No 252
Woensdag 28 Juli ISMW
at .a
e Jaargang
School wet-herinneringen.
wJpf
Uitgave van
de Naomi Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11),
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
Oosteibaan Le Cointre, Goes.
hl
Het zou ons te ver voeren wanneer wij
een overzicht .gaven van dje debatten naai'
aanleiding van dit wetsontwerp gevoeld.
Pijnlijk was voor ons kleine hoopske
vrienden in de Kamer' het gemis eener
pers, die aan het plichtmatig verzet daad
werkelijken steun kon verieenen.
De Nederlander en H|et-S choo 1-
hlad hadden opgehouden te bestaan.
Toch hield Groen van Prinsterer stand in
zijn onwrikbaar geloof aan hetgeen zij
noemden „den onoverwinbaren tegenstand
der Natie".
„Thans wordt", zoo schreef hij in die
dagen, „thans wordt, sedert 1848 voor de
derde maal, verloochening v_a n het
Evangelie in het nationale
schoolwezen ter sprake gebracht; zal
dit ook nu wederom plaats hebben zonder
dat er van den afkeer en de ontroering
der christenen eenig blijk zij?"
Aandoenlijk is het in zijne brieven aan
da Costa en Wormser de klacht te lezen
over den geringen steun hem van de
welgezindea buiten de Kamer geboden.
Daarom te meer prees hij den steun
door zijne naaste vrienden en geestver
wanten in de Kamer Elout, v. Lijnden,
v. Rieede en Mackay geboden.
Toen ten slotte de minister v. d.
Brugghan zelfs genoegen nam mtet de ver
werping van de alinea in art. 22, waarin
steun aan de vrije school van Staatswege
werd mogelijk gemaakt, was alle hoop
voor hen afgesneden. Ten slotte werd de
wet met 47 tegen 13 stemmen aangeno
men. De tegenstemmers waren 6 Katho
lieken en de gieheele kleine Anti-Revolu
tionaire partij, welke destijds uit zeven
leden bestond. Hunne namen willen wij
in gedachtenis houden. Het waren de hee-
nen Groen, Elout, v. Lijnden, Mackay, v.
Reede, v. Z.uyien en v; Aseh v. Wijck'.
Voor wie de> namen van eerstgènoemden
volledig wenschen te onthouden, schrijven
wij ze volledig over: Groen van Prinsterer,
Elout van' Soeterwoude, W. van Lijnden,
Aeneas Mackay van Ophemert en Zenne-
wijnen, Van Reede van Outshoom, J. P. P.
baron (niet te verwarren met P. J. J. A.
graaf) van Zuylan van Nijevelt.
Groien had zitting' voor het kiesdistrict
Leiden; Elout voor Gorinchem; Van Ljjn-
den en Mackay voor Arnhem; v. Reede
en v. Asch v. Wijck voor Amersfoort.
Tijdens de discussie had Groen van
Prinsterer tot zijn ouden vriend, den mi
nister v. d. Brugghen, den vader der
schoolwet, de volgende waarschuwing ge
richt, welke echter door dezen bewinds
man, voor wat zijn persoon betreft, jam
merlijk werd in den winid geslagen:
„Het zal leen groote winst zijn wanneer
de ethisch-i reni s c he richting, waar
mee de Minister van Justitie(*) homogeen
ï,s>, mocht leeren dat zij, inzoover ze met
onze hoofdbeginselen breekt, medewerkt
tót een stelsel, hetwelk, in Kerk en School,
■aan het. volk het ééne noodige ontrooft".
Terstond na de stemming verliet mr.
Groen van Prinsterer de vergaderzaal, een
brief aain den voorzitter achterlatende,
waarin hij verklaarde met smart, maar uit
plichtbesef zijn ontslag te nemen als lid
der Tweede Kamer.
De Eerste Kamer nam het ontwerp met
algemeen© stemmen aan. Deze bestond al
leen uit Liberalen, Conservatieven en Ka
tholieken, welke laatsten zich, bij mondie
van Jhr. van Nispen van Pannerden, vol
komen door deze wet bevredigd verklaar
den.
Dat Groen juist gezien had, en zij zich
vergist hebben, heeft de geschiedenis daar
na geleerd.
De liberale partij verviel in den loop der
jaren met haar schooldwang en verbre
ding vaJn het beginsel der rechtsgelijk
heid vpi kwaad tot erger, tegen de waar
schuwing in van liberalen als Allard Pier-
son en anderen, om op dezen weg niet
voort te gaan.
