Hö
No
Maandag 5 Ju!i
injuffrouwl 0 T
FËUILLE TOM.
DE PELGRIMVADERS
1
E R IJ. 0
id Heil
iecht gevraagd, <j|~
Opzichter
egen hoofdpijn,
rijpen of voet
éid, schurftheid
iet we wonden,
jen, rheumatiek,
n de ledematen,
den en -voeten,
(n in handen en
g in het hoofd,
een val, slag of
jn, jeukte, haar-
rerende borsten,
i, winterhanden
senen, kloven in
en, steenpuisten
imaal daags goed
rende tweemaal
t men van deze
ijn of brandewijn
irst goed in met
ral daags,
an deze Wonder-
strijke men een
slapen van het
heumatiek» Bij
strijke men met
nde deel winden
er aan doen, die
do«h hetbespoe-
|ijn, krampen of
i daar de groote
zoo in en strijk#
mag men slechts
ïwijn voorhanden
Het is bij onder
zijn. Deze Won-
ree.
landbouwers ge-
ikken en ziekten
spenen, kreupel
pben aan prikkel-
fr een uitstekend
de wonden of
>nds deze balsem
3ed geneesmiddel
;n stept men van
|h strijke het een
j strijke tweemaal
paarden neemt
okkerneot van
),70 en f 1(40.
van
FOUW.
JW te Hoek (Z.)
OOP: 0
bruine PONNY
|iu alle tuig, en
platte WAGEN,
looo K.G., keur uit
■OUWE, Bakker,
aurg.
aangeboden een
ie goed beklante
aurger bestaan op-
motto „Bakkerij"
slad te Goes.
luis te Vlissingen
lept. gevraagd
Ide van f300 tot
nwoning, voeding,
;eneeskundige hulp
relledige inlichtin-
uli aan Mevrouw
sweg 7 Vlissingen.
Oostkapelle.
31 Dagelijksch
iuur van het Water-
roept op sollicitaa- I
;rekking van fM
6 van betonwerken
Sint Jacobs Nieuw-
Brouwershaven,
(kloon van f 30.-—
in te zenden vóór
Juli 1920, bjj den
het Waterschap
verstrekt de Inge-
Juli 1920.
3estuur voor»oe*d,
ER, Voorzitter.
JIJK, Ontv.-Griffier.
ÏVERTËNITIES.
regels 75 cent.
geldt niet de conditie
bh 3 X plaatsen.)
ieuwe ijzeren Mest-
IdresBoekhandelfyy
liddelburg.
Merries te koop,
bruin, bij
30IS, Vrouwepolder
Uitgave van
Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
BANGE VORSTSTRAAT 219-
(Telefoon No- 11).
Bureau te Middelburg:
EIRMA F. P- DHUIJ L- BURG-
Drukkers
Oosfirbaam Le Cointre, Goes.
Offers.
Dat de heer Lohmaii menig' offer ge
bracht heeft in den strijd voor het recht,
ïs overbekend. D© jongeren onder ons
mogen 't vermennen uit de volgende her
innering, aan Het Vad Ierland ont
leend (hoofdredacteur de heer Rood-
'huijzen)
„Dat hij in 1890 het raad sheer schap
in "het toenmalig provinciaal gerechtshof
van Noord-Brabant opgaf, om hoogleeraar
(te worden aan de Vrije Universiteit was
teetne daad van moed en groote opoffering-
Hij verruilde eeae zekere en eervolle po
sitie in de magistratuur, die hem zeker
binnen weinig jaren den baton de ma-
réchal zou hebben verschaft in het in
stituut der rechterlijke macht, voor eene
hoogst onzekere, voor een leerstoel aan
een© Universiteit, die voor velen eene
bataching was, en die door de stichters
zeivetn zeker niet kon beschouwd worden
als eene instelling waarvan men met
zekerheid kon zeggen, dat ze levensvat
baarheid zou blijken te bezitten 1). Het
toetreden van een man als Lohman was
voor die Universiteit niet alleen van hooge
waarde om zijn persoon, maar ook omdat
dit wel de allerkrachtigste getuigenis was,
die op dat oogepMik voor het goed recht
van de Calvinistische levensopvatting kon
worden gegeven.
