üinsrïag 7 December S920
GITH A.
ring te koop
iddelburj.
•e Olmen,
re Olmen,
sschen,
re Olmen,
•ijving te koop
O
58-
n bij inschrijving
ILAND, SltL
ILAND,
Tost breel Mz„te
een Werkpaard, 13
iehoekkachel,
[boud, Koudekerke.
TE KOOP:
tomende Springs^1
l keulen, biggeke^
TE KOOP:
e Kalfvaarzen»
iagt eene
er de naaikamer
35e Jiiar^aug
i-rdt ook Wel
j, Kosjer en
ren), sjache-
ijven), waar-
dat 'n on-
s ine esje (uit-
de loterij);
lef (moed)
ip), schlemiel
.en) waarmee
(ontvluchten,
is 'n typisch
ogie op den
efen (dief en
(Builen.)
VAN DER HAVE:
daboomen,
ingschen weg te
iard „Pomona" te
aan het Verloren
ide, en
loeve" te Kloetinge.
:ant.
liljetten voor eikei
k worden ingewacht
aterdag 11 Decern-
kantore van den
ÏUVERS te Kapelle,
en verkrijgbaar zijn.
n perceel weiland in
gemeente Oudelande.
oor werkhout. IJ®,
doet dhr. H. A. MOL,™
lichtingen geeft L.
te 's Gravenp'older,
vingen worden inge
K Dec. a.a
7 jaren
(4 Gem. 290 R.)
en Vlissingschenwej, if
igen
,fl. (4 Gem. 27 R.)
[en Vliss. weg, onder
O - en W. Souburg,
- geschiedt door den
i worden verstrekt
p PAAP te Vlissingen,
ichry vingsbiljetten wor-
sht vóór 10 Dec. a.s.
tee, vosbles oud 9 jaar I
ilendragend oud 3ja«.
Veersche weg, Veer*;
TE KOOP:
aars, rekening 6 De&
ei door huwelpk e"
odigd, bij P- DE POT 1
weg, Koudekerke.
TE KOOP: Ui
.NDIJK te baarde,
ig 13 en 25 Decern^*!
Mei y i
ii oi aankomende W
bij J. DE
ht of aankomende W
die melken kan.
Huis Halfweg-
)ERZORG" te MiddjfJ
,n met en om i°kch
Directeur.
Uitgave van
je Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
„ANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
yiRMA F. P. DHUIJ L. BURG-
Drukkers
Josterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementspnjjs:
Prijs per 3 maanden fr, p. post f3,—
Losse nummers £0,011
Pnjfs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
in UUil 1"U'U 8- 'gtttl
rucq, hakker, 1
idem jjl
■HP''1
TWEEËRLEI PHILOSOFIE.
Wanneer de sociaal-democratie alleen
een «economisch Verschijnsel ware, dan
zou zij in onzen tijd dien schijn voor
zich hébben, den arbeiderzet ware geluk
|e hebban gebracht. Maai' zij hieeft ook
nog daarbij een religiieus-fiinancieelen kant.
Erger nog om haar te kenoien en te ver
staan, moet men niet blijviein staan bij
fle loonsverhoogingen len de verbeterde
levensvoorwaarden welke zij pretendeert
flen arme gebracht te hebben, maar moet
men terug naar haar oorsprong. Want
aan de .eischen der „zwoegende massa"
voor het volle levien zal zij nimmer kun
nen voldoen. „De lieiuzie, diat bet socialis
me bet einde van het kapitalisme zou
zijn, is volkomen waar in dezen zin ,dat
het socialisme de ontbinidingsldiemen van
alle sociale levien in zich bevat. Daar
om is het socialisme en is de. sociaal-
democratie een maatschappelijk gevaar".
Zoo schreef reieds jaren geleden bet
Kamerlid Bulten in Hiet Centrum.
Een opmerking, die nog geldt en als
waarschuwing dienen kan voor allen die,
alleen ter -wille van materieel voordeel
on genot ,d<e strijdleus van heit socialisme
stjjven.
