1
ÏVlsch.
141
Woensdag 16 Maart
35e Jaargang
1
STEEDJE,
M, M'burg.
Winkeliers.
KOOP
tfl
rtijtje Bruine Boonen
voor de Zaai,
tweede Bakkersknecht
netts Dienstbod
n nette
FEUiU-ETQSÏ.
Ill Bil SENEF.
Reclames»
te
I
hand te koop;
zeer gunstig gelegen i
Gesaefc, waaronder 40®
loone Boomgaard. Te be
den eigenaar J. KODDE
;e (W.)
rageu op ijzeren assen,
ragen, een Drielingmen-
in vierbalk houten Egge,
Lamoenkar, een lichte
veeren, een Wagen-
jen stel Zijladders, een
en korte Galgen, een
fd en Sluitboom, twee
twee houten As-voor-
|lles gebruikt.
Wagenmakerij, Oostkapellt.
TE KOOP:
raliteit, beste soort, bij
|ERMAN, Oostburg.
TE KOOP: j^'j
5ra Kalfvaars,
j: 25 Maart, bjj P. DEKKER,
;ke.
TE KOOP: l
boste vare Koe,
rOS, Gapisge (Molen).
TE KOOP: J
>ruïn Wlerriepaard,
jaar, met veulen, bij L, P.
CR, Vrouwepolder.
TE KOOP: l\f
joede Waechmachlnei
bot gezin. A. POELMAN,
TE KOOP:
»en Kalfvaarss
kening. AdresJ. A.. MAAS, j
TE KOOP: fl
ierwagen en
i met ijzerwerk A 3 AL
45c.M%ïL-Gü\DpB^f
ttaker, SerooskerkeJ^^ I
deurstelling met 1 Mei.U
-gr -rroTTföFiR
jd, door M-
H vliet.
ems huwelijk der te|
■aaet Mevrouw VAf g A
sweg 125, Vlissmgen, J
[bare leeftijd, goed kunnj L
en genegen om te ver-l
de werkzaamheden I
ten letter L, Bare»»"»
Goes
van
TJiteave
Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
d» Naami gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
lANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. lij-
Bureau te Middelburg:
fIRMA F. P- DHUIJ-L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden £r. p. post f3,
Losse nummersf0,08
Zij, dia zich met 1 April 1921 op ons
klad abonneeren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende nummers gratis.
JUISTE VOORLICHTING?
Men schrijft ons van de zijde van den j
Raad van Arbeid te Amsterdam:
Do Risico-Bank", orgaan van de Cen
trale Werkgevers Risico-Bank, bevat een
uitvoerig artikel over de nieuwe Ziekte-
„„t „eregeld op den voet van het he-
lende plan Posthuma-Kupers. Tot dusver
„eschiedde alles achter de schermen, thans
wenl een tipje van den sluier opgelicht
en is het oogenbiik gekomen, om over
wordt medegedeeld ,cen oordeel
Met Mei d>
rWAÏLwfBV
Vffcrscheweg-
te vellen.
Bij bedoeld plan zit voor het inderdaad
lofwaardig, doch ook op andere wijze be
reikbare streven den arbeiders premie-
vrij 80 pCt. van hun loon als ziekengeld
te bezorgen, terwijl zij volgens de Ziekte,
wet slechts 70 pCt. zouden erlangen, waar
bij de helft der premie dan op 'hen kon
worden verhaald.
De werkgevers worden in bedoeld arti
kel aangespoord een verklaring in te zen
den, dat men bereid is tot het plan mede
te Wen. Alvorens echter deze bereid
verklaring in te zenden, zullen de werk
gevers gaarne willen weten, waar ze aan
toe zijn, m.a. w. hoeveel de kosten van
het nieuwe plan zullen bedragen. Dit is
voor ben ©en hoofdvraag. Te dien op
zichte bevat bedoeld artikel echter wei
nig cijfers en, voor zoover er cijfers wor
den gegeven, behoeven deze een nadere
beschouwing. De enkele mededeelingen,
die bedoeld artikel bevat over het, vooral
voor duizenden kleinere werkgevers, alles
tehcerschende kosten-vraagstuk, zijn de
volgende:
„Nu zullen wellicht sommige werk
gevers redeneeren, 'dat de kosten van de
helft van 70 pCt. van het dagloon aan
ziekengeld dat is 35 pCt. 45
ipCt. van het dagloon duurder is dan
een uitkeering van 80 pCt., gelijk de
nieuwe regeling beoogt. Die redeneering
is ten eenenmale onjuist en wel in
de eerste plaats, omdat de werkgever
in het eerste geval moet betalen de
helft van de officieel® kosten, d.w.z.
