,
dat de zaak zoo eenvoudig ware. Laten
wij dadelijk zeggen, dia,t bij' ons die ge
dachte niet bestaat en sterker laten wij
den wensch uitspreken, dat zulks in de
practijk ook niet zoo zij. Wat toch zou
het geval zijn, indien een behoeftige broe
der, die wekelijks van een over bescheiden
middelen beschikkende diaconie f5 on
dersteuning ontvangt, bij het bereiken van
den 65-jarigen leeftijd f3 ouderdomsrente
gaat genieten, vanaf dat tijdstip door de
diaconie die f3 in mindering ziet gebracht.
Onmiddellijk zioU hierdoor duidelijk wor
den voor allen, die er tover denken om zich
vrijwillig te verzekeren, dat sparen en
zuinig zijn—om premie voor de verzeke
ring te kunnen betalen, g;een ander gevolg
a«wc»OBBnM»wwaMMiiwwiiai. ■.■■wgMwawawwBB
geen dag langer kunnen gewacht hebben j
het zou mij volkomen onmogelijk geweest
zijn. .May."
Ik trachtte te spreken, maar mijn hart
klopte nu zóó snel, dat het scheen, alsof
mij de woorden in de keel bleven steken.
„En nu, May," zaide Claude, gejaagd,
terwijl hij' Zich bij' mij nederzette en mijn
hand vatte, „ik wou, dat je mij zei, wat
je met dien wreeden brief, dien je mij
zondt, bedoelde, of, nog liever, ik wou;
dat je mij zei, dat het geheel en al een
vergissing was, geheel en al een zinsbe
goocheling, dat je er sedert beter over
gedacht hebt, en dat je wenscht, dat je
het nooit had geschreven. Ik wou, dat je
mij zei, lieve May," zeide hij, op zachter
toon, „dat mijn levensdroom zelfs nog
deze week werkelijkheid wordt. Ik wou,
■dat je mij zei, diat de heldere dagpn, die,
zooals ik altijd gezegd heb, ons beiden
stonden te wachten, nu zeer snel naderen.
Claude, lieve Claude," zeide ik, zoo
dra ik dn staat was te spreken, „je hebt
mijn antwoord; als een zuster, als vrien
din, wil ik je altijd liefhebben, maar ik
kan niet, dk kan niet nw vrouw worden.'1
„En waarom niet, bid ik je, May?"
zeide hij, terwijl hij ongeduldig opstond
en naar het venster toeliep; „welk onge
rijmd denkbeeld heb je nu in uw hoofd
gekregen? Ik zou gaarne willen weten
zo uhebben dan dat de diaconie minder
ondersteuning gaf. Theoretisch of reken
kundig moge zulk een houding verklaard
kunnen worden, zielkundig, dus practisch,
is zij er precies naast.
Een zelfde gpvolg heeft, afgezien van
de aangegeven aftrek-methode, een r ij k e
diaconie ,die zich gedraagt alsof er geen
goede gelegenheid o;m zich zelf te helpen,
bestaat. Sparen? premie betalen voor de
verzekering, zeggen de menschen, 't is
niet noodig. Als 't zoover is worden we
toch fatsoenlijk gehouden van de diaconie.
Wat we noodig hebben, kunnen we van
haar krijgen. Eenzelfde ongelukkige wer
king dus als er van de Staatspensioen-1
verwachtingen uitgaat.
(Slot volgt.)
Tbtaa.1 f 13.305,95
SaldiO' vorige miaiand 13.084,741/2I
Zeeland en het Miljoen.
Toen ik bij mijn vorige verantwoording
leen kort overzicht g'af van die gedeelten
onzer Provincie welke daadwerkelijk blijk
gaven, diat voor het Miljoenplan is en
nog. wordt gewerkt, vestigde ik er tevens
de aandacht op, dat er ook nog gedeelten
zijn waarvian moig; niets werd vernomen
en waarvan ik toch de overtuiging heb
dat izij een krachtigen stoot in de goede
richting kunnen toebrengen.
Natuurlijk 'had ik bij die mededeelinjg;
o.m. het oog op Zuid-Beveland. Begrijp
me goed, ik zeg „onder meer", want
al weten we nu al veel van wat Zee
land presteerde, we weten nog! niet al
les; van verschillende gedeelten der Pro*
vincie weten we nog niets en zien wij
met belangstelling berichten tegemoet.
Dat Zui'd-BeVeland het aanvangcijfer der
•Meimaand aanmerkelijk zou opvoeren, wie
daaraan ook mocht twijfelen, Uw penning
meester niet! Het'is dan ook met dank
en vreugde, dat door mij thans kan wor
den medegedeeld, dat een blankcheque
groot f 12000 in de maand die achter
ons ligt mij mocht bereiken. Daarbij komt
dat natuurlijk nog: meer zal volgen.
Het is ons- bekend, dat verschillende
vereeniigingen er prijs op stellen, dat door
mij een specificatie der bedragen wordt
verstrekt; met genoegen wil ik dan ook
even laten zien hoe een dergelijk bedrag
bij elkander kwam.
Baarland f 117,75, Borssele f 300, Drie
wegen f289, Ellewoutsdijk f 183,50, Goes
f4000, 's Gravenpolder f228.50, 'sHeer
Abtskerke f49, Heinkenszand f341,50, Ier-
seke f 1400, Kapelle f 400, Kattendijke
flOO, Kloetinge f224,75, Krabbendijke
f 1507,50, Nieuwdorp f 1500, Nisse
f 171,50, Oostdijk f 145, Oudelande f 238,
Rilland-Bath f 394,35, Wemeldinge
f364,50, Wiolfaartsdijk f510,75.
