Ao «67
Zaterdag 14 Augustus 1630
34e Jaargang
Buitenland.
Uitgave van
A* Naaml. Venn. LUCTOR E,T EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN SS VORSTSTRAAT 219.,
(Telefoon No. 11),
Bureau te Middelburg:
■FIRMA F. P. D H U IJ L. BURG.
Drukkers:
■Dosterbaan Le Cointre, Goes,
pcgaaooirKawMiWLanwj mjm
De toestand.
Op '1. oogenblik wiorttt 'de quaestie
RuSiseta—Poieti overstemd door do
eenigs'zinis roerige sitlelffitming der Ge-
allieerdèn, He; zal misschien nog wel
losloopfeln, maar tusschen Frankrijk en
Engeland heersclil. op 't oogenblik een
©ipstig mieelningsverschil inzakte' 'de be-
teekenis van nel. voort'schrij'dten 'der
bolscJiowifci. Einigelapd vindt d;eze_be-
volutianairein nog zoo kwaald' niet;
Frankrijk 'daarentegen ziet in hun
voortrakkeln een ernstig gevaari Diaar-
oim heelt de Fjainsche regeering aan
generaal Wrangel, die in die 'Krimi
net. verzet tegen deze Russische ffiacht
leidt, haaï olficieele erkenning als !re-
feeritagspiersoon thuis- gezonden, in
e verwachting., dat hij' zal |voortgaan,
gelijk tot hu toe, dieln bolschewiki on
aangenaam' te zijn.
Ziedaar (daln au de twee hiaeningen
aap het botsen. Engeland mteent net
door önidierhandelen te zullen klaar
spelen; Frankrijk zoekt het in mili
tair verzet. Niet de vredespijp1, hiaat
het zwaard.
Maar hebben dan de mislukte proef
nemingen van Roltsjak, Denikm en
Joeldenitsj Frankrijk niets geleerd'? En
zal 't waptelngekletter, nu dte Rus in
Warschau zit, Idle Rolen nog tot nieu
wen mjoieldi kunnen bezielen?
Millerajnld'heeft eein gioted besluit uit
gelokt, m'aar hij komt minstens een
jaar te laat.
Voor de Epgelscbe staatslieden komt
deze trouwbreuk natuurlijk zteer onge
legen. Imlmers alles pleitte er voor,
om geen vij'andelijkbedten tegen de j
Russen te opdernemtein, hanglePldie de
oludierhandtelingen. Lenim zal met dezen
slap van Frankrijk', en met d,'e ver
deeldheid tusschen dte Geallieerden,
die er uit voortvloeit, zijn voordeel
wiel doen.
Tu'sschein Frankrijk en Italië schijnt
het ook niet zoo bijzonder te bote
ren, Italië is ontevreden wegtens zijn
tegenvallers in Albanië, enwijt die
aap bet gestook van Frankrijk. De
.onthullingen van Minister Tittoni om
trent diemjs behandeling, in 1919 ta
Parijs sp'reken boekdeelen. De giroote
broers schikten ongeveer allete aan
Griekenland toe. Smyrna met 't ach
terland1, het kolenbekken van He'racleay
de petroleupiteonoeissitei, het ontging
Italië, en kwam al aah Griekenland,
en Italië kop zich' mtet eenigte handels-
ciohctessies .in Rlein-Azië tevrtedteh stel
len.
jDie stemlmiing: in Italië jegens Friank-
rijk' is er pa dezie jonthullingep niet
vriendelijkter op geworden.
Venizelos.
