G pt het m Donderdag Augustus 198© innefeest 34e Jaargang 2 i'\4> ';j iuw Cupresse en en biedt aan jjM re PAeid ADVERTENTIES. bos Bladriet// WIJ, EN DE VOLKEN RONDOM. Vérw.acbtte- men thans, d'at alle kin déren beslist voldoend onderwijs' zoü- dep kunnen genieten, men wees! p'p op, dat idit niet voldoende is, en nu ook huppel sociale verzorging, t.w., kleeding, voeding e. d. wettelijk diene te worden géregeld. Man andere zijde wepd hiertegen opgek'Omien. Buitenland. un f 21—f 40, eurré Wilhel- andeaUi f 17— i, Afval peren aimen f 10 f 8f 29, Rei- ersnns 13 5, Roods Eier- pruimen f 6 roneels f21 Bismarck £21 >6—f34. Sign© tijn de Groot denappel f39, Warnersking 1—f 38, Manks' veswick f 16— ille f 15-f36, ïelsons Glorie Boumans Rei- f 15f 18. Jae- nzebout f18 Koolappel f12 i f 20, Blanke ville f 16, Iiuis- 22, Zoete Rib- appels 10 f12, alles per ;len f 6.50 22, Princesse- boonen f 3— Perziken' f4 mkommers f 1 3, Roode kool ks. Kroten f 3 per stuk. RBERICHT. den morgen eld door het te De Büt. 769.0 te Valen- ifahrwasser. nd van 26 Aug. westelijke wind, of geen regen ten waarschijn- Vieinig veramde- Sier, Biezeiin^e. bouwers. Nog voor- aaiwihken en Kei- lel F. WISSE, Geere. iber een IStENST- gd bij Mejuffr. DE ;e Noordstr. M'burg-j| DRIA^ïSÉN, Oost- es^rvraagt tegen No* dienstbode. n aan een aasike- irsknecht gevraagd I E PREE, Bakker, I /f/i l ARENDSE, Gapingf; necht ojG aankomend® bevraagd, bij M- f St. Janstraat 'e ;t October 7 :cht of aankomeiHte 1 ,agd, bij iSCHIÉRE, Rittbem- leurstelling wordt ro e Vlissingen gevraag^ aris f300 met jaarl.; j) tot f 600, inwonend- et inlichtingen aan A, Vlissingen. RON KERS— (jDCassï. H 16 te Middelburg, 1 November een regels 75 cent- k geldt niet de conditt® n bil 3 X plaatsen^ KOOP: ijl E r. E. Arnemm^' j r reclame hoe belangrü^l jorspoediger u I zullen gaan. Uitgave van de Naaml. Venn. LUCT0R ET BMERG0, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 219. XTelefoon No. 11), Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG. Drukkers Oosterbaan Le Cointre, Goeö. De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs! Prijs per 3 maanden fr. p. post f2.50! Losse nummersfO.OS Prijs der Adverteatiën: 14 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent. Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt 2 maal berekend. Bij1 abonnement belangrijke korting. Kleine advertenties 75 cent. Bewijsnummers 5 cent. II. Bamidetn van geestelijken of stoffe:- lijfcem aapd binden ons, all© tijden do-o-r,. aap dei volken die ons: omringen. Hat gaajt (dei natiën als' jden enkelen mensch1, niemiand1 is in staat gans ch alleen te leven. Meer dam ooit zij!n we' in da laatste jaren ónze saamhoorigheid- be wust geworden. Maar bij' alle noodza kelijke of geweusclite aanraking met elkander, en bij! alle mogelijke waar- Idieerdmgi van elkander zijn er béhalvL menigerlei aanrakingspunten ook oor zaken van onoverkomelijk verschil. Het systematisch .georganiseerd le ven in 'Duit,schl and, waar alle leven door discipline heiteers cht wordt, zou voor zoovelen ohzer, aan zekere' mat© van vrijheid gehecht, ondragelijk zajin. Het zou ons gaan als Diavid in de wapenrusting van -Saul. Wij' beminnen te zeer |de vrijheid om ons te kunnen schikken, naar gebod' op- gebod en regel op regel. Eerst de Staat em dan dien burger, eersit