Bij de opkomst vaar het liberalism© is,
reeds in de teerste helft der vorige eeuw,
tegen het liberalisme gewaarschuwd. Men
he ai niet geluisterd, ien in breede rijen
bet liberalisme gevolgd en gesterkt. Men
geloofde niet aan de mogelijkheid, welke
voor profeten van bet niet-diemkend deel
zekerheid was, dat het liberalisme de
wegbereider voor erger, namelijk voor het
socialisme was. En zeer ook heeft men bij
de intrede van de soiaal-democratie ont
kend, schoon 't ook weer door voorgan
gers voorspeld was, dat het socialisme
eenmaal in 't oog zijner eigen geestelijke
kinderen conservatief zou zijn, en voor
nog Tooder gevaar op de vlucht zou slaan
zoo bet er zich niet bij zou aanstuite|n,
gelijk de sociaal-democraat Van Zadiellhoff,
een gewezen openbaar onderwijzer, in de
Kamerzitting van Vrijdag ons biergids
beeft aangekondigd, dat de socialisten na
tuurlijkerwijs doen zullen.
Al is dan ook 't gevaar groot, dat het
socialisme binnen afzienharien tijd door het
bolsjewisme zal overvleugeld worden, toch
blijft het de geestelijke vader zijner opvol
gers immers als zoodanig reeds ieen gevaar.
Doch meer nog om diem vijandigien geest
tegen den Godsdienst, die bet drijft, on
danks het feugenwoord dier sociaal-demo
craten, dat zij godsdienst als privaatzaak
beschouwt. Zij toch is zich maar al te zele'r
bewust, dat in ©e:n maatschappij steunend
op den granieten onderbouw van het ware
Christendom geen verwikken of verwegen
mogelijk is.
De tegenstelling tusschen godsdienst en
sociaal-democratie, of beter gezegd tus
schen Christelijke len materialistische phi
losophic in ieen oordeelkundige ontleding
aan-te toornen, mag daarom een verdien
stelijk werk genoemd, worden.
Eenige jaren geleden verscheen in dien
geest een geschrift van .dien katholieken
dr. Meffert. Wijzende op de velerlei uit
spraken van bepaalde sociaal-democraten,
spreekt hij echter als zijn meening uit,
dat men er 'niets aan heeft, om te bewijzen
dat het socialisme krachtens, zijn btegin-
sden den godsdienst bestrijdt. Dit bewijs
fan alleen getrokken worden "uit de eerste
oorkonden: wij moeten terug naar de eer
ste geestelijke vaders van het Socialisme:
naar Marx en Engels en Feuerbach.
Laatstgenoemde leeraarde: „Het blauw
FE UTLTetönT
AGNES GIBERNE.
o—
„Het gebeurde toen Reginald bier was
op zijn doorreis naar Canterbury. Githa,
herinnert gij u, dat Sir John Beverley
ous toen op een avond heeft voorge
lezen over Petras en zijn zonde?
Reginald vroeg mij, of ik een Lollard was
°t niet, en zeide, dat indien ik daartoe
overhelde, mijn moeder mij .hier niet lan
ger wilde laten".
„En gij?"
>,En ik zeide tot hem: neen!"
Margaret hief het gelaat op, dat r.ij
ln de handen verborgen had.
„En ik beloofde hem, dat hij niet be
hoefde te vreezen. Gitlia, wat wilt gij,
dat ik doen zal?'.'
>>Ik zou willen, dat gij dadelijk aan uw
broeder schreeft en uw woorden herriept.
IK zie niet in, wat u anders overblijft".
