i- hij het zou kunnen lezen, zoodra het
's morgens licht werd. Ik zag in Claude's
kamer overvloed van'andere boeken, May,
maar geen Bijbel I Ik kon niet nalaten
30
Dinsdag SI Mei 1931
Jaargang
Binnenland.
sang® vorststraat 7.0,
FEUILLETON.
DEED IK EEN BOEDE KEUS?
Buitenland,
11 -
4&
Uitgave van
Kainil. Venn. LUCTOR ÜJT EMERGÜ,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
esjRma F- P- bhuij l. burg*
Drukkers i
gosterbaan Le Cointre, GotS-
Een eindoordeel.
T)e Kameroverzicht schrijvers .der
dagbladen, die de debatten over de
Ttonbi-quaestie hebben bijigtewoond,
Gehoon meer bevredigd dan de 'Ka-
Soden. die (haar zoo geweldig op-
«ebiazen hadden, betreuren net toch
|at niet. tijdig alle inlichtingen ge-
imiiinister v. Kaïnebeek heeft ver
zekerd dat Minister de Graaft op: 06
April j.l- niét wist of weten kon van
eeltig voornomen der Amerikaansche
jegewing «m haaf briefwisseling; met
onze regeering te publioeeren, staat
het voor ons althans vast dat de re-
jieering in dezen geen blaam treft.
Oapartijdigheidshalve geven wij ech
ter nog den eindindruk weer van D e
Rotterdammer: „Inlusschen, dat
de Regeering alle objecties tegen haar
beleid ten dezen uit den weg zou heb
ben geruimd, wij1 zouden di,t niet als
onzen eindindruk van dezen Djambi-
middag durven neerschrijven".
En van De Nederlander: „Bijl
de beoordeeling van 's ministers hou
ding mag zij n zienswijze niet verdoe
zeld wordendoch het was inderdaad
beter geweest indien de iminisler open
alles verteld had, toen er een stem
ming van internationale tnoleilijkheden
tijdens de debatten kwam. Dan was
ook de schijn niet zoo. welsprekend
geweest".
M U.
Verbolgenheid over de coalitie met
Rome.
De Nederlander schrijft:
Vajn tijld tot tijd ontvangen wij' hef
tige ontboezemingen wegens onze
„schandelijke coialitie met Rome", dat
over ons land gaat heerschen, blij
kens de hoog© ambten door sommigen
hunner bekleed.
Hertaalde weerlegging der beschul
diging is onnoodig. Vooreerst bestaat,
wegens de E. V. geen coalitie meer
onder de kiezers; alleen afspra
ken tusschen groepen, zoo deze zich
belasten willen met den geregelden
gang van het staatsbestuur. Bij1 die
afspraken wordt el'ks beginsel zooveel
mogelijk ontzien.
Nu is de macht der R. kerk in den
laatsten tijd toegenomen. Maar zou
dit niet geschied zijh als de (proite-s-
tamtscjhte) redMscjhie piartijlen bij heit be
sturen van 's lands zaken zich niet
met de R. K. hadden bijeengevoegd
Benige hoog© en invloedrijke betrek
kingen worden waargenomen door R.
K. Maar hebben de R. K. die opge-
ëischt, of andere geschiktere of even
geschikte protestanten ter zijde ge
schoven
Men wijst opi het herstel van het
Pauselijk gezantschap, en op de mis
schien kooiende vrijheid van proces
sies ook in protestantsche streken,
-vlaai' zijn de protestanten, die zich
scharen onder den Vrijheidsbond daar
tegen? (Neen. Red. Zeeuw, lees o.a.
net Vaderland en De Natio-
n ale). Een hunner beschouwt de
fuaestie slechts uit het oogpunt van
•.een man van zaken", en een ander
vvil den steun voor die processie-vrii-
f d verhoopten in ruil voor de stem
i f, tegen de Zondags- en Drank
wet. En eindelijk hebben de heeren,
e nu. zich zioiot boos maken over
VItRSCHUNT ELKEN WERK»AA.
Abonn*aentsp,rgsi
Prjja per S maanden fr. p. post f8,—
Losse nummers f 0,05
Prjjs dar AdvertentiSni
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ce»i
BQ abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 6 cent.
0
•5.)
