35 e Jaargang
ill
Donderdag 19 Mei l$Mtl
erwoonluis met leis,
Sf
geheim van het Heer.
Middelburg
jfo l
st Werkpaard,
mrmakersknecht
if halfwas,
Dagdienstbode. j\
Meid-Huishoudster,
enstbode gevraagd,
ink tweede
ff
sfe aans!uifto$5:
FEUILLETON.
Statei-Gensraaf.
H. v. Vark 84
j. en P. j. «J;
Remijn, 21 j.
- Aart 40 'j.
C- r. Oosjq
-5 J- E. A.
F. L Beutetj
en K. M. v.
sdijk, geb. Gemier
choenmaker, d. r
d., M. C. Be^e—
Poel'Kraal, 4.,
angejan, 59 j. gej)'
V
j-
ser
P.
26
17
te
id
erik
te
4
redr.
K,
a
Jan Cornells
Amsterdam en
Jacob Hendrik
Goes en Bertha
j. jd. te Texel]
r. te Koudekerke
43 "j1- jd. te Ka-
Reinder Jan van
en Maria Johann-4
us Adriaan,, z. van
1 Janna .Weststrate.
a Kramer, 54 j. Vr-
e.
TE KOOP: fpj
e aanvaarden. Aörea
uwlandsche weg, Mid'
OOP OF IN RUIL: fi
rrie). P. BE PAGTER,
m, Middelburg.
TE KOOP: /J
en Loapvarkengj
PUPPE, „Fr uit berg",
9.
i z»o spoedig mogelgk
M
HUI8,
G., bij A. VELD HI
t Baaieskleermaker,
Heekje, Aalten (Geld.)
i zoo spoedig
evrouw BIESEN, boven!
itibus, 'tZand.
tmeisje of aanEsmneni
evraagd, voor terstond
n) Zondags vrij. i
Mevr. BÜTEIJN, Koord
Middelburg.
gevraagd te Vlissingei j
irm
Brieven motto
iu „De Zeeuw", Goss,
t gevraagd te Breda ii
n (3 pers.)
it boven de 30 jaar, tegen
f 1 Augustus. Brie
er G Bureau van dit
huwelijk terstond of me'
en MEID gevraagd bj
f, Veersche weg, Veere
oer
BEEKE, Segeersweg.
ber
MEID gewaag».
VISSER, HuisHaM
w PILAAR, te Kapelle,
or terstond
g kunnende werken. Nj®'
20 jaar, v.g.g.v- L°oD
oreen te komen.
5.01
5.19
5.49
0.08
0.25
6.84
5.12
5.26
6.37
5.48
6.02
0.10
0.11
8 89
7.36
7.47
7.59-
8.09
8.22
8.80
8.41
8.48
f) t)
6.87 8.&3
6.48} O-07
6.67 9.1»
7.06 9M
7.16 0
7.801 946
7J»| 9M
11.07
11$
11$
lfeö6
Uitgave van
,ml Venn. LUCTOR ET EMERGQ,
0» S gevestigd te Goea.
Hoofdbureau te Goes:
tAljflB VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11)".
Bureau te Middelburg:
?]rMA F. P. DHÜIJ - L. BURG.
Drukkers:
Costerbaan Le Coiatre, Goeg.
IZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnamentsarf si
Prjjs per 3 maanden fr. p. post f3,
Losse nummers
f0,0t
Prijs der Advertentïëni
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cewt
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent
leeuwsche Stemmen»
CCXXXVII. I
Hemelvaartsdag en Pinksteren zijn weer
ichter den rug en daarmee is de rij
L christelijke feestdagen, die begint met
f KerSt- en eindigt met het Pinkster!
feest weer afgesloten. Pinksteren viel dit
Ir wat vroeg en daarom is, op één'
Mtzondering na, ditmaal afgeweken, van
,1e gewoonte om in onze provincie tegen1
f of 3en Pinksterdas Zendingsdagen,
«nierfeesten der Jongelingsvereenigingen
mz te organiseeren. Men kan zulks be-'
Luren eenerzijds en billijken anderzijds'.
