No 214
Maandag 14 «luni 11120
34e Jaargang
Uit d® Pers.
1 JULI a.s.
Buitenland.
Uitgave van
Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
BANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon .No. 11).
Bureau te Middelburg:
EIRMA F. P. DHUIJ L- BURG.
m Drukkers
Oosterbaam Le Cointre, Goes.
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f2,25
Losse nummers
f9,05
P.stfs der Advérjtentiën:
T[4 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent.
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
Wegens de enorme verhooging der
papierprijzen, is het Bestuur van
„De Zeeuw" genoodzaakt den abon
nementsprijs met ingang van
met f0.25 per kwartaal te verhan
gen en alzeo te brengen op f 2.50
per kwartaal.
Volksvertegenwoordigers.
In het „Handelsblad'' geeft een inzen
der verslag: van een ontmoeting in den
trein, die op den ernst van sommige volks
vertegenwoordigers een] eigenaardig licht
werpt.
„Den 4en Juni 1.1. reisde ik van Haar
lem' naar' Den Haag en vond plaats in
een coupé bij' vier mij onbekende reizi
gers, uit de richting Amsterdam gekomen.
Eén las in de Handelingen van de
Tweede Kamer. Hij staakte na eenigen
tijd zijn lectuur, tikte een overbuurman
op deknie, en zei
„Zeg, denk je, dat ik Zaterdag rustig
naar Frederiksoord kan gaan (daar heeft
het Kamerlid Duys zijn villa), anders komt
er misschien geen bliksem van en dan
zou ik de pest in hebben".
De ander gaf te kennen, dat het z. i.
wel kon.
De eerste spreker ging toen voort:
„Maak jij dan wat blanco vellen klaar
©n verzamel, daarop de moedig© hand-
teekeningen, dan zal ik, als ik ze krijg
er wel een stuk of vijftig amendementen
hoven schrijven en er voor zorgen, dat
ze boven de handteekeningen aansluiten,'
„Ik zal ze natuurlijk zóó maken), dat
ze redelijker wijze wel te verdedigen zijn
en bijv. niet zulke nonsens neerschre
ven als: Ik stel voor otni het woordje
„één" in Artikel zooveel te vervangen
door „automobiel".
De aangesprokene zou er vo;or zorgen.
Diens makker ging voort:
„En wat nu betreft het in werking tre
den der Wet zouden wij kunnen voorstellen
Kerstmis over zes jaar of bijv. met Sint
Jüttemis. Dan kan de voorzitter zeggen,
dat Sint Juttemis geen duidelijke tijds
bepaling is, m'aar dat behoeven wijl niet
met hem eens te zijn en daarover kan
men debatteeren".
De aangesprokene zweeg.
D-e spreker vervolgde daarop zijn lec
tuur der Handelingen, m'aar richtte zich!
even later alweer tot zijln reisgezel
„Mijn speeches zijn soms nog beter als
ik ze niet heb gecorrigeerd dan als, ik
ze wel gecorrigeerd heb. Deze had ik
net gecoririgeerd".
(Hij wees op de Handelingen).
Geen antwoord.
De redelijke reiziger, dié, om' een uit
drukking van .Uwen Hoefij'zer-Coftrespon-
dent te gebruiken; weinig blijk gaf de
deugden van een gentleman te bezitten,
viel een oogenblik later in slaap.
Zijn zalige „ligplaats" in het le kl.
compartiment bracht een glimlach! van
welbehagen op zijln gelaat.
Ik dacht aan de „staanplaats" van zijn
broeder, den machinist van den trein, aan.
den ideaal-staat der toekomst, waarin alle
machinisten le kl. zullen réizen en waar
in er 'dus geen machinisten meer zullen
zijn.
FÊUILn~TON.
DE PELGRIMVADERS
12) _o_
„Ik zal blij zijn als wij ©en tent kun
nen opslaan en Izaak aan land. brengen,"
zeid© hij; „hij stikt in die kleine hut, en
hij is ziek, daar ben ik zeker vanhij heeft
koorts. Kom eens naar hem zien, Anna!"
„Is hij alleen in de hut?" vroeg Anna
blo o zend.
„Ja, geheel alleen, ©n hij zou zich ver
velen, als hij niet zoo lijdend was. Mor
gen breng ik hem aan land."
