So 40
Dinsdag 16 November 1920
35e Jaargang
siT 1
G T H A.
Buit@»lasidn
feuilleton.
Uitgave van
de Naam]. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L- BURG-
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
UIT DE GOESCHE RAADZAAL.
De vroede vaderen van ons stedeke
hebben den Donderdagavond weer be
steed aan de bespreking van onze belan
gen. Er zijn dien avond natuurlijk ook
wel enkele besluiten gevallen, maar
wat ©enige voorname punten aangaat, bleef
het ditmaal nog bij een bespreki ng.
En dat is niet anders dan goed te noemen,
want indien ergens dan zouden hier over
ijlde besluiten misschien veel kwaad kun
nen berokkenen.
Daar is allereerst de verordening rege
lende de belasting op de publieke verma
kelijkheden. Het regfent protesten tegen
deze inderdaad niet gehlael en al billijke
verordening, t Is waar, de huidige rege
ling, waarbij die belasting wordt geheven
naar de zaaloppervlakte vergt de minste
controle. Maar daaraan mag toch de kunst
en mogen de financiën van menige zeer
nuttig werkende vereteniging niet worden
gewaagd. De Nat. Chr. Geh. Onth. Ver-
eeniging 'had van deze verordening dan
ook "reeds in de portemonioaie de min
aangename gevolgen ondervonden en
vroeg deswege aan den Raad restitutie.
Nu was het duidelijk, dat dit niet aan
ging, omdat het hier niet betrof een on
juiste toepassing der verordening. Maar
terecht merkte Mr. Goedbloied op, dat dit
feit weer een lieden te meer was om
ten spoedigste .een andere verordening vast
te stellen. Er was dan ook niemand, die
het voor het huidige systeem opnam en
zelfs de voorzitter durfde nu reeds te
voorspellen, dat ook B. en W. hiermede
wenschen te breken. Wel is te hopen,
dat zij niet zullen luisteren naar de radi
cale stem, die algeheiele afschaffing dezer
belasting bepleitte. Wanneer deze toch
op billijke wijze wordt geheven, n.l. be
rekend naar de entrée-gelden,, is zij een
van de beste belastingen, die wij bennen
en men denkt er i,n de groote steden
dain ook niet aan, ze in te trekken. Er
is niets tegen en alles voor, dat zij, die
gaan deelnemen aan een publieke verma
kelijkheid, hij die gelegenheid enkele be-
lastingpenningen offeren.
Dat is de eerste belangrijke kwestie,
die iaan het oordeel .van B. en W. zal
worden onderworpen. Nummer twee- is I
de niet minder belangrijke zaak van de
subsidie aan de Goesche Ambachts- en
Vakschool, een punt van bespreking in
deze dagen op iedere raadsagenda in Zuid-
Beveland. Verscheidene dorps gemeentera
den hebben ten dezien opzichte reeds 'n be
sluit genomen. In ons blad hebben we kun
nen lezen 'n voortreffelijk besluit na een
voortreffelijke rede als b.v. te Kloetinge
en een onbegrijpelijk besluit in lafwijzenden
zin in enkele andere Gemeenteraden, waar
het den leden blijkbaar niets schelen kan
of door hun houding een zoo onmisbare
inrichting als de bedoelde verdwijnt. Hier
in Goes zullen zeer zeker eerst B. en W.
en steaks de Raad deze kwestie ernstig
onder de 00,gen zien.
De subsidieering van de restauratie der
Groote of Magdalemakerk was het derde
punt, waarover B. ten W. van advies zul
len dienen. En voor Goes is ook dit niet
van belang ontbloot, wat den lezers wel
duidelijk zal geworden zijn na al hetgeen
daarover reeds in de pers is geschreven.
Zulk een monumentaal gebouw, door de
historie gewijd, mag niet in een verval
len toestand verkeeren.
Wat B. en W. in de vierde plaats ern
stig te overwegen zullen hebben, scheen
wel het belangrijkste van den giebeelen
avond te zijin. Althans een groot deel
AGNES GIBERNE.
25) _o-
Zo°.. Ghha, üeve Githa, vind ik u
eindelijk, ik kon mij niet begrijpen, waar
gij he enge vlo den waart. Waarover zit gij
te peinzen?"
„Het is bijna tijd om naar bed te gaan
Margaret."
