Ito 17*
Dinsdag 36 April 1931
35e Jaargang
eeh natuur-artis.
feuilleton.
Uitgave va*
M, Yftrin. LUCTOR ET BMERGO,
gSstigdte_Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGB TORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
fIRMA F. P. BHUIJ - L. BURG.
Drukkers:
Oost0rbaan Le C'ointre, Goe».
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprqs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post £3,
Losse nummers £0,05
Prijs derAdvertentiën:
1--4 regels f 1.20, elke regel meet 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
ALS EEN VUURBRAND.
Eenigen tijd gelegen ontleenden wij aan
Nieuw® Provinciale een begin van een
haal van den middernachtzandeling
Vroegop wer een© ontuchtige jonge
vrouw die dooi' haar „man" ernstig mis-
haandéld werd op een nacht, toen de
niiddemachtzendelingen haar bevrijden wil
den, zelve als een wild dier op deze
menschen aanvloog.
Wij hebben d© overneming gestaakt we-
plaatsgebrek; het vervolgverhaal werd
te lang. D© hort© inhoud er van is, dat
na 'vele wederwaardigheden dezie vrouw
door de middernachtzending te Groningen
uit de klauwen van haar „man" verlost
en naar 'Zetten gebracht werd.
Het slot van 't verhaal ©en stukje
tragiek uit de ervaringen van den heer
Vroegop nemen wij op, omdat er weer
joo heerlijk uit blijkt hoe de Heer© den
arbeid der middernachtzending zegent, het
«ebed verhoort, en het verlorene behoudt.
De.eerste berichten oiptrent Greta, door
Je directrice - der stichting ons toegezon
den, luidden niet gunstig. Van een hesef
van schuld en van berouw over het on
tuchtig leven, dat achter haar lag, viel
weinig te bespeuren. Daarbij was ze erg
nukkig. Als ze wilde, kon ze netjes werken
en .aangenaam zijn in den omgang. Ze
had echter ook koppige buien. Dan was
er bijna geen huis met haar te houden.
Een enkelen keer had ze zelfs al eens
met de „strafkamer" kennis gemaakt.
Van lieverlede werden de rapporten ech
ter beter. In de kerk luisterde ze aandach
tig; een gevolg van haar beter begrijpen
der hSlswaarheden.Voor de catechisatie
deed. ze haar best. Het Evangelie was
blijkbaar voor haar even nieuw als voor
een heiden in de binnenlanden van. Afrika.
Altijd had ze den godsdienst beschouwd
als een soort masker van braafheid en
Farizeïsme, waarachter allerlei leelijks
schuil ging. Was het niet algemeen bekend,
dat men met de „fijnen" voorzichtig be
hoorde te zijn?
Het was niet in haai' opgekomen, den
Bijbel te lezen of een kerk of Evangeli
satie-samenkomst t© bezoeken. Wat zou
ze doen te midden van menschen „aan
wie ze geen cent verdiende", die haar
zelfs „haar baantje niet gunden" en die
van uit de hoogte hunner vroomheid op
haar neerzagen? Thans echter begon Greta
Je dingen anders te verstaan. Dat het
Evangelie niet 'tot brave menschen, maar
tot zondaren kwamdat het zelfs tot haar,
de uitgestootene uit de maatschappij, de
boodschap van schuldvergeving in het
Bloed des Kruise-s bracht, hoe had ze dat
ooit kunnen denken? Hoe had ze ooit
kunnen denken, dat de fijnen, die zich
met haar bemoeiden, zooals de midder
nachtzending en het personeel der stich-
dat alleen deden uit bezorgdheid,
niet in de eerste plaats over haar stoffelijk
welzijn, maar veel meel" over het heil
haier ziel)
Ik ontving in den tijd van Greta's ver
andering van haar een brief, waarvan ik,
met weglating van enkele gedeelten van
meer intiemen aard, den inhoud ongewij-
agd en alleen van taalfouten gezuiverd,
„Mijnheer, Zondag heeft de do-
miné gepreekt over Onesimus. Dat was
oen slechte knecht, die' van zijn baas
wegliep. Hij ging naar Rome. Daar vond
ramus hem en toen kreeg hij spijt en