„En ook het heengaan van die Universi
teit is weer een bewijs, dat het bij Lobman
het rechtsgevoel was, dat al zijne daden
bestuurde; op het ©ogenblik, dat het hem
duidelijk werd, dat hij niet kon blijven,
zonder het recht prijs te' geven, dat ieder
mjeinsch op vrijheid beeft, ging hij heen
met het gedenkwaardige woord, dat hij
dit deed om de waarheid, die zonder de
vrijheid niet kan bestaan".
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnèmentspnjüsi
Prijs per 3 maanden fr. p. post f 2.50
Losse, nummersf0,09
Prjjjs der Advterteteti ën:
14 regels f 1.12, elke regel meier 28 cent
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent
Bewijsnummers 5 cent.
(1) Hij gaf er ook zijn pensioen voor
prijs. Ried. Zeeuw.
PAN ORAËÜA.
Juni 1920. i
Naarmate de tijd 'Vordert dat onze
vrouwen tot deelneming .aan den poli
tieleen stembusistrijid .zullen geroepen
worden, neemt ook het aantal opwek
kingen en aanbevelingen 'tot deelname
aam dien politieken strijd toe.
Toch wordt bij1 alle voorbereidingen
die men, zoowel van rechter- als van
linkerzijde hoort of Jeest, één reden,'
'tot aanbeveling gemist.
(Het is deze, Tdat waiar de vrouw,
verschijnt, doorgaans de (ruwheid van
het woord minder, de zachtheid van
toon meerder wordt.
[Tweeling is de imensch geboren. De
vrouw, schittert meer |d:oor ingetogen
heid en zachtheid', ook in wooruenjy
de mlan door (kracht en jbeslistheidt,
Let slechts op' samenleven of samen
werken van mannien alleen, op scjhieeps-
en kazerneleven, op> fabrieken en socië
teiten, op; hooge (scholen en politieke
vergaderingen. Zelfs tot 'in onze Twee-
85) _o_
Midden onder hare droefheid 'hoorde
Anna die stem van haren Meester: „Wat
staat gij hiai- den geheelien dag ledig".
Zij hief zich op ondier het kruis, dat
haar had neergedrukt, en bet in haar
armen opnemende, besloot zij het moedig
achter Christus te dragen, inp'laats van
zich onder den last voort te slepen. Met
de onderwerping kwam ook de vrede
tenig, en op den vrede volgde weldra
de blijdschap. Al de handen strekten zich
naar Anna uit, len op haar beurt stak
zij haren broederen dienstvaardige en
werkdadig© handen toe. Van den dage
raad tot den laten avond was Anna al
tijd bezig met de zieken te verzorgen, bij
de stervenden te waken en de kleine
kinderen te voedea. Overal riep men haar,
zag men met blijdschap haar binnenko
men en met droefheid haar heengaan.
Ctoo. had haar jeiejn iainili'eikriiiig gegeven.; de
Vader, die haar vergezelde, had gezorgd
dat ailen haar liefhadden. Anna leefde
oor da anderen, en zij leefde in vrede
uen jaar wals verloop-en sedert den
dag waarop de Puriteinen de plaats hun
ner aaritsche ruste in de ba,ai van Ply
mouth hadden uitgekozen. De dood van
den heer en mistress Carver scheen den
beker van Gods toorn te hebben uitge
put; .slechts vier personen waren hen
in het graf gevolgd, eö de vijftig in het
leven overgeblevenen hadden gedurende
den zomer eenige tocht herkregen. Het
veld had een voldoenden oogst opgele
ide Kaimiër diringft (hieft ruwe woord e|n'
de grove taal Hoor.
[Laat ik (de lezers die dit alles' niet
tot in bijzonderheden volgen, dit even;
mogen voortstellen of herinneren.
