jf(> Sa8
Donderdag 17 Februari 6 li SI
35e Jaargang
GITH A.
MWanri.
feuilleton.
agnes giberne.
Uitgave van
Naaml. Venn. LUCTOR ET EMËRGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
lANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
F1 It M A F. P- P H U IJ L. BUR G.
Drukkers
0o3 ter baan Pe Cointre, Goes-
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKRAG.
Abonnementsprp:
Rrys per 3 maanden fr. p. post (5,
Posse nummers f0,05
Prijs der AdvertentïSn:
14 ïegels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent
DE ZIEKTEWET IN GEVAAR.
Gisteravond sprak op uitnoo'diging
den Chr. Besturenbond in t ge-
ï;ïr O.J. V. te Gues de heer Dr.
r y Bruigfeein. over bovengenoemd on
derwerp. Na; opening door den voor
ster »n heer Dirfe, en een kort
inleidend woord, verkreeg de spreker
belt woord!, die begon met te fter in
nen® aan het feilt, dat hij 'in Septemt
w 1920 een spreekbeurt op zich
- Jf7! n1rilmtrrtf DV» W'r»4 nn'fïlrtn
nam
blilfc
di'ii^r w*- ««- -
weflicht njmjmer zou worGlen ingevoerd
en idlait over Gezie wet, die ook de'
stemlmm vain de sociaal democrajten
verwierf, opnieuw de strijd on'tbran-
ijen HOU. -
Spreker stelt zich voor eerst ie be-
hadelm de ziektewet, daarna te 'spie
ken over de gevaren, die mtet betrek
king tot ,die invoering dreigien en ten
slotte aan te geven, waarom naar zijn
jaeening op onverzwakte invoering
moot worden aangedrongen. Verge-'
lij'kt men het geheel van de fcioeialei
verzekering met een gebouw, dan is
de ziekteverzekering heit hoofdgebouw
en vormen ongevallen-, invaliditeits-i
en ouderdomlsverzekering die vleugels.
Daarom zal hij;, 'die de ziektever-
Zekering beeft, op den 'duur bet Be
stuur van ld© geheel© sociale verzie-
teing in handen moeten hebben.. Een
gofsdfe uitvoering van art. 99 I. W.,
dat omvat d© maatregelen ter voor
koming yaln invaliditeit, waarvan jn
Zeeland reeds een groote veertig ver-
zeterden profiteerden, is alleen moge
lijk ;ds de Raden van Arbeid de ziek
teverzekering in handen hebben, am-
mfers kan de aanwezigheid van ge
vaar voor invaliditeit terstond gecon
stateerd worden.
Nu kan die .ziekteverzekering in het
algemeen tweeërlei omvattena. uit-
keering van ziekengeld in plaats van
het gederfd© loon. ,b. verleening valn
geneeskundige hulp. De ziektewet ver
schaft alleen het eerste, zooals nader
wordt betoogd; het is idus beter te
spreken van jsiektegeldverzekering.
Spreker herinnert aan belt voornemen
vau Minister Aalberse om .in te voe
len een verplichte verzekering voor
geneeskundige hulp enz. voor allen,
wier inkomen beneden eien bepaald
Wraig valt; deze zi.et hierin terecht
een. algemeen belang.
bi ons laad' vindt men reeldis in de
16e eeuw ,,lK!nechtsgilden en knechts-
bossen", idle bijl ziekte zi>ekeng©ld uit
keerden. Spr. vermeldt naar aanleiding
van heit proefschrift van Mejuffr. Dr.
Timmer hieromtrent een en ander, Zet
uiteen die redenen vain het verval, en
verhaalt vaar het einde van Gezte gild©,-
fiMSen, door de staatsregeling van
1798. Na 1815 vindlt men weer z'ie-
w.iuondsen, deels doior de arbeiders
zelf, deels als omiGernemingsfoncHseft
opgericht, vele van Idiezie gaan in den
loop der tijden dóór ondeskundig be
neer te niet, waarvan spreker die rede-
Mi aangeeft. Vandaar, dat de parti
culiere ziekenfondsen, jdiie door arbei
ders opgericht zijln geworden, tegen
woordig op meer wetenschap pelijkten
PMSlag worden georganiseerd.'