nokwrde zich. De dominé zei, dat wij
rtemaal Onesimussen' waren. Wij waren
atonaal van onzen heer weggeloopen. Die
rflr 's God. Ik geloof toch niet, dat de
ominé en de directrice zoo ver van Hem
^ëgeloopen zijn, maar ik zooveel te ver-
danva60"'- weel; u no8 we^ Gien nacht,
ik daar in die sneeuw lag en zoo door
ame geschopt werd? Net zooals ik toen
tegen U deed, toen ik U uitschold en
tegen U vloekte, heb ik ook gedaan tegen
God. Ik wist dat toen nog niet, maar
nu wel. Ik weet nu, dat u mij zocht
om Gods wil. Net als Paulus dien One
simus. Maar er staat niet in den Bijbel,
dat Onesimus Paulus uitschold en de vij
anden tegen hem opstookte. Dus ik ben
heel wat slechter dan Onesimus. Vind
u ook niet, meneer Zeg maar gerust van
ja, want het kan niet anders. God moet
mij ook wel veel slechter yinden. Hij
weet alles van me, nog veel meer als
Ik durf er niet aan denken. Was ik maai'
nooit, geboren, dan was ik ook niet voor
eeuwig ongelukkig geweest. Soms denk
ik, laat ik maar wegloopen, net als One
simus, en dan maar wild gaan leven,
dan vergeet ik alles wiel wem'. Maar dan
word ik het volgend ©ogenblik hang voor
mezelf; wat zou de dominé dan wel zeg
gen ©n de directrice en u? En wat zou
bet helpen? Den dood kan ik toch niet
ontloopen. Als dat maar kon, dan liép
ik van den morgen tot den avond. De
dominé zegt, dat hij een even slechten
aard heeft als ik. Maar dat zegt hij maar
om mij genist te stellen, dat begrijp ik
wiel; want als ik zoo goed was als die
man, dan wou ik dadelijk wel sterven,
want idan ging ik ook dadelijk naar den
hemel. Ik zal daar nooit komen. Ik hoor
daai' niet thuis. O, wat hen ik toch te
beklagen, dat ik geboren ben. Ik wou
dat ik een dier was, dan was het met
doodgaan uit. Ik hen soms jaloersch op
de kat van de directrice; die behoeft niet
eeuwig in de hel te lijden zooals ik."
Twee maanden later volgde een brief,
die van langzaam doorbrekend licht ge
tuigde.
Greta sprak van de In haai' hart ge
rijpte overtuiging van d© mogelijkheid op
behoud voor diep gevallenen; ze durfde
zich echter den troost daarvan niet toe
eigenen. Het moest er „van binnen heel
anders uitzien dan bij haar" om te mogen
hopen op verlossing. Kort na dit schrijven
kwam ©en brief van de directrice. Greta,
zoo werd mij daarin medegedeeld, was
ziek geworden. Zelfs ernstig ziek. De bit-,
tere vrucht van haar zondige daad.
Geestelijk stond het echter goed met
haar. Men kon dat naai' waarheid zeg
gen. Zij had de grootheid van haai' zon
den leeren zien, maar ook de grootheid
der genade Gods in Christus. Gedurig
sprak zij over deze dingen, bad veel in
stilte en las heilbegeerig haar Bijfoelje.
Ik napi mij voor, Greta nog eens te
gaan bezoeken, toen een schrijven van
een paar weken later haar toestand hoogst
ernstig ,ja vrijwel hopeloos noemde.
Doch ik zou haar op aarde niet weer
zien. Nog enkele dagen verliepen, toen
kwam het bericht van Greta's overlijden,
zacht en kalm, en in de hope des eeuwi
gen levens.
Weer een ervaring te meer, dat er be
houdenis is in Jezus' bloed, ook voor den
grootste der zondaren.
Men steune daarom den arbeid dei'
Middernachtzending.
Stakingsrecht en Verkiezingen.
De heer Wibaut heeft Zaterdag te Am
sterdam in een luide toegejuichte verkie- j
zingsrede nogmaals verklaard, uit 'tda-
gelijkseh bestuur te' zijn getreden, omdat j
naar zijn meening de stakers van 8 Juni
in gemeentedienst niet mochten worden
gestraft.
Zoo werpt, meer dan 't belang der ge
meente, de staking en derhalve 'het per
soonlijk belang en overwicht harer ambte
naren zijn schaduw vooruit op deze be
langrijke verkiezing.