„Kunt gij naar waarheid zeggen, dat
dat het onderwerp uwer overdenkingen
was?" 1
„Het was slechts ©ene voorbijgaande
opmerking,," antwoordde Githa.
„Maar mij dunkt dat het laat wordt."
„Gewoonlijk hebt gij niet zulk een haast
pm u naar boven te begeven," zeide Mar
garet half carcastisch.
„,Ik heb geen haast," zeide Githa. „Sir
John Beverley zal ons ongetwijfeld een
hoofdstuk voorlezen, eer wij uiteengaan,
en ik verlang zeer hem te hooren."
„Githa, gij moet u in acht nemen, hoe
gij tot mijn broeder over deze zaken
spreekt, zeide Margaret gejaagd, op zach-
ten toon. „Deze afvallige priesters wekken
van de vergadering werd er aan gewijd:
En 't moet gezegd de discussie er
over was nu en dan niet onaardig. Die,
humor ontbrak niet en menigmaal werden
de lachspieren in werking gebracht. Gelijk
onze lezers weten is een Raadscommissie
ijverig aan het werk geweest om de wo
ningtoestanden in Goes ernstig te onder
zoeken. Immers Goes heeft ook in -niet
geringe mate te worstelen miet den wo
ningnood en wil men dien in de toe
komst doelmatig bestrijden, dan is gron
dige kennis van zaken eerste vereischte.
Het woord van lof, dat de commissie va.n
alle zijden werd toegezwaaid, was dan
ook ten volle verdiend.
De rede van dhr. v. d. Leeuw was
een philippica tegen die huurders, die bet
aan niemand anders dan zichzelf te wij
ten hebben, dat hun woningen in slech
ten staat komen te verkeeren en een
pleidooi voor de verhuurders, die ondanks
de lage huurprijzen toch nog wat goeds
van de woningen willen maken. De bewe
ring des beer,en v. d. Leeuw, dat de
commissie bezield was met den geest van
Nero wekte zeer den lachlust der leden
op„ waartoe ook dienstig waren verhalen
als die van ©en huurder, die eien raam
als deur bezigde ien het hout van den
vloer .geschikte brandstof achtte.
Van zeer veel belang was ook de op
merking van Mr. Goedbloed. Zeer terecht
waarschuwde deze voor overijlde beslui
ten, waar nog slechts enkele dagten ge
leden een nieuwe beschikking der regee
ring is verschenen, volgens welke ook
in den vervolge de particuliere bouwnij
verheid kan worden gesteund. Indien toch
maar eenkszins mogelijk, moeten wij weer
loskomen van de sterk overheerschenide
overheidsbemoeiing en zal het particulier
initiatief onder de noodige controle weter
in eene moeten worden hersteld, ondanks
het dwepen der sociaal-democraten met
de nog in de lucht hangende socialisa
tie. Dat de particuliere bouwers dan nu
ook gebruik maken van de gunstige re-
geeringsbeschikking en met inspanning van
alle krachten trachten bet grimmig spook
van den woningnood te verdrijven.
Van het verdere „kleingoed", dat ter
vergadering afgedaan werd, zullen wij
maar geen melding maken. Alleen motest
weer de aandacht gevraagd voor de min
der aangename atmosfeer, .die hier en
daar in de Goesche straten hangt. Dhr.
Vienings wees weer op een tweetal van
zulke gevallen en de voorz. bracht nog
maals ter sprake de on-frissche lucht,
die den bezoekers van Goes bij de lentrée
van ons stedeke als welkom tegtemwaait.
Ieder hoopt natuurlijk op spoedige ver
betering. Van deze gelegenheid willen wij
meteen nog gebruik maken om (misschien
ten overvloede) mede- te doelen, dat het
geen wij over den te Goes te vestigen
keuringsdienst een vorig maal schreven,
ironisch bedoeld was.
LUISTERAAR.
De toestand.
Bij de korte bespreking van de voor
naamste buitenlandscbe gebeurtenissen
vraagt thans allereerst de groote neder
laag van Generaal Wrange! de aandacht.
Het is met diens leger thans gledaan.
Zooals wel te verwachten was na het
tot stand komen van den- vrede tusschen
Polen en Sovjet-Rusland, was ten laatste
de overmacht voor Wrangel te groot, al
was ook het Perekop-front, waar hij na
in zulk een hooge mate zijn toorn op."
