BRIEK
githa.
li
OP END
|e Dienstbode,
te Dienstbode 'j
fT
J
17
DEBNEMIiG".
laliteit gekoelld!
DVLEESGH
per Kolo.,
0 154, Middelburi
ongesm. Reuzel, Rund,!
Schapenvleeseft, bij y$l
|ETERSE, Middelbifrg,
E KOOP:
^onhuis, Schnsur,
en KippenM en
loten Tuin,
en 40 Centiaren, it
e, C 85, lffi<9lenwei)„
er koopsom als eerste
beschikbaarook te i
>or drie jaar, onder
te aanvaarden 1 No
[in geeft de bewonen
L. DE KLERE.
E KOOP:
Olmen Vaamhoill
len aan liet bureau vaa|
Joes.
koop of in ruil
eed als nieuwe Veei
lollings-patentassen ea
ïo-oenten- of Boodl-
|n. Adres: Wagen-
)ostkapelle.
1
shten :V9
s, bij Oost-1
of te pachten
Gemot Nagras,
rede 260 Roeden Bouw-
ïemuiden 340 Roeritai
lan den Dorpsweg ie
3 Gemeten 4® Roeden
iland, bij Arnemuidea,
ag Poppe. Adres A.
Seissingel, Middelfe. I
•ris
TVANGEN::
Stallantaari
ia kwaliteit.
ITSEN, Burgem. Tak-1
lef. 466, Middelburg.
c tJj
|T
ste kwaliteit
Rundvlees
|80 per Kilo.
Nieuwstr., M'bu:
zwart bonte Vaars
In deze tegen betaling
:n terug bekomen bij
sweg, Grijpskerke.
3 Lammeren, geloO-
jele Wegeliag (Grijps-J
wijzing of temgbezor-j
jielooning verzocht dooi/
TER, Slagerij, Middefó.
ils te koop,
SMAKER, Biggekerkf
Met Mei
|knecht benoiodigd,
IADER, N. Vliss.weg.'
Met Mei
Iknecht gevraagd
rden öm kan gaan, tof
Cz., Moesbosch, Kon-
I A
(knecht gevraagd,
|lIEÉ, Nieuwe Abeel-
BRANTS, Oostsingel
iet 1 Januari een
is mede naar Leiden I
renstand gevraagd
RUTGERS VAN DE®
,nge Noerdstraat Rbi I
November a. s.
Dienstbode
liefst uit den boereP
C. GO VERSE, Nieutf
J, Middelburg.
Woensdag «O October 1930
35e Jaargang
Uitgave van
de Naaml. yenn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L- BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN. WERKDAG.
A bonne merits pig si
Prijs per 3 maanden fr. p. post f 3,
Losse nummers
f 0,05
Prjjs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting
Bewijsnummers 5 cent.
PANORAMA.
Als gewoonlijk opende ook ditmaal we
der in September bet parlementaire jaar.
Ditmaal ging die opening gepaard met
een indrukwekkend afscheid in ons land
en in eigen kring, ©n in Frankrijk.
Het eene afscheid dat in eigen land
en in eigen kring was meest indruk
wekkend om den persoon die heenging
en zijn veeljarigen arbeid. Die andere heen
gaande om het tragisch einde van een
kortstondige loophaan en om hiet treurig
lot waarin hij zijn vaderland vond en
achterliet.
De een die heenging was dr. Kuyper
en de ander de Franscbe President De-
chanel.
De laatste periode van het politieke
leven van dr. Kuyper, een arbeidsleven
van meer dan vijftig jaren, en van geen
achturigen werkdag of 45-urige werkweek,
eindigde in de afgeloopen maand door
het afscheid van de Eerste Kamer, die
hem nog onder hare leden tielde.
Alle afscheid heeft dikwijls een wee
moedige zijde. Ook dit. En speciaal voor
ons, antirevolutionairen.