Dit, gevoegd bij de omstandigheid dat
weldra bij de groote meerderheid des volks
de tegenzin tegen de openbare school als
de secteschool der moldennen die overhand
kreeg, en het- aantal vrije, Christelijke
scholen vermeerderde, maakte ld© Liberale
partij ai meer impopulair, en dieed haar
onder de kiezers steeds meer terrein ver
liezen.
En zelve won zij er slechts dit bij, dat
de schoolstrijd met te grooter beslistheid,
doch nu buiten de Kamer, werd voortgezet.
Het volk achter de kiezers bleef Groen
getrouw ,en verdubbelde zijn ijver. Straks
werd dei Vereeniging „Christelijk Nationaal
■Schoolonderwijs"-gesti-cht. Groen had zeer
juist gezien toen hij (3 Dec. 1857) aan
Wormser schreef: „De woordenwisseling
ui de Tweede Kamer omtrent het onder-
Wljs is niet onbelangrijk geweest; thans
2al men spoedig het begin van den strijd
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG,
Aboaoemenfgpls^si
Prijs per 3 maanden ïr. ppost £2,50
Losse nummersf 6.05
tusschen die- neutrale en de qua si-christe
lijke opleiding zien; misschien kan ditt
nog strekken om veler oogen open te
doen gaan.
En zoo geschiedde het ook.
Reeds in 1847 in een zijner Brieven
aan Grom v. Prinsterer, bad Wormser
geschreven
„In de jeugd, op de school, ontvangt
men doorgaans de grondslagen der denk
beelden en beginsielen die ons gansche
leven regelen en besturen, en die, zoo
zij valsch geweest zijn, er niet dan met
de grootste moeite weder uitgedreven kun
nen worden. Deze overweging heeft mij
versterkt in het besluit om, bij de vele
werkzaamheden, waartoe de geloovigen
elkander tegenwoordig opwiekken, mijn ge
ringe krachten hoofdzakelijk te blijven toe
wijden aan de bevordering van het school
wezen". (Brieven van Wormser, bl. 96.)
Tien jaar 'latei' zou de actie voor Chris
telijk Volksonderwijs duizenden in den
■lande aangrijpen om dit voorbeeld te
volgen.
Het was door Gods genade aan dr.
Kuyper, Groens vriend en geestverwant,
straks zijn opvolger, gegeven, daarbij lei
ding te geven, te bezielen dooi' woord
©n pen; tegelijk, eerst het conservatisme,
niets meer dan een verkleurend liberalisme
van de vaderlandsche erve te verdrijven,
en daarna het liberalisme in zijn hartader
aan te tasten.
Het optreden van dr. Kuyper, dengroo-
ten hervormer en organisator op elk ge
bied, in Kerk en School en Pers en Wieten-
schap en Staatkunde, den populairen jour
nalist, den man met bet warme hart voor
de kleine luyden, den onversaagden strij
der voor de eere Gods op ieder levens
terrein, was ©en evenement, waarover
Groen zich grootelijks verblijdde. Het
heeft -dan ook nimmer iemand verwon
derd, hij zij vriend of tegenstander, hij zij
tijdgenoot of nageslacht, dat aan dit
krachtige optreden, (van dezen man met
zoo. veelzijdige talenten en qualiteiten.
Groen aan het einde zijns levens een
oorzaak en een reden ontleende, hem als
zijn opvolger „Kuyper is de leider"
aan te wijzen.
Intusschen mag niet worden vergeten,
dat de; nederlaag door Groens denkbeeld
geleden (splitsing der openbare school naar
de gezindheden) een zegen is geweest,
al is ook de triomf van d© neutral©
school ondier Christelijke vlag
de gegronde aanleiding tot den schoolstrijd
geweest. Een schoolstrijd, in en door wel
ken 't bij ons volk tot klaarheid kwam,
gelijk ook bij' Groen, dat niet de split
sing der openbare school, maar de vrije
school het ideaal moest zijn.
