No 2
Dinsdag 14 September IfM&O
S4e Jaargan
Daar de papierprjjzen~sedert
®mze laatste prijsverliooging nog met
30 percent gestegen zijn, Is besloten
iet ingang van October 1920
a. de abonnementsprijs te brengen op
f3.— per kwartaal;
Ito. de advertentieprijs te brengen op
30 cent per regel
de tot nu toe geldende bepaling bij
driemaal plaatsing, tweemaal be
talen, OP TE HEFFEN, zoodat in
bet vervolg ELKE opgegeven plaat
sing berekend wordt;
de rubriek kleine advertentiën a
f 0.75 te laten vervallen en derbaive
voor alle advertentiën den gewonen
regelprijs te berekenen.
F E U i L L E T 0 H.
WAT HIJ NIET WIST»
ÏJJJnamïnt-Tabletten
tegen Besmetting
Recfame-s,
Nloeder, neemt u in acht.
Uitgave van
£aamL Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau 'te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11),
Bureau te Middelburg
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
iOosterbaan Le Cointre, Goes.
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden £r. p. post £2.50
Loss© nummersfO.OS
Prijs der Adverfenitiëxm
1 —4 Tegels f 1.12, elke regel meer 28 cent
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordf
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
Vorst en Volk.
Aan een onzer antirevolutionaire bladen
ontkenen wij in aansluiting aan ons vorig
artikel in hoofdzaak nogleen len ander
tot staving onzer bewering omtrent de
mogelijkheid der vereeniging van deze
twee: het goddelijk gezag der Kroon ten
het controlerecht van het Volk. In de
eferste plaats, dat die mogelijkheid volgt
ook uit de be teekenis van 't Gezag.
Calvijn prees 't volk gelukkig dat zelf
zijn overheden kiest, gelijk in Amerika;
waar de constitutie aldus begint: „Dank
baar aan den A1 machtigen God,
die ons de macht gefeft onze eigen over
heden ie kiezen". Een keuze door het volk,
die vanzelf intreedt, waar geen andere
ordening bestaat of de bestaande wegvalt.
Bij stichting van nieuwe staten, anders
dan door verovering of geweld; of ook
bij uitsterving van het koningsgeslacht zon
der regeling van het erfrecht; of ook,
waar ten gevolge van geweldige omkee
ring het hoog gezag in bet ongereed©
was geraakt. Maar ook even beslist hou
den wij met Calvijn vast, dat God aan
een volk dezen meest gewenschten toe
stand ontneemt of onthoudt, als het er
onbekwaam voor is of het verbeurt door
zijn' zonde.
En dan wijst het geschiedkundig ver
loop hier den weg.
Dan kan de opdracht voortvloeien uit
erfrecht, gelijk bij de erfelijke monarchie;
of de uitkomst zijn van een oorlog gelijk
Caesar door Pilatus over Jezus de macht
oefent, „hem van boven gegeven"; of uit
gaan vain keurvorsten; of berusten bij de
staten der verschillende gewtésten. Doch
op wat wijs de opdracht van bet hoog
gezag ook plaats hebbe, dat gezag blijft
goddelijk in oorspro mg.
Van daar de drie stellingen door Kuyper
in zijn Stone-lezingen zoo meesterlijk toe
gelicht (blz. 76). Alleen God bezit souvé-
rein beschikkingsrecht over de volken. De
zonde heeft op politiek terrein de
r e c h t s t r e k s c h e heerschappij Gods
weggebroken, en deswege is toen als me
chanisch hulp'middel de uitoefening van
het Overheidsgezag onder mensehien in
gesteld. En onder welken vorm dit
Overheidsgezag ook optrede, nooit bezit
de een© men ach macht over 'feen ander
mensch anders dam door een gezag dat
uit de majesteit Gods op hem is afgedaald.