Het gevaar van en voor een ambtenaren -
regeering wordt daardoor opnieuw metter
daad uitgesproken.
iv m:l
m«fUa"5> heelemaal niet het geval
(kiiiv öl\ ^Paar<b die over een won-
na p ^^tuaiheid beschikt en die
dikwi^ ^°°r zÜn edelste deeleu
toni kV10! 11,111 °ver heeft> 0111 een heele
op dwTfa stichten. De blanke "is
op Wh™ jachten, evenals op: clia
varéezSaeU' gewoonlijk van velé negersl
0T((r p„„ 011 eze lieden beschikken soms
en va-mi- ,meJkwaardige koelbloedigheid
te sraW2 rd' 0511 met hun sPeren om
wen JT' IU?0®1 Jlet dlïs mis .eEL heeft
schot dm ii 1m,eer een tweede
er f,rr e,ast die zwarte reserve zich
tpaag meRe j.
0p vangen.
zwarte reserve zien
i e ehpleizigste schokken
wisselt ti„Haair?'g!le'd van hen luipaard
zich W;n,„K t, met he streek waar hij
vindt. Een zemdimgspost, die we
laatst bezochten, krijgt eiken nacht, visite
van deze dieren, maar de paters bekreu
nen zich om de aanwezigheid van die
dieren al even Weinig als' waren hot on
schuldige buurkatten. Men vertelde mij
zelfs, dat een hongerige luipaard onlangs
een hond van die statie had geroofd,
op het vleesch van Welke dieren zó zeer
verzot zijn. Een paar jongens volgden
het spoor van den dief en toen ze,
hem vindend, hun stokken begonnen te
zwaaien, koos hij ijlings het hazenpad.
Elders echter zijn ze schrikkelijk bloed
dorstig en komt er aan hun rooven en
moorden, vooral van kinderen, maar ook
van volwaissenen, geen eind, hetgeen dub
bel te betreuren i,S, omdat luipaarden
zooveel slimmer öh moeilijker te jagen
zjjn dan andere roofdieren. Een1 sterk
staaltje op dat gebied is de verlegging
met een groote bocht in Noordelijke rich
ting van de telegraaflijn Noord-Oostelijk
van het Victoriameer. Eerst liep die lijn
dichter langs den wateroever, maar de
luipaatrden hielden daar zóódanig huis
Er valt in deze vooropschuiving van
het stakingsrecht der gemeente-ambtena
ren een zekere achterlijkheid bij de Neder
land Ach© sociaal-democraten te consta-
teeren.
Het is reeds meermalen aangetoond, dat.
sociaal-democratische staatslieden in het
buitenland het met hen in zake 't stakings
recht der Rijks- en gemeente-ambtenaren
niet eens zijn. Onomwonden spreken zij het
uit dat aan ambtenaren niet 't stakingsrecht
toekomt; van die meenih-g zijn in België,
Vandevelide, Anseele, Wouters ten Destrée,
die als sociaal-democratische ministers ter
gelegenheid van een staking van staats-
personeel aldaar zich mede verantwoorde,
lijk gesteld hebben voor de verklaring van
de Regeering: „Geiene regeering zou moge
lijk zijn, iindiien zij dear druk moest onder
gaan van. om't even -welke klas van hare
beambten". En toen in hetzelfde land de
onderwijzers tot staking dreigden over te
gaan, zieide de sociaal-democratische mi
nister Destrée: „Er kan geen sprake van
zijn, dat de Regeering ooit zal toegeven
aan bedreiging of schrikaanjaging. Ik dring
er dus op aan, dat de onderwijzers niet
zullen voortgaan in hun bedreigen, met
staking of'in hun pogingen tót saboteeren.
Dit zal. ik niet dulden. Hoe pijnlijk het ook
voor mij moge wezien ,zai ik niet aar
zelen de noodige tuchtmaatregelen te tref
fen".
Zelfs het s.d.a.p.-hoofdorgaan Het
Volk durfde, zij 't ook slechts uit prac-
tische, niet uit principieel© overwegingen,
althans de staking van staatsambtenaren
niet aanbevelen, van. oordeel „dat eien
dwangstaking van staatsbeambten, anders
dan een proteststaking, licht op een re
volutionaire situatie kan uitloopen endaar-
om niet geproclameerd of doorgezet kan.
worden zonder overleg met de overige
arbeidersbeweging, die in zulk een revolu
tionaire situatie het heft in handen zou
hebben te nemen". Het is jammer dat een
dergelijk oordeel ook niet over de protest
staking der gemeente-ambtenaren is ge
geven; de publieke meening op dit punt
bod dan ook ditmaal de verkiezingsactie
in de hoofdstad des lands niet behoeven
te vergiftigen.
