54 35 e Jaargaug Donderdag December 1990 Middelburg cbinÉ klaqta Ir I HUIS! II ij fcrste Knecht iid benoodïgd. nette Dienstbod® FEUILLETON. GïTH A. me keuze in Keukengereedschap OER HELL, hand te koop: (oop of IN RUIL: |e drieling Menwagnj l te koop: £rpleegster agnes giberne. Zeeuwsche Stemmen. I ccxx. Jhr. Burgemeester. )ok -voor betaald? er u, heer Reijn- jelen avat mij en mij wel hartzeer dat door u aani terugwerkende ld en u helpt be- onien, die het ge- iben, groote som- ren; gelden die op- •n ook door arme J. M. DE- VEIJ. '20. N LOSSING lM-% AdresK. J.VAN LOO it, Middelburg. i af te koop puilt g«ko»M '1.65 de kilo act primed ïh f 1.20 de kit® bij Ay {ravenstraat, M'burg, AIWIPEN ^r«w/ante Artökellen, ix, etiZi enz. Log op het watergebrel lm tijd om uw woning rl! e d i n g te laten |&nbevelend, larststraat C 1132. sricht tot wasfabrieage ma Anschütz Sl Co., hikt te veranderen tot Woonhuis, iNieuwen Vlissingschet gemeente Koudekerk!, 183, groot 142 cA. laarden 1 Januari 1921, zen ten kantore var foOLEN te Middelburr vet Arg. Rundvlees)' L Sehapenvl tegen sclmj ijzen. Dik vet spek 95 cd J. MINK, Vlasm. m"dvu?| en een L en op colling assen, s IW agenmakerij te Oost- BIELS te koop I afkomstig Staatsspoor I kikt voor boerenstand. L j. WILLEMS®, Kort«l ]i53 Middelburg. I jjl letaardappelenen*" stem. Tevens met® iknecht gevraagd, X ,T. KOENE, MehskerMJ gd met Maart een bekwame lofstede „Oost latiou Noord KraMJet |eschikbaar. lei een {ji| 3ENELISSE Cz„ Segoel!| Idelburg. hW LENSHOEK te J1® rasgt tegen 1 J»Qua jj% aken- en binnenmeid- Christelijk GesticW,ÏC' Kom besS i tot UiI len opgeleid. )0, benevens vr| I t en vacantiegeld- litaties aan deD„t1pffiUl INEESHEBR adverteeren is de iwen kooper aan /erschilligen koop«>r' eet wat hij verlangt sde advertentie M", krijgt, een >vensch, nt-^ vóér hij de Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: „AN«GE VORSTSTRAAT 219. (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. D H U IJ L- BURG. Drukkers: Oosterbaan Le Cointre, Goes. De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Prijs per 3 maanden fr. p. post f3, Losse nummers 10,00 Prig's der Advertentiën: 14 regels-f 1.20, elk© regel meer 30 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Bewijsnummers 5 cent. 3 December. Den 3 Dec. 1919 werden de Invalidi teitswet en de Ouderdomswet ingevoerd. Wie zich nog heden voor de Invaliditeits verzekering aanmeldt heeft de volgende voordeeJen lo. Voor 't bekomen van ouderdoms rente op 65-jarigen leeftijd zijn noodig een aantal pi'-emiën gelijk aan 6 zevenden of 3 vierden van 't aantal w-eken tus- scken 3 Dec. 1919 -en hun 6&en verjaar dag. Bij latere aanmelding worden 1248 premiën v-ereischt. 2o. Voor 't bekomen van weduwen- ten weezennenten zullen slechts 15 premiën worden gevraagd. Bij latere- aanmelding .worden 40 premiën geëischt. Na 3 Dec. 1921 kan geen enkele werk man, ouderdom 35 jaar, zich voor deze verzekering aanmelden. Men is dan onher roepelijk uitgesloten. (De Nederlander.) leger van 700.000 man driemaal zooveel uitgeeft, gerekend naai' de 3 eerste maan den van bet begrootingsjaar; in Amerika de legeruitgaven geklomen zijn van 10 millioen pond sterling en die- der marine van 9 op 35; welk bedrag voor 1921 zelfs op 51 millioen is