Donderdag 17 Juni ltl&O Ü4e Jaargang FEUILLETON. DE FELGRIMVADERS - Stafesn-OersiraaS; VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. eeuw Abonnementsprijs: Prijs per 3 maanden fr. p. post f 2,29 Losse nummers f 0,03 Zij. die zich met ingang van 1 JULI op „DE ZEEUW" abonneeren, ontvangen We tot dien datum verschijnende nummers kosteloos. De abonnementsprijs bedraagt van 1 Juli af f 2,50 per kwartaal. Uitgegaan. IHieit ontwerp tot voorkoming' van re- yojuti'onaire woelingen is aangenomen. iDe sociaal demlocraten zij zijii, 'goéd gebeld1, 2 maal elf in ge tal sloegen een mal figuur, door bij! idezie stemming allemaal, op, eenenkel lid mat, en nogl niet eens den mieés|t bedui dende', afwezig te zijn. iZij waren succeslsiievelijk allen uit gegaan. Gelijk 't ook met hun ver zet tegen dit ontwerp! gel oppen is. Uitgegaan... als een nachtkaars!. (Het Inidianengehnil van 8 Juni en de mislukte agitatie déara-aé volgende, eindigiden in een plechtig stilzwijgen.. (De groote .dichter JTuygeins in zijjn leven zou er van gieiztegd hebben„Die 't schiklykst e.r van swijght, {beeft al te veel gpseytt. Contractbreuk of proteststaking? Hoe 'tg:aan zal met de meoscheil die te Amsterdam en andere plaatsen gestaakt hebben op[ 8 Juni, den dag waarop belt bekende wetsontwerp: te- !en revolutionaire aanslagen in de Veede Kamer in openbare behande ling kwaim? iHoja zullen de stedelijke overheden doen? En de particuliere patroons,? Zullen zij!, gelijk al zoo- vaajk isi ge schied, alles maar oyer, zijn kant la- Iten gaan? (Wij leven iin een pieriode, iwlajarilni zooveel mogelijk wordt (toege geven aain de eisohen of grillen van del roode vakvereenigingen. Toegeven tot hét laatste aan de revolutie. v Do bekende zwakheid valn het Fran- sche opperbestuur in 'tlaa,tst dier acht tiende eeuw, toen het tie' laat was.- .Er zijn al enkele arbeiders de dupé hunner onverschilliglheid geworden. Enkele pjatroions zonden hen, die aan de proteststaking deelnamen, zonder, verlof te vragen, voor een week' naar huis. Het Volk noemt dit „patroons- wraak.'' Maar wat 'tdagelijksch bestuur van Amsterdam zal doen. schijnt nog niet vast te staan. Naar Het Volk „van vertrouwbare zijde" verneemt hebben B. en W. nog over niets gesproken. Heit bldd dreigt al met een „eigen aardig staartje" voor 'dit „muisje." JnJiussehen is er weer een sp'aak! te méér uitgebroken uit bet rad van 'tgezag; en heeft er wéér een nieuwe verplaatsing van 't gezag haar den kant van den willekeur' plaats giehald. De volkswil in plaats van het Over- IhéidSgézag. He vrijheid ateieldS mteier gebruikt tot losbandigheid. Contractbreuk', scheuning van 'de al- pude Hjollamdtecinéi trouw toegestaan, althate toegelaten „Socialisatie". Pis. Sikkel heeft .te Amsterdam een ée'de géhoiujdlen, „welke hij' thans, als, vlugschrift ter, perse lei ter drukkerij van „Pe Stah'uaiard"en waarin hij 15) -o- Bij bet aanbreken van den clag ging de wind liggen; bet sneeuwde al door; do sloep met de matrozen kwam bij het kampement aan. De pelgrims stapten er in; men 'ging weer langs de zeekust varen; menigmaal zelfs roeide men de rivieren op die zicpn. ini den Oceaan uit stortten. De jonge mannen leefden altijd in .goede hoop. „Deze plek zou ons kunnen lijken", zeiden zij'; „de grond schijnt vruchtbaar, en het woud is dicht genoeg bij, om ons van hout te voorzien voor onze wonin gen". D'e rijperen in leeftijd schudden het hoofd. „Er is geen haven", zei de een. „Er is een meertje en er zijn vele bronnen", antwoordden de jonge man nen. verbaasd. „Voor onze