IV o 39 Maandag 15 November 1930 35e Jaargang GITH A. F E UIIL E T Ö~N- agnes giberne Buitenland. Binnenland. Reclames. Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 219. (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. DHUIJ - L. BURG- Drukkers Oosterbaan Le Cointre, Goes. VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Prijs per 3 maanden fr. p. post f3, Losse nummers f0,08 Prijs der Advertentiën: 1—4 regels f 1.20, elke regel mleer 30 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Bewijsnummers 5 cent. Een rechtmatige bestraffing. Tom kir. Kuyper in .1901 eeyste- 'mjrvistór werd,, ontmoette lnj bij ?e vePdedieifrg der Staatsbegrooting zijn ouden vriend en studieiiriakkei' prol. m!r W| v. d. Vlugt, Idie namens de liberalen van alle gading, den prmci- pieelen strijd tegen 't kabinet en vooral tegem. (dr. KI. pGrsoion 1 ij k inzcttG' ïïiIgII de heriinnèring aan 'tbekende: Heer, organist, w-aar gij ontbreekt, daa:r zwij gen alle fluiten. Die opmerking is juist. Het is Ineer- m'alen ervaren, m er zal nog vele mlalen geklaagd worden: wij' missen Idr. Kuyper. •De opmerking was tegelijk een eere- saluut aan Iden minister bij diens in trede in heit meer intieme staatkun dige leven. 1 .Toen nu Vrijidlag, Idie minister van Staat kou begraven worden, had ieder een verwacht dat de Tweede Kamfer uit deferentie voor Idfe .antirevolutio naire partij en uit eerbied voor den gTooten ontslapene., die uitgedragen werd, zou besloten hebben de zitting op te heffen, gelijk men jnjtbuiten- ■land gewoon .js ,te dom bij'de uit vaart van verdienstelijke staatslieden. Daar waren Vrijdag slechts 25 leden aanwezig. Ook dit kon allicht, een aanwij'zing geweest zijn. Onder die 25 waren, zeven partijlei diersNolens van cjde Rj. IK!., Troelstra van de'S. D1., Rink van de L. .U,, Jlresselhuis Van de Vi. LL, Staalman van dfi' C. D'„ Mardhant van de ;V. D1., Treub van de 0. B. Behalve dan nog de voor zitter, i ;Had .een dergelijk voorstel te doen niet op 'den wieg van een hunner ge legen, ib.v. v,an mT. .Troelstra, den „primlus inter paris"? Gelukkig, hun zwijgen wordt in de petrs gewraakt. .„Om (de begrafenis van dr. Kuyper behoeft .'die parlementaire molen niet stil te staan; wij slellen er zelfs de parlementaire orienteering het woord is vain dhr. Schaper geen halvetn dag voor uit. Men moetzeg gen dat wij toch :wel .een groot land' zijh .en dat wij. menschen .en dingen groot willm te zien." .Zoo wraakt De Nederlander in rake ironie het kleine van onze Tweede Karriet-ma- nieren. En H.et Vaderland, mteer 'taan dén voorzitter wijtend!, schrijft: „Wij aarzelen niet dit een fout te noemen ■en oreenen juist als tegenstander van dr. Kuyper's politiek dit ronduit te mtogén. zeggen.. In het Parlement dient te weieirikl]jnk.en wat er leeft onder het volk .en hier vloekte het gewoon door vergaderen van de volksvertegenwoor diging met het feit, dat de aandacht van allen, die in ons land meeleven in de politiek en zelfs van velen van wie dit niet gezegd kan worden op déizien namiddag niet was op het Binnenhof, doch hij den grooten politicus, die [naar zijh laatste rust plaats w.eird geleid." Terwijl Het HaInd1 sb 1 ad de afwezigheid vain drie vierden der Ka mer en de onmogelijkheid o-m zoo voort te gaan als een verdiende straf voor_ de leiders brandmter'kt. Zij schrijft 1 „Maar waarom wilden deze heeren de vergadering, jdap niet laten sluiten? „Zoo ,js dan echter, 'tijdens K.uypers begrafenis,''Dgeimas aan deferentie van oeJKlaimter jegens Kuyper gestraft. 