Indien de Vorst zich op dit standpunt
stelt, kan hij ook bij de wisseling zijner
Dienaren zichzelf blijven. Toch stel rk
mij voor dat hém wel 't meest welkom
zullen zijn zij! die de verhouding tusschen
Vorst en Volk, tusschen Overheid en
Onderdaan zuiver weten te bewaren. Een
minister die den Vorst den eisch stelt
een wetsontwerp, dat nog niet bestaat,
en derhalve den Vorst nog niet bekend is,
te zullen bekrachtigen, handelt revolu
tionair. Die fout beging bet vrijzinnige
ministerie-De Meiester, toen 'taan de Ko
ningin als zijn verlangen voorlei, dat zij
vooruit moest beloven een nog niet bekend
ontwerp wijziging Militie wiet bij ©ventuetele
aanneming door de Kamers, te zullen be
krachtigen. Tot op zekere hoogte was dit
ook de eisch, dien 't ministerie-Kappeynie
aan Koning Willem III stelde, anderhalf
jaar nadat het zijn program voor het
eerstvolgende vierjarige tijdvak door den
Koning had laten goedkeuren, dus 'tus-
scheatijids, om van directie te veranderen,
en, een voorstel tot Grondwetsherziening
met algemeen stemrecht t|e zullen sanctio-
neeren. En het was ook revolutionair toen
minister Tak iin 1894 aan de Koningin
Regentes, dewijl de Tweede Kamer wegens
een grondwettig bezwaar ieen artikel m
't Kieswetontwerp bad gewijzigd een
wijziging waarbij hij 'zich eerst had neerge
legd adviseerde om de Kamer te ont
binden en de kiezers over de al of niet
juistheid van dit grondwettig beswaar uit
spraak te laten doen.
De wijsheid die conflict vermeed, was
inderdaad aan de zijde van den Vorst.
Maar de verkleining van de beteekenis van
't Koningschap en de rechten der Kroon
was aan den kant dezer vrijzinnige mi
nisteries.
Wij durven dan ook gerust de stelling
uitspreken, dat 't Constitutioneel© Koning
schap het meest hecht en duurzaam is,
wanneer 'tdoor een Rechtsch Kabinet ge-
stevigd wordt, of zooal door een Linksc'h
kabinet, dat bet er dan een zij, onder
welks bewind naast Gezag de Vrijheid
en naast Vrijheid het Gezag naar him
aard kunnen, bloeien. Bij de partijen van
Links, de geschiedenis der laatste jaren
heeft voor wie het 'nog niet wist, nu wel
duidelijk geleerd, ontbreekt dan ook die
waarborg voor de handhaving van die
beide. Men mist daar ©en belijnde over
tuiging. Het fundament van het gezag heeft
men er uit het oog verloren. Men kent
er geen eigenlijk zelfstandig recht der over
heid. Volkswil en volksbelang zijn er het
hoogste. Zoo wordt het tegenwicht en
daardoor het even wicht gemist en
schommelt het daar altijd tusschen ti
rannie en bandeloosheid. Napoleon en de
Commune zijn beide kinderen der Revo
lutie en uit de grondgedachte der Revo
lutie, uit welke dezie partijen leven, ge
boren. Voor hen bestaat de grens tusschen
overheidsmacht en volksrechten -eigenlijk
niet. Eigenlijk staat de overheid onder
het volk, moet ze bet volk dienen en
diens wil uitvoeren. En om zich dan
toch als overheid te kunnen handhaven,
wordt lichtelijk de toevlucht genomen tot
„macht boven recht", gedekt door 't „waar
achtig onbegrepen volksbelang". Dan wor
den de minderheden onderdrukt gtelijk in
1878, of men staat besluiteloos tegen
over de aanranding van 't gezag, gelijk
in 1903, wat erger is, men vindt 't on-
noodig streng, wanneer een Rechtsch mi
nisterie deze verwatenen tot reden brengt,
of zich tegen hen wapent, gelijk in 1918.
Wat er van het Gezag, ook dat onzer
Koningin zou terecht gekomen zijn als
Oudegeest in 1903 geen Kuyper; en Troel
stra in 1918 geen Ruys tegenover zich'
gehad hadden, is eenvoudig niet te zeggen.
Ja, een bewind van Rechts is de beste
waarborg voor de handhaving van over
heidsgezag en volksvrijheid, de beide on
misbare elementen vo<w het volksgeluk.
Er was „verhooging;" geweest en m'n-
heer Hoevers blad dus de klas van juf
frouw Machielse gekregen, allemaal kleu
ters van acht tot, negen jaar. Natuurlijk
werden, na schooltijd, de nieuwelingen on
derling besproken.