'k gaf geen antwoord, maar ging ijverig
met zijn werk.
"t'tode heeft .zijn vader heel wat ge-
lA;?ing juffrouw Richards voort; „hij
ko l m**n Oxford vele honderden ge-
HjjS en komen er rekeningen in.-
stel 1Sin.°® ]"0në. ziet ge, en ik veronder-1
alle jonge mannen buitensporig
rJu aar ket is erg jammer dat hij de
nij nin.?ei1 zoo lang laat oploopen; som-
P\VZ?n '10° Van z'Jn eerste studiejaar."
(f Claude ervan?" vroeg ik.
hi) is altijd erg onrustig, als de
dat -ln°en komen, want hij ziet wel,
bij ljJn vader geen geld over houdt, en
geld ,i l°7er den tijd, wanneer hij zelf
vlood iT hebben, als zijn oom Charles
alios V 611 wan no erbij in staat .zal zijn
hem SS-te beta-,len' 'ZVU wader
volt vo°rgeschoten. En dan is liij
or zp(.r°,me? ,z.®ker van, dat de koopman
hij n(„,u bijgevoegd moet hebben, dat
ZOO i;ln„ ®e. 0cbt had. Maar dat is al
daarom L-®' May' bÜna vier ï331»
van zijn» er' ^tuurlijk, niet zeker
het sPÜt mij zoo," zeide ik.
Rome's invloed, niet ineerendeels ge
zwegen, toen de R. K., imiet behulp
der liberalen, den Bijbel uitdre
ven uit onze volksscholen, en
zien zijl nu niet precies evenzo» over
'-thoofd dat juist de coalitie met de
R. K. het herstel mogelijk gemaakt
heeft van wat in 1857 misdreven
werd door liberalen en R. K.
Het kost altijd eenige moeite de
gezindheid.dier 'verbolgene Chrsitenen
te begrijpen, ook thans nu het
e i g e n 1 ijk e do* e 1 der coalitie
bereikt is.
Of hechten die Christenen aan de
doorwerking van het Christendom' .on
der ons volk minder waarde dan aan
het „samengaan met de liberalen"?
Tot zoover De Nederlander.
Wijl dit slukske zooi juist ook onze
eigen meening weergeeft, nemen wij1
het over in onze redactioneele rubriek'.
Kamerpeil.
Het heengaan van Mr Loeff uit de
Tweede Kamer der S.-iG. deed den
hoofi j'z e r-c orre spon dent van jhlet „Al
gemeen Handelsblad" in het ochtend-
nummer van 13 Jan. 1920 van dat
orgaan opmerken, dal die Kamer geen
klankbodem meer heeft voor zoo uit
nemende redevoeringen als genoemde
afgevaardigde daar niield.
En „Het Vaderland" schreef in blaar
avondblad van 6 April 1.1., toen zij'
het overleden Tweede-Kamerlid Mi-
Van Doorn ap zeer waardeerende
wijze herdacht: „De Tweede Kamer
valn thans is zoo heel anders dan vroe-
§er, dat hij! zich' daarin niet inteer
buis kon voelen"; enz.
Een Tweede Kalmer, die voor man
nen als Mr Loeff en Mr Van Doorn
eienlijk geen terrein meer biedt, merkt
prof. Fabius naar aanleiding hiervan
op en herinnert voorts:
Trouwens had laatstgenoemd blad
in haar avondnummer Van 30 Maart
1.1. ook geschreven.
Wijl zlijn geen voorstanders van
een almachtige Tweede Kamer, en
dat in dezen tijd minder dan ooit,
nu het gétal van hare leden, die de
•orders van Koning Kiezer 'met even
gpoote nauwgezetheid opvolgen als
een wijhreiziger die van zijn cliën
ten, steeds toeneemt.
Lasteraars.