(Aan Ide orde iwas de aigelooplen
maand een wetsontwerp 'tegen revolu
tionaire woelingen. Communisten fen
socialisten gingen daartegen heftig te
keer. De heeriDuys was ook nu weder
de voorman. Op leen gegeven oogenblik-
rieip' een (der leden de oppositietoe
Ploertendom.
Pe heer Duys huliderde: hij scheldt
voor ploertendom
Pe heer Duymaer :'van Twist riiepj:
Tuig, tuiig. -
(Tal van stemmen (roepenVoorzitter,
die petroleum christenen (schelden voor
tuig.
(De heer Duys (stelt voor zijn mede
lid, den heerTér Hall, m,an van ide
opienhare vermakelijkheden, in (een
commissie te benoemen. Maar nu
roept de heer (Ter Hall den heer Duys
toe: Dacht je jdat 'ik jou als karakter-
komiek nemen zou, je bent me nog
geen rijksdaalder per lavond waard.
En dan Duys iweer: men wil de
Kamer ontbinden, 't Beste is dait jij
tot ontbinding overgaat.
Een tweede staaltje.
De communist van Ravensteijn had
smadelijk gesproken van nonnen als
geestelijk verminkte wezens, (en van
priesters wier geheele leven een dres
suur tegen <clie natuur is geweest, en
da heer Kleerekoper had daarbij ge
lachen. Dit wekte (de verontwaardiging
van dien Roomsch-Katholieken heer Bo-
mans op, en jioen deze daarover sprak,
voegde de heer Kleerekoper hem toe
Wait is dat nu voor truc Ik zit hier
rufetig te luisteren, Demagoog.
Dat zegtgij' .'alleen om in de courant
te kunnen zetten 'jen anti-seniMscjhiel
relletjes aan de 'pers in het zuiden te
leveren. .Ophitser!
Diaajrop antwoordt de heer Bom'ainjs;
Wij' wienschen geen (eeuwige verdoe
menis voor den heer van Raveusteijh,
zelfs niet p.a ,wat hij van ons ziedde;-
Zoo .hij' 'de taligheid wint, zal hij' die
te danken hebben .aan het volhardend
gebed van dezelfde kloosterzusters en
broeders die hij' nu hoont.
Die heer Troelstra /sluit dit twistge
sprek met den (herhaalden uitroep':
Wat een komedie
Eu nu nog een derde staaltje.
De leden der rechterzijde sp'rteken
hunne verontwaardiging uit over een
uitdrukking van den heer Duys, dat
God steeds vecht laan de zijde van de
sterkste bataljons. Diat heb ik niet
gezegd, ik citeerde het van Frederik
de Groote of (Van Duymaer van Twist,
dat weet ik niet, zegt de heer D.uys.
(De heer JJuymaer van Twist ant
woordt: Kruip 'in d© sloot, sla je pan
talon op. Deze (staaltjes, uit officieel©
bronnen genoteerd, mogen voldoende
zijn om te jbetoogm dat het deelnemen
van hoogstaande vrouwen <aan (de werk-'
ien onzer openbare colleges in
leverd, en inmiddels, hadden de voge
len des hemels en de vissch'en der zee
in het gebrek aan levensmiddelen voor
zien. In de lente had men menigmaal
gebrek geledende honger en de ge
volgen daarvan hadden de kleine kolonie
bedreigd; men had een maand te voren
stoere mannen door gebrek aan voedsel
op liun beenen zien waggelen; de man
nen vastten heimelijk, zonderden van bun
aandeel pf, om dat der Vrouwen en dek
kinderen te vergrooten. Maar de miaïs'
was rijp geworden; de Indianen hadden
graan aangebracht, daf de Engelschen
gekocht hadden, him akkers waren nog
te klein oan in. hun behoeften te voor
zien, en,de in het .gemeentehuis bijeen
gebrachte wintervoorraad beloofde tot de
len.te genoegzaam' te zijn. De zieken wajen
minder talrijk.