„Afvallig!" herhaalde Githa-
„Gij behoeft mij niet zoo verwijtend
aan te zien! Ik herhaal slechts bet woord,,
dat Reginald gebruiken zou. Hij houdt niet
van Sir John Beverley of van iemand
van zijne inzichten. Ik vraag niet van
u, dat gij iets zoudt loochenen van het
geen gij gelooft, maar ik vraag u slechts
voorzichtig te zijn, Githa, om mijnentwil."
„Ik geloof niet dat ik onvoorzichtig
bein," zeide Githa half glimlachend.
,,'t Kan zijn! maar uwe voorzichtigheid
is van een soort, die u soms verder
doet afdwalen dan hem, die dadelijk role-
keloos vooruitgaat."
„Ik loop echter geen groot gevaar on
voorzichtige woorden tot uw broeder te
spreken."
„Meer dan gij denkt. Hij verlangt er
zeer naar met u te spreken, maar Eleo-
nore Culpepper, houdt hem vast. Ik houd
niets van Eieonone Culpepper, Githa. Wat
kijkt zij trotsch, dat zij mijn broeder bij
zich heeft, terwijl wij, arme meisjes, te
vergeefs naar onze hongerige ridders uit
zien."
„Ik zie naar niemand uit, behalve naar
Alfgar," zeide Githa.
„Ik zie ook naar niemand uit, zelfs
niet naar Alfgar 1" zeide Margaret met
een blos, die hare woorden wedersprak.
zijn eerste nederlaag stelling gekozen had,
voor een defensief doel alleszins geschikt.
Sebastopol is reeds in handen van de
Bolsjewiki. Toch hebben deze hevig moe
ten vechten vóór zij Generaal Wraijgel
onder de knie hadden: ze erkennen zelf
in den laatsten slag 30.000 dooden te
hebben gehad. De ronde overwinning, is
voornamelijk toe te schrijven aan het ge
bruik van verstikkende gassen, volgens
een ander bericht aan muiterij onder
Wrangels troepen. Massa's vluchtelingen
nemen de wijk naar Constantinople! en
hopen,, dat Frankrijk hen naar Algerië zal
overbrengen. Ook gaan er geruchten, dat
generaal Wrangel zelf aan boord van ©en
geallieerd oorlogsschip is gegaan. Wel telen
jammerlijk einde voor dezen dapperen ge
neraal!
De Bolsejwiki voelen zich nu natuur
lijk weer sterk en wie zal zeggen of ze
de verleiding zullen kunnen Weerstaan om
ook tegen Polen weer een kansje te
wagen?
Tegen Engeland slaan ze ook w.eier een
brutalen toon aan. Inzake de hervatting
van den handel heeft de Engelsche re-
geering dezer dagen weer een bolsjewis
tische nota ontvangen. Het document be
staat uit vijfduizend woorden en is in
toon heftig, hatelijk en uitdagend. Het
beschuldigt de Britsche regeering ervan,
alles in het werk te stellen, om de her
vatting van den handel en het totstand
komen van den vrede tot mislukking te
brengen en de bestrijding van die Sowjet
in Perzië en andere landen te begunstigen.
De Engelsche pers zegt van deze nota,
dat, indien Lenin een mislukking van de
„vredesonderhandelingen" wenscht, niets
daartoe geschikter zou zijn dan dit stuk.
Een andere belangrijke gebeurtenis is
de eerste zitting van de Volktehbondscon-
ferentie, die gisteren te Genève is aange
vangen. Het instituut v,an dein Volkenbond
zal dus nu in werking treden en adn al
hetgeen hierover is gesproken en geschre
ven, achten wij het niet noodig- nog iets
toe te voegen. De toekomst zal moeten
leeren of de verwachtingen, die men van'
den Volkenbond heeft gekolesterd, te laag
of te hoog gespannen waxen. Alleen doet
het tragisch aan, dat de ontwerper van
het .plan, president Wilson zulke groote
teleurstellingen heeft moeten ondergaan.
Dit doet ook al het enthousiasme voor
den Volkenbond niet toenemen.
De hongersnood in China.
De .zendelinge mevr. Edith C. Talboom
deelt aneei dat gedeelten van Sjamtoeng
en 'Sjili zoo g;oed als. .zonder ©enigen
ioóg|st izijn. Zelfs de blaren zijn van de
hoornen igiehiaiald oim lals voedsel te dienen.
