54
35 e Jaargaug
Donderdag December 1990
Middelburg
cbinÉ klaqta Ir
I HUIS!
II ij
fcrste Knecht
iid benoodïgd.
nette Dienstbod®
FEUILLETON.
GïTH A.
me keuze in
Keukengereedschap
OER HELL,
hand te koop:
(oop of IN RUIL:
|e drieling Menwagnj
l te koop:
£rpleegster
agnes giberne.
Zeeuwsche Stemmen.
I ccxx.
Jhr. Burgemeester.
)ok -voor betaald?
er u, heer Reijn-
jelen avat mij en
mij wel hartzeer
dat door u aani
terugwerkende
ld en u helpt be-
onien, die het ge-
iben, groote som-
ren; gelden die op-
•n ook door arme
J. M. DE- VEIJ.
'20.
N LOSSING lM-%
AdresK. J.VAN LOO
it, Middelburg.
i af te koop puilt g«ko»M
'1.65 de kilo act primed
ïh f 1.20 de kit® bij Ay
{ravenstraat, M'burg,
AIWIPEN
^r«w/ante Artökellen,
ix, etiZi enz.
Log op het watergebrel
lm tijd om uw woning
rl! e d i n g te laten
|&nbevelend,
larststraat C 1132.
sricht tot wasfabrieage
ma Anschütz Sl Co.,
hikt te veranderen tot
Woonhuis,
iNieuwen Vlissingschet
gemeente Koudekerk!,
183, groot 142 cA.
laarden 1 Januari 1921,
zen ten kantore var
foOLEN te Middelburr
vet Arg. Rundvlees)' L
Sehapenvl tegen sclmj
ijzen. Dik vet spek 95 cd
J. MINK, Vlasm. m"dvu?|
en een L
en op colling assen, s
IW agenmakerij te Oost-
BIELS te koop
I afkomstig Staatsspoor I
kikt voor boerenstand. L
j. WILLEMS®, Kort«l
]i53 Middelburg. I jjl
letaardappelenen*"
stem. Tevens met®
iknecht gevraagd, X
,T. KOENE, MehskerMJ
gd met Maart een
bekwame
lofstede „Oost
latiou Noord KraMJet
|eschikbaar.
lei een {ji|
3ENELISSE Cz„ Segoel!|
Idelburg.
hW LENSHOEK te J1®
rasgt tegen 1 J»Qua jj%
aken- en binnenmeid-
Christelijk GesticW,ÏC'
Kom besS
i tot UiI
len opgeleid.
)0, benevens vr| I
t en vacantiegeld-
litaties aan deD„t1pffiUl
INEESHEBR
adverteeren is de
iwen kooper aan
/erschilligen koop«>r'
eet wat hij verlangt
sde advertentie M",
krijgt, een >vensch, nt-^
vóér hij de
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
„AN«GE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. D H U IJ L- BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3,
Losse nummers 10,00
Prig's der Advertentiën:
14 regels-f 1.20, elk© regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
3 December.
Den 3 Dec. 1919 werden de Invalidi
teitswet en de Ouderdomswet ingevoerd.
Wie zich nog heden voor de Invaliditeits
verzekering aanmeldt heeft de volgende
voordeeJen
lo. Voor 't bekomen van ouderdoms
rente op 65-jarigen leeftijd zijn noodig
een aantal pi'-emiën gelijk aan 6 zevenden
of 3 vierden van 't aantal w-eken tus-
scken 3 Dec. 1919 -en hun 6&en verjaar
dag. Bij latere aanmelding worden 1248
premiën v-ereischt.
2o. Voor 't bekomen van weduwen- ten
weezennenten zullen slechts 15 premiën
worden gevraagd. Bij latere- aanmelding
.worden 40 premiën geëischt.
Na 3 Dec. 1921 kan geen enkele werk
man, ouderdom 35 jaar, zich voor deze
verzekering aanmelden. Men is dan onher
roepelijk uitgesloten.
