204
Donderdag Juni 1991
35e Jaargang
States-iBensraai.
feuilleton.
deed ik een goede keus?
1ö
Byitenland.
Binnenland.
Uitgave van
gastal. Venn. LUCTOR ET KMERGfl,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goest
%AlSGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
..BMA F- P- DHUIJ L. BURG.
Drukkers i
j^gnrbaan Le Cointre, Goes-
[|t| 11 i'i —wwt fja mm.
Een misverstand?
In een polemiek tusscben „De Stan-
.en „De Nederlander", naar aan-
:jing onaer klacht over een feilen aan
val van „De Zuid-Hol lander" op de A.-R.
radii «werkt »>De Nederlander" o-p, diat
misschien een verslag bedoeld wordt, dat
i,fpv door mevrouw Sch-okkin-g' is ge
desavoueerd.
Wij merken iop dat de door ons -gesigna
leerde beschuldiging door ons ontleend
is. niet aan een verslag, maar een re
dactioneel stukje op pag. 2 van het no.
van 11 Mei- Het was echter niet van
de hoofdredactievergissen wij ons niet,
stond er een letter onder.
Tot onzen spijt hebben wij bedoeld
TOi na gemaakt gebruik vernietigd. De
schrijver, dat herinneren wij ons no,g,
vond dat het in de Chr.-Hist. Unie ook
nog niet heelemaial is izioöals 't hoort, doch
dal in de anti-rev. partij al heel erg' is.
Wij drukken nog eens af de door ons
op 20 Mei uit 't gewraakte artikeltje van
„De Zuid-Hollander" letterlijk o-vengeno-
nien beschuldiging
„Zelve weten wij maar al te wel boe
het in de kringen der Gereformeerde ar
beiders gesteld is, en dat een groot deel
hunner het beleid der A.-R. partij en
den druk der geestelijke leiders méér dan
moede is. Ontkend kan niet worden, dat
de A.-R. partij in de laatste jaren de
minst vooruitstrevende en de meest mam-
monistische partij izich heeft betoond, on
danks hare schoone beginselen. En wij
gijn dan ook overtuigd, dat deze partij
meer de revolutie bevordert dan socialist
en communist samen, dewijl zij juist alle
democratische elementen in haia.r mid
den rev-o-lutionnair maakt.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
A b o n a a n t s ft» g ai
Rrfls pex 3 maanden Jr. p. post f 3,<
Losse nummersf 0,G&'
Prjjs der Advertentïëm
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cevfi.-
Bjj abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
De Toestand.
De Duitsche reigeering zlit nog: steeds
midden in de m-oeilijikiieden. liet be
kende Entente-ulb'maituin is dootr baar
aangenomen en moet inatnurlijlk nu
worden .uitgev-oielrd. Met de ,eerste be
talingen is dan .ook door D'uitschland
een aanvanjg gemaakt. Maar er is
meer. Het ultimatum hield ook inde
ohtwapeningskwestie en iin dezen be
zorgt Beieren met zij!n burgerwachten
de meeste .last eti moeite. Het wil
daar met die ölntwapleninlg niet vlot
ten^ maar toch, zoo verzekerde de
minister-piresident vo-n Eahlr, wil men
het niet tot een bezetting van het
Ruhrgebied lahein komen. Hij1 verze
kert, dat de Beiersche regeeriing in
overeenstemming met de rij'ksre;g|ee-
tmg alles zal doen wat mogelijk is
om de eischein inzake de ontwapeniinig
te vervullen en zegt tevens, dait zijh
regeering op1 het standpunt staat, dat
de burgerwachten niet vallen onder
de bepalingen van het vredesverdrag:,
■bi het bijzonder ©nd-etr art. 177.
Hij' zou gaarne zien, dat de rijks-
rigeering dit de Entente eens ohdet
het oog bracht. Natuurlijk wil zij dat
doen, maar of 'tbaten zal?
Niemand, die 't gelooft. Er is zelfs
bij de Beiersche 'rtegeepiing: een scherpe
eota ingekomen, die zonder meer zegt,
dat de ontwapteninig op; 30 Juni vol
trokken moet zijn.
Ook de Oostenrijksche regeering
staat voor groot» moeilijkheden. Men
weet, dat de Ententez'ei 'te zweren
'%het zelfbestemmlngsrecht der na
ties, maar men. weet evenzeer, dat
zij' daarvan alleen weten wilde1, wan
neer het in haar kraam te plas kwam.