van de kosten, zooals de kas van den
Raad van Arbeid die zou maken, in
welke kosten zijn begrepen alle uitga
ven, welke de administratie dier or
ganen medebrengt. Bij de Ziektewet
toch worden al die administratiekosten
direct in de premie verwerkt. Verwacht
wordt, dat de kosten der Ziekte
verzekering bij officieel© kassen niet
gering zullen zijn."
Het plan Posthuma-Kupers beoogt 80
pCt. van het dagloon aan ziekengeld uit
te keieren, verhoogd met de administratie
kosten te stellen op x pCt. van het dag
loon, of in totaal 80 plus x pCt. van
het dagloon, geheel door de werkge
vers op te brengen.
Bij de uitvoering 'der wet door de Raden
van Arbeid wordt 70 pCt. van het dag
loon aan ziekengeld uitbetaald, verhoogd
met de „administratiekosten, te stellen op
b.v. 10 pCt. van het dagloon, is in to
taal 80 pCt. van het dagloon, voor de
hél ft dit is 40 pCL van het
dagloon door de werkgevers op te bren
gen. Het plan van Centraal Beheer is
dus (40 plus x) pCt. van het dagloon
duurder. Zelfs al zouden de Raden van
Arbeid dubbel zoo duur administreeren
iem 20 pCt. van heit dagloon in plaats
van 10 pCt. aan administratiekosten ver
bruiken ,dan nog bedragen de kosten voor
dien werkgever volgens de Ziektewet
slechts de helft van 70 pCt. ziekengeld
is 35 pCt.,' vermeerderd met de helft van
20 pCt. administratiekosten of 10 pCt., dus
in totaal 45 pCt. vair het dagloon. Wijl
de kosten voor dien werkgever volgens
het plan der Centrale .Werkgevers Risico-
Bank (80 plus x) pCt. beloopen, zijn dus
de meerdere kos ten van het plan Risico-
Bank 35 plus x pCt. van het dagloon.
Dit valt wel tegen te spreken, doch niet
te weerleggen.
De redeneering van „sommige werkge
vers" is dus niet zoo ten eenenmale on
juist als mien wil doen geloovem
Als leenig bewijs voor haar beweringen
voert de Risico-Bank het volgende aan:
„Verwacht wordt, dat de kosten der ziekte
verzekering hij de officieel© kassen niet
gering zullen zijn."
Niet gering, doch stellig veel geringer
dan de Risico-Bank meent. En wel, om
dat de werkgever in de ziekte-verzeke
ringspremie niet moet betalen gelijk
de Risico-Bank beweert de helft van
de kosten zooals de kas van den Raad
van Arbeid die zou maken, waarin zijn
begrepen alle uitgaven, welke de admini
stratie dier organen medebrengt.
De kosten toch zullen voor de ziekte
verzekering slechts een deel van alle uit
gaven vormen, daar de overige kosten
komen voor rekening van het tnvaliditeits-
fonds en Ouderdomsfonds en straks ook
van bet Ongevallienfonds.
Wat Is dan wel waar?
