m, tm
f
Maandag 13 December
IA'
i
GIT H A.
ëüiwsaiftd.
Jtfo
63
igkabinel
feuuleton.
in schril ving:
es.Ml
TH. L. LOUWEN
srste en een
ime BoerenU-
of Zoon,
agnes giberne.
s»ug aan.
nbir John
ÏHTENDE
werking van
ALSEM is» een
r hei), die ze
:ten. Geneest
«den ia één
per does. 3
5NW-
JEN
II
»i p
Ot)
nar-, *tng
Uitgave van
i fjaaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
IjANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ - L- BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG-
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3,
Losse nummers f0,06
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting
Be wij «nummers 5 cent.
bleekzucht,
ruüpijn,zwakte,
duizeligheid.
INHARDT51
tBLETTEN
[au APOTri.CM OftOStSTElV
mtant
boefje, bewoond
L. RIJK, aan den
eke. Iuschrijvings
averen vóór of op
Scember 1920, ten
fcn Notaris H. W.
e 's-Gravenpolder,
i inlichtingen te be-
•den ingewacht vóór
nber a. s. bij J. A.
.Vemeldinge, waarin
anwrjaiugen worden
aangebodeni
notonwortel opge-
letter A bureau vac
KOOP:
in een wette Ko'i
m, bij J. DE KORTE,
lm. Meliskerke).
KOOP:
Ids Werkpaardel
•agend, bij C. VA^
euw-en St. Jooslacd.
IKOOP: W
ste Drawer,
wd in alle tuig, W
(ELSE, Westkapelk
KOOP:
bo goed als weuw
renwagen bij J- -
r, Breestraat, M buig'
det Mei f
Mende KNECHT
jdeWED.J.FRAÜSÏ
li a. s. een Uf
piKNECHT
„de gevraag* voor
|n hoefbeslag.
nsplaat.
|rt 1921 wordt ||l
,de Knecht
fst met^e0RDESK
AN DE VOORO^O!
edericapolder).
og beschikbaar
[art benoodigd
rden kan °al^a,u,
[LUK, Sparo'
DE MIL1T1EWET EN DE A. R. CLUB.
In ons Vrijdag,no. maakten wij reieds
«enige voorloo-pigie opmerkingen naai' aan-
leiding van de plannen van minister Pop
ten opzichte van verzwakking onzer weer
kracht; want daar komen de door dozen
bewindsman voorgestelde ontwerpen -ei-gen-
lijk op neer.
Doch juist daags te voren had De
Standaard in een artikel „Waarom
aanvaard?" de aanvaarding van de ont
werping aangekondigd op voorwaarde dat
'de weerkracht geen schade lijdt.
Het Vaderland van Zaterdag con
cludeert hieruit dat onze partij in de
Kamer, die altijd tegen verzwakking on
zer weermacht beeft geageerd, haar draai
f genomen hfaeft.
Het blad maakt daarbij bereids den heer
Colijn, den toekom^tiglen leider onzer Ka
merclub' verdacht, als zou hij daarom
niet reeds nu doch pas in 1922, deze
taak op zich willen nemiein.
Het blad toch schrijft:
De and-revolutionaire Kamerfractie
zal' zich om Coalitfeoverwegiiugen bij de
plannen van Minister Pop neerleggen,
en de partij nleemt dus haar draai. En
dit zou den heler Colijn den plicht op
leggen, om, wanneer de Militie wet in
de Eerste Kamer komt, deze namens
zijne partij te verdedigen, en dat is te
veel gevergd. Hij heeft toch, als leider
der partij, in zijne Deputatemrede op
15 April 1.1. uitgesproken, tien sterkste
gewaarschuwd tegen vermindering van
de legermacht. En ervaren politicus, als
hij is, wil hij zich in 1922 de handen!
niet gebonden zien door een praecedent.
