MA
iANGEBSEKE, Gap'fljL,
Zaterdag 7 Mei MKtl
teljutfrouw
VifïkeJjuffroaw
aid gevraagd,
Mi
35» Jaargang
liK KNOOP.
Binnenland.
Buitenland.
IVIeid gevraagd,
Meid gevraagd
Dienstbode gevraagd
Meid gevraaf
Meid gevraagd
Meid O»»"»
FEUILLETON.
Meld
i
jraagd voor direct
oopster, goed kunnend,,
i schrijven.
F. J. BOO WE,
Met October /ill),
SNE te Meliskerke.
tober, een Handknecht
leid gevraagd,
tOUWER, St. Ja„ te#
U,,g. -/t{
)er
KGEMANSE Jz., Gapinge
tober
PAGTER, Seraoskerke
jnsburg.
ber jM
Meid gevraagd,
ALJAARS, Serooskerk»,
g-
Met October
JUWERSE Jz., Gapinge,
ctober een Meid ge
en een Speenvarken
bij W. ROÜZE, Leliën-
Laurens
ïtober
meid gevraagd,
LANGEBEEKE, Seroos-,
1
luwelijk, met October een
meid gevraagd ,f)||
1VAAL Wz., Ritthem. j
•ctober een HandknecM
omende meid gevraagd.
ELIS Kz., Oostkapelle.pj
igd, tegen half Juni,
nette Dienstbode,
eden de 18 jaar, liefst uit^
renstand. By de firma A-
us, Burg B 5, Middelburg.
JOZIASSE, 't Zand C 31c.
ictober fij
MEID gevraagd
MALJAARS, „Plompert
rke.
>nd of met October ee»
lecht en met October e
evraagd, door A. GO .t
Yoersche weg, VecreVM
)ctober
ERHAGE, Aagtekerke^
Jetober
DE VAAL, Favorite, M»
ME»
Jetober
iRDENKNECHT «n i
gd, bij Wed. b- au'il
St. Laurens. II
October jij
n M E I d ue»» .„(.«jn i
DE PAGTER,
October
Handknecht gevr ij
Is. DE NISSER,J^J]
h
October
MALJAARS,
October T ae*ra
AHOKHECHT 9 He,
POPPE Kz., Oos^
Uitgave va»
,aiaüJ. Venn. LUCTOR BT EMERGO,
A' s gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
laN(ïB VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
fIRMA F. P- DHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
De Grondwetsherziening.
De Grondwetsherziening komt weldra
itt openbare behandeling.
Met uitzondering der qUaestbe van de
Toonopvolging boezemt .zij ons geen of
li iveinig belang
Dat komt, omdat de rogeenng, evenals
in 1886, de ingrijpende quaesüën ontwijkt.
Men herinnert .zich de massale rede
van het toenmalig Goesch© Kamerlid, jhr.
nu A. F. de Savoniin Lobman over heit
toide) Grondwetsartikel 168, hetwelk de
financieole) verhouding tusschen Staat
en Kerk(en) regelde
Het is bij deze rede gebleven. Sinds
dien waagde het kabinet-Heemskerk in
1909 nog een ernstigen stap in' de rich-
tij,ff van losmaking van den sedert jaren.
«Smaakten band; doch ook dit kind bleef
steken in de geboorte; en sinds wachtte
de Grondwet op een andere vaste hand
om haai' opnieuw aan te pakken.
Die hond was Cort v. d. Linden niet.
Zou het Ruys die Beenenbrouck zijln?
Het ontwerp Grondwetsherziening, door
hem ingediend en voorloopig verdedigd,
beantwoordt de vraag ontkennend. Artikel
171 blijft z-oo' goed als ongewijzigd. Op
't advies dor Staatscommissie; minder nog
op dat van Prof. Anema, is gjeen acht
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs!