Die Raden van Arbeid bestreden hun
kosten voor de Invaliditeitswet thans ge
heel uit 'het Invaliditeitsfoinds. De ad
ministratiekosten plus de in dat jaar
vallende oprichtingskosten bedroegen hij
de Raden van Arbeid en de Rijksverze
keringsbank (juiste cijfers zijn nog niet
bekend) over 1920 (12 maanden) zeker
niet meer dan plm. f 6.500.000 (alles
Indien ons vaderland ooit gevaar ge
loop® heeft zijn onafhankelijkheid te ver-
i(MoD'r washet voorzeker in het jaar
Lodewijk XIV had besloten, de klei
ns republiek, die het gewaagd had, hem
v e roi Soleil", in zijn plannen te dwars-
oomeu, te verpletteren en tot dat doel
zfla hulpmiddelen van krijgskunst en di-
pomaüeaante wenden. Langs driewegen
li' 6 j6tl ^e®er van meer dan honderd-
j.!2?, ,man ons 'and binnen, een leger,
u beste van Europa was, waarin de
em van den Franschen adel diende,
v<iiav,aan®CTOe1^ w'erd door de grootste
reidheeten van dien tijd en bezield door
aanwezigheid van den groeten koning;
Lj3 deze kl%smacht nog niet vol
teW3S' vJ6len Munster en Keulen
Fnnoi Z<j oostelijke provinciën, bedreigde
eerfii azeekust en stond Zweden
dip al f'e ™°Kendheid aan te vallen,
ovw e,. P^liek helpen zou. En .tegen-
ons l,n!? krijgsmacht stelde
faaklu 66n 8er' dat sedert den AVest-
wte I,™ iwfe s^eeds meer vervallen.'
die alIeen aan hoog-
P Plaatste of begunstig,!r|
a t» tos."
d' u 1 laT®a n'et meer onderhouden,
liet hnnM j iaax 1672 bracht aan
welijks rePubhek een man, nau-
doch dipT loagensleeftijd ontwassen,
niet i en verstand zijns gelijke
hef dte' ?adhouder Willem IH. Hg was
wekte a- Sezanken moed weer ap-
«it111?! fierheid do ovormoedfe
- - - vPnden van de hand wees,
rusteine, J- ,en van dQ hand wees,
ankt oi
zijner
ïcht ee:
gevestigd" hebben.; h'ei" vol
veraG(iimn«e,^ T 1 om ae
Ö™r^Je,7eTitörlïen- Aan
tiet ^.8 zgn hoofdkwar
^tatciAtjii. Aaji
behoud zSnprnS in die daSen 'het
atl(l mocht on.?^bankelijkheid. De
vg-
8«aa fajir rm meunen, vol-
schen ■'and doOT de Fran-
k dlndT.etl brac'ht bondge-
m T Duitschen keizer, don ko-
•andenhemarken en den keurvorst
andenburg en in het jaar 1674
sloot Engeland, den oorlog moe, vrede
en verlieten Munster en Keulen den Fran-
schen koning. Van nu af was België
het tooneel van den strijd; den Hen
Augustus van het jaar 1674 had bij het
dorp Senef de eerste dier bloedige veld
slagen plaats, die gedurende een reeks
van jaren de velden van Brabant en
Henegouwen met bloed zouden drenken.
Maanden lang had men zich van beide
zijden tot een bloedigen strijd voorbereid.
Con dé, de Fransche aanvoerder, versterk
te zijn leger met de garnizoenen der in
Nederland ontruimde vestingen, terwijl
Willem III zijn lege!' tusschen Rergen
op Zoom en Rozendaal monsterde, daar
na het Spaansch-Nederlandsche leger on
der Möintery ontving en ,zich eindeljjk
vereenigde met het Duitsch-keizerlgke le
ger, welks aanvoerder zich eerst na lan
gen tegenstand onder hefc opperbevel van
den jeugdigen stadhouder schikte. Beide
legers waren 'toen elk ongeveer zestig
duizend man sterk.
Het Fransche leger had intusschlen ver
schillende malen van .kampplaats veran
derd en lag thans "dicht bij Senef in een
stelling, welke door moerasisen en bos-
schen een aanval al te gevaarlijk maakte.
