jfti
r&m Schilde
jiM
int*
Woensdag 16 Februari 16351
gd rj1
inke Bakkersknecht
b-SK^:
1
■Vagenmakersknecht,
i A' f-SEdLVo«^
,.n Dien»"""1®
nette Dien»®*
35e Jaargang
GITHA.
Reclames.
instemmen
;ren de bate aan
iing, welke de
De Visser ons
[oiodig zes maan-
lenen en veertien
mits geen uur
laatsten ruime
__e doch dit
ziooals het thans
rvverking van. be-
Jxeiite tijdpeiken
verkort kunnen
zij het als proef
xktij'k zou kunnen
ijd-er securiteit der
ren.
ïten wij' 'het be
idt ten deze gege-
dad van 7 dezer-,
estijds „De Stan-
aaintal herhalings-
lllinigte-) oefeningen
(«nationaalimpo-
ons volk is niet
en deugdelijke op-
het zijn ide her-
elk-e net in hel,
lik acht. Deze dus
jnidend met onzen
attrlkt noodig© be-
he'L leger niet zoo
dat vroeg of s.pa
liig worldt.
R. K. .1 ongertóschoül
ling to Sluis is op-
ter L, F. Groooman
minsten inschrijver
|?d alhier .aanbesteed
woonhuis voor den
[irijversC. Joziasse,
f7390, W. Adamse,
i f6850; P. Jasperse
Volkers, f 6371.75.
hden.
onden. Red.)
WEERBERICHT,
;en in den morgen
legedeeld dooi', bet
tituut te De Bilt
stand 775.6 te Ifedatn,
fdisfjord.
i avond van 16 Ftebr.
te tijdelijk wellicht
[stielijke tot Westelijke
|t regen, later opkla-
'ac liter.
'e koop of in ruil
uentenwagen en een
ien op Collings-asse»,
Tevens te koop P
mpen *acht- em
ard KLIEFHOIIT.
lOO.Wagenm
en e«
TE KOOP;
Ichtig Schaap én
alken, eiken en g«
Ibast (eiken), een Heg*
sk en een Tafel»
HUIJÖ Fz., BiggekerU
,ad bedrijf, geen loopweg
hand die genegen
ijd de zaak over te ne«»
mder letter Z Firma FE
diddelburg.
gevraagd.
BS,
Uitgave van
A* Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Go-es:
LANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No-. 11).
Bureau te Middelburg
pjRMA F. P. PHUIJ - L. BURG.
•Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
>t Gaat goed.
■t Gaat goed mot het miljoen.
Zeeland zal er wel komen.
De plaatselijke comité's doen hun best,
öa vinden bijna overal bereidvaardige har
ten en handen.
WS mogen echter mets van hetgeen
ons zoo al ter oore komt in de courant
-k, door K. J*
Kamperland.
Ionden aan I fl
9ii Metselaar
1. JACOBSEN.PrjPj^
>nd gevraagd JJ
lakerij, Qud VoS9ej
irendienstbod0
wejens '"""uk j
8ie"*
iland.
ms teleurstelling o*® ij I
d. bg F. KOSTE».
Oomshpek
.„wKOOSEKAKBBjfjj
«»'c.?°,-.Hi'ti
lbo00'
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Pxrjs per 3 maanden fr. p. post f3,
Losse nummers £0,05
Trij s der Ad vertentin:
14 regels £1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting-
Bewijsnummers 5 cent.
ifetgeen wel jammer is.
Daarom verzoeken wij onzen Comités
om zoo spoedig mogelijk aan het bestuur
van hun statemtóeskring opgaaf te doen
van 't opgehaalde bedrag; en aan de be
sturen der statenkieskringien om minstens
even spoedig verslag te doen aan den
Penningmeester van de Prov. Commissie
voor Zeeland, den heer S. Caljouw te
Middelburg.
Allicht deelt dan de heer Caljouw ons
weer eens wat miee voor de courant, en
kunnen wij op onze beurt onze vele be
langstellende lezeressen -en lezers weer
eens Wij maken.