Deze Professor hoeft teen heel geslacht
onderwezen. Met zijn gedachten-wereld
leefden voor- en tegen standers een halve
eeuw lang. Als eenmaal de geschiedschrij
ver der toekomst de—taak voortzetten zal,
die wijlen ds. G. J. Vos tegenover mr.
Groen van Prinsterer en zijn tijd heeft
vervuld, dan zal die voor hem, om dr.
Kuyper en zijn tijd te schetsen wiel ver
bijsterend groot zijn.
Gansch anders staat het met het on
verwachte, door lijden noodzakelijk ge
worden, aftreden van den Franscben Pre
sident Dechanel. Nog geen vijftig wéken
stond, hij aan 't hoofd der Franscbe Re
publiek, en hij mo-est het Elysée, de Fran-
sche Presidentswoning, verwisselen met
een sanatorium voor zenuwlijders. In die
korte spanne tijds was bet ©enig opmerke
lijke dat de geschiedenis van zijn land
aanbood: het vijftigjarig bestaan van de
tweede Franscbe Republiek.
De afgetreden President vond zijn vader
land in stoffelijke en geestelijke ellende,
en verliet het ook alzoo, zonder iiets te
kunnen doein tot herstel.
Slechts met weemoed ziet de wereld
op een land zoo schoon en groot en op
.een volk toegerust met zoovele geeste
lijke gaven als dit."
Ook onder onze -lezers zijn er die m
de laatste maanden een deel van dit land
en van zijn ellende hebben gezien. Hooren
we even naai' hunne beschrijving van de
ellende van land en iuydm in Noord-
Frankrijk.
Daar ligt voor u eèn uitgestrekt land,
zonder hoornen,zonder kerken, zonder
scholen, zonder fabrieken, maar met vele
begraafplaatsen, kenbaar' aan talrijke hou
ten kruizen. Hier en daar vindt ge leen
bordje dat u zegt, dat op die plaats eens
commune A of B te vinden was. Nu
puinhoopen. De blakende zon schijnt over
een levenlooze leegte, waar alle kleur is
vervangen door wit-grijs.
Daarheen koeren de overgeblevenen uit
•den grooten oorlog, de gevluchten en de
krijgsgevangenen terug.
De eerste indruk is die van blijdschap,
maar hoe spoedig,.door teleurstelling ge
volgd. Huis en haard zijn verdwenen, en
met deze ook hekendien ©n dorpsgenooten.
Levensarbeid en levensgeneugten, en be
staanszekerheid geven gieiem hoop op terug
zien.
F IU I L L ETON.
AGNES GIB ERNE.
D) _0_
„Ik wilde, dat hij' een ander onderwérp'
voor zijn welsprekendheid uitkoos", zeide
Githa, !haar hoofd opheffende, met een S
onbewuste uitdrukking van kinderlijke
waardigheid, die Margaret ten zeerste
vermaakte.
„Dan moet gij hein dat maar eens
vertollen. Wij zullen u de gelegenheid
geven En eer Githa de beteekenis der
woorden nog goed had gevat, wandelde
zij reeds het huis uit aan de zijde van
Arnold Savage, terwijl Margaret en haar
broeder vooruit liepen. Alfgar, wat hij
ook w-enschte, bad niets in de zaak te
zeggen. Hem was: geleerd blindelings te
gehoorzamen aan elk bevel uit den mond
eener dame. Githa's makker was de eeni-
ge zoon <>n erfgenaam van een zekeren
Sir Amo-ld Savage van Bobbing, eigenaar
van het kasteel Sberne in Kent. Evenals
andere jongelieden van dien tijd was hiji
naar het kasteel Coulyng gezonden om
tol een deugdzaam ridder te worden op
gevoed, en hij was een van Lord Cobhams
eigen ridderknapen. Hij was van middel
bare lengte en breed gebouwd; hij had
Dat is het droeve beeld van Frankrijk.
Maatschappelijk en geestelijk.
Onlangs hield de Franscbe prediker Vié-
zot, hoogleeraai' aan de Vrije Protestant-
sche Universiteit te Parijs, een predicatde
over: ik gedenk de. dagen van ouds, Ps.