Prijs per 3 maanden £r. p. post f3,
Losse nummers fO,Q6
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
Het zal derhalve worden, dat de „Boom
schor hun processies krijgen en de „Pro
testanten" hun .zilveren koorde behouden.
Derhalve nogi geen uitzuivering, die heil
aanbrengen' zou.
Wij kunnen derhalve deze 'ontwerpen
met welwillende onverschilligheid tege
moet zien; al de wammta onzer ziel con-
cffllreeren op 't- gewichtige vraagstuk der
Kroon.
O
Mr Troelstra over do Revolutie.
Het „Maandschrift „Ik zal Handhaven"
van April drukt Uit de „Middelburgschte
Courant" van 11 Jan. 1921 nog eens af
uit een door mr. li-oelstra te Hoorn uit
gesproken rede over „de politieke toe
stand en de S. D. "A. P.":
„Tegenover de geweldige machten van
het kapitalisme, die de wereldpolitiek en
het bedrijfsleven beheerschen, moet ko
men 3e directe strijd van 't socialisme.
Door staking, boycot, revolu,-
tionnaire daden alleen kun
nen de arbeiders den nieuwen
dreigenden oo'rlog voorko
men. Treurig is echter de verdeeldheid
onder de socialistische arbeiders. Spr.
weet,_ dat die gebroken arbeidersklasse
niet in staat zal zijn, in dezen tijd de
groote taak te vervullen, die haar op
de schouders is gelegd. Zij is nog niet
fijp om staat en industrie over te ne
men. Het 'tempo, waarin het mtern'atio-
naal georganiseerde proletariaat zich moet
ontwikkelen, is verhaast. Daaruit blijkt,
dat het vertrouwen in de alleenzaligma
kende kracht van het parlement en vain
bet stembiljet is verdwenen. We kunnen
niet wachten tot de stembus uitspraak
zal doen, opdat dan 'de nieuwe regeling
kan komen tot den economischer! opbouw
van ons land. Vooral ook omdat het vrou
wenkiesrecht ons nog: dieper in 'tnauw
ral brengen. Aldus biedt de naaste toe
komst geen enkel perspectief! De boel
loopt vast, dei toestand wordt gespannen,
ndien wij op den noodigeih
steun kunnen rekenen voor een
Üvn tt^onnaire beweging, dan
■kutten wij helpen. Mochten er
internationale oimst|andighe-
eu nats 'grij pen, die wijzen
P,revolutie, dan is het oog en-
«Uk omi na te gaan, of onze tijd
15 gekomen!"
hit woord zij een waarschuwing'.
Waakt en biitt
Vrijzinnigheid.
In bet Nieuws- en Advertentieblad van
Kollum en Omstreken is (volgens „Het
Centrum") de volgende schoone adver
tentie te lezen:
Arbeiders en vaklieden van Oud-
woude.
De Vrijzinnige Werkgevers te Oude-
woude verklaren bij dezen, dat zij in
ernstigeoverweging nemen geen werk
te verleenen aan arbeiders of klandizie
aan vaklieden, die hun kinderen naar
de eventueel op te richten bijzondere
school op de Wygeest zenden; wel wan
neer die kinderen blijven op de openbare
of reeds bestaande bijzondere scholen.
Zij worden hiertoe gedwongen, door
dat de voorstanders van de door hen
gewenschte school herhaaldelijk pressie
uitoefenen op ouders van kinderen der
openbare school, om ze hiervan af te
nemen.
De Vrijzinnige Werkgevers.
Wij dachten dat dit specimen, met de
vrij liberale partij en de liberale unie
in zekere groote vergadering dood en
begraven verklaard was, en wij een Vrij
heidsbond er voor in de plaats gekregen
haddien.