Voor hen, die op Zuid-Beveland bekend
wie, tof wat, je zal beletten, mijn vrohw
te worden?"
„Claude, ik kan 't niet," zeide ik;
en de tranen kwamen mij in de oogen,
in weerwil van al mijn pogingen, om ze
terajjj| te houden.
„Maar welke reden heb je er voor,
May,' 'zeide hij terwijl hij de kamer op
en neer stapte; „je moet de een of anderei
reden hebben, voor hetgeen je zegt, en
ik kan niet rusten, voordat je mij zegt,
welke het is. Welke is het, May?"
„Ik wil je liever al mijn gedachten
hierover niet vertellen, Claude", zeide ik;
„het zal zeer moeilijk zijn, en zou ons
beiden veel pijn doen. En Claude," zeide
ik op ernstigen toon, „het zal niets uit
werken; ik ben volkomen besloten; ik
kan niet doen wat gij mij vraagt; dwing
mij daarom, als 'tu belieft, de redeiï
niet af."
„Maar ik wil ze weten, May," zeide Mj,
bijna boos. „Ik ga niet naar huis, voor
je ze mij gezegd hebt; daarom moest
ge ze mij liever terstond laten hooren."
En toen gevoelde ik, dat het misscMen
zondige lafhartigheid was, dje mij bevreesd
maakte, om Claude de reden te zeggen;
misschien bedroefde ik mijn lieven Heer
ton Meester, door niet voor Hem uit te
komen, door mij te schamen, Claude te
zeggen, Wat het was, dat ik voor dier-
ALgemeen totaal f 26.390,69V2
Allen daarvoor diank.
Ik boud me verder weer aanbevolen,
mijn adres te Middelburg blijft: Londen-
sche kade H 54 en het nummer iniji-
iier postrekening waarop stortingen bij'
elk Postkantoor kunnen geschieden is no.
12946.
De Penningmeester van de Pix>
vinciale Comm. voor het Miljoen,
S. CALJOUW Pz.
Stakingsvruchten.
Te Amsterdam sohijint 'tnog niet
te gelukken een re<reeri'ngsmeerderlieid
aaJn elkaar te spelden, waaruit de wet
houders kunnen gekozen worden.
De christelijk-jhjistörisdhen willen sa-
'meinigAan met den Vrijheidsbond; de
Roomscben willen niet zonder de so
cialisten in zee; de socialisten willen
alleen mee doen, wanneer men bun
geen voorwaarden stelt; ziji willen
slecbts handhaving1 van 'tgezêig, wan
neer bet in hun kraam' .te pias komt;
hierin trouw uitsprekende aan hun
verleden. Immers het is in Juli 1919
gebeurd, dat een troepje gemeente
werklieden één dag meedeed aan een
„politieke" staking, die een „demon
stratie" tégen de blokkade van Rus
land dour de Entente moest voorstel
len. Dat 'relletje was opgestookt door
de communisten en „de federatieven"
en kwami derhalve niet te pas in de
kraam der sociaal democraten. Van
daar krachtig verzet hunnerzijds bij!
mionde van den Wethouder Wibaut,
die 'm!et een groot woord over „sta-
kinigsgymnastiiefc de „demonstraties
waarmee de gemeente niets te maken
bad", hekelde en afwees. Dan, een
klein jaar later brak er weer een
staking uit, weer onder d© gemeente
werklieden, en weer opgestookt door
dezlelfden, maarwaarin de S. D. A.
P. meegesleept werd. En de S. D1. A..
P. sleepte haar wethouder mee; ook'
de heer Wibaut olnderteekende het ma
nifest, dat tojt staking! opriep tegen
de „Anti-Revolutiewet" van Minister
Heemskerk en deed derhalve mee aan
de aanranding van het gezag. Waar
om? De S. Di. A. P. durfde uit po
li tieken naijver en vrees niet achter
te blijven, en derhalve ooik deze wet
houder iniet. De staking brak uit, had
op zich zelf niets om het lijf, maar
de S. D. A. R. en de wethouders'
zaten er tusschen. Zij moesten wel
met een ciabinetscrisis dreigen voor
het geval', dat er straf opgelegd werd.
ibaarder hield dan zijn liefde voor mij, al
was het zelfs de onschatbare de eeuwige
liefde mijns Heeren. En toch, hoe kou
ik het doen Claude kwam mij onverwacht
ter hulp. I
„May," zeide hij haastig, „is er soms
iemand, dien ige meer bemint dan mij
is bet dat?"
„Ja Claude," zeide ik, op zachten toon,
!,,er is één liefde, die ik voor dierbaarder
boud dan de uwe dat is het."
„Wie is het, May?" zeide hij, ongedul
dig; „iki Wist niet, dat er iemand was,
dien ge zoo goed kendet; wie kan hef
zijn?"
„Het is niet iemand op aarde, Claude,"
zeide ik, „ik bedoel den Heere JezuSj
Christus."
„Wat onzin, May!" riep hij uit, „Wat
toch ter wereld heeft dat hiermede uit
te staan? Ik zal mij niet met uw gods*'
dienst bemoeien; ge kunt zoo godsdienstig!
zijn, als .ge verkiest een volmaakte
heilige, zoo ge wilt. Ik zal je daarin
niet hinderen. Zet je daarom al die onge
rijmde opmerkingen uit 't hoofd, en laat
ons over de toekomst spreken. Die zaak
is uitgemaakt: als ge getrouwd zijt, zult
ge tweemaal zoo godsdienstig zijn, als ge
vroeger waart."
(Wordt vervolgd.)