„De vrije school regel, de staatsschool
aanvulling", Groens uiterste wil! Daar gaan
wij naar toe!
van f26 's weeks) m Vboieg veriioo-
giïig voor (de .lagere ambtenaren, in
trekking van de pensioenkorting van
7 procent voor de weduwen en wee-
zen, en veriiooging van den veel te
lagien kindertoeslag van f 50. Mevrouw
Pothuis viel hem hij, ofschoon zij'
kindertoeslag, die „in deze kapitalis
tische maatschappij1" het grondtoon
drukt, op zichzelf verwerpt.
3u£t8ft!&&d.
De Ver. Staten, de vrede en de
t(A/olkenbond.
Uit .Washington wordt gemeld: Men
denkt algemeen, dat Harding na zijd ver
kiezing tot president het Congres on
middellijk in een buitengewone zitting
zal samenroepen en het zal voorstellen
te verklaren, dat de vredestoestand tus
schen de Vereenigde Staten en Duitschi-
land hersteld is. Bovendien zal bij alle
wetten opheffen, die zijn uitgevaardigd
m'et het oog op de voortzetting van den
oorlog. Hij zal bekend mlaken het Congres
niet .nteer te willen vragen het verdrag
van Versailles te bekrachtigen, mlaar een
internationale van naties te vormen, die
den wereldvrede door arbitrage en bemid
deling wil tot stand brengen, zonder de
souvereiniteit der aangesloten landen op
te heffen.
Korte Berichten.
1Majclalm'e Jules .Ferry, vrouw van
Hen (staatlsmlan van 1870, is overleden.
fTwee treinen rnifeit terugkeerende
rsiechin-Slnwaki.scbe Irfnlrtujevalnimeinen
v. d. Brugghen.
Eerste Kamer.
Anti-Revolutiewet aangenomen.
Salarissen. Kindertoeslag.
Minister! Heemskerk verdedigt het
ontwerp; hij weerlegt (de juridische
bezwaren en prijlst het ontwerp! als'
't tegendeel van vaag en onduidelijk.
Wat onder omwenteling wordt ven
staan wordt duidelijk en uitdrukkelijk
ontschreven. De vrijheid van gedaich-
tenwisseling wordt niet aangerand.
Mien mlalg „redieUeeren en debatteereln
zooveel men wil. Opruien echter is
verboden. Trouwens opruien is nooit
geoorloofd geweest.
Spr. begrijpt niet waarom de S. D'.
A. P. tegien het ontwerp^ i:s. Ook de
leden dieir partij toch moeten beseffen
dat sociale verbeteringen niet door
revolutie worden verkregen en idat er
een hemelsbreed verschil is tusschen
hetgeen de revolutionairen willen en
de democratische vrijheid; waarbij
nog koimt dat degenen in die partij
die over! revolutie praten zelf niet goed
weten wat ze eigenlijk bedoelen en
willen.
Die Minister deelt nog: op een vraag
van den heer v. d. Hoeven namens
zijn .ambtgenoot van Arbeid mede, dat
de heer Fimmen als lid der Arbeids
commissie van den volkenbond, door
het lot i;s aangewezen toen. de arbei
dersorganisaties het niet eens konden
worden.
(Nadat de heeren Bosch (k) en v.
d. Feltz (v. d.) het ontwierp haddein
verdedigd, .wegens de er in aange
brachte leemte-aanvullingen, werd het
in stemming gebracht en aangenomen.
Tegen stemden mevrouw Polhuis en
de heOren Mendels en Vliegen, bene
vens de heeren Bergsma (u. 1.) en v.
Embden (v. d.)
'Onder de kleinere ontwerpen, die
aangenomen .werden, was ook dat tot
regeling der salarissen der ambtena
ren. De heer Wittert (k.) wraakte de
ook nu' 'nog te lage traktementen (o.a.
Hamburg, door ongeveer 1000 arbei
ders aangehouden en onderzocht of
zij wapenen bevatten. Er werden meer
dere wagons met wapenen en mu
nitie gevonden en in beslag geno
men. .Na een oponthoud van 5 uren
konden de treinen verder "rijden.
T:e FayettieKrillo is een gevangene,
William! 'Bennet geheelen, dool' bel
grauw uit (de gevangenis gehaald en
gelyncht. Hij' was beschuldigd van
moord op zijn vrouw.
Lloyd George en Millerand zijn
to Boulogne aangekomen en onmiddel
lijk besprekingen begonnen over de
Russische kwestie.
In verband met helt Turksch vre
desverdrag ijs ;eien geschil ontstaan tus
schen Griekenland en Italië. Mogelijk
zal Griekenland niet teekenen.