Het is dan toch ten slotte wel waar,
wat wij' eens een liberaal bij een begrafe
nis hoorden zeggen: de braven sterven
nooit!
zoolang deze maatschappij bestaat. De
loorzaken van den godsdienst zullen zijn
opgeheven in de socialistische maatschap
pij. Deal moreelen. steun, die met den
godsdienst aan de menschen zal ontval
len,, geven wij hun terug in veel sterker
vorm,, omdat wij die niet buiten do maat
schappij zoeken. Hooger staat, volgens
spreker, do opvatting;, dat de kracht, die
de imenschen naar het goede drijfET di-
rekt -en bewust uit de verhoudingen tot
hun imedemenscben voorkomt, dan de
theologische beschouwing, dat zij is de
uitspraak van een zoogenaamd goddelijk
wezen."
Men ziet hier, merkt terecht „De Tijd"
op, zoo opnieuw door een voorman van
de S.D.A.P. in Nederland vierkant be
vestigd,, „dat in de proletarische 'levens
beschouwing geen plaats is voor eenigen
godsdienst". De Volkredactie, tot welke
de beer Van dei' Goes behoort, moest
eindelijk maar eens uitscheiden met de
bekende misleiding van haar propaganda,
dat voor lui van allelei godsdienstige ge
zindheid plaats is in de S.D'.A.P. waar
godsdienst privaatzaak is.
-O—
October j
MALJAARS te Z°U
Altl"? ,er ^rU'c 'u do herberg.
z«hbezXi?tWTh beZet' Hier hield
ffareh 1 .kaartspelaah een ander tafeltje
gewTS bAr,kerS, een levendie
HeuivU wil Allerlel sla8 va'n menschen
rustei). da °i"i6r orldorreizigers, die kwamen
hehww! ®ZOekeIS: jagers enz'
ill .,ee,egerl in een' bergachtige streek
mali een aan den v°orbijgaanöen
ffes w Kweiischte rustplaats aan. De hoofd,
ubgeveer 3» angS; en deze herberg was zoo
1 strcA, Ji» a^nige plaats 3511 don weg in- deze
gaf, s;L 611 ^ermwiden reiziger gelegenheid
'Sk ih plaats „II Maar zooals gewoon-
di ook een I T" gelegenheid tot rusten, was
dia er oehnim verleiding voor velen,
aab. Hnn Sr,I i Van ^aakten om bot te vieren
P I e» drankzucht.
Socialisme en Godsdienst.
Wij lazen dezer dagen weer een treffend
staaltje van do onwaarheid dat Godsdienst
en Socialisme elkander niet vijandig of
tegengesteld aan elkander zouden zijn.
Dergelijke staaltjes gaven wij hl meer; en
zij worden ook wel eens in debat vergade
ringen door onze. geestverwanten gede
biteerd en door de socialistische spre
kers ontkend. Doch dit behoeft niemand
te beletten er met vertrouwen gebruik
van te maken. Onze citaten zijn echt,
en wie ze ontkent of „aan de kaak
stelt" pleegt onwaarheid.
Ziehier wat laatst de sociaal-demo
craat jhr. v. d. Goes, dus niet de eerste
de beste, volgens het verslag in „Het
Volk" heeft gezegd in een debat met
den modernen, zich religieus socialist noe
menden predikant Horreus de Haas. (Wij
spatieeren enkele al te zeer sprekende
volzinnen)
„Het historisch materia
lisme, met als onderdeel de
godsdiènstloo sheid, is het
meest opvallend kenmerk v»,n
de proletarische levensbe-
s c h o U w i n g. Zoolang er echter goede
partijgenooten zijn, die niet geheel en
al deze levensbeschouwing aanvaarden,
heeft men dat onderdeel buiten beschou
wing gelaten in het politiek program.
Aanvaardend, da.t godsdienst privaatzaak
is, houd ik toch vol, zegt spr., dat inde
proletarische levensbeschou
wing geen plaaits is voor eeni
gen godsdienst. Hert gods
dienst begri p is een voort
brengsel van maatschappe-
1 ij k e oorzaken. Naar alle waarschijn
lijkheid zullen die maatschappelijke oor
zaken in de socialistische maatschappij
zijn verdwenen. Spr. haalt tal van uitspra-
kan van bekende theologen aan, zooals
Friedricih Strauss, Emerson, Cbanning,
Robertson, Adickeis, e.a. Allen geven toe,
dat de drang tot godsdien st is
voortgekomen uit maatschap
pelijke toestanden.