Het plan, den vijand aan te tasten, werd
in den krijgsraad verworpen en in de
plaats besloten, tusschen het Fransche
leger en de vestingen van Henegouwen
door te trekken, om den oorlog op
Fransch grondgebied over te brengen,
niet twijfelende, of Condé zou dan zijn
stellingen verlaten. Tot dusverre had de
Fransche veldheer een treffen ver
meden; hij „de groote Condé", grijs
geworden op het slagveld, in zoovele
oorlogen beproefd, wiens verleden één
heldenloopbaan was, meende waarschijn
lijk, dat er niet veel roem te behalen;
viel in een strijd met den stadhouder,
die pas drie-en-twintig jaren telde en
zijn eerste lauweren in een veldslag nog
verwerven moest-
Toen evenwel het leger der jjondge-
nooten opbrak, de keizerlijke troepten in
de voorhoede, de Nederlanders in het
midden, de Spaansche troepten als dek
king, achtte hij Wet oogenbiik gekomen,
inbegrepen), dit is pl.m. 2D pCt. van de
opbrengst der premie-zegels; te stellen
(12 maanden) op 33 millioen.
Diit is duur, doch men bedenke, dat
reeds Minister Talma waarschuwde, dat
invoering der Invaliditeitswet vóór de
Ziektewet duur zou zijn. De uitvoering
der Ziektewet door de Raden zal niet
opnieuw medebrengen aankoop van hui
zen voor vestiging der administratie, aan
stelling van hooger leidend personeel,
inrichting van secretarie, enz. Dit alles
is reeds aanwezig en de Raden van
Arbeid zijn daarvoor thans reeus inge- i
•richt.
Verwacht mag worden (en deze ver- 1
wachting baseert zioh op de werkelijk
heid), dat voor de Ziektewet de admini
stratiekosten derhalve niet 20 pCt der
dagloonen zullen bedragen, doch ver daar
beneden zullen blijven, wijl ze voor de
Invaliditeitswet in ieder geval slechts 20
pCt. van het bedrag der pegels beliepen.
D© administratiekosten volgens het
plan der Risico-bank zullen echter hoog
zijn, omdat deze combinatie juist voor
instaHeering, enz. groote sommen zal
moeten besteden.
'Maar al zouden de administratiekos
ten dei' Ziektewet voot de Raden van
Arbeid 20 pCt- bedragen, dan noig zouden
de totale kosten volgens het plan Risico-
Bank gelijk boven gezegd (35 plus
x) pCt. van het dagloon hooger zijn
voor de werkgevers1, dan ze bij invoering
der Ziektewet zouden beloopen.
De elders geuite bewering, dat premie
heffing volgens het omslagstelsel bij ziek
te-risico toe te passen goedkooper Sou
zijn dan heffing van vaste premie door
den "Raad van Arbeid is natuurlijk bij
ziekteverzekering al evenzeer .onwaar,
wijl de ziekteverzekering geen kapitaal
dekking eischt en de premie zich aan de
jaarlijksche practijk aanpassen kan, ook
bij den Baad van Arbeid.
Wil men het plan Posthuma-Kupers aan
bevelen, omdat het den arbeiders 80 pCt.
premie-vrij geeft, dan zal de sociaal-den
kende zich met dit, ook op andere wijze
bereikbare, motief zeer wel vereenigen
kunnen, doch men zegge niet tot de werk
gevers, dat „de redeneering ten eenen
male onjuist' 'is, dat dit plan voor den
werkgever veel duurder zijn dan de uit
voering der Ziektewet door de Raden van
Arbeid zou geweest zijn.
Er kan zelfs met goed recht worden
beweerd, dat ©ene wijziging der ziektewet,
waardoor de volle 80 pCt. van het loon
premie-vrij den arbeider worden gewaar
borgd ©n waarbij de uitvoering der Ziekte
wet bij' de Raden van Arbeid blijft, goed
kooper moet zijn, dan wat de Risico-
Bank het publiek en voornamelijk den
werkgevers zoo smakelijk voorlegt. Dat
aanvallend op te treden. De gesteldheid
van het terrein had den ervaren krijgs
man onmiddellijk doen zien, dat het hem
gemakkelijk zou vallen, de achterhoede
te verslaan. In drie afdeelingen vallen
de Franschen aan, de rechtervleugel,
meest ruiterij, onder den markies de Fou-
rilles, de linkervleugel onder Montal, het
centrum door Condé zelf aangevoerd. De
ruiterij der bondgenooten, door de hin
dernissen van het terrein in haar be
wegingen belemmerd, wordt op de vlucht
gedreven. Montal bestormt het dorp Senef,
dat hij na dappere verdediging inneemt
en nu werpt zich het gehleele Fransche
leger pp de achterhoede en drijft deze
terug ophet dorp St. Nicolas.