>,D,enkt gij, dat het noodig zal zijn
over eenigen tijd?" vroeg Margaret,
„ihj komt binnenkort weder hier, en als
p als ik wacht tot dan dan duurt
het. nog eenigian tijd, teer ik naar huis
van den bemiel is het toevluchtsoord der
geloovige onwetendheid". Daarom wil hij
dien mensch, dien hij „de maat van alle
dingen" noemt, vervormen „van theoloog
tot anthropolooig; van een candidaat voor
een toekomstig lieven tot een student van
het tegenwoordig©; van een godsdienst! -
Igem ien politieken kamerdienaar van hemel-
scbe en aai'dsche monarchie of aristocra
tie tot .een vrijien ien zélfbewusten burger
dezer aarde." Hij wil van gieloovigien den
kers maken, van foidbroeders arbeiders,
van christenen beetle menschen."
Op deze Feuierbachsche, materialistische
philosophic berust de opvatting le'n de
uitspraak van den grootmeester van het
socialisme, Marx. Deze kantte zich in be
wuste vijandigheid tiegien den godsdienst,
dien hij een vrucht der verbeelding, een
opium voor het volk noemde. Eien uit
spraak, welke de tegenwoordige Tsaar van
sovjet-Rusland, Lenin, in dien gevel van
zijin paleis of, wilt ge, dat van zijn voor
ganger beitelen liet„Die godsdienst is
opium voor een volk". Hierin zich een
gehoorzaam leerling van diepen leermeester
betoonende.
Voor hem is dan ook godsdienst gelen
privaatzaak. Eerlijk decreteert hij veeleer
dat dit „burgerlijk" uitdenksiel van de
aarde moet verdwijnendat de „memsch-
beid moet bevrijd worden van het spook
van den godsdienst en dat dia arbeider
(het) moet doen in der arbeiders eigen
belang om vooruit te komen in de maat
schappij".
Terecht reageerde destijds de thans
tegenwoordige minister vain Arbeid, mr.
Aafberse, hiertegen dat, zoo Marx den
godsdienst uit de samenleving wil weg
rukken, „hij dan vernielt dia gi'ondien,
waarop men de ei se hen van het prole
tariaat volgens recht en moraal kan ver
dedigen, en bet brute gewield tot «enig
middel (maakt) om tot eein heitere toe
komst te geraken".
Wat in Rusland gebeurd is en nog ge
beurt, ien in Duitschlamd in 't klein gle^
dreigd heeft, heeft de juistheid van mr.
Aiaïberse's stelling bevestigd.
Sociale Berichten.
De achturige arbeidsdag.
Het „Patroonsblad", er aan herinne
rend, dat' de bekende Conferentie te Was
hington heeft vastgesteld, dat alle deel
nemende naties de 48-urig;e werkweek
zouden invoeren, geeft een lijst van lan
den, gerangschikt naar de mate, waarin
zij aan de uitvoering van het artikel no
pens den arbeidsduur (voorgeschreven is,
dat uiterlijk 1 Juli 1921 de achturendag
moet zijn ingevoerd) hebben gewerkt.
Griekenland. Het P'arlemtent
heeft de wet reeds aangenomen, evenals
de 5 andere wetsontwerpen van de con
ferentie.
België. Een wet, bepalende den
arbeidsduur op ,48 uren per week, den
leeftijd beneden welken de jeugd niet
arbeiden mag, alsmede verbiedend nacht
arbeid voor vrouwen en kinderen, werd
door de Kamer aangenomen met 142
tegen 13 stemmen.
Z u i d - A f r i k a. Ingediend bij het
Parlement.
Fran k r ij k. Een wetsontwerp, strek
kend tot ratificatie van de conventie van
Washington, is in April ingediend bij
de Kamer.
Groo' t-Brit tann ië. Er bestond
een ontwerp van wet, gedateerd van
Augustus 1919, hetwelk thans wordt her-
behoef te gaan tot hij met mijne moe-
der heeft gesproken. Vindt gij dus niet,
dat ik wachten kan tot hij komt?"
„Maar Margaret, indien nu die oproeping
naai' uw ander tehuis eens plotseling
kwam, zoudt gij dan, met de verloochening
van Zijn naam nog op uw geweten, uw©
oogen met blijdschap kunnen opslaan tot
het gelaat uws Meesters?"