Bekeuren kan men -het, omdat de we-
reldsche feesten en vermakelijkheden in
even gr*»1. 200 niet §rooter aantal dan1
vorige jaren gehouden werden en dus
•'de verleiding voor vele jonge menschen
(jroot was 0111 zich daarheen" te begeven,
vooral de dorpsjongens en -meisjes ma
liën nü eenmaal graag op de feestdagen
eeir£ietstochtje en komen dan allicht te
recht in dorp of stad, waar kermis of
ïingrijderij plaats heeft. Is er nu een
Zendingssamenkomst of zomerfeest in de
omgeving, dan hegeven zij zich gaarne
in 'vrij grooten getale daarheen, vooral
wanneer zulk een bijeenkomst in een mood
gedeelte van de streek wordt gehouden
'en aan het nuttige ook het aangename])
'in den vorm van muziek of zang, wordt
gepaard. Een dergelijke gelegenheid had
den de jongens en meisjes ditmaal op
Walcheren niet, terwijl kermis en ringrïj-
derij alle mogelijke moeite deden om be
zoekers te trekken en daarin ook naar
de berichten melden geslaagd zijn, al
vertrouwen wij, dat onze Christelijke jeugd
er vandaan gebleven is. Daar komt nogi
li' dat nu de mogelijkheid groot is, dat
straks op Middeïburgsche kermis en Krui-
ningsche markt gelijktijdig meerdere van
deze samenkomsten worden gehouden,
waardoor men op één dag te veel van
liet goede krijgt, waaronder het bezoek
noodwendig lijden moet.
Maar aan den anderen kant valt er
ook wel wat vóór te zeggen, dat op de
Pinksterdagen niet te veel bijeenkomsten
worden gehouden. Het is een prijzens
waardige gewoonte, dat ten plattelande
de tweede (hier en daar zelfs ook del
derde) feestdagen worden bestemd tot het
brengen of ontvangen van familiebezoek.
Een der aantrekkelijkheden van het dorps;-,
leven is nog altijd, dat de familieband
er zoo sterk gevoeld wordt en deze trek
moet, indien mogelijk, worden bewaard.
Nu heeft de boer wel tijd (de Nieuw
jaars- en zomervisites bewijzen het) om
•op een werkdag zijn familie te bezoe
ken, maar de arbeider kan daaraan niet
denken, daar het geven van enkele va-
cantiedagen per jaar met behoud van
loon in het landbouwbedrijf helaas, nog
niet is doorgedrongen. Op Goeden Vrijdag
en Hemelvaartsdag wordt in sommige
dorpen zélfs nog gedeeltelijk gewerkt, zoo-
dat er voor het familiebezoek al bijzon
der weinig dagen overblijven. En toch
willen ouders en kinderen, broeders en
zusters elkander wel eens enkele malen
per jaar ontmoeten. Worden er nu op
Pinksteren, etc. Zendingssamenkomsten
georganiseerd, dan is één van tweeën het
geval: het bezoek uit den arbeidersstand
is niet zoo groot, als wel kon,, of dé
sympathieke gewoonte van het familie
bezoek gaat er onder lijden. Zoolang dan
ook de landarbeiders nog verstoken zijn
v;ui enkele vaeantiedagen per jaar, is wel
iets te zeggen voor deze oplossing
gelijk dan ook ten vorigen jare in de
Classis Walcheren der Geref. Kerken is
geschied dat op een middag in de
week een openlucht-zendingssamenkomst
wordt gehouden en dat den christen-land
bouwers vriendelijk wordt gevraagd ook
bun arbeiders, die zulks verlangen, vrij
af te geven.
Zoo zien wij ook hier weer, dat het
(Slot).
Hnt00)'1 daama zcide Kunigonde, dat zij
1„ den dood had gewijd. Zij wilde het
redde Van ila^-r ouderS' van de bezetting)
vuile'1' v11 z?u 4e voorwaarde ver
steld"' de grirami§e erfgraaf had ge-
kiaiTfaSmrV? samen> liefste", fluis-
met olhart „zoet moet het zijn, om
lLVfl-den dood te gaanl"
T® zij schudde het lieftallige hoofd,
de" zh feen Christen spreken", zei-
redden 'W °itei op> 01n anderen te
f®- Gii h etlg 1161 8ebod mÜQS Hee'
niet gemakkelijk valt een regeling te tref
fen, waarbij alle bezwaren zijn overwon
nen. Wel moet hiernaar gestreefd wor
den, want de moeilijkheden zijn er im
mers het wijze woord is overbekend
om overwonnen te worden.