vastgesteld; Ja pan 50 pet. van zijn nationaal budget enkel en alleen aan uitgaven voor zijn „verdediging" uitgeeft, en Brazilië binnen kort met ©en „-dreadnought" leen groot militair vertoon komt geven te Antwer pen." Is onder dergelijke omstandigheden de prediking der ontwapening door de so ciaal-democraten niet ongepast? Of is 't niet, erger nog, ©en misdadige mislei ding? Tegen militaire uitgaven? Ons volk is niet militair aangelegd. Het voelt weinig of niets voor militaire oefe ningen len 'dito uitgaven len prestaties. Dit is een gebrek; dat jaren lang dooi' 't liberalisme is aangemoedigd -geworden. Lang voordat er sociaal-democraten in de Kamers waren, zongen die- liberalen, ook in de Kamers, het lied van „wij kunnen ons land toch niet verdedigen". Tot ten laatste nog meerderen onder het volk 't gingen geloovem; den draak gingen steken mfet het militair „gedoe", scholden op de „vechtjassen", en stem ming maakten tegen wat zij ten onrechte noemden het militairismte-. Onder het liberaal regime was „gene raal" Viruly Vei'bru-gge de lejder dezer anti-militaire actie; later we-rd dit spel letje voornamelijk door -die vrijzinnig-demo craten opgezet, ©n had hun woordvoer der mr. Marchant daarbij de directie. Thans doen het de sociaal-democraten. Toch zal de to on., van hun protest, wel wat meer gedempt moeten zijn, sinds be kend w-erd, hoezeer d-e Belgische sociaal democraten ©en tegengestelde meening zijn toegedaan dan zij. België geeft op 't oogenblik acht maal zooveel uit voor zijn landsverdediging dan vóór den oorlog. En aan deze hoogtere uitgaven doen ook de sociaal-diemocrati- sche ministers Anseele, Destree, Van- dervelde mee. En hun partijgenooten in de Kamer stemden dapper met hen mee. Erger nog: niettegenstaande zij een diensttijd van zes maanden voorstaan een standpunt evenwel dat vrij verstandi ger is dan dat van de S.D.A.P. ten onzent, die „g-een man ©n geen cent" is toege daan hebben ,zjj zich neergelegd bij een tienmaandschen diensttijd.' Mooier nogin de .vergadering van den Volkenbond te Genève heeft de Fransche socialist Lafontaine verklaard, dat aan ontwapening in Europa nog niet kan ge dacht worden. Een opm-erking, geheel in overeenstem ming met de feiten. De Nieuwe Zeeuw sche herinner de ier terecht aan: „In 1914 besteedde Engeland 48 mil lioen pond sterling aan zijn leger, dat toen 172.000 man sterk was. Thans loopen de uitgaven op tot 120 millioen bij een ge talsterkte van 345.000 man. En voor de vloot zijn de kosten geklommen van 47 op 76 millioen pond; terwijl in datzelfde jaar in Frankrijk het legerbudget op 38 millioen stond, en het nu voor ©en staand De ministers. Dje aanval op minister de Vries kan vrijwel als mi.slukt beschouwd worden. Nu de kruitdamp is weggetrokken, blijkt dat de atmosfeer tamelijk zuiver is ge bleven. Laten onz-e mannen in de- Tweede Ka mer toch steeds gleiwaptend. zijn tegen mo gelijke overvallen. Hie-t gevaar van een overval wordt slechts door dat van de vleiend© lip overtroffen. In den laatsten tijd zagen wij niet aan onzen kant, maar i,n den Roomschen hoek, lenkelen op 't meest critiek© momtent overloopen naar den tegenstander. Dez-e vindt ieten dei'g-elijke-n sprong wel leuk, en den overloop-er fideel, maar het Landsbelang wordt er niet door gediend; en bet Kabinet onnoodig te-r door be moeilijkt. 