Margaret schudde het hoofd.
„Ik za.l schrijven," zeide zij kalm. „Ik
zal nog dezen avond aan Reginald schrij-
i ven, om den brief gereed te hebben, zoo-
dra er gefegienbeid is tot verzending. Githa,
denkt gij, dat ik dan vergiffenis ontvangen
zal?"
„Het is niet aan mij, om daarop ant
woord te geven. Maar lieveling, als gij
weent aan Zijne voieten, dan zal de vrien
delijke stem van onaen Heere tot uw hart
spreken en zeggen: Uwe zonden zijn u
vergeven. Hij, die de zonden der wereld
verzoenen wil, zal ook uw© zonde in Zijn
bloed verzoeman. En mij dunkt, Hij zal u
geen enkel verwijt maken, behalve dat
Hij tot u, evenals tot Petrus, zieggen zal:
Hebt gij mij liever dan deae, Margaret?"
„O Githa, ik heb Hem van ganscher
haite lief, en ik heb bet nooit zoo goed
geweten als thans," fluisterdeMargaret.
„Welnu, zeg Hem dat dan, an bid Hem
om kracht voor alles wat gij te doen hebt."
Toen stond Githa van hare zitplaats
zien, ten einde het in overeenstemming
te brengen met de conventie van.1 Was
hington.
Italië. Een wetsontwerp, bestaande
uit één artikel, behelzende ratificatie der
conventie, is door ,de regeering ingediend
op 24 Juli 1920.
Venn zuela. De in Washington ont
worpen wetten zijn aan het oordeel van
het Congres der Ver. Staten van Venuzue-
la onderworpen. Uitslag nog onbekend.
Duit sch land. Een wetsontwerp'
regelend den arbeidsduur is sedert vorig
jaar in studie. Het komt in 'hoofdzaak
overeen met de besluiten van Washing
ton. Echter behelst het een bepaling
zooals ook bij ons ter elfder ure, door
het Kamerlid Dresselhuys werd voorge
steld dat de werkgevers en werkne
mers bij onderlinge overeenkomst een lan
goren arbeidsduur kunnen vaststellen. Zoo'
spoedig mogelijk zal het wetsontwerp aan
het oordeel van den Rijksdag onderwor
pen worden. De regeering ziet geen kans,
af te wijken van de gunstige beschikking,
aam de patroons en werklieden gezamen
lijk eenige afwijking toe te staan.
Ar ge ntinië. Het ministerie van Ar
beid heeft een wetsontwerp in behande
ling. Overigens is de arbeidsduur daar
reeds voldoende geregeld.
lüost e n r ij k is met zijn arbeidswet
geving de conventie reeds vooruit en zal
slechts ©enigle formeel© wijzigingen van
minder belang hebben aan te brengen.
Ch.il i diende een, vrij sterk afwijkend,
ontwerp in bij het Congres.
I n d i Het centraal Gouvernement
onderzocht de teksten van Washington
en raadpleegt do gewestelijke besturen
en belanghebbende organisaties. Nog niets
besloten. Misschien kan in den komen
den winter het wetsontwerp gereed
komlen.
Luxemburg. Is reeds min of meer
geregeld. Maar de regeering heeft het
vaste voornemen 'alles ook formeel in
overeenstemming te brengen met de be
sluiten van Washington.
N i c a ragua. Ter fine van onder
zoek doorgezonden aan het ministerie van-
Pa blieke W erken
Noorwegen. Is in studie bij een
tweetal commissies, om, zoo' noodig, de
bestaande wetgeving in overeenstemming
te brengen met de conventie.
Panama. Onderzoekt de zaak.
Polen. De Regeering bestudeert de
'wetsontwerpen, door de conventie uit
gewerkt.
Z w e den. E,r bestaat een bijna ge
heel overeenstemmende wet van 19 Oct.
1919. Zij heeft een voorloopig karakter
en geldt slechts tot 1923. Vóór dien tijd
zal verandering bezwaarlijk zijn.