Van Teisjof tot Lintsi'nig (zlal nog niet de
helft van1 de bewerkte velden het graan
opleveren, diat er in wias gezaaid. De
m-euselien verkoopen of vermoorden hun
kinderen. Ouders trachten hun dochters.
dikwijls nog malar kinderen uit te
huwelijken.
Een ander bericht, afkomstig uit een
district ten Zuiden van Planting! foe, be
helst het volgende:
i„Zoo ver men in elke richting zien kan,
giroeit er op de velden niets, dat de meni-
ischen in den winter in het leven ,zal
kunnen houden. Niemand werkt in het
veld; op de wegen is bijna niem'and te
ontwaren. De menschen zijn of wegge
trokken óf izij: zitten binnen hluid dorp
(om izoo veel mogelijk energie te besparen".
Korte Berichten.
Duitschland behoeft de Diessel-moto-
ren .niet te vernietigen.
„Wat beduidt dat, Joan?" staat gij te
luisteren naar hetgeen niet voor uwe
ooren is bestemd?"
Joan zag er beter geluimd uit dan ge
woonlijk het geval waszij keek niet
eens boos over deze terechtwijzing. „Neen,
het is mij volkomen onverschillig, waar
over gij en Githa spreekt," zeide zij.
,,'t Zou wel kunnen wezen, dat het u mleer
belang inboezemde, wat Sir Roger Acton
en ik zooeven besproken hebben."
Margaret glimlachte tegen Githa
over de zelfingenomenheid, waarmede
Joan sprak; Githa deed echter haar best
ernstig te blijven kijken en vroeg einde
lijk:
„Wat beeft hij u verteld, Joan?''
„Hij heeft mij niets verteld, maar ik
hem. Hij Vroeg mij naar u allen en
van wien der damoiseaux ieder in 't bi
zonder het meest hield. Mijn toekomstige
ridder, zeide ik, is natuurlijk Thomas
Brooke, en geen ander; en hij zegt, dat
hij mij altijd trouw zal blijven!" Joan
wierp een onderzoekenden, wantrouwen
den blik op Githa, en zweeg ©en oogen-
blik.
„Ik geloof niet, dat Thomas Brooke
ooit zijn woord zal breken," zeide Githa.
„En wat antwoordde Sir Roger Acton
daarop, Joan?"
Joan bloosde.
De hongerstakers in de gevangenis
van Cork hebben sedert 11 Aug. weder
voor het eerst voedsel gebruikt.
Te München zijn twee huisgezinnen,
samen zeven personen tellend, dood ge
vonden. De oorzaak was gasvergiftiging.
De laatste dagen i.s te Londen een
groote imfluemza-epidemie uitgebroken. De
hospitalen zijn reeds overvol.
Er ziaJ thans- ook „een onbekende
Engelsche .zeeman" worden geëerd. Diens
kist ,zal namelijk geplaatst worden hij het
monument voor de vloot, dat men denkt
op te richten.
Op de cenotaaf van den onbeken
den soldaat te Londen zijn reeds 30.000
kransen gelegd.
De voorloopig bekende uitslag der
Grieksche verkiezingen luidt gunstig voor
Venizelos.
Bij: de verkiezingen voor den Saksi-
scfaen landdag hebben de burgerlijke par.
tijen een schitterende overwinning be
haald. En dat in het roode Saksen.
De Framsche mijn werk ersstakinig
schijnt gisteren niet te ,zijn doorgegaan.
Een der eerste daden van Harding,
na zijn verkiezing;, was het p'ubliceeren
van een artikel in het weekblad Lite
rary Digest, waarin hij. zijn landgenooten
opwekt tot milddadigheid ten behoeve van
de noodlijdende kinderen van Centraal
en Zuid-Oost Europa. Het voor dat
doel gestichte fonds bedraagt thans
'23,000,000. Harding deed .zijn brief ver
gezeld gaan van een gift van 2.500.
Hif3*§0Ritnd.
Begrafenis Dr. Kuyper.
(Slot.)
Vervolgens sprak de heer H. Colijn.
Deze zeide, dat het Nederlandsche volk
een grooten zoon ten grave ziet dalen.
Naar buiten treedt beslist 'het meest
op den voorgrond de onvermoeibare strijd,
dien Dr. Kuyper heeft gevoerd voor liet
recht van een volksgroep, die aan ver
guizing en smaad bloot stojid.