24) -o- D.e banken waren gevuld njet een hon- ge i,g gezelschap, die allen geduldig .naar de ledige tafels voor hen zaten te kijken vVant voor men ging eten kwam eerst de plechtigheid van het wasischen Een dienstknecht, gekleed in een 'korte jas en zwarte broek, trad thans binnen, dra gende een kom1 en een kan en werd op de hielen gevolgd door een tweeden knecht in een lang kleed, die een hand doek droeg. Hij begaf zich naar het bo veneinde van de zaal, en zijn kom. onder de fraaie handen van Lady Cob ham hou dende, goot hij er water over uit zijn kan, waarop de andere knecht zijn hand doek aangaf. Ditwerd herhaald bij al de gasten aan de bovenste tafel, en nam dus geruimen tijd in beslag. Het ove rige gezelschap hiad zich leeds gewas- schen voor men aan tafel kwam, anders zou het een eindeloos werk zijn geweest. Die Knypers béhainidelt men nu een maal niet als (alleman. „En wie (dat poost, stoot zich zelfs noig aan Ide' lijkbaar. fin uD Een oud-soldaat die gebrek lijdt. Een oud-,soldaat, George' Daniel Mao Gowan, oud 36 jaar, kruier, stond Dinsdag voor Sir' William' Dunn in gend: Heden niet zonder mij Is 'ttie verwonderen, dat wij. deze laatsitiei opmferking lezende, ons het eereisaluut van dir. v. .d. Vlugt in 1901 weer hei binnen brachten, en piet ze ker wefeimoiedig genoegen ons de op- mlerking veroorloofden: Gelijk bij Ide intree, 'zoo; hij dfe uitvaart van dezen minister van" Staat [Helrr Grgalnist, AV,o du nicht bist Dia sdhweigen alle Floten. Bismarck als oestereter. Die Manchester Guardian bevat een aardige annecdote over Bismarck. Zij1 i,s getrokken uit de gedenkschriften van zekeren John ".Booth. Die Booith dineerde in 1878 te Friedricbsruhe bij' de familie Bisma rek. Iéder kreeg 12 ofeteteïs op zijn bord. De prins vroeg hoeveel mlen er wel besteld bad en toein hij' hoorde dat hét Ier een honderd tal waren, zei.de hij dat mén z.e alle maal mloest opdienen. „Het grootste .aantal -oesters dat ik ooit gegeten heb", koo Teigon hij dan te vertellen, „was in Luik, op de terugreis uit Engeland, nu! 36 jaar geleden toen ik 26 jaar was. Ik ,at er toen- 175Eerst vroeg ik .er 25, zij waren bijkowder .goéd en ik liet er nog 50 bij[ brengen. Al eten de besloot ik uitsluitend m|elt oesters te djneéren en bestelde er nog 100, tot groot plezier van al d.e aanwezi- De anti-Vlaamsche strijd. 'Aan de .„StanJdaard" wordt uit Gent geschreven De Gemtsch© franskiljons geven alle dagen nieuwe bewijzen van verregaan de onverdraagzaamheid en onbe schaamd jacobisme. Zelfs op de ge matigde Vlamingen wordt één echte klopjacht gemaakt. 1 Eén notaris die. voor een Vlaam- sche .maatschappij den akt had dur ven opmaken, werd hierom door twee kliënten verlaten. i Die provinciale school voor zieken diensters moest eene bestuurster aan stellen. Men had een zeer goede kan didaat, echter vlaamschge-z iinde vrouw. Het „comité de patronages" verkoos de plaats aan eene Engelsche te ge ven. Is dat vaderlandsliefde? Een vlaamschgezind geneesheer zou als bestuurder van eien provinciale 'school voor ziekenverpleegsters be noemd worden. Aanstonds werd in ide bladen, zelfs in 'katholieke, .een hate lijke campagne tegen hem gevoerd. In een papierwinkel ider Volder straat vroeg een juffrouw om Vlaam- scho blo'kalm&ïiakK'eiiEm 't antwoord luiddeWij' willen dat niet