De eerste minister in Griekenland, Ve
nizelos, is Woensdag te Parijs door tw.eie
personen: de ex-zieieofficier Thorafis en
de luitenant van het Griekse he liegleï 'Kyrio-
les aangerand. Hij zou van het station naar
Nizza vertrekken en zich terstond van
daar naar Griekenland inschepen. Hij had
juist zijn auto verlaten. Hij wandelde, ver
gezeld van den Griekscben gezant, langs
de bagagehallen voor bet station, toien
plotseling beide genoemde mannen op hem
schoten. Van de acht schoten op hiem
gericht, troffen je-r slechts twele, 'en wel
in den schouder en de heup. De aanran
ders, jonge mannen van 25 jaar, weiden
terstond aangehoudeneen hunnler wias
't volk al bezig te lynchen. Zij hebben
beiden bekend. Thorafis had, zei hij, 'tal
lang op den minister gemunt, dewijl dez.e
zijn land had overgeleverd aan de Entente.
De aanslag is goed afgeloopen. De mi
nister zal binnen enkele dagen de kliniek
kunnen verlaten. Hij kwam niet onver
wacht; want de haat jegens Venizelos
groeit in Griekenland aan. Schoon in
naam mini ster-president, is hij in werke
lijkheid een dictator, die, gesteund door
die geallieerden, zelfs den koning zijn wil
opdgingt. Constantijn heeft het ondervon
den, toen hij zijn troon verlaten moest en
naai" het buitenland vluchten, waar hij
nu als ambteloos burger leeft.
Het heengaan van den koning, dat eien
overgave van Griekenland aan de entente
beteekende, heeft in dit land ook veel ver
bittering gewekt. Want koning Constantijn
was in breede kringen zeef bemind. Hij
werd als de nationale held gehuldigd, die
het Grieksche leger tegen d© Turken ter
overwinning geleid had.
Velen verwachten dan ook, dat de Ko
ning nog wel eens in de regleering terug
komt, en dat Venizelos haast beeft af
gedaan. De twee partijen staan te Athene
scherp tegenover elkander. Het zou nie
mand verwonderen, wanneer binnenkort
de burgeroorlog Losbarst. Venizelos beeft
rich xal in geen drie maanden meer te
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementspr jjst
Prijs per 3 maanden £r. p. post f 2.50
Losse nummersf0.08
P rij' s der Advertentiëni:
14 regels f 1.12, elke regel meer 28 cemfi,
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
Athene durven vertoornen. Hij is echter
eien moedig, vrijmoedig man; die aanslag
zal wel een aangename verrassing voor
hem geweest zijn; nu toch zit hij vaster in
't zaal dan ooit, en kunnen zijn vrienden
hem straks een warme ovatie (ontvangst)
bereiden.
Verklaringen van Ludendorff.
In een interview met de „Mun-ch. Augsb.
Aberdz." verklaart generaal Ludendorff,
dat Duitschland om zijn neutraliteitsver-
klaring kracht te kunnen bijzetten drin
gend een leger noodig beeft. Zonder le
ger, zonder weermacht is Duitschland
een speelhal tusschen de entente en Rus
land. De ei seh, dat het leger nog verder
zal worden verkleind houdt in geenieSkel
opzicht rekening met den wierkielijken toe.
stand.
Het bolsjewisme wordt in Duitschland
verkeerd beoordeeld, want in den grond
is het niets, dan een terreur ,idie Leidt tot
©en vernietiging van allie beschaving. Met
Rusland samengaan kan voor Duitschland
geboden zijn, doch niet met eien bolsje
wistisch Rusland. De basis van zulk een
toenadering moiet dan echter zijn, dat
Duitschland als nationale sta,at de midde.
Lein bezit om zijn bestaan te verdedigen,
zoodat het geen prooi behoeft te wor
den van de communisten.
Friedrieh, de moordenaar?
De Nationale Vergadering te Boedapest
heeft met 48 tegen 22 stemmen besloten
'de parlementaire immuniteit (onschend
baarheid) van Stefan Friedrieh op te
heffen.
Friedrieh zal dus thans strafrechtelijk
vervolgd en ook ,zoo de gerechtelijke auto
riteiten dit noodig oordeelen, in voorloo-
pige hechtenis gesteld kunnlan worden.