(De Nederlander.)
leger van 700.000 man driemaal zooveel
uitgeeft, gerekend naai' de 3 eerste maan
den van bet begrootingsjaar; in Amerika
de legeruitgaven geklomen zijn van 10
millioen pond sterling en die- der marine
van 9 op 35; welk bedrag voor 1921
zelfs op 51 millioen is vastgesteld; Ja
pan 50 pet. van zijn nationaal budget
enkel en alleen aan uitgaven voor zijn
„verdediging" uitgeeft, en Brazilië binnen
kort met ©en „-dreadnought" leen groot
militair vertoon komt geven te Antwer
pen."
Is onder dergelijke omstandigheden de
prediking der ontwapening door de so
ciaal-democraten niet ongepast? Of is
't niet, erger nog, ©en misdadige mislei
ding?
Tegen militaire uitgaven?
Ons volk is niet militair aangelegd. Het
voelt weinig of niets voor militaire oefe
ningen len 'dito uitgaven len prestaties.
Dit is een gebrek; dat jaren lang dooi'
't liberalisme is aangemoedigd -geworden.
Lang voordat er sociaal-democraten in de
Kamers waren, zongen die- liberalen, ook
in de Kamers, het lied van „wij kunnen
ons land toch niet verdedigen".
Tot ten laatste nog meerderen onder
het volk 't gingen geloovem; den draak
gingen steken mfet het militair „gedoe",
scholden op de „vechtjassen", en stem
ming maakten tegen wat zij ten onrechte
noemden het militairismte-.
Onder het liberaal regime was „gene
raal" Viruly Vei'bru-gge de lejder dezer
anti-militaire actie; later we-rd dit spel
letje voornamelijk door -die vrijzinnig-demo
craten opgezet, ©n had hun woordvoer
der mr. Marchant daarbij de directie.
Thans doen het de sociaal-democraten.
Toch zal de to on., van hun protest, wel
wat meer gedempt moeten zijn, sinds be
kend w-erd, hoezeer d-e Belgische sociaal
democraten ©en tegengestelde meening zijn
toegedaan dan zij.
België geeft op 't oogenblik acht maal
zooveel uit voor zijn landsverdediging dan
vóór den oorlog. En aan deze hoogtere
uitgaven doen ook de sociaal-diemocrati-
sche ministers Anseele, Destree, Van-
dervelde mee. En hun partijgenooten
in de Kamer stemden dapper met hen
mee.
Erger nog: niettegenstaande zij een
diensttijd van zes maanden voorstaan
een standpunt evenwel dat vrij verstandi
ger is dan dat van de S.D.A.P. ten onzent,
die „g-een man ©n geen cent" is toege
daan hebben ,zjj zich neergelegd bij
een tienmaandschen diensttijd.'
Mooier nogin de .vergadering van den
Volkenbond te Genève heeft de Fransche
socialist Lafontaine verklaard, dat aan
ontwapening in Europa nog niet kan ge
dacht worden.
Een opm-erking, geheel in overeenstem
ming met de feiten.
De Nieuwe Zeeuw sche herinner
de ier terecht aan:
„In 1914 besteedde Engeland 48 mil
lioen pond sterling aan zijn leger, dat toen
172.000 man sterk was. Thans loopen de
uitgaven op tot 120 millioen bij een ge
talsterkte van 345.000 man. En voor de
vloot zijn de kosten geklommen van 47
op 76 millioen pond; terwijl in datzelfde
jaar in Frankrijk het legerbudget op 38
millioen stond, en het nu voor ©en staand
De ministers.
Dje aanval op minister de Vries kan
vrijwel als mi.slukt beschouwd worden.
Nu de kruitdamp is weggetrokken, blijkt
dat de atmosfeer tamelijk zuiver is ge
bleven.
Laten onz-e mannen in de- Tweede Ka
mer toch steeds gleiwaptend. zijn tegen mo
gelijke overvallen. Hie-t gevaar van een
overval wordt slechts door dat van de
vleiend© lip overtroffen. In den laatsten
tijd zagen wij niet aan onzen kant,
maar i,n den Roomschen hoek, lenkelen
op 't meest critiek© momtent overloopen
naar den tegenstander.
