No SU O
Maandag 21 Juni SliSll
4'e ^aareang
Sill
~'"F"Ë üT L L E TÜ M.
DE PELGRIMVADERS
Internationaal Congres
der Christelijke Vakbeweging.
Uitgave van
Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
CAHGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
EIRMA F. P. D HU IJ L- BURG.
Drukkers:
Dostërbaan Le Cointre, Goes.
Zij. die zich met ingang van 1 JULI
op „DE ZEEUW" abonneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende nummers
kosteloos.
De abonnementsprijs bedraagt van 1 Juli
af f 2,50 per kwartaal.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f2,2ö
Losse nummers f 0,08
Het Congres is tot aller geuoegte'n.
in weide én eensgezindheid geëindigd.
iVriildagl (de derde dag) dreigden de
Duiischers een spaak in 'twiel te
Steken, dewijl zij voor 't volgende con
gres voor zich het voorzitterschap iop-
eischten, terwijl het bureau had 'voor
gesteld die taak' aan een ttn'an uit een
neutraal land op te dragen. (De ver
gadering kon daardoor op' enkele lui
dere punten njet tot overeenstemming
komen. Zaterdag bleek echter dat de
najcht raad gebracht had. De ivietridia
Rag was een goieidle dag, (men mag
(wel zeggen die beste, want. ,alle afge
vaardigden blekten éénstemmig voor
het Zwitsiersclue voorstel, n.l. te kiezen
een bestuur, bestaande uit teen laan-
tal leden, voor elke organisatie één
en één vrouwelijk lid uit IDuitsc'hland,
natelt het recht zich een 'tweede vrou
welijk lid (niet uit Duitschlamd) te
asusmteeren, en de functies onderling
te verdoelen; op: voorwaarde 'dat
het voorzitterschap en het secretari
aat zullen berusten bij neutrale Janden..
(Be heer Ouaquebeke (spreek uit Ka-
Hebeeke), eten Belg;, verklaarde na-
knlens de Bielgische delegatie1, dat de
Belgische vakorganisaties wat gebeurd
is, willen vergeven en 'trachtten 'te ver
geten uit Christelijke naastenliefde.
(De FranSche afgevaardigde, jdehieex
Zimheld, blijkbaar een Elzasiser, hecht
te zijn gioeidkieuring aan 'deze (woor
den. In den gieasit der (Christelijke naas
tenliefde, zoo 'zeilde hij, heeft (ie Fran-
sche delegatie op dit congres verschil
lend© offers gebracht. Die strijd 'motet
niet alleen aangebonden worden tegen
het socialisme, maar ook tegten 'het
matérialisme. Heit zou te betreuren
zijn, wanneer hier persoonlijke belan
gen naar voren zouden, worden gescho
ven. Mogen rechtvaardigheid en Chris
telijke naastenliefde de besluiten leiden-
Leve de Christelijke Internationale.
Hierop kozen da delegaties .als hun
vertegenwoordigers lp het definitief
bureau van de Christelijke Internati
onale de volgende heerenBielgiëQua-
quebeke; Duitschland: BraiuerFrank
rijk: Zimheld; Hongarije: Huszar;
Italië: dr. Valente; Nederland: R .K.
Vakbureau, Serrar'etns; Christelijk Na
tionaal Vakbureau: Amelink; Oosten
rijk: UntermüllerTsjeche-Slowakije:
Rottig; Zwitserland: Scherrer (dit .is
dan de toekomstige president Idter
Christelijke Internationale. Red. Z.);
Duitschland zal nader het vrouwelijke
lid van het Bureau aanwijzen. De Bel
gische en Fransche delegaties hebben
verklaard er prijs op te (stellen, dat
door het .bureau als 2e vrouwelijk lid
zou worden aangewezen mejuföoiuw
Baers, leidster der Katholieke Vrou
wenbeweging in België.
(Hierop werden nog ©enige beslui
ten genomen pn sprak de voorzitter
een slot- en afscheidswoord, waaraan
wij 't volgende ontleenen
Be socialisten z'egigen, dat wij 'veel
binnenskamers hebben bedisseld. De
rooda internationale beeft veel noteer
18)
„Dat zal onze woonplaats zijn'', sprak
de heer Carver; en bij stond een oogen
blik st.il, om God te danken'. Dezelfde over
tuiging had zich intusschen meester ge
maakt van het h'art van alle pelgrims.