Gevaarlijk gezelschap.
Friesch Dad hl ad ontleent aan de
liberale pers een en ander naar aanleiding
van het overlijden van den Leeuwarder
predikant, ds. Heesen, een man van de
z.g. Evangelische, dat wil zeggen de Gro
ninger richting.
De N. R. C. prijst den invloed- van
dazen „pionier" on het kerkelijk leven van
Nederland. Het srot van haar beschouwing
luidt
„De door ieder ontzien© en beminde
persoonlijkheid van de-zen evangelischen
pastor heeft hem, in verband met zijn
alzijdige belangstelling en jeugdigen pio
nierszin, voorbeschikt tot leider van het
predikantemgïld, dat zijn patriarchaal
overwicht aanvaardde. In het bizonder
moge in het geheugen blijven Heesen's
voorzitterschap van het Friesch God
geleerd Genootschap, stille kweekplaats
van geruchtmakend© bewegingen en ket
terijen. Netelenbos noch Velt te-
naar zouden Gereformeerd
Holland in last hebben ge
bracht, zoo niet Heesen's va
derlijk opzicht hun het ver
blijf in het Friesch Godge
leerd Genootschap mogelijk,
ja, maar al te aantrekkelijk
had gemaaktl"
Terecht merkt Friesch Dagblad,
dit lezende, op, dat het een waarschuwing
is welke die theologen hebben in acht te
•nemen, opdat nog een enkele moge wor
den afgehouden van het lidmaatschap
leener Vereeniging, waarvan blijkbaar vrien-
11 *»Ma«IMWMWWI*»l*|i JIIW'MWOIHWHIIMWl'JU UIWI
onder de negers, Welke geregeld langs
draad en palen patrouille moeten loopen,
dat men ten slotte niemand meer voor
dat ambacht vinden kon. Men begrijpt,
hoe hoog de nood gestegen moet zijn
voor een volk als' het Engelsche, dat
door dien viervoetigen tegenstander er
toe gébracht Werd het veld te mimen.
Als inmiddels bij het rijzen der ochtend
zon de treinpassagiers de een na do
andere om hun onmisbare morningtea
beginnen te krijigen, ontwaakt meteen ook
de algemeene belangstelling voior de din
gen buiten. Want men nadert nu snel
de grenzen van bet grootste en rijkslijkst
bevolkte „gamereserve" in de wereld,
een onmetelijke lap gronds, zich uitstrek
kend tuisschen'de spoorbaan en de vroe
gere Duitsche grens en tot vlak bij de
poorten van de hoofdstad Nairobi toe,
in welks terrein het verboden is eenig
dierste schieten of te vangen. De ge
lukkige bewoners van die landstreek zijn
van die omstandigheden op de hoogte
en bewijzen zulks door een tamheid aan
denhand zelf neerschrijft, dat ze' de stille
kweekplaats is van geruchtmakende be
wegingen en ketterijen!
<v
De toestand.
Gelijk men weet, hebben Lloyd George
en Briand Zaterdag te Lympne met elkan
der geconfereerd, over de maatregelten tien.
aanzien van Duitschland te nemen, indien
dit naar den zin der Entente niet genoeg
aan schadevergoeding wenscht te betalen.
Meer dan een onderonsje was die samen-
s-pnéking dei' beide premiers niet, zoo wierd
reeds van te voren gemeld, dus kan zij
ook weinig positieve resultaten hebben af
geworpen. Besloten is dat Zaterdag te
Londen of te Parijs de Opperste Raad
z,al bijeen komieen, waar dan het ge-heele
probleem van herstel opnieuw zal wor
den besproken. Voor de zoo veel st-e maal
wordt verzekerd, dat Lloyd George en
Briand het roerend ©ens waren, maar des
ondanks komt de Times in een hoofd
artikel beweren, dat er wiel degelijk een
belangrijk verschil van meening tusschen
de Fransche en Engelsche eerste ministers
is aan den dag gekomen. De Engelsche
opinie is, dat de geallieerden aan het
bedrag, dat te Parijs als „het" bedrag-van-
herstel werd aangenomen, zijn gebonden,
terwijl de Fransche meening nog steeds
volhoudt dat het verwerpen van de Pa-
rij schie voorstellen door Duitschland nu
aan de geallieerden het recht beeft gege
ven op de veel grootere bedragen welke
door den tekst van 't verdrag van Ver
sailles gerechtvaardigd worden.