en vooral het geheel en dan heit individu meent de Duitscber. En wij' meenen dat de som der par ticuliere belangen juist het algejneen belang is'. In organisatie schuilt kracht, zegt de ©én, neen in isolement, zegt (de ander. En als we die tegenstelling al niet zoo scherp stellen, dan bewonderen we de kracht di© zich uit die eenheid ontwikkelt, maar navolgen kunnen we ze niet, walnt het zou voor ons zelf vernietiging zijn. Ongetwijfeld' heeft het samenleven Met Franschen ons veel geschonken, detok slechts aan d© vluchtelingen, oUi het geloof vervolgd!- Maar we behoeven slechts de namen van Lodewijfc XIV of Napoleon ;te noemen om Frankrijk aan te :klag;en in het wereldg|ericht. Naast zooveel igoeld's staan eeuwen van geloofsvervolging en 'tijden, van verove ringszucht, ook ten onzen koste. Het sterk ontwikkelde huiselijk le ven in ons Land,1 strookt allerminst miet het ddgelijksch leven bij' onze Zuide lijke buren. Vreuigjdie en delven worden bij' onisi in huis, bij! den Franschen stedeling,in hospitaal of café onder gebracht, en het huis yan den aan- -zienlijke wjo'rldt niet zelden bekend! pnfdleti! fdéin naam' van hotel. Modepa leizen en openbar© vermaken bieden olnis niets aantrekkelijks en het leven in heit mondain© Parij's schijnt ons verderfelijk. Nog altijd geeft Parijs voor het levein van vermaak ©n genot jden to'oin aan. Hetzelfde Parijs waarvan' ba Cofsita reeds1 in '1848 zei: „Die stad is 'tBahel onzer dagen. „Die stad' ist hedendaag'sch Gomorrah. Em nu is! ér odder d© volken rond om! oinls! nog ©en dat. voioral bieden ten dag© niet zonder invloed op] ons' leven blijft, zij! het dan ook ©en min der aaPigenamje. Giermanen en Galliërs trekkeln beur telings aan of stootein af, .m'aar dé Angel-Saksische Stam, die Groot-Birit- tanje bewoont, heeft door geschiedenis of streven, zoomin in het heden als in het verlenen onz© sympathie kunnen vinden of onz-ei dankbaarheid' ver werven. Zonder twijfel, we weten zeer wel dat de Protector Cromwell het aanzien yan Engeland i'n Europa heeft geves tigd en ,d,at diezelfde Puritein voor het Protestantisme in Europa de Pro tector is geworden, en ook kénnen we -den invloed der Engielsohe ©n bchotsch© Puriteinen op ons volks leven, voornamelijk op hét Zeeuwisohe mysticisme, en we waapd-eenein hooge- hjk den zenjdingisarbeid, gédurende de laatste eeuw op zoovele dieelen van deur aardbol door de Enge-lschen ver richt. Maar voor ons-, Nederlanders! was to,ch iedere officieel© aanraking een onaangename. Hetzij' mem die .aan dacht vestigt iop| omze> eigen Engel- sch-e oorlogen, ,of op! het wegkapen van de ,Kaap de Goede Hoop, hetzij! men den strijd in eigen 'Koloniën of den ondergang' onzer stamverwante Zuidj-Afrikaans,ch© republieken in het oog vat, altijd weer vertoornt zich dn grijplzucht van een wereldrijk dat zich, ten kostte van, wie of wat ook tracht te vergrooten. Een. wereldrijk, -dat door niets ont ziende wereldmacht., voor alle omrin genden, maan vooral vo'or ons',.omdat wij! voor een groot deel, als koloniale mogendheid, van da zee moeten leven, toeer dan gewone zorgen voor ons! toekomstig bestaan als zelfstandig© Staat brengt. Engeland toch beheerscnt! de zee. Mam d© geheel© oppervlakte der aard© bestaat 72 percent uit water ©n slechts 28 percent uit vast land. Van d!