Dez-e vindt ieten dei'g-elijke-n sprong wel
leuk, en den overloop-er fideel, maar het
Landsbelang wordt er niet door gediend;
en bet Kabinet onnoodig te-r door be
moeilijkt.
't Is laatst bij de beigi'ooting voor Land
bouw gezien, toen een amendement tot
schrapping van den post voor een juri
disch ambtenaar aan L a n d b o u w met
behulp van een zes-tal Roomsch-e leden
werd afgestemd, len 't ministrieele leven
van den -bekwamen bewindsman v. IJssel-
stein alzoo bijna w-erd afgesneden.
Minister de Vri-e-s hleieft den moeilijkstan
post in dit kabin-et; dit wordt wel be
grepen. Hij moet zorgen dat de „zaak"
niet springt. Als hij zegt: de grens der
belastbaarheid is bereikt, dan moet hij die
grens met alle macht verdedigen, zor
gen datniemand die overschrijdt.
Na, Engeland i,s Nederland de zwaarst
belaste natie van Europa. In Engeland is
C'2 72 miljoen van het nationaal vermot
gen belast; in Nederland 59 miljoen. Wie
over dez-e grens gaat, jaagt nog al meer
groot-kapitalisten, dan tot nu toe reeds
geschied is, uit het land.
Hulde dus aan minister de Vries, die
de koorden der beurs strak hoirdt.
Niet begrepen?
Het blijkt -ons ida.t ie-r onder onzle lezers
nog zijn, die gelooven dat minister d-e
Visser de verzinnler was van 't goddtelooze
telegram uit Jenemia 42 (Ik heb berouw,
enz.)
Zulke onnoozelen!
Uit de rede van minister de Visster
blijkt, dat hij volstrekt geen berouw beeft;
en ook al had hij berouw, -wie- zou dan
een zoo ernstig Christen-staatsman in
staat achten hiertoe een bijbeltekst aan
te grijpen, en dan nog wel zoo een.
Men moet toch wel wteinig eerbied vooi'
Gods Woord en weinig practisch opmer
kingsvermogen be-zittien, om aan zoo iets
geloof te hechten.
Neen, de ©enige zondaar in dez;e schijnt
voor o-ns te zijn de grappenmaker, die
38)
Koning Henry stond achter in de kamer,
oen Lord Cobham binnenkwam, vlak bij
prachtig gebeeldhouwde en met kost-
MTe gordijnen omhangen ledekant. Hij
as gekleed in pen gewaad van donker
G tT* Z'^e' den ërond reikte,
.o, e groote openvallende mouwen, die,
uatteg'instaande het warme weder, met
ifcimilijiï gevoerd waren, reikten tot aan
grorin- Om zijn hals was eveneens
en rand van hermelijn, waar' boven een
unitl, groen randje uitkwam, dat waar-
i uK aaa e?n of ander stuk onder-
sped behoorde en ook aan de polsen
'achtbaar was. Om zijn middel was een
ueede,gouden band. Hij had een rechte,
oiiitiklijke Smalte, en zijn knappe, hoe-
\cl jeugdige gelaatstrekken, droegen een
mürukking vair ernst. Twee hovelingen
s onden achter hem, de een in oen lang,
ou gewaad, geheel met groote gouden
ïmgen bewerkt; de ander in een kort,
1 oen kleed met zwarte broek en hooge
laarzen. Sir John -Oldcastle werd hoffe
lijk, doch ernstig ontvangen.
„Gij zijt spoedig gekomen, zoo-als ik u
verzocht heb. Het is goed zon-", zeide
de Koning kortaf. „Ik we-nsch u een
oogenblik alleen te spreken. Mijne hee-
ren, ik zal u ontbieden, als ik u weder
noodig heb".
De heeren maakten een buiging en
verlieten het vertrek. Koning Henry
wachtte zwijgend tot de kamerdeur ge
sloten was, nam toen plaats op den
stoel 'en wees Lord Cobham een zit
plaats aan op den zwaren koffer aan
het voeteneinde van het béd.
„Sir John Oldcastle, hebt gij rijpelijk
nagedacht over het onderwerp, dat wij
reeds sedert eenigen tijd te zamen be
spreken?" m
„Uwe Majesteit, ik heb uw bevel opge
volgd", zeide Sir John onderdanig.