- Wel een aardig; troepje, dat u me
hebt overgedaan, moest de jonge meester
Hoevers zijn ouiïere, vrouwelijke collega
toegeven, zooi rustig én ijverig en toch
vroolij-k en vrij1, en de jeugdige opvoed
kundige maakte een kleine buiging.
D;e ervaren onderwijzeres glimlachte,
maar antwoordde niet veel, wat haar
collega aanleiding gaf, op; hetzelfde on
derwerp door te gaan.
Natuurlijk zijin ze niet allemaal even
goed, maar een bepaald ongunstige uit
zondering maakt toch alleen Diirk kan
Waveren. Dat is een stumper, hoor! Zoo
sufferig en onoplettend, nooit eens heele
maal bij z'n werk. Ik :heb hem' al 'n paar
maal terdege onder handen moeten nemen)
eri laat hem dan na vieren zijn'sommen
afmaken of z'n oefeningen verbeteren,
maar veel helpt het niet. Was hij nu
ondeugend en öpeéisch, dan zou ik 't kun
nen begrijpen en vergeven, maar in 't vrijie
kwartier op de speelplaats lijkt hij even'
goed een' suffer. "Hij doet nopiit eens van
harte mee, is voior alles' bang en wordt
daarom door de anderen natuurlijk kolos
saal geplaagd. Is; rr dat óók niet opge
vallen juffrouw Machielse?"
De heer Hoevers keek zijn buurvrouw:
vragend aan. Eigenlijk vond hij! haar, met
zoo'n langen diensttijd, juffrouw' Ma
chielse telde haast vijf-en-dertig jaar en
meester Hoevers; pas een-en-twintig
eigenlijk ,vc*nd hij haar een beetje ouder-
wetsch. „Niet kwaad, niet dom ook, maar-
we! bekrompen en erg zwaar-op-de-handj
Zoo heelemaal niet in vuur voor nieuwe
dingen en geestdriftige plannen. Zooi êéne,
die met een sukkelgangetje haar wegge
tje gaat en 't mooie van 't' vak eigen
lijk niet eens snapt.
Ook scheen ze, over 't geheel, niet
gauw iemands bedoeling te „snappen"",
Want (hij Hoevers' laatste vraag: keek ze
f" vernietigen de bacteriën in
mond en keel en beschermen]
Waakt err werkt.
Onder dit kopje schreef de heer Elout
in de Toorts een belangrijk artikel; de
laatste helft namen wij over, in de hoop,
dat de regeering naar 't advies van den
schrijver zal handelen; wij hier in Zee
land steunen hartelijk 't advies. Maar ook
de eerste helft heeft waarde ,voor Zeeland
in de eerste plaats, maar ook voor Neder
land; of liever heelemaal en alleen voor
Nederland; want, de minister heeft 't'zoo
terecht gezegd, wie Vlaanderen noemt,
noemt Zieeland en wie Zeeland zegt, zegt
Nederland.
De schrijver wijst dan op 't heengaan
van Hijmans, den Belgischen minister, ;en
wraakt het naieve zeggen van sommige
oppervlakkigen, dat nu ook bet Belgische
annexionisme dood is. Doch Hijmans is
niet om zijn annexionisme weggegaan, wij
zeiven \yezen er ook terstond al op, en
plaatsten ons daarbij zelfs a,an zijn zijde,
doch omdat hij 't niet eens was met zijn
collega's de Anseeles en Huysmans' en
Vanderv.eldes, die geen oorlogsmaterieel
voor Polen wilden doorlaten.
Mr. Merchant, die naief genoeg is van
te beweren, dat minister Hijmans is ge
struikeld over de quaestie-Zeieuwsch Vlaan
deren, krijgt dan ook terecht hiervoor van
mr. Elout een slechte aanteekening. Even
eens de heer Simons, die beweert, dat
nu alle gevaar hetwelk dreigde van die
zijde onzer Zuidelijke naburen voorbij is.
De annexionistische politiek van België
is nog niet dood.
De toestand.