Het is een edele wedstrijd.
Maar een wedstrijd met lange tusschen-
poozen, daar houdt de toeschouwer niet
van. Vooral niet wanneer hij zelf mede
dingt, of zijn wedloop volbracht heeft.
Maar voor hen, die tot de praktijk ge
roepen worden, staat de quaestie wel
eenigszins anders.
„Na overleg met'' kan niet befceekenen
„.volgens aanwijzing van". En toch be
staat er kans, dat 't in de praktijk zoo j
worden kan.
Wij zijn benieuwd hoe 't bijvoorbeeld
te Domburg gaan zal.
Daar toch moet aan de bijzondere school
voor Chr. Volksonderwijs een onderwij
zer benoemd worden. Het bestuur heeft
iemand op 'toog ,die goede aanbevelings
brieven-heeft en dien 't gaarne benoemd
zag, doch de Inspecteur, zoo zegt men,
wil dien man niet.
Nog eens, wij zijn benieuwd, wat hier
van worden moet.
iri ieder gieval zal men nu wel overtuigd
zijn van 't gevaar voor de vrijheid onzer
scholen, 't welk gelegen is in deze bepa
ling, en van de noodzakelijkheid om waak
zaam te zijn, dat men van die vrijheid niet
meer prijs geeft dan de wet vordert.
Het Zand.
A.s. Vrijdagavond worden alle mannen
ea vrouwen van antirevolutionairen huize,
ouden en jongen, rijken en armen, van
het Zand ter vergadering verwacht om de
betekenis van het Miljoenplan te hooien
uitleggen.
Dit zal geschieden door den lieer
Lartnoes
Het zal wel niet noodig zijn hen tot
een getrouwe opkomst op te wekken.
Wij h-ebben ons altijd verheugd ov-er
het betoon van broedertrouw onzer Zand-
sche kiezers in verkiezingsdagen. Schoon
ver van de stembus gezeten, waren zij'
steeds present om door hun stembiljet
getuigenis te geven van de vreezte Gods,
die hen ook in dezen riep tot onver
droten steun aan de antirevolutionaire
actie.
Een bede om vernieuwd betoon hunner
trouw aan onze beginselen kwam gisteren
weder tot hen, en wel -per advertentie in
ons blad.
Nog -eens, wij wekken hen niet op om
aan die bede gehoor -te geven. De ver
onderstelling alleen reeds dat zij 't niet
zouden doen, zou een beleediging zijn.
Het Zand mag en zal niet achter blij
ven, waar zoovellen op Walcheren voor
gingen, om een steentje bij te dragen
aan den bouw van het Miljoen-plan.
Den heer Laernoes, den man met het
blijmoedige gelaat- en het milde hart, zal
't- wel niet veel moeite kosten, iets van die
blijmoedigheid en milddadigheid te wekken
bij onze Zandsche zusteren en hunne
zonen en echtgenoot-en, en vrienden.
»t
Begint het al?
De nieuwe wet op het Lager Onder
is bepaalt, dat de onderwijzers aan bij
zondere scholen worden benoemd na over
leg met dien inspecteur.
Nu hebben enkele bladen, Nederlander
m Standaard (Kameroverzichtschrijver
voorop) ia geruststellende artikelen be-
roogd, dat dit ni-et zoo erg is, en ook
ZP goeden kant heeft, enz.
hetgeen' wij gaarne in theorie toegeven.
FEUILLETON.
agnes giberne
7«) -O- I
tfim° b?r<^ Cobham eenig kwaad over-
ik smllk h?8® Alfgar anësb'3- „Spreek,
jiji j A u, en hij vatte Peckham
en arm, „Waar is Sir John?"