„En zijt gij nu overtuigd van uwe
dwalingen". Zijt gij bereid aan een pries
ter te biechten, en verlangt gij thans
die absolutie uwer zonden, die alleen d-e
Kerk u geven kan?"
„Neen, Sire; ik blijf bij mijn over
tuiging, dat alleen bij mijn Heer Jezus
Christus vergiffenis van mijn zonden te
zoeken en te vinden is".
„Hij schenkt u vergiffenis door de
Kerk", zeide de Koning.
beide teksten distilleerde en daartoe met
zijn onheilige vingeren de bladen van het
heilige Boek besmeurde.
'.Ditmaal zullen we eens met elkander
moeten babbelen over een onderwerp;
tlat wel niet uitsluitend Zeeland taakt,
maar toch behelzend een verschijnsel,
waarvan ook onze provincie, niet min
der dan andere:, straks de gevolgen
zal ondervinden. Wij' bedoelen de groo
te crisis; [die komende is, ja gedeelte
lijk reeds is .gekomen. En wanneer
ergens, dan is het bij' de economische
problemen en moeilijkheden noodig,
dat wij een juist, zij1 het dan misschien
niet volledig, overzicht van <j en toe
stand hebben en houden, i
(Wij leven nu jn een crisis, dien iéder
verstandig mensch heeft, zien aanko
men, al heeft ons misschien wel
een weinig overvallen. 'Den ganschen
oorlogstijd door hebben de bekwame
economen ons gewaarschuwd en het
herhaaldelijk ons gezegd: „Dienk er
om, het kan zoo niet blijven, er komlt
een kentering." Maar e-r is belaas aan
die stem der waarschuwing veel te
weinig gehoor gegeven. Men leefde er
in vele kringen in de stad en ten plat-
telande-, in patroons- en arbeiderskrin
gen maar op los, alsof er geen vuil
tje aan de lucht was of ooit zou ko
men. Men leelde zóó oppervlakkig, dat
men in z'n omnoozelheid ging wanen,
dat alleen loonsverhooging steeds maar
weer de redding brengen kon. Men was
totaal vreemd aan het a-l>c; van de
eenvoudigste economie, dat z-egt, dat
niet het, ".geldt dat ge in uw, handen
hebt uw rijkdom aangeeft, maar het
geen ge er voor koopen kunt. De duur
te veroorzaakte loonsverhooging, üe-z-e-
weer prijSverhooging en .zoo "draaiden
we lustng voort in den vermaarden
vic-ieuzen cirkelloonsverhooging',
prijSverhooging, terwijl men vergat,
dat de hoofdoorzaak der duurte was
de schaarschte, zoodat hier meteen,
het geneesmiddel als aangegeven was.
Dan-gei, bange jaren duurde de oor
log met zijn ontwrichting en desorga
nisatie. Ën zeker men wist het wel,
men stemde er wél mee in, dat deze
onbeschrijfelijk groot wallen, maar toch
scheen het alsof men van die verwoes
ting nog -een veel te geringe voorstel
ling had. Ik geloof, dat er maar al té
velen waren,' die in pnbegrijipielijk op
timisme dachten: als de oorlog maar
enkele maanden uit is, komt alles wel
in het reine. Dat waren van die men-
schen, idie- in November '18 zich 'door
de enkele, geringe, prijsdaling zóó lié
ten misleiden, aat z-e als het ware-
iedelen -dag den terugkeer van den
vóór-oorlogschen toestand' verwacht
ten. Hoe wreed' was echter 'de teleur
stelling en ontnuchtering. De duurte
nam schrikbarend toe ein er scheen
nog weinig! uitkomst te dagten. Alles
wees op een geweldige crisis, 'die ko
mende was en die- nu schijnt gekomen
te zijn.