indoen ,par principe." In t.assisenhof hoorden wij den Wie zal nog durven beweren dat de franskiljons niet den haat iri 't ba nier dragen I Inmiddels waren schildknapen, pages en knechts druk bezig met de voorbereidse len voor den ophanden zijnden maaltijd. Sneeuwwitte tafellakens werden met de grootste zorg over de tafels gespreid, zoodat er geen vouwtje of kreukeltje zicht baar was. Drie statige zoutvaten, iu den vorm van zilveren schepen op1 massieve voetstukken, werden met groote plech tigheid binnengedragen, terwijl er op- iede re tafel één werd geplaatst. In de voor name huizen ontving niet iedere aart- zittende een glas, maar wie wijn begeerde, riep er om, en het glas werd dadelijk afgewass'chen en in d#' kast gezet, tot het weder noodig was; allen werden ecb- ter voorzien van messen en lepels en sneden grof brood, die als borden dienst deden. Lady Cobham én twee of drie der voornaamste gasten hadden echter zilveren borden onder hun sneden brood, maar dit was een weelde. Toen de voorbereidselen zoover gereed waren, werd er een gebed uitgesproken niet in het Latijn, maar in het En- gesch door een der pas aangekomen gasten, een. tenger gebouwd man, die er als een geestelijke uitzag, en aan Lady Cobhams tafel zat; daarop .nam de avond maaltijd een aanvang. Een huisvrouw van onzen tjjd zou misschien eenigszins klaarde dat hij, toen h'ij zich op het rijwiel verwijdende, zoo zwak was, dat hij' tegen eien taxi opreed. De speurder Ro-we zeide, dat de •man feitelijk honger leed. Toen hij haat het huis van den beklaagde ging, bevond hij' dat daar geen eten was en hij' had aan de vrouw van 'den m'an geld gegeven, ori wat brood .en boter te koopen. Er waren geen munten om in den gasmeter te do.en en bet gezin verkeerde in grooten nood. Beklaagde was vier en een half jaar bij het leger geweest, had tweemaal aan gasver giftiging geleden en bezat drie medal- jes. Hij hrid in het leger zich zeer goed .gedragen. Hij had tw.ee 'kinde ren, een van zes jaar en het andere van veertien maanden. 'Beklaagde zeide: „Ik heb het ge daan, omdat ik honger leed. Ik heb een vrouw en twee kinderen thuis en wij hebben niets te eten. Ik heb geen 'stuiver op de wereld." De heer Phillips, de probation offi cer "(de raadgevende ambtenaar, d.ie toezicht heeft op voorwaardelijk vrij gelaten gevangenen) zeide, dat (de m'an vijf weken lang buiten werk was ge weest. Sir William1 Dunn zond den beklaag de tot later verhoor haar de gevan genis terug en vroeg ban den heer Phillips, of hij 'hem geen werk kon veirschaffein. Inmiddels zou hij de Vrouw 2 p. st. uit de arrribus geven. De vrouw, die zeide dat haar man heel goed voor haar was, "bedankte den adlerman. De heer Phillips zéiide; dat elk aanbod van wérk voor den mian, dat tot hém aan het .politiehof van het Mansion House .gericht werd, zorgvul dig overwogen zou worden. De be klaagde had ruw werk_ gedaan voor een aannemer, maar' wals vroeger kruier geweest. N. R. C. Korte Berichten. In Athene hebben opnieuw grooie manifestaties voor koning Constantijn plaats gehad, waarop1 de regteerinig elke manifestatie beeft verboden. Evenmin mogen er beelden of por tretten van Constantijn vertoond wor den. De gewezen kolonel Malone; lid van liet Lagerhuis, idie van plan was o'm te Dublin een lezing over het bol sjewisme be houden, is in 'hechtenis genomen. De politie had bij' een huiszoeking hij heW te Londen een menigte stuk- kén