Moordaanslagen. Stakingen. Aardbevin
gen. Arbeidsconflicten. Oproeren. CJiris-
temmoo-rden. Diat ,zijn de door elkander
getrokken draden op het stramien der
„histoire contemporaine" (geschiedenis
van den diagl). Ten 'bewijze zouden wij'
kunnen wijzen op het levensgevaar van
Lloyd George; op de stakingen der En-
geische mijnwerkers die dreigen, der Ne'u-
miarkscha boeren, die niets meer leveren
aan Berlijn, wanneer niet de eisch: het
ontslag; van den Landsraad wordt inge-
williigd; en der Hiamburgische havenwer
kers, die anderen dwongen hun voor
beeld te volgen, zoodat alles in de haven
stil ligt. Aan de aardbevingen die in
Noord-Itaiië maar niet schijnen op te hou
den, die de beroemde Carranzia-marmer-
groeven hebben bedolven, en te Florence,
Bologna en Pisa de bevolking uit haar
woonplaatsen verdreven, met achterlating
van meer dian duizend dooden. Aan de
revolutionaire bewegingen in Italië, üaar
gebleken, ie van buiten af door ruode
Russen en Honig|aren aangestookt, met als
luitsliajg dlat iz,elfs het troepenvervoer naar
de oproerige plaatsen door deze waan
zinnigen wordt belet. Aian de vele inland-
isoha Christenen in China, die door zui
delijke troepen zijn vermoord.
'Wachter, wat is er Van dén nacht
Een boek van Erzberger.
Ex-minister Erzberger heeft een boek
uitgegeven over zijn ervaringen in den
wereldoorlog.
Bijzonder interessant is een onderhoud
hem wat verwonderd aan, maar gaf geen
dadelijk antwoord.
Na een poosje, dat de jonge onder
wijzer, oan zich een houding te geven,
straf had doorgerookt, kwam juffrouw
Machielse heel kalm: Hebt u al eens!
navraag gedaan naar de huiselijke om
standigheden van Dirk van Waveren?"
Wel neen, waarom zou ik. Diat heeft
met z'n schoolwerk tochi niet. te maken?
De jonge man sprak op, een toon van
de uiterste geringschatting.
Dan zal ik er u toch wat van
vertellen.
Er was een eigenaardige klank in juf
frouw Machielse's stem en een eigen
aardige uitdrukking in den blik, waar
mee ze den heer Hoievers aanzag.
Dit nog geen negen-jarige kind moet
thuis op vijf jongere broertjes en zusjes
passen ,zijn ziekelijke moeder verplegen,
het huiswerk doen en dikwijls nog de
kleertjes en kousen verstellen. É|r zijn
nachten genoeg, dat hij maar enkele uren
slaapt, omdat 't jongste kind lastig is, en
toch moet Dirk niet lang na vieren op
staan, want de vader is landarbeider en
die moet weer worden geholpen aan kof
van den partijleider met keizer Wilhelm
II, dat den 20en Juli 1917 plaats vond,
en wel na het aftreden van den toen-
maligen rijkskanselier v. Bethmann Holl-
weg.
Erzberger schrijft„De keizer zeide on$,
dat Engeland en Amerika een bondge
nootschap hadden gesloten om met Japan
na den oorlog af te rekenen.
Hij wist beslist, dat Rusland zich met
Japan verbonden ha.d tot een tegenactie.
De tegenwoordige oorlog aldus nog
altijd de keizer zou weliswaar met
met een nederlaag van Engeland eindi
gen, maar aan het einde van den oorlog
zou er een overeenstemming met Frank
rijk bereikt worden en daarmee zou het
heele Europeeschie continent onder lei
ding van den keizer den eigenlijken oor
log, namelijk den oorlog tegen Engeland,
beginnen, dien de keizer als een twee
den Tunisehen oorlog bestempelde.
De afgevaardigden waren zeer onder
den indruk van deze verklaringen des
keizers.
Over den ©eeige dagen te voren gele-
verden slag in Galicië sprekend, ver
klaarde de keizer, dat de Pruisische gar
de, onder Jeiding van zijn zoon Frits,-
den Russen het democratische stof uit
hun vestje geklopt hiad.
Waar die garde optreedt, zoo zeide dfe
keizer, daar js er geen democratie.
Over den duikbootenoioriog zeide Wil
helm II, dat binnen 2 a 3 maanden En
geland zou uitgeput zijn. In Australië lag
1 millioen ton tarwe tot vervoer gereed,
ma,ar Engeland zou ze niet kunnen, halen.