't Is laatst bij de beigi'ooting voor Land bouw gezien, toen een amendement tot schrapping van den post voor een juri disch ambtenaar aan L a n d b o u w met behulp van een zes-tal Roomsch-e leden werd afgestemd, len 't ministrieele leven van den -bekwamen bewindsman v. IJssel- stein alzoo bijna w-erd afgesneden. Minister de Vri-e-s hleieft den moeilijkstan post in dit kabin-et; dit wordt wel be grepen. Hij moet zorgen dat de „zaak" niet springt. Als hij zegt: de grens der belastbaarheid is bereikt, dan moet hij die grens met alle macht verdedigen, zor gen datniemand die overschrijdt. Na, Engeland i,s Nederland de zwaarst belaste natie van Europa. In Engeland is C'2 72 miljoen van het nationaal vermot gen belast; in Nederland 59 miljoen. Wie over dez-e grens gaat, jaagt nog al meer groot-kapitalisten, dan tot nu toe reeds geschied is, uit het land. Hulde dus aan minister de Vries, die de koorden der beurs strak hoirdt. Niet begrepen? Het blijkt -ons ida.t ie-r onder onzle lezers nog zijn, die gelooven dat minister d-e Visser de verzinnler was van 't goddtelooze telegram uit Jenemia 42 (Ik heb berouw, enz.) Zulke onnoozelen! Uit de rede van minister de Visster blijkt, dat hij volstrekt geen berouw beeft; en ook al had hij berouw, -wie- zou dan een zoo ernstig Christen-staatsman in staat achten hiertoe een bijbeltekst aan te grijpen, en dan nog wel zoo een. Men moet toch wel wteinig eerbied vooi' Gods Woord en weinig practisch opmer kingsvermogen be-zittien, om aan zoo iets geloof te hechten. Neen, de ©enige zondaar in dez;e schijnt voor o-ns te zijn de grappenmaker, die 38) Koning Henry stond achter in de kamer, oen Lord Cobham binnenkwam, vlak bij prachtig gebeeldhouwde en met kost- MTe gordijnen omhangen ledekant. Hij as gekleed in pen gewaad van donker G tT* Z'^e' den ërond reikte, .o, e groote openvallende mouwen, die, uatteg'instaande het warme weder, met ifcimilijiï gevoerd waren, reikten tot aan grorin- Om zijn hals was eveneens en rand van hermelijn, waar' boven een unitl, groen randje uitkwam, dat waar- i uK aaa e?n of ander stuk onder- sped behoorde en ook aan de polsen 'achtbaar was. Om zijn middel was een ueede,gouden band. Hij had een rechte, oiiitiklijke Smalte, en zijn knappe, hoe- \cl jeugdige gelaatstrekken, droegen een mürukking vair ernst. Twee hovelingen s onden achter hem, de een in oen lang, ou gewaad, geheel met groote gouden ïmgen bewerkt; de ander in een kort, 1 oen kleed met zwarte broek en hooge laarzen. Sir John -Oldcastle werd hoffe lijk, doch ernstig ontvangen. „Gij zijt spoedig gekomen, zoo-als ik u verzocht heb. Het is goed zon-", zeide de Koning kortaf. „Ik we-nsch u een oogenblik alleen te spreken. Mijne hee- ren, ik zal u ontbieden, als ik u weder noodig heb". De heeren maakten een buiging en verlieten het vertrek. Koning Henry wachtte zwijgend tot de kamerdeur ge sloten was, nam toen plaats op den stoel 'en wees Lord Cobham een zit plaats aan op den zwaren koffer aan het voeteneinde van het béd. „Sir John Oldcastle, hebt gij rijpelijk nagedacht over het onderwerp, dat wij reeds sedert eenigen tijd te zamen be spreken?" m „Uwe Majesteit, ik heb uw bevel opge volgd", zeide Sir John onderdanig. „En zijt gij nu overtuigd van uwe