„Viij zullen haai' Plymouth' heeten, ter
gedachtenis van 'Oud-Engeland', zei de
heer Hopkins.
„Dat was ook 'de laatste plek, die wij
daar betreden hebben", liet de heer Aller-
ton er op volgen. En uit al die, in .spijt
van al de strengheid van het gouverne
ment, echt Engelscbe harten, steeg een
gebed op voor 'liet moederland, waarvan
ziji de namen en de liefelijke herinnering
op de onderscheiden plekken van hun
nieuiv grondgebied moesten in herinnering
brengen.
Het onderzoek voldeed; m'en had vele
beken gevonden; de laag teelaarde bleek
diep te zijn; de boisschen boden voldoend
hout aan, om hutten te bouwen. Dins
dag 13 December stapte men met vreug
de in de sloep, om naar de „May Flower"
binnenskamers; behandeld dan wij. Zij
hadden bij' ons graag heftig© (discussies
gezien, maar daar voelen wij (niets
voor. Wij zijn nu zoover, laat die
C h r i s t e 1 ij k e Internationale
bestaat en blijft bestaan, i
[Maar er is paeer gebeard. Er zijn
nog 8 internationale verban
den gesticht, n.l. va|n ide (textiel
arbeiders, van 'die arbeiders in 'fabrie
kten, in het transport- en 'in de voe-
dingte- ein genotmiddelen, van de post
beambten, van dte spoorwegbeambten,
van het kantoor- en winkelpersoneel,
van de meubelmakers, van de itabaks-
bewerkers en van de metaalbewerkers.
Wij kunnen onze Internationale harte
lijk geluk wenschen.
(Spir. eindigde met den uitroep „Lieve
de Christelijke Internationale", welke
kreet door heel de vergadering (weild
overgenomen.
(Vervolgens, voerde nog het woord
de oud-minisiter-president van Honga
rije, de h'eer Hhszar, die (ie Hollan
ders dankte voor deze gelegenheid,,
waarop' de Christelijke arbeiders der
wesföl'cf elkaar weer gevonden hebben.
Op den wegi der Christelijke (Interna
tionale Vakbeweging, waarop w'ij' de
eerste schrede eeze! hebben, willen
wij thans verder gaan. Sp'r. (hoopt,
dat de Christelijke organisaties zullen
medewerken om het Christendom sterk
te maken in deze zware (tijideln. Wij
moeten de Christelijke Internationale
zoo; groot maken als heel de wereld!,
om daardoor de Christelijke idealen
over heel de wereld1 te Ibrengen met
behulp van de .Christelijke pers. 'Onze
ergste vijand is de on-Christelijke (piers,
dje een on-Chnistelijke moraal over
Euiropa verspreidt. Zoowel in het pri
vate als in nat openbare leven willen
wij onze .Christelijk1© beginselen naar
voren brengen. Opi het" oogenblik as
de zaak voor ons en jgansch Christelijk
Europial erger dan voor 3 dagen. Die
laatste berichten, .welke spr. ontvan
gen heeft luiden zeer ernstig. In den
allernaiastea tijd zullen wij de (cultuur
van het Christendom geizamenlijk moe
ten beschermenlaten wij daarbij ver
geten, wait geweest is. Zware wolken
pakken zich. santen; laten wij (allen
samenwerken om het dreigende ge
vaar te keeran, Wij zullen (onzen plich,t
doen en nte't ons leven instaan voor
de verdediging van de Christelijke, be-
feiclhaving.
Na nogmiaals idten voorzitter en (het
Isc'hoome Rolland voor dezen histori-
schen dag gedankt te hebben (eindigt
spr. knielt de woorden: Heer©1, fonzeGodK
wij 'danken U, dat wij (lezen grooten
arbeid volbrengen 'konden. (Algemeen©
hartelijke instemming).
(De voorzitter dankte den heer Hus
zar ein sloot het Congres imet den
Christelijfcem groet.
IDe.s avonds kwamen de Congres
sisten m'et ©en aantal Hollandsche [ge-
moodigden nogmaals bijeen op' een soi
ree, aangeboden door' 't Bestuur valn
den R. K. Centralen Raa|d (kan Be
drijven. Aan groepjes bij elkaar geze
ten onderhielden de congressisten der
verschillend© nationaliteiten zich opj
aangename wijze, terwijl ververschin-
gen werden rondgediend. De feest
avond! droeg een intiem karakter.