143:5. Hij sprak bij die gelegenheid over
het verleden en het beden van het Fran
scbe Protestantisme, bij wijze van droeve
tegenstelling.
Hij herinnerde ©r aan hoeveel de Gere
formeerde als wereldkerk niet aan Frank
rijk te danken heeft. Aan de Franscbe
Hervormers met Calvijn aan 't hoofd,
maar ook aan den Hugenoten-,strijd, die de
heel© zestiende eeuw vulde, en die de
omringende landen heeft verrijkt met de
bloem van Frankrijks zonen.
En daartegenover nu den oorlog en den
daaropvolgenden vrede, die onder den klei
nen groep slechts eeri zes en dertigste
van de Fransche bevolking is Protestant
zoo .groote verwoesting heeft aangericht.
80 kerken en 29 pastorieën zijn verdwe
nen, heele gemeenten uit elkander gerukt.
Evangelisatie-arbeid ondergegaan, scholen
en onderwijzers onvindbaar:
Het Bestuur van Dechanel van Januari
tot September eindigde treurig.
Arm Frankrijk I Was het niet symbool
van uw lijden!
Een kwart eeuw geleden zuchtte de
wereld onder werkeloosheid, en nu onder
werkstakingen. Ze zijn zoo veelvuldig, dat
er geen oog op te houden is. Wie maken
dan ook'slechts van twee extra-ordinaire
melding. Beide over het Kanaal.
De gansche maand September dreigde
een mijnwerkersstaking in Engeland. En
nog blijft die dreigende. En wat gemis
aan steenkool voor- het industrieel© Enge
land beteekenen zou, kunnien wij slechts
vermoeden, nog niet ten volle begrijpen.
En dan de hongerstaking in Ierland.
Ook die hield bet oog der heele wereld
op zich gericht. Ierland is in 1801 aan
het gezag van"-tfë Engelsche Kroon onder
worpen en maakt sindsdien deel uit van
het Britsch Koninkrijk. Maar wat.het be-
teekemt ©en volk te onderwerpen dat niet
wénscht onderworpen te zijn, kan de ge
schiedenis van Ierland leer en. Daar woedt
in toenemende mate een burgeroorlog en
een godsdienstoorlog.
De Fienians en de Sinm Feiwers hebben
zich als politieke revolutionaire partijen
berucht gemaakt. De staatkundige revolu
tie vond voedsel in de mishandeling van
het Iersche volk door de Engelsche re-
geering en aristocratie. In dichterlijke taal
spreekt men van het Groene Erin, en
praïrisch, en dat is, in dit geval de ware,
van het arme Ierland. De Iersche boden?
was nagenoeg uitsluitend in handen van
in Londen wonende ©n in Londenschle
weelde levende Lords en Ladies. Deze
pleegden roofbouw, pasten een uitzui
ging s systeem op bet onderworpen teiland
toe, zoodat de armoede van Ierland spreek
woordelijk werd. De oogst bestond ten
slotte uit aardappelen en anders niet.
De uiterste pogingen werden beproefd
om aan Ierland meer zelfstandigheid te
schenken. Zelfs de krachtige hand van
Gladstone, die ©en Home-Rule, (zelfbe
stuur) ontwierp, vermocht de Lords en
pairs niet te bewegen mieer vrijheid te
geven aan ©en volk dat zoo krachtig en
zoo rumoerig dat opeischte.
Ook een godsdienstoorlog.
Het Iersche volk is- in aantal Roomsch.
Slechts een der Kantons, toch een aan-
•ormanTin^Tablettenj
f" vernietigen de bacteriën in
mond en keel en beschermen
tegen Besmetting
zienlijk deel, het Wiesten, is Protestant ©n
ook de onderdrukkers, de Engelschien, zijn
Protestant, en nu wordt de religie gesleept
in den wederzijdschen haat en wraak.