Anna Carver kon eindelijk ademhalen}
zij' za.t in haar huis, bezig, met groenten
Schoon te maken voor (het middagpiaial,
toen zij kapitein Standish z.a,g binnenko
men. Den kapitein op het midden van
den dag in' het dorp te zien komen was!
even opziendbarend, als Anna rustig te
zien zitten. Met een voirsclienden 'blik
sloeg zij de oogen op. Hij leunde op
het stuk gereedschap' dat hij in de hand
hield, en zonder eenige inleiding, als
iemand, die zich haast oan ter zake te
komen, zeide hij'
„Miss Anna Carver, wilt gij' mijn vrouw
worden?"
Anna keek hem1 aa(n en antwoordde:
„Dat kan ik niet".
„Waarom niet?" liet de kapitein] er
op volgen, terwijl hijl eeni stoel naar zich
trok en daar op ging zitten.
„Als' gij wilt voortgaan het geheele
dorp te dienen, zooals gij sedert het
wordt door 21.000 artsen erkend
als het beste versterkingsmiddel
voor Zenuwen en Lichaam.
"de vertegenwoordiging misschien pro
fijtelijk zou zijn Voor den ernst en.
den goeden toon [dien we dan. te
recht mogen 'verwachten.
Woelingen en Wielingen.
ISlechts verschil van één Ietter tus-
schen jdie twee woorden.
(Maar onze heele Vaderlandsclie ge
schiedenis van de maand Juni laait
zich in die (twee woorden samenvatten.
[In onze Tweede (Kamer werd een!
wetsontwerp tegen revolutionaire (woe
lingen behandeld, daardoor (onstonden
parlementaire woelingen. En (dan ont
stonden diplomatieke woelingen jover
de Wielingen.
Dia woelingen over (de Wielingen
schijnen ons weinig (natuurlijk, meer
kunstmatig opgewekt.
Daar is \yel fgeen neutraler element
in de .wereld (dan water. Maar als dat
water vaarwater wordt, (dan wordt
het wat anders. Het kan het ten minste
worden, maar 't behoeft alzoo nog niet.
'Aain den mond van de Schelde lig
gen tusschen zandbanken Idrie spleten
of scheuren, die de groote scheepvaart
op de Schelde toelaten.
Deiirloo; Oostgat en Wielingen. Der
Wielingen is het grootste en breedste,'
m'eest door Duitsch© schepen gebruikt;
Idie de drukke Antwerps ene haven be
zoeken. Nu is (het de kwestie: wie heeft
zeggenschap over dat (vaarwater. Ne
derland had het sinds eeuwen, België
ntaakt er nu (aanspraak op. Een splin-
terig© kwestie voor diploimatem, (dief
ons vrijwel koud laten kan. België,
heeft o'ns willen Istraffen met het sta
ken van onderhandelingen over de(
tractaten met .België na den oorlog!
van '30 gesloten, fmaar ,ook dat kanj
ons koud laten, want wij hebben om'
die herziening piet gevraagd en hebben
er ook geen (belang bij.
(Strakis gaat die kwestie in den doof
pot. i
Paar is jn (de natuur een aantrek-
k'ings- maar vook 'een middelpuntvlie
dende kracht. Daar (is in de menseden-,
wereld vooral (tegenwoordig een
geest van .oplstanidien een lust tot Schei
den maar .o'ok' ©en geest van samen-
binding en een 'zoeken naar samen
werking. ,Te midden van allerlei woe
lingen nooren we voortdurend de' echo
van h'eit; .Vereenigt .u. Daar is, zou
de Prediker zeggen, een tijfel van scheï-
d'en en .ook teen tijd van viereenigien.
.Ook in .ons lieve vaderland.