Vandaar zeker ook, dat de Fransche
pers maar matig tevreden is over de con
ferentie va.n Lympne. Men is blijkbaar
toch niet geheel gerust op de Amerikaan-
sche bemiddeling.
Omtrent den stand van -zaken in deze
bemiddeling valt weinig nieuws te ver
melden, daar de niéuwe Duitsche voor
stellen nog niet b-ekend zijn, omdat de
ministerieelo verklaringen, welke vandaag
in den rijksdag zouden afgelegd worden;
tot morgen zijn uitgesteld.
De bedoeld© voorstellen zijn in Was
hington aangekomen en oog-enblikkelijk
zijn Harding en Hughes met het onderzoek
begonnen.
Men meent te weten, dat de Duitsche
regeering voorstelt, bet bedrag, der jaar-
lijksche betalingen door een internationale
commissie, van deskundigen te laten! vast
stellen en wel volgens een varieerendè
schaal. Voorts wordt voorgesteld bij den
wederopbouw der verwoeste gebieden
Duitsche arbeidskrachten en Duitsch ma
teriaal te gebruiken.
Het is Zondag weer ©en drukke dag in
België geweest: 't was- de dag der Ge
meenteraadsverkiezingen. Helaas schijnt
voor dergelijke gebeurtenissen in Duitsch
land, Frankrijk en België steeds de Zon
dag ontheiligd te moeten worden.
Er was voor deze verkiezingen zeer
groote belangstelling, aangezien de vrou
wen voor het eerst hebben gestemd. Uit-
de voorloopige uitslagen kan natuurlijk
nog geen vaststaande conclusie worden
getrokken, maar algemeen is men van
meening, dat de liberalen buiten Brussel
aanzienlijk zijn achteruitgegaan in de
groote steden. Bijna overal worden zij
in de minderheid gedrongen.
Ook hebben de socialisten groote ver
liezen gel-eden, of hebben althans hun'
verwachtingen niet ,zl>emi verwezenlijken1.
De deelneming dier vrouwen heeft vooral
den Katholieken groot voordeel gebracht.
Antwerpen en Gent hebben bijzonder den
rooden hoeren bittere teleurstellingen! be-
iziorgjd. Te Brugge en Mechelen zijn de
Katholieken weer minder fortuinlijk ge
weest, maar op Brussel, Gent en Ant-
den dag te leggen, welke yan de spoor
wegvensters zoo levend is waar te ne-
men. Met dezelfde zielerust als welke
men bij de koeien in een Holland scha
wei waar kan nemen, ziet men hier dan
ook, volkomen onverschillig voor het ge
raas van het stoomros, alle bewoners
van Noaeh's ark, door elkander weme
len. Souvenirs van voorwereldlijke da
gen, zooals giraffen en rhinocerossen,
kuieren vreedzaam naast tienduizenden
van antilopen, zebra's, gazellen en struis
vogels. Is het geluk wat gunstig, dan
kan men in volle veiligheid zelfs mis
schien een kuddeke buffels gadeslaan,
die ontembare geweldenaren van de Afri-
kaansche wildernissen, of een leeuw of
wat, en bij hooge uitzondering misschien
zelfs een paar verdwaalde olifanten, of
schoon deze dieren, met hun bekende
aristocratische afkeer voor lawaai en ge
raas, van een spoortrein niets moeten
hebben.
Uren lang duurt de rit door dezen artis
en het is; begrijpelijk, dat menig dieren-
werpen komt -het natuurlijk vooi'al san.
In de roods kringen heerschte dan ook
Zondagavond woede over de resultaten.
De redenaars in de volkshuizen verklaar
den openlijkde vrouwen der socialis
ten hebben ons verraden', zij hebben, ka
tholiek gestemd.
Van de kleinere partijen heeft alleen
het Vlaamsche front eeltige levensvatbaar
heid getoond. Te Antwerpen is zelfs een.
betrekkelijk mooi resultaat voor die partij
zij heeft daar drie mandaten veroverd.
De om activism© ontslagen vroegere se
cretaris der stad zal voortaan in den raad
zetelen. Ook te Brugge heeft .die jonge
partij ieen paar zetels gewonnen en in
ieen aantal plattelandsgemeenten wordt zij
ztedfs meerderheid.