Intusschen is Friedrieh Uit eigen bewe
ging als getuige verschenen in het proces
Tisza. Hij beeft alle beweringen der be
klaagden ,als zou hij de aanstichter tot
den moord zijn en er geld voor beloofd
hebben tegengesproken.
De beklaagden hebben echter allen hun
eerste verklaringen volgehouden.
Goed nieuws.
In Ierland schijnt ©en mooie oplossing
der quaestie op til te zijn.
De covenanters (dat zijn de protestan
ten in Ulster, die zich verzetten tegen
de onafhankelijkheid) willen zich afschei
den van degenen, die zich houden aan
bet bevel van Carson om tot het laatste
vol te houden. Zij willen de oude yoor-
oordeelen begraven tegen de Ieren uit
het Zuiden en het aanbod om Ierland
iaën „Dominion Home Rule" te geven, be
pleiten.
Moorden op Japanners.
Wij hebben gisteren melding gieuiaakt
van 'den moord op. de Japanners te
Ochotsk; thans ontvangen we van het
Japanscbe gezantschap ©en rapport over
de gebeurtenissen te Nioolajefsk, d© stad
gelegen aan denAmoier tegenover Sakhalin.
„In de maand Augustus 1918 nam de
bolsjewistische beweging toie ondier den
invloed van Oostenrijksche en Duitsch©
elementen, uit Wiest-Sibterië ontkomen ten
gevolge van den vrede van Brest-Litovsk.
Die Japanscbe regeering de©d ter be
scherming van haar onderdanen in Sep
tember 1918 marimetr-oêpen ta Nikolajefsk
aian wal gaan. Deze werden kort daarop
versterkt door twee kompagnieën voetvolk.
Dit garnizoen handhaafde, met behulp van
het Russische leger onder bevel van Roz-
noff, de orde in de stad.
Na den val van de regeering van admi
raal Koltsjak ontvingen de bolsjewiki aan
zienlijke versterkingen; zij bezetten de for
ten van Nikolajefsk op 20 Januari 1920
en bombardeerden op 5 Februari het
draadloos station van het. Japansche gar.
nizoen. De Japanscbe autoriteiten over
wogen het zenden van versterkingen, maar
de haven was dooi' ijs ontoegankelijk. Op
21 Februari stelden de bolsjewiki onder
handelingen voor een wapenstilstand voor,
en deze werd 28 Februari onderteekend.
De bolsjewistische troepen rukten daarop
in de stad. Van af dit oogenblik deed
het roode garnizoen met hulp van Chi-
neesche huurlingen, die vroegere ambtena
ren en officieren arresteeren. Op 14 Maart
kreeg de opperbevelhebber der Japansche
troepen in Siberië van den Russiseben
legerbevelhebber te Khabarovsk bericht
van de heropening van de vijandelijkhe
den te Nikolajefsk; maar daar de ver
bindingen volkomen waren verbroken, be
stond er geen midden nadere inlichtingen
te winnen.
De door de regeiering van Tokio naar
Nikolajefsk gedirigeerde troieipien kwamen
22 April aan te Alexandrofsk op het
eiland Sachalien. Door bemiddeling van
den Russiseben commandant Goubanoff
■verzochten zij aan het hoofd der bolsje
wiki te Nikolajefsk inlichtingen over het
lot der Japanscbe kolonie. Deze antwoord
de den 24sten dat hij later die naniein
zo uopgevein van de overlevende Japan
ners. Sedert dien kwam geen antwoord
meer.
In bet begin van Mei gingen de Japan
sche versterkimgstroepen in de haai van.
Castries tegenover Alexandrofsk aan wal.