Cea^! "7 w'eet niet, waar hij
zei<io de oude man, bevende
Kaart e ,en angst- „Maar ik weet wel,
ieu-!°n j! sPc>eciig gebracht zal wor-
5e (77 en aa-t is naar Londen. Ik vrees
den m gOTan§ea genomen te zullen w:or-
eerVii^1'-1 w.ist m'j goed te verbergen,
„1 1 gezien hadden."
loven7. ;Ile geeft iets om uw oinnuit
sm-rn- .toen 'Weid Alfgar zich in,
geef mi; Eendelijk. „Ik smeek u, ver-
ze„ 'k Wleet nauwelijks wat ik
0 Zo; 7. 'robham gevangen genomen
j ,Kflm r' ^et Wet waar is!"
totellr-n lev®r binnen, dan zal xk u alles
"'ar (If a weet," zeide Peckham,
banana Saaude' .„Ach! het-is een
zijd Zf... ..'8' en mijn oude ledematen
liievni, P'JWijk. Kom binnen, jonker
Alter VTaag miJ> wat ge wilt."-
v°or het vuur staan, warm-
De onoprechts politiek van mr. Treub en
den z. g. neutralen OeconomisOhen Bond.
De Haagsche briefschrijver van „De
Tijd" schrijft dit rake stuk:
In 1918 'heeft do Iheer Tre'ub izijn „Eoonot-
mische Bond" gesticht als een partijs bui
ten de politiek, die alle politieke leuzen
e ntegienstellingen uit den booize verklaar-
dei, bet verzamelen blies van alle man
nen en vrouwen, die, onverschillig hunne
-godsdienstige of geestelijke inzichten, in
deizen tijd meenden, dat alle krachten
op het ééne doel moesten worden samen
gespannen de algemeen e welvaart.
Hetgeen hij hiermede wilde, was, op
zich .zelf onzin. Er is geen enkele poli
tieke partij:, dici niet nis doel izegt na
te streven-, het algemeen welzijn, de alge
meen© welvaart, het algemeen geluk van
het volk. Het onderscheid tusschen de
partijen bestaat in hun verschil van mea
ning over hetgeen het algemeen welzijn,
de algemeene welvaart, het algemeen ge
luk van een volk uitmaakt. De een .ziet
het in het geestelijke, de ander in het stof
felijke. Maar dit alles verandert niets aan
het feit, dat de heer Treub de welvaart,,
die zijn Ecpnomische Bond moest bren
gen, beschouwde als een tegenstelling van
hetgeen de politieke partijen nastreefden,
ju, dat hij het streven- der po-litieke par
tijen als „het" gevaar voor de welvaarts-
politiek voorstelde. Over het geheele land
werden daarom mannen eni vrouwen, ge
zocht uit de kringen der verschillende
tegen elkaar staande politiek© partijen,
mannen en vrouw-einj, die behalve dan
de groote leider, in de politiek geen rol
hadden gespeeld en zich in hun partij:
op den achtergrond hadden gehouden,
maar die juist daardoor accentueerden,
dat wij hier te doen hadden met een
niet-politieik'e partij, een partij van nuch
tere .zokenmenschen. Men deed dan ook
gijn uiterste best, om, als men het kon
klaar spelen katholieke zafcenmerisehen
onder de voormannen op te nemen. De
heer Treub schroomde niet, "Minister blij
vend, als groot propagandist der nieuwe
partij op te treden. Men versmaadde daar
bij- niet een zekere Barnumiachtige re
clame. Indien de heer Treub eigens kwam
spreken, was minstens een rijtuig met
twee paarden noodig: om hem af te halen,
en besloot vaak oen groot feestmaal den
dag. De vergaderingen, waren over 't alge
meen dan ook een g;root succes. De groot
ste lokalen waren niet groot genoeg, om
het publiek te bevatten. Geheel in de
lijn der nieuwe partijen werden de ka
tholieke streken, die anders partijen nog
n.1 eens links laten liggen, omdat 'tde
moeite en den arbeid niet loont, niet ver
geten.