dwalingen". Zijt gij bereid aan een pries ter te biechten, en verlangt gij thans die absolutie uwer zonden, die alleen d-e Kerk u geven kan?" „Neen, Sire; ik blijf bij mijn over tuiging, dat alleen bij mijn Heer Jezus Christus vergiffenis van mijn zonden te zoeken en te vinden is". „Hij schenkt u vergiffenis door de Kerk", zeide de Koning. beide teksten distilleerde en daartoe met zijn onheilige vingeren de bladen van het heilige Boek besmeurde. '.Ditmaal zullen we eens met elkander moeten babbelen over een onderwerp; tlat wel niet uitsluitend Zeeland taakt, maar toch behelzend een verschijnsel, waarvan ook onze provincie, niet min der dan andere:, straks de gevolgen zal ondervinden. Wij' bedoelen de groo te crisis; [die komende is, ja gedeelte lijk reeds is .gekomen. En wanneer ergens, dan is het bij' de economische problemen en moeilijkheden noodig, dat wij een juist, zij1 het dan misschien niet volledig, overzicht van <j en toe stand hebben en houden, i (Wij leven nu jn een crisis, dien iéder verstandig mensch heeft, zien aanko men, al heeft ons misschien wel een weinig overvallen. 'Den ganschen oorlogstijd door hebben de bekwame economen ons gewaarschuwd en het herhaaldelijk ons gezegd: „Dienk er om, het kan zoo niet blijven, er komlt een kentering." Maar e-r is belaas aan die stem der waarschuwing veel te weinig gehoor gegeven. Men leefde er in vele kringen in de stad en ten plat- telande-, in patroons- en arbeiderskrin gen maar op los, alsof er geen vuil tje aan de lucht was of ooit zou ko men. Men leelde zóó oppervlakkig, dat men in z'n omnoozelheid ging wanen, dat alleen loonsverhooging steeds maar weer de redding brengen kon. Men was totaal vreemd aan het a-l>c; van de eenvoudigste economie, dat z-egt, dat niet het, ".geldt dat ge in uw, handen hebt uw rijkdom aangeeft, maar het geen ge er voor koopen kunt. De duur te veroorzaakte loonsverhooging, üe-z-e- weer prijSverhooging en .zoo "draaiden we lustng voort in den vermaarden vic-ieuzen cirkelloonsverhooging', prijSverhooging, terwijl men vergat, dat de hoofdoorzaak der duurte was de schaarschte, zoodat hier meteen, het geneesmiddel als aangegeven was. Dan-gei, bange jaren duurde de oor log met zijn ontwrichting en desorga nisatie. Ën zeker men wist het wel, men stemde er wél mee in, dat deze onbeschrijfelijk groot wallen, maar toch scheen het alsof men van die verwoes ting nog -een veel te geringe voorstel ling had. Ik geloof, dat er maar al té velen waren,' die in pnbegrijipielijk op timisme dachten: als de oorlog maar enkele maanden uit is, komt alles wel in het reine. Dat waren van die men- schen, idie- in November '18 zich 'door de enkele, geringe, prijsdaling zóó lié ten misleiden, aat z-e als het ware- iedelen -dag den terugkeer van den vóór-oorlogschen toestand' verwacht ten. Hoe wreed' was echter 'de teleur stelling en ontnuchtering. De duurte nam schrikbarend toe ein er scheen nog weinig! uitkomst te dagten. Alles wees op een geweldige crisis, 'die ko mende was en die- nu schijnt gekomen te zijn. De economische verwarring is nu groioter dan ooit. Daar is allereerst het toenemend aantal werkloozlen en in dit verband zij' allereerst een woord van hulde .aan oinze veel gesmade, maar toch ac-tieve regeening geh-raciht, die reeds enkelejaren