De leden in de Tweede Kamer mogen
vóór stemmen, zullen dat zelfs in zoo
grooten getale moeten doen, dat er van
breuk in de Coalitie geene sprake zal
wezen; in de Eerste Kamer zal 't Hooft
natuurlijk tegensputteren, zooals hij het
tegen bet Vrouwenkiesrecht deed, maar
de partij als partij zal Pop's plannen
steunenWat trouwens ook uit de rede
van Mr. Rutgers bleek. D,e heer Colijn
treedt hiermee in de voetstappen van
zijn grooten voorganger, die de anti
revolutionairs Kamerfractie genadiglijk
veroorloofde vóór Talma's Bakkerswet
te stemmten, maar daartoe zelf niet wil
de overgaan, en thuis bleef."
Wat dit laatste betreft mogen wij 't blad
wel opmerken, dat dr. Kuyper de quaestie
Jvan den Bakkersnachtarbèid reeds in zijn
ontwerp-Arbeidswet van 1904 geregeld
had, ,en derhalve daarvan in 1913 niet
behoefde af te wijken; hij was ein bleef
derhalve tegen het Patroonsverbod; wat
echter andere a.-r. Kamerleden niet be
hoefde te beletten daar w,el voor te zijn.
Hij wilde zijn meening in dit geval niet
opdringen. Was. dit soms ook al niet goted?
En wat nu hiet eerste gedeelte, den
heer Colijn betreffende, aangaat, dat hij
Inch in 1922 de handen niet gebonden
wil hebben, hiertegen merken wij aan,
uat zijn standpunt in zak© onze wieier-
'uacht, kortelijk door hem uiteengezet iu
Deputatenvergadering van 13 April
20 hierop neerkomt dat, zoolang men
beschikken kon over ©en groot aantal ge
durende de mobilisatie geoefende man
schappen, het toelaatbaar werd geacht om
Steuren,de ©en paar jaren te bezuinigen
PP het aantal mandagen. (Mandagen
18 het product van het aantal mannen
rrfr, wapenen en het aantal dagen
v&rblijf onder de wapenen.) Dit
en Nlö'd
j W.VAN OVË
[attendijke
JIENSTB00%
erenstand, te§
k VlisS
gerstraat o,
If)
gen'' Wenk'e Githa en Joan haar tc vol-
ru„'rz'jn<l de andere cham'brières te-
di-t a'U eigene kamer. Alfgars vaar-
F riKSn,1,a°ers b^geunien de zware wapen-
si,. A van Lord Cobham los te maken.
I eend °(riergfng de bewerking zwij-
E 2f,ifLielp niet, zooals gewoonlijk,
inoeid. k', gelaat droeg eene ver-
Ij^ «re, bekommerde uitdrukking, die Gi-
t I?iet herinnerde, daar ooit op
Ben te hebben.
boordvraag, indien zij al ge-
item i onbeantwoord. Zij stond
ezorgd aan te zien, maar herhaal-
di« „.AA? n'et' en wachtte zoo aedul-
ihawJ5^ tot h'et haar gemaal zou
kina i>ai' a'^es vertellen.
'A.was Alfgar met zijn werk ge
en -,r hij staan om verdere be-
fepeiJ* Aach,ten- Sir J°ha stond in
|p 2|jn yerdiept, zonder acht te slaan
fsgstii' mSevmg. Lady Cobbam za.g hem
F'iioeid bracht
gij zijt, geloof ik, vrees-dijk
zij uit. Haar stem
nu kan geschieden op twieeëriei wijzie;
n.l. door ©en kleiner aantal manschap
pen van plusminus 23 duizend per jaar
in te lijven voor den normalen tijd;
of door hetzelfde aantal te behouden, maar
d'eze gedurende een korteien tijd te oefe
nen,
Bet laatste verdient in het algemeen de
voorkeur boven liet eerste.