Tevergeefs had Willem III alle pogingen
aangewend, om de vluchtende ruiterij t©
stuiten; hij zag de achterhoede verslagen
en moest terugtrekken 'tot het dorp St.-
Nicolas, waar hij andermaal stand hield.
Met een bewonderenswaardig beleid wist
hij partij te trekken van de verdedigings
middelen, die dit dorp hem aanbood; in1
korten tijd had hij zfjn troepen in slagorde
geplaatst en toen Condé aanrukte, zag
hij. dat de reeds behaalde .overwinning
slechts het begin van den slag was ge
weest, want overal stuitte hij op een
slagvaardigen vijand. Hij stelt daarom
zijn leger in geregelde slagorde, zijn ge
schut dondert op de Nederlanders losi
en tezelfder tijd rukken de infanteristen
en dragonders voorwaarts. Lang echter
is hun aanval tevergeefsch, Condé doet
nieuwe escadrons aanrukken en nu be
slist de overmacht den strijd. De ver
dedigers moeten wijken, de ruiterij der
bondgenooten wordt voor "de tweede maal
teruggeslagen en de Franschen rukken
het dorp binnen.. Doch nog houden de
bondgenooten de abdij van St. Nicolas
met haar tuinen en boomgaarden bezet
en de Fourilles ontvangt bevel, hen daar
aan te vallen. Onverschrokken rukt hg
voorwaarts, doch valt door een musket
kogel getroffen; bijna al zijn officieren
sneuvelen en de Franschen woorden met
groote verliezen teruggeslagen. Condé, dit
ziende, plaatst zichzelf aan het hoofd
deT zijnen, werpt zich met versehe troe
bel plan Posthuma-Kupers duurder is, ligt
voor de hand, maar zelfs bij wetswijziging,
ten voordeel® der arbeiders, is men duur
der uit bij de nieuwe administratie, die
voor geheel Nederland door Centraal Be
heer moet worden opgezet roet zijn onver-
f raijdelijke hoog® kosten, o. a. voor direc-
j tie en kantoren, dan dat de uitvoering
j blijft bij de Raden van Arheid, die gereed
staan het werk var de uitvoering der Ziek-
I tewet aanstonds aan te vangen zondier
belangrijke kosten -vermeerdering.
NederlandBelgië.
Het debat in de Eerste Kamer over
de kwestie NederlandBelgië is natuur
lijk in laatstgenoemd land met groote be
langstelling gevolgd. Het spreekt haast
vanzelf, dat de rede van den sociaal-demo
craat v. Kol bij onze Zuiderburen allen-
wegen instemming vond. Maar voor de
rest van het debat heeft men weinig
goede woorden over. Zoo schrijft het
,„Nieuws van den Dag", een Belgisch
blad: „In Holland ache .kringen gaan dik
wijls klachten op ovpr artikelen van som
mige Belgische bladen, artikelen, die niet
altijd dienstig zijn om den totestand te
verbeteren. Doch hierbij dient opgemerkt
te worden, dat daarover geen verantwoor
delijkheid toekomt aan de Belgische re-
geerdng, die zich sedert het afbreken van
de onderhandelingen zeer correct gedroeg
en ieder parlementair debat over de con
ferentie heeft vermeden. Wij kunnen niet
hetzelfde zeggen van Holland, waar men
in het parlement dikwijls onaangename en
kwetsende woorden uitspreekt ten opzich
te van België". En wat in die kringen
gezegd wordt, is ernstiger dan het geba
zel. van dagbladen. Ook heeft men zich
in Belgische gouvernementeel® kringen
niet in zoo venijnige en onaanneembare
woorden tegenover Holland uitgelaten als
deze, waarvan men zich de vorige week
in d© HollandscKe aan ons adres heeft
gebezigd.