Evenwel, be© loffelijk hier het par
ticulier initiatief werkte, dit bleek on
voldoend© te zijp. Daarom was het
oon groiote stap vooruit, dat na de
ontwerpten die in 1904 en 1906 wer
den ingediend, 25 April 1913 de ziek
tewet Talma een regeling bracht voor
alle arbeiders ,dn een onderneming
werkzaam. Spreker memoreert Tal-
ma's geweldige arbeid bijl de behan
deling der verzekeringswetten ver
richt, een arbeid, die zoio veel van. zijn
krachten vergde, dat hij wellicht daar
door te vroeg van ons weggenomen is.
Achtereenvolgens bespreekt Spfeker
uitvoerig idlen omvang van het begrip
ziekte in ide wet.den kring jder verze
kerden; de wijze, waarop toeft ver
zekerde wordft (wettelijke verzekering')
het bedrag, den duur en den aanvang
van. helt ziekengeld; de voorwaarden,
die vervuild' moeten zij'n om zieken
geld' te ontvangen enz. Hij' wijs t erop',
laat ook vrijwillige verzekering
mogelijk is en dlat er een begin is van
verzekering voor bepaalde groepen
lo'sise arbeiders. Verder wijst hij erop',
d'alt de werkgever cfó helft van de
prem ie m a g afhouden, zoodat het zeer
onjuist is te beweren, zooals door het
N. V. V. en ide werkgeversorganisatie
is geisohiedi, idat' premie vrij ziekengeld
bij de huidige wet niet mogelijk zou
zijn. Eveneens wijst hij' ero.pl, dat een
ziekengeld' van 70 pet. van het gemid
deld bedrag der loonklalssen vanaf den
derden dag der ziekte een norm is,
irriaar Idlat de mogelijkheid is open ge
laten, dat Ide Raad van Arbeid een
hoolger ziekengeld (tot 90 ptet.) geeft
Id'at eerder aanvangt.
Ten islotte bespreekt hij1 Ge kwtelstie
der organisatie. Oorspronkelijk had
T'alma een ruimere taak' gedacht voor
de Raiden van Arbeid. Spreker wijst
er op!, hoe gedurende G© behandeling
in de Tweede Kjamer leen beperking
werd' aangebracht en wijfet aan, hoe
thainis blijkt (bijvoorbeeld bij' bel; ont
worpen instituut der rijksbemidlde-
laats in arbeidlsigeschillen), dat een pu
bliekrechtelijke organisatie van eten
arbeid veel heter geweest Zou zijd.
Evenwel wordt Ge hoofdtaak van de
Raden van Arbeid .vooral gevonden
bij jd© Ziektewet, thans' is de Raaid!
van Arbeid in hoofdzaak de agent
van de Rijksverztekeringbank bij1 de
uitvoering vain Ide I n validiteit sWet.
Volgens Idle Ziektewet heeft de Raad
van Arbeid echter bet zelfstandig be
heer over de ziiekenkals van dien Raad
en toezicht pp de bijzondere kassen
in zij'n gebied!. Spreker wijst e.r op,
Galt de Raad er voor zorgen zal overal
in het gebied plaatselijke kassen Aop
te richten en hoe 'bijl ide- bijzondere
kassen (als .hoedanig vooral de thans
reeds bestaande ziekenfondsen der
arbeiders te beschouwen zij'n), de ar
beiders ©en meerderheid in bet Be
stuur mloeten vormen. Spr. wijst er
op, hoe over eeni'ge jaren verkiezin
gen gehouden zullen worden voor
werknemers-leden enz. van de Ra
lden van Arbeid, en dat daarbij; dus
de werknemers invloed hebben op de
samenstelling van deze. Welnu, deze
democratische organisatie wil men
vervangen Gloor een andere. Men wil
in plaats ,van de reeds bestaande pu
bliekrechtelijke regeling stellen een
privaatrechtelijke.
Helt eerst is dffit voornemen openbaar
geworden door een mededeel ing in de
persi, Gat de Hooge Raald vain Arbeid'
dien Minister in overweging 'gaf om
een onderzoek' in te Stellen naar de
mogelijkheid: van de regeling der zïe-
kengeldverzekering bijj collectief con
tract. Dil besluit is aangenomen in
een vergadering, waar vele leden ab
sent waren, met kleine meerderheid.
Spreker vermeldt nu de verdere ont
wikkeling der zaken en deelt mtede,
dat een concept-reglement door Cen
traal Beheer te Amsterdam ontworpen
i,s, waaromtrent alleen is bekend ge
worden, dat de ziekengeldverzekexing
zou geschieden door middel van be-
drijfsr is I eovereenMngen, onderge
bracht bij Centraal Beheer.