Voor wie deze gedachte iets breeder
uitgesproken wenscht te zien, brengen wij
die volgend© regels uit bladzij 20 van
bovengenoemde rede, „Toevende dage
raad" in herinnering: In 19121913 heb
ben wij ©en organisatie in het leven ge
roepen, die ons geve nzou een leger, (de
landweer inbegrepen) van ruim 200.000
man met een geleidelijke aangroeiende ge
oefende landstormreserve van 170.000
man. De tijdens dien oorlog getroffen voor
zieningen hebben er toe geleid, dat deze
sterkte van 370.000 geoefende mannen
niet alleen eerder bereikt werd dan des
tijds voorzien werd, maar dat zij zelfs niet
onbelangrijk werd overschreden. De juiste
cijfers zijn mij niet blakend, maar ik zal
wel niet ver van de waarheid zijn, indien
ik de totale le-gersterkte bij het eind©
van den oorlog op, ongeveer 450.000 man
stel. Welnu, laat ons dat apparaat nog
oen paar jaar behouden, zooals het was,
toen wij tot demobilisatie overgingen. In
twee jaren tijds zullen wij toch wel ©enige
vingerwijzing hebben, welken kant het op
gaat. Persoonlijke lasten brengt dit niet
meer, want de menschen zijn naar huis.
Kosten van beteekenis evenmin. Maar
waar is dan de bezuiniging, zoo vraagt
ge opnieuw? Die bezuiniging moet hierin
gevonden worden, dat de jaarlijksche lich
tingen van 1920 en 1921 niet voor den
normalen oefentijd onder de wapenen wor
den gerofapien, maar voor een belangrijk
kortere periode van bijv. 2% maand, met
bet doel zie alleen zóóver tie oefenen dat
ze, ingeval mobilisatie noodig blieek, bij
de depóts verder geoefend konden wor
den.' Dit stelsel zou een belangrijke be
sparing opleveren en onze militaire positie
te land in bet tijdperk van afwachting
volstrekt onaangetast laten."
Wat nu dit ontwerp aangaat, heeft de
Régielering verklaard niet te bedoelen ver
mindering onzer weerkracht, doch onz,e
club heeft gehandhaafd haar bezwaar, dat
deze verzwakking niet zal uitblijven. Hoe
zou 't anders kunnen bij vermindering
van contingent! Het resultaat zal toch wel
verschillen of men 23 duizend dan wel
13 duizend man oefent; en of men om de
jaarlijksche 10 duizend man te verkrij
gen loot, dan wel idle in ieder opzicht
meest geschikten aanwijst, gelijk wij in
ons no. van Vrijdag bereids ter sprake
brachten. 1
Waarom dan de a.-r. partij ten slotte
met 't ontwerp mlee zal gaan?
Omdat de regéering bij wijziging heeft
vastgesteld, dat de vermindering van het
contingent slechts voor leenmaal is be
doeld, en dat dieze vermindering van con
tingent een compensatie vindt in de land-
stormvoorzieningen. "Hetgeen zeggen wil
vermindering van 't aantal jaarlijks op te
roepen dienstplichtigen zal gepaard gaan
met versterking van de landstorm. En te
recht; want het groot voordeel van het
groot aantal geoefenden, hetwelk de mobi
lisatie ons naliet, zou in 't tegengesteld©
geval ons ontgaan, en dat mag niet.
Voorts staat vast, dat, wanneer omtrent
bet definitieve plan der Regeeriing, hetwelk
zij in haar Memorie uiteenzet, voor 1
September a. s. niet beslist is, de oud©
scheen hem tot de Werkelijkheid terug te
roepen, en hij hief zijn oogen met een half
verschrikte uitdrukking tot haar op.
„Ik ben wat vermoeid, lieve Joan", zei-
de hij, „maar het is meer vermoeienis
van den geest dan van het lichaam."
„"Wat is liet dat u zorg baart?" Wilt gij
het uwe Joan niet zeggen?"
Ilij zag treurig op zijn schoon© vrouw
neder.
„Och Joan, het ware mis'schien beter
voor u geweest, indien gij nooit de mijne
waart geworden. Er zullen waarschijnlijk
dagen komen, waarin gij dit dikwijls tot
u zelve zeggen zult."