Van deze igediachte is klaarblijkelijk
om nu maar van den hak op den tak
te springen ook de Directie onzer
Spoorwegen uitgegaan. Ieder jaar is met
Pinksteren de drukte in de treinen het
grootst en ook nu was dit het geval.
Zulk een geweldige drukte stelt natuur
lijk aan het personeel en aan de ma
chines hooge eischen. Vertragingen, voor
al doordat zoovele extra-treinen reden»
kunnen o zoo licht ontstaan. En toch moe
ten die zooveel mogelijk worden voor
komen of ingehaald, 't Is waarlijk geen
wonder, dat ieder, die vóór, op of vlak na
Pinksteren per spoor moest reizen, even
terugdacht aan „den zwarten tijd" van
eenige maanden geleden en een kleine
motorduivels zich hieraan niet storen,
welnu dan maar het voorbeeld van Eist
gevolgd en de gevangenisdeuren voor de
zulken geopend. Onverdiende straf krij
gen ze dan in ieder geval niet.
JAN VAN 't LAND.
Lloyd George over de Fransche pers.
Lloyd George heeft "dé volgende verkla
ring uitgegeven
Ik houd vast aan de verklaring, door
mij Vrijdag 1.1. in het Lagerhiuis afgelegd,
inzake Opp'er-Silezië. Natuurlijk kan ik
slechts de verantwoordelijkheid aannemen
voor 'wat ik toen werkelijk gezegd heb
en niet voor de verkorte en verdraai
de verslagen in de Fransche pers.
Met allen eerbied echter zou ik aan
de Fransche pers willen zeggen, dat de
gewoonte, om elke uiting van de meening
repetitie daarvan verwachtte. Maar geluk- j der gealliëerden, welke niet met de hare
kig is het reizend publiek daarvan ver- overeenstemt, als een onbeschaamdheid
VervubL^j1 L0g een taak op aarde te
Christus 4e mijne is ten einde.
S 13 mijn deel, en Hij blijft bij
schoond gebleven. De drukte, vooral op
de groote stations, was enorm, doch aan
merkelijke vertragingen hieven uit. A3
wordt het nu nog moeilijker de oorzaak
van de ontreddering van enkele maan
den geleden op te sporen, toch mag een
woord van hulde, na al de geoefende
critiek, ditmaal niet uitblijven. Ons spoor
wegpersoneel heeft inderdaad nu een
pluimpje verdiend 1
Ik zei het reeds, in de treinen was
het met Pinksteren druk, maar ik moet
er aan toevoegen op de hoofdverkeers
wegen was het met het motorverkeer
precies izoo ig,esteld. Als men diat
gejaag en lawaai gadeslaat, staat men
verstomd over het toenemend aantal
auto's en motorrijwielen. Het is waar
lijk geen wonder, dat de prijs van dezel
laatste nog zoo weinig daalt: er is blijk
baar zeer veel vraag.
De auto en het motorrijwiel zijn op
vele onzer wegen heer en meester ge-
te kwalificeêrën, zeer verkeerd is. Zulk
een manier van denken moet op den
duur fataal zijn voor welke entente ook.
Het standpunt, door het Britsche, Ame-
rikaansche en Italiaansch'e publiek in
genomen ten aanzien van de Silezische
kwestie behoeft voor Frankrijk niet hin
derlijk te zijn.
Hét lot van Oppter-Silezië zal door den
oppersten raad beslist moeten worden
en niet door Kotfanty. De kinderen van
het verdrag, kunnen niet ongestraft liet
aardewerk van Europa stukgooien; daar
moet iemand zijn, die lien met de hand
kan terughouden, anders zal er voort
durende onrust zijn. Onder zulke omstan
digheden is hét verdrag van Versailles
een document van het allergrootste be
lang en vooral voor de naties van de
entente. Het bindt ons te zamen, waar
er zooveel is, om ons te verdeelen.