tegenwoordige kolonie zou, dit voldoende zijln", zeide de heer Hop kins glimlachend; maar de dag zal ko men. dat er een groote stad ontstaan zal ter plaatse waar wij onze tenten zullen opslaan; en de rivier is te ver af". een inleiding gééft opi 'de overweging van bovengenoemd vraagstuk. Bedoeld is de socialisatie van dé productie, gelijk! de Regeering het for muleerde als- het „meerder dienstbaar maken van de voortbrenging "en ver deeling van goéderen aan het alge meen belang.' Terecht wraakt de schrijver de idee „{socialisatie idler plpotdluctie" als dé consequentie van den kreet „klassen Sltrijd"; en waarschuwt hij' voor de „vereende krachten", wier grijparmen de heele wereld trachten te omvatten. |„|KiWaiml (toch) in het .vrije initia tief het wee op! van 'een recbteloozen arbeidersstandkwam' in 'de arbeiders beweging het weie op; van den klas senstrijd; in den édisch van soci alisatie dei" productie dreigt ,op te komen het wee van algeheel© wêreld- tyrannie met vernietiging der persoon lijke vrijheid en dér groep'svrijheid1. Ja waarlijk dit probleem voridjert wel „ver eende (krachten", opldajt vrijheid e'n eenheid samiengiaanopld'at gerechtig heid en vrédé elkander ku'sisén." Tegenover deze beweging staat dé Chris,telijk-so-ciale actie, met haar strijd voor persoonlijk' recht èn voor ge meenschap'; voor vrijheid èn eenheid; en haar tegengestelde positie in hef vraagstuk 'der socialisatie van de pro ductie. En niet minder „onze huidige Regeering", dié een B-taatscornipnisSoia instelde oui te onderzoeken, door welke wettelijke maatregelen de voort brenging en vérdeeling van goederen meer dienstbaar kunnen wordén gie.- mlaakt aam het algemeen belang." (Niet in de dictatuur van het pro letariaat van het Marxism©, toegepast ,als, zij iis: door het Bolsjewisme én. vol gens den socialist iin „Het Volk" dr. v.. Dillen voerende tot Staatsslavernij en evenmin in dé geleidelijke socia lisatie naar rnr. Troelstra's ideaal, het welk de verovering der Staatsmlacht bedoelt, maar in de bevordering van hét algemeen belang .moet die oplos sing, van het vraagstuk van voortbren ging en gebruik p'roducitie en con sumptie -worden gezocht. En de schnjveï toont bondig en klaar aan, langs welken weg dit geschieden moei iDit nu, geldt onder mieer den bouw en de exploitatie van .arbeiiders- w pliihgi en; den in veer en "gewim- niag van steenkolen; de p roidn o- tie en (distributie van, b r o o 'd e n taeel; ide verdeeling en verwerking van melk; de bewerking, van den nationalenbod e mde verdeeling der zuivelproducten; -de verhou ding tusi&chen productie van arbeid, visschexij, enz. en 'den uitvoer dier productende concentreering' van b e- drij ven, gelijk meéd's plaats had in het typ ografenbeidrijf-dei snikérfabrï- oatie en de margarinéproductie; bet recht in de o-rganis atie der be drijven zelf; om ten slotte te komen toit de socialisatie van a 1 len a r be i.,d en van alle leven,sbéstelding van ieder een. (Die schrijver vergelijkt de oplossing, door de sociaal democraten aan de hand gedaan, met die welke door (den Christen wordt gezocht. Het middel van eerstg"enoieim,dein acht hij erger dan de kwaal (die zij bestrijden, (dewijl het de vrijheid en ten slotte alle leven doofdlt. („Productie en consumptie", zoo coto- cluldeert hij!, „wordt (dan) het .