Izaak was werkelijk ziek, en toen de
vrouwen verlof kregen om «enige uren
aan land te gaan, teneinde het linnengoed
te wassehen, nam John zijn broer op en
droeg hem in de boot; hij had zich van
ih een oud zeil meester gemaakt en den
geheielen dag rustte de kranks bij den
ingang van het bosch onder een linnen
dak. Maar de wind was koud; toen men
Izaak weer aan boord van het schip
bracht, was hij geheel verkleumd. De
koorts verhief zich des nachts met nieuwe
kracht. Anna verdeelde in bet eerst hare
zorgen tuss-chem hare moeder en haren
broeder. Mistress Carver wist niet dat
In Den Haag stapten beide reizigers uit.
Volksvertegenwoordigers? vroeg ik
mij' af'.
Erger dan heidensch of niet.
Woedend worden -sommige heeren en
ook dames als beweerd wordt, dat de
Christelijke volksgeest moet opkomen te
gen .paganistische, tegen héidensche fac
toren, die ons maatschappelijk leven ver
ontreinigen.
Dan zetten zij' de borst vooruit en
hoonend wordt u gevraagdwij' heide
nen1 en gij Christenen?
Ja, dames en heeren, het feit valt niet
te loochenen, dat somwijlen uit vooraan
staanden Nederlandschen kring uitingen
worden vernomen, die erger dan% hei-
densch zijn en wij zullen niet verzuimien
tegen dat ergerlijk bedrijf verzet aan te
teekenen.
Hier hebt ge weer ©en staaltje,
öïn de „Rotterdamsehe Dameskroniek"
ontvouwt de vermaarde schrijver Henri
Borel aldus zijn ideaal van vrije liefde:
„Het instituut van het huwelijk is dan
veranderd in een wettige overeenkomst
van liefde, en de namen echtgenoot en
echtgenoot© zijn afgeschaft.
„Zulk ©en overeenkomst behoort be
perkt te zijn tot ©en zekere lengte van
tijd. Als deze verloopen is, mogen de con-
tracteerende partijen haar of onmiddellijk
verbreken, of haai' successievelijk hernieu
wen tot het einde Jiunner dag'en.
„De tijdgrens voor zulk een overeen
komst is niet lange' dan een jaar, en
niet korter dan een maand.
„Als de baud van zulk een overeen
komst verbroken wordt, wordt de functie
der tijdelijk» familie overgegeven aan den
staat.
„De staat zorgt voor iedereen, dus ook
voor de kinderen".
Erger dan heidensch of niet?
(Rotterdammer.)
Beknopt overzicht.
(De onrust |de-r tijden openbaart, zich
dezer dagen .wel in 't bijzonder op de
regeeringsbureaux van verschillende
landen.
(.Eis kriselt" m heel Europa. Het
Duitsehei, het Italiaansche, het Chi
le ensche ©n het Poolsche kabinet zijn
afgetredenhet Oostenrijks-che gaat
volgen; in Hongarije is er sprake van
een aanstaande vernieuwing, van het
tegenwoordig kabinet; en in Portugal
heeft de dood den minister-president
weggerukt. Zoo zijn we aan het zeven
tal. En we weten niet ptecaes, of aan
de lijst nog niet enkele' zwakstaande
kabinetten dienen te worden lo-ege--
voegd.
Het schijnt niet overal even gemak
kelijk te gaan nieuwe mannen voor de
ontstane vacatures te vinden.
'Zij', die eienigen kijk hebben op' den
international-eft toestand, zullen dit
wel verstaaft.
(Hermann Muller heeft de opdracht
tot vorming van een nieuw Duitsch!
kabinet weer in handen gesteld van
president Ebert, die zich nu :ïn ver
binding heeft gesteld met den voor
zitter der Duitsche Volkspartij', dr.
Heinze.
Heden telefoneerde me'n ons, dat
Heinze met de soc. dem. fractie onder
handeld heeft, evenwel m'et dit resul
taat, dat hij (de opdracht weer tier
beschikking van Ebert stelde. Hedenl
haar zoon ziek was. Toen zij het ver
nam richtte zij zich in haar bed op en
zeide: „Anna, geef mij mijn kleêren; ik
wil hem gaan zien."