Bij bet openen der stembus bleek, dat
het publiek minder was gekomen uit be
langstelling dan uit nieuwsgierigheid, om
bet nooit vertoonde, een minister-propa
gandist te zien. Met twee paranimfen
kwam hij in do Kamer, twee paranimfen,
die intusschen veel beter dan hij het
karakter der partij, aangaven, in zooverre
zij- misschien zeer brave zakenmenschcn,
maar zeker geen politici waren. De ka
tholieken en de christelijken hadden het
spelletje in 't bijzonder zeer goed door
zien en hadden, enkele uitgezonderd, min
der noig: dan anderen neiging getoond,
zich voor het karretje, van den heer Treub
te laten spannen. Het karakter van een
jacht wordt echter niet bepaald door de
hoeveelheid van het gevangen wild. Als
men op patrijzen uitgaat, dan houdt dat
niet op zoo te zijn, alleen omdat men
er geen of maar een paar thuis, brengt.
De beer Treub en zijn twee mannetjes
zijn en blijven dan ook de gekozenen, de
vertegenwoordigers, van een groep, door
het geheim der stemming niet bij name
gekende en niet nader te raadplegen- kie
zers, die hear gekozen hebben in het ver
trouwen, dat zij zich zouden houden bui
ten de politiek. Dei heer Treub heeft ge
toond het zoo te begrijpen door onmid
dellijk na de verkiezing onder zijn vleu
gelen te verzamelen de gekozenen van-
de Weeivmacht, van 'de Plattelanders, van
de Neutrale partij, van de Vergunning
houders, die naar do Kamer waren ge
zonden ieder om een bepaald belang te
verdedigen,, dat met het belang van den
ander niet de minste overeenstem mitug
vertoonde, maar die- allen slechts dit ééne
gpmeen hadden "en slechte door dit ééne
bij elkaar werden gébracht, dait zij geen
politieke richting vertegenwoordigen.
Van deze partijen gold dan ook het
zelfde als van den heer Treub, dat zij1,
iom gekozen te worden, zich gewend had
den tot allen, diei dezelfde belangen had
den als zij, onverschillig; tot welke partij
zij 'behoorden, ben bezwerende zich met-
behoud van hun godsdienstige overtui
gingen, af te wenden van de politieke
partijen, die door hun politieken strijd
hun belangen in het gedrang brachten.
Het gold van deze partijen zelfs nog ïn
sterker mate, omdat haar beweging; veel
meer in zich di-oieg het karakter van na
tuurlijkheid en echter. Men moet haast
willens en wetens de oiogen sluiten om
te gelooven, dat een partij-, gesticht door
een dubbel geheiden politicus als Treub in
do p'raktijk niet zou zijn een politieke piar-
tijd. Van 'n man als de- heer Ter Hall spe
cialiteit in revues, Abr. Staalman, de
onderofficier Wijk, kon daarentegen nie
mand het spelen van een politieke r-ol
verwachten. Toen zij zich lieten opslokken
door den heer Treub, kon men er alleen
niet meer aan twijfelen, dat men ben
een politieke Hol zou laten spelen.
Zij 'hebben zich dan o:ok sinds dien
tijd in en buiten de pers kalmpjes laten
irtdeelen bij de politieke linkerzijde, zon
der legen de indeeling oioit maar een
klei-n woord van protest te laten hooren
de onwillekeurig zijin verkleumde han
den, en vroeg toen
„Hoe is het gebeurd?"
„Ik ben waarlijk zoo geschrikt en ont
daan, dal ik het niet goed weet. Het
was niet meer dan een uur na u liedcr
vertrek, toe-n ik op1 gindschen heuvel
zijinde een troep ruiters opmerkte,
die hierheen reden. Ik schrikte zóó hevig,
dat ik niet wist' wat te do-en, want gij;
begrijpt, dat als- ik gevangen was ge
nomen, ik waarschijnlijk ook zwaar ge-
strait zou geworden zijn. E;n daar bet
uit liefde- voor Lord Cobham, en vol
strekt niet uit liefde voor uwi godsdienst
is, dat ik u lieden eenigen tijd heb ge
huisvest, wil ik niet als een Lollard
sterven."
„Hebt gij'niet gewaarschuwdvroeg
Alfgar -gestreng.