Het gesol met Opper-Silezië is over
bekend. Welnu, Oostenrijk ik ook zulk
een staat, die van zijn zelfbestem
mlngsrecht geen gebruik mag 'maken,
't Is hem in het verdrag van St. Ger
main nadrukkelijk verboden. In de
Oostenrijksche 'républiek is n.l. een
zeer sterke, ja zeker overheerschende
strooming, die voor aanslutiing bij'
Duitschland is. Wat ook waarlijk geen
wonder is. Het la,nd kan op' zichzelf
niet bestaan en dus zoeken de Duit-
schers in Oostenrijk als miet natuur
noodwendigheid bescherming en steun
bij! hun broeders in hiet Duitsche rijk,
waartoe zijl ethnog'rafisch behooren
en waarmee zij door politiek©, cultu
reel© en economische banden verbon
den zijn.
Maai' nog eens, dat mag niet. Doch
Salzburg heeft zich aan 'het verbod
niet gestoord en heeft een volksstem
ming gehouden over al of niet aan
sluiting bijf Duitschland. Den uitslag
keint men. pi© Was overweldigend vóór
aansluiting. Stiermarken gaat nu het
voorbeeld volgen, zóodat het Kabinet
in Weenen in gro-o-te moeilijkheden
kóim't te verkieereln. En 'tis 'niet. te
verwonderen, dat het, zooals de. laat
st© berichten melden, is afgetreden.
Korte Berichten.
De Afgalnen en Kemialislen heb-
ben de onafhankelijkheid erkend van
K'hiwa en Bokhara.
De regieering, heeft vier Engel- j
sche en twee vroegere Duitsche lucht-
schepen van het nieuwste type. tez'a-
men met, een gPoote hoeveelheid lucht-
Vaartaiateri.aa], gratis aangeboden a;an
elke Britsche handelsf irmia, die bereid
is dit materiaal te gebruiken voior
de ontwikkeling van het vervoer in
de lucht.
De Italiaansche staatsambtena
ren met uitzondering van die der
spoorwegen en de magistraten heb
ben een staking geproclameerd, daar
geen gevolg is gegeven door de Pegee-
ring aan de .eischen om salarisverhoo-
giing.
De Frainsche mode spoorweg
organisatie, heeft 'met 54.000 tegen
46.000 stemmen 'het rapport goedge1-
keurd, oim zich niet bijl de internatio
nale van Moskou ,aan te sluiten.
Te Folkestone zijn twee Neder
landers veroordeeld, elk tot 100 pond
sterling, boete. Zijl waren voornemens
2200 souvereinien uit te voeren met
ontduiking van 't uitvoerverbod van
goud.
Miss Sylvia Panlöhurst, die ge
lijk 'men weet tolt zes m'a,anden gevan
genisstraf was veroordeeld, wteg'ens
ophitsende artikelen in een communis
tisch blad, is na vijf maanden in de
gevangenis te hebben doorgebracht,
vrijgelaten. Zij had wegens haaP goed
gedrag een maand vermindering van
straf gekregen.
Van een Engelsche trdlepen-af-
deeling in Ierland sneuvelden door
een mijha,anslalg der Sinn Feiners 6
man, terwijl 6 zwaar en 12 soldaten
licht gewond werden.
Teneinde het bezoek aan de
(slagvelden in Vlaanderen voor Engel
sche en Amerika,ansche toeristen te
vergemakkelijken, beeft de Great Eas
tern Cy besloten, een Anglo Belgische
lijn tusscben Harwich en Zeebrugg©
in. te richten.
De algemeen© staking in Noor
wegen schijnt tengevolge van de re-
geeringsma,afregelen ietwat te verflau
wen. De verzorging van het volk met
vleesch, melk en brood gaat weder
vrij geregeld en voor zoover de be
richten uit de provincie binnenkomen,
zij'n de orde en rust nergens gestoord.
De Amerika,ansche staatssecre
tarissen Hughes en Hoover hebben
hun pogingen inziake het verdrag van
Versailles en de door de senaatsdom1-
missi© igewenschte verandering van
den vorm opgegeven en zijn thans
besloten op te komen voor het slui
ten van een afzonderlijk verdr,a]g tus
scben. Duitschland en Amerika.
Bij' een botsing tusschen blanken
en negers te Oklahama zijn 75 dooden
gevallen.