ééinia jtui-maf niimi ma—g—*i i li,'—iniiiijimi» a icwbo—bi Dat hoopje pelgrim's droomde van niet minder dan van de stichting van een Staat,, van een vrijlen Christelijken Staat. Men was op dezelfde plaats gekomen', die zij' reedso-p hun eerste voetreis had den bezocht. Als zij! die niet gekend -had den, zouden ziji den kelder vol graan' niet ontdekt hebben; want de grond Was met sneeuw overdekt en zoo hard, dat zij genoodzaakt wareni, van hun korten breeden sabel gebruik te maken om het zand te verwijderen!. Daar was voorraad, en zij' maakten zich niet bezwaard ervan te nemen, daar zij; zich altijd beloofden de eigenaaps' bij1 gelegenheid te betalen. Hot was zoo koud, dat mm besloot eeni- g-en tijd te gaan loopen. Op de ylakte^zagen zjj -een heuv-el, die veel grooter was dan al-Ie di-e zij tot hiertoe gezien hadden. ,„Dat zal een rijke voorraadschuur zijn!" riepen de jongelieden uit, die er heen- stormden. Zij gingen aan het graven, doch vonden in het eerst niets, toten zij einde lijk een pak vonden in -een fijngevlochten mat. Zij maakten het open. Daar zagen zij het gebeente van een mensch; het hoofd was g-ebalsemd en droeg nog 'een menigte blonde haren; eenige overblijfse len van Europeesche Moederen, een mes, en twee of drie stukken ijzer waren miet het lijk ingewikkeld. Rondom hetzelve in het zand lagen verspreid schotels, vazen, gébotl vélor (den levensstrijd, maar idiaïn in ©en geeenl ralis-eerd menschenleven naar -deze materialistischmaturalisti- scbe opvatting, -die ook bet zieleleven. zal plroiducieeren 'en distribneeren. Het groote .Babylon van het wereldeibdé zal, naar Öplenb. 1813, mét de zie len der mien-schein handelen gelijk' mét al de geproduceerde go-edieren." lOp de herinnering aan deze open baring dei! toekomst, a'aiij Johannes op Ratmois gédaain, lieeft dé wereld, heeft mét name ons Nedérlandsche volk be hoefte. Het is dan ook de groote ver dienste vain idjs. Sikke-l dat hij' déze oohsekwenti© van de séciaal d-emk> ératiiséhe socialisatie-ide© naar voren brengt, ©n -op 'teiinde Wijst, waarvan idé dageraad zeer duidelijk zichtbaar wordt; maar ook dat hij tegenover den drang 'der soci.a.a,l democraten de roeping der Christenheid stelt, en hél 'program! der Nelderlandsche Christenen ontvouwt, namelijk een regeling) die Gezag en (Vrijheid' eert, het feit der zonde en dat dér genade aanvaardt, 'het recht zoekt in cle verhouding tns- ischen productie en consumptie, en het zoeken van de z ielen der menschem iSpiec-i-aal vraagt -dé geachte schrijver de aandacht voor betere Bedrijfsorga nisatie door -hét collectief arbeidscon tract; steun vóór dén verhandeilenden middenstand; en overheidsvoorziening in tijdelijke -en bijzondere, maar o-ok i'n de gewone lévensnoodenmits alles o'bdere r b i e !d i g i n g ld er or d' i- nantiën Gods. iWijl stonden ©enigszins uitvoerig stil bij 'dit kleine uitgaafje- van nog geen vijrf-tien bladzijden. En toch 'de-dén'wij felechté een .greep, in des'z'elfs rijken inhoud. |0!m' den em'sit de's tijfels, het gewicht van heit VraagBituk', en den drang 'der toefcomist zij! op' dit vlugschrift zeer de aandacht gevestigd. I-éder dien het algemeen belang ter harte ga-at, éd zeer zekér ieder Christelijk werkgever en werknemer moet déze brochure lé zen. Ds. Sikkei heb be dank voor da uitgave er Van. Zeeuwsohe Stemmen, CCVIII. 'k Wed bij wijze vain spreken dan d'at menige ongeleerde en ongeletterde Zeeuw in den laatsten tijd zich gegeneerd heeft -over zijn Parl-emient. Over de hou ding n.l. van een deel der Tweede Kamer leden, die nu niet bepaald als bona fide behartigers van de belangen des volks zijin opgetreden. 