De Britsche regeering had heel gaarne
de verdeeling van Oppter-Silezië reeds op
worden. Het geroep op den weg onder j de conferentie van Londen geregeld wil-
een troep spelende kinderen van„auto; i len zien. Alle feiten van het plebisciet
auto", doet u aan iets vreeselijks denken.
Het beduidt toch niet minder dan: Maak
u uit de voeten, want denk er om, walt
daar aankomt, wijkt niet; dat stalen mon
ster met zijn allerverschrikkelijkst, leelijk,
brullend geluid is de koning der wegen',1
Vliegensvlug schuift hij voort, stof en vuil
waren toen reeds bekend, doch onze
bondgenooten waren nog niet gereed, om
de besprekingen te beginnen. Wij zullen
trouwens vasthouden aan de besluiten
door een meerderheid van de mogend
heden genomen, welke yolgens het ver
drag recht van steim hebben, om de
•opwerpend. En of de geheele weg niet grenzen van Silezië vast te stellen, wat
al .wat er op of er naast is, in een
wolk van stof wordt gehuld, wat stoort
daar de dikbuikige, achteroverhangendé
heer, of trotsche mpdieuse dame zich aan?
De weg is huil terrein en hun maje*
steit is aangerand, wanneer daar bepa
lingen omtrent een maximum-snelheid
worden gemaakt en er al zoo nog voor
gewaakt wordt, dat er althans niet lede
ren dag dooden vallen. Het schijnt wet,,
dat een soort snelheidsmanie ieder aan
grijpt, die in zulk een vehikel plaats
neemt. Ik was er althans indertijd eens
getuige van, dat zelfs proces-verbaal moest
worden opgemaakt tegen een rechter bij
een Rotterdamsche Rechtbank, wegens
niet geringe overtreding der maximum
snelheid in een naburige gemeente.
Tot heden toe schijnt zoo Ongeveer
iedereen een auto of motorrijwiel te mo
gen besturen. Deze groote en gevaarlijke
monsters worden gereden door Jan en
alleman, door dronken Jan en nuchtere
Jan, dioor jonge Jan en oude Jan, door
kalme Jan en onverschillige Jan. Nie
mand onzer zal wellicht dezen toestand
bewonderen en ieder niet-belanghebbende1
haakt naar een grondige verbetering in
dezen, die natuurlijk, ofschoon al heell
veel leergeld betaald is, nog wel nie't,
zoo spoedig komen zal. Vooralsnog zal
er wel niet veel meer gedaan kunnen
wonden dan 't vaststellen endoen nako
men van bepalingen inzake een maxi."
mum-snelheid. En willen de auto- en
mij, al verzink ik in den vloed van het
meer."
„En is dat het einde van onze liefde?
O, Kunigonde,, het leven is zoo zoet, als
de liefde opbloeit voor onze voeten!"
„Ik moet mij opofferen, liefste", ant
woordde zij, „het kan niet anders. Stil
ik hoor beneden gerucht ik moet
mij haasten 1"
„Geef mij' eeh herinnering", smeekte
hij toen, „aan onze kortstondige liefde!"
en zij reikte hem een donkere roos uit
heur haar.
Edelhart stond daar verslagen, verbijs
terd, met een bloedend hart, maar zij
greep den horen, en blies met kracht in
de richting van den vijand. 1
Haar seinen werden gehoord in het
vijandelijke kamp, en men zag haar, in
hét witte, golvende kleed, de bloemen,
als een mirtekrans in het haar, schoon
als een bruid des doods.
„Goeden nacht, lieve Edelhart!" zeide
zij. En zij deed den sprong met uit-
Oiok hun definitief besluit moge zij'n.