De vrouw en de vrouwenbeweging.
Wij lezen met genoegen en instemming
deze waardeeaiing van de vrouw in huis.
Zij is van minister de Visser in het hand-
•_/c*fc«snï-—s.-aes >«Rse
terug te keer en. Alleen de heer Brad
ford scheen veel ernstiger gestemd dan
gewoonlijk. s
„Ik weet niet waarom", sprak hij tot
den heer Carver, onderwijl hjij in de sloep
stapte; „maar ikheb een gevoel als
Paulus bij het verlaten van Mïlete; liet
is. mij, alsof dé Géesit mij valn uur tot
uur betuigt, dat miji banden en verdruk
kingen aanstaande zijn".
i „Gij zijt bereid .om gebonden te wor
den, en ook te sterven voor don Naam
van Christus", zeide Carver, „gelijk ook
ik, naar ik 'hoop; maar moge de Heer
ons sparen voor die wij liefhebben".
Bradford antwoordde niets; doch er
.ging een rilling over geheel zijn lichaam.
Men naderde de „May Flower". Reeds
van verre ontdekte men al de pelgrims
op het dek bijeen; maar ini liet oog van
den heer Bradford zag iedereen er, droe
vig uil; hun gelaat s'chieen niet de blijd
schap te verloionen, 'die de wederkomst
der onderzoekers gewoon was te veroor
zaken. Toon men werkelijk den _ong:ewoi-
nen ernst der vrouwen en zelfs der kin
deren bemerkte, werd iedereen door angst
aangegrepen, Een kleine boot wérd afge
laten, waarin de heer Brewster met twee
matrozen gezeten was.
boek, dat bovenstaand opschrift draagt:
„De wijze, waarop ©ene huisvrouw haai'
huisraad „schikt en bijwijlen verschikt; die
nauwgezetheid, dis zij met betrekking tot
de etensuren in acht neemt; de toon waar
op zij haren echtgenoot bij zijn gang naar
zijn werk vaarwel z,egt ein waarop zij hem
bij zijn terugkeer in de echtelijke woning
begroet;, de bescheiden belangstelling, die
zij, waar zij hem van harte rust gunt in
zijn huis, ook daar nog in zijn werk
weiet te toornen; de gezelligheid, die zij,
zonder dat nnen eigenlijk zeggen kan
waarin zij ligt, aan de huiskamer schenkt;
de teedere zorg, waarmede zij kleine ver
drietelijkheden voor hem verborgen houdt
(dat alles is. voor het huiselijk geluk
van onschatbare waarde, al telt het in
de verbeelding van menige geëxalteerde
vrouw niet meer mede. Want mede daar
door wordt het huis voor haren echtge
noot een plaats der rustlaen echt-vriende
lijk tehuis. Hem verteent Zij daardoor bo
vendien een kracht ten goede. Onwillekeu
rig worden daardoor de harten nauwer
aan elkander verbonden en de geesten
nauwer aan elkaar verwant. En w.at.niot
het minst beteiakent, in dis zorg voor
bet allerkleinste uit zich dikwijls eene
zelfverloochening, die, niet alleen waar-
deeriing, maar ook bewondering wekt.
Want ook de vrouw kent tijden, waarin
haar oog welaans niet de schoonheid van
het geringe ziet en het haar moeilijk' valt
altijd weer met opgewektheid dat schijn-
baar-onbeduiidleardje werk te doen. En als
zij zich dan toch daarboven verheft ien
altijd weer met blij gelaat zichzelf over
wint, spreidt zjj een zielsadel ten toon,
die dien ©eirbieid van elk rechtgeaard echt
genoot voor haar doet klimmen ien wijding
schenkt aan het huwelijksleven".
Maar niet minder waar is hetgeen hij
daarop laat volgen:
„Toch, is ook al die zorg voor het
kleine schoon, geane vrouw mag daarin
als het ware op- en ondergaan. Het groote,
het verhevene, het meer algemeen© moet
eveneens haar geest in beslag blijven ne
men. Anders dreigt haar bestaan zich te
versplinteren in nietigheden. Een huis-
museh heeft nu eenmaal 'niet veel waarde.