„Sir John, wat zijn dit voor woorden?"
vroeg zij verwijtend. „Meent gij waarlijk,
dat uwe Joan zóó iets denken of' zeggen
zou?"
„Neen, maar het is om uwentwil, dat
ik bezorgd ben, alleen om uwentwil. Lieve
vrouw, er dreigt een storm, en ik weet
niet, hoe ik daaraan ontkomen kan".
„iDe Koning", zeide zij beslist, „uw
eigen trouwe vriend, 'h ij zal u toch stellig
redden uit de handen dier bloeddorstige
priesters; het gevaar komt immers van
hen."
„Ja, van niemand anders. Uwe gees
telijke meesters en onderwijzers, mijn Joan
hoe kunt gij ze nog bij dien naam
noemen
,,'t Is niet uit angst en niet uit liefde,
toestand weer wordt hersteld, en de tien
duizend, die ©erst thuis bleven, zullen!
moeten opkomen.
Derhalve door nu tie stemmen voor het
voorstel der tijdelijke inkrimping van het
contingent tot 13 duizend, bindt die, a.-r.
club zich in geen geval voor de toekomst.
Het staat vooi' ons vast, dat de de fi
ll i t i e v e hervorming onzer weermacht
niet kan ondernomen worden, zoolang niet
de invloed van dien Volkerenbond op het
bewapeningsvraagstuk merkbaar, wordt.
Doch inmiddels blijven wij zoeken naai'
een stelsel van legervorming, dat ona©
weermacht niet verzwakt; voor de Re-
geering aannemelijk isgegrond uitzicht
opent op bezuiniging; en onze menschen
aèo weinig mogelijk blodtstelt aan de ver
keerde invloeden, die in de kazerne op
hen inwerken.
Over de vier eischen in een volgend
nommer.
Twee aangezichten.
„Ik sta paf van de houding der onder
wijzers, en sluit mij volkomen aan bij het
protest van den beer Prins. Het Zaandam-
scbe gemeentebestuur had toch zeker
moeten kunnen rekenen op de medewer
king der onderwijzers, waar het de onder
wijzers altijd zoo ter wille is geweest.
Het is wel eigenaardig, dat dit ambte-
naarscorps in elk adres van welken aard
ook, steeds den mond vol heeft over bet
belang van het kind. Zij vragen ver
lenging van vacantie in het belang van
het kind, eischen loonsverhooging in hel
belang van het kind, steken een sigaar op,
koopen een nieuwen hoed, alles in het
belang van bet kind, zij gaan met het be
lang van het kind naar bed en staan er
mede op. Maar nu zij werkelijk eens iets
konden doen, in het belang van het kind,
lieten zij dat maar liever aan de niet-
onderwijzers over. Dit is een houding,
die althans het Zaandamsche gemeentebe
stuur aan hen niet verdiend heeft. De
onderwijzerssalarissen zijn nog lang niet
hoog genoeg, maar dat zij nog zijn, wat ze
zijn, is voor een groot deel te danken
aan het Zaandamsche gemeentebestuur,
dat de omderwijzierssalariss'en op een peil
heeft gebracht, waar minister de Visser
moeilijk beneden kon blijven. Spreker zal
dezie houding de^onderwijzers onthouden,
als de beenen weer eens bij hem komen
in het belang van het kind."
Dit is gezegd door.den beer Duys,
wethouder van Zaandam, in een raads
vergadering.
Jawel, diezelfde mijnheer Duys, die ook
Kamerlid is, en die de laatste dagen (bij
de behandeling der onder wij zer ssalari s sen
in de Tweede Kamer te keer ging als 'n
kwajongen.
Janus met, tweie aangezichten.
(Zieeuwschje Ot.)
De Toestand.