De economische verwarring is nu
groioter dan ooit. Daar is allereerst
het toenemend aantal werkloozlen en
in dit verband zij' allereerst een woord
van hulde .aan oinze veel gesmade,
maar toch ac-tieve regeening geh-raciht,
die reeds enkelejaren geleden het
„Sire, ik vraag u vergiffenismaar
in mijn Evangelie- staat niet, dat de
menschen hun toevlucht tot de Kerk moe
ten zoeken, maar wel, dat zij hun toe
vlucht bij Jezus zoeken moeten".
„Gij vergist u. Gij verkeert in een
groote dwaling. De Evangeliën zijn niet
geschikt om 'door u gelezen te worden,
Sir John anders zult gij doo-c uw
eigene onwetendheid van het goede pad
afgeleid worden zo-oials ik vrees, dat
reeds gebeurd is. Het is nog niet te laat
vo-oy u .om terug te keeren van de dwaling
u,wIs wegs. Sir Jo-hn, ik ,uw Koning en
gebieder, smeek u opnieuw ernstig deze
zaak te overwegen".
„Ik heb deze zaak reeds dikwijls over
wogen", antwoordde S-ir John. „En ik
kom steeds weer tot dezelfde o-vertuiging;
ook kan ik daar niet van afwijken".
Koning Henry zag he-m1 eenige op'gen-
blikken peinzend aan.
„Sir John,, weet gij, waar deze uw
stijfhoofdigheid u heen zal voeren?1'
„Sire, dat kan ik wel gissen".
„Denkt gij niet aan u zeiven aan
hen, die gij liefhebt en die u liefhebben?
Sir John, ik spreek heden onomwonden
de waarheid tot u. Er zijn er, die reeds
lang ge-wenscht hebben uw leven in hun
macht te hebben, en ik heb uit liefde
voor u, tolt dusve-r mijn koninklijke goed-
imstituut -del' arbei dersbemiddeling pin
werk 1 oo s heid s verzekering tot stand
deed komen. Dit zal nu te pias komen.
(Het aantal werkloozen neemt toie,
zei ik, en idat zoowel binnen als bui
ten onze grenzen. De winter, die komt,
zal dan ook naar alle waarschijnlijk
heid een bange winter, vol zorgen zijtn.
Daarop' -dienen wij ons wel terdege
voor te bereiden. Ge krijgt nu geen
ki'ant in handen of ge leest daarin
ie©n of mte-er berichten van bedrijven,
die geheel o-f gedeeltelijk zijn stil ge
legd-, vooral in de leder- en tabaks
branche, of van groote aantallen werk
loozen in binnen- of buitenland.
Ho-e het in Rusland is, daarnaar
gissen wij! liever niet. Die toestanden,
die daal' bestaan, spotten mei alle be-
sclirijvingen en 'ér vermag niet één
bekwaam staatkundige of econoom te
ze-ggen, hoe daar ooit weer een ge
ordende maatschappij uit den chaos
kan te yoorschijn treden. Tóch doet
zich -de uitschakeling van een weleer
zoo rijk -export-land als .Rusland wel
terdege op de wereldmarkt gelden en
de gevolgen hiervan zijn wellicht groo-
ter dan wij! vermoeden.
Daar is nummer 2 van de treurige
lijlst: Duitschland met zijn schier on
telbaar aantal werkloozen. Diaar kost
het boivenmienschelijke inspanning om
weer een paar industrieën op gang tte
krijgen en te trachten weer mee te
doen in het economisch proces dei'
voortbrenging. Engeland heeft zijn zin
Duitschland van 'de handelsmarkt, Al
bion heer en meester. Frankrijk heeft
zijn wil doorgevoerd: een onmogelijk
na te komen vredesverdrag, dat van
den overwonnene voor onafzienharen
tijid een slaaf maakt. Maar hebben de
Entente-lanJdten ook met de economi
sche gevolgen van hun verdwazings-
politiéik gerekend? Heeft liet bekende
ho-ek van den Engels chmah Keynes
hein een weinig hiervoor de oógen
geopend? Hoe bet zij, Duitschland zit
diep1, zeer-diep in de economische mi
sère. En de energie om er weer uit te
komen, ontbreekt, -omdat men alle kan
tten aan liet „vreiaes!'-verdrag van Ver
sailles is -gebonden.