Daar zij geen enkel orgaam aantroffen,
waarmede bet mogelijk was in onderhan
delingen te treden voor de repatrieering
der Japansche kolonie ,zond de Japansche
legerbevelhebber ©enige vliegtuigen boven
Nikollajefsk, die verklaringen neerwierpen,
'dat de afdeeliing gezonden was om de Ja
pansche 'onderdanen in veiligheid te bren
gen en geen enkel agressief doel had,
zelfs tegenover de bolsjewiki. Toen deze
laatste» de nadering der Japansche troe
pen bemerkten, staken zijl de stad in brand,
vermoordden de overgebleven burgers en
alle 140 overlevende Japanners in de ge
vangenis, in den nacht va ln24 op 25 Mei
en namen daarop de vlucht. In zulk een
toestand vonden de Japansche troepen on
der generaal Tsuno de nog smeulende
stad.
Zij gingen onmiddellijk (8 Juni) tot de
veivolging ov©r via P'etrofsk, m'aar moes
ten die na vier dagen opgeven, daar zij
ging dooi' een dicht woud, terwijl de
vijand niets dan in de aisch gelegde dor
pen achterliet op zijn hjaaistige vlucht en
nergens voedsel was le bekomen.
Uit ter plaatse ingewonnen inlichtin
gen bleek het volgende(Hoewel n.l. geen
enkele der .pl.ml. 700 Japanners aldaar
in leven is 'gebleven, is het nochtans'
gelukt met hulp van vreemdelingen, die
ooggetuigen waren, van notitie- en dag
boeken en roerende inscripties opi de miu-
ren, een deel op te lichten van den slui
er, die over de gebeurtenissen heeft ge
hangen).
Van af begin Mjajart stelden de bolsje
wiki alle Russische officieren, burgers
en soldaten in staat van arrest; van deze
laatsten werden vele honderden vermoord
en |in den Amioer geworpen. De Japansche
bevelhebber h'acl echter bij h'et sluiten!
van den wapenstilstand tot voorwaarde
gesteld, dat de witteofficiëren en sol
daten niet zouden worden gedood, zoa
dat pret optreden der bolsjewiki een schen
ding van de voorwaarden beteekende.
Toen de Japansche kamjmandant krachtig
tegen deze gewelddaden protesteerde, ant
woordden de bolsjewiki met de sommatie
zijn troep te csbtwapenen. Op zijn wei
gering begon 12 Maart de strijd, die bijl-
zonder levendig: was in het kwartier van
het consulaat, waar de Japausch© troe
pen waren samengetrokken. Diaar de bols
jewiki ver in de meerderheid waren, had
den zij' met de Japansche troepen gemak
kelijk spel. E,en verschrikkelijke moord
partij op! de Japanners volgde, waarbij
vrouwen en zelfs de kleinste kinderen
niet verschoond werden. De Japansche
oonsu llshida schopt, toen hij' geen kansi
opontkoming zag, met de revolver 'zijn
vrouw en kinderen dood en doorstak daar
op zichzelf; commandant Mivake volgde
zijn voorbeeld.
De Japanners, die nade moordpartij
nog levend werden aangetroffen, werden
naakt in de gevangenis geworpen, mis
handeld en tot dwangarbeid gedwongen.
Walt verder met hen gebeurde is bovenj
medegedeeld. Niemand werd gespaard, be
halve een kind en vijftien vi'ouwen, die
naar andere plaatsen waren ontkomen.
Enkele bolsjewiki, die ervoor pleitten de
gevangenen in vrijheid te stellen, wer
den' voor dit „pacifisme'' met den dood
gestraft.
De lijken der Japanners werden in gru
welijk verminkten toestand teruggevon
den, die der vrouwen het ergst. In het
geheel zijn ook duizenden Russen ver
moord geworden, o.a. de president van
de Zemstwo Shorkonikoff, de vice-pre
sident, talrijke studenten van beiderlei
kunne en ïn het algemeen de intellec-
tueelen en bezittende klasse. Langzamer
hand keereti de Russische vlachtelmgen
weer terug, maar het verschaffen van
huisvesting aan soldajten en burgers is
moeilijk, daar zoowel Nikolajefsk als cj,e
omliggende dorpen door de bolsjewiki
voor hun vluchlt totaal verbrand en met
den grond gelijk gemiaakt werden. De Ja
pansche Generale Staf deed de treurige
bewijzen der bolsjewistische barbaarschf
heid fotografeeren. D'e keizer zond een
zijner adjudanten naar. Nikolajefsk voor
een plechtigen dienst ter eere van de
dooden en ter schouwing van het tooneel
van het drama(.
