35e Jaargang
No 16
Ti
25 October,
HOEFJE.
FE UÏL LET 0H
Reclames.
ilinsilag 16 October ittSSO
isteding.
in tot Kantoor ene
lats van perceel
•listraat A 90 te
ind te Ikoop:
emeten Dijk.
cnecht of Leerling
necht gevraagd,
tfl
ienstbode,
ode gevraagd. '/i
n Meid gevraagd
ïcht benoodigd,
Arbeider
echt gevraagd, 'J
mensch, 17 jaar.
[N GEVRAAGD,
GITHA.
RtiiWand.
Iedere uitgeputte vrouw
1 DINSDAG 19
ran 11 tot IS1/, em
uur.
te 4 uur,. zal de
LAAR te Go«s,
i ST E D"E I
éi
'o'gens bestek,
rekening te bekomen
stel, bij C. VAN
tect, Goes.
Huis, Schuur, Erf,
riland (waarin Koe
lt uitgeoefend), groot
•en 60 c.A., waarbij
volgen
i bij L. ALMEKIN-
rszand.
istplicht piet Mei
in. DEKKER,
Meliskecke,
let Mei
necht benoodigd, (J
en om kan gaau, bij
SER, Ritthem.
aan een Paarden-
iet Mei een Hand
een tweede Meid
V. REIJNIERSE Cz„
euwlandschewegW8
1RSE, Vrouwepolder,
echt en eeira JHeidE
K. COPPOOLSE Pz.,|
Overduin".
en Knecht of aan-
echt gevraagd, goed
:en. JA ARNOUTSE, I
Pauwenburg". A ill
•t of Mei
177b}
Souburg.
imber gevraagd
lbouwer J. PIEPERl
n Meid bemoedigd i
ER, Koudekerkscheej
terkscne
ttL
iwelijk met Mei een
SE, Serooskerke (W.)
STEUR, Abeel^chJ
mb\
den om kan gaan, bi
AKER, Koudekerke|
dige woning beschikjj
KOOLE, KI. Lamme'
dekerke (WesterwiM
jen Mei een LI
S, Biggekerke.
IEERTENS Jr., vrf
oon
3t Kruideniersvak zij]
•eweest genieten
Land- en Tuin hu"*
ruchtboomen. H°°|
gave bij wien te
albergen de
■iahoewe". r
CN BRUGGEN CA^
é\r~
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L- BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprij ss
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3,—
Losse nummers 0,05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 cent.
Bij abonnement belangrijke korting
Bewijsnummers 5 cent.
DE AMBTENAREN EN HET STAKINGS
RECHT.
(Ingezonden.)
Naar*aanleiding van de jongste staking
bij den dienst der posterijen en telegrafie,
is opnieuw ide vraag aan de orde gekomen
of de ambtenaar het recht heeft gebruik
te maken va:n werkstaking om op die
wijze de zijns inziens billijke eischien van
loon en rechtspositie verwezenlijkt te zien.
Of liever, uit hetgeen'de bladen dienaan
gaande schreven, bleek dat voor de mees
ten deze vraag bindend is opgelost: zoo
goed als algemeen was de meening, dat
de ambtenaar principiëel het recht tot sta
ken mist.
Niemand ontkent meer, dat de arbeider
als uiterste redmiddel, den arbeid neer
raag leggën, om zoodoende zijn rechtma
tige eischen af te dwingen; maar de amb
tenaar mist dat middel, en moet dat mis
sen, omdat hij. geroepen is de overheid
bij de uitvoering barer regeieringstaak te
helpen. Bovendien zegt men, dat het ver
schil in rechtsverhouding tusschen patroon
en arbeider eeoerzijds en den staat en.
den ambtenaar anderzijds al dadelijk heen-
wijst op een groot onderscheid in rech
ten en plichten; de arbeider staat tot
den patroon in vrije contractsverhouding,
terwijl de overheid elenzijdig den ambte
naar zijn taak opdraagt, die hoogstens
tevoren zich tot deze opdracht bereid heeft
verklaard. De ambtelijke verhouding kan
dan ook nooit verbroken worden door
den ambtsdrager; deze kan hoogstens de
overheid verzoeken hem te ontslaan: de
overheid draagt op en ontheft van het
ambt.