„De grondslag van deze maatschappij,
waarin de arbeid niet direkt maatschap
pelijk is, maakt alles onzeker. Daardoor
zal de behoefte aan geloof in een macht
boven die der menschen blijven bestaan.
Blijkbaar behoorHe o'nder de laatslen een.
persoon met een ongunstig voorkomen, 'die, aan
ee'n Jdjer tafeltjes gezeten, de kaarten juist
had neergeworpen in het vuur van het gesprek,
dat allehgs tusschen hem en de anderen was
ontwikkeld. "Ze hadden het over de jacht,
bepaaldelijk over het stroopeh. Scherp en luide
riep hij'; „Ja, vroeger toen was er hier
hog wat te verdienen; maar in al de jaren, dat
de tegenwoordige houtvester het opzicht heeft,
is het huileh."
„Ja", riep de ander, „die vent let ook op
alles. Hij1 kaii het niet verdragen, dat een arm
maUsch wat verdient dfoor een haasje neer te
„Maar", liet eeh derde zich hooren, „is
dat hu zoo af te keuren? De man, is er voor
aangesteld, en hij moet zijn plicht doen."
„Plicht", schreeuwde de eerste persoon, ter-
terwg'l hij' het glas jehever aan den mond
zette, „plicht is dat plicht, om o'ns te
beletten, ons brood t© verdienen? Maar van
die fijben heb je hiets anders te verwachten. Ze
onthouden zich van alles, zijn te fijn om een
borrel te drinken, en dan gunnen ze aan een
ahtler ook niets. Maar laat hij maar oppassen,
waht
Het kwaad moet gekeerd.
Al hebben sommige Kweek- en Nor
maalscholen geen klagen, over het al
gemeen- hebben veel te Weinig leleir-
litngien vooi' die opleiding tot onderwijzer
izich aangegeven. Dit staat in verband met
den miauwen tijd, die door de nieüwe
Lager-Onderwijsweit wordt ingeluid, en de
onzekerheid die de overgangsperiode mee
brengt. Diit redresseert ziich echter wel.
Toch mogen wij onze lang uitgestelde
opwekking niet inhouden, aan' het adres
van ouders en onderwijzers om mede
te werken tot bespoediging van dit her
stel.
Er zijn tal van Rijks- en gemeentobe-
trekkingen, waarin wel de leerlingen1 der
Openbare school kunnen geplaatst wor
den,, doch niet die van. de Christelijke
school, om da 'Zondagsdiensten, er aan
verbonden. Daarom zijn onze 'kinderen,
veel meier dan kinderen van liberalen en
socialisten, op de school aangew ezen
Dtarom onderschrijven wij den naad van
den heer v. WijLen in „De Rotterdam1-
mier":
„Onz-a lagere Scholen moeten wel acht
[geven op dei gaven- en den lust barer
leerlinglen, die kweeken en: aanmoedigen.
En clan hier is offer plicht hun
beste leerlingen, die zij hebben uitgezocht,
afstaan aan M.U.L.O.-Scbool en H.B.S.
Want door en over die beide loopt straks
on,ze nieuwe opleiding. Met hun 12de jaar
gaan zij van u scheiden. Maar 'tis voor
uw en hun best wil."
De M.U.L.O.-Scholen en de H.B.S. moe
ten den lust voor het onderwijzerschap in
de hun toevertrouwde leerlingen bewaren
en koesteren.
Napoleons einde.