De deelneming in Japan is volkomen
en algemeen. Het ^Parlement en andere
instellingen verleenden geldelijken steun
aan de families der slachtoffers/.
De opperbevelhebber van het roode leger.
Het Handelsblad vertaalt van den Fnan-
schen schrjjvei' Claude Anet ©lep. opstel
over Toekhacziewsky, den opperbevelheb
ber van het bolsjewistische leger. Aniet,
die verschillende studiereizen in Rusland
gemaakt heeft en daardoor goed met de
Russische toestanden op de hoogte is,
tracht daarin te verklaren hoe het mogelijk
is, dat een jong Russisch officier, van
adellijke familie, opgevoed in ©en aristo
cratisch milieu, thans aan. het hoofd staat
van het bolsjewistische leger,dat tegen
Polen oprukt.
„Na -drie jaren blokkade", zegt de schrij
ver, „kennen wij Rusland heel slecht. Het
is altijd een land geweest, dat voor het
Westen heel moeilijk te begrijpen was,
en datgene wat de Russen „dei oneindige
mogelijkheden van de Slavische ziel" noe
men, ontgaat ons zeer vaak. Het is thans
dan ook zeer moeilijk de groote en ge
heimzinnige kracht te ontdekken, die het
den .arbeiders mogelijk maakt, alle ellende
van bet bolsjewistische regime te ver
dragen. En toch zijn er breede kringen,
niet .alleen onder de liberalen, maar zelfs
onder de aristocratie, die zich bij de
sovjetregeering hebben aangesloten, niet
om hun. leven te redden en in hun levens
onderhoud te kunnen voorzien, maai' uit
veel hooger staande motieven. De geschie
denis van Toekhacziewsky kan ons ©enigs
zins .doen begrijpen wat er in de zielen
van vele Russen in den laatsten tijd is
omgegaan.
Toekhaczewsky, ©en jonge man van 27
jaar, behoort tot ©en adellijke ©n welge
stelde familie-. Nadat hij zijn studie aau
de aristocratische Krijgsschool te Pieters
burg had beëindigd, brak de oorlog uit. Hij
streed heldhaftig in bet Russische lieger,
maai' werd ten slotte zwaar gewond en
raakte in Duits-che krijgsgevangenschap.
Van ©enige Fransche officieren, die het
leven in de Duitsche gevangenkampen met
hem deelden, vernam ik de volgende bij
zonderheden.
Toekhacziewsky was- bij zijn lotgenooten
in h-et gevangenenkamp zeer gezien. Als
jonge man had hij ©en veel ernstiger
leven geleid dan de meeste Russische offi
cieren. Hij had nooit gedronken of zijn
tijd met fuiven zoiek.gebr.acht. Het is ©en
man van middelbare, grootte, kalm, een
geestdriftig patriot, en gedragen door ©en
rustige energie; idre door niets aan het
Wiankelein kan worden gebracht. De wlester-
sehe volken karnen de Russien slecht ©n
zijn te zeer geneigd zich Rusland voor ta
stellen als het land van het „nitsjewo",
van het zich laten gaan en geringschat
tende onverschilligheid. Zij weten niet hoe
veel energie ier in dit nog jonge volk
schuilt.