Zwitserland. De regeering heeft
do zaak grondig bestudeerd. Een confe
rentie van werkgevers- en arbeidersor
ganisaties zal de regeling van den arbeids
duur zooals door de conventie vastge
steld, nader onderzoeken.
T'sjecho-S lowak ij e. Is door zijn
wet van 10 December 1918 de conventie
reeds voor geweest. De acht-urendag geldt
op, eri haalde eien paar klein© schrijf
tafeltjes uit haai' zak te voorschijn.
„Zie ©ens, lieveling, ik heb deze bij
mij. Zoudt gij nn uw brief niet schrijven,
nu uw hart vol is en uw besluit vast
staat. In uitstel is altijd gevaar, dunkt mij.
Het bloiemenplukken kunt gij wiel aan mij
overlaten."
Margaret dankte haai' ©n begon dadelijk
te schrijven. Eerst had zij moeite hare
tranen te bedwingen, maar weldra was zij
geheel verdiept in haar werk. Na gerui-
mem tijd voegde Githa zich weder bij haar.
„Ik heb de noodig© bloemen geplukt, Mar
garet. Zijt gij gereed om naar huis te
gaan?"
„Githa, wilt gij mijn brief lezen? Ik
zal hem morgen overschrijven ten ter ver
zending gereed maken."
Githa las den langen brief zwijgend
door en zag toen Margaret mlet tranen
in de oogen aan.
„Margaret, gij zult uwe belooning ont
vangen," zeide zij zacht. „Onze Heere
zal u niet vergeten. Denk slechts aan
Zijne woorden: Een iegelijk die Mij zal
belijden voor de menschen, dién zal Ik
belijden voor Mijn Vader, die in de he
imeten is."
„Ach, maar ik weet al te goled welke
woorden daarop volgen „doch hij, die
Mij zal verloochenen voor de men
schen
er voor alle arbeiders zonder uitzondering.
Aanpassing aan den tekst der wetsont
werpen van 'Washington zal geen moei
lijkheden veroorzaken.
Zoover bekend, is er nog niets ge
beurd om do conventie uit ie voeren in
de meeste Zuid-Amerikaansche landen.
■Men bedenke echter, Holland is er
een voorbeeld van, dat dit niet zeggen
wil, dat in genoemde landen de arbeids
duur niet wettelijk geregeld is. Alleen be
duidt het, dat die landen nog niets deden
ter uitvoering der Washingtonsche be
sluiten. Misschien omdat zij 't niet ge-
wenscht vinden, den arbeidsduur te be
perken, misschien, bij andere naties, wijl
zij de materie reeds regelden.
De toestand.
Het was in den laatsten tijd in Duitsch-
liand betrekkelijk kalm. Na al de woe
lingen len de revolutionaire bewegingen
scheen werkelijk de rust -eenigszins weer
gekeerd. Echter begint liet nu weer een
weinig te .roeren. Er zijn w'eer bedenke
lijke symptomen van onrust en agitatie
waai' te nemen. Het zijln nu de post
ambtenaren, die de rust komen versto
ren. Op een door ben gehouden congres
werden twee resoluties aangenomen. In
de eerste wordt met lijdelijk verzet ge
dreigd, terwijl in de twteede de algemeene
staking wordt aangekondigd, wanneer de
eischen niet worden ingewilligd.
De rijksminister der posterijen Giesbert
heeft ©en streng stakingsverbod uitgevaar
digd, waarin wordt gezegd, dat ambtena
ren, die in staking gaan of lijdelijk verzet
plegen, onmiddellijk ontslagen zullen wor
den.
De toestand is zeer gespannen. De be
weging onder de ambtenaren is in Zuid-
West-Duitschland begonnen en van Essen
naar Düsseldorf, Hamburg en andere plaat
sen overgeslagen.
Moge het nog gelukken door onder
ling overleg ean staking als deze te voor
komen.