De behandeling1 der Djaimbi-ooncessies
heeft den sociaal-democraten onafgebro
ken aanleiding geg;even in en buiten de
Kamer de zwaarste beschuldigingen tegen
hun politieke tegenstanders in te bren
gen. Het woord „corruptie" was daarbij
#en .zachte wij.ze v.an spreken. De heer
Troelstra sprak nog veel duidelijker en
•zeide: „heel dezé zaak stinkt naar rijks
daalders", verklaarde ronduit den Minis
ter van Koloniën ernstig te verdenken
zich te laten leiden door de begeerte
na zijn aftreden Commissaris van een
petroleumimaatschappij te worden. Het ge
heel e optreden der heeren had de be
paalde strekking, bij het Nederlandsche
volk de gedachte te wekken, dat een
deel zijner regeerders en vertegenwoor
digers hun ambt gebruikt om zich te Ver
rijken.
Nu ,zijn bij 'de Djamhi-inlerpellaties de
heeren t<j£verantwoording geroepen; zoo-
„Ja, ons ook,,^ zeide juffrouw Richards;
„maar die angst is niets in vergelijking
met het andere. Ds. Ellis zou er niet
om .geven, hoeveel hij betalen moest, in
dien slechts Claude niet zulke rationalis
tische, ongeloovige denkbeelden had op
gedaan."
„Houdt hij deze denkbeelden nog vast?"
vroeg ik. „Een langen tijd geleden heeft)
hij er mij eens over gesproken, maar
sedert heb ik er niets meer van gehoord;
Ik had gehoopt, dat Claude de zaak van
den anderen kant zou hebben bestudeerd,
en wijzer zou geworden zijn."
„O, melieve," zeide juffrouw Richards,
„hij schijnt mij hoe langer hoe erger te
worden. In 't eerst waren 't slechts kleine
gedeelten uit den Bijbel, waarop hij tegen
werpingen maakte, en waaromtrent hij
vasthield, dat zij niet geïnspireerd waren J
maar, toen hij ééns begon te twijfelen,
kon men niet weten, waar hij met twij
felen zou ophouden hij toonde in alles
denzelfden geest van critische achter
docht." i
„Maar er zijn toch zeker boeken ge
schreven, die in groote mate Claude's
twijfelingen zouden weerleggen?" op
perde ik. J
„Ja, ongetwijfeld,' 'zeide juffrouw Ri
chards; „maar het schijnt mij toe, dat
Claude liever wil twijfelen, want hij schjjnt
in 't geheel niet te verlangen, dat zijn
wel de heer Albarda, inet zijn „duizen
den denken, dat als de heer Troel
stra met zijn plonnper en rechtstreeksche
beschuldigingen.
Wat doen de heeren nu? Hun beschuldi
gingen volhouden? Neen. Ze intrekken?
Ook niet. Zij gaan een glimp aan de zaak
geven. Zij maken gezochte en ongegronde
aanmerkingen op de correctheid v-an de
leiding en het optreden van 'den Minister
en de anti-revolutionaire partij, maar de
heer Albarda verklaart uitdrukkelijk, dat
er geen sprake is van corruptie, omkoo-
pen, of het verrichten van handelingen,
waardoor men ,zioh geldelijk bevoordeelt;
en dat ook de heèr Troelstra. daaraan
niet dacht.
Kennen de heeren de strekking van hun
woorden dan niet? Weten .zij niet, dat
zij niet anders doen dan het volk in den
waan brengen, dat Nederland bestuurd en
vertegenwoordigd wordt door personen,
die zichzelf in hun ambt bevioordeelen
Weten zij niet welke vergiftige atmosfeer
zij in het leven roepen
Het is niet aan te nemen, dat hier
van dwaling: sprake is. Het behoort nu
eenmaal tot de sociaal-democratische
strijdimethodes, om tegenstanders persoon
lijk verdacht te maken.
Dat er voor die verdachtmaking geen
enkele grond is, dat heeft de heer Al
barda thans openlijk moeten erkennen.
Maar daarmede staat hij, staat de heer
Tro-olslxa, staat de socialistische pers, dan
ook geoordeeld. (Rotterdammer.)
Een vrijmoediglheidje.
Op den katholieken Wesl.-Frieschen
Landdag moet door dr. mr. Jan van Best,
de geweldige propagandist der coalitie
vóór 1918, thans wegens zekere „ver
gissing" op den achtergrond geraakt, blij
kens een door Het Volk aan een an
der blad ontleend verslag gezegd zijn:
„Wij hebben als bestrijders van het
gezag gehad in ons vaderland het Pro
testantisme, dat tegen het gezag van
Rome in verzet kwam. Het gevolg is
geweest het verloopen van het Pro
testantisme eenerzijds en het pogen tot
terugbrengen van het gezag daarin an
derzijds. Het aannemen van den Staten
bijbel was het verwerpen van het goede
gezag en het aannemen van het ver-
valschte."