Toekhaczewsky probeerde twtemaal uit
bet gevangenenkamp te ontvluchten, maar
hij werd gepakt* ten in de gevangenis ge
zet. Toch gaf hij zijn pogingen niet op
en toen in 1917 de mare van de Russi
sche Maartrevolutie tot hem doordrong,
was hij vaster dan ooit besloten te ont
vluchten. Hij kon de gedachte niet ver
dragen, dat Rusland ten prooi zou worden
aan wanorde 'en revolutie, juist op het
oogenblik dat het alle krachten noodig
had tegen den buitenlandschien vijand.
Toekhacziewsky was geheel 'en al een aan
hanger van bet oude régime, de revolutie
was voor hem de verijdeling van al zijn
hoop. Bovendien vond hij het een schande
voor zijn volk, dat het een afzonderlijken
vrede met dein vijand wilde sluiten.
Eindelijk slaagde hij er dan toch in
te ontvluchten en door Zuid.Duitschland
en Oostenrijk-Hongarije a.an het Roe-
meensche front te kqmen, vanwaar hij
naar Rusland terugging. Niettegenstaande
de- wanorde en anarchie, die toen reeds
in het Russische leger heerschten, nam
Toekhacziewsky onder Kerenski's regeering
dienst in het Russische leger.
Van dit oogenblik af ontbreken de di
recte berichten, totdat thans bekend wordt,
dat de vroegere leerling van het cadetten-
corps, de loyale officier, die onder den
Tsaar diende, op 27-jarigen leeftijd opper
bevelhebber is geworden van het rood©
leger.
Dit geeft te denken.
Het geval-Toekhaczewsky is eien typisch'
voorbeeld van wat er in die ziel van ©en
groot aantal jonge Russen is omgegaan,
die intelligent, vaderlandslievend en ener
giek als ze waren, thans het bolsjewisme
zijn toegedaan en het met hun beste
krachten dienen. Het was geien vrees, die
dein jongen Toekhaczewsky bolsjewiek
deed worden, bet was een veel sterker,
leien 'echt Russisch gevoel. De bolsjewisten,
van wie men niet kan zeggen, dat Ze
niet intelligent en enlergiek gjjn, hebben
van het oogenblik af, dat ze de macht
in handen kregen, gestreden voor de een
heid van Rusland. Zonder het te willen,
hebben zie door hun strijd tegen de. af
scheiding van landstreken er steieds naar
gestreefd, de grenzen van het oud© rijk
van Nioolaas II te herstellen. Door eien
merkwaardig verschijnsel komt hierin het
theoretische communisme van Lenin over
een met het imperialism©, dat op den
bodem van de Russische volksziel slui
mert.
Men kan zich, wanneer men de Rus
sen slechts oppervlakkig kent, niet voor
stellen, hoeveel invloed deze gedachte, die
den Russen diep in het hart gegrift staat,
beeft. „Eien groot Rusland te dienen",
dat is het devies, waaraan, ©en in geest
drift gebrachte Rus genoeg heeft. Meer
verlangt hij niet. Hij is idealist. En het
komt er voor hem niet op aan, of de
vlag van het Russische imperialisme rood
of wit ds, het kan hem niet schelen,-
of de handen, die de vlag dingen met
bloed bevlekt zijn, als het maar de vlag is.
van het groote Rusland: „Velikaia Rus
sia". En een man van de eigenschappen
van Toekhacziewsky kan hier goede dien.
sten bewijzen. 'i'
Dat is de innerlijke kracht van het'
bolsjewisme. Het behoeft slechts dit eenei
Russische woord uit te spreken, dat alle
Russen verstaan, om in den strijd tegen
dein erf zij and, waarmede Ruslmd vijf' eeu
wen lang overhoop heeft geliegen, het ge
heel© volk te veneenigen, ook hen, die ont
allerlei gegronde redenen een afschuw van
bet bolsjewisme hebben.
Naar onze meening, aldus besluit Clau
de Anet zijn artikel, is het zaak de door
het imperialistische bolsjewisme ontketen
de krachten niet te onderschatten en reke
ning te houden met het gevaar, dat Europa
bedreigt"..
De roode terreur in Oekraine.