Al wordt erkend, dat een wezens
onderscheid tusschen den ambtenaar
en den arbeider bestaat, toch komt
het mij voor, dat onder de huidige
omstandigheden de staking ook den amb
tenaar zal moeten worden toegekend als
strijdmiddel. Voorop ga echter dit: reeds
in 't afgemeen is staking, om de hoogst
gewichtige maatschappelijke gevolgen, het
uiterste redmiddel, maar nog in veel
sterker mate geldt deze beperking voor
de ambtenaarsstaking; slechts wanneer'allte
andere middelen zijn beproefd ear de over
heid kennelijk weigert die, ook door buiten
staanders, als volkomen billijk erkende
eischen in te willigen, dan, maar ook al
leen dan acht ik het gezamenlijk neer
leggen van den arbeid te wettigen. Ont
kent men dit dan geeft men immers de
overheid een vrijbrief om stelselmatig de
belangen der ambtenaren te verwaarloo-
zen; van hun trouw is ze toch „to the
bitter end," verzekerd. Wellicht zal men
hier tegen aanvoeren, dat die overheid
in sterke mate oud#- dew invloed van
het volk staat en dat de volksvertegen
woordiging door toepassing van haai' veel
vuldige rechten, indirect de salarissen der
ambtenaren helpt mede vaststellen. Dit is
tot zekere hoogte waar, maar een behoor
lijke behartiging der belangen der verschil
lende categorieën is hierdoor allerminst
verzekerd. De liefde voor den werkman
doet_ tegenwoordig de vreies ontstaan, dat
de intellectueelen hoe langer hoe meier
zullen worden achtergesteld. Is het niet
teekenend, dat zelfs hoogleeraxen in de
dagbladen hun stoffelijke nooden publiek
moeten maken om daardoor de aandacht
ook op hunne moeilijke positie te vestigen?
Tenzij een .anderen weg worde gevolgd j
hij de vaststelling der ambtenaarssalaris- j
sen, is een billijke belooning van over
heidswege, rekening houdend met al die
omstandigheden, welke ook in het parti-
AGNE# GIB ERNE.
8) _0_
Sinds zij haar tehuis verlaten had, was
het ontwaken het treurigste uur van den
dag voor Githa ,want zij was altijd ge
woon geweest op te staan met de zon,
en naar de kamer harer moeder te gaan
om een hoofdstuk uit. den Bijbel te leizen,
gevolgd eerst door een licht ontbijt, dan
door uren van werken of spinnen, dicht
aan de zijde dier zelfde moeder. Zij' placht
in haar hart een tegenzin te hebben tegen
deze laatste bezigheid, tein daarom bedroef
de het haar nu te meer, dat zij het nooit
meer in haar eigen thuis, aan de zijde
harer teerbeminde moeder zou kunnen ver
richten. Het hoofdkussen der arme Githa
was iederen morgen nat geworden van
vele tranen bij de gedachte aan de ver
andering in haar leven niettegenstaande
zij haar broeder liefhad, Margaret gaarne
lijden mocht, en Sir John Oldcastle met
echt meisjesachtige geestdrift bewonderde.