Ten slotte verklaarde de keizer: „Mijn
officieren melden mij-, dat zij eigenlijk
geen vijandelijke schepen meer op zee
aantreffen". De geheele bespreking tus
schen den keizer en de afgevaardigden'
was, zópals Erzberger verklaart, een open
baring dat het oude regime in Duitschi-
land -op zijn laatste beenen liep', en de
omverwerping of ineenstorting nabij', als
zijnde een totale mislukking.
Vergrijsde afgevaardigden, die tot nog
toe niets van het parlementaire systeemi
wilden weten, spraken het op den avond
na het onderhoud openlijk uit, dat het
cude systeem Duitschland in het, onge
luk brengen moest.
Zij hebben goed gezien.
Cox.
De candidaat der democraten in de Ver-
eenigde Stalen, Cox, heeft een flater ge
maakt, door te vertellen op een zijner
veirkieizingstochten dat de republikeinen
een verkiezingsfonds van 15 miljoen dol
lar 'hadden en uit de Landsschatkist wer
den gesteund. De Republikeinen hebben
een onderzoek ingesteld, en 't is gebleken
dat Cox het mis had. Een hunner, Blair,
die een hoog ambt bekleedt aan het depar
tement van de schatkist, heeft verklaard
dlat voor oen fonds van 5 miljoen .zial
gezorgd wo-rden, doch dat aan dit bedrag
nog circa 2 miljoen ontbreekt. Diat ,zet
de kansen van Cox nu wel wat achteruit.
Hij heeft er echter weer wat anders op
gevonden. Om de stemmen der Ieren heeft
hij, beloofd dat mocht hij worden ge
kozen hij de zaak van Ierland zial voor
leggen aan den Volkenbond.
Den-bo-er-op-gaan, den tegenstander las
tenen en dwazie beloften dolen.Dan
doet de republikeinsche candidaat, Har-
dittg, beter. Hij gaat niet op- tournee.
Hij. voert een z.g. „stoep-campagne".
D.wjz., wie er prijs op stelt hem te hoe
ren, moet maar bij. hem bomen, en wordt
dan te woord gestaan aan de deur. Die
methode is- o.a. met gjoed gevolg toegepast
door McKinley, toen die voor de tweede
inaal moest worden gekozen.
Harding ontving dezer dagen ten zijnent
fie en brood voor een heelen dag. Als
een jongen van a,cht jaar spelen moet
voor huishoudster, kindermeisje en zie
kenverpleegster, kan men 't hem1 niet kwa
lijk nemen, wanneer hij' onder school-
oif speeltijd niet erg „bijl"- is', vindt u zelf
ivel, m'nheer Hoevers?
Nu kreeg juffrouw Machielse niet ter
stond antwoord, want 'haai' collega, had
z'n sigaar laten uitgaan ep 'beet nu, met
zichtbare verlegenheid, op de ppnten van
een ontluikend kneveltje. Ejndelij'k mom
pelde hij iets van: Aeh| ja, ziet u,
met de studie en je vele werk denk je
niet aan al die dingen.
D'öch nu dacht hij! ©i' tocli ivèl aan
en een paar dagen later liepi hij juffrouw:
Machielse om vier q.ur achjterop: Die
menschen, die Van Waveren'S bedoel ik,
zijn arm hè, juffrouw
Ja, nog al, n begrijpt: .een kleine
week-verdienste, veel kinderen èn een
zieke vrouw dat zijn niet de oorzaken,
waardoor. men geld overhoudt.
U komt er wel aan huis, h|è?
Nooit kou een gezicht meer veranderd
lijken dan dat van m'nheer Hoevers, toen
Zooveel hangt van u af.
Het is voor vrouwen -niet verstandig
om haar eigen pijnen te verwaarioozen,
ofschoon velen zoo onzelfzuchtig zijn.
Zenuwachtigheid, pijn in de lendenen
en zijden, rugpijn, duizelingen en urine-
stoontisséh wijzen op gevaar voor nieruit
putting 'en verschijnselen als graveel,
rheumatiek, nier-waterzucht en blaasont
steking. Vrouwen dienen beslist niet zulke
kwade kansen te loopen.