•Wat tal vah vPreenigingen kwalben
in d'e afgeloopfen fmaand bijeen. Onzö
Zëeuwsche hoofdstad geleek sommige
overlijden van uw ouders gedaan hebt,
zal ik mij daaï niét tegen verzetten. Ik
weet, dat gij de eerste plichten jegenls
uw. Igezin njet zoudt verzuimen, en
Anna!" (voegde bij er aarzelend bijl) „Koe-
wel ik mij niet bij, de kerk heb aange
sloten. ben ik toch geen goddeloo-
ze Alleen
„Alleep" hervatte Anna, „gij vindt het
juk, dat onze broeders dragen te zwaar".
De kapitein maakte een teeken van
toestemming.
„Ik trouw nooit!" zeide Anna, Zij was
twintig jaren oud. i
Die afwijzing, ware zij' vah wie anders;
ook gekomen, zou "de kapitein gehouden
hebben voior een onbeduidende meisjes-
praalt; maar de degelijke blik van de
jeugdige Puritein, haar zedige en be
sliste houding en de m'oed dien hij wist,
dat in dit vrouwenhart wa(s verborgen,
verbijsterden hem'.
„Gij wilt dan niet trouwen?" herhaal
de hij', en wilde naar de reden vragen;
doch Anna hield hemi ieg,en.
„Neen!" antwoordde zij.
„Allen die opder ons hun vrouwen
verloren hebben, hebben weer levensge
zellinnen gevonden. Eduard Winslow: i's
mét mistress White gehuwd, en menj
zegt, dat de heer Bradford met de we
duwe van William Mullins huwen zal".
Een bijna onmerkbare glimlaph ging
ov;er de lippen van Anna.
De kapitein merkte dit op. „Ik geloof
waarlijk, dat ze mij hier de baas at zijn'
gewe©st!"- riep (hij uit. „Als gij de pi
laren der keTk hebt afgewezen1, miss An
na,, dan" blijft er wel g,een hoop m'eer
over voor een arm soldaat als ik ben).
Ik zal mij een vrouw in de woestijn moe
ten zoeken".
(Tageitt wel een centrum waar oudheid
minnaars, notarissen en mannen van
h'et vreemdelingenverkeer samenkwa-
kwam'en. ,Onze eigen kringen kwamen
vooi! k'erk, school, 'zending of philan-
tropie tezalmen.
(Het was een gaan en komen van,
velen.
(Onder de vereenigingen Idie zich!
niet tot Zeeland (beperken, maar over
het geheele land zich uitstrekken, be
hoorden van onze zijde Patrimonium!
en de Vrije Universiteit, die hiui veer
tigjarig bestaan herdachten, en de
Christelijke Werkmansbond die (zijln
zilveren jubileum vierde.
We denken er (niet aan om; onze
kleine lofzangen te voegen bh de groote
loftuitingen hun gebracht. Het zij' ons
genoeg te zegigen (dat alle die Vereeni-
fingen, reder op (zijn terrein hebben
iigedragen om! ons leven, speciaal ons
Christelijk leven te Verrijken en te ver
diepen. Daarom; zullen 'we hun bloei
als een zegen 'beschouwen.
LFf 1 >j E
pet wa;s mijn voornemen ditmaal
kort bij huis te blijven. Ik wenschte
mijn Panorama binnen eigen grenzen
te houden.
Maar ik ontving van geachte zijde
het verzoek' om de aandacht eens te
vestigen op' d'e hongerlijdende kinder
schaar in Duitsehland fen Oostenrijk.
Eertijds bondgenooten in iden strijd,
nu lotgenooten in het lijden.
Mijn geachte correspondente (wenscht
dat ik 'dat doen zal op' frissche, pak
kende wijze, niet door een gewoon
bericht.
{Ik ontmoette die (kinderen te Sneek,
te Schiedam en 'te Oostkapelle, zoo
wel als hunne Verzorgers. Nu zou ik
kunnen verhalen wat ik hoorde en!
zag. Maar ik' Idenk dat meer aandacht
zal geschonken worden iaan een schrij
ven van Mevr. iSteyn, weduwe van
den bekenden President van Oranje-
Vrijstaat. Zij schreef in de teekenach-
tig-ïiaïve taal van Hollahd&ch-Afrika
aan die Moeders en Dogters
Lieve Susters!