Dezen morgen sliep zij echter zoo lang,
en toen zij wakker werd was Margaret in
zulk een spraakzame stemming, dat zij
werkelijk geen tijd had voor treurige over-
culiere leven maatgevend zijn, niet te ver
wachten. Want men kan die particuliere
verhoudingen inliet veronachtzamen. Het
zijn juist de kringen die het sterkst de
ambtenaren op hun trouw wijzen, die de
oorzaak der ontevredenheid hebben ge
schapen. Wie de enorme salarissen kent,
welke de banken ,i'.eie donjon e. d. aan het
personeel uitkeeren, die vergelijke eens
eerlijk de rijkstractementten, „genoten" door
overeenkomstige ambtenaren. Bet avond
blad der N. R. Ct. bevatte den 11 Oct.
j.l. riog de oproeping voor een boekhouder
tegen een salaris van f 6500. Dat is zoo
zoetjes-aan een professorssalai'is. Kantoor
bedienden „met eienige ervaring" verdien
den maar even f3000f5200. Dat een
commies der posterijlen hierbij' wiel eens
een. beetje onrustig wordt, komt me niet
zoo heel onverklaarbaar voor. Want laat
men niet vergeten, de aard der verrichte
diensten verschilt niet zoo veel. Wel zijn
de posterijen en telegrafie takken van
staatsdienst, maar ze zijn dat niet in wie
zen. De staat oefent dezlen dienst niet
uit als overheid, want in principe is ook
een particulier postmonopolie denkbaar.
Dat de overheid om doelmatigheidsrede
nen dezen arbeid zelf verricht, is redelijk,
maar daarom belet de stakende postamb
tenaar de overheid nog niet in de uit
oefening van haar publiekrechtelijke taak.
Steeds nieuwe opdrachten, zooals de post-
chèque- ©n girodienst, verlevendigen het
besef, dat de postambtenaar tenslotte in
werkzaamheid met den bankbeambte over
eenstemt, en daarom kan men ook molei-
lijk verlangen, dat deze berust in ©en!
zoo heteekenend Verschil wat bet salaris
betreft. Het komt mij voor, dat, wil men
het s takings verbod voor de ambtenaren'
handhaven, de overheid met deze omstan
digheden meer rekening zal moeten hou
den en aan.de ambtenaren ©en meer di-
recten invloed bij de vaststelling der
arbeidsvoorwaarden zal moeten toekennen.
Dat eischt de werkelijkheid van het beden.
i
De geachte schrijver van bovenstaand
artikel, met hetwelk wij over 't geheel
genomen accoord gaan, heeft waarschijn
lijk ons artikel van 7 dezer niet gelezen.
Wij hebben we] deze bepaalde staking j
veroordeeld, doch bet principieel stakings- 1
recht der Staatsambtenaren niet betwist.
De uitspraak dat, wijl zooveel meerderen
bij zoodanige staking dan bij staking in
particulieren dienst worden gedupeerd,
daarom staking in publieben dienst ab
soluut ontoelaatbaar is, deelen wij niet.
Red.
OP WEG NAAR DE REVOLUTIE.
■Nog betrekkelijk kort geleden had
den in niet (miinider dan vier Staten,
Zwitserland en Italië, Frankrijk en
Bielgië verkiezingieh voior de volk'sver-
tegettiwoordigifngi1 plaats
Het wachtwoord bij' al diezle ver
kiezingen wasrevolutie of behoud,
geconcentreerd of gegroepeerd in rech
ter- en linkerzijde/Revolutie, zij 't dan
ook in mindere of meerdere gematig
den vormt, ook al werd geconcentreerd'
of gegroepeerd in .Socialist of Bolsje
wiek, met graadverschil. Eerst demo
cratisch, en daarachter staat het Soci
alisme, en dan volgt de anarchie.
De verkiezingen stonden in de ver
schillende landen in het teeken van
behoefd of omverwerping der maat
schappelijke orde, in het teeken van
opbouw langs lijnen van geleidelijk1
denkingen. Gewoonlijk had zij hare Evan
geliën voor den dag gehaald en haar hoofd
stuk gelezen eer iémand in de kamer
wakker was; niet uit lafhartigheid, maar
omdat het dan rustig om haar been was.
Heden echter was zij de laatste, die op
stond; zij kleedde zich dus bedaard aan,
en nam toen als gewoonlijk haar dierbaar
boek uit de doos waarin het geborgen
was.