Wij nemen zeel* zeker het plebisciet
aan als de uitdrukking van den volks-
wensch in Oppter-Silezië maar, nadat wij
(aas uit een grooten oorlog1 zijn gekomen
waarin wij verschrikkelijke verliezen heb
ben geleden voor de verdediging van een
oud verdrag, dat door dit land mede ,on-
derteekend Was, kan Groot-Brittannië er
nooit in toestemmen, zich afzijdig te hou
den, wanneer ,andere verdragen, even
eens door zijn vertegenwoordigers nau
welijks twee jaar geleden geteekend, met
de voeten worden getreden.
Blijkens Lloyd George's verklaring
handhaaft hij dus ten volle zijn rede in
het Lagerhuis en dat niet alleen, merkt
de N. R. C. op. Hïj waarschuwt tegen
een houding van Frankrijk tegenover En
geland, die voor de entente doodelijk moet
Worden en doet duidelijk verstaan, dat
toekomstige gebeurtenissen tot een an
dere groepeering van staten aanleiding
g;even kunnen, dat oude of nieuwe groe
peeringen kunnen worden en dat juist
in dat geval tegenover de manifeste Ver
schillen het verdrag van Versailles een
buitengewoon belangrijke biand tusschen
Engeland en Frankrijk blijft. Duidelijker
kan niet gesignaleerd. Worden, dat wij
hier op een kritiek ipjunt gekomen zijn,
waarop Engeland meer dan tot nu zijn
directe persoonlijke belangen als uitgangs
punt izal nemen. De Morning Post wilde
de mogelijkheid, dat de rede van ver
leden week verkeerd gelezen was, .geen
oogenblik toelaten. Volgens 'dat blad heb
ben de Fransche, Engelsche en Duit-
sche bladen volmaakt goed de bedoeling
van Lloyd George begrepen en is zij
een keerpunt in de heele Engels;ch|e pp-
litiek.
De dollar-man.
Frankrijk ,zit in diepen geldelijjken nood,
jzpo schrijft het „Centrum", en spreekt
izijn schuldenaar over den Rijn aan. Deze
schreeuwt diat hij niets heeft en niet
kan betalen en teekent, als hemi de keel
wordt dichtgeknepen, maai- weer eens een
nie'uwe schuldbekentenis. Oostenrijk ver
koopt izijn huisraad om aan eten te komen.
En nU verschijnt Amerika met zijn hoo-
Igjen hoed, izijn dikke sigaar en houdt die
oude arme wereld een klein papiertje
voor, walarop te lezen staat, dat Europa
aan de Ver. Staten heeft te betalen de
som van 18.000.000.000 dollar. Hij had
't nog erger kunnen maken, door 't be
drag om te zetten in francs, in marken,
in kronen, maar dan zou het getal nullen
onafzienbaar zijn geworden. En 't ergste
is, dat dit bedrag: der schuld van E'uro-
peesche Staten pan Amerika nog' eiken
dag aangroeit. Want zelfs de rente kan
niet worden, betaald, hoewel b.v. Enge
land van lal zijn onderdanen meer dan de
helft hunner inkomens aan belasting
lieemt. Zoo> komt er door achterstallige
rente iedere week eventjes zeventig mil-
iioen dollar bij. De dollarmian presenteert
de rekening en wacht
De kapitaal-smokkelarij.
In het proces tegen prins Eitel Friedrich
van Pruisen wegens de bekende zlaak
der kMitaal-smjökkelarij naar Nederland
is gisteren vonnis gewezen. De prins was
persoonlijk in de rechtzaal verschenen
en verklaarde, dat hij gevreesd had, dat
het particuliere vermogen der Hohenjzol-
lem door de Duitsche regeering gecon-
fiskeerd werd of door de entente in be
slag genomen ,zou worden. Als huisvader
had hij zich derhalve verplicht geacht
eenig geld voor zijn familie in veiligheid
te brengen. De verordening van EÊert en
Haasè over de kapitaal-smokkelarij was
hem niet bekend geweest; ook had hij
zich niet aan zijn belastingplicht willen
onttrekken. Prins Eitel Friedrich werd met
het oog op het feit, dat hij .zijn diaad niet
Uit eigenziuchtige, eerlooze motieven be
dreven had, tot 5000 Mark boete veroor
deeld.
Korte Beriehten.