Het blad besluit te zeggen, dat minister
van Karnebeek een waar woord heeft
gesproken, rol. waar hij zegt, dat de on
zekerheid niet kan blijven voortduren en
het vraagt, of dit soms een uitnoodiging
is aan de Belgische regeering om de on
derhandelingen weer voort te zetten.
De prijsdaling.
Uit niet-officiëele cijfers blijkt, dat de
daling van de engros-prijzen in Februari
grooter is geweest, dan gedurende d©
maand Januari. De daiing gedurende Fe
bruari was 7.2 tegen 4.9 in de voorafgaan
de maand.
De grootste daling was op te merken
pen op de vermoeide verdedigers en ver
overt. de abdij.
Voor de derde maa.1 plaatst zich de
ruiterij der bondgenooten tegenover die
der Franschen, voor de derde maal wordt
zij teruggeslagen, ondanks den helden
moed barer aanvoerders. Vier uren heeft
de strijd reeds geduurd, tweemaal hebben
de Franschen de stelling der bondgenoo
ten genomen, doch voor de derde maal
houdt Willem van Oranje stand en ver
zamelt zijn verstrooide scharen, ditmaal
in het dorp Tay. Voor cle derde jna.al
stiet Condé op een goed versterkten, slag
vaardigen vijand. Op meesterlijke wijze
heeft Oranje zich de gesteldheid van het
terrein ten nutte gemaakt; het dorp is
bezet door de Nederlandsche infanterie
en geschut verdedigt alle toegangen; op
den rechtervleugel de keizerlijken, die
tot heden nog niet aan den slag hebben
deelgenomen, allen versterkt door afdee
lingen der nog overgebleven ruiterij.
Condé, die 'Eot heden overwinnaar is,
geeft terstond bevel den strijd voort fe
zetten. In drie afdeelingen bestormen de
Franschen de stellingen der bondgenoo
ten; Condé zelf tast het dorp aan, Lu
xembourg, weldra even groot als zijn
opperbevelhebber, zal 4en linkervleugel,
de hertog der Navailles, 'in menig,en slag
beproefd, den rechter aanvallen, en wel
dra wtordt over de geheele linie een
strijd gevoerd, zoo bloedig, als 'dien dag'
nog niet geleverd is- Telkens doet Condé
versehe troepen tegen het dorpf aanruk
ken, telkens worden ze teruggeslagen;
tevergeefs tracht de grijze veldheer de
zijnen door zijn voorbeeld te bezielen';
ondanks hun onstuimige dapperheid
moesten de Franschen wijken voor de
standvastigheid der Nederlandsche infan
terie.
Ten slotte tracht hij door ,een omtrek
kende beweging zijn doel te bereiken,
doch de prinis van Oranje, Wiens blik niets
ontgaat, doet zijn reserve aanrukken en
drijft de Franschen terug. Met niet min
der woede wordt intusschen de strijd
OP d§ beide vleugels gevoerd, maar ook
daar houden de bondgenooten stand; een
oogenbiik dreigt de Navailles door te
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
Een gezonden eetlust
verwekken Foster's Maagpiüen, welk© jt
zorg dragen voor behoorlijke vloeiing der
gal en afvoer der opgehoopte stoffen. Prijs
£0.65 per flacon, alom verkrijgbaar. (5)
f f
bij de groenten,prijzen ,die op het oogen
biik nog 107.2 pet. hooger staan da»
in 1913.
De stand der levtensmiddelenprijzen in
het algemeen is 134.2 pet. boven den
stand van 1913 en die grondstoffjenprij-
zen zijn ongeveer 103.3 pet. hoogter. Sui
ker ,thee, koffie textielproducten en groen
ten, die gedurende den oorlog het sterkst
in prijs stegen, zijn nu die artikelen, die
het sterkst dalen.
Steeds wreteder oorlogsmiddelen.
Naar uit New-York gemeld wordt, heeft
de chemisch© dienstop het ministerie
van oorlog der V. S. elen vloeibaar ver
gif ontdekt, waarvan drie druppels, op
de huid van een mensch geworpen, vol
doende zouden zijn om dezen te dooden.