ë ,1600 miUioen m-ens-chen die die aarde bewonen', spreken 425 millioe'n de Etngelsch© taal. iGroot-Brittanje en Japan, d!e eilan- dep-rijfcen in Europa em Azië zijn ge vreesd!, maar niet bemind. Is Jt wonder? Wijlen dr. iGo-hen Stuart stond eens mét een vreemdeling op een onzer duintoppen. Hij! wees zijp medgjezel, met dankbare voldoening, op ©en vriji lalnd, dat zijp loetiemend aantal inwo- niers' voeden kon. Het zijl olnze 'béde, dat ons land bij ©en zelfstandig voortbestaan, bij] voortduring hét dngelijfcsch brood en het miajnina d'es' hemels aan zijn© fcin- dereh mlogie kunnen verschaffen! de K. Een boetgezant. Een rijk leven, schoon schielijk afge sneden, was dat van dr. v. d. Bergh, den predikant van Voorthuizen, en van zijn lieve echtgenoote mevr. Ida Piiexson. De heer D. de Wit heeft zulk mooi werk verricht met die uitgave van zijn jongste boek over dez,e twéé geliefden. Als hervormd predikant toornde v. d. Bergh tegien de misbruiken, die de Kerk binnengeslopen waren ien tegen de „Ker ken, waarin week aan week moderne pre dikers de zielen vermoorden". Als „dolae- rend" predikant vermaande hij: „Niet op bet d o 1 e ie r e n, maar op het zich b e- ke© ren komt het aan. Men kan doleei- rea (klagen) over de zonden en. nochtans zijne verborgen© zonden en afgoden vast houden. Men kan breken met zonden en nochtans een Farizeeër zijn". Van de teêr© godsvrucht van den jon gen Van dan Bergh getuigt het eiarste hoofdstuk „In de Academiejaren" met professor Fabius' getuigenis als motto: I „Hij was ©en boetprediker onder de stu denten, of liever: het geweten der stu denten in lieflijken ootmoed". Van het kortstondig huwelijksleven dezer twee verhaalt Da Wit: „Hij ©n zijn gade hadden een innig gelukkig huwelijk. Was de ligging van Schaarsber,gié;n's pastorie heerlijk, van binnein was 't er zonnig. Wie er binnen trad maakte kennis met ©en hoogstaand menscbenpaar. Mevrouw van den Bergh stond haar echtgenoot in zijn leven en arbeid ter zijde, hem steunend en schra gend, was noodig, omdat Dr. van den Bergh op verschillend gebied zoo ruste loos arbeidde en daarbij1 te veel van zijn zwak lichaam vergde. Hem drong de liefde tot den naaste, de ©ere Gods was richtsnoer van zijn leven ©n ging hem boven alles. Zij wist hem op te beuren en ?,ijh woning licht te maken. Zij: stelde belang in al zijn arbeid en l«efde daarin mee. Ook vóór het huwelijk al. Als toen Van den Bergh met ©ein verliefd hart en leien dogmatisch hoofd naar de woning van zijn geliefd©' trok, gaf dat soms humoristische oogen- blikken: „Ln den verlovingstijd, als do minee 's avonds kwam, bracht hij ©en groote foliant van Calvijn mee biel- grijp dat eens!" zoo verhaalde mevrouw wel eens lachend aan anderen, in scherts haar echtvriend plagend. Zij kon in zijn arbeid oprecht belang stellen, omdat zij hoogbegaafd was en in velerlei opzicht uitblonk. Haar opge wektheid verkwikt© hem en beurde hem op. Als de last hem neerboog, hielp zij! hem dragen. Op letterkundig gebied met groote kennis begiftigd, in de muziek ta lentvol en op de hoogte van al, waarin haar echtvriend, zich bewoog, bespraken heiden wat hem zoo na aan 'thart lag. En dan den Zondagavond, wanneer werd gelezen en besproken Rutherford's brieven,de oefeningen van Floor, Wij en ons huis van Klo ppers of pas uitgekomen rede van dezen of genen professor! Daar