In de woorden: „het aannemen van
den Statenbijbel" toomt duidelijk uit wie
hier onder „Protestantisme" bedoeld wor
den. Het is de oude Roomsche bewering
van het genetisch verband tusschen de
Reformatie en de Revolutie. Van L'uther
tot Lenin
Het zal wel ^nooit gelukken onzen
Roomschen vrienden duidelijk te maken
het verscli.il tusschen eene revolutie, die
terugbrengt naar Gods Woord en onder
de gehoorzaamheid aan Gods Woord en
een revolutie die van Gods Wóórd af
voert en de gehoorzaamheid aan dat
Woord opzegt; en dat hierom nimmer
van verband tusschen Revolutie en Re
formatie sprake kan zijnen evenmin
sprake kan zijn van een „goed gezag"
dat tmen verwerpt en een „vervalscht
Igezag" dat men ,zi.eh schept met terug
te keeren tot de gehoorzaamheid van dat
Gods Woord,, hetwelk door dezen Room
schen Staatsman als Statenbijbel wordt
aangediend.
twijfelingen worden weggenomen. Hij
wenscht zijn gemoed niet bevredigd te
hebben, en daarom leest hij in 't geheel
geen boeken van tegenovergestelde rich
ting of, indien hij ze leest, heeft hij:
toch reeds ten volle vastgesteld, dat zijn-
twijfel niet kan, en inderdaad niet moet
geschokt worden. Indien Claude slechts
biddend verlangt, en biddend er naap
streeft, dat zijne twijfelingen mochten
worden weggenomen,, dan zou ik omtrent
hem geen vrees hebben."
„O, het spijt mij zoo, juffrouw Ri
chards," zeide ik nog eens.
„Ja. May, mij ook," zeide zij. „Ik ver
zeker U, toen ik de trappen opging naar
Claude's slaapkamer, den laatsten keer,
toen hij thuis was, en op den bodenu
van zijn koffer een aantal van zijn gelief
koosde boeken vond, (waarvan zelfs de
namen van sommige mij deden sidderen),
ging ik in zijn kamer op een stoel zit
ten. en weende bitter. Ik kon het niet
laten, lieve May, Want ik dacht aan het
vertrouwelijke gezichtje, dat jaren geleden
tot mij was opgeheven, toen ik hem, voor
den eersten keer, de schoone verhalen
Uit den Bijbel vertelde, die hij nu ver
acht en bespot. Ik dacht aan het stem
metje, dat gewwon was aan mijn knie het
avondgebed op te zeggen, en dat mij des
Zondags, in dit zelfde koepeltje, liederen
en teksten placht te laten hooren. En
Rookloos Londen.
Een medewerker van de „Eve
ning Standard" schrijft opgetogen ovter
rookloos Londen, 'rookloos, dank zij!
de -mijnwerkersstak ing. De lucht is er
nu sedert «enige, weken even helder
en ziuiver als in New-Yoirk. Boven
olp| een bus lean mien nu 18 K.M. ver
zien tot waai- de krans van hoogten
begint. Op Finchlev Rolad ontwaard©
hij1 het Kristallen Paleis, dat in den
zióinneschijh als een glazen bol op de
hoogten van Surrey glansde. Hoevelen
onzer, .Vraagt de medewerker, wisten
dat de kleur van Londen o verheer-
schend rood en grij's is en dat Lon-
densche huizen er even vroolijk en
vriendlijk uit kunnen zien als huizen
aan zleé in Frankrijk Dte heele stad
valn haar kern tot blaar uitersten rand
is zindelijk. De boomten blijven groen,
olmdat er geen 'roet op- de blaren valt.
Een grootsche betooging.
Te Berlijln heeft een betoö'ging voor
de ondeelbaarheid van Opp!er-Silezië
Slaats gehad, waaraan meer dan 12
uizend personen deelnalmen. Het was
wel- de grootste demonstratie, die Ber
lijn ooit heeft -meegemaakt. Automo
bielen reden in gtaoten getale mee
in den stoet 'met Opschriften „Opper-
Silezië is Duitsch en ondeelbaar'".