Het schijnt wel, dat in Engelsch© en
Iersche kringen het verlangen naar ver
zoening sterker wordt. Hiet kan toch zoo
ook niet blijven v.oortgaan. In parlemen
taire kringen is men dan ook van mteening,
dat het buiten twijfel is, of de verbinding
tusschen de regeering en de Sinn Fein-
leiders is bezig tot stand te komen.
Dé arbeidersleider Henderson, het hoofd
van de commissie der labourpartij, die
een onderzoek instelt in Ierland, heeft
©en niet-formieel mandaat van Lloyd
George om de wiegen, die naar den vrede
kunnen leiden, te verkennen.
Deze berichten rechtvaardigen nog wel
niet een tie groot optimisme, maar zij
geven toch eenigen moed.
Sinovjef als portrettist.
Sinovjef, diie ter gelegenheid van den
partijdag der onafhankelijke' ut© Halte ver
toefde, heeft een 'brochure doen verschij
nen, waarin hij de personlen en karak
ters schetst van de toonaangevende onaf-
hankelijken, die tegen de aansluiting bij
Moskou zich hebben verzet.
Hij zegt van Hilferding, den hoofdredac
teur van de „Freibeit": „een geleerde pe
danterie" m „sterk ontwikkelde trekken
van ©en bedriiagielijken beursmakelaar",
een man die zijn impus haalt „uit d©
wachtkamer van den Engelschen diplo
maat, de spreekkamer van een bankdirec
teur, en zoo noodig, van nog twijfelachti-
„Dat is voorbij, evenals met Petrus,
nadat de Heere hem vergeven had."
Toein liepen zij hand in hand naar het
kasteel, heiden voelende) dat zij misschien
nog slechts korten tijd van haar vertrou-
welijken omgang zonden kunnlen genie
ten. Maai' het afscheid was meer nabij
dain zij vermoedden.
Toen zij de ophaalbrug naderden, werd
Githa, die minder in hare gedachten ver
diept was dan Margaret, eeinie ongewone
drukte op de binnenplaats giewaar. Eer
zij tijd had om eenige inlichtingen in te
winnen, verscheenThomas Brooke in de
poort ,en kwam haastig naar haar toe.
„Madame Margaret, uw broeder, Sir Re
ginald is aangekomen."
„Reginald!"
Zij werd doodsbleek. De jongen wierp
een blik vol nieuwsgierigheid op haar.
„Is hij er al lang, Thomas?" vroieg
Githa..
„Hij is ongeveer ©en uur geleden aan
gekomen. U zult hem in de zaal vinden,
madame Margaret. Hij droeg mij op u te
zoeken, en u van zijne komst tie verwit
tigen, daar gij zoolang wegMeteft. Hij werd
ongeduldig."
Margaret liep als droomend voort, Gi-
tha's hand vaster in de hare klemmende.
Wat beduidde dit alles?
In de groote zaal was reeds ©en aan
vang gemaakt met de toebereidselen voor
gei'e plaatsen".
Van Dittmann, een der leiders der vak-
vereenigingtein, zegt hij, dat deze man ver
dient genoemd te woi'dein als eerste can
didaat voor den beul van de arbeiders
klasse, indien Nosfce vervangen moet
worden.
Grispien, de voorzitter dier partij, heeft
telgen geen 'laagheid opgezien, om 'de macht
in handen te houden.
Ledebour is niet alten een oude hans
worst, maar ook een bloeddorstige.
De „Freibeit" btetaalt met gelijke munt,
„Zoo ziet de kwajongen er uit, die aan
het hoofd staat van de derde internatio
nale. Deze plolert bedriegt en beliegt be
wust den Russischen arbeider. Dat is de
woordvoerder van de bolsjewisten, dat
is de president van de derde internatio
nale!"
De ellende in Oostenrijk.