De met spanning verbeide redevoe
ring van Lloyd George is dan nu uitge
sproken. Zij bevatte ©en belangrijka ver
klaring over de regeeringspolitiek in Ier
land. Lloyd George gaf toe, dat de regee-
nng„ in verband bad gestaan met ver
schillende personen, die zich beijverden
onï tot een vrede in Ierland te geraken,
docih er hadden geen onderhandelingen
plaats gevonden.
dat ik hen blijf aanhangen, zooals gij weJ
weet. Maar wat zegt de Koning?"
„Ik heb den Koning zóó vertoornd, mijn
Joan, dat hij mij niet weder wenscht te
spreken." <-
Zij wrong wanhopig de handen, terwijl
alle kleur uit. haar gelaat week.
„Mijn echtgenoot - wat bezielde u,
dat igij aldus uwe eenige hoop, uw e enig en
steun wegwierpt?"
„Ik heb een beteren en machtiger steun
lieve Joan. Ik zou in een treurig geval
verkeeren, indien ik nu op niemand anders
vertrouwen kon dan op een aardsch ko
ning."
„Iieeft die Koning u hierheen gezon
den?" vroeg zij.
„Neen; ik ben uit eigen beweging hier
heen gekomen, niet ^>p bevel van den
Koning", antwoordde hij.
„Ik vrees, dat men u verkeerden raad
heeft gegeven", zeide zij aarzelend.
„Wat wilt gij, mijn Joan? Het is op
niemands aanraden, dat ik aldus iieb ge
handeld maar waarlijk, indien ik nog
één dag langer in Londen ware gebleven,
dan zou ik vóór den avond in de macht
van Bisschop Arundel geweest zijn."
„Zij doen heel wat kwaad, hij en zijn
volgelingen", zeide Lady Cobham met
warmte. „Mijn gemaal, wat wilt gij thans
doen?"
„Ilier eenigen tijd blijven, mijn Joan,
De regeering was er van overtuigd,
dat de meerderheid van "het volk in Ier
land angstvallig naar vrede uitzag, doch
dat degenen, die de politiek van moord
en brandstichting beheerden, niet bereid
waren, om vrede te sluiten.
Daarom zou de regeeiing zich aan de
politieke gedragslijn houden; ten eer
ste een zoo- fel mogelijke campagne tegen
do kleine doch 'hardnekkige minderheid
die moord en gewéld pleegde als politiek
middel ten tweede zou de regeering aan
moedigen al degenen, die een eervolle
oplossing wenschen te bewerken en zich
leenen tot alle onderhandelingen, die een
werkelijken en blijvenden vrede beoog
den.
De minister verklaarde verder, dat de
regeering van plan was, om de krijgs
wet af te kondigen voor sommige gedeel
ten van Ierland. De regeering zou op-
eischen alle wapenen en uniformen in
die districten, op een nader vast te stel
len datum- zoodat alle personen, die na
dien datum nog in het bezit van wapens
worden bevonden, zouden behandeld wor
den ais rebellen, voor den krijgsraad
worden gedaagd en eventueel tot de
doodstraf zouden worden veroordeeld.
Dezelfde straffen zullen worden toe
gepast op al degenen, die uniformen drar
gen of die rebellen zullen huisvesten.
Dat wordt dus een scherpe strijd eener-
zijds terwijl toch, ook anderzijds, althans
volgens Lloyd George de hand der ver
zoening blijft uitgestoken.
üc „Times" bespreekt de rede van
Lloyd George en zegt, dat men de stren
ge plannen van den premier tot invoering
van cle krijgswet dn Ierland niet als on
redelijk kan beschouwen. Het is noodig,
een wig te drijven tusschen de misdadigers
en de groote nalas,sa van het Ierscne volk.
Het blad wenscht ten slotte Lloyd. George
geluk, dat hij den moed heeft gehad,
om de eerste stellige tegemoetkoming van
Sinn Fein halverwege tegemoet te gaan.
De voorstanders van de ontwapenings-
idee willen nu ter vergadering van den
VolKenbond te Genève een ernstige po
ging wagen.
De ontwapeningscommissie heeft n.l.