Anna weifelde: „Gij zijt te zwak, lieve
moeder; gij zult niet kunnen staan; wacht
een paar dagen. Izaak wordt weer beter,
en dan kunt gij beiden aan land gaan."
„Geef mij mijn kleêren,' 'herhaalde mis
tress Carver, alsof zij de tegenwerping
van Anna niet had. gehoord. Anna gehoor
zaamde. Langzaam en met moeite kleedde
de moeder zich aan; vervolgens sleepte
zij zich naar de hut van haren zoon.
Izaak scheen te sluimeren. Zij ging aan
het voeteneinde van zijn bed zitten. Zij
zag zijne vermoeide trekken, zijne van
koorts brandende wangen. De verwach
ting van een diepe smart klom in hare
ziel op. Zij doorzag wat nog niemand
had voorzien; zelfs riiet de heer Bradford,
die toch ©enige geneeskundige kennis be
zat. Izaak was doodelijk ziek.
Van dien dag af had Anna geen andere
zorg dan, in weerwil van alle moeielijk-
heden, voor Izaak gereed te maken wat
hem dienstig kon zijn. Hare moeder ver
liet hem niet meer. De krachten, die hare
moedersmart haar ontnomen hadden toen
Christoffel haar vaarwel had gezegd, her
stelden zich bij het ziekbed van Izaak.
zouicLen besprekingen tusschen de
rechtsche partijen plaats vindein ever
de vorming van een ministerie.
(Zooals men weet 'hebben de ona-f-
hankelijken bedankt voor de annbiet-
idiftg om niiee te falelpten regeeren. Zij,
blijven dus hun kracht zoeken in het
afbreken.
Eln dat terwijl werken, opbouwen
hlet parool moest zijn.
-In Saksen toornen de mijnarbeiders
dit te beseften.
Het Saksische ministerie ,va.n arbeid
heeft te Zwickau met de b-edrijfsradeft
van het Zwickausehe eft van het Luga-
Oelsinitzer-kolengehiied en miet verte
genwoordigers' van de mijnwerkers on
derhandeld over de invoering van het
achtste arbeidsuur. De bedrijfsra'dem!
namen toen met gro-ote meerderheid:
een motie aan, waarin erkend wordt,
dat de kolenno'od zoo spoedi-g mogie^
lijk verholpen moet w-orid'en en iaialb
daarvoor (geen ander middel bestaat
dan voo-rloopig het achtste arbeidsuur
weer in te voeren. De bedrijfsraden
hebben beloofd hun invloed in deze
richting op id© arbeiders te zullen doen
gelden.
(Rijkspïesident Ebert heeft de op
heffing van den staat van beleg in
het Roergebied en in Silezië gelast..
Uit Silezië worden berichten ontvan
gen, volgens welke aanslagen van Pool
sche zijde op de Duitsche veiligheids
politie hebben plapts gehad. Te Glei,-
witz verbolden de gezaghebbende or
ganen der bezettingstroepen aan öd
Duitsche veiligheidspolitie de uitoefe
ning van haar taak en droegen die
aan de Fransche troepen over.
De Engelscbe regeering onderhan
delt nog druk met Krassan. Ze heeft
"na de a ook de b gezegd, zoodat men
er in Frankrijk niet meer gerust op is.
Dé Matin-correspiondent te Londen
vat den stand der besprekingen gaet
Krassin in id© volgende 2 punten sa
men ten eerste Engeland gaat onvoor
waardelijk een hervatting van de be
trekkingen met Rusland tegemoet, wel
ke weliswaar voorloopig slechts eco
nomisch z.al zijn, maar spoedig een
politiek karakter zullen krijgen en zoo
zullen kunnen leiden tot de erkenning'
van de 'sovjetregeering, ten tweede is
het met het oog op_ deze door de En-
gelsche politiek ingeslagen richting'
hoog tijd voor de geallieerde regeenin-
gen om haai' politiek ten opzichte van
Rusland vast te stellen, voor zij voor
een fait accompli staan, wat het suc
ces van (de besprekingen in de waag
schaal zou stellen, welke op zich zelf
nuttig waiein.
Verkiezingsvaria uit Berlijn.