Gisternacht verschenen in de werk
plaatsen der spoorwegen te Kattowitzi (Op-
per-Sile.zië) 200 opstandelingen, die een
locomotief onder Atoom meebrachten. Zij
overweldigden de aanwezige ambtenaren,
koppelden aan hun eigen machine 14
andere locomotieven en reden dan weg.
Telefonische hulp kon niet gevraagd wor
den, daar de dra de- va) en doorgesne
den.
Het Amerikaanische telegraafperso
neel is ijverig in de weer om de storing
in het telegrafisch verkeer te verhelpen,
welke veroorzaakt is door het Noorder
licht. De storing; in het verkeer is zoo
omvangrijk, dat daarvan geen voorbeeld
in de geschiedenis bekend is. Honderden,
'misschien duizenden spoelen van draiad-
looize installaties .zijn verbrand.
Graaf Sfonza, de Italinansche minis
ter van buitenlandsche jzlaken, onmiddellijk
ingelicht over het cijfer der Italiaiansche
verliezen in Opper-Silezië, heeft gene
raal Demarinis opgedragen schadever
goeding te eischen. De intergeallieerde
commissie te Oppeln heeft nu aan Italië 7
millioen Italiaansche lire schhdevergioe-
cling toegestaan, welke Polen .zal moeten
betalen.
gebreide armen, en het diepe meer ving
haar op in zijn koelen schoot.
De golven spatten hoog op, toen de
burchtgraaf op den toren verscheen; en
toen hij naar beneden staarde, sloten de
golven zich over zijn eenig kind.
Kunigonde kwam niet meer boven; de
geheimzinnige machten van het meer hiel
den haar vast, en hier in de diepte, in1
den donkeren schoot van het meer slaapt
zij haar eeuwigen slaap.
De beide meisjes huiveren; er gaat een
ruischen over het meer het is de
avondwind, die opsteekt,
„En toen?" vragen de meisjes: „en
toen?"
De stem van den kraohtigen schipper
beeft, als hij zijn droevig verhaal voortzet.
De erfgraaf trok met zijn ridders weg
en vele jaren later Mopte een man mel|
vergrijsde .haren en verrimpeld gelaat aan
de slotpoort aan. Hij: had veel gezien;
hij was de wijde wereld doorgetrokken,
litie, waarbij twee personen werden ge
dood en 13 gewond, waarvan 5 ernstig.
In de stad heerscht thans kalmte, ondanks
het afkondigen eener algemeene staking.
De zilveren kransen, die indertijd uit
den grafkelder te Weimar van de dood
kisten van 'Goethe en SchiUer zijn ge
stolen, zijn thans eindelijk teruggevonden.
De dieven, die intusschen veroordeeld zijn,
hebben bekend,, dat zij de kransen in de
büurt van Weimar hadden verborgen.
Uit Karlsruhe wordt gemeld, dat
Zondagmiddag een uit Straatsburg komend
F'ransch vliegtuig te Faukenbach bij
Achern een bom g'eworpen heeft. Een
huis werd vernield; mensehenlevens zijn
niet te betreuren. Het feit heeft iu hét
geheele Zwarte Woud de grootste op
winding veroorzaakt.
Inzake 'het mijnconflict. in Eng,eland
wordt gemeld, dat de informeele bespre
kingen voortduren. Nog voor het einde
der week wordt een conferentie tusschen
de mijneigenaars en de mijnwerkers ver
wacht. Desbetreffende voorstellen zouden
reeds uitgewerkt zijn.
Naar in neutrale diplomlatieke krin
gen te Berlijn verluidt, zou Lerond. de
voorzitter der intergeallieerde commissie
in Opper-Sileizië eerlang teruggeroepen en
door Weygand opgevolgd worden.
De journalistiek in Rusland levert
al heel weinig brood meer op. Vóór den
oorlog was de betaling voor een hoofd
artikel van 100 regels in de bladen, die
slecht betaalden ongeveer 15 roebel. Daar
het brood toen 4 a 5 kopeken per pond
kostte, bracht aoo'n hoofdartikel toch nog
een driehonderd hrooden van een pond
lop. Thans is de-betaling voor eenzelfde
hoofdartikel ongeveer 2300 roebel. Dat
lijkt schitterend, maar het brood kost
1000 roebel per pond. Een hoofdartikel
brengt d!uis nog maar net 2 hrooden op.