Dat meestal eenvoudige, ja vrome volk,
•dat gewoon wa,s ter zijde gesteld te wor
den, dat in Dr. Kuyper plotseling .een
kampioen vond.
Reeds dit op zich zelf verklaart een deel
van de liefde, van de vereering, die hem;
werd toegedragen, maar de eigenlijke
grond ligt toch dieper. D;at volk heeft
naast den kam'pioen in Kuyper vooral ge
vonden den man, die in staat was' de diep
ste, ja zelfs: ongevormde gedachten te
peilen, die nog op den bodem; der ziel
lagen. Hij gal vorm' en uiting aan die
gedachten. Er was ©en wisselwerking tus
schen liet eenvoudige, vrome volk en
Kuyper. 'Hij. was voor dat volk een voor
vechter als .h'et noodig wals'. Malar hij' wa,s
ook een voorbidder; en dat volk op zijin
hourt droeg dr. Kuyper in zijin gebed.
Wie die wisselwerking niet ervaren heeft,
zal nooit volkomen kunnen begrijpen, wat
dr. Kuyper voor het calvinistische volks
deel geweest is en wat dit volk voor
hem is geweest.
Aan het slot van zijin rede hoopte de
heer Colijn, dat ha dit afsterven liet A.-R.
volk zich nauwer zou aaneensluiten ter
handhaving en verdediging der heilige
beginselen. Gij anti-revolutionnair volk
van Nederland, noch ik, noch iemand
anders kan voor u zijn w:a,t dr. Kruypei'
voor u geweest is. [Ma,a,r da,t is ten slotte
„O, hij begon te lachen, en zeide, dat
wij' beiden erg jong waren. Ik houd niets
van! Sir Roger Acton, als "hij zoo spottend
kijkt. En toen begon hij maar naar u
te vragen, Margaret en Githa, waar mijne
moeder bij stond. En ik doemde nwe
namen met die van Alfgar Cheyne ten
van Arnold Savage, waarover hij zich
zeer tevreden betoonde."
„Gij loopt wel wat veel vooruit," zeide
Margaret, ontstemd.
„Mijne moeder vond dat niet,' 'zeide
Joan, lachend. „Sir Roger zag haar aan,
en zij antwoordde: Joan spreekt de waar
heid, Sir Roger. Het is een vurige wensch
van mijn gemaal, dat zijn pleegzoon en
onze lieve Margaret eenmaal "door het
huwelijk verbonden zullen worden. En
wat Arnold Savage betreft, de schoon©
Githa ontwijkt hem, wel is waar thans
nog, maar ik zal haar wel ten. zijnen
gunste weten te stemmlen, en zij zal de
zijne zijn. Mijne moeder zeidie dit op haar
meest beslisten toon; Sir Roger yroleg
toen verder, ten mijne moteder sprak zeer
hartelijk over Arnold Savage, als een
flinke, veel belovende jongeling met groote
bezittingen." Joan zweeg, en zag Githa
nieuwsgierig aan, om te zien welken in
druk hare woorden maakten. Githa was
eerst vuurrood geworden, maar thans was
alle kleur uit haar gelaat geweken en zij
VERSCHIJNT EBKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3,
Losse nummers fO,Q6'
Prijs der Advertentie»:
14 regels f 1.20, elk© regel mleer 30 cent.
Big abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
,ook niet noodig, indien wij' alleni te zamen
getrouw blijven aan het heilige beginsel.
Dat weten wij, dat de Heere zijn erve,
niet verlaten zal, en hoe donker dan ook
soms de toekomst moge schijnen, wij
kennen toch allen dat miachtig troostwoord
uit den 91sten Psalm: „Wie in de schuil
plaats des Allerhoogsten is gezeten, die
zal vernachten in de schaduw des' Al-
m'achtigen".
De derde spreker, prof. Woltjer, .voert
als rector der Vrije Universiteit het woord.
Schepselvergoding past den, Christen niet,
200 zeide de spr., maar wel kan men
den Heere danken voor de schepping van
een heros als van ons is heengegaan'.
Thans dringt een grootheid zich naar
voren. Spr. wenscht (hem thans te schet
sen in zijn beteekenis' voor de wetenschap.