Gemoedelijk is 't volgende uiit het
Hbl.Zaterdagavond, kort na het slui
tingsuur, stond een braaf middenstan
der koor zijln winkeldeur ein spijkerde
een bordje aan dein muur, waarop, bij
Hen volke kond deed, dat hij nieuwe
alulminumpannen in groote keuze eni
tegen verlaagde prijzen had ontvangen.
Hij kwam echter een paar spijkers te
kort en ging even naar binnen om
deze te halen. Toen hij echter terug
kwam, vond bij zijn bord beplakt met
de verzekering, dat, alleen de Duitsche
Volkspartij he't .publiek tegen woeker
en afzetterij beschermt
De goede m'aft twijfelde hieraan g©e'n
oogenblik, maar 'daar hij zijft bordje
Zij wist niets; zij' bekommerde zich nocli
over de ontscheping', noch' over de schik
kingen aan de kust. Voor haar was de
geheele wereld de hut waarin haar zooni
krank lag. -
Onderwijl mistress 'Carver haar zoon
oppaste, waren de pelgrims werkzaam
met repaxeeren van; de sloep; ten einde
daarmede de kust te bereiken; doch de
timmerman vorderde slechts langzaam);;
de meeste zijner arbeiders hadden meer
goeden wil dan ervaring. Zijl, die niet
werkten werden ongeduldig. Den löden
vroeg en kreeg kapitein S-tandish machti
ging om aan land te gaan.
„Dat is geen moed, maar vermetel
heid", zeide Brewster hoofdschuddend.
D:oeh de kapitein trok zichi dit niet aan.
„Als men nooit vermetel was, zou men
niet veel ten uitvoer brengen", was zijn
antwoord. Men gaf hem de heeren Brad
ford en Hopkin's mede, om hem een wei
nig in toom te houden. Hierbij voegden
zich nog een twaalftal mannen, allen wel
gewapend en voorzien van stalen har
nassen.
„Wij zullen wel een' plek vinden om
aan land te gaan, eer dat men met het
kloppen op 'die oude karkas gedaan heeft",
zeiden zij, terwijl ze de arbeiders, ilie
cm de sloep verzameld waren, een min-
rtiet hiaid' a-angespijkeiri om' het, met
aanbevelingen van de Duitecbe Volks
partij te laten beplakken, ging hij'weeft
naar binnen, (ditmaal om een borstel
en water te halen om' het plakkaat
te verwijderen.
(Weer buiten gekomen zag blij! tot
zijn verbazing, dat de Duitsche Volks
partij schfuir ging onder ee'n ziwaftt-
rooil goud aanplakbiljet van de Duit
sche Democratische Partij,*diie ziclhj
kloekmoedig als de verdedigster tegen
de gevaren van rechts en van links
opwierp.
l„Nu mag je wel een 'mes halen om
.het er af te schrappen", zei een der
oimlstanders lachend.
(Nadenkend krabde de winkelier zich
achter het por, bleef ©en oogenblik
besluiteloos staan en antwoordde ten
slotte vastberaden!
1,,'kZou je wel hartelijk bedanken
Ais ik nu een mes' ga halen, zit straks
de communistische Partij erop
(Aardig is ook dit.
(Op een groote winkelruit, ergens- in
het centrum wan de ptaid, z,atein ze
broederlijk uaajst elkaar geplakt, de!
groote en kleine aanplakbiljetten van
alle politieke partijen. Heelem'aal links
in den hoek een fèl-rood plakkaat van
de Communisten„In het parlement
tegen het p'aiTemtent. Kiest d'e K. P.
D." Direct daarnaast, eveneens fèl-
rood, een ernstig naamwoord van da
Onafhankelijifcen„Denkt aan Lieb-
klnecht! Kiest de U. S. P. DJ"
Iets verder naar rechts, 'n tikje zach
ter tooldi, w-a|t minder revolutionair;,,
een biljet vande Meerde'rheidssocia-
listen, m'et ©en dreigend„Nieder mit
der Reaktioa!" Precies in het mid
den, zooals het bezadigde middenpar
tijen betaamt, de Democratische Partij
en het Centrum, die den eoedgtel-oo-vx-
g-en kiezer onderscheidenlijk „Orde en
WJelvaart"1 en „(Socialen vrede" be
loofden. N-o-g verder rechts, de Duit
sche Volkspartij, die zichzelf als dei
„Partij van den economischen en so
cialen wederopbouw" bestempelde, en
in het uiterste rechtsche hoekje riep'
irlta TVnif Q'fTijn ah-nn alc* Pcivfn"," rlotn ar.