Een aangrijpend beield van de verschrik
kelijke eUiende in Oostenrijk wordt ge
geven in het memorandum, door dte
Oostenrijkscbe vakvereenigingcommissie
ingediend tijdens die. vergadering te Londen
van het Internationaal Verbond van Vak-
vereemigingien. Daarin wordt giezegd, dat
in bet aanstaande jaar ingevoerd zal mofe
ten worden aan meel tot ©en bedrag van.
ten minste 85 millioen dollar of 42,5 mil
liard kronen, alleen om te voorkomen dat
vele Oostenrijkiers den hongerdood ster
ven ,niet om hen tl© behoeden voor ondier-
voeding en de daaruit voortspruitende
ziekten. Dit bedrag moet opgebracht wor
den door ©en bevolking van zes millioen
uitgehongerde menschen, om him een w©-
kelijksch rantsoen te verzekeren van 2,5
pond brood en één pond meel.
I Voor de knapste arbeiders is nu het
j maximum weekloon 1100 klonen. Eén'
pond reusel kost 140 kronen, één pond
i vleesch 100, één pond boter 120, één
pond aardappelen 3,6, één pond steenko
len 2.5 kronen. Van 57.000 onderzochte
kinderen hadden slechts 4667 teen bevre
digenden gezondheidstoestand. Gemiddeld
wegen kinderen van negen jaar 21.2 kilo
i tegen 27.5 normaal, van twaalf jaar 26.5
tegen 35, van vijftien jaar 29.8 tegen 45.
Diep-treurig verschijnsel.
De Pester L'loyd van 1 Diacember be
vat een sombier artikel maar aanleiding
van den .„stroom van zelfmoorden", di©
er blijkens de giem'engde berichten in de
kranten dagelijks te Boedapest plaats heb
ben. Twaalf zelfmoorden op één .dag is
geen zeldzaamheid meer.
Het Hongaai'sche blad ziet in dit epide
misch worden van die zelfmoorden een
zeer ernstig ontbinding svlerschijnsel en een
teieken, dat een steeds grooter aantal
menschen in het tegenwoordig Hongarije
geien uitkomst ziet uit zorg lan ontbering.
j Een mooi denkbeeld.
Teneinde de ellende der werkloosheid
i in de kleeding-industrie te verminderen,
hebben ids arbeiders van ©en groote fa
briek in Cincinnati besloten, hun baantjes
een maainid lang aan anderen af te staan.
Bovendien hebben zij de directie meege
deeld dat ieder werkman die meier dan
25 shilling per dag verdiend©, wat van zijn
loon zou afstaan indien dit noodig was
om de prijaön te verlagen.
Wild-West.
Uit één nummer v,ain ©en Bierlijnsche
i krant:
j Te Hamburg werden op klaarlichten dag
drie loopers v,air een ijzerfabriek, die
250.000 Mark gehaald hadden van ©en
het avondmaal. Lady Cobham stond met
Sir Reginald aan bet verste eind van,
de zaal te praten. Bij de binnenkomst
der twee meisjes keerde zij zich tot haai",
terwijl Sir Reginald naar haar toeliep om
haai" te begroeten en haar naar Lady
Cobham te geleiden. Zij -nam Margarets
hand in de hare ein schrikte er van zoo
koud als die was.
„Mij dunkt, dat gij even weinig verheugd
zijt over die komst uws broeders als ik.
Hebt gij de slechte tijding gehoord, die
hij brengt?"
Margaret zag haai' broeder verschrikt
aan.
„'Slechte tijding! Noen in welk op
zicht? Mijne moeder, Reginald
„Het is de wieinsch uwier moeder dat
gij tehuis komt voor een tijd," zieiidei
Reginald, de laatste woorden aarzelend
uitsprekende.
„Voor een tijd!" herhaalde Margaret op
flauwen toon.
„Slechts voor een tijd," zeide Lady Cob
ham bemoedigend. „Wij zulten onze vroo-
lijke Margaret erg missen, evenals drie
jaargeleden, toen zij een paar maanden
bij familie doorbracht-; maar het is slechts
voor een tijd, evenals toen."
(Wordt vervolgd.)
li;':1