geleden het „Sire, ik vraag u vergiffenismaar in mijn Evangelie- staat niet, dat de menschen hun toevlucht tot de Kerk moe ten zoeken, maar wel, dat zij hun toe vlucht bij Jezus zoeken moeten". „Gij vergist u. Gij verkeert in een groote dwaling. De Evangeliën zijn niet geschikt om 'door u gelezen te worden, Sir John anders zult gij doo-c uw eigene onwetendheid van het goede pad afgeleid worden zo-oials ik vrees, dat reeds gebeurd is. Het is nog niet te laat vo-oy u .om terug te keeren van de dwaling u,wIs wegs. Sir Jo-hn, ik ,uw Koning en gebieder, smeek u opnieuw ernstig deze zaak te overwegen". „Ik heb deze zaak reeds dikwijls over wogen", antwoordde S-ir John. „En ik kom steeds weer tot dezelfde o-vertuiging; ook kan ik daar niet van afwijken". Koning Henry zag he-m1 eenige op'gen- blikken peinzend aan. „Sir John,, weet gij, waar deze uw stijfhoofdigheid u heen zal voeren?1' „Sire, dat kan ik wel gissen". „Denkt gij niet aan u zeiven aan hen, die gij liefhebt en die u liefhebben? Sir John, ik spreek heden onomwonden de waarheid tot u. Er zijn er, die reeds lang ge-wenscht hebben uw leven in hun macht te hebben, en ik heb uit liefde voor u, tolt dusve-r mijn koninklijke goed- imstituut -del' arbei dersbemiddeling pin werk 1 oo s heid s verzekering tot stand deed komen. Dit zal nu te pias komen. (Het aantal werkloozen neemt toie, zei ik, en idat zoowel binnen als bui ten onze grenzen. De winter, die komt, zal dan ook naar alle waarschijnlijk heid een bange winter, vol zorgen zijtn. Daarop' -dienen wij ons wel terdege voor te bereiden. Ge krijgt nu geen ki'ant in handen of ge leest daarin ie©n of mte-er berichten van bedrijven, die geheel o-f gedeeltelijk zijn stil ge legd-, vooral in de leder- en tabaks branche, of van groote aantallen werk loozen in binnen- of buitenland. Ho-e het in Rusland is, daarnaar gissen wij! liever niet. Die toestanden, die daal' bestaan, spotten mei alle be- sclirijvingen en 'ér vermag niet één bekwaam staatkundige of econoom te ze-ggen, hoe daar ooit weer een ge ordende maatschappij uit den chaos kan te yoorschijn treden. Tóch doet zich -de uitschakeling van een weleer zoo rijk -export-land als .Rusland wel terdege op de wereldmarkt gelden en de gevolgen hiervan zijn wellicht groo- ter dan wij! vermoeden. Daar is nummer 2 van de treurige lijlst: Duitschland met zijn schier on telbaar aantal werkloozen. Diaar kost het boivenmienschelijke inspanning om weer een paar industrieën op gang tte krijgen en te trachten weer mee te doen in het economisch proces dei' voortbrenging. Engeland heeft zijn zin Duitschland van 'de handelsmarkt, Al bion heer en meester. Frankrijk heeft zijn wil doorgevoerd: een onmogelijk na te komen vredesverdrag, dat van den overwonnene voor onafzienharen tijid een slaaf maakt. Maar hebben de Entente-lanJdten ook met de economi sche gevolgen van hun verdwazings- politiéik gerekend? Heeft liet bekende ho-ek van den Engels chmah Keynes hein een weinig hiervoor de oógen geopend? Hoe bet zij, Duitschland zit diep1, zeer-diep in de economische mi sère. En de energie om er weer uit te komen, ontbreekt, -omdat men alle kan tten aan liet „vreiaes!'