Friesch Dagblad besluit een op
stel over den grootein doode aldus:
„Dan gaan zijn gedachten naar zijn zoon
den hertog van Reichstadt. Wien zal hij
den zwakken, tienajrigen erfgenaam, die
aan 't hof te Weenen wordt opgevoled,
aanbevelen? Wie kan hem 't best bescher
men?
Natuurlijk zijn moeder. De Habsburg-
sche keizersdochter.
Maar sedert zijn val heeft Napoleon
van Marie Louise nooit één troostende
Daar gi'ng 3e deur open. Verschrikt keer-
'de'u de zwetsers van zooeven zich om. Het
was 3e houtvester, dezelfde persoon, over
wieli menilhiet zoo druk gehad had.
De houtvester groette, giiig aan een tafeltje
zitteh en wischte zich het zweet van het
aangezicht. Nieman3 sprak meer een. woord.
Do herbergier, 3ie niet onduidelijk had inge
stemd met de oordeelvelling over den hout
vester, groette hem zeer onderdanig. Deze be
stelde iets, en toen hjj op 'tpunt stond dit
te gebruiken, kwam een ander reiziger de
gelagkamer bi'nnen. Hjj scheen een vreemdeling
en vroeg naar 3en weg.
De houtvester, pat hoorden ze hem duide
lijk zeggen, boo3 zich als geleider van den
vreemdeling aan en zeide: Ik moet toch een
uur ver de'nzelfden weg uit. Doe mij het
pleizier mjj'n gezelschap aan te nemen, dat
kort de'n weg al pratende nog wat op; ik zit
hier juist een oogenblik van een vermoeiende
voetreis uit te rusten, en was juist van plan,
maar weer op te stappen. Het weaer is be
daard, de maah staat al met vollen glans te
schijhen; als u lust hebt, stappen we gauw op.
De mail nam met veel genoegen het aanbod
aan en haalde, om zijn vertering te betalen
boodschap, nooit het minste tee ken van
aandenken ontvangen.
Hij weet, dat zijn vrouw hem verlaten
heeft, dat zij do bijzit is geworden van
een Oostenrijksclien generaal, den één-
oogigen Neipperg. Maar ze is toch de
moedier van zijn kind.-
Dan in eens zegt hij tot zijn klerk:
„Schrijf: Ik ben steeds zeer tevreden
geweest over mijn zeer dierbare echtge
noot© Marie Louise, ik behoud voor haar
tot op het laatste oogenblik, de meest
teedere gevoelens. Ik verzoiek haar zorg
te dragen, dat mijn zoon beschermd worde
tegen de hinderlagen, die zijn kindsheid
nog steeds omgeven."
Aan zijn zoon vermaakt Napoleon zijn
meeste bezittingen, vooral zijn intiemst
bezit: kleeren, sieraden en giedenkteeke-
nen.
Eindelijk op 5 Mei komt het einde. De
sluipend® maagkanker heeft z'n werk vol
eind. Napoleon gaat sterven.
't Is een sombere, regenachtige dag.
Zwart is de lucht, de Zuid-Oostenwind
huilt over de naakte hoogvlakte, giert door
de dorre takken der gomboomten, die rond
het droeve Longwood zich verheffen.
's Avonds komt de dood. 't Oog staat
strak, de onderkaak zakt neer, de spier
kracht verdwijnt, het doodsgereutiel vangt,
aan. Om kwart voor tienen trekt een
lange .huivering door het heele lichaam,
een licht schuim komt op zijn mond, de
oogein breken en blijven wijd opien. De
dood heeft zijn slag geslagen. Napoleon,
de machtige, sterke, de wereLdbeheers chier,
de schrik der volken eenmaal,, ligt roer
loos neer. Zijn taak is afgeloopen. Hij
is opgeroepen om te verschijnen voor
den Oppersten Rechter."
Tot zoo ver Friesch Dagblad.
Wij denken, dit lezende, aan hetgeen
Lamartine zong bij Napoleons verschei
den:
Son cercueil est fermé.