Margaret volgde nieuwsgierig Githa's be
wegingen, en terwijl zij hare ravenzwarte
lokken in orde bracht sloeg zij het ern
stige, jonge gelaat tegenover haar gade,
dat gebogen zat over het zware boekdeel
met zijne zilveren sloten.
„Hoor eens, Githa zeide zij ten
laatste, en Githa hief hare oogen van
het boek op.
„Githa zeg eens zijt, gij een ge
leerde?"
„Vrouwen kunnen nooit geleerden zijn,"
zeide Githa ernstig, ©en gievoel van onge
duld bedwingende bij de stoornis. „Ik houd
veel van lezen, Margaret."
„Lezen! jVJaar wat lezen? Dat boek met
zijne zware sloten bevat zeker geene fa
bliaux."
„Mijne moeder heeft liever niet, dat ik
fabliaux lees," zeide Githa bedaard. „Gij
weet tpch zeker ,dat ik een Gospelier
ben, Margaret."
„Gijl Een Lollard!"
held, of van. revolutie.
De Ze©uw heeft reeds den uitslag
der velschillende verkiezingen te züiner
tijd meegedeeld, en we behoeven deze
mededeelingen dus niet te herhalen.
We kunnen volstaan met de mededee-
ling dat overal, behalve, om bijzondere
reden in Frankrijk, het aantal socia
listen in de volksvertegenwoordiging
zeer sterk is toegenomen. In België
zelfs zoo sterk dat de Katholieke
Staatspartij, die zes eh dertig jaren in
de meerderheid was, thans verdrongen
is door de socialisten. 'En nu doet'
zich het merkwaardig verschijnsel voor
dat, naar 'de berichten in de dagbla
den te oordeelen, zoowel rechter- als
linkerzijde in de verschillende landen
zich tevreden toonen over den uitslag
en zich de /©ere en het genot der over
winning toeëigenen.
De linkerzijde is dankbaar gestemd
voor bet vermeerderd aantal leden, en
de rechterzijde is dankbaar voor het
feit dat de Parlementen nog niet zullen
moeten plaats maken voor soldaten-
en arbeidersraden. Maar of dit voort
schrijden op den weg der revolutie
zich ook afteekent door de ruwste
anarchie gelijk in Rusland, dan wel
door den matiger toon éener stembus
overwinning, middelen en doel blijven
hetzelfde.
En nu zien wef niet voorhij' 'dat in
de laatste dagen, voornamelijk in
Duitschland zich stemmen tot terug
keer doen hooren. Dat groepen zich
vereehigen rondom de zwart-roode vlag
en rondom den persoon van den ge-
vierden Hindenburg, die 'voor herstel
van Keizer en Monarchie roepen. Dat
zelfs de mogelijkheid van een contra
revolutie jn zvvakker of sterker vorm
niet uitgesloten is, maar dat raakt de
kern niet die de revolutie doet open
baren. Dat brengt ons geen oogenblik
van den wieg dien we betreden, den
weg der revolutie. Eerst miskenning,
dan ondermijning en ten slotte omver
werping van het gezag, dat zij'n de
drie stations op den weg dien wij' in
de samenleving, politiek en maatschap
pelijk 'betreden. Meer dan ooit worclt
m onze dagen het woord des Apos
tels met woord §n daad .bestreden.,
Het woord dat de revolutie, in al zijn
omvang en in al zijln hoogte, en diepte,
en lengte veroordeelt: „Alle ziel zij'
den machten over haar gesteld, onder
worpen, want er "is geen macht dan
Van God, en de machten die daar
zijn, zijn van God verordend, alzoo
dat die zich tegen deze macht 'stelt,
de verordening Gods weerstaat, en die
ze weerstaat zullen een oordeel over
zichzielven halen."
Weerstaan en een oordeel over zich
zeiven halen.
Laten wij! ons spiegelen aan ander en,
op 'deze -woorden gegeven, dan nu?