Tweede Kamer.
De Kamer is dan gisteren begonnen
aan cle reeks wetsontwerpen, die, naar
's voorzitters mededeeling, nog afgewerkt
moe ti worden vóór de heeren van hun
vacanlie mogen genieten. Daar 'de aard
van dq 'beide eerste wetsontwerpen dit
vereischte, was gisteren Minister de Vries
weer aan de regeeringstafel gezeten, waf
voor jieeren als Ter Hall, v. Beresteijn
en Kruijt een aanleiding was om humi
spotlust bot te vieren. Minister de Vries
antwoordde echter gevat, dat de vreugde
over zijn terugkeer in de Kamer weder-
fceeriig' was en diat hij hoopte,
dat izij van beide zijden langdu
rig mocht zijn. Daar konden de heeren
het mee doen!
Het eerste wetsontwerp, waarover de
heeren nog wel geruimen tijd praatten,
was vrij onbeteekenend. De Minister wilde,
uit bezuiniging, den stempelsnijder Wie-
necke, werkzaam aan 's Rijks munt, op
wachtgeld stellen, wat ten slotte door de
Kamer met 60 tegen 3 stemmen werd1
aangenomen (tegen 2 communisten en
dhr .Ter Hall).
Volgde het ontwerp tot deelneming in
het kapitaal der Bank voor Nederland-
sche Gemeenten (tot het verstrekken van
voorschot aan noodlijdende gemeenten)
voor een bedrag van 5 millioen, waarbijl
tegelijk een socialistische motie aan de
orde kwam door den heer Van den
Tempel verdedigd strekkende om het
mogelijk te maken, dat de gemeenten ook
rechtstreeks van het Rijk kunnen leenen.
Een drietal wethouders de heeren
de Kanter, de Wilcle en Bonxans, •*- na
men stelling tegen deze m,otie, die van
rechts in hoofdzaak bestreden werd uit
hooide van liet geVaar, dat de door het
aangaan eener leening noodzakelijk gewer
den Rijks-controle oplevert voor de autob
nomie der gemeente. Die Minister kwam
bovendien met het practi|sfch!e bezwaar,
dat evengoed, als de gemeenten ook het
Rijk moeite heeft om leeningsgeld te krij
gen.
Dhr. de Wilde Wees nog oipi Het nut,
dat het Wetsontwerp heeft.
D(e groote fout tot dusver was, dat
de gemeenten lots van elkander haar geld
leenden, zoiodat Wie het meest bood, Hef
geld kon krijgen, waardoor de rente steeds
maar werd opgedreven. Indien het wets?
ontwerp eerder tot stand was gekomen,
dan Had Het rentetype nooit tot 7 pet.
kunnen stijgen.
De motie-v. d. Tempel werd hierna
verworpen met 54 tegen 15 stemmen en
het wetsontwerp' aangenomen met 68 te
gen 3 ^temmen.
Daarna volgde een serie kleine wets
ontwerpen. Belangrijk was alleen, dat tolt
den aanleg van scheepvaartverbindingen
in Zuid Limburg en een haven voor Het
overladen van steenkolen. Sléchts de
voorgenomen Verbouwing: van de fraaie
Maasbrug te Maastricht Heeft oppositie
verwekt en jhr. de Jonge Had reeds- een
motie ingediend om tegen schending van
dit monument te waken. De Minister heeft
echter toegezegd later met plannen bij:
de Kamer te zullen komen, zoodat de
motie iis ingetrokken. Het aangenomen
wetsontwerp vraagt van de schatkist 64
miljoen.
6.)
O-
Maar, alles welbeschouwd, had ik ge
dopt, dat het slechts een vrees was.
tlaude beminde mij, het was waar, zoo
^deneerde ik bij mij zelve, en hij schepte
behagen in mij geschenken mede te
brengen en mij genoegen te gevenen toch
was het slechts natuurlijk, dat hij het
®6ed, tiaar Wij te zomen waren gpoot ge
bracht, en te zamen hadden geleerd, ge-
speeld, en iedere gedachte en ieder voort
nemen gemeen hadden. Het was niets
rrreer dan flat. Zo'o- had ik 'bij mij zelve
geredeneerd. Maar juffrouw Richards
woorden hadden mijne oude vrees verle-
endigd, en haar honderdvoud vermeer
derd. r
H was zeer blijde, toen, een of twee
muten later, de dorpsklok vijf uur sloeg,
A mij verontschuldigen kon om heeu
P?ani. Juffrouw Richards had klaarhlij-
lflk mijn verlegenheid opgemerkt, want,
en zij mij goeden dag wenschte, zeide
2,1 vriendelijk
li "k jwrp niet, dat ik u verontrust heb,
e May, maar mijn hart is juist nu zoo
vol angst over Claude, dat ik misschien
sterker 'heb gesproken dan ik had moeten
doen."