„Ja, dat heb ik gedaan. Zoo- gauw als
ik kon, liep ik naar het huis terug, en
riep door het ven-ster van Sir John's
kamer: „Er komen rui tells aan om u ge
vangen te nemen." S-ir John sprong op
en ik, haastte mij naar een schuilplaats
die-, behalve aan mij', aan niemand
bekend is en van waar ik, zonder
gezien te worden, alles kon zien en
hooren"
„En wat zaagt ge dan?"
„Ik zag de- ruiters in galop naderen,
tot aan dei tanden waren zij gewapend;
nadat zij afgestegen waren, verlangden
zij t'e worden binnengelaten. Zij ontvin
gen .g,een -antwoord; maar zij hadden het
Luis afifsel omsingeld, en ik wist maar
al Itè^gola, dat Sir John niet ontsnap
pen. kon.'
„Ga voort met uw: verhaal, goede
vriend," zeide Alfgar gejiaagd, toen de
oude man ophield om' te hoe-sten.
„Heb geduld, jonker Che-yne ik ben
oud en kortademig. Sir John zag weldra
iin, dal heit hem niets hielp; al zwesg
hijl, en 'bij trad met ihien in onder handeling;!
maar zij hadden hem niets anders te
zeggen, dan dat hij zich fnioest over
geven. „Dan moet gij' maar binnen ko
men en mij gevangen nemen," wlas al
wat S-ir John antwoordde.
„Dit was echter gemakkelijker gezegd
dan gedaan. Sir John en zijn mannen
verdedigden zich moedig, en ik geloof,
dat. het een groot vellies voor koning
Henry is, dat zulk een groot krijgsman
niet met het leger naai- Frankrijk uit
trekt. Maar zij vochten vreesehjk de
eene partij om het huis binnen te komen,
en de. andere om mijn huis tegen hen
te verdedigen. Ik weet niet, hoe de zaak
geëindigd zou zijn, maar iemand nam
een stuk hout op en wierp1 dit naar
Sir John, zoodat hij viel. Hierdoor ver
schrikt, gaven zijn mannen zich over
of gingen op de vlucht, en Sir John
Weid, jzwaar gewond, op een draagbaar
gelegd, daar hij niet loopen kon."
en zij hebben sinds dien tijd ook vrij
geregeld met de linkerzijde gestemd. Men
kan jntusschen nog aannemen, dat zij
zelve te goeder trouw waren en ten
einde toe hebben gemeend, dat zij, mes-
gaand en meestemmende met den heer
Treub gingen en stemden met den jnet
een masker van Neutraliteit geboren Éco-
nomiscben Bond.
Me-t geen mogelijkheid kan men echter
deze verontschuldiging, doen gelden voor
hefgeen thans g;ebeurt. In overleg tre
dende met de Liberale Unie en de Vrije
Liberalen als zij gewild hadden, had
den de vrijzinnig-democraten ook kunnen
meedoen hebben zij hun neutraliteit
o-p politieke gebied afgeworpen en staan
zij op bet punt zichzelf in een smeltkroes
te werpen, waaruit als mengsel moet
komen een zuivere en onvervalschle po
litieke partij. Zij gaan daarmede in tegen
hetgeen zij zelve vóór de stemming heb
ben gestempeld als het doel van hun
optreden.
Er zou daartegen misschien nog niets
zijn in te brengen geweest, indien zij
aldus van ja-s verwisseld hadden bij de
vernieuwing der Kamer. Zij hadden dan
to-t hup kiezers kunnen zeggen: wij heb
ben ons vergist. Wij meenden voor uwe
belangen te kunnen opkomen door ons
te kunnen houden buiten elke politieke
partij, maai' dat is ons gebleken een
dwaling te zijn. Wij hebben ons daarom
aangesloten bij of laten opslurpen door
de liberale partij. Wilt ons dus weer
naar de Kamer helpen door te stemmen
op de liberale lijst. De kiezer wa-g dan
vrij geweest, al dan niet aan die uit-
noodiging gevolg te geven.