Vrijdagmorgen in openbare vergadering
eenstemmig, Lij stemonthouding van
Frankrijk en Japan, het voorstel-Lange
(Noorwegen) aangenomen tot uitnoodi-
ging aan den volkenbondsraad, om allen
regeeringen te verzoeken zich bereid te
verklaren tot de internationale overeen
komst, dat do militaire budgetten niet
meel' zullen verhoogd worden, tenzij in
bijzondere gevallen, met toestemming van
den Volkenbondsraad.
Een studiecommissie van mannen van
politieke, sociale, economische competen
tie zal intusischen zoo- spoedig mogelijk
do inkrimping der bewapening bestudee-
ren en plannen dienaangaande indianen.
Als dit voorstel-Lange door de alge-
meene vergadering wordt bekrachtigd,
wat, helaas gezien de houding van Frank
rijk en Japan nog twijfelachtig is, zal
dit de eerste feitelijke sphrede op den
weg der Ontwapening zijn.
De Nederlandsche afgevaardigden Mi
nister v. Karnebeek, gouverneur-generaal
Fock en professor Stray eken zijn inmid
dels gisteren naa.r Nederland terugge
keerd. Aan oud-minister L-oudon proces
sor van Eysinga en mir. Loder is de ver
tegenwoordiging van Nederland geduren
de de laatste week der Volkenbondscon
ferentie toevertrouwd.
De Volkenbondsvergadering zal Zaler-
oni1 te 'zien of de stemming van den
Koning jegens mij ook verbetert. Ik ben
tot hiertoe zijn getrouwe dinaar geweest,
en als zijn woede bekoeld is, geloof ik
niet, dat hij gaarne zien zou, dat mij iets
kwaads overkwam".
„E,n als zijn woede niet bekoelt",
zeide zij met bevende lippen. „Als zijn
stemming jegens u niet verandert in
dien u geen andere weg tot veiligheid
overblijft dan dat gij uwe uwe
dwalingen herroept."
„Dat zal jk nooit doen", antwoordde
Lord Cohham kalm. „Ik ben bereid, lieve
Joan, tot alles wat mijn Heer mij te dra
gen wil geven".
En pc'h afkeerende van zijn weenende
vrouw, zeide Lord Cobham vriendelijk
tot Githa:
..Wie denkt pij, lieve Githa, dat wij
heden op de heide ontmoet hebben?"
Githa wist niet wat te antwoorden;
doch een blik op Alfgars bleek gelaat,
maakte haar duidelijk wie bedoeld werden.
„Sir Reginald Margaret riep
zij uit.
„Juist. Ik was zeer verbaasd haar daar
te zien, en zij zeide miij, dat het Lollar-
disme de oorzaak was, dat zij en wij
moesten scheiden. Behalve dat weet ik
niets. Er was geen plaats om te schuilen
in de nabijheid, en het redende hevig.
Toen üjk haar in Gods hoede aanbeval,
Rftfilames.
Nier- en Blaassteenen.
Van de velé kwade gevolgen van over
tollig urinezuur en niierzwakte is steen
vorming in de nieren of blaas wel het
meest te duchten. Maar Foster's Rugpijn
Nieren Pillen hebben, in zulke gevallen
mienig succes bereikt en tal van gevaarlijke
op-erati ën voorkomen
Spoedige behandeling is het. best, en
de elerste verschijnselen moet men kennen.
Eén pijnlijk gevóél in den rug, waarbij
men behoiefte aan steun heeft, ter hoogte
van de nieren, en vooral het voorkomen
van ©en op steemstof gelijkend bezink-
sd en gruis in die urine, terwijl de loozing
mét eiein brandend gevoel en pijn gepaard
gaat, do-et denken aan de mogelijkheid
van steenvorming.
Steeniem vormen zich vaak, als het urine
zuur aan afvo-er door de nieren ontsnapt,
zich laag na laag rond ean of andera
k-er-n afzet en langzamerhand ee-n harde,
c-ementachtigie massa vormt, die voortdu
rend groot-er wordt.