Bij' een interpellatie in de Bel
gische .kamer over de incidenten te
Antwerpen, oefende Van Cauwelaert
felle oritiek uit op het gemeentebestuur
en de politie. Minister Jaspar beloofde
een gerechtelijk onderzoek.
In Italië wordt, na de staking's-
onlusten der laatste dagen, het werk'
hervat.
1De 'Keizer van Japan is lijdende
.aan (suikerziekte.
iDir. Dorien, die de Rijn-Repu
bliek uiitrjiepj en opgelicht werd 'is op
last ide,r( Dniteche1 regeering weer op!
vrije voeten gesteld.
ÜiHiiiitiftniS»
Orthodoxie en hiomoeopathie.
De „N. R iC."-redactie heeft zich! meer
malen afgevraagd of er ook verband kan
bestaan tusischen ortjh|odoxie en hombeoi-
pathie.
Immers was haar bij verschillende ge
legenheid gebleken, dat juist onder de
lechtzinnigen van alle gading deze ge
neeswijze het m'eest in toepassing wordt
gebracht. „Ëizonderlij'k onder predikanten,
die, gelijk men weet, ten plattelande niet
zelden den geneesheer vervangen of aan
vullen, heeft de aanwezigheid van ho-
moeopathische handboeken ons dikwijls
de richting verraden.
Het orthodoxe weekblad Timotbsiis
houdt er een geneeskundige rubriek op
na, waarin een geneesheer den lezers
wenken geeft voor allerlei ziektegevallen.
Ook deze voorlichter blijkt wederom een
hiomoeopaath te zijh.
De „N. R. 'CL"-redactie gajat dan voort:
Wijl allicht meerdere lezers van onze
rubriek dezelfde ervaring zullen hebben
opgedaan en dezelfde vraag zullen hebben
gesteld, hebben wij ons door 'bemidde
ling van den hoofdredacteur van Timo
theüs in verbinding gesteld miet -de artsen
Dir. J. Voorhoeve te Dillenburg en Dr.
N. A. J. Voorhoeve te 's-Gravenhage.
Beiden hebben ons betreffende het aan
hangige vraagstuk met de meeste wel
willendheid ingelicht.
Dr. J. Voorhoeve, vooropstellend, dat hij
omtrent de aangelegenheid niets bepaalds
kan zeggen, voegde ahn deze negatieve
opm'erking de volgende positieve mede-
deeling toe: „Het kan zijfn, dat het ge
loof in de kleinheid der doses een rol
speelt. En de orthodoxie kent aan het
geloof een groote kracht toe. Het geloof
doet bergen verzetten. Toch werken de
homoeopatische middelen1 ook zonder ge
loof, getuigen de treffende genezingen bij
zuigelingen, krankzinnigen, dieren. De om
standigheid, dait de grondlegger der hio
moeopathie zoo vaak God de eer gaï van
zijn genezingen en dikwijls den naam van
God noemde, ook op zijin sterfbed, kan
el" ook toe hebben bijgedragen, dat zoo
vele orthodoxen zich aangetrokken gevoel
den tot deze geneeswijze''.
Hiernaast merkt Dr. N. A. J. Voor
hoeve bet volgende op:
„Een direct antwoord op uw vraag is
er m. i. uiet te geven. Er zijn m. i. alleen
verschillende factoren, die er toe samen
werkten.
De homoeopafhie is ontstaan eind 18e,
begin 19e eeuw, toen in de medische
wetenschap nog de oud-vitalistische theo
rieën den meesten aanhang hadden. De
grondlegger der Homoeopathie was een
overtuigd vitalist. (Zoover ik kan nagaan
is zijin godsdienst niet orthodox in onzen
zin). De theorieën, waairm'ee hij zijn „ho-
moeopathiscbe" waarneming trachtte te
verklaren, zijn ook zuiver vitalistisch. Ook
later, de geheele 19e eeuw door. Zijtn
de pogingen tot „verklaring"- van de ho
moeopathie altijd vitalistisch' getint. Tot
pl.m. 1850 zijn 't zeer duidelijk neovitalis-
ten onder de medici, die de homoeopa
thie gaan bestudeeren en pïactisehi toe
passen. Toen met het meer en meer door
dringen van het zuivere materialisme de
stof alles wals en men naast de „levens
kracht'', die geheel ontkend werd, zelfs
alle kracht en energie op de tweede plaats
ging stellen, was het met de homoeo
pathie wetenschappelijk heelemaal uit.