Eigenaardig is', dat het N.- V. V.
thans arm in arm ^aait met Centraal
Beheer. In islit verband herinnert spir.
aan het adres door datzelfde N. V. V.
op 21 Mei 1912 ,bij 'die Tweede Kamer
ingediend, waarbij tegen on'dern©-
mingisziiektefondsien positie genomen
werd en groeitere bewegingsvrijheild
voor 'de Raden van Arbeid wet'a be
pleit en aan Ge congres-m'oilies door
'de S. D. A. P. in 1911 aangenomen,
waarbij gevraagd' werd „z'oover mo
gelijk te gaan jin d'e toekenning van
gaan
zelfbestuur, zlood'at mtet name jdiei jnL
valid! tel Is'- en zieklekaissen organische
en democratische ztiek'tekassen zullen
vormen, de laatste plaatselijk' ingericht
met bevoegdheid tolt federaltie". Even
eens memoreert' hij' 'die bezwaren van
'socialistische zijde iminer tegen de
risicoi-overdracht /ingebracht, zooals
de:ze bij Centraal .Beheer geschiedt..,
Spr. noemt thanls zijne bezwaren
tegen ide ontworpen regeling: le. het
i gevaar dreigt, dat ongeorganiseerden
achter komen bij 1de georganiseerden.
De tactiek Nan 'het N. V. V. bedoelt
d© gedunde gelederen door ongeorga
niseerden weer tb versterken, ,2e. dat
overal in het buitenland een privaat-
rechtelijk© regeling diep sociale verze
kering iBof .mislukking^ wais gedoemd.
3e. Idat Ge 1.300.000 ongeorganiseer
den zich niet moeten Schikken naar
d© 570.000 georganiseerden. 4e. dat
gevaar dreigt (al beloven de hoeren
van Centraal Overleg veel), dialt voor
de belangrijke maatregelen ter bevor
dering van de Volksgezondheid in art.
107 'der ziektewet aangegeven, jsu'et
in alle Gisitricten voldoende en juiste
steun gegeven zal worldien, zooals wel
feSchieden zal .als de Raad van Ar-
eid, die met .'plaatselijke hehofeften
belkenid iS', steun zal kunnen verleb-
nen. 4e. dat de verzekering van de
losse arbeiders en de vrijwillige Ver
zekering gevaar loopen. 5e. iaat de
'm'oelGers'chapsverziekering niet wel mo
gelijk zal zijn en de uitbreiding van
dez© tot ide giehuWde vrouw van den
arbeider evenmin mogelijk wordt. 6e.
Galt id© leiding overgaat van de .Over
heid, die aller belang! zoekt, op dtet
bedrijfsgroepen, aan wie bezwaarlijk!
de groolte macht; die aan het onbe
vooroordeeld Bestuur van den Raad
van Arbeid' in art. 44 gegeven is om
in bepaalde gevallen ziiekengelduitkee-
ring te weigeren, omdat Zij zelf partij
in het geding zij'n, mag worden toe
gekend. 7e. Gat de wettelijke regeling
uer collectieve contracten nog in eien
beginstadium, verkteert evenals de be-
j drijfsorganisatiei terwijl het tevens, de
j vraag is, of deze "laatiste wel z,oo uit-
jgebouwG 'moet worlden, dat zij ook
de sociale verzekering omvalt.' Spr.
weklt idus de aanwezigen op pal "te
Staan voor invoering van de Ziekte-
-o
79)
Sir John had mij met ©en brief naar
sfcf»2 jner jdenden gezonden op vele uren
tegkwam d®nuvol®enderl d,a§ te"
,n?n was Sir John gevangen geno-
,Tifrdwsnten. Lord Prowis had hem
j^nerlijk toegestaan zich op zijne lan-
knn Vieibergian, alleen om hem te
W^eiÏJ)v,erl|evier'en> en aldus den prijs te
steld lu1' die °P zÜ'n hoofd was ge-
Sprak. Mfgar zuchtte diep, terwijl hij
ziiü5at 1111 gaan doen vroeg
"Hae moecter.
o>,Regelrecht naar Londen 'te reizen
zienaar hooP» hem nog éénmaal te
h/L^nt.,-ets voor hem doen. Ware
vroew, .youbger, indien ge wegbleeft?"
N«.nZI''-inioederlijke bezorgdheid.
Ik'wil h' zou hi'W geene rust hebben
Daarii.) 7°,or het laatst nog eens zien.