Laat ons spiegelen aan anderen,
waar de macht der meerderheid 'in
staat is otm zoowel in het leven van
productie en arbeid, als iin het poli
tieke leven, en in het géheele maat
schappelijke leven het gezag neer te
halen.
In 'tlKleizieirloiois Duits chlalnjd is Ko
ningseer© en vorsteneer© zoodanig ge
vallen, dat onder dö vel© onttroonde
vorsten Weinigen zijn zullen die als
kroonpretendenten wenscbeu op' te
treden.
„Zeker, Margaret, waarom niet Lord
Cobham zelf is het ook."
„Lord Cobham, o hij," zeide Mar
garet, met iets van minachting in hare
stem. „Lord Cobham heeft Prins Henry
tot vriend en beschermer, |en ma.g zeggen
en denken, wat hij wil, hoewel zelfs
hij zorg moet dragen, dat hij niet te ver
gaat. Maar gij een kind als gij wat
hebt gij inet de zaak. te maken?"
„Zijt gij Katholiek, Margaret.?" was Gi
tha's eenvoudige wedervraag. Margaret
haalde even hare schouders op. „Neen,
ik heb een geloof, dat mij volkomen vol
doet. In het huishouden van Lord Cobham
kan ik zeer goed mijne afkeuring te ben
nen geven over de liefde der geestelijkheid
voor rijkdom en een - goed leven, en in.
een Katholiek huishouden kan ik ter biecht
gaan, en mijne wandaden even vlot opsom
men als eenig ander lid der Roomschie.
kerk."
„Uw geloof moge u thans voldoen! Hoe
zal het u in ©ene andere wereld voldoen?"
„Githa! Als ik nu kwalijknemend was
Margaret zweeg en glimlachte toen.
,,'t Werd gezegd met zulk een plechtigen
ernst, dat Sir John Beverley het u niet
zou hebben kunnen verbeteren. Ik zal mijn
neef, Lord Cobham,aanraden u al pree-
kende op zijne goederen te laten rondgaan.
Neen, dat is gekheid. Githa, houd u maar
liever bij uw zingen, dat is verrukkelijk.
Soldaten vormen raden en de gene
raals en officieren hebben te gehoor
zamen aan de bevelen Bier/raden
D© arbeid moet worden geleid door
arbeidsraden. Dei bedrijven moeten ont
trokken worden aan het gezag van wie
het bedrijf uitgaat. Integendeel, eige
naar of leider of ondernemer heeft te
gehoorzamen aan de bevelen der ar
beidsraden, op straffe van stopzetten
van het bedrijf.
Lazen we al niet uit Duitschland
van leerlingen-radendie op scholen
door gezamenlijk wegblijven, een onge-
wenscht onderwijzer onmogelijk ma
ken, en meesters of onderwijzeressen
voorschrijven hoe op school gehandeld
worden moet.
Zoo kan men de geheele lijn vervol
gen van het hoogste tot hét laagst©
gezag, van den vorst tot den 'huis
heer, van den man tot het kind.
En overal schept de revolutie, in
welken vorm ook optredend, een om
gekeerde wereld.
De vloedgolf van revolutie, anar
chie, Bolsjewiki, gaat zonder veïpoo-
zen, niet zekeren en vasten gang over
Europa heen, en zal ook ons, zoo
mogelijk niet ontzien. In ons kalme,
bedaarde Nederland, waar de politieke
hartstochten zelden oplaaien, voelt
men de nawerking van den onmarsoh
der yolken naar het station eter revo
lutie. In 'onze Tweede Kamer worden
de gruwelen der Bolsjewiki openlijk
verheerlijkt, heit gezag wordt aange
rand, opruiende taal wordt gesproken,
de volksmassa wordt tot wilde harts
tocht opgezweept.
Ook wij' zijn, helaas op den wög
der revolutie. Diat is de waarschuwing
[die van ide) ste!mlbus:, waarop wij' doel
den, ook tóf oins, tot Nederland, maar
ook tot ons Nederlanders persoonlijk
komt. Wie de machten door God ge
steld weerstaat zullen een oordeel over
zichzelf halen.