Maar dei huidige crisis gaat ook al
lerminst Frankrijk en Engeland' voor
bij'. Ja,, de berichten der laatste dar
gén omtrent dei werkloosheid in Enge
land zijn zelfs zeer ernstig. In nijvere
industriegebieden als Lancashire dreigt
zij den yoirm1 van eein ramp aan te
nemen. En in Frankrijk is 'twe-iniig,
heter. In Parijs alleen moeten meer
dan 100.000 werkloozen „zijn. 25 pet.
Id-e-r metselaars (ho-e- is 't haast moge
lijk in (dezen tijd van woningnood)) e-n
40 pet. (der kuipers 'is zonder werk.
En gerekend; o-v-er geheel Frankrijk is
40 pet. der kleermakers ten 20 pet',
der meubelmakers werkloos.
(Nu was er vroeger ook wel eens
een tijldpierk' van werkloosheid op groo
te schaal, maar dam was deze een ge
volg van oveir-productie-. Het aanbod
van waren was dan grooter dan dte
behoefte. Maar nu is 't juist andersom.
Er is geen) teveel, maar een tekort.
Het koopen wmrdt.uitgesteld, want er is'
§een koopkracht. Door allerlei oorza-
en vooral het valutavraagstuk
ligt de internationale handel in vele
artikelen zoo goe'd als geheel stil. Er
is pen 'tekort aan w-elvaart, dat nie
mand k'an loochenen en o,m; het kort
te zegiglelni, ,Ruroipa is verarmd.
(Euro-pa, dus ook Nederland? Ja,
ook Nederland. En hiet loont dan ook
de moieita nu eens kort hij de econo
mische verschijnselen in eigen land)
stil te staan.
Er is geen lam-d, dat behalve Enge
land;, zoo nauw betrokken is bij' den
internationalen goederenhandel als Ne
derland. En gaat men nu die statis
tieken van in- en uitvoer na, dan komlt
men tot de schrikbarende conclusie,
dat onzie invoer, vergeleken hij'1914,
is teruggegaan tot. miivderdam
Va en onze uitvo-ier tot zelfs be^
n-eiden 1/6. Deze cijfers wijzen op een
zeer, zeer ongunstigen toestand. Zij!
zeggen het ons, dal er noodwendig
werkloosheid' komen móét. Ze kan diet
uitblijven. De totale waarde van in-
em uitvoer gaat per maand achteruit,
zoodat wij' onszelf angstig afvragen:
Is de crisis er?
Hoe de toestand in onze kleeding-
industrie is, is 'dezer dag,en ook in 'ons
blaid uiteen-gezet. Verre van fleurig.
'Zeker, er zal prijsdaling komen, zooi
werd voorspeld en die zal ook in meer
dere artikelen jpeer spoedig te merken
zijn. Maar nogmaals, daartegenover
Staat -een stilstand van zaken en groote
werkloosheid.
In de scheepsm,ijverheid krimpen de
bestelling-en al meer in. 'Amerika en
Japan hebben van de gelegienheiid ge
profiteerd en hebben er Rink op los
gebouwd, tpem anderen daarvoor geen
gelegenheid hadden. Èin nu is er wei
nig vraag meer.
De wolken, die de textielnijverheid
b-edreigem, zijn -eveneens donker. is
ei' dan geen behoefte aan katoen blv.
Zeker, er zijn maar al te veel huismoe
ders, die hun linnenkast nog gaarne
wat jzouden aanvullen. Gebrek aan
grondstoffen speelt .in dit geval ook
geen rol, want do katoen-oogst in Ame
rika is rijker dan te voren. Het is ook
hie-r weer id© afwachtende houding,
die door fabrikant en groothandelaar
wöidt aangenomen, omdat het publiek'
geen koopkracht beeft. Zoo wacht dus
ook .hier de een op den ander, maan
i het gevolg i's weer: stopzetting en
werkloosheid. Aan alle kanten is de
zaak vastgeloopen en het zal hier of
daar buigen of harsten worden,
j (En een bericht uit Groningen wijst
er op, dat men 'daar in verband met
de lagere graanhoteering enz., begint
te aarzelen met het besteden van abt
normaal hooge prijzen voor boerde
rijen en o-ok begint in te zien, dat. de
pachtsommen, die berekend waren op.
een voortduren gedurende vrij langön'
tijd' van de abnormale prijzen, te hoog
i zijn. i
Die kentering' komt dus allerwegen
en zij nadtert snel. En wie is de igroote
i man, die óns zegt, hoe de loop van
zaken zijn zal, Idie ons het perspec
tief dte-r toieifcom'st opent?