®ij geteur? onver9chilliS' wat er
1,0,11 mijnentwil en om Githa's wil zult
g© u niet in gevaar begeven?"
„Neen, lieve moieder; u behoeft daar
voor niet bang te zijn," zeide hij, droevig
glimlachend. „Ik wiaet zeer goed, dat ik
mijn lieven niet noodeloos aan gevaar mag
blootstellen, al stel ik er ook weinig prijs
op. Lord Cobhams laatste bevel aan mij
was ook, dat ik mijn leven niet wagen
mocht. En voor hem kan ik niets meer
doen. Misschien als koning Henry in het
land was, dat hij genade zop krijgen;
maar hij is ver weg, en de bisschoppen
kunnen, ongestoord hun gang gaan met
Sir John." f
„Gij gaat toch vandaag niet vertrekken,
Alfgar?"
„Als ik langer hier blijf, mis. ik mis
schien den ééruen blik op zijn gelaat, waar
naar mijn hart dorst. Mijne reis hierheen
te voet heeft veel tjjd genomen. Ik denk
te paard van hier te vertrekken in
dien mijn vader er in toestemt met
niemand dan dein trouwen Jack Tufton
tot dienaar."
Op dit oogienblik kwam Sir William
thuis, het nieuws werd hem verteld en
het verzoek gedaan. Hij aarzelde eerst
maar gaf eindelijk toe, doch niet zonder
er op aan te tóngen, dat Alfgar zich
niet onnoodig in gevaar zo ubegeven.
„En denkt ge hier terug te komen,
daarna later zeide hij, niet goed
wetende hoe zich uit te drukken.
„Ja, zonder twijfel daarna!" herhaal
de Alfgar bitter. „Nadat zij hunne wraak
op hem gekoeld zullen hebben."
Jack Tufton ©n de beide paarden waren
spoedig gereed. Alfgar toefde niet langer
'dan inoodig was om ©enig voedsel te ge
bruiken en va.n kleeren te verwisselen.
Toen, na een droevig afscheid, besteeg
hij zijin paard -en reed 'heen, zijne huisge-
nooten in groot© verslagenheid en angstige
spanning achterlatende.
Op zijn weg van Herefordshire naar
Londen werd Alfgar voortdurend gekweld
door de vrees, dat hij te laat zou ko
men. Hij wist, dat er waarschijnlijk veel
spoed gemaakt zou worden met de over
brenging van Lord Cobham naar Londen
en met zijne terechtstelling. Maar het
scheen dat alles hem tegenliep om spoedig
vooruit te komen. Op den eersten dag
werd zijn paard kreupel, moest dus voor
achtig bereden worden en veel rust heb
ben. Den volgenden dag was het arme
dier zóóveel erger, dat een oponthoud
in ©ene herberg noodzakelijk was. Den
dag daarop was het iets beter, en ver
volgden zij hun weg maar vergden
te veel va,n het paard, want lang voor
den avond zag Alfgar zich genoodzaakt
bet andere paard te bestijgen, en moest
Jack Tufton het zijne bij den teugel lei
den. Hoe zeer hij bet ook betreurde, het
was onmogelijk sneller vooruit te komen.
wet, evenals d'e miannen .valn Plafri.-
mloniam reeds doen en rich nielt te
laten lokken in het net valn 'dieln vogel
vanger, die op! den duur Ide geheel©
leiding van Ge sociale verzekeri ng aan
rich wil trekken, ziooals sipr. voorleest
uit he't orgaan van Idje Centrale Risico
Onderling© en dan wofdön .zou eein
miacihltisiorgiaan in den S taal, zonder pu
bliekrechtelijke verantwoordelijkheid.
De izieer toegejuicht© degelijk©., ziaak-
rijke lezing werd met aandacht ge
volgd. Vele vragen werden beant
woord. Dr. v. Bruggen g'iin'g voor in
dankzegging en de Voorz. sloot G:e
vergadering.
Ook! dte'zie vijfde der Hoor den Chr.
Belstaren Bjoft'df georganiseerde lezin
gen slaagde uitnemienid. Doch d©. be
langstelling van Ge zijde der bij de
zelve bijfeond'er 'geïnteresseerde arbei
ders kon groo'ter geweest zijln.
Die toss tandt.
Bij de beraadslaging over den algemee-
nen toestand van Europa in het Engel
se he Hoogerhuis, zeide Lord Curzon, dat
de toestand ongetwijfeld geruststellender,
gunstiger en hoopgevender was dan een
jaar geleden. Verschillende staten, die uit
den oorlog ontstaan zijn, waren nu bezig
met den opbouw van hun nationaal be
staan te midden van vele 'moeilijkheden.