Al was het alleen voor anderen, vrou
wen moeten de noodzakelijkheid van zich
in acht te nemen begrijpen. Zorgen en
overworking, ongeregelde maaltijden, ge
brek aan frissche lucht en andere zelf
opofferende gewoonten kunnen niet blij
ven duren. Zij leiden tot ophooping van
urinezuur eu dit -veroorzaakt nierkwalen-
Tracht uw huiselijk werk te vermin
deren, de maaltijden op bepaalde uren
te houden, iederen dag een flinke wande
ling te maken en 's nachts acht uren të
slapen. De resultaten zullen uw verwach
ting overtreffen.
Tot versterking der nieren en genezing
der nierverschijnselen worden Foster's
Rugpijn Nieren Pillen aanbevolen. Dit spe
ciale niergeneesmiddel bevordert de wer
king der nieren, bewerkt vrije vloeiing
der urinewegen en beeft een verzachtende,
antiseptische werking op de blaas. Zelfs
bij langdurige nier- en blaasziekten hebben
Foster's Pillen succes.
Zij werken niet op de lever of ingewan
den. Haar totale genezende kracht is op,
de nieren, de urinewegen en blaas gericht.
Hieraan kan nog worden toegevoegd,
dat vrouwen groote baat vinden bij dit
geneesmiddel in aan haar geslacht eigen
zijnde beproevende tijdperken.
Let er op, dat gij de echte Foster's
Rugpijn Nieren Pillen krijgt. Iedere echte
doos draagt de handteekening van James
Foster. Te Goes verkrijgbaar bij de Paauw;
Co., te Middelburg bij fa. C. Schuit©
Co. a f 1.75 p. doos of f 10.p. zes
doozen. (50)
een aantal neger-afgevaardigden, die wa
ren giekomen om zijn denkbeelden te ver
nemen over vra,ag|stukken, die met de
ncger-quaestie verband houden.
Lloyd George—Kamemeff.
Er .zial tusschen den Britschen impe
rialist en den Russischen bolsjewiek heel
wat gezegd ;zijn alvorens deze laatste naar
zijn land is teruggekeerd. Het onderhoud
moeit drie 'uür geduurd hebben en Lloyd
George moet hem, om eens een volks-
teran té mogien gebruiken, goed zijn vet
gegeven hebben. Het was dan ook wel
verdiend.
Lloyd Geiopge legde Kaïneneff, in een!
aantal bepaalde gevallen ten laste, dat
hij; ,zijn woord gebroken had en verklaarde,
flat, lafs hij (Kaïneneff) zelf niet om .zijn1
paspoort gevraagd had, hij het gekregen
zou hebben,
De politieke onderhandelingen zouden
niet hervat worden, voor de Britsche re-
geering overtuigd was, dat de autoriteiten
te Moskou elke poging opgegeven hadden;
om zich in de binnenlandsche 'aangelegen
heden van Engeland te mengen.
Lloyd George's beschuldigingen tegen
Kameneff waren vier in getal: le. dat
hij, zijn hulp had verleend bij den ver
koop van de Russische keizerlijke juwee-
len i.n Engeland; 2e. dat hij onderhan
deld ha,d over' een subsidie van 75.000
pond sterling voor het uiterst linksc'h so
cialistisch blad „Daily Herald"; 3o. dat
hij deze vraag deed. Van den verwaan
den schoolmeester was: niets over. een
goedig jongensgezicht keek juffrouw Ma
chielse met zekeren eerbied aan.
Dpch nu ,was 't :hia,ar beurt, om ver
legen te worden, want ze bggreep best,
wat die vraag beteekende en antwoordde
daarom kort: Zooi nu en dan.
Als u er wieer ,pen$' heengaat, be
steed u dat dan voor moeder en kinde
ren, en de jonge- onderwijzer legde, al
voortloopend, een envelopje met een rijks
daalder in juffrouw Machielse's hand,
waarna hij met beleefden groet een zij
weg insloeg.
Ter opheldering en waardeering zij er
bijgevoegd, dat deze geschiedenis voor
viel toen de onderwijzers aan bijzondere
scholen nog een kleiru salaris yerdienden'
en 't bqvendien al over den twintigstenj
van de maand was'.
Geen kwade jjei'el toch, die Hoe
vers! zeiden de collega's'.
Geïll. Volksblad.).