tussehenin w?rd gezon gen of speelde mevrouw eenig© stukken van Bach, wiens broeide ©n diepie, mu ziek baar echtgenoot zoo gaarne hoorde". „In dit heidedorpje was geneeskundige bijstand alleen uit Arnhem te bekomen. Dat was een groot bezwaar. Toch wild© mevrouw Van den Bergh ook hierin ©enigs zins tegemoet komen. Zij leerdie verhand- leggen. En men moet gezien hiebbem, hoe de tengere vrouw een man hielp, die zich met een pistool in de hand had geschoten, om te we ban hoe zij' zich op offerde m alles dead om als predikants vrouw met haar man voor de Gemeente te leven'!. i Een strijdbaar held. Dat was ds. Sikkel, die ook zoo droef ©en ledige plaats achterlaat, en nog jaren na dezen zal worden herdacht. Dr. de Moor noemde hem een .strijd baar held, doch hij' was nog meer. Hij' was een ziener, ean wiegker, een getrouw getuige, ©en krachtige figuur in de so ciale beweging van zijn. tijd, „een levende, figuur, die midden in den tijd stond met een zienersblik, eeuwigheidswaarden zoe kende en kennende". Dr. de Moor brengt omtrent hem het :volgende in herinnering: „Hem bewoog aeer de reformatorische drang in onze kerken, uitkomende in de voorstellen tot uitbouw onaer belijdenis, liie de a.s. Synode zal hebben te be handelen. Hij was er zoo mee bezig, dat de ijver om mede te arbeiden hem kracht gaf om de gevolgen eener nog niet ge heel 'geweken ongesteldheid te trotseeren en de vergadering der classis Amsterdam, die deae dingen zou behandelen, bij te wonen. Hoe had hij 'reieds tevoren mij' zijn 'vrees betuigd, dan nog niet voldoende hersteld te zullen zijn om die samenkomst te kunnen bezoeken! Maar de Haere gaf hem dezen wensch zijns harten. Ter ver gadering kwam hij voor dein dag met zijn, thans algemeen bekende len aan vaarde, voorstel. Hij verdedigde dit op meesterlijk© wijze. Een genot om naar te luisteren. Heel de vergadering ondier een diepen indruk. „Echt Sikkel" ,zieidein we tot elkaar. En hij won het pleit. Het was hem ©en vreugde, dat zijn gedacht© verder goeden ingang bij' de herkan vond. En we hadden zoo gehoopt, dat de Sy node van Leeuwarden hem benoemd zou hebben als een der Deputatem yoor het formuleeran der in 1923 te behandelen concepten. Wie had er als hij ©en kijk op dez© dingen! Wie was er eiemerzijds zoo- trouw aan de oude waarheid, ander zijds zoo gevoelend de nooden van dezen tijd! Wie kon in zoo gezalfden, waardi- gen, breodien stijl de dingen zeggen als hij'. Tot zoover déze schrijver. Er wordt ook in ds. Sikkel op meniger lei gebied zoo schrikkelijk veel verloren. Pech. Het gaat in het leven altijd tusscben de broeders of de naaste buren. Tussch'en dezen is of dreigt in den regel bet meeste en bet grootste geschil. Men ziet 'took in de politiek. Tegenwoordig hebben de vrijzinnig- democraten en unieliberalen het aan den stok naar aanleiding van mr. Treubs fusie- voorstel hetwelk mr. Marchant zoo ver mogelijk wegschopt, terwijl de Liberale Unie, op haar voorzitter na, het toe juicht. Erger nog dan dit hutspotgeschil is de beroering welke de actie der Communisten in ons land heeft nagelaten. In de Kamer zitten Wijnkoop, en Troelstra, v. Rave- stein en de oproerige Krabbelaar, de Jood, die de zielen van gedoopte Christenen1 verderft, elkaar in het haar, en buiten de Kamer lacht de een, wanneer de ander aan 't huilen gemaakt wordt. Eveneens