Ik ging ontsteld en beangst naar huis,
maar den volgenden dag hadden mijne ge
dachten een geheel andere wending geno
men door de plotselinge ziekte van mijn
lieven vader. Ik zal niet uitweiden over
den droeven tijd, die op die dagen en
nachten, met afwisselende hoop en vrees,
volgde, en over het eind van ons wachten)
en het vreeselijke besef, dat Maggie en|
ik onder het aantal vaderlooze kinderen
behoorden, waarvoor Zondag op Zondag in
de kerk werd gebeden.
Juffrouw Richards was gedurende dien
moei te vollen tijd zeer vriendelijk voor mij,
terwijl zij mij, zoo noodig, met raad en
daad bijstond, en 't gevoel der zware ver
antwoordelijkheid, die op mij rustte, groo-
■telijks verlichtte.
Claude was nog van huis, maar toen
hij van mijn vaders dood hoorde, schreef
hij mij een vriendelijk briefje, jraarin hij
mij zijne deelneming toonde. Hij zeide, dat
f het hem speet, dat hij nu juist weg was;
Iware hij thuis geweest, dan zou hij alles
igiedaian hebben wlat in zijne mlacht was,
om mij in dien droeven tijd onmoedige zorg
ep angst te besparen. i
Ik trachtte te hopen, dat dit slechts
broederlijke deelneming en goedheid Was,
zooals Claude mij die van af mijne kinds
heid steeds betoond had. Ik beantwoordde
zijn schrijven met een kort briefje, waar
in ik hem dankte voor zijn vriendelijke
uiting van medegevoel, terwijl ik hem
wat van onze toekomstige plannen ver
telde hoe Maggie bij hare tantes zou
gaan wonen in het oude Heerenhuis te
Bramston, en hoe ik zeer spoedig een
betrekking hoopte te verkrijgen, als gou
vernante of als juffrouw van gezelschap,
waar ik genoeg geld kon verdienen om|
mij bij voortduring te kunnen redden en
mijzelve -een onafhankelijk bestaan te ver
zekeren. Per omgaande post kwam er
een tweede brief van Claude. Ik beefde
bijna, toen ik zijn handschrift op do en
veloppe las; het had niet in mijne be
doeling gelegen om een correspondentie
te openen. 'En toen ik zijn brief uit de
enveloppe nam, en zijn inhoud zag, werd
ik nog meer ontrust en bevreesd. Daar*
ma las ak den brief, en nadat ik herb
één keer gelezen had, las ik hem nog)
eens, en nog eens. Én deze brief lagi
mu voor mij op de tafel, nog onbeant-'
woord, en de laatste post zou spoedig!
vertrekken. Ik keek er nog eens naar, of
schoon ik hem bij-na reeds van buiten
kende.
Ctóud-e b-eiglon met izijn volstrekte afkeu
ring uit te drukken omtrent mijn voor
De R.-K. Vak-oirganis'atïe en
Baron van W ij n b e -r g e n.
Op de jaarvergadering dor R. R. Vak
organisatie Zondag te Amsterdam is bij
de rondvraag de vraag gesteld of van
bestuurszijde nog iets gedaan Wordt tegen
de rede Waarin mr. baron van Wijnbergen
te Breda is te velde getrokken te-gen de
gesalarieerde bestuurders van vakVeree-
niging-en. De voorzitter antwoordde, dat
het bestuur zich' een «ogenblik beraden
heeft -Q-f er van bestuurszijde nog iets
gedaan dient te worden. Het bestuur
kwam tot de conclusie dit niet te mo-eten
doen, vooral na de -redevoeringen van
pastoor van Schaik en Minister Aalberse
o-p- het congres, welke een voldoend ant
woord geven op- de beschuldigingen, dooi'
baron van Wijnbergen geuit, en deze
ter'dege hebben weerlegd. Wij mochten
aldus- ispr. ons van die -rede niet veel
aantrekken, en kunnen tegen baron van
Wijnbergen zeggen, van heel je- geleuter
nemen wij geen notitie meer. We hebben
hier immers te doen met iemand, dié
we (straal kunnen negleeren (Luid api-
p-laus). 'Om de rede van den heer baron
van Wijnbergen moeten we ons verder
maar niet bekommeren (Luid applaus).