Velen hebben hem in diezen zin niet
kunnen hoogschattendat bewijst de Ko
ninklijke Academie, die nooit de poort
voor hem ontsloot.
,Maax dit is slechts- een schijn. De we
tenschap heeft Kuyper in. idealen geheel
beheerscht. Veertig jaar geleden stichtte
hij ile Vrije Universiteit en was haar
eerste hoogleeraar.
Hij heeft den band hersteld tusslchen
geloof en wetenschappen. Hij' is: de grond
legger der Calvinistische wetenschap.
Zijn loopb'aan begon hij streng weten
schappelijk, men ziet 'het uit zijjh talrijke
geschriften en werken. Gerust kan men
zeggen, dat hij was een geleerde van den
eersten rang.
Oud-minister Idenburg, sprak de volgen
de rede uit:
Mij werd toegestaan aan dr. Kuyper's.
graf een wioord te spreken als vriend,
niet dus allereerst over wat hij deed,
doch over datgene wat 'hij' was, als' zijto.
hart zich'ontsloot. Niet een woord van
waardeering; en hulde voor hetgeen door
hem werd gearbeid, maar een woord van
persoonlijke genegenheid aan den mlan,
die 'dn menig opzicht mijn geestelijlke vader
was. IMijn woord aan deze groeve zij!
dat van eenen, die zich bijzonder met hem
zielsverwant voelt en die in het laatste
vierendeel van zijn leven herhaaldelijk:
intiem met hem in aanraking kwam, die
zijn vertrouwen genoot en steeds' zijin
warmte vriendschap ondervond. E;r was in
Kuyper's ziel ook iets wonderlijk warms.
Die niet in zijn vertrouwen werd opflRt-
nomen, kan de kracht van zijn geloof
er,vuren, z ijn onvers aagden moed wel
waardeeren, zijn machtigen wil bewonde
ren, kan geïmponeerd worden door zijn
groote kennis en zijn schitterende talen
ten, imaar met dat al toch' niet meer
dan ten deel© hem kennen. Gesloten bleef
dan dat teedere in zijii bestaan, waardoor
zijn gansche leven werd verwarmd.
En dan mloet men wel eenzijdig oor-
deélen. Dat teedere in het diepst van
zijn ziel, dat van groote liefde, die aller
eerst uitging tot God, tot deni God van
zijn leven.
Kuyper's sterven was ia overeenstem
ming met zijin leven: uit het geloof, ver
warmd door de liefde in Christus. Gods
Naam alleen zij' grootgemaakt, ook aan
het einde van dit leven, dat Hij: schonk,
dat Hij deed rijke vruchten dragen, dat
Hij' thans weer van ons neemt. 'Uit Hem
en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen,
Hern zij' de heerlijkheid in de eeuwigheid.
Amen.
Dr. K. Dijk sprak namens den kerke-
raad Van de Gereformeerde Kerk als
voiglt:
Op het graï van hem, die meer dan
iemand anders „Gode alleen de eer'' in
zeide op zeer ernstigen toon:
„Joan, .gij hebt verkeerd gedaan om
tegen ons te herhalen wat niet voor onze
ooren bestemd was. Inmiddels kan ik niet
nalaten dankbaar te zijn voor die tijdige
waarschuwing."
„Ik kan mij niet begrijpen, waarom gij
niet van Arnold Savage houdt,' 'zeide
Joan, de terechtwijzing onopgemerkt, la
tende. „Arnold gedraagt zich even rid
derlijk als Alfgar ten minste meestal."
„De laatste woorden geven u de reden
die gij zoekt, Joan," zeide Margaret. „Het
is, omdat hij zich niet altijd ridderlijk
gedraagt, dat hij niet in één adem ge
noemd verdient te worden met hen, wier
ridderlijkheid een deel van hen ztelf is."
„Mij dunkt, dat ik uwe woorden aan
mijne moeder en :a.an Alfgar Cheynte moet
overbrengen," zeide Joan.
„Zooalè gij wilt," zeide Margaret uit
de hoogte; „zorg echter goed, dat gij ze
niet verkeerd overbrengt. Gij zult echter
niets winnen, Joan, door uw kinderachtig
bemoeien met deze zaken. Houd u bij uw
schaakspel en uw valk en uw gehoorza
men page, dat is beter; maar mijne zaken
gaan u niet aan, en die van Githa ook
niet."
(Wordt vervolgd.)
ii r -