Of haalden ze dat oordeel niet reeds,
zichtbaar voor aller oog?
M. de K.
De toestand.
Geen wonder, dat de Engelscbe pers
kolommen wijdt aan de uitgebroken mijn-
werkersstaking. Opmerkelijk is, zoo schrijft
de Observer, dat de stemming van bet
publiek zooveel op Oostersch fatalisme
lijkt. De openbare meening is vlak teigem
de mijnwerkers gebeierd en het publiek is
niet minder koppig en halsstarrig, om
dat het zoo kalm is. Niemand behoeft
de schade te onderschatten, zoo vervolgt
dit blad, welke door deze staking wordt
aangericht. Maar niemand zal zich laten
ontmoedigen. Wij hebben reeds zoo vele
moeilijke tijden doorleefd. Met een vast
doel voor oogen en het vaste biesluit recht
vaardig te zijn, zal de natie alle moeilijk
heden overwinnen.
Zot) goed als alle Engelscbe bladen
melden, dat tal van vrijwilligers zich heb
ben aangeboden om hulp te verieeiiem
bij het vervoer van levensmiddelen tij
dens de staking en dat hun aanbod nóg
grooter is dan bij de spoorwegstaking.
Enkele regeeringsbfepalingen zijn: Het in
voorraad hebben van levensmiddelen voor
langer dan een week is Verboden. Het
suikerrantsoen is tot op de helft vermin
derd.
Ook hebt gij het liefste gelaat, dat ik
ooit gezien heb met die groote, diepe
oogen, waarmede gij menig hart zult win
nen en breken. Houd nu op met lezen,
Githa, en wees niet langer zoo somber."
„Neen, ik ben niet somber. Ik ben
gelukkiger dan gijl'', zeide Githa. „Want
mijii geloof is een sterke staf, waaropl
ik steunen kan, waai' ik mij ook bevin
den moge, terwijl het uwe slechts een
armzalig gewaad is; dat gij gedwongen
zijl te dragen, maar dat u steun 'noch
warmte' geeft".
„Waarlijk, Githa, gijl zijt een geboren
preekstertje," zeide Margaret, een weinig
ongeduldig. „Maar kom, lees nu maar
gauw, Of gij zult nooit gereed komen.
Alleen waarschuw ik u, dat, wat gij ook
denken moogt, "gij er voor inoet waken
te veel over deze onderwerpen te spre
ken". -
Githa was voor 't oogenblik tenministe
niet gestemd .om veel te spjreken, en las
haai hoofdstuk zonder een wo>ord meer.
En zóó laat waren zij dien morgen opge
staan, dat zij niet veel tijd meer over
hadden, jeer zij door trompetgeschal tot
het ochtendmaal, dat om negen uur in
de zaal werd voorgediend, geroepen wer
den.
„Githa, wilt gij heden met mij gaan
wendelen en de stad zien?" vroeg Alfgar,
loen het maal geëindigd was.
diende dit te weten.
Zorgen en overwerking veroorzaken de'
meeste zenuwachtigheid en nierkwalen bij
vrouwen.
Uitgeput voor de dag begint en té ver
moeid om de noodige rust te genieten na
afloop van het werk dat is wat zich
iederen dag voordoet, als de nieren aan
gedaan zijn.