De pers mag dit gerust publiceeren, dan
weet bij meteen hó-e wij- over hem denken.
De vergadering stemde do-or luid applaus
met het door den voorzitter gesprokene
in.
Dit is schandelijke taal, van een Jjt.-K.
vooraanstaand man. 't Is o-f men terug
gaat naar 1888, to-en dr. Schatepm-an^
goede naam door diens eigen geestver
wanten zoo ernstig bezwalkt werd.
Patrimonium.
De 38e Alg. Vergadering van Patrimo?
nium werd geopend en geleid door den
voorzitter, den heer P. v. Vli-et, die een
bezielend -openingswoord sp-rak. D-e jaar
verslagen van secretaris en penningmees
ter werden goedgekeurd. Er werd op1 ge
wezen, dat de finantiëele toestand van
„Patrimonium" nog nooit zoo- gunstig ge
weest is als nu. D-e jaarrekening 1920
sluit in ontvangsten en uitgaven met een
bedrag van f6870.24, terwijl er 1 Janu
ari 1921 een reserve van f 1635.83 in
kas was. -0-o-k de exploitatie- van het or
gaan „Patrimonium" -is zeer gunstig. Aan
ontvangsten viel f 22.194.62 te boeken,
aan uitgaven f 20.139.521/2. zoodat er een
saldo-reserve wias van f 2053.091/2.
-Over de plaats, die de gewestelijke or
ganisatie in het Verbond zal innemen,
werd een geanimeerde discussie gevoerd.
Het Verbondsbestuur zal rekening houden
met de kenbaar gemaakte meeningen. Al
gemeen werd den heer Smeenk lof ge?
bracht voor de wijze van re-digeeiren van
het weekblad „Patrimonium". De aftre
dende bestuursleden, de hee-ren P. v. Vliet
en K. A. Grondijs werden bij acclamatie
herkozen. Ove-r de verhouding der Pa-
trimonium-afdeelingen tot de Chr. Be
sturenbonden bleken de meeningen in het
Hoofdbestuur en in de vergadering zee»
uiteen te loopen. Ten slotte werd met
48 tegen 34 stemmen aangenomen een
v-oorstel-Den Raag, luidende:
„De Bondsvergadering spreke de wen-
schelijkheid uit, dat het Bondsbestuu»
zoo spoedig mogelijk stappen doe te»
betere regeling van de verhouding van
„Patr." en het C.N.V., opdat ieder die»
organisaties -op haar eigen terrein blijve".
De in bet orgaan gepubliceerde con
clusies van het Hoofdbestuur dienaan
gaande werden met 65 tegen 18 stemmen
aangenomen.
In de Avondvergadering sprak ds. J.
G. Kunst van Arnhem over Het Commu
nisme. Daarna werd lang gediscussieerd
over de vtoonstellen-Dien Haag tot reorga
nisatie en uitbouw. Aan het Hoofdbe
stuur werd opgedragen nadere plannen
in dien gee-st te ontwerpen en te pro-p'a-
geeren.
Meegedeeld wierd, dat ter vergadering
vertegenwoordigd waren 56 afdeelingen
met tezamen 6808 leden en 6 gewestelijke
organisaties.
Gistermiddag Werd de vergadering
voortgezet. Allereerst kwam toen aan de
orde een voorstel Van de afdeeling Axel,
waarbij het bo-ndsbesfuur werd uitgeno©-
digd, een uniforme vragenlijst te doen
samenstellen ten behoeve Van Eet jaar-
lijksch onderzoek bij de afdeelingen door
de gewestelijke -organisaties. Het bonds-
bestuur beloofde, deze zaak In overwe
ging te zullen nemen.
De vergadering vereenigde zich met Eet
praeadvies van bet bondsbestuur over
een voorstel van de afdeeling Leeuwarden
om te besluiten, propagandisten aan te
stellen. Het bondsbestuur verklaarde zich
tegen dit vo-orstel en Was v!an meening,
dat de propaganda a|lthans in hoofdzaak
'moet uitgaan van de gewestelijke orga
nisaties.