De tweede helft der 19e eeuw is dan
ook voor de homoeopathie als wetenschap
absoluut onvruchtbaar geweest. In dien
tijd waren de homoeopatWische artsen bij
na uitsluitend religieuze naturen; 't is
het begin van den bloei d.er hiomoeopathie
in de Katholieke landen; in (le andere
landen zijn 't de schaarsche positieve
Christenen onder de artsen, of althans
zij, die nog aan een God gelooven, die*
zich in Zijn schepping manifesteert.
Pas sedert 't fiaisco van het materia
lisme in de wetenschap verliest de Ho
moeopathie in 't oog dei' groote massa
van „wetenschapsmannen" zijn. cachet
van absolute absurditeit. („Gekrönter wis-
sensehaftlicber Blödsinn zegt o.a. een
Duitsch Professor 1875).
In den tijd dus, dat de wetenschap be
slist anti-godsdienstig is, waren de Ho-
moeopathische geneesheeren dit bijna vrij
wel uitsluitend niet. Hun werken, vooral
hun populaire propagandawerken, dragen
daarvoor het duidelijke stèmpel. En om
nu verder hij ons lancl te blijven, (want
niet overal is dat zoo gegaan) is het
gevolg daarvan geweest, dat deze boeken
vooral ingang vonden bij ontwikkelde lee-
ken van orthodoxen huize, met nalme
bij orthodoxe predikanten en Christelijke
onderwijzers. Men kan dam overal in het
land zien, dat deze menschen propaganda
maken voor de Homoeopathie.
Misschien komt daarbij1, zooals som
migen, vooral tegenstanders der Homoeoi-
palthie, beweren, dat er bij ■orthodoxen,
meer dan bij anderen bestaat: neiging tot
het wonderbaarlijke, eerbied voor de
macht van het kleine, sympathie voor wat
de goddelooze wetenschap veroordeelt.
Doch mij lijkt dit in elk geval niet de
hoofdzaak.
Tof zoover de uiteenzetting van de wel
willende berichtgevers der „N. R.
die de belangstelling der lpzers in de
betreffende aangelegenheid volkomen zul
len hebben bevredigd.
Merkwaardig ten slotte zijn nog de
nrededeelingen, die Dr. N. A. J. Voorhoeve
verstrekte inzake de „schriftuurlij'kheid"
van de homoeopaithie. Een Engelsch ho-
moeopaalth heeft indertijd beweerd, dat
het beginsel, waarop deze geneeswijze be
rust, een Bijbelsch beginsel is. Dr. Lutze
ging zelf zoo ver, met pr op te wijzen,
dat Christus het beginsel het gelijke met
het 'gelijksoortige te genezen (sjïnilia si-
milibus curatur) zelf heeft toegepast; wijl
hij' onder 't oordeel ging om anderen van
het oordeel te verlossen.
Een onzer lezers schrijft ons naair aan
leiding van de vraag der „N. R. CL", iets,
dat deze inlichtingen nog aianvult. Hij
schrijft n.l. dit:
Onze geloovige predikanten ondervin
den zelden eenige samenwerking van ge
neesheeren. Vaak staan dezen onverschil
lig, soms vijandig tegenover den gods
dienst. We zagen in een belijdend doïp
een geneesheer, uit liberaal principe, op
treden tegen de kérk, de belijdenis en
Prgs jier Adverteatiëa:
1—4 regels f L12, elke regel meer 28 cent
Eenzelfde adv, 3 maal geplaatst wwrdt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent
Bewijsnummers 5 cent.
T T bi
de predikanten. Kerkbezoek wals onge
zond; de Bijbel was niet geloofwaardig.
„Zola bevat niet zooveel immoreels als!
sommige hoofdstukken uit den Bijbel".
Boekjes met tegenstrijdige teksten wer
den soms bij patiënten achtergelaten.
Geen wonder, dat een predikant geprik
keld wordt bij zulk een optreden. Zulk
een arts bezit nu juist niet het volle
vertrouwen.
De predikant slaat bij' zijn ziekenbezoek
nauwkeurig den arbeid van den dokter
gade. Ende critiek koanit aan 't woord.