(Uit Holland het ek die volgend;©'
dringend verzoek ontvang.
Uit naam van honderd duizend hon
gerende kinderen wend ek mij tot u,
geagte mevrouw Steyn, met een innig©
bede otó "hulp .en verzoek u en heel
uw land insamelinge van geld te orga-
niseeren, 'en een 'beroep! te doen op!
alle 'Zuid-Afrikaansche moeders, dat
zij 'ons help© den nood der onschul
dig© kinderen, die ten top gestegen
is, te verzachten.
[Ook van Mej. Emily Hobhouse het
ek 'nbrief gehad, 'waarin pij' skrijf dat
sij juist terug ïs in Zwitserland1 vap
een reis deur Duitsland en Oostenrijk
en dat verwag .'word (dat 3% miljoen
mense, vor,al kinders, hier die 'jaar
van honger! en tziekte zal omkom.
(Is 'dit noodig Voor mij' om meer te
sê Ons die in onze donkere 'daë die
lijid'eusbeker geleüig het, Vreet wat chit
is 'oni liefeling (na liefeling na 'die graf
„Wacht op (h'et schip; dat van Europa
komt", zeide Aunia met een minachten
den iglimp in het gelaat.
„Daar zullen geen andere dan wedu
wen op zijn,!'' ,sprak de kapitein, en hij
vertrok.
Anna zuchttezij! was aheen in liuis en
m'aakte zich gereed om uit te gaan,. Johnj
ging in het huwelijk mJet Patience Hop
kins'; de voor het huwelijk te inakeni toe
bereidselen waïen' niet oimlslachtlg(, ma!a!r
in een, plaats zonder hulpmiddelen viel
alles moeilijk. De heer Bradford h'ad voor
zijn nieuwe huishouding leen huis gé-
bouwdna den dood van dien hegr Carver
was Hij tot gouverneur henoeLTUi. Anna
blaef voor liar© deur in haar ongewoné
ledigheid peinzend staan. Het gevoel van
eenzaamheid greep hare ziel wieier aan.
Waarom verhinderde die herininiering haar
©en gelukkig© echtverbinteni s aan te gatm,
op den arm van een echtgenoot te leu
nen, een huisgezin en natuuriijike rechten
terug te vinden? „Ik 'de
zij, ten moiedig ging zij de y d v,e]d)(!er
zx<ch aaia bet ^narDeljj pj>
de voorbijgegimé dager^ meubele
Op het oogenblik a':- \g
vlerliet, had ier een gr p ,^^.ukte m ^Jet
doyp plaats. De manlSQT* kwamen met
grooteu haast van de akkers terug, de
kteeren over dear arm, het gereedschap
in de hand, als waren zij piet van plan
dien dag het wérk te hervatten. De vron-
wten kwamen uit de huizen.
„Een schip!" riepen de kinderen.
Anna ontdekte haren broeder die liep;
zij greep hem bij den arm. „Wat is er?"
vroieg zij'.
„De Indianen zijn komen zeggen, dat
ter aan kaap Cod een vaartuig in het
giezicht is." I
tö kien idïa.
i.Ons mag dus (geen 'doww© oor slaan'
op 'n geroep; waar (die lijdensbeker nog
veel bitterder is. (Ons durf ook ni©
vergeet diet, Idie (grote hulp: wat die
lamide ons gegeev het in onze 'tijd van'
nood en gebrek.
(Zij die .bede van Mevr. Steyn ook
tot onze mioed'ers en dochters gericht-
de K.
Beknopt overzicht.
D© conferentie te Brussel, Zaterdag be
ëindigd, beeft een aardig beeld gegeven;
van de kinderachtigheid der buitverdee-
ltefs.
Gelijk in de kinderkamer het verdeeten.
van 'een appel tot kibbelpartijtjes kan lea
den, waren de hoeren te Brussel aan het
kibbelen over de verdeeling van de door
Duits,chland uit te keeren schadeloosstel
ling.