-verdrag van Ver sailles is -gebonden. Maar dei huidige crisis gaat ook al lerminst Frankrijk en Engeland' voor bij'. Ja,, de berichten der laatste dar gén omtrent dei werkloosheid in Enge land zijn zelfs zeer ernstig. In nijvere industriegebieden als Lancashire dreigt zij den yoirm1 van eein ramp aan te nemen. En in Frankrijk is 'twe-iniig, heter. In Parijs alleen moeten meer dan 100.000 werkloozen „zijn. 25 pet. Id-e-r metselaars (ho-e- is 't haast moge lijk in (dezen tijd van woningnood)) e-n 40 pet. (der kuipers 'is zonder werk. En gerekend; o-v-er geheel Frankrijk is 40 pet. der kleermakers ten 20 pet', der meubelmakers werkloos. (Nu was er vroeger ook wel eens een tijldpierk' van werkloosheid op groo te schaal, maar dam was deze een ge volg van oveir-productie-. Het aanbod van waren was dan grooter dan dte behoefte. Maar nu is 't juist andersom. Er is geen) teveel, maar een tekort. Het koopen wmrdt.uitgesteld, want er is' §een koopkracht. Door allerlei oorza- en vooral het valutavraagstuk ligt de internationale handel in vele artikelen zoo goe'd als geheel stil. Er is pen 'tekort aan w-elvaart, dat nie mand k'an loochenen en o,m; het kort te zegiglelni, ,Ruroipa is verarmd. (Euro-pa, dus ook Nederland? Ja, ook Nederland. En hiet loont dan ook de moieita nu eens kort hij de econo mische verschijnselen in eigen land) stil te staan. Er is geen lam-d, dat behalve Enge land;, zoo nauw betrokken is bij' den internationalen goederenhandel als Ne derland. En gaat men nu die statis tieken van in- en uitvoer na, dan komlt men tot de schrikbarende conclusie, dat onzie invoer, vergeleken hij'1914, is teruggegaan tot. miivderdam Va en onze uitvo-ier tot zelfs be^ n-eiden 1/6. Deze cijfers wijzen op een zeer, zeer ongunstigen toestand. Zij! zeggen het ons, dal er noodwendig werkloosheid' komen móét. Ze kan diet uitblijven. De totale waarde van in- em uitvoer gaat per maand achteruit, zoodat wij' onszelf angstig afvragen: Is de crisis er? Hoe de toestand in onze kleeding- industrie is, is 'dezer dag,en ook in 'ons blaid uiteen-gezet. Verre van fleurig. 'Zeker, er zal prijsdaling komen, zooi werd voorspeld en die zal ook in meer dere artikelen jpeer spoedig te merken zijn. Maar nogmaals, daartegenover Staat -een stilstand van zaken en groote werkloosheid. In de scheepsm,ijverheid krimpen de bestelling-en al meer in. 'Amerika en Japan hebben van de gelegienheiid ge profiteerd en hebben er Rink op los gebouwd, tpem anderen daarvoor geen gelegenheid hadden. Èin nu is er wei nig vraag meer. De wolken, die de textielnijverheid b-edreigem, zijn -eveneens donker. is ei' dan geen behoefte aan katoen blv. Zeker, er zijn maar al te veel huismoe ders, die hun linnenkast nog gaarne wat jzouden aanvullen. Gebrek aan grondstoffen speelt .in dit geval ook geen rol, want do katoen-oogst in Ame rika is rijker dan te voren. Het is ook hie-r weer id© afwachtende houding, die door fabrikant en groothandelaar wöidt aangenomen, omdat het publiek' geen koopkracht beeft. Zoo wacht dus ook .hier de een op den ander, maan i het gevolg i's weer: stopzetting en werkloosheid. Aan alle kanten is de zaak vastgeloopen en het zal hier of daar buigen of harsten worden, j (En een bericht uit Groningen wijst er op, dat men 'daar in verband met de lagere graanhoteering enz., begint te aarzelen met het besteden van abt normaal hooge prijzen voor boerde rijen