Hun .grenzen zijn nu in d'e meeste gevallen
afgebakend en, ofschoon zij een betreu
renswaardig gebrek hebben aan hulpmid
delen, ervaring en zielfs aan menschen,
kan men niet anders dan hun inspannin
gen met de grootste sympathie gadeslaan.
Inzonderheid gieldt dit pluimpje Polien en
Roemeniëja ook RuslanSd kreeg ©en pluim
omdat het, wat men ook moge zeggen
van zijn volk, dat nog altijd in een treu-
rigen toestand verkeert, in elk geval ge
heel vrij van inwiendigen oorlog is.
Oostenrijk's toestand evenwel, zoo ging
hij voort, baart nog altijd groote zorg
'aan allen, die belang stefien in de toe
komst van dat deel van Europa.
Verder zeide hij nog in verband met
de internationale conferenties: D.e voor
naamste taak van de groote mogendhe
den, die nog altijd nauw ten gelukkig sa
menwerken, is ongetwijfeld de uitvoering,
met .gemeenschappelijke goedkeuring zoo
dit mogelijk is, van de voorwaarden van
het tractaat van Versailles. Het eigenlijke
bolwerk van den Europeeschen vrede is
fle voortdurende samenwerking van Ida
groote mogendheden en meer in bet bijzon
der van Engeland en Frankrijk. Die samen
werking was op de ojngsbe conferentie
te Parijs warm tot uiting gekomen.
Zeer prees hij de overwinning van ge
neraal Smuts bij de stembus. Hij noemde
hem een vaderlandlievend staatsman in
den waren ziin des woords. Zijn triomf
was niet alleen een overwinning voor de
Unie, maar voor het rijk in zijn geheel.
Of de overeenstemming tusschen Frank
rijk en Engeland in zake de behandeling
(lees mishandeling) van Dudtschland zoo
innig zal blijven als zij nu blijkens Cur-
zons mededeeling is, moet afgewacht wor
den. Want op 't oogenblik toen Curzon
zoo sprak, heeft hij zeker niet geweten dat
in Frankrijk men juist bezig was een
staatsman te huldigen, die aangewezen
schijnt om de meier gematigde gevoelens
van Briand te niet te doen, en in over
eenstemming met de botte wraak-opvattin!-
Na wederom een dag in eene herberg
gewacht tie hebben was Alfgar overtuigd,
dat het paard vooreerst niet heter zou
worden, hij zocht er dus een goed onder
komen voor, en huurde ©en ander voor
de reis. Maar juist toen hij hoopte nu
snel vooruit te zullen komen, overkwam
hun een ernstiger ongeval. Jack Tufton
zadelde dien volgeniden morgen de paar
den, toen het nieuwe paard hem plotse
ling een schop gaf, zoodat de arme Jack
met verscheidene gebroken ribben bewus
teloos op den grond viel.
Alfgar had ©en wanhopigen strijd tus
schen zijn hartstochtelijk verlangen om
Londen te bereiken, en de onmogelijkheid
zijin trouwen dienaar onverzorgd en lijdend
in leene eenzame, afgelegen herberg achter
te laten. Jack Tuftons onzelfzuchtig, drin
gend verzoek, dat Alfgar toch doorrijden
'en zich om hem niet bekommeren zou,
maakte het niemen van een besluit nog
moeilijker. De herberg was gelegen ineen
ellendig, klein gehucht, op ©enigen af
stand van den gewonen weg, die door Alf
gar verlaten was, om te ontkomen aan
het bijzijn van een zekeren nieuw sgierigen,
r ei zeilden priester, die zich voortdurend
hij den jongen man en zijn knecht wilde
aansluiten. Alfgar wenschte thans, dat hij
niet zoo spoedig op de vlucht was gegaan.
Bijna alles ware heter geweest dan dit
oponthoud.
gen der wufte Fransebe natie de Duit-
schers nog straffer aan te pakken. Poin-
caré, de oud-president der republiek, is
namelijk tot president der Senaatscommis
sie gekozen voor buitenlandsche aange
legenheden. Zoo wordt hij met zijn aan
hang de permanente dwarskijker en tegen
stander, die Briand in de richting der
doodelijke revanche drijven zal.