Dieu J'a jugé.
Silence 1
Zijn kist is gesloten.
God heeft hem geoordeeld.
Zwijg!
In zake de Duitsche regeeringscrisis
wordt ee,n spoedige oplossing verwacht.
De besprekingen duren nog steeds voort.
Vorst v. Bülow wordt ook als rijkskanse
lier genoemd.
Ln de Antwerpschie haven is een
nieuw conflict ontstaan over de betaling
der gages van het scheepspersoneel. De
reeders nemen geen personeel meer tel
monstering aan.
De Napoleonfeesten zijn in Frankrijk
met grootsche plechtigheden gevierd.
De uitnoodiging aan Amerika tot
deelneming aan de beraadslagingen van
den oppersten raad, den gezanteni'aad en
de herstelcommissie is thans officieel te
Washington overhandigd.
De griepepidemie heeft zich verspreid
over bet heele Saargebied en begint eon
zeer bedenkelijk karakter te verloonen.
Te Saarbrugge en Burbach zijn veLe hon
derden burgers ziek en kwamen al moer
dan 12 sterfgevallen voor. Vooral onder
de Franscbe troepen verspreidt de ziekte
zich snel. Alle kazernes in het Saargebied
zijn verdacht van griep verklaard.
Melville Stone, een van de bekendste
figuren in de Amerikaansche perswereld,
trekt -zich uit zijn werk terug, Stone is
28 jaar laag de directeur geweest van
de Associated Press; de ontwikkeling der
moderne Amerikaansche reportage is-voor
een groot deel zijn werk. Hij behoort tot
do bijkende' publieke figuren in de Ver.
Staten. Het is zijn opvatting;, dat de re
portage het belangrijkste courantenwerk
is. Vooral wias hij gesteld op een beknopte
en levendige manier om de feiten en het
nieuws me© te (leelen.
De toestainld in Opper-Silezië.
De Polen hebben nu Opper-Sdlezië tot
aan den Oder bezet. Voortdurend worden
tusschen de intergealli©erde en Po-olsche
troepen gevechten geleverd. Dictator Kor-
fantv zond ©en ultimatum aan de entente.
Koxfanty heeft nu aan de entente een
ultimatum gezonden, waarin het volgende
wordt geëischt: le. Neutrale houding te
genover den opstand. 2e Opheffing van
den staat van beleg. 3e. Verwijdering van
het hoofd der .potitie te Kattowitz. 4e.
Verhod aan de Duitsche bladen om te
verschijnen.
Generaal Lerorid is op hevel van Lloyd
George en Briand naar Oppeln terugge
keerd.
In Warschau gaat het hartstochtelijk
toe. Duizenden en duizenden trekken met
vlaggen en groote borden met opschriften
door 'de straten.
Kort* Berichten.
Te Parijs is eigenlijk niemand erg
tevreden met hetgeen Briand uit Londen
heeft teruggebracht; links is nijdig, om
dat de „brute kracht" toch gereed wordt
gehouden, rechts omdat de Ruhrbezet-
ting wéér is uitgesteld.
wa'nt hij ha3 een glas bier gebruikt
eeli groene geldbeurs uit zijn zak; do goud
stukken schitterden prachtig door de groene
zijde heeh, hietgeen aan de loerende oog en
der aanwezigen niet ontging, die dachten, dat
iemand met zooveel geld in zijn zak misschien
wel een verkleede prins kon zjjn.
Kort daarop gi'ng de houtvester, vergezeld
door dein vreemden heer, de deur uit, en na
hun vertrek begon weder alom bet gebabbel,
het kaartspelen en het drinken.
Drie dageh nadat was voorgevallen wat
we hierboven beschreven hebben, kwami er een
johge vreemde vrouw bij den officier van
justitie i'n de stad, waar de vreemdeling had
willen heengaan, en verzocht hem een ge
rechtelijk onderzoek te doen instellen naar
haar mali, clien ze sedert dien tijd vermiste.