twee partijen, die. malkaar het licht in de oogen niet gunnen. Zelfs in de eigen partij' wordt vaak de onderlinge vijand schap openbaar. In de S.D.A.P. komt dit zoo niet uit. Maar bij de Communisten' zijn er meer dan een, die de heerschappij van Wijnkoop verfoeien; en is 't deze laatste, die niet ziedden slagen uitdeelt. Want daai* vallen van den kant van de partij dezies laatstgenoemden afwijkin gen te constateeren. Daar is meeningsverschil, daar is plicht verzuim, daar is traagheid in het aan brengen van abonné's voor De Tribune. Vooral dit laatste ergert den leider. Gedurende deze zomermaanden is. b.v. het abonnementental van het par tij-orgaan met 400 teruggeloopen. Den trouwgebleve- nen wordt deswege als volgt de les ge lezen -„Hebt ge het gehoord, communisten, die in uw lamlendigheid noggeen kans ziet, één abonnee in de fnaand aan te brengen. „Hebt ge het gehoord, afdeelingen van de Communistische Partij, aangesloten bij de Derde Internationale, de Internationale van de Daad. Hoeveel leden van uw af- deeling werken voor ons blad? „Kunt ge bet maar blijven aanzien, gij die u communisten van de Daad durft noemen, dat daar al maar door, jaar in jaar uit, ©enige enkelingen alle werk doen, in verbeten woede uw lamlendigheid aan schouwend". t In dien toon gaat het nóg een poosje voort, de schrijver bedoelt natuurlijk slechts zijn hart te luchten; want met al zijn geschetter wint hij geen enkelen lezer en brengt hij zijn partij geen streep vooruit. De propaganda laat zich niet dwingen door boete-sermoenen, vooral niet van zulk slag. Doch met dit al mag vastgesteld, dat noch het intellectualistisch bolschewisme van de Nieuwe Amsterdammer, noch het vulgaire bolsjewisme vau de Tribune op- rozen wandelt. Materieel niet, en moreel ook niet. Ook van dit Laatste zijn bewijzen 't© leveren. Het Volk, de lachend© derde, of, wilt ge, de gerustgestelde concurrent, maakte, zie wereldkundig. Zij gewaagde dezer dagen van ©en vlug schrift van Lenin, „Het radikalisme de kinderziekte van het kommunisme", waar in deze over „de Hol-laedsche Tribunisten" zeer geringschattend spreekt, als lui die van toeten noch blazen weten. Hierop is toen een briefje van Wijnkoop aan Lenin gevolgd, waarin genie beweert, dat Lenin ten onrechte „©enige leden van de Hol'landsch© Kommunistische Partij" met die partij als geheet gelijk stelt en van die leden zegt, dat zij een groepje met „oppositioneel© frazen' vormen, doch „nauwelijks of heelemaal niet deelnemen aan den dagelijkschen strijd der partij". Lenin beeft hierop- geschreven, dat hij' de woorden „Hollandsche Tribunisten" wil vervangen door „©enige leden van de Hol- landsche Kommunistische Partij". Een en ander staat in de Tribune, Wijn- koops lijfblad, afgedrukt. Maar, zöo lacht het volk nu, op wie sloeg Lenins-afkeu ring nu eigenlijk? Zielf zeide je, dat zij sloeg op het door hem ijlings ontbonden West-Europieesche komitee, n.l. mévr. Holst, Ingenieur Rutgers ©n Wijnkoop zelf. Thans zouden wij eensklaps moeten ge- looven, dat Lenin integendeel Wijinkoops intieme vijanden, n.l. Gorter, Luteraan c.s. op bet oog had. De vraag rijst dan ech ter: waarom heeft Lenin bet West-Euro- peesche komitee HolstRutgersWijn koop ontbonden? Dit geschiedde indertijd eveneens wegens het schijn-radikalisme v,an dit komitee. „De konklusie", zoo besluit het soc.