Wc zagen een viertal predikanten ook
verdienstelijk in hun kanselarbeid, in de
zelfde gemeente, achtereenvolgens optre
den in het belang dei- homoeopathie.
En die mannen, we zagen bet van nabij,
deden soms wonderen met hun geringe
middelen. Ze redden soms kleine kin
deren, vergiftigd door de zware medi
cijnen der allopaithen van den dood.
En welk arts vergist zich wel eens
niet? Dat is menschelijk en te vergeven.
Maar doet het volk niet bij een arts, die
afbreekt, waf de kerk opbouwt'.
Daarenboven is de homoeopathie goed
koop. En wie heeft nooit vernomen naalr
do uitwerking der „belledotma"?
Ge hebt wel eens gehoord hoe dr. A.
Kuyper de homoeopathie vooirstaat, om
dat ze hem eens redde van den dood.
We -waren eens getuige van een eigen
aardige triumf der homoeopathie.
In een dorp- van Z.-H. vestigde zich
een jong arts doctorandus in de medicij
nen. Van tijd tot tijd bracht deze een
bezoek aam den pastor luci, een doctor
in de theologie en warm hlomosopaat.
Eens, 't was een paar jaar ,na zijn
komst, zag dokter er bleek en lijdend uit.
Dominé vroeg wat hem mankeerde. Dokter
had ai heel wat uit zijn apotheek inge
nomen, niets baatte.
Dominé stelde nu de diagnose, stapte
naar zijn slaapkamer, en kwam met een
fleschje voor den dag wiaa'rvan de eti
quette was weggenomen.
Dominé zei, dat dokter ie deren dag zoo
veel druppels moest innemen.
Dokter volgde het advies op en beter
de langzaam.
Na de genezing ontmoette ik beiden,
mag ik publiceeren, vroeg ik, dat een
homoeopathdsch predikant een allopaat
arts geneest? Beiden lachten, de dokter
erg pijnlijk, 'k Kreeg geen antwoord.
Na eenige jaren moest de dokter ve'r-
trekken wegens onvoldoende praktijk.
(Rotterdammer)
S a 1 a r i s a c t i e P'. T. T. personeel.
Dc besturen der samenwerkende orga
nisaties van P. T. T. personeel in gecom
bineerde hoof'dbesturenvérgadering, be
sprekende den financiëelen toestand, be
sloot tot een krachtige actie tér verkrij
ging van een herziening: in de salarissen
van 1 Januari 1920 af en een directe
uitkeering ineens, bestaande in een maand
salaris met een minimum van 200. In
de groote plaatsen des lands zullen ge
combineerde ledenvergaderingen wonleni
belegd onder leiding van het comité om
aan den gestelden ei'sch kracht bij te
zetten.
Dispensatie uitvoerverbod en.
■Met ingang van 1 Augustus 1920 is, tot
nadere aankondiging dispensatie verleend
van het verbod van uitvoer van jonge
hanen iri geslachten staat, vallende onder
het vcibo'd tot uitvoer vau levende en
geslachte hoenders, ingesteld bij Kon.
besl. van 31 December 1914, alleen voor
zoover betreft jonge hanen broed 1920,
waarvan, kop, pooten en sporen niet zijn
verwijderd.
Centraal OesteSPbureau.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft, gelet op de bereidver
klaring van de Chöperaltieve Vereeniging
„■Centraal 'Oesterbureau" te Ierseke, om
ook oesters vah niet-leden te verzenden
of af te leveren, voor zoovel' wordt vol
daan aan de voor de leden, met be
trekking tot de sorteering', de prijzen en
het voor den veirkoop toegelaten gedeelte
van den voorraad, vastgestelde voorwaar
den met ingang van 15 Augustus 1920
le. aangewezen als coöperatieve ver
eeniging voor de verzending of afleve
ring van oesters, afkomlstig uit de Zeeuw-
sche Btroomien en voor de consumptie be
stemd, voornoemde Coöperatieve Veree
niging „Centraal Oestérbureau,, te Ier
seke; i
2e. vastgesteld het formulier, volgens
hetwelk de verklaring wordt opgemaakt,
inhoudende, dat de verzending of afle
vering van de sub le- bedoelde oesters
geschiedt door de daarvoor aangewezen
coöperatieve vereeniging.
Uitvoer van vroege aard
appelen.
De Nederiandsche Uitvoer Maatschappij
brengt ter kennis van belanghebbenden,