En rnu zegt men wel, de Roomsche Kerk
is een macht, ©en bolwerk tegen de re
volutie. Naast de pauselijke gel© wimpel
wappert de rood© vaan niet. Maar Ier
land leert het ons anders. Daar schuilt
de revolutie juist onder Rome. En ©en
harer rumoerigste helden is de Burgemees
ter van de Iersche stad Cork. De nageering
deed hem gevangen nemen, en mijnheer
Mac Swincy zoo is zijn naam
verklaarde den hongerdood te willen ster
ven, opdat de aandacht der wereld op
'de regeeringsmishandelingen, die hij en
eenige anderen ondergaan moest, zou ge
vestigd worden. En de attentie van de
wereld bleef niet uit. Veler aandacht werd
getrokken. Maar toen dat hongerlijden
veertig en meer dagien duurde, begon de
wereld zich af te vragen of hier iernst
of reclame in 't spel was. Men herinnerde
zich de vieze reclame van kiesrechtvrou
wen, die ook honger gingen lijden 'en
glazen inslaan om reclame te maken voor
hun doel. En nu!
Intusschen blijft Ierland ©en blok aan
het heen van het wereldrijk, dat veel
gegeven is, 'maar waarvan ook veel ge-
eischt wordt.
over 't algemeen een kniap gelaat, dat
echter eenigszins ontsierd werd dooi' een
trek van besluiteloosheid om den m'ond.
en een te smal voorhoofd. Indien hij
anders gekleed ware geweest, zou zijn
voorkomen wellicht een mamnelijken in
druk gemaakt hebben. Alfgar had zijne
wapenrusting onder zijn korten mantel
aangehouden, maar Arnold Savage had
zijn. harnas afgelegd, en een kleeding-
stuk aangetrokken van blauw satijn, ge
voerd met bont, waarvan de mouwen
op den grond hingen, die, als zijn schit
terend gekleurden mantel met sleep,
met den modderigen weg in aan
raking kwamen. Twee. aan twee, hand
in hand, liepen zij, maar zoo deden
al de goede burgers van Londen die zij
tegenkwamen, uitgedost ini mantels met
lange mouwen en met modder bespatte
slepen. Het werd als een bewijs van goede
opvoeding beschouwd, dat een heer op
bevallige wijze één vinger vasthield van
de hem vergezellende dame, en Githa
droeg goed zorg, dat Arnold weinig kans
had om dezen regel te overtreden.
„Wat dunkt u van Londen, Madame
Githa, vergeleken bij buiten?" vroeg Ar
nold, terwijl zij voortliepen, met het plan
eerst de stad te bezichtigen en te ein
digen met een roeitochtje op de rivier.
„Ik vind het hier wat te vuil eui te
donker naar mijn smaak", zeide Githa, op!
afgemeten toon1-
Bij het toenemen van verieenigingen op
allerlei gebied dringt meer en meer de-
gewoonte door om die slechts met enkele
voorletters aan te duiden.
Zoo leest men gedurig van de I. V. V.
Dat is het Internationaal Verbond van
Vakvereeniginge'n.
In dat Verbond treedt een macht op
waarmee we rekening zulten moeten hou
den, en daarom verdient het d© kennis
making in ons Maandoverzicht.
Dat Internationaal Verbond bedoelt niets
meer of minder dan allen, van wat taal
of natie ook, te vereenigen tot ©en mach
tig corps, dat oorlog wenscht te voeren
tegen den oorlog. Zij wenschen het daar
heen te leiden, dat alle georganiseerde
arbeiders zich bereid verklaren om met
alle middelen waarover zij beschikken kun
nen den oorlog te bestrijden..
Tot die middelen behoort in de teerste
plaats een weigeren om troiepen en oor-
logsgoederen te vervoleren, en het stop
zetten in alle landen van het vervaardigen
van oorlogsmateriaal.
Geen trein met munitie mag m©er rol
len ,geen schip bevracht met oorlogsmate
riaal meer ©enige haven verlaten, niet
één soldaat mag meer worden vervoerd.
Het I. V. V. beroemt er zich op 27
millioen leden te tollen. Wie telt ze na?