Hoofdpijn, duizeligheid, rugpijn, urine-
kwalen, bloedarmoede en vreemde pijnen,
die komen en gaan, zijn de eerste aan
wijzingen van onzuiver bloed fen vatbaar
heid voor urinezuur, te wijten aan nier
zwakte. f
Om gezond te worden en de gevaren
van rheumatiek, blaassteen, waterzucht,
ontstoken nieren en urinezuurvergiftiging
te vermijden, dient gij onmiddellijk te be
ginnen met een eenvoudige, goed geregelde
voeding, frissche lucht en rust, en uw
zorgen en overwerking ter zijde te zetten.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zullen
uw herstel bevorderen, want zij werken
zacht, doch rechtstreeks op de nieren en
blaas, alle nier-organen verzachtend en
versterkend. Zelfs in gevorderde gevallen
van nierziekte hadden Foster's Pillen op
merkelijk succes. Vrouwen zullen haar be
hulpzaam vinden op alle tijden van nier- ol
urinestoonjissen. Men dient te onthouden,
dat Foster's Pillen hoegenaamd niet op de
ingewanden werken, doch uitsluitend op
de nier-organen.
De handteekening van James Foster op
de verpakking waarborgt de echtheid. Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen zijn te Goes
verkrijgbaar bij de Paauw Co., te Mid
delburg bij fa. C. Schulte Co. a fl.75
p^doos^otofltX—^p^ze^doozm^^(42^
Natuurlijk wordt er nog over bemid
deling gedacht en gespreken.
Behalve in de kringen van de leiders
der vakvereenigingen fen arbeiderspartij',
zijn er ook in parlementaire kringen mach
tige invloeden aan bet werk om een ver
zoening tot stand te brengen of het her
openen van de onderhandelingen gemak
kelijk te maken. Men verwacht, datLloyd
George heden in het Lagerhuis aan het
debat zal deelnemen.
En naast al deze berichten, die den
ernst van den toestand doen zien, komt
een bericht ,dat de heeren mijnwerkers
deze staking als een vacantie beschouwen.
Zij organisieeren wedrennen, honden hard-
looperijen en gezelscbapstochtiem. 't Is
fraai
In Oostenrijk heeft men gestemd voor
de nationale Vergadering. En de uitslag
van deze verkiezing is voor de sociaal-
democraten niet erg bemoedigend. Niet
tegenstaande de propaganda zelfs van den
grooten Fimmen, valt overal een achter
uitgang der socialistische stemmen tecon-
stateeren, waartegenover een toename der
christelijk-sociale stemmen staat. De vor
ming van een nieuwe regeierings-coalitie
van christelijk-socialen en socialisten met
toetreding der groot-Duitschers wordt on
vermijdelijk geacht.
De Belgische liberalen.
Gisteren is het congres der Belgische
liberalen gesloten. D'aar de liberalen vrij
wel synoniem zijn met' annexionisten
moest natuurlijk ook de buitentandsche
politiek worden besproken. Zekere heer
Feron concludeerde: „De regeering moet
„Maar Alfgar, zal Sir John Uwe dien
sten niet van noode hebben?'*
„Neen, hij gaf mij verlof, anders zou
ik het u niet vragen. Wilt gij medegaan,
Githa Sir John heeft veel te doen ,im
de stad, an wij zullen hem waarschijn
lijk niet terugzien vóór den avondmaal-
tijdA
Githa 'was -volstrekt niet afkeerlg van
een wandeling en vertrouwelijk gesprek
met Alfgar, cïien zij' tot dusver nauwe
lijks alleen gezien had. Maar ditmaal
zou zij in haar wensch teleurgesteld
worden.
Toen zij de zaal binnentrad, geheel
gereed voor haar wandeling, kwant Mar
garet Cobham van de andere zijde bin
nen, eveneens gekleed o-m uit te gaan..
„Wat! Githa, en uw broeder ook,
ik zou niets beters kunnen wenschen.
Arnold Savage en ik zullen u .beiden
vergezellen, als wij mogen''. Githa wierpj
een wanhopigen blik op haar broeder,
terwijl zij in een der diepe vensternissen'
aan zijn zijde stond. „0 Margaret
als gij slechts wist, welk een afkeer
ik heb van Arnold Savage,'' zeide zij
onwillekeurig.
„Dae afkeer komt geheel van één kant.
Nog geen vijf minuten geleden wijdde hij
met groote welsprekendheid over uwe be
koorlijkheden uit".
(Wordt vervolgd.)
t'rii