De meeste naties bezitten de moedige
grondstoffen voor de fabricatie van dit
vergif, welke slechts beperkt kan wor
den door de beschikbare electxisclie
kracht.
Volgens officieel© schatting zouden 4000
tons van deze vloeistof, uit vliegtuigen
neergeworpen, voldoende geweest zijn om
bet geheele Amlerikaanscbe leger in de
Argonnen, uit een kwart millioen solda
ten bestaande, in twaalf uur te vernieti
gen. Het departement zoekt nn naar een
kleeding welke de manschappen geheel
bedekt 'en voor deze stof onaantastbaar is.
Kort* Beriaktm.
De stad Berlijn kocht in den herfst
van 191.9 anderhalf millioen K.G. witte
kool om ze in liet voorjaar 1920 te distri-
bneerén. 's Winters bleek, dat de kool
begon te bederven, weshalve 200 vrouwen
wierden aangenomen om die buitenste
(slechte) bladeren af te doen. Toen d©
distributie in het voorjaar zou beginnen
vond men nog slechts 150.000 K.G.
dus één-tiende van bet oorspronkelijk ge
wicht aan koolstronken, die, terwijl de
kool 160.000 M. gekost hald, als varkens
voeder slechts 30.000 M. opbrachten. Bij
dit verlies van 130.000 M. kwam nn nog
165.000. M. werkloon voor de ontbladerd
hebbende vrouwen zoodat dit zaakje de
stad 'een schadepost van 295.000 AL be
zorgde. Waar de koolbladeren geble
ven zijn, heeft men niet kunnen ophel
deren.
De Poolsche regeering heeft ingrij
pende maatregelen moeten noemen ter zake
paawwwwpmbmmni I uimmmii imi>a—mqi—8>
breken, doch de prins van Oranje snelt
ter hulp en slaat den aanval af.
Toen de nacht een einde aan den strijd
maakte, hadden de bondgenooten zich in
hun stelling gehandhaafd. Van beide zij
den waren duizenden gevallen; zonder
dat noemenswaardige voordeelen waren
behaald.
D© Frartsch'en schreven zich! de over
winning toe; ongetwijfeld hadden zij bij
Senef ©n St. Nicolas .overwonnen, de
bagage genomen, verschillende Vaandels)
en kanonnen veroverd en vele krijgsge
vangenen gemaakt, doch bij Tay moesten'
zij Wijken en Condé vond het raadzaam'
naar zijn veilig "kamp terug te trekken.
Van beide zijden was met gelijke dap
perheid gestreden, de Franschen hladden
hun ouden roem schitterend gehandhaafd,
doch ook de Nederlanders hadden ge
toond, dat de oude dagen van roem
niet voor goed verdwenen waren1; zij'
hadden het grootste aandeel geh|ad aam
den strijd.
'D;0ch boven alles had zich! Willem
III onderscheiden, van wien de groote
Condé getuigde, dat hij in alles gehan
deld had als een oud legerhoofd, behalve
dat hij zich in (het gevaar had begeven)
als een jongeling. Hij de zwakke, zieke
lijke man, vanaf zijn kinderjaren door
hoofdpijn gekweld, de aanborstige, die
ziek werd door het verblijf in een ge
vulde zaal, wiens lichaamsgestel hem on
geschikt maakte vopr het leven te velde,
had getoond- wat een sterke geest vermag.
Men zag hem tijdens den slag daar, waar
het gevaar het grootste was, herhaalde
malen viel hij' aan het hloofd zijner es
cadrons de Frans'chen aan, bracht de
vluchtelingen tot staan en voerde hen
weer in het vuur- Niets ontging zijn
blik; daar wiaar de bondgenooten het
onderspit dreigden te delven, snelde hij
in persoon ter hulpj en veranderde menig
maal de nederlaag in een zegepraal. Hjj
had getoond zijn gjrooten tegenstander
waardig te zijn en zijn verdere loopbaan
heeft bewezen, dat hij niet behoefde onder
te doen voor de bekwaamste veldheeren
van zijn tijd. „Centrum".
ff