De eerste proeve van hun optreden is
mislukt. Dat was het isoleeren, en dus
uithongeren van Hongarije. Het schijnt ons
toe, dat verdere pogingen evenmin zullen
voldoen aan de hooggespannen verwach
tingen.
Het I. V. V. ziet de toekomst genaken,
dat alle rege.ering.ein in hane handen zullen
zijn als leem in de handen des potte-
bakkers.
„Noemt u dit vuil? Wel, naar mén
zegt, is het no-g geen twintig jaar ge-
leden, dat de straten nauwelijks begaim-
I haar waren, en dat er vanwege het Par-
lement bevel was gegeven, dat het op
straffe vftn een groote som gelds ver-
I honen was, vuilnis op 'de Wegen te wer-
1 pen. E;ni onze goede straatvegers, de raven,
zijn altijd aan het werk ziet gij wel?"
„Ja, dat zie' ik", antwoordde Githa
onverschillig. Arnold Savage probeerde
thans een ander onderwerp van gesprek.
„Hebt gij ooit een tournooispél gezien,
Madame Githa?"
„Neen, en ik zou er niet veel om
geven om er een ie zien ook", zeide
Githa ernstig.
„Dat kunt u niet meenen. Ik zou u
Dp: mijn knieën om een lint of een cein
tuur vragen, en uwe kleüren zouden de
overwinning behalen, daar kunt u op'
aan Uwe oogen zouden mijn arm de
kracht geven om alle tegenstanders neer
te vellen"..
„Nu steekt u den gek met mij", zeide
Githa, zonder hlaar oogen oip te heffen.
„Uw arm alle tegenstanders, nedervellen!"
„En waarom niet, Madame Githa,
als ik uw kleuren had, en de goedkeuring
kon lezen op! uw lief gelaat".
Zij lachte zachit. „Ik ben niet vrijgevig
met mijn kleuren, noch met mijn goed
keuring voor dergelijke daden. Madame
Margaret weet meer van die dingen dan
En wij zien in verdeeldheid door egoisme
dat grootsch gebouw weldra wegzinken.
De tijd zal leerien wie gelijk heeft.
de Kr.
Buitenland.
De toestand.
Er is reeds meermalen op gewezen, dat
Boincaré de man is, die het standpunt
der onverzoenlijkheid tegenover Duitsch-
land inneemt, die niet. eens wil onderzoe
ken of misschien ook het „vredes"verdrag
van Versailles practisch onuitvoerbaar is.
'Maiar zoo duidelijk als nu in de „Matin"
heeft liij noig zelden zijn bedoelingen uit
eengezet. De mentaliteit van dezen man
blijkt helder uit de conclusie, waartoe hij
komt inzake de schadevergoedingskwestie
Duitschland wil zich niet voor de rech
ters stellen, die, na gehoord te hebben;
het recht bezitten eigenmachtig te be
slissen, zoo schrijft hij. Het wil zelf deel
'uitmaken van de rechtbank en na ge
sproken te hebben zich in de delibera
ties mengen.
Duitschland, aangemoedigd door eea
te groot aantal internationale financiers,
wil zijn schuld niet laten schatten in
verhand met de schade, welke het aan
gericht heeft. Het wil, dat wij voor al
les fzijn betalingscapaciteit schatten en
daarnaar nu een onherroepelijke som
vaststellen, die ons voor de toekomst
bindt en die de schuldeischers van alle
hoop berooft voor den dag, dat de schul
denaar in betere omstandigheden zou
komen. i
Met andere woorden: Duitschland moet
het melkkoetje van Frankrijk blijven. Hing
het va,n Boincaré af, dan kwam het eco
nomisch leven van Duitschland, en daar
door ook van Europa, nooit in het reine.