De slimme staatsman heeft dezer dagen
geweigerd in 't ministeriie-Peret zitting te
nemen, omdat deze hem de portefeuille
van buitenlandsche zaken niet gunde,
wefke hij voor Briand bestemd had. Thans
beeft hij die portefeuille toch, al heeft
Briand haar. Ingrijpende debatten binnens
kamers, gtraks ook in den Senaat, tus
schen deze twee kunnen nu verwacht
worden; en Duitschland zal er nog slechter
bij varen.
Korte Berichten.
De Galtam van de volfcsstom!-
ming iin Opiper-Silezië is nog nielti
vastgesteld.
De gemeenteraad'sverkiiezingen
op| Helgoland rijln met een overwin
ning van Ide eilanders' geëindigd. Huh;
partij1. Ge .„oud-Helgolandsche" krijgt'
zes zetels in dien raad, de burgerlijke'
partij een, de socialisten drie..
Opl 'den rijksweg van Munchen
naar Weilheim! ie bij! het dorp Aehl
een auto m'et twee lijken gevonden.,
Men dierik't aan moordde lijken ver
toonden schotwonden.
De Berlijhsoh© politie is een
groeit© bende valsche munters op: het
spioor gekomen, die in Duitschland!,
Polen en Tsjecho-Slowaklj'e valsche
Duitsch© 50 mark hilletten aan den
man. trachtte' te brengen14 personen
zij'n reed© gearresteerd, terwijl niet
minlder dan 200, die in 'dez;e zaak
betrokken 'rijft, zullen worden ver
volgd.
.Clemenoe.au zal den 23sten de
zer te Colombo scheep' gaan om naar
Frankrijk terug te keeren. Den 13©n
Maart z!on hij1 ulan te Marseille aankta
men. De gezondheid van dien oudeft
heer m'oet uitstekend rijft.
Een tachtigjarige grij'saard te
Reuilly 'sloeg in een huiselijken twist
zijln vrouw met ©en stuk' gereedschap;
de vrouw sloeg, ondanks, haar een-
en-zeven'tig jaar, terug en trof haar
man met een stok' oft het hoofd!. Hij
was onmiddellijk dood. De oude vrouw
is in hechtenis genomen.
De Duiitische gouvernante van Go
dochtertjes van Gen Duitschen gezant
te Parijs is op! heeterdaad betrapt,;
toen ze 'diefstal pleegde in ©en groo-
ten winkel. Zij' is over cte Duitsch©
grens gebracht.
T© Ancoina in Italië hebben de
nationalisten de socialisten aangeval
len tijdens ©en bijeenkomst Hez,er laat-
sten. Een Gnode en verscheidene ge
wonden. Anderen hebben het lokaal
van een IKiamer van Arbeid in brand
gestoken. Alldaar zij'n aan boord yan
een schip, dat met een lading goe
deren uit Rusland aankwam, 160.000
goud-roebels ontdekt, bestemd voor
olsiewistische propaganda.
Generaal Wrange! is Maandag',
vergezeld van meerdere hoofdofficie
ren, naar Gallipoh en LemnoS ver
trokken.
L.J i j
Drie dagen blieef hij waar hij' was, zijn
ongeduld zoo goed mogelijk beteugelend,
terwijl hij den armen Jack verzorgde. Na
verloop van dien tijd was Jack iets beter,
en slaagde Alfgar- er in eene oude vrouw
te vinden, die zich bereid verklaarde den
zieke te verzorgen. Zonder acht te slaan
op de gevaren, aan alleen reizen verbon
den, vervolgde hij thans zoo snel mogelijk
zijn weg. Eindelijk liep de moeilijke reis
ten einde en was de groote stad bereikt.
In groote spanning over hetgeen hij
weldra zou hoorien, reed Alfgar de poort
binnen. Waar hij het eerst naar berichten
zou moeten vragen, wist hij niet, en hij'
vervolgde langzaam zijn weg door ©en
nauwe straat, recht voor zich uitstarend,
toen eene heldere, mannelijke stem hem
toeriep
„Halt, schildknaap! Een woord met u,
wet uw goedvinden." Alfgar ging plotse-
met nw .goedvinden." Alfgar ging plotse
ling rechtop zitten en greep zijn loshangen
den teugel. Een ridder stond bijna vlak
voor hem op den weg, met een rijken,
korten mantel, gouden sporen, en een met
juweelen bezet zwaardgevest. Alfgar zag
op zij'n beurt den ridder aan, doch kon
zich niet herinneren hem ooit vroeger
te hebben aanschouwd.
(Wordt vervolgd.)