Het is een gunstig toeken des tijds, dat
tal van vrouwen zich tot die hoogte trach
ten op te heffen. Zij zijn gekomen onder
de bekoring van die veelzijdigheid, die
onzen tijd kenmerkt. De machtige gees
tesbewegingen. lieten niet na haren in
vloed op haar te doen gevoelen. Allerlei
vraag stukken hebben zich o ok op lianen
weg geplaatst. Hare mannen brachten nu
eens dit onderwerp ter sprake dan we
der bracht dit of dat boek ttot nadenken;
een anderen teer betrapte zij zich in' een
gezellig onderhoud op oen pijnlijk te kort
in kennis, hetwelk zij van dat oogenblik
af begeerde aan te vullen; eindelijk her
innerden ervaringen met dienstbaren haar
telkens aan den ommekeer, die lang
zamerhand in de maatschappij plaats
vindt. Zóó worden zij van alle zijden in
aanraking gebracht met den tijdgefest. En
vooral geschiedt dat, als straks de kin
deren gi'ooter worden, vragen stellen,
meeningen verkondigen en banen be
treden, die1 zóó geheel in strijd, zijn met
wat de moeders zelf zich uit hare jeugd
herinneren. D,an dreigt er eerst verzet;
later komt er iets van verzoening; weer
later ontkiemt de waardeeringen het
gebeurt niet zelden, dat ten slotte die
zelfde moieder tegenover derden die pleit
bezorgster van haar kind, ten aanzien
vanzijn medeleven met dezen tijd wordt.
Het ging. alles langzaam, maar het ging
dan toch. De strijd, dien ieder welden
kend rnenseh met heitrekking tot de aan-
„Die is voor mijl" zeide de heer Brad
ford, luide, op zulk een overtuigenden
toon, dat; zij; die beangstigd waren ge
worden voor de hunnen, zich door zijn
woorden onwillekeurig gerustgesteld ge
voelden. Hij richtte op het oogenblik dat
het b.ootje de sloep naderde, zich hal
verwege van zijn bank op en de han
den naar Brewsiter uitstrekkende, vroeg
hij hem: „Mijne vïchuw?"
„Bij Christus!" antwoordde de eer
waarde ouderling met tranen in de oogen.
„Zijn wil geschiede!" zeide de heer
Bradford, als wilde hij openlijk getuige
nis afleggen van zijn geloof en van zijn
onderwerping. Daarna liet hij zich weer
op zijn bank vallen, en zeide halfluid:
„Alleen!"
Er heersehte stilte in de beide vaartui
gen aller gelaat toekende verslagenheid.
„Acht dagein geleden, verdronken,", zoo
sprak men van bank tot bank, terwijl
mien de berichten die de heer Brewster
zijnen vrienden mededeelde, elkander over
bracht. „Het is goed te waken en te
bidden!" En al deze Christenen beproef
den zich voor God; terwijl zij nog eens
den grond hunner hoop onderzochten, en
zich afvroegen of zij bereid waren zoo
plotseling voor den Rechter tie verschij-
passing van oud en nieuw doormaakt,
is dan ook ©en bijzonder zware voor
©en vrouw, voor een moeder. Want zij
leeft op ©en betrekkelijk geïsoleerd ter
rein; de behoudzucht is bij den gestadigen
terugkeer van hetzelfde werk, voor haar j
de natuurlijkheid zelf; ien wat het meest
zegt, telkens komt de vrees, dat zij door
te veel aan het nieuw© te offeren, de
haren van bet oude, waarin zooveel heil-
rijks schuilt, vervreemdt, weder boven in
haar zorgzaam hart. En als zij dan toch
eene vrouw is van haar tijd, die ook
dien strijd zegenrijk voert, dan wordt zij
in haren kring, al dienende, een leids
vrouw, die met, ja wellicht nog boven
harai man, den gelest van het 'gezin, plant".
Leerrijk, ook voor Nederland.
(De N. Rott. .Courant melidt;
Pem isj niet meer, rooidDe socia
listen. hebben Zaterdag en Zondag bij'
dé verkiezing! voor de zeven leden
van het gémeéntebiéstuur een gevoelige
nederlaag geleden. Het gemieenteibe-
stuur is olm", is in meerderheid.' we
der burgerlijk!
;In clen loop! van (den oorlog hadden
de socialisten, dé meerderheid weten
te verkrijgen in d'en uit 80 leden be-
staanden gemeenteraad etn in het ge
meentebestuur, het college van Bur
gemeester en 'Wethoujders, dat zeven
leiden telt en eVelneens bij rechtstreek-
sche volksstemming wordt gekozen.