(N. R. C.)
Sommige departementen van Zuid-
Frankrijk worden door een sprinkhaan-
plaaig geteisterd. In het Var-departement
heeft men de vorige week ter Jiestrij-
ding van deschadelijke insekten, die in
dikke wolken uit, Algerië over de Mid-
dellandsche zee kwamen aan waaien, ge
bruik gemaakt van aan het eind van
den oorlog buitgemaakte Duitsche vlam
menwerpers. In enkele uren lagen er
groote hoopen doode sprinkhanen op den
grond.
Door draadlooze berichten is in ge
heel. Rusland bekend gemaakt, dat am
nestie verleend wordt aan al degenen,
die vervolgd worden of gevangen zitten
wagens het niet gevolg geven aan de se
dert kort afgeschafte gedwongen uitleve
ringen van landbouwproducten en van
degenen, die de insgelijks afgeschafte ver
boden van vrijen handel overtreden heb
ben.
Een jongeman heeft te Parijs op
straat den wettig,en echtgenoot doodge
schoten van zijn minnares en de jury
heeft hem vrijgesproken. Een symptoom
van ontzettende zedenverwildering.
Te Spezzia (Italië) hebben botsingen
plaats gehad tusschen socialisten en po-
had een kruistocht mede gemaakt, en was
dan naar zijn kasteel gestrompeld, om
er te sterven.
Niemand kende hem, en een ander rid
dergeslacht bewoonde thans het bergslot.
Slechts een oude bediende herkende hem*
„Zijt gij het, heer Edelhart?" vraagde hij.
De grijsaard vraagde vergunning, om
den hoogen toren te mogen beklimmen*
en toen hij lang weg bleef, ging de oud a
dienaar naar hoven om hem te roepen.
Edelhart zat daar te slapen op een
bank, op het hoogste punt van den toren,,
en de dienaar trok hem aan den mouwjj
zeggende: „Sta op, heer Edelhart, want
de avond is gekomen!"
Maar de grijsaard sliep zeer vast, want
het was zijn eeuwige slaap, en hij had
de verdroogde roos in de hand, die hij)
voor vijftig jaar van Kunigonde had ont
vangen.
De schipper haalt diep adem, terwijl
hij zijn verhaal beëindigt: „Men vond een
schrijven in zijn zak, waarin hij ver-
Tweede Kamer.
De Kamer behandelde en nam gisteren
aan het wetsontwerp tot invoering van
het wetboek van militair strafrecht en
van de wet op de krijgstucht, over welke
discussies wij niet al te zeer zullen uit
weiden. Alleen zij vermeld, dat de heer
Hugenholtz bijna den halven middag aan
het woord was om zijn critiek op het
ontwerp te leveren en een motie toe te
lichten, waarbij de Regeering wordt uit-
genoodigd een onderzoek in te stellen
naar de wenschelijkheid en de mogelijk
heid valn de instelling van raden van
tucht en de invoering van voorwaarde-
zocht om begraven te worden in dit meer,
en zijn laatste wensch werd vervuld. En-
zoo slapen zij beiden in dat meer: de
lieftallige Kunigonde en Edelhart tot
de opstanding toe".
Er glijden zwarte schaduwen over het
water, doch in de hoogte fonkelt de spitse
gloed van het avondrood.
Hét wordt tijd, naar huis te gaan; het
gelui der avondklokken komt over de her
gen, en de schipper slaat de riemen voor-j
zichtig uit, beschroomd, dat hij de rust
der heide booten zal storen.
De beide meisjes ontwaken als uit diep
gepeinzen.
„Kunigonde offerde zich voor anderen"
zegt het oudste meisje, „het was eeu
groote liefde!"
„Maar ik ken nog grooter liefde, zeide
de schipper met ernstig gebaar.
„Dat is de liefde van Christus 1" fluis
terde het jongste meisje en de avondster
gaat op boven het zacht ruischende meer.
(Volksbl. voor het H.)