en o-ok begint in te zien, dat. de pachtsommen, die berekend waren op. een voortduren gedurende vrij langön' tijd' van de abnormale prijzen, te hoog i zijn. i Die kentering' komt dus allerwegen en zij nadtert snel. En wie is de igroote i man, die óns zegt, hoe de loop van zaken zijn zal, Idie ons het perspec tief dte-r toieifcom'st opent? Maar nu 'dei keerzijde der medaille. Heeft dei „arbeider, die van werkloos heid; etc. natuurlijk hef eerst de dupe is, zijn voorzorgen genomen? Heeft hij gespaard voor een komenden kwa den dag, die hem toch herhaaldelijk! is yoorspield? Of heeft het gros vaW ons volk er maar op; los geleefd, zon der zorg voor de toekomst? Ik geloof hiet te 'pessimistisch te zijn, als ik' zieg, dat in den laatsten tijd dronken schap; snoeplust en zucht tot allerlei dwaas vermaak (denk aan de „toon- Uagem", die Goes w-eer achter den rug keuring geweigerd. Indien gij echter stijf hoofdig in uw dwalingen blijft volharden, dan laat gij mij weinig keus in de zaak over. Gij weet, dat een heerscher zijn plicht tegenover God vervullen moet, en die plicht is, de goede orde en de zui vere leer te handhaven?" „Mijn Koning ,ik begrij'p niet, hoe het lezen van Gods heilig Evangelie afbreuk kan doe,n aan de goede orde, npch kan bijdragen tot het verspreiden eenei' on zuivere leer", zeide Sir John kalm. „Gij kent de wetten van dit land, Sir John, en die -hebt gij verbroken"; was het nuchtere antwoord va.n den Koning. „In welk opzicht heb ik de wetten overtreden, Sire?" 'Vroeg' Lolrd Cobham „Behoeft gij dat nog te vragen? Gij weet zeer goed, dat reeds jaren geledon, onder de regeering mijns vaders, bepaald iis, dat niemand in het openbaar of in stilte prediken mag, zonder de volle toe stemming van den priester zijner woon plaats. Dat niemand mag bijdragen tot het verspreiden van boeken of leerstel lingen, die afbreuk zouden kunnen doen aan de Katholieke Kerk. En ook, dat zoo iemand schuldig wordt bevonden aan de verspreiding van leerstellingen, 2ooals gij verkondigt, oif anderen helpt dit te doen, hij dadelijk zal gevangen gezet wor den om zijn vonnis af te wachten. In dien hij weigert zijn dwalingen" a$ te zweren, o'f er na afzwering weder toe vervalt, dan zal hij verbrand wórden". „Ik herinner mij die bepalingen zeer goed", zeide Lord Coibham!. „En die bepalingen zijn nog van volle kracht, .Sir John". „Dat weet ik oo-k, Sire. Maar toch kan die wetenschap geen afbreuk doen aan mijn vaste overtuiging". „Dat spijt mij voor u. Ik heb inijn best gedaan u van uwe dwalingen terug te brengen en u tegen Bisschop Arun del te beschermen, maar ik vrees, dat het niet langer gaan zal". Na eenig stilzwijgen ging de Koning op „ernstigen toon vookt „Gij weet zelf, hoe dikwijls ik getracht heb n tot andere gedachten over te balen. Ik heb veel met u gesproken, vurig met u gestreden, en ik 'heb gedaan yat ik kon om u terug te brengen tot de kudde, waarvan gij zijt afgedwaald. Toch schijnt het mij toe, dat gij steeds meer afval lig wordt van de Heilige Kerk. Waarlijk, ik houd niet van ruwe handelingen, noch van gevangenissen, noch van brandsta pels. Maar indien iemand naar woorden niet luisteren wil, wat blijft er dan Över? (Wordt vervolgd.) - - I i

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1920 | | pagina 1