Vliegtuigen wierpen honderdduizen
den strooibiljetten uit, waarin aange-
sploord werd om te pjotesteeren tegen
de ovenveüdigjng van Duiitsch gebied.
Dte betoolgters droegien duizenden plak
katen mede. ^Kenschetsend is het feit,
dat in de optochten leden van alle p!ar-
tijtem 'meemarcheerden. Onder het zin
gen van vaderlandsche liederen trok
ken dezle optochten op. Op de schil
den, die werden meegedragen, prijkten
opschriften als: ,,D-ank aan Italië!"
„Zullen wij' minder Duitsch zlijn dan
Lloyd Geomge?" „Waarom arresteert
de entente Korf an ty niet?" „Geen par
tijtwisten, wanneer het olm Oppietr-Si-
lezië gaat". „Hebben de Franschen
niet genoeg ■- ,aan het Saargebied?"
„Korfainty moet de gevangenis in".
„Aan den Rijn biggen honderdduizen
den geallieerde troepten, waarom niet
in Silezië „Heeft de Fransche repu
bliek 'geen menschelijklheidsgevoel?"
„Generaal L'erond moet teruggeroepen
worden".
De Toestand.
De igeruchtien gaan nu, dat de Op
perste Raad nog deze week' te Bou
logne: zal bijeenkomen om fe spreken
over de Oppjer-Silezische kwestie. En
er wordt ,utt Parijs nog b'ij gemeld,
dat -een ztekere toenadering tusschen
Lloyd 'George ien Briand valt waar
te nemen. Men schijnt nu althans
volgens de Fransche berichten tot
den volgenden gang van zaken be
sloten te hebben. De Opperste Raad
zal spoedig vergaderen, doch waar
schijnlijk alleen om een commissie
van experts te benoemen. Is dezie Com
missi© met haar arbeid gereed, dan
koimt de Raad weder bijeen om een
definitieve beslissing te nemen. Opl
deze wijze hoopt 'men dan "de een
heid tusschen Frankrijk .en Engeland
weer in elkaar te kunnen timmeren.
En ondeftusschen woelt en gist 'het
nog altijd in Opper-Silezië.
toen dacht ik aan het kleine zwarte Bij-
beitje, dat, toen hij ouder werd» altijd
1 naast zijn kussen placht te liggen, opdat
l naar beneden te gaan om een Bijbel te
halen en dien op de toilettafel te leggen,
in de hoop, dat hij hem mocht zien en
Ier in lezen. Ofschoon het hem, natuur
lijk, geen nut ziou doen, indien dit bij1
'hem niet uit een heilbegeerig hart voort
sproot," voegde zij er met een zucht bij.
„Maar ik heb voor Glaude de hoop nog
niet verloren," zeide juffrouw Richards,
na een oogenblik van stilte. „Ik geloof dat,
wanneer hij ouder is, hij in vele opzich
ten wijzer zal zijn. En May," 'zeide zij,
„mijn grootste hoop voor Claude ligt in u;
gij hebt meer invloed op hem dan iemand
anders."
„Ik? o neen, juffrouw Richards; daarin
hebt gij volkomen ongelijk," .zeide ik. „Hij
wil tot mij zelfs nooit over dat onderwerp
spreken."
„Neen, misschien niet", zeide juffrouw
Richards; „maar uw bedaardheid, zacht
heid en beminnelijkheid moeten na ver
loop van tijd haar invloed op hem doen
gelden."
„Maar juffrouw Richards, gij vergist u
zeer, door te veronderstellen, dat ik op
Een onmensch.
Te Leipzig is het tweede vonnis
geveld iin. het proces tegen de oorlogs
misdadigers. Kapitein Müllelr werd
veroordeeld tot 6 'm. gevangenisstraf.
Beklaagde heeftmeerdere malen ge-
va:ngeriep m|et, den stoik in heit gezicht
geslagen. In twee gevallen liet hij! ge
vangenen aan een paal binden, zoo dat
hun voeten dén grond niet Taakten.