't Was inderdaad een Janboel, teen bende waarbij de meest rumoerige alge- meeme vergadering van teen dorpsveilings- vere'eniging of een landbouwvereeniging nog zeer gunstig afsteekt. Ook in andere parlemente-ngaat bet wel eens weinig hoffelijk toe. Daar heb je Amerika. Daar werd laatst iemands naam aan een getaxeerde waarde ver bonden. s In bet Huis van Afgevaardigden te Washington doet -en zegt men de; dingen in bet groot. Zoo verklaarde dezer dagen in het Huis d-e Republikein Mason in den loop der vergadering, dat het lid van de commissie van advies voor -d-en Raad vain de Nati-ortale Verdediging Bernhard Baru-ch de regeering alleen reeds aanko per had bestolen voor 50,000.000 dollar. teen boog en pijlen in leen mat gewikkeld. Ben ander kleiner pak bevatte het ge beente van een kind; een boog evenredig aan zijn grootte lag daar na,ast. Eenig-e parelsnoeren versierden de gebeenten. Men scheen daar met de lijkien begraven te hebben wat hun bij het leven gediend had. De Puriteinen aanschouwden stilzwij gend de sterfelijke overblijfselen van de genen di-e vóór h-en den Amerikaans-clien bodem hadden betreden. „Dit is van een Europeaan," z-eidie de heer Bradford; „onder d-e Indianen vindt men geen met blonde haren." „Maar waarom dam pijlen en boog?" merkte kapitein Stamdish vragenderwijze op; dat zijn ge-en wapen-en di-e Europea nen gebruiken." „De Indianen zullen hem met die heb ben willen begraven," liet de heer Caver er op volgen. i „Misschien hebben zij hem gedood," on derstelde de beer Hopkins. Zonder ©enig-e verdere aanmerking be groef mem bet gebeente. De heer Carver ontving, als gouverneur, de parelsnoer in bewaring, alsmede de weinige gesneden s-chotels en koppen, die mien de vrouwen die in de „May Flower" gebleven waren, wilde laten zien. Kapitein Jones was vermoeid; hij was w-e-er aan boord gegaan. De pelgrims zet- j Baruch sommeerde Mason om in het Huis nu ook met zijn bronnen voor den dag te komen en hem, Baruch, bij de justitie aan te klagen. Mason antwoordde daarop: „Nu ik mijn vorige verklaring nog eens heb nagegaan, zal ik haar aan vullen en verklaar ik, dat gij en uw medehelpers voor 200,000,000 dollar aan koper hebt gestolen". De zaak was, zeide Mason, reeds bij het Co'ngres aanhangig in v-erband met de oorlogsuitgav-en. Zo-o grof gaat 't hij ons nog iniet toe. Daarvoor moet je ook in het land van den dollar zijn. Intusschien heeft het Nederland scbe par lement niet veel mte-er te verliezen van dein goedeai naam, die het eens had. Onwillekeurig dacht ik aan wat Domela Ni-euw-einhuis eens ovier het parlement ten beste g-eg-even beeft „Iets vreemd-ers, wieerzinwekken-ders, rumoerigers kan men zich niet voorstellen. Meestal ziet m-en teen klein aantal aan wezig, waarvan zoowat ni-emand op zijn plaats 'zit. Hier ziet men pien groepje pra ten, daar een ander, dat de grootste pret heeft elders zit er eein druk aan het schrijven en weer wat verder een ander aan het lezen van kranten. En te midden van al die herrie, van (dat g-ewoiel en gejoel is er zoo wat niemand, die, luistert naar den redenaar, die aan 't woord is en die maar doorgaat met praten, ofschoon hij zeer goed ziet dat hij spreekt tot de stoelen en banken. Doch waarvoor verder gecitelerd! Als Domela Nieuwenhuis nü nog etems in de Kamer kon zijn. Wat zou hij zich dan moeten ergeren, als 't hem ernst zou zijn met de behartiging van fle volks belangen i Maar hij zou zich tevens diep te scha men hebben over zijn geestverwanten in den ruimeren zin, de revolutionaire leden. Wat die h-eeren durven bestaan is wel kenschetsend voor de verwording van onz-e volksvertegenwoordiging. -Jammer, dat ook sommige r-echtsche Kamerleden zich w-el leens laten verleiden