In de kringen der onafhankelijke so
cialistische partij in Duitschland is het
een groote warboel. D'e kwestie al of
niet aansluiten bij Mosoou is, naar wij
reeds meedeelden, de oorzaak, dat de
partij in twee deelcn uiteen ligt, een rech
ter- en een linkervleugel. Nadat het con
gres te Halle de 21 voorwaarden van
Moscou had iaiangenomcn, verliet de rech
tervleugel de zaal. Iedere partij beweert
nu recht te hebben op den naam der
oude partij. Dat kan- fraai worden. Maar
meer nog dan de naam is het geld
(de partijkas) ©n de 'pers. Daarover wordt
nu een felle strijd gevoerd. Te Halle heb- i
hen de radicalen zich maar eenvoudig
weg meester gemaakt van de bureaux
van de krant der onafhankelijken. Diat
helpt beter dan praten.
Eigenaardig is, dat hoewel de com-'
munistische elementen op het congres in
de meerderheid waren dit niet in de
Rijksdiaggroep het g.eval is. Daar bezitten
zij islechts 22 van de .87 mandaten.
Gisteren was .men in Enigélsche krin
gen inzake de mijnwerkersstaking alge
meen optimistisch gestemd en was men
de meaning toegedaan, dat de staking:
in de kolenmijnen misschien maar van
korten duur zal zijn, omdat er aldoor
ondershands van gedachten is gewisseld.
Daarom verwacht men, dat de regeering
en de mijnwerkers binnen enkele' dagen
weer een conferentie zullen houden. Men
kan niet anders doen dan hopen, dat deze
meening niet t e optimistisch mag blijken
te zijn.
Omtrent den tegenwoordigen toestand
waren ook bevredigende niededeelingen
ik 'U moest liever naar haa,r gaan".
Maar hij' scheen dezen wenk niet te
willen opvolgen, en koos weder een nieuw
onderwerp van gesprek.
„De stad s'chijnt mij! bizondei' vroolijk
vandaag. Ik wildc^ dat u haar drie jaar
geleden hadt gezien; indien dit zonder
gevaar voor Uzelve mogelijk geweest
ware".
„Was het hlier toen nog vroolijker?"
„Integendeel, destijds heerschite hier de
p'est; dertig duizend menschen zijn toen
aan die ziekte bezweken ©n in de stad
ontwaarde men niet anders dan verla
tenheid en dood".
Githa,'s wang verbleekte eerst, en kleur
de toen. „Ik dank u, mijnheer Savage,
't Is ongetwijfeld een zeer vriendelijke
weinsch van u, dat ik %ulk ©en fraai
schouwspel genieten mocht"..
„Neen, da,t bedoelde ik niet", zeide
Arnold verlegen; „alleen als een contrast
met heden zou hiet, dunkt mij', in
teressant Voor u geweest) zijn Maar waar
lijk, ik zou met gaarne gezien hebben,
dat u toen hier waart".
„Ik zou er zelve toen gaarne geweest
zijn om de arme lijders te helpen, maar
niet om zulk een vreeselijk en treurig-
schouwspel te zien",antwoordde Githla
half binnensmondsr^^
„Zie eens, daar gaat een draagkoets
voorbij; ik zo>u wel eens willen weten,
wie daar inzit", zeide Arnjold, blijde van
ontvangen. Van officiëele zijde werden
ze als volgt opgesomd: Voedselvoorraden)
zeer ruim. Spoorwegdiensten normaal.
Geen onlusten in oenig mijndistrict. Over.
vloedig aanbod van vrijwilligers in alle
diensten.
Kannibalen.
Van Nieuw-Guinea is te .Brisbane be
richt 'ontvangen, dat er l,wee blanken en.1
tien inlanders, vermist worden, die, naar
inen woest, door inboorlingen aan de
Fly Riven" zijn opgegeten. De vermisten!
maakten jacht pp paradijsvogels.
Er rijn zestien Chineesche jagers op
zoek gegaantoen zij een dorp van de in
boorlingen aian de rivier naderden, sloegen
dezen op de vlucht. De Chineezen von
den imet bloed bevlekte hoekjes, foto's,
kleeren en een kaakbeen met geplombeer
de tanden. Er bestaat dus weinig twijfel
meer, dat de vermisten het slachtoffer)
van kannibalen zijn geworden.