De heer J. Schouten, lid van d-e Tweed©
Kamer, hield daarna een inleiding o-veli
het onderwerp-: Overheidisbemoieiïng en
maatschappij.
L e g e r c o m m i s s i e.
'Op zijn verzoek is aan Jhr. Mr. D. J.
de Geer, lid van de Tweede Kamer en
Burgemeester van Arnhem, ee'rvo-l ontslag
verleend als lid van de Lcgercommissia
en is benoemd tot lid en voorzitter die»
commissie prof. mr. dr. A. A. H. Struijo
ken, lid van den Raad van Stajte en tott
lid dhr. J. R. Snoeck Henkemans, Lid
der Tweede Kamer.
E;en Raad van vier en veertig.
Nu C. de Gelde» vo-o-r het raadslidmaat
schap heeft bedankt, zal -de opengeko-
men plaats niet woMen vervuld, de Vrij;-
SiOicialiistische lijst bevat geen candida-
i ten meer, die nog niet gekozen zijn. Da
i raad blijft dus onvoltallig toit de vol
gende verkiezingen (1923).
Dit Is-taat niet uitdrukkelijk in de Kies
wet de techniek van h'et lijsten-stelsel
zou er toe leiden, dat de vrijgekomen
plaats aan een andere p'arfcij Werd toe
gekend. Mocht Het geval zich voordoen
ten opzichte van de Tweede Kamer, dan
nemen om een betrekking te verkrijgen
als juffrouw van gezelschap of a'ls gouver
nante. Ik was .er ni-et geschikt voor, en
hij zou het nooit toestaan, dat het ten uit
voer gebracht werd. En vervolgens ver
telde hij mij, dat hij geheel andere plan
nen voor mijn toekomst had plan-n-en,
die zich met zijn jongensdroomen hadden
vermengd, en die al jaren het eeni-ge ideaal
zijns levens waren geweest.
En toen vertelde hij mij, hoe hij mij
beminde, hoe er niemand op aarde was,
tot wien hij zich zoo voelde aangetrokken
als tot mij, en ho-e hij gevoelde, dat
nu de tijd gekomen was, om mij tot zijne
vrouw te maken, en mij tot mijn eigen
huis te brengen, waar ik goed verzorgd
zou worden, en gekoesterd, en bemind,
meer dan -eenige vrouw ooit te voren,.
Hij zeide, dat het hem moeilijk viel om
ïn een brief al de gevoelens zijns harte'ni
uit te drukken. Hij was nooit van plan
geweest olm; 'mij dit alles te schrijven,
maar zoodra hij mijn brief had ontvangen,
gevoelde bij zich tot schrijven gedrongen,
en dit te meer, daar hij, door een won
derlijken samenloop van omstandigheden,
met dezelfde post bericht had ontvangen
van den plotselingen dood van zijn oom!
Charles, die hem een groote som gelds
had vermaakt, volkomen voldoende, zeide
Claude, om hem in staat te stellen om te
trouwen, en mij naar een .geriefelijk te
huis te brengen.
Tegen 't einde der week, Zeide hij',
hoopte hij bij mij te zijn, maar hij- kon;
niet zoolang wachten, om mij dit al'les
mede te deelen, want hij vreesde, dat ik
in dien tusschentijd, naar aanleiding eener
advertentie, naar een akelige betrekking
zou solliciteeren, en een gansch andere
verbintenis .zou aangaan. Hij eindigde met
mij aan te sporen, om per omgaande post
terug te schrijven, daar hij verlangde te
weten, of de igeheele zaak volkomen beslist
en geschikt was.
Hoe meer ik dö^en brief las, hoe meer
ik mij er van overtuigd hield, dat Claude
nooit, zelfs geen .enkel oo-genblik, aa.n de
mogelijk dacht, diat ik hem zou afwij
zen; hij scheen het als een uitgemaakte
isalak te be-scHoUwen, dat ik slechts te
blijde zou zijn, om niet aan zijn verzoek
te voldoen. Hij was klaarblijkelijk vol
komen onvoorbereid o-p alles, behalve op
een onmiddellijke en oprechte aanneming
van zijn aanbod.
En welk antwoord zou ik nu geven?.
Ik drukte mijn hand tegen mijn kloppend
hoofd, en beproefde de zaak kalm en be
daard te overdenken.
(Wordt vervolgd.)