Al weken vroeg men zich af, wat gaat
er toch om in Oekraine? Wordt dit be
schaafde volk wel goed behandeld door
de bolsejwiki? Thans komen de berich
ten los. En het is weer vreeselijk wat
men verneemt.
De Maasbode publiceert 'tvolgende
verslag; 't is van een Oekrainsch handels-
man:
Nadat een zeker persoon, voor wien
©en vriend en ik borg gestaan hadden,
verdwenen was, werden wij door d©
„Tchrezwitchaïka" (buitengewone commis
sie) gearresteerd. Wij hebben bijna eep.
maand in de gevangenis doorgebracht:
daarna werd ik, dank zij de tusscben-
komst van den dokter, met mijn vriend,
daar wij beiden zwak van borst waren,
naar het ziekenhuis overgebracht.
De Tchrezwitchaïka werkte „met vollen
stoom". Fusilleieringen, martelingen, vie-
rendeelingen waren aan de orde van den
dag. Vele ge-martelden ien gefusilleerdec
werden zelfs niet begraven. Bij den spoor
weg bleven de lijfeen onbegraven liggen,
zoo'dat de lucht in de geheel© omgeving
verpest was. In het bosch van Winnitza
fusilleerde men bij massa's; de lijken die
daar evenmin begraven wierden, gingen tot
verrotting over len bet riviertje- dat door
bet bosch loopt, geleek bedekt met vet...
Onze beurt kwam ook. Om 10 uur des
avonds werden mijn kameraad en ik uit
het ziekenhuis overgebracht naar de
„rechtbank". De buitengewone commissie
had ©en klein huis met tuin in gebruik
genomen bij bet centrum der stad. In
een kleine kamer zaten de „rechters" bij
een tafel. Elk van hen had een revol
ver; alle voorstellen gingen vergezeld van
gemeene vloeken. Op hun hoofddeksel
droegen zij roode sterren. Wij wisten dat
er geen redding voor ons was; maar wij
waren als verdoofd ien bijna onverschillig.
M-en ondervroeg mij het eerst. Waar is VI?
Ik weet het niet.
Zoo; genoeg. Ontkleed U!
Ik bleef blootvoets in mijn onderkleeren'.
Stephan, neem hem mee! zeide een
der rechters-.
;Men beval mijl door te loo-pen. Wij'
gingen den tuin1 in achter het huis.
Loop vooruit Dik had nog. slechts eenige
passen giediaan, toen ik achter mij' een)
geweerschot hoorde en voorover viel. On
willekeurig richtte ik het hoofd o-p. Toen
schoot mijn begeleider mij opnieuw in
den rug' (gelukkig voor mij; drong de
browning kogel onder mij|n; schouderblad
eni kwam weer in het midden van de borst
eruit; de andere kogel, die bijl de rugge-
graat binnengedrongen was;, kwam, bijna
op deizelfde plaats uit als de eerste).
Ik hoorde iziqggen: „betast hem, als hij
warm is, blaas henrdan de hersens uit".
Men nam mijl bijl de boenen, sleepte
mij tot aan den in dem tuin gegraven]
kuil en wierp er mijl in. Ik verloor g;eheel
en lal het bewustzijn, maar niet voor
langen tijd.
Toen ik weer wat bij kwam, voelde
ik onder mijl ietsi zachts en warms; en-
ik begreep, bijna, onverschillig, dat het
gefusilleerden waren, die mij in den kuil
voorgegaan; waren. Toen drong het tot
mij door, dat men mij levend begravent,
wilde en ik besloot te trachten uit den
kuil te komen, in de hoop gezien en door
den bewtaker gjedoiod te worden. Het zal
toen ongeveer een uur na middernacht
geweest zijn.. T\veem&al viel ik, ofschoon
de kuil niet zoo 'heel diep was; malar
ik was ,aeer verzwakt. Toch slaagde ik
er in, eruit te komen. Er was- niem'ajnd