Slaat d-erhalv-e nooit waarschuwingen
van nierzwakte als rugpijn, urinékwaten,
hoofdpijn, duizeligheid, pijn in de gewrich
ten en léndenen in den wind, maar be-
kamp h-et kwaad onmiddellijk door een
geregelde en matige leefwijze, en met be
hulp van Foster's Rugpijn Nieren Pillen.
Dit geneesmiddel heeft -een scheidende
werking op steenvorming en menigmaal
kwam het voor, dat de steen loskwam,
verkruimel© éu in fijne, zandachtige deel
tjes werd afgevoerd.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn be
Go-es verkrijgbaar bij die Paaiuv Co. len
te Middelburg bij fa. C. Schulte Co.
(40)
dag 18 December, gesloten worden.
Eigenaardig is in den -laatsten tijd h-et
hier en daar weer opkomend streven naar
(een monarchie. De historie in Grieken
land is békend. De monarchistische gezind
heid in Beieren is evene-ens een publiek
geheim, maar nu wil ook Hongarije de
definitieve stap zetten om weer een ko
ning te krijgen. Die- legetimisten hebben
-er bet voorstel gedaan, -den vroeg,eren,
kei zer-koning van Oostenrijk-Hongarije,
Karei ,te bewegen, afstand te doen van
zijn aanspraken op den Oostienrijkschen
troon, waardoor hij „nationale" koning
van Hongarije zou kunnen worden. Een
deputatie zou naar keizer Karei gaan.
Het Fium-e -avontuur zal nog wel niet
spoedig uit de wereld zijn. De Italiaansche
reg-eering wil en zal d' Annunzio flink aan
pakken, maar 't lukt niet bést. De be
manning van de oorlogsbodems, die naar
Fium-e gezonden worden, loopen met hoo-
p-en naar den veldheer-dichter over en heb
ben maling aan de instructies der regeie-
ri-ng. Daardoor staat de regieering zoo goed
al smacbtieloos.
Daling der kolenprijzen?
De „Echo de Paris" deelt op gezag-
van 'm vertegenwoordiger van net een-
j traal syndicaat van kolenimporteurs
mede, dat de kolen binnen drie maan
den wel met 50 pet. in prijs kunnen
dalen. Dit komt hierdoor, dat Amerika
thans met zijn uitgebreide organisatie
voor den kolenuitvoer gereed is. Ame-
tika's uitvoerprestatie is enorm groot.
Binnen enke-le weken zullen Ameri
kaan sche kolen tegen 15 dollar p-er
ton in Frankrijk aankomen en daar
door zou de prijsdaling, waarvan bo-
begon zij een oo-genblik te schreien. Maar
ik ;had niet verwacht, dat onze luchthar
tige Margaret zoo moedig in de voorste
gelederen Tien .strijde zou trekken".
„Zij is in den laatsten Ijjd niet lucht
hartig geweest", zeide Lady Cobham. En
toen zij en Sir John te zamten in bizon-
derheden -Margarets vertrek bespraken, ter
wijl Joan er naar luisterde, wenkte Githa»
Aifgar, om naast ha|ar in de vensterbank
te gaan zitten.
„Hebt gij met haar gesproken, Alfgar
vroeg met zachte stem, terwijl "haar
hart voor hem bloedde.
„Slechts een enkel woord- >Sir Regi
nald bewaakte haar angstvallig. O Githa,
het is zoo hard onze vroolijke, onze
edele Margaret
„Edeler thans dan ooit te voren", zei.
de Githa vriendelijk. „Wat zeide zii
tot u?"
„Zij liet mij haar hand nemen; maar
toen ik zeide: „Gij zult nog eenmaal
de mijne worden, Margaret", antwoord
de zij: „Neen, ik laat u vrij, wij namen
afscheid, misschien voor altijd in dit le
ven I Maar daar hoven wacht ons het
Huis des Vaders, en ik ben thans met
u op weg daarheen."
(Wondt vervolgd.)
i i i