De Belgisch© Koningin is ook gaam
stemmen.
Toen de Koningin hot kiesbureel bin
nenkwam wilden eeltige andere kiezeres
sen haar voor laten gaan.
In 't geheel niet! antwoordde de
koningin; gij waart dé -eerste en 'gaat
dus voor. Toen izij- haren kiesbrietf aaa
den bussfer overhandigd© riep deze: Eli
sabeth van België.
Al de bureel I-oden stonden recht en
groetten de koninklijke kiezieres, die ha
ren brief aannam, hare stem uitbracht,
den brief aan den voorzitter overhan
digde en het bureel groette met de woor
den: Tot weerziens, hoeren!
Een pronkerige madame.
Op de galavoorstelling van de- Belgi
sche Dagbladpers in den Muntschouwburg
te Brussel, ©enige dag-en geleden, waai'
o.a. ook de koning, de koningin en de
verschillende ministers tegenwoordig wa
ren, was het meest opvallende toilet dat
van mevrouw Vandervelde, de vrouw van
den sociaal-democratiscbem minister, die
een purperen mantel droeg, bezaaid met
gouden bijen. De koningin was veel een
voudiger gekleed. Mevrouw Destrée, even
eens de- vrouw vau een sociaal-de mo-
cratischen minister, droeg een witcachiemi-
ren japon. Mevrouw Vandervelde is een
Engelsche.
De echtscheitfingsellenid-e.
Hoe grooteromvang het ellendig ver
schijnsel van h-et toenemen der echtschei
dingen in Engeland waar men nota
bene een wet aan 't voorbereiden ié .omi
echtscheidingen te vergemakkelijken
heeft aangenomen, kan blijken uithet
feit, dat Zaterdag te Londen niet min
der dan 102 echtscheidingsprocessen wer-
den behandeld.
Een man van de „Daily Mail'' ver
nam, dat ei' in drie ul'en tijds 92 gevallen
Waren afgehandeld. Het grootst aantal
aanvragen om echtscheiding voor wa£
de mannelijke aanvragers betreft was
ingediend door gewezen stoldaten uit denl
jongs ten. oorlog. Een treurig staaltje van
de snelheid, waarmede de gevallen wor
den 'afgehandeld, is het volgende: Ëen
sergeant-majoor, die in '1914 naai' het
front vertrokken was en. wiens vrouwi
onwettig met 'n ander had samengeleefd,
kreeg op zijn verzoek om echtscheiding
slechts te hooren: „Yes;, next case" (Ja;
volgende zaak). Ejr staan nog een kleine
1900 echtscheidingsaanvragen op de
„rol".
Korte Berichten.
De „Nem Zeti Ujsag' 'meldt uit
Arad in verband met een situdentensamein-
zwering, welke eenige dagen geleden, ont
dekt werd, dat tot dusver 140 studente»
in hechtenis zijn genomen. Toen het twee
de transport naar bet station gebracht
zou worden, ontstond een tumult, waarbij
de studenten trachtten te vluchten. De po
litie vuurde. Er vielen vier dooden en
talrijke gewonden.
Bij- de Verkiezing voor de bedrg-fs-
raden in 43 districten in Midden-Duitsch-
vriend, door al wat zijn oog hier te
aanschouwen krijgt, in laaiend enthou
siasme raakt en pve-r niets anders meer
te -spreken is dan over dit stuk van den
spoeürweg naar Oeganda. Eien man als
Rooisevelt b.v. was er over verrukt e«
heeft er in zijn dik bofek over zijn expe
ditie alhier een belangwekkend hoofdstuk
aan gewijd. Maar zelfs kalmer naturen
raken onder de 'impressie, vooral als
na een urenlang vertoon het schouwspel'
als een zeer natuurlijke zaak wordt op
gevat. Want het is toch, een uitmiddel
puntig ding, uit een middagdutje ont
wakend, een paar rhinocerossen op een
meter of wat afstand te zien spelemeien
in bot groene veld, of Utj een halte hier
of daair een giraffe te ontwaren, die op
zijn teenen staand, probeert te kijken
in de geheimenissen van den locomo
tiefschoorsteen. Bij rustige nabetrachting
neemt de natuurlijke nuchterheid, waar
mede men dergelijke tooneelen na eenige
weinige uren reizens gadeslaat, de meest
groteske proporties aan!.