Een onverwacht incident bracht Vrijdag
nog leenigie vertraging.
Het werd veroorzaakt door het optreden!
der Italiaansche regeiering, die zou hebben'
verlangd, dat België ten bate van haar
afstand deed van een deel van het toe te
kleinnen percentage. De Belgische eerste-
minister hield over deze zaak langdurige;
besprekingen met Lloyd George en MÏL-
lerand, en daar de oneienigbeid vooriduur.
dei, was bet onmogelijk de comferentia
op den bepaalden tijd te houden. Dela
croix zou over de zaak met den koning
beraadslagen vóór het diner in het ko
ninklijk paleis. I
Hoe het zij, thans is men het eens
gteworden. i
Htet diplomatieke eenheidsfront der ge
allieerden schijnt dus hersteld.
Duitsehland mojet de oorlogsmiddelen
uitleveren, die bet nog niet overeenkom
stig het vredesverdrag heeft overgegeven,
het moet den dienstplicht bij afzonderlijke
wet afschaffen, het moet zijn leger tot
100.000 man verminderen, hoewel de Ge
allieerden inzien, dat het vóór 10 Juli
tóet meer gaat, en het tot 100.000 man
tleraggebrachte leger moet opnieuw wor
den ingedeeld, opdat het niet 'te eeniger
tijd zal (kunnen dienen als kader voor
een grooter leger.
Voorts motet uitgemaakt zijn, dat Frank
rijk 52 pet., Engeland (22 pet., Italië 10
pet., België 8 pet en Servië 5 pet. der
Duitsche'schadevergoeding zal krijgen. Dé
rest zal verdeeld wordein onder Roemenië,
Portugal ten Japan.
Hedenmorgen 11 uur zouden de heerén
vredesbedisselaars te Spa bijeenkomen, in
de villa Fraineuse.
Ditmaal zijn ook de Duitschers uitgé-
noodigid. i
Viei'moedielijk zullen echter ook buiten
de Duitschers om nog wel besprekingen
worden gehouden, al ware, het alleen maar
voor de vraagstukken, die d© Geallieerden
alleen aangaan, zooals de onderhandelin
gen met Rusland ,die door Krassin's ver-
„De, gouverneur meent, dat het een
Fransch schip is," zeide John; „het zeilt
naar ons toe; en als het in zin had hier
te landen> kan bet noodig zijn, dat wij
ons verdedigen."
De levendigheid op Anna's gelaat ver-
dwieen plotseling; op het hooren van ©en
schip had zij zich verblijd. Maar toen zij'
het woord Fransch hoorde, liet zij har©
armten vallen, liet de hand van haren
broeder los, en liep doodbedaard naar.
bet huis van mistress Hopkins. De heide!
vrouwen waren in een vriendschappelijk'
giesprek verdiept; men hing het bruilofts
kleed van mistress Hopkins uit, om t©
zien of het Patience zou passen. De jonge
kinderen zetten groote oogen op, bij het
zien van het rijke damast, dat zij' nimmer
hadden aanschouwd. De moeder bekeek
da stof met een van teederheid doormeng
de bewondering. De herinnering aan het
verleden© paarde zich aan d© hoop op
hlet tegenwoordig©; zij dacht aan het huis
haars vaders, aan de vroegere gemakke
lijke ien rijk© woning, aan d© vruchtbar©
akkers, aan het schoon© erfgoed, aan al-
lies wat zij! voor den dienst van God
hadden verlaten. Toch was het kleine hou
ten huisje, dat voor Patienc© bestemd
was, in har© oogen niet onaantrekkelijk.
Har© dochter zou ier vrij, gelukkig, geëerd1
in zijn; zij zou om haar geloof niet ver
volgd word|en, len de beloften van God
hieven onveranderlijk.
„Zie, wij hiebbén alles verlaten, en zijn
U gevolgd", sprak zij bij zichzelve tot
Hem, die zijné dienstknechten en dieast-
maagdein nooit verlaat.
(Slot volgt.).