in beslag igienomien. Een Bolsjewistisch kolonel jdu|s! Behalve tal van vroegere offi cieren en een -enkele predikant is nu ook een groot aantal onderwijzers jriijh- wérker geworden, om1 .daardoor meer te kunnen verdienen en in den nood van hun gieizin te kunnen voorzien,. Olmtrent Wraingel loopen weer allerlei JoibStijdi'njgen. Men voorspelt reeds zijh vlucht qp ide geallieerde 'schelpen in Id© KlrimJhavens, i Té 'Kjaleln.berg (Duitsbhland) werk te een, dievenbende onder leiding van dein bnrge|m|eester. Nacht op nacht wer verlegen zijn geweest mlet zulk een groot aantal onverwachte hongerige gasten, en niet geweten hebben, hioe ze allen van voedsel te voorzien. Dit was echter niet bet geval met Lady Cobham. Met de hulp van haar uitstekenden kok en haar statigen maïtre d'hötel, die nu in gala gewaad door de zaal liepen, en toezicht hielden dat alles goed en ordelijk ge schiedde, hiad zij nog veel meer gasten, van het noodige kunnen voorzien. Er jverd dn die dagen veel verkwist in de huizen der rijken. Rit was grootou de els noodzakelijk gevolg van het hou den van open tafel en het uitoefenen! van zulk een onbeperkte gastvrijheid, als in die dagen gebruikelijk was. In vele huizen ontaardde dit echter in overdaad. E.en groot aantal bedelaars ontving da gelijks aan de poorten van het kasteel de overblijfselen der maaltijden. Hoewel Lord Cobham zelf zeef sterk voor een voud was, zooals alle Lollards, kon hij toch niet gemakkelijk al de oude ge bruiken van Coulyng Castle afschaffen. Hij was veel van huis, en Lady Cobham was gewoon te j'egeeren. Vergeleken bij andere voorname huishoudens van dien tijd was het op Coulyng Castle betrek kelijk eenvoudig, maar toch hieerschte er onbeperkte vrijheid. dén inbraken |en strooptochten, geor ganiseerd ,em vajn alles geroofdpaar- dein, 'koelen, wijln, huisraad, koper, loo.d, kostbaarheden enz. z'ijh in groote hoeveelheden, bij' [hélers in beslag ge- holmiein. 1 In Diuilschland mbet weer in 't geheim' gewerkt worden aan een po ging tot algemeen e staking. Op de. lijn Rome- Foggia is éen tréin gedérailleerd, er zijn 8 doo'den én. '40 gewondien. Begrafenis dr. A. Kuyper. In de Tel: lezen wij nog het volgende Welk een ontzaglijke drukte beerschte er Vrijdagmorgen in de Kanaalstraat voor dat bruin en grijs geschilderde huis met de gesloten luiken, vanwaar zoo menig decreet w.erd uitgevaardigd? Voorwaar, deze straat heeft haar bekendheid aan Kuyper te danken. Wanneer de groote Staatsman wfeer iets had gezegd of geschreven, dat beroe ring in den lande wekte, dan namen kran ten van een andere richting dat over en zij zetten er boven: „Uit de Kanaalstraat'i Thans was bet ouderwetsche huis we©r het middelpunt van belangstelling, van droeve belangstelling. Zwijgend stonden de menschen er in dichte rijten om. Er beerschte een eigenaardige stilte. In de verte tingelde de tram en klonken de auto-claxons. Maar voor het huis bleef het stil. Nu en dan ging de deur open en kwamen bezoekers naar buiten. Tegen één uur, het tijdstip, waarop de stoet zou vertrekken ,was het zoowiel in de Kanaalstraat als in de omgeving zeer druk. Een gedeelte dier straat werd door bereden politie vrijgehouden, terwijl het vrachtver keer werd stopgezet. Dan gaat d.e deur voor de laatste m^al voor dr. Kuyper open. De bruine .eikenhouten kist is met een zwart laken gedekt. D.e dragers schui ven haar in den eenvoudigen lijkwagen, die door