tot kleingeestigheden. Zjj moesten toch in de eerste plaats de waardigheid der Ka mer hoog houden en er voor waken, dat zij door minder parlementair neen, dat kan men niet meer zeggen, door ©en minderwaardig optreden de schrteeu wieelij- kerds niet nog meer tegen zich en de reg-eering in bet harnas jagen. Zoo lees ik in een (der bladen, dat toen dhr. Kleerekoper ©en interruptie bezigde, de heer Weitkamp hem toeriep: „Ga jij naai* de jodenkerk!" Ziet, dat kan er niet mee door. De spot der tegenpartij moge ons prik kelen, vooral als we in onz-e heiligste ge voelens gekwetst worden, doch dit mag ons nooit verleiden tot opmerkingen, die wonderveel van hatelijkheden hebben. Maai' nu wil ik den lezer nog -even op ander terrein brengen. Wat is het leidend motief, dat bij die lawaaibeweging in _de Kamer èn in ons land voorzit? Dat is de bestrijding der reglelering. Deze moet bestreden worden volgens de revolutiemakers, omdat zij Christelijk is en omdat zij democratisch is. Het laat ste is misschien nog het ergste. Want die democratie is natuurlijk een ernstig ge vaar voor de socialistische be; "ing, want het dreigt deze haar strijdik Helen te ontnemen, haar strijdlust te verzwakken en haar ontwikkeling te veriammjen. Zoo'n democratische en nog wel Chris telijke R-egetering is d-e dood in den pot Pb^s dér Adverteatiëa: I'4 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent. Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt 2 maal berekend. Bij abonnement belangrijke korting. Kleine advertenties 75 cent. Bewijsnummers 5 cent. voor de socialistische actie en als er geen redelijk© motieven zijn om haar te bestrijden, schrijft de socialistische tac tiek voor, dat dan maar kunstmatige agi- tatiemiddelen moeten dienen. Hét doel hei ligt immers d-e middelen. Er is gezegd, dat de indi ening van de anti-revolutie- wet een tactische fout is, omdat zij dlei revolutionairen van alle s-chak-eering op één hoop drijft. Alsof deze niet loten van denzelfden stam zijn, die in de stor men der revolutie altijd weer naai' elkaar toebuigen. Wie er echter op één hoop. gedreven worden door de socialistisch- communistische hetze van Troelstra-Rave- steyn-Duys, dat zij-n wij, dat zijn de Chris tenen van alle nuance, dat zijn bovendien allen, die tegenover het geweld en den chaos, het recht, de wet, hlet gtezag, de orde en de democratie stellen. Op één hoop, achter de Regéering, tegen over de socialisten. Inzake de houding van de socialisten is leerzaam wat de Hoefijzter-correspoa- dent van het-Handelsblad s-chreef: „De geest van den chaos is in de Kamer losgelaten. Wie daaraan nog mocht twijfelen, had maar te kjjbem naar de houding en het gezicht van den heer Van Ravesteyn, den apostel van den chaos. Hoe straalde hij van voldoening! Nu was de S. D. A. P. (dan toch eindelijk bezig, zijn werk te- do-en, het werk waartoe hij haar, met-een plotselinge herinnering aan hun beider revolutionaire geestverwant schap had opgeroepen, schier als jeen too- veaaar die zijn sujetten bezweert. Hij ziet ze nu dans-en en wild gebaren, zijn ma rionetten. En de grens van welbehagen glijdt geen oog-enblik van zijn gezicht. Zoo gaat bet goed! Dit is dte parlemen taire chaos al. Eén van de uitingen van d'en destructie-g-eiest, die 't bolsjewisme tracht te w-ekken. De heer Van Ravesteyn heeft een schoon© week beleefd in 't Parlement. Wij hebben ons over het stappen van mr. Troelstra en de zijn-en in het schuitje van den heer Van Ravesteyn gans-ch niet verbaasd. De r-evolutiekoorts heeft de S. D. A. P. dit hebben