Een gevangene, die aan een heen was
gtewtolnd, bracht hij1 een slag toe 'm)et
den stok ,op- de gewonde plek. Her
haaldelijk heeft beklaagde toegezien
en niet'verboden, dat zij'n mansdiap-
pen de gevangenen mishandelden. Zie
ken deed hij' werkten. Hij had de En-
gelschen vaak „Englische Schweine-
hunde" gescholden.
Korte Berichten.
Boekarest meldt dat ten Z.-W.
van Kief 30 Russische divisies wor
den samengetrokken. Men vreest aan
vallen tegen Roemenië.
In Salzburg is gestemd oive'r de
aansluiting bijl Duitschland. Reeds nu
is bekend, dat 67.533 vóór en 674
stemmen telgen deze aansluiting 'zijh
uitgebracht.
In Amterika is een machine'ge!-
weer geconstrueerd, dat opl een af
stand van 200 'meter de stalen pant
serplaten van I inch dikte der ook-
iógstanks klan doorboren.
Gemeld wordt, dat vrij: ernstige
troebelen zij'n uitgebroken in Syrië,
waarheen Fransche contingenten zijh
ge'zioinden. Een opgewonden stemming
ziou zijh waalgenomen in Noord-Ha-
ma, waar het station Emidji in brand
gestoken zóu zijh.
Het Belgische koningspaar heeft
p'er vliegtuig een kort bezoek' .aan En
geland gebracht.
De Japansehe kroonprins is uit
Eingel-and naar Havre vertrokken.
De politie te Berlijn heeft een smok
kelarij van 12 millioen Mark kunnen
beletten. Het geld dat bij' een Bei'lijnsche
bank Was gedeponeerd, is in beslag ge
nomen. Een zwendelaar, Karl Reich ge
naamd, die zich uitgaf voor een
Oekrainsch grondeigenaar en de NedeW-
landsche diamanthandelaar Voensdrager
zouden het naar Nederland smokkelen.
Beiden zijn gevangen genomen.
Heden zullen te Antwerpen, in tegen
woordigheid van den koning en tal van
autoriteiten, 1200 lijken Worden inge
scheept, met bestemming naar Amerika,
van Am'erikaanisÓhe soldaten, die op de
Europeesche slagvelden sneuvelden.
-Duitschland heeft gisteren aan de
commissie van herstel hlet resteerende
van het eerste milliard gouden marken
uitbetaald.
De Wegens schoepsroof te Berlijn
bij verstek veroordeelde communist Jung
is in Nederland gevangen genomen, tegen
hem' is.door de Duitsch'e regeering een
Verzoek van uitlevering gedaan. Jung had
eenige maanden geleden het Hamburgschiet
Stoomschip1 „Senator Schroder" haar Sov
jet-Rusland Willen .smokkelen.
Teekenend!
Men schrijft aan „Zee'uwisch-Vlaahde-
ren":
Woensdag arriveerde, na een tien-
Claude eenigen invloed heb. Ik weet dat,
toen wij samen kinderen waren, en met
elkander omgingen als broeder en zus
ter, ik wel eenige macht over hem kan
.gehad hebben, maar nu is liet geheel
anders."
„Gij hebt nu wel tienmaal meer in
vloed op Claude dan toen, May", zeide zij
op kalmen toon, „u genoegen te doen,
is de grootste vreugde zijns levens; u fe
bedroeven is zijn grootste smart."
„Ik gevoelde, dat ik erg bloosde, toen
juffrouw Richards dit zeide. Zij had in
hare woorden een vrees uitgedrukt, die
gedurende eenige maanden in mijn hart)
lag opgesloten een vrees, die ik, zelfs
•niet in mijn eigen hart, had durven uit
spreken een vrees, dat ik voor Claude
meer was dan een zuster, en dat hij
plannen en uitzichten had voor onze toe
komst, zijn toekomst en de mijne, die ik
niet kon, die ik niet mocht koesteren,
zelfs niet voor een oogenblik. En teil
oorzake van deze onbestemde vrees, bleef
ik gedurende de vacanties zooveel mogelijk
van de pastorie weg, en ik had Claude
vermeden, voor zoover onze oude vriend
schap het mij toeliet, tot somtijds mijn
geweten mij beschuldigd had van onbe
leefdheid en onvriendelijkheid.
(Wordt vervoied.)