Een socialist, het hekénide parlements
lid Gnstav Müller, stond toltdiisverra
aan het hoofd van "de stad.
In Re laatste jaren va'n den oorlog,
toen de socialisten pa,s kort aan' het
bewind waren en tallooze beloften tot
vermindering der steeds toenemende
ellende deden, wonnen zij nog voort
durend aan kracht en een verkiezing
in Bern wekte bijna geen belangstel
ling méér, daar een socialistische over-
winiing toch „steeds zeker was. Totdat
plotseling aan het einde van het vorige
jaar, in December 1919, ©en referen
dum plaats vond, dat een allerver-
rassendst resultaat had en de burger
lijke partijen uit hun moedelooze slapte
wakker schudde. Het gold de stem
ming tot goedkeuring van de gemeen-
begrocting sloot met een onrustba
rend 'tekort, de uitgaven waren groo-
tendeels door opvoering der loonen,
vooral voor de lagere' gemeentebeamb-
ten, tot het dubbele 'van het vorige
jaar gestegen, de belastingen moes
ten aanmerkelijk verhoogd worden. De
uitslag was dat met een paar hon
derd stemmen meerderheid de begroe
ting door de burgerij werd verwoipen.
Tlhajns werd' de overwinning voort
gezet ein voltooid.
Activisten in België.
(Men blijft te Brussel voortgaan 'piet
rechtsvervolging. Advocaat .lossen is
door het hof van assisen [(gerechtshof
bij verstek veroordeeld 'tot 15 [jaar ge
vangenisstraf; hij' is zich komen (aan
melden en is ingerekend. Zaterdag had
den weer ©enige véroordeeiimgèn
plaats. Ter^dood' veroordeeld werden
Severeijns/Mean Bellefroicl en Ursi (ter
dood, laatstgenoemde hij verstek, en
een twaalftal anderen tot gevangenis
straf van tien tot twintig jaar.
Da Volkenbond.
(Lloyd George heeft bij 'de (ontvangst
van d'en bond tot vermijding van toe-
men. Niemand twijfelde aan die zaligheid
van. mistress Bradford; zij was een stem
mige vrouw, wier liefdadigheid haren man
dikwerf te ver gedreven had geschenen.
Hij, als zeer voorzichtig rentmeester, dacht
wel eens dat de hand van zijnie Dorothea
al te mild was. Zijne metgezellen wisten
het.
„Zij heeft zich ©én schat vergaderd in
dein hemel", zeiden aan boord de arme
vrouwiem, die zij in het verborgen te hulp
was gekomen.
Leunende op den arm van Carver be
klom William Bradford het schip. Hij had
geert kinderen, om hem tegemoet te gaan,
©n de 'toegenegenheid van den vriend,
diein hij tot zijn troost gezocht had, was
voortaan zijn ©enige steun op aarde.
De „May Flower" was uit bet water
bij kaap Cod, de eerste ankergrond der
Pelgrimvaders bij de kust van hum toe
komstig vaderland, vertrokken, en had bet
anker geworpen in de baai van Plymouth,
zooals zij den schoonen inham genoemd
hadden, waar bet kleine vaartuig leen ver
loren schip in de groote ruimte scheen.
Nadat zij er een oogienblik over ge
dacht hadden, zich op een. ©iland in h«t
midden der haven neder te zetten, had-
Peijs dér AdvértentiSn:
'1''4 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
T",fT
k'ométigö oorlogen 'gezegd, "dat twéé
groote moeilijkheden op het oogenblik
het volledige werken van dén volken
bond' beletten. Do eerste is, fdat de
groote mogendheden op het oogpnhli'k
zooveel andere zaken te behandelen
hebben, dat de volkenbond niet den
noodigen steun kan krijgen. De tweede
moeilijkheid! is, dat de eenige groote
mogendheid) die niet door zorgen (na
den oorlog bezwaard wordt, zich Rit
den volkenhond1 heeft teruggetrokken.
Hij hoopte echter, .dat deze knoei lij k-
hedén van voorbijgaanden aard 'zouden
zijn. Op het oogenblik durft Ide demo
cratische, noch de republikeinscihe par
tij' wegens de verkiezingsperiode wer
kelijk "positie te nemen tab (opzichte
van den volkenbond. Anderzijds zou
mien wellicht den volkenbond uit elkaar
doen spatten, als men hem 'op het
oogenblik volledig wilde doen werken.