De officier verzocht om eehige inlichtingen
omtreht haar en baar man waarop ze het
volgende mededeelde:
Zij was uit Duitsche ouders in Amerika
geboreh. In Rle plaats waar ze woonde, had
zjj een Buitschen landverhuizer leeren kennen,
die al geruimen tijd Sn Amerika had gewoond,
el! daar al veel geld verdiend had. Deze
Bondsdag Jengel. Vereen,
op Geref. Grondslag-
Deze Bondsdag, gehouden te Nijme
gen, werd geleid door den heer A. Zijl
stra, lid van de Staten-Generaal en dat
wel o-p een wijze, waardoor hij dadelijk
het hart der vergadering won.
Het bondslied werd gezongen. Het
Evangelie van den dag gelezen en in
verband daarmee een warm openings
woord gesproken. Dhr. P. Van Nes Cz',
is zonder stemming tot lid van het mo-
deramen gekozen. Aan TI. M. de Ko
ningin wérd een telegram van hulde
en aanhankelijkheid, aan Z.E,xc. Iden-
burg een telegram van hoogachting en
innige sympathie gezonden.
Dhr. J. v. d. Molen, raadsman van
den Bond hield een toespraak, waarin
hij een rijk perspectief toonde voor toe-
komstigen vereenigingsarbeid, mede in
verband met het subsidie-vraagstuk.
In de druk bezochte middagvergade
ring sprak Mr. v. Haeringen, de beken
de secretaris van den Centralen Jeugd
raad, over „Overheid en Vereenigingp-
leven", daairna Dr. V. Hepp1 van War
tergraafsmeer over „Het raadsel van
oinzen tijd".
Mr. van Haeringen betoogde aan dé
hand van te voren gepubliceerde stel
lingen, dat de Jongelingsvereeniging den
zedelijken en stoöelijken steun, door dé
Overheid geboden, kan aanvaarden, wan
neer zulks haar noodig en gewenscht
voorkomt. Zij' zal dien echter moeten
afwijzen, indien vrijheidbeperkende voor
waarden worden gesteld of hare zelf
standigheid .gevaar loopt.
Het debat, op deze rede, was degelijk,
zakelijk en principieel'. Er werd van de
zijde der jongeren, maar één toon be
luisterd, deze n.l. „wij aanvaarden vooï
den arbeid onzer .vrije Geref. Jongelings-
vereenigingen ©en Overheidssubsidie
nooit", al werd daartegenover, van de
kennismaking had aanleiding gegeven tot «en
huwelijk. Haar mali had echter na verloop
vaii eenige jaren zulk een. sterk verlangen
gekregeh om zijn vaderland nog eens te be-
zoeke'n, 3at hij geen rust of duur meer had.
Zjj had eindelijk aan zijn aandrang toegegeven
eti tot 3e reis naar Europa besloten, om haar
mah genoegen te doen, ofschoon de reis met
eeli paar kleine kinderen natuurlijk vele zwarig-
heae'n opleverde. De voorname reden, waarom
haar mah zoo sterk verlangde nog eens naar
Diuitschlaiid terug te keeren, was hoofdzake
lijk hieriin gelagen, dat hij: een eenigejn broeder
had gehad, die, zooals hij hoopte, iiog zou
leve'n, en Jfie, daar de overige familiebelrek-
kihgen reeds sinds lang waren gestorven, nu
hog maar zijn eenige bloedverwant in leven
was.
Met dien broeder had hij echter een grooten
twist gehad, eh in haat was hij van hem ge-
scheideh onder het uiten van groote verwen-
schi'ngen; en dat kwam nu pa verloop van
jareh met zulke kracht verwijtend in zijn
hart op, 3at hij geeh rust of duur had, eer hij
zij'n broeder zou omhelsd hebben, en met
hem weer verzoehd zijn.
(Wordt vervolgd.)