De betrokken partijen en haar manda
tarissen hebben echter zoolang geen
geduld Zij dienden zich thans reeds als
politieke mannen aan, onder één deken
kruipende met de liberalen. Zietdaar nu
hetgeen zij ter wille der politieke mo
raliteit niet mochten doen, zonder zich
voor de 2 jaar, die zij nog zitting had
den in de Tweede Kamer op het oogen-
blik, dal de onderhandelingen begonnen
direct door hun ontslag of indirect
door uit de vergaderingen weg te biijven
uit het Parlement terug te trekken. Na
hun politieke gedaantewisseling leden der
Kamer blijvende, zijn zij verraders ge
worden van de kiezers onder dezen
zeker pok enkele Katholieken die hen
uitdrukkelijk kozen, omdat zij verklaar
den tot geen enkele partij te bebooren
noch te willen behooren.
Het is mij niet precies bekend of allo
neutrale eenlingen en hun partijen aan
de besprekingen meedoen of niet. Ik meen
van ja, met uitzondering van de Platte
landspartij. Indien er een nog niet mee
doet, dan staat echter zijn zaak niet
beter, waar hij in elk geval lid is ge
bleven van de' club-T'reub, die thans een
politiek gekleurde club bij uitnemend
heid is geworden. Alleen tegen den ver
tegenwoordiger der Plattelandsclub zou
in dezen niets zijn in te brengen, indien
hij had meegedaan. De plattelanders heb
ben destijds twee lijsten ingediend, die
met elkaar zijn verbonden geworden: een
lijst van rechtsche plattelanders sn een
lijst van linksche. De linksche lijst won
den zetel en de heer Bos later de
heer Braat is dus als man van links
in de Kamer gekomen. De laatste doet
echter juist niet mee. Alle andere spelen
intusschen tegenover hun kiezers een on
waardige rol, die hen op politiek gebied
„Hoe zag hij er uit?" mompelde Alfgar.
Hoe bij er uitzag? Als iemand, die
niet gemakkelijk vrij zou komen. Hij werd
zorgvuldig bewaakt, dat verzeker ik u."
„Neen, maar zijn gelaat?"
„Hij had altijd een verwonderlijk kalm©
uitdrukking op zijn gelaat, zooals u weet,
en die was er ook nu op te lezen.
Ach! ach,!'" en de oude man zuchtte
diep. „Ik heb Sir John vurig liefgehad,
maai' ik vrees, dat zijn eiride zeer nabij
is. Wat denkt u te gaan doen, Jonker?"
„Eerst denk ik naar mijn ouders te
gaan, en vandaar zoo- spoedig mogelijk
naar Londen. Als zijn einde zeer nabij
is, dan wil ik daar ook bij tegenwoor
dig zijn".
HOOFDSTUK XXX1Ï.
Bleek, vermoeid en met modder be
spat betrad Alfgar de zaal in zijns vaders
huis. Hij was alleen, daar hij afscheid
van zijn twee makkers had genomen.
Anna Tuften zag op; en slaakte een
flauwen gil bij zijn onverwachte verschij
ning.
„Anna Tuf ton, ik groet u. Waar is
mijn moeder?"
„Ik geloof in den kelder of neen,
in den tuin of' misschien
„Bedenk u gauw', Anna; ik heb geen
uur te verliezen."
Anna rakelde snel haar sluimerend ge
heugen ,op, en na zich even te hebben
Maagpijn,
krampen, brakingen, slechte spijsvertering,
verstopping enz., moeten spoedig zwichten
voor Fosters's Maagpillem, liet ideale, zacht
w-erkende laxeermiddel. Prijs f0.65 per
flacon, alom verkrijgbaar. (6)
niet op hooger plan stelt dan de man
nen, die in den oorlog hun valei)and
in den steek lieten en tot den vijand
overliepen.