geen .enkelen krans of doek getooid is. De verschillende rijtuigen ko men voor. ITet laatste rijtuig houdt stil. Twee vrouwen komen, elkaar ondersteu nend, den stoep af. Haar gestalte is ge bukt, haar oogen rood geweend, het zijn de beide oude getrouw© dienstboden van Dr. Kuyper, die hun meester de laatste eer aan de groeve willen bewijzen. Eindelijk om bij half twee kan de stoet vertrekken. Overal langs den wieg staan menschen langs de trottoirs opgesteld. Hoeden en petten gaan af. Het is doodstil. Monotoon klinkt het klikken van hethoef- bselag van de paarden op het plaveisel. Er zijn ouden van -dagen, die in deemoed de handen vouwen. Zij staan daar op hun stokjes geleund onder ontbladerde boomen, die Kuyper hebben zien komen en gaan en zij houden het hoofd ontbloot, tot de zwarte stoet, waarin bet schar laken der hofrijtuigen plekt, gehleel voorbij is getrokken. De kille, natte herfstwind speelt met hun grijze haren, -maar zij merken het niet. Om hen heen ritselen de dorre bla deren, die 'kantelend omlaag dwarrelen. En zij merken het niet. Achter dringt men op en loopt met den stoet mee. Doch zij merken het niet. Zij zien slechts de forsche gestalte van Kuyper, zooals zij die kennen op .den kansel, vanwaar zijn woorden hun hoofd en hart be reikten. Ergens op een stoep van een statig huis staan twee vrouwtjes met een om slagdoek om. Wie weet hoe. vier zij ge- Het binnenbrengen der eerste schotels werd door nieuw hoorngeschal aange kondigd. Voorafgegaan door twee schild knapen, kwam een gansche optocht van knechts binnen, die verschillende schotels m'et, rund-, schapen- en kalfsvleesch droe gen, zoowel als kippen en andsr ge vogelte aan 't spit gebraden. Zij werden een voor een overhandigd aan den affeur, wiens plicht het was, ze op de tafel te rangschikken. Voor de ridders sn de dames en gasten van adellijke geboorte weid het vleeschi dan voorgesneden door de „schildknapen van de tafel"-, en aan ieder volgens zijh rang aangeboden. In dien er soep pf iets dergelijks werd op gediend, waarbij de sneden brood niet dienen konden, werden er borden rond- gegeven niet één voor ieder persoon, maar één voor ieder paai'. Deze bijna al- genieene gewoonte maakte het noodza kelijk, goed zorg te dragen, dat bloed verwanten pi goede vrienden naast el kander zaten. Nadat de voedzam'e vleeschspijzen eeni- ge m'alen rondgediend waren en niemand er meer van begeerde, werden de tafels door de ijverige bedienden geheel afge nomen en nieuwe tafellakens gelegd, ter wijl de muzikanten boven op de galerij verschillende liefelijke melodiën speelden. Drie belangrijke vragen. .Worden nier-waarschuwingen begrepen? Beseft men het gevaar? Zou het niet verstandig zijn om een bewezen wteer- standsmethodie aan te nemen? Rugpijn, duizeligheid, prikkelbaarheid, slapeloosheid, urinekwalen, zenuwover spanning, loome dagen en slapelooze nach ten, stijve en gezwollen gewrichten en pijnlijke spieren dat zijn de waar schuwingen. En gevaar volgt spoedig, want verwaarioozing doet ernstiger ver schijnselen ontstaan als rheumatiek, vor ming van steen, s.pit, ischias, graveel, nier- en blaasontsteking, waterzucht en urinezuur-vergiftiging. De weerstand hangt af van de volkomen filtratie van bet bloed door d.e werkzaam - beid ider nieren. Alles zou goed gaan, in dien (die (regels van de natuur; gezond verstand eenvoudig voedsel, en geregelde gewoonten, werden toegepast. Maar