De dag zal ko-men, waarop jde machts
kring van den volkenbond duidelijker
zichtbaar zal zijn, zijn taak (scherper
ontschreven #al zijn, maar op: liet
oogenblik is het afwachten. 1
Korte Berichten.
y— De Belgische Ktamèr heeft Jiij
d(e bespreking der Grondwetsberzte-
ning de .verkiefeba,arbeid van vrouwen
(pias,sief vrouwenkiesrecht.) voor Kamer
en Senaat aangenomen met 144 itegen
10 stemmen.
IDe „koning:" van Jeruzalem, Sir
Samuel Herbert is heden naar .(Pales
tina vertrokken om zijn ambt fals hooge
commissaris over Palestina, le aan
vaarden. i i
Te Londonderry (Ierland) had
den Zaterdagnacht verwoede gevech
ten plaats tusschen Sirm-feimers en
unionisten. 'Er werd m'et steenen ge
worpen, terwijl da revolverschoten on
afgebroken twee uur duurden. Vooral
vrouwen hamen taan de gevechten, (deel.
Er zijn talrijke gewonden.
Te Lillesand (Noorwegen) is een
dame overleden, die 107 jaar oud was.
Het Gemtsch© liberale taalmin
nend studentengenootschap ,,'t.Zal Wel
Ga,an", trouw aan zijn beginsel i
„Klauwaart (Vlaming) en Geus" nam
©en motie aan, waarin gewensciht
wordt een spoedige vervlaamsching der
i&entsche Hjoogeschool volgens het
ouide wetsvoorstel Franck (lib.), An-
seele (soo.), Van Cauwe-laert (kath.),-
nu weer ingediend door volksvertegen
woordigers Van 'C,auwelaer(*'ën Huys-
Shauwer.
fTe Brussel, Antwerpen en Gent
zijn coteité's tot stand gekomen met
hét doel prolest-betoog'ingen tegen het
terugkeeren der Duilschers in België
op, touw te1 zetten.
De staking der landarbeiders in
achter-P ommeren neemt steeds gxoo-
teren omvang, aan. Alle werk wordt
belet, ook zoogenaamde nooidw,erken,,
en de arbeidiswilligen woéden aange'-
vallen. Het melkvervoer naar de ste
den wordt daardoor gedeeltelijk belet.
IDe algemeene staking in de Rijn-
pialts is volkomen doorgevoeld. Het
telegramverkeer is stopgezet. De elec-
teicitieitsfahriekieln staan stil en daar
door ook de tramide waterleiding
werkt niet meer en de couranten ver
schijnen niet. De Franisehen hebben
scherpe tegenmaatregelen genomen,
speciaal in Ludwigshafen. D@ spoor-
we'gmaninen zijn door patrouilles uit
hun Woningen gehaald en tot
den zij ©en plek op .do kust uitgekozen,
en mein begon huizen te bouwen. De
levensvoorraad was zeer gedund, de sterf-
toegevallen namen tola; liet was tijd een
schuilplaats op het land te verkrijgen ©a
er aan te danken, den grond te ontgin
nen, ten ieind© voor da toekomst het noo-
dige voedsel te bekomen,
„Als de Heer voortgaat, ons zoo te
slaan" zeide de hoer Bradford tot zijn
vriend Carver, „zal er zeer weinig levens
behoefte noodig zijn voor het handvol
uitgeteerd en, dia den Indianen ter prooi
zullen vallen."
„Ons geloof wordt op ©en zware proef
gesteld", antwoordde de gouverneur, ter
wijl hij e,en oogenblik den hakbijl liet
rusten; „want dit is het "werk des Heeren."
„Ik weet, Hij zal het doen", hernam'
Bradford; „doch misschien niet door onze
handen. Zij zijn mogelijk te bezoedeld,
om hier zijne kerk te stichten".
Bradford viel weer in eien sombere mij
mering. Zwaar gedrukt, door het verlies
van zijne vrouw, had hij een zwaren dlh-
wendigen strijd; het was hem, alsof God
op hem vertoornd was en hem van zijn
verbond had uitgestooten.
(Wordt vervolgd.)