Het is niet le doen om hen alsnog
te bewogen, zooals politiek fatsoen vraagt,
uit de Kamer heen te gaan. Hun im
moreel bedrijf behoort echter aan den
schandpaal te- worden geslagen, al ware
't alleen om anderen van een herhaling
van hel spel terug te houden en om de
kiezers te laten zien en tasten, dat, als-
zij nog een-s geloof zouden willen slaan
aan groepen, die hen -oproepen voor Can
dida,!en, die van de politiek niets weten
willen, -of zich bewust, laten beetnemen
en bedriegen. Zij zien hieruit tevens, hoe
weinig kieskeurig de liberalen zijn bij
liet maken van satelieten. Het zou oh?
althans'zéér bitter van haar tegenvallen,
indien de Katholieke Staatspartij, zoo zich
ini den loop der zitting een als neutraal
gekozc.no plotseling' als Katholiek ontpopte
en zich hij haar aanmeldde, niet de deur
voor den neus toewierp-.
Het keerpunt in de crisis.
Engeland' sc-hijtit er aan Itoie te zijln
om die eeonomnsehe- crisis fe haven
te koimen. S-ho-rtt, tie minister van
binnenlainidische zaken, beeft Zaterdag
in een te Cardiff gehouden red© |cfe
overtuiging uitgesproken, Üa,t En-geland!
het, keerpunt van de- malaise- bereikt
had;. Hij! geloofde, dat het tijdperk'van
voltrouwen te-rug zou koeren. Het wol-
beldrijï in Yorkshire- en het katoen-
beldrijf in Lancashire krijgen meer ver
trouwen en in Northumberland hoopt
mon op herleving, van den uitvoer. De
katoenspinnerijen van Coats tie Pais
ley werken weer "het normale aantal
uren. Do vooruitzichten wo-rdten thatts'
goed genoemd1.
Korte Berichten.
Do vliegenier-waarnemer, die in
de buurt van Ballinamena (Ierland)
door rebellen ontvoerd wais en bin
nen achtenveertig uur vrijgelaten
meest worden, daar anders acht hui
zen ve-rbranld' zioulden woriden, i's in
derdaad terecht gekomen en i,n vriji-
heid gesteld.
Vijfentwintig oud-soldaten, aan
wie de I-e-rsche verkavelingisc-oirrtmis-
sie lam!d heeft aangeboden in New-
market, graafschap C-ork, hebben al
len -een brief ontvangen, waarin hun
aangezegd wo-rdt, dat zij, indien zij'
het lam aannemen, voor een Sinn-
Fein-hof gebracht en doodgeschoten
zullen worden. Anid-eren die- met de
commissie onderhandelden, zijn gei-
waarschuw-d, om binnen zeven da
gen dte streek (e verlaten. Anders zal
voor 4 Maart de doodstraf aan hen
voltroikken worden. Landeigenaars in
de streek zijn ook met den dood be
dreigd:, indien zijl land' aan de com
missie verk'oopen.
bedacht, zeide zij: „Wacht, nu herinner
ik mij, dat ik haar een tijd geleden de
achterkamer heb zien binnengaan, maar
ik weet niet of zij er nog is."
Alfgar nam den klutsten weg om de
vraag op te lossen-, en opende de deur.
Lady Che-yne en Githa zaten samen in
de kamer, druk werkende en pratende.
„Alfgar!" e-n zij stonden g-p- om hemi
te begroeten, maar zagen dadelijk, hoe
ontdaan en wanhopig hij er uitzag. „Wat
is er ge-beurd?" vroegen zij beiden tege
lijk. i]
„Wat wij ireeds lang vreesden. Sir John
is gevangen genomen."
Hij ging zitten, verborg zijn gelaat in
de handen, en kermde hardop. Githa legde
haar hand op zijn schouder.
„I's er geen hoop?"
„Hoegenaamd niet."
„Hef is vreeselijk. Hoe is het geheurd?"
vroeg Lady Cheyne deelnemend. „Het
zal uws vaders hart breken."
„Mijn vadert Hij is niet voor hem
geweest, wat hijl voor mij was," zeide
Alfgar hartstochtelijk. „O, da,t jk voor
hem sterven kon. Zijt gij niet verbaasd;
miji veilig hier te zien; terwijl Sir John
gevangen is?"
„Neen, ik zou u nooit kunnen wan
trouwen, Alfgar", zeide zijn zuster kalm.
(Wordt vervolgd.)