Maar nu 'dei keerzijde der medaille.
Heeft dei „arbeider, die van werkloos
heid; etc. natuurlijk hef eerst de dupe
is, zijn voorzorgen genomen? Heeft
hij gespaard voor een komenden kwa
den dag, die hem toch herhaaldelijk!
is yoorspield? Of heeft het gros vaW
ons volk er maar op; los geleefd, zon
der zorg voor de toekomst? Ik geloof
hiet te 'pessimistisch te zijn, als ik'
zieg, dat in den laatsten tijd dronken
schap; snoeplust en zucht tot allerlei
dwaas vermaak (denk aan de „toon-
Uagem", die Goes w-eer achter den rug
keuring geweigerd. Indien gij echter stijf
hoofdig in uw dwalingen blijft volharden,
dan laat gij mij weinig keus in de zaak
over. Gij weet, dat een heerscher zijn
plicht tegenover God vervullen moet, en
die plicht is, de goede orde en de zui
vere leer te handhaven?"
„Mijn Koning ,ik begrij'p niet, hoe het
lezen van Gods heilig Evangelie afbreuk
kan doe,n aan de goede orde, npch kan
bijdragen tot het verspreiden eenei' on
zuivere leer", zeide Sir John kalm.
„Gij kent de wetten van dit land, Sir
John, en die -hebt gij verbroken"; was
het nuchtere antwoord va.n den Koning.
„In welk opzicht heb ik de wetten
overtreden, Sire?" 'Vroeg' Lolrd Cobham
„Behoeft gij dat nog te vragen? Gij
weet zeer goed, dat reeds jaren geledon,
onder de regeering mijns vaders, bepaald
iis, dat niemand in het openbaar of in
stilte prediken mag, zonder de volle toe
stemming van den priester zijner woon
plaats. Dat niemand mag bijdragen tot
het verspreiden van boeken of leerstel
lingen, die afbreuk zouden kunnen doen
aan de Katholieke Kerk. En ook, dat
zoo iemand schuldig wordt bevonden aan
de verspreiding van leerstellingen, 2ooals
gij verkondigt, oif anderen helpt dit te
doen, hij dadelijk zal gevangen gezet wor
den om zijn vonnis af te wachten. In
dien hij weigert zijn dwalingen" a$ te
zweren, o'f er na afzwering weder toe
vervalt, dan zal hij verbrand wórden".
„Ik herinner mij die bepalingen zeer
goed", zeide Lord Coibham!.
„En die bepalingen zijn nog van volle
kracht, .Sir John".
„Dat weet ik oo-k, Sire. Maar toch
kan die wetenschap geen afbreuk doen
aan mijn vaste overtuiging".
„Dat spijt mij voor u. Ik heb inijn
best gedaan u van uwe dwalingen terug
te brengen en u tegen Bisschop Arun
del te beschermen, maar ik vrees, dat
het niet langer gaan zal".
Na eenig stilzwijgen ging de Koning
op „ernstigen toon vookt
„Gij weet zelf, hoe dikwijls ik getracht
heb n tot andere gedachten over te balen.
Ik heb veel met u gesproken, vurig met
u gestreden, en ik 'heb gedaan yat ik
kon om u terug te brengen tot de kudde,
waarvan gij zijt afgedwaald. Toch schijnt
het mij toe, dat gij steeds meer afval
lig wordt van de Heilige Kerk. Waarlijk,
ik houd niet van ruwe handelingen, noch
van gevangenissen, noch van brandsta
pels. Maar indien iemand naar woorden
niet luisteren wil, wat blijft er dan Över?
(Wordt vervolgd.)
- - I i