wij reeds méérmalen betoogd, magr er loop-en altijd veel geest verwanten van den vogel struis in het m-ens-chdom rond nog steeds te pak ken. En die partij zal niet ©er koortsvrij worden, vóór heel Europa 't weder is. In zoo'n tijd moet de S.D.A.P. telkens, of ze wil of niet, overspringen in 't kamp, van d© chaos-apostelen en daarom blijft ze, zoolang z-e lijdt aan revolutiekoorts, een politiek onbetrouwbaar element." KEES VAN DER MEER. ten hun tocht met moeite voort, toen twe-e jongelieden, die vooruitgeloopen wa ren, hun -kwamenvertellen, dat men bij een Indiaans-ch dorp kwam. De huiz-en waren ledig, maar eerst korheling ver laten. De Engels ch-en gingen ter in, en hoe armelijk de woningen wanen, onder vonden zij toch zekere voldoening, dat zij een o-ogenblik onder leen dak konden zitten. De hutten waren van jonge buig zame hoornen gemaakt, va,h boven aan elkander gehecht. Zij wanen rond; van buiten en van binnen met matten bedekt. De ingang was laag en slechts met ieen stroomat gesloten. Een gat in het dak li-et den rook door; maar men kon, als het vuur uit was, dat met leen mat dicht mak-en. Het huishoudingsgeneedschap was van ,hout, net gesneden. Vele kunstig ge vlochten manden bevatten gedroogde eikels, stukken van visch, gras en biezen om er matten van te maken. Eienige stuk ken wildbraad waren in de holte van een boom verborgen, maar needs bedorven en die liet men voor jdie honden. Eenige van de aardigste voorwerpen, welke men in de hutten gevonden had, wierden in de vaartuigen -meegenomlen. Den heer Brad ford speet het geweldig dat hij d-e glazen paarlen, de messen, de spi-egels die men in Holland had aangeschaft om met de wild-en ruilhandel te drijven, aan boord Tweede Kamer. Een verrassinlg'. De a.-r. wet aangenomen. Nu blijdschap en gerustheid? Geen handlei ding voor de toepassing. Kwade trouw. Vandaag zal beslist worden over ver zoeken van Duymaei' -om verlof tot het 'houden van een interpellatie over bet tijdstip van indiening der militaire pen sioenwetten en van Ivolthek over eenj dergelijk verzoek inzake de uitsluiting in de bouwbedrijven. Maar dit is niet het Voornaamste van wat gisteren behandeld is. Van meer -belang is, dat de Kamer het zgn. Antirevolutie-ontwerp heeft aange nomen' met 52 tegen 4 stemmen, die van de heeren L. Hermans (S-. D'. A. P.), Mar- - van den „May Flow-er" gelaten had. Hoe lat-er d-e eig-einanen van de beroofde hut ten te vinden? Kapitein Standish mees muilde; de -oorlog, zooals men dien des tijds in Europa voerde, had inzake het rooven en plunderen zijn geweten een weinig verstompt. Dm 3den December was mien op de- ,„May Flow-er" terug gekomen, en men da-cht ov-er een nieuwen onderzoekings tocht, want de tijd verliep, de levens voorraad verminderde. H-et werd hoognoo- dig, dat men een plnats vo-n-d om zich t-e kunnen nederzetten -en zoo spoedig mo gelijk met bet bouwen van woningen aan te vang-en; maarden 4den December werd e-en kniecht van d-en heer White, die nog heel jong was, plotseling door een hevig© koorts, vergezeld van hersenontsteking, aangetast. In den avond stierf hij, zond-er getuigenis van zij'n geloof te hebben kun nen a('eggen. D-e pelgrims waren di-ep be droe!" Men sprak er reeds van, -den vol genden m-orgien aan land te gaan, om den jongeling te begraven, toien mistrtes-s Car ver haren man liet roepien. „Wacht nog roet - het begraven van Eduard Thomson" zéid-e zij met een droeve sttem„en gij zult met hem uwen zoo-n kunnen wegbrengen". (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1920 | | pagina 1