geloozen voorbijganger toe: „Wilt gjjj
het Duitschland van Bismarck, kiest
'dan Buitsch-naiïonaal
'Zoo 'zaten ze a.lle precies op hun
.plaats, van uiterst rechts tot uiterst
links, net als in iden Rijksdag. Een
sprekend bewijls-, dat er nog zin voor
i orde in het Duitsche volk en in den
Buitschen „plakker" woont..,.
Maar heel in het midden had men
een stuk van de ruit vrijgelaten. Slechts1
een klein biljetje was er opge-plakt.
Ik trad naderbij om te ziein wat er
op st-onid en la;s: „Het a,a;nplakke'n op
deze ruit i,s streng verboden."
{Scherp maar juist.
De sociaal-democraten, verspreidden
Zaterdag strooibiljetten, waarop' met
groote letters bovenaan stond,„Ho©
de Zoö (de Berlijiftsch© diergaarde)
kiest.''
(,Het nijlpaardDuitecb-nationaal,
Omdat het ©en dikke huid (hleeft.
l„De beer: Duitsche Volkspartij, want
hij; "is gewend, bij! den neus te worden
rondgeleid.
i,,De kameel: Duits,ch-nationaal, om
dat hij een kameel is.
(jDe ©ziel: Duitsche Volkspjartij, om-
da't-ie ©en ©zei is.
„Het canjeleoinkan niet kiezen. Het
is, .gestorven uit ergernis, omdat Strei-
semann en zijn' vriend'ên nog; sneller
achtenden blik toewierpen. De vrouwen1
waren op het dek bijeen, om ze te zien
vertrekken. Mistress Carver was bij haar
zoon gebleven en mistress Hopkins, die
nog zwak was, verzorgde de vrouw van!
den beer Atlerton', die pas een kind teft
wereld gebracht 'had, dat bijna op het
zelfde oogenblik gestorven was; de arme
moeder was ,diep bedroefd. Die eerste zoirg
van hen, die aan land waren gegaan,
was het kleine lichaam, dat zij mede
genomen hadden, te begraven. Een oogen
blik van stilte rondom het eerste giraf,
dat het nieuwe vaderland teekende. Daar
na zetten de Puriteinen, getrouw aan
hun gewoonte om: wat aan de aarde
behoorde, zonder eeniige plechtigheid, zon
der gebed, behalve dat hiuns harten, aan
de aarde terug te geven, hun weg voort.
Zijl gingen achter elkander, met hét vuur
roer over den schouder, de zee langs.
Zoo hadden zij -omtrent een half uur ge-
löiopen, toen zij in de verte vijf' of zes
menscheiijke gedaanten ontdekten. Eerst
dachten zij', dat de matrozen, die tege
lijkertijd met hen aan land waren gegaan,
hen vooruit waren gekomen; maar nader
bij1 ontdekten zij, naar de beschrijving, die
men hun had g;egeven, dat het Indianen)
waren, de wettige eigenaren van den
bodem waarop zij' zich kwamen vestigen,
van kleiur koniden verwisselen.
IjD© kreeften: knobelen tusschen
Duits-c,h-nationaal en Volkspartij, wie
van beiden het hardst achteruit gaat.
„De weekdierenDuitsoh-nationaal,
omdat zij geen ruggegraat en geeni
hersens hebben."
Een conservatief blad neemt dit
lijstje over en voegt er alleen aan toe
b,WJ; missen onder d-e kiezers uit
den Zoö twee jdieren: het zwijn en
het stinkdier..."
Flauw.
(Voor een -der stemlokalen in helt
We'ste'n van id-e stad, vertelt een Ber-
lijaschi mididagblad, stond een miain
van d'e D'uitsich-nationale Partij, diiei
propagandabiljetten aan de kiezers uit
deelde ein tusschen deze bedrijven door;
opj een frommel sloeg. Zoo trokken de
kiezers onder tromgeroffel het stem
lokaal binnen.