Jacht op smokkelaars.
D'e Kdulsche politie heeft Vrijdag' op
het station van Keulen een g|roote razzia!
-op smokkelaars ondernomen. Do tien sta
tions werden door 80 politie-agenten be
zet, die alle treinen, welke van Holland
kwamen, aanhielden en aan een scherp
Onderzoek onderwierpen. Alle reiziglersi
werden aan de lijve gevisiteerd en ver
dachte personen onmiddellijk naar het
hoofdstation overgebracht, waar zij door
den procureur van het woekeigprecht in
verhoor genomen werden.
Groot© hoeveelheden gesmokkelde wa
ren, als meel, koffie, cigarettes zonder
banderollestrooken, boter en sterken drank
werden in beslag genomen. Talrijke smok
kelaars werden gearresteerd. D'e belas-
tingschade, welke door de in beslag ge
nomen ciigiaretten verhinderd werd, Joopt
in de honderdduizenden.
Korte Berichten.
Het Belgisch Vakvereenigingscongrte»
heeft ©en motie aangenomen ten gunste
van algemeen© staking, als de Senaat dé
wet op den achturendag mocht verwerpen.
Bij 'de verkiezingen voor de Nationale!
Vergadering in Oostenrijk zijn de sociaal
democraten in W-eienen 100.000 stemmen,
vergeleken met Februari 1919, achteruit
gegaan.
In Italië is een anarchistische sa
menzwering ontdekt. Uitgebreid© maatre
gelen voor een omwenteling wanen reeds
getroffen. De regeering heeft nu besloten
65 der tot nu toe gearresteerde buiten-
landsebe bolsjewisten en anarchisten,
hoofdzakelijk Russen, uit het land te!
zetten.
Het bekende hotel d© la Poste te
Brussel ,waar vele Nederlanders plachten
te logeeren ,is voor 2 millioen verkocht.
Het oude hotel moet plaats maken voor
een 'bankinstelling.
In het Fransche dorpje Louvr-es,
het verste punt, waartoe de opmarsch'
van von Kluck zich in 1914 heeft uitge
strekt, zal ©en monument worden opge
richt, ter herinnering aan den terugtocht
der Duitschers.
Besloten is dat evenals het vorig
jaar op den dag, dat de wapenstilstand
werd gesloten, alle verkjeer gedurende twee
minuten door geheel Groot-Britta,nnië zaL
stilstaan .Dit zal geschieden te 11 urn
's morgens, den tijd, waarop de wapen
stilstand van kracht werd.
iels anders te kunnen spreken. „Het
scnijnt mij ook, dat er vandaag zooveel
menschen op straat loopen, ook gaan zijl
allen in dezelfde richting. Wat denkt u,
dat er do oorzaak van zijn kan?"
„Alfgar denkt, dat er het een of ander,
te do-en is", zeide Margaret omziende.
„O, ik houd vreeselijk veel van een op
loopje. Neen, gij moet niet vragen, waar
iedereen heenloopt, Alfgar. Wij zullen met
de menschen medeloop'en, en zelf hoo
ien wat er te doen is".
Alfgar maakte geen tegenwerping, en
binnen weinige minuten waren zij zoo
danig aan alle zijden door de m-enigt©
omringd, dat terugkeeren bijna een on
mogelijkheid zou geweest zijn. ,,l\ij' zul
len weldra in Snxithfield zijn merkte
Arnold opi- „Ik wilde, dat het een tour-
nooifeest was, dat onis daar wachtte,
Madame Githa. U zoudt dan eerst ^.ien;
wat ridderlijkheid is"-.
„Ik weet zeer goed wa;t ridderlijkheid
is. Wie kan samen zijn mét onzen edelen
|h©er Sir John, en niet de ware be
teekenis van ridderlijkheid leeren ken
nen?" antwoordde Githa. „Hij1 handelt
er naar, terwijl anderen er slechts over
spreken"-.
(Wordt vervolgd.).
1 I