- dem.' blad, ligt voor de hand, dat Lenin zoowel beerschende macht als oppositie in het Nederland sche kommunisme al heel weinig raaks vindt." Dit laatste moet natuurlijk blijven voor rekening van wie 't zegt. Men heeft im mers nog pas kunnen lezen, dat Wijnkoop zitting erlangd heeft in 't bestuur der derde internationale. Er valt echter nog meer misère te con stateeren. In ditzelfde veelgeprezen vlug schrift van Lenin wordt met K. Horner (schuilnaam van dr. Ant. Pannekoek) lich telijk de, spot gedreven, wijl hij in radir cale Duitsche bladen schrijft en volgens Lenin „het ABC van het marxism© niet begrepen heeft", „een ongelooflijken onzin bij elkaar praat", en dergelijke. Dr. v. Ravenstein publiceert dit in de Tribune en haalt dan zijne vrienden Gor ter en Pannekoek ongemakkelijk door, ter wijl hij zichzelf en Wijnkoop als de bij voorkeur bescheidenen prijst, omdat zij' zich hebben laten benoemen in bet voor- loopig sub-bure.au der Derde Internatio nale. Een benoeming, zegt Van Ravestein, die niet zou geschied zijn „indien, men had kunnen vermoeden, dat de van ouds bekende Marxistische theoretikus Panne koek veranderd was in di-en Horner, van wien Lenin zoo scherp maar juist op merkt, dat hij blijk geeft het A. B. C. van het Marxisme niet meer of nog niet te kennen". D© beide verantwoordelijke re- dakteuren van ons blad, voegt hij er dan heel beminnelijk aan toe, hebben dan ook geweigerd om met de beide genoemde partijgenoot-en, van wie zij de overtui ging hadden ,d.at hun theoretisch en prak tisch alles ontbrak voor de funktie, waar toe zij geroep-en waren in een sub-bureau zitting te nem-en. De lach-ende derde van de S. D. A. P. merkt hierbij op, dat de „idiote politiek" der „radicale socialisten" uitnemend is geschilderd. Zoo zijn dan zoowat alle bekende knappe koppen van d-e C. P. minderwaar dig verklaard. ld]© 'thamisi voiorgeste-Ide oplossing be zwaarlijk! vereeinig-en. Zij: hadden gehoopt, -d'at na de tot- stata-dkoming tier wet noch van over wonnenen, noch- van overwinnaars] sprake zou' kunnen zijn, maar naar) hunne nueeningi zal het bijizond-er on derwijs nu in verschillende opzichten pen voorsprong! krijgen op het open bar©. Om idie- red-en behielden zij zich hunne stem! oive-r het ontwerp voor. Bn <d© le-eirst© plaats gold hun b-ee zwaairl d!a 'z'.gi. financieel© gelijk stelling. Naar het hun v-oorkwam' kan daarvan bij! -deze p'acificati© geen spirafee zijln. Bij het bij'zomider onder wijs toch' 'zal het -nog mogelijk zijh,- dat tde ■onderwijzers behalve, het. sa- lapis uit Idé .openbare kas nog'bijdragen opntvanglen uit particuliere- fondsen. Een ander bezwaar tegien de voor gestelde aflolssing werd gezien in de regeling betreffende het z.g. o-verne men van jd|e b e,staan,de bij'zon diere schollen. Ongelijke bejegening1 van het bij'- Eerste Kamer. Lager Oniderwijisw;et. Blijkens het voorloopig: verslag! over bet ontwerp] v,an wet, boujdemd© een nieuwe w-e-tbelijkle regeling van het..al gemeen' vormend! Lager .Onderwin® wordt alle lof gebracht aan |den Mi nister, die met voortvarendheid aan helt voorschrift de-r Grondwet ging vol doen en wien voor de samenstelling! en verdediging van zijn wetsontwerp] gpo-oteiijfc's hulde toékotmt. Zijln hou ding hij' ide verdediging' in. de Tweede- Kamer, z;oo werd gezegd, kan