Maar des namiddags verstomden zijn
vroolijke roffels. Het trommelvel was|
gebarsten. Zelfs de... ezelshuid wilde
zich niet meer voor d'eze agitatie laten
misbruiken
(Zoo kennen wijl er pok!
(Martha, het dienstmeisje in mijn pen
sion, wist niet wie ,ze kiezen moest
en vroeg 'het .mevrouw. Mevrouw, die
-het „Berliner Tag'eblatt" leest zlei: 'de
mocratisch
Goeid, zei Martha.
Toen ging ze naar een 'der heeren,
die hier wonen, en vroeg hem, wat
hij haar aanriejd. Mijnheer, die ou'd-
officier is, zei: Duitsch-nationaalf
Goed, zei Martha.
Toen 'ging ze naar een 'der andere
heeren en vroeg ook "dien om! adv-ies.
En deze mijnheer, 'die Katholiek is,
zei: Centrum'! 1
Goed, zei Martha.
Ten slotte vroeg ze het aan haar,
vrijer, die tramconducteur is. „Sociaal
democratisch natuurlijk riep deze1 uit.
"Góed, zei Martha.
fs Avonds kwam ze bij mij' en ver
telde me lachend: „Ik heb ze alle
maal beetgenomenWeet u wat ik
gekozen heb?"
(,:Nou? vroeg ik vol verwachting.,
^(Comimunistisch!" z-ei. zie, „want
ik moet mikte van a,l die- ro-oien h'eh-
ben."
Korte Berichten.
iDe prijzen de'r leiv-ensmiddeleni
dalen in Frankrijk nog voortdurend)
en de aanvoer neemt sterk toe. In
de Parijsche mlalrkthallen kosten rund-'
vleésch 89.50 franc per kilo; kalfs-
vle-esch 7.50 fr., schapenvleesch 6.90,
—7.40 frs-., varkensvleesch 810.50
frs., vette ki-pp'en W13 frs1., aard
appelen 0.450.65 frs., jonge worte
len 1.20—1.80 frs., erwten 1.30—1.70
frs., camentbertkaas 1.401.90.frs. p'.
stuk; Zwits-erscih© kaas 68 frs. per
kilo.
Chili "heeft behalve de beide En-
gel's-che dreadnoughts ook nog 50 on-
derzeeboiot'e'n gekocht, waarvan een
'deel ,aan -de Emgelsche Marine zal wor
den ontnom'en en terstond zal geleverd'
wonden.
i-De Matin spreekt tegen, dat De-
schamel 'naar den Elzas zal gaan.
Men is er thans voor he't eerst
in geslaagd weer .steenkool te voor
schijn te halen uit eern der mijhsch ach
ten te Lens. i
iWerldoozen h'e-bben driemaal het
stadhuis te Keulen bestormjd. Het g'e-
de roode mannen, met wie de planters
van Virginië zoo menigwerf te strijden
hadden gehad. De wilden hadden hen
in het oog, gekregen. Een o.ogenbhk ston
den zij aarzelend stil; vervolgens riepen
zij1 een hond die hén v-olgde, en gingen'
toen het woud in.
„Wij! moeten hen volgen", zeide de ka
pitein beslist; „zij kunnen talrijk zijn en
in hinderlaag, h'et is beter, dat wijl hen
aanvallen, dan dat zijl ons onvoorziens
overvallen".
De pelgrims gingen het wo-ud in. Zware
bo-omen kruisten zich boven hun hoof
den; dikke slingerplanten bonden de tron
ken samen; baschagjes en planten met
scherpe doornen bemoeilijkten den gang.
Dé Indianen schenen te vluchtten. Weldra
zag men hen niet meer; bij' wijlen vond
men een spoor van hun doortocht terug;
eenige overblijfselen van een voetpad
schenen zelfs aan te duiden, dat zij ge
woon waren het boschl te bezoeken. De
En-gelschen liepen evenwel altijd door,
zonder eenig teeken te vinden, dat er
menschen woonden, zonder eenig water
te vinden. Zij. waren uitgeput. Die nacht
viel in en zijl mloesten midden in het
bosch verwijlen.
(Wordt vervolgd.)