rond uit .gezegd, krijgt de natuur g.een voldoende kans. De nieren worden vaak tot de grens van uitputting overspannen, en dan pas denkt men na. Draal (niet in twijfel. Vermijd de ge volgen van verwaarioozing. Behoed de nié- ren met Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Zij versterken de nieren, lenigen de blaas, e.n hun werking doet de verschijnsielen, door verzwakking van deze organen ver oorzaakt, verdwijnen. Foster's Rugpijn Nieren Pillen (let ©n op1, dat de handt.eefcaning van James Foster op de doos voorkomt), zijn te Goes ver krijgbaar bij de Paauw Co., en te Middelburg bij fa. C. Schulte Co. f 1.75 per doos. (39) loopen hebben om de uitvaart van den meester bij te wonen. En herige handen brengen de roode zakdoeken naar de oogen ,en zij weenen, zij wiepnen lang en innig. Groote drommen vergezellien den stoet naar „Oud Eik en Duinen". Het zijn „de kleine luyden". Op hen zijn wel de woor den uit Genesis van toepassing„en zij hielden daar teen groote en zeer zware rouwklage". Op de hegraafplalaits sprak het eerst namens de Regeering Mr. Th. Heemskerk- Op het indrukwekkende oogenblik, al dus spreker, dat het stoffelijk overschot van Dr.' Kuyper aan de schoot der aarde wordt toevertrouwd, is het behoefte en plicht voor de Regeering om daar zijh nagedachtenis eerbiedig hulde te brengen. ills dienaar des Woords, kerkrefoam.'i- tor, geleerde, stichter eener Universiteit, redenaar en schrijver, geboren leider van velen, volksvertegenwoordiger, eerste die naar der Kroon, heeft hij den strijd ge streden en een arbeid verricht zooals 'het bijna niemand wordt gegeven. Opvolger van Groen van Prinsterer, staatsman, Evangelie-belijder, wias het ge heim van zijn kracht het steeds voorop gestelde Christelijke geloofsbeginsel, h'et ruimste gebied, het gansche leven be- heerschendonderwerping aan Gods or deningen in Kerk en Staat, in de w.eten- iSchappen, in de maatschappij' en in het persoonlijk leven. Zoo was er in al zijh veelzijdigheden eenigbeid en stelsel, was hij' drager van een zelfde beginsel, uit gangspunt op ieder gebied, strevend om. vastheid te brengeh in de onbewegelijke stof van het §ardsch© feven, geen kamp gevende in den strijd, doch verzoening zoekende van de verschillende volkslagen en maatschappelijke groepen, was hij Wederom kwam de optocht- van schild knapen en knechts uit de keuken, ditmaal allerlei tusschengerechten dragende pasteien, geleien, en wat het kasteel ver der met zulk een korten tijd van voor bereiding kon te vooirschijn brengen. Toen w erd met plechtigheid de wijnbokaal rond- gegeven; ieder- stond op, er werd gedankt, en een nageredht van vruchten en zoe tigheden werd aan biet staande gezel schap toegediend. Dadelijk daarop verlieten allen, die om de bovenste tafel gezeten 'hadden, in op tocht de zaal, om zich naar het naburig vertrek te begeven, terwijl de hongerige bedienden achterbleven om zich' aan de overvloedige overblijfselen te goed te doen. Daar Lady Cobham' met een "barer voornaamste gasten in den fluweelen stool was gezeten, verspreidden de overige gas ten en de chambrières zichi door de kamer en namlen plaats op de van kussens voor ziene banken of op de vensterbanken. Githa zocht volgens haar gewoonte een stil hoekje op, en stond daar tegen het e rijke borduurwerk geleund, toen Marga ret Cobhaml zich! bij haar voegde. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1920 | | pagina 1