als mo del voor den omgang van een be windsman met de volksvertegenwoor diging gelden. Het bread© standpunt do-or den Minister ten aanzien de-zier wet ingenomen, vond evenzeer wia-ar- deeringt. Intusschen waren niet allen ingé- no|m-en met dé pacificatie, zooals dia in! dit wetsontwerp]is neergelegd, en ©ventolin! oogjst'te het ontwerp: jn alle opzichten! bijval. Zoo- konden ©enige lelden, die voorstanders waren van de pacificatie, z'ooals m'ein zich 'die van vrijzinnige! zijde: had gedacht, zich rnejt zoinder en van bet openbaar onderwü% weird verder gezien in bet feit, ]dat voor dé .openbare -schol-en het am- hul autism© is verboden, terwijl1 zulks' voor da bij'zonderei scholen wo-rdt toegelaten. Elen bezwaar van meer algemeenefe aapd tegen jdit wetsontwerp] is, of da financiën dar gemeenten niet op| een -te zwareproef zullen wor den gesteld. Man verschillende zijden werd voor zien, dat, wanneer 'dit ontwierp! tot wet zal zij'n verheven, het onderwijs] meer en meer zal verbrokkelen, immers-, hijlnaj iedereen zal dan kun nen vorderen, dat een school naar zijp. geiest w-ordt opgericht. Enkele leiden spraken er hun leed wezen over uit, dat da bij dit ont werp, feitelijk' ingevoerde- eenheid®- seh-ool niet .meer, ruimte, meer vriju heid van beweging en meer differen tiatie!, mjet het oog| op de verschillende behoef ten iini 'de maatschappij, toelaat.. Dat dé opleiding.aanmierke- lijk wprd't veirbeterd, Werd door vele leden toegejuicht. f Juist nu bét lajge'mieene peil van het onderwij'zerscorpis woPdt verhoogd, wépd door eemglei leden, te- meer be treurd, daIt in de le -en 2e klasse' (en sotmS zelfsi in dé dekde- klasse) -oind'ep wijzer es-s en na'et akte A' zullen opjtreden. D-opr velen werd betreurd, dat de Fransch-ei taal niet is opgenomen onder de verplichte leervakken. Allei leden juichten het instellen van een zevende leerjaa r toe en vele betreuTdenj dat 1de minister niet nojg verder wa® gegaan en er een achtste aan' haid toegevoegd, zij' het dap. oiok pret pen langen ovePgan-gs1- te-rmijh. Sommigen betreurden, dat niet een kleiner aantal leerlingen dan 45 p|er .onderwijzer is vastgesteld. Walt jdö .salarissen betreft, we-lké voiortaap bij KL B-. zullen worden ge regeld, sppafc -men den wensch uit,, dat diaregeling, zoPde-r in overd'rij-, ving te verv,all-en, oPbekrompén en roy aal z-on zijp, zo-odat -de o n d e r w (j!- zersstand pinbeziorgd z'alkun- nen leven. De toestand. De Holen zetten hunne- overwinnin gen' vport. Zij] maakten 70.000 gevan genen en veroverden -geweldige hoe veelheden' mtuinitiei ep andere voorra den. Duizenden .gevangenen kjomen pog staedjs binnen. Het resultaat van" de verovering van' Bialistock is, dat het nio-oriderl-ege-r der bolsj-eiwiki t-en slotte afgesneden is. Of zij! echter hunne overwinningen zullen kunpen voortzetten, is een an dere- vraag. Zijl he-bbep eep tegenwicht in drieërlei, .te wieten dén dreigenden vinger vap Wilson, het loerend oog Map dep bolsjewiek' in 't ei-gen land, én dé lak'sché houding van -den ea- tepte-Tgpuveirpeiur in Ooist Pruisen, Tower. L!aa<fe(lgepo|em|de heett den doorvoer van toumitiei yoor Polen verboden; en WiliSop heeft -er dé waarschuwing] aap toegevoegd, dat Polen de Russische grens' nietoverschrijden mag.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1920 | | pagina 1