Donderdag 3 Juni 1920
No 205
34e Jaargang
FEUILLETON.
DE pELGRIMVADERS
Statsn-Generaal
Buite^iand.
Uitgave van
Bi Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
DAÏTGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
EIRMA F. P. DHUIJ - L- BURG.
Drukkers:
DostiëBbaan Le Cointre, Goes.
Op, naar Goes!
JHet zlal wel niet nondig zijln, nog
eens alle antirevolutionairen m onze
Kovincie aan den dag van morgen 4
ni te herinneren.
'Wij verwachten dat de zaal in de
Prins van Oranje te klein zal blijken,
om allen te bevatten (die professor
Diepenhorst komen boören; en dat
Ook vele onzer lamJdbouwieirls hun vrouw
ga idodhter(s) zullen meebrengen.
(Ook de morgenvergadering van het
Provinciaal Comité is toegankelijk,
jdoc'h alleen voor leden van aangeslo
pen kiesvereienigiingen, .terwijl in de
milddagvergaidering, waar 1de professor
hoopt op te treden, .alle mannen en
vrouwen van „Antirevolutionair begin
sel" zullen welkom zijn.
Het mooie er af?
Minister Heemskerk, dé oude, heeft
indertijd gezegd dat „het mooie er
laf zou zijn", wanneer de schoolstrijd
kon worden opgelost in den zin van
financieel© gelijkstelling van staats- en
vrij onderwijs. Alle antirevolutionairen
hebben dit toen dezen bekwamen, vèr-
zienden staatsman kwalijk genomen.
Er lag, meenden zij!, jn zijn zeggen,
iets van kleinacMingi of spot.
Doch inderdaad, de minister heeft
gelijk gehad. Schoon lichamelijk bijt
ziehd, as hij, gelijk trouwens op' m.eer
punten, op dat vain de gevolgen der
gelijkstelling, in geestelijk opzicht vèr-
(dat wil zieggen yooruitjziend geble
ken. Het mooie is er af, al zijn wijl
dankbaar voor de verademing, (Lei fi-
nancieele opluchting, die de gelijkstel
ling .aan menig noodlijdend schoolbe
stuur schonk; en 'niet minder dank
baar voor'de beëindiging van den pp-
ïitieken schoolstrijd.
Hjierv-an toch zal 'tgevolg zijn dat
ide schoolbesturen zich nu meier op'
interne verbeteringen der school kun-
Hen gaan toeleggen, Ide band tusschen.
0e ouders en de school kan worden
versterkt, en de gaven voor Kerk ejn
Zending en Philantropie ruimer kun
nen gaan vloeien.
Zoo bezien is hét mooie er niet af;
en zoo gedaan zal het mooie er wel
nooit .afgaan.
Niet gansch voldaan.
(Nu ide schoolwet er zoo goed als
door is, meenen wij' te mogen zeggen
dat wij' hoqgjst dankbaar zijn voor de
geschonken bevrediging, doch niet
gansch voldaan.
Wij betreuren hef, Idat jde minister,
zeker gedreven door den wéinsch olm
alle partijen voor zijln ontwerp' te win
nen, wel vete amendementen heeft aan
vaard van de mannen >der openbare
School, doch geen enkele van beteeke-
nis van de antarevolutioaaire voorstel
lers.
ft Is waai*, op! menig ,punt waar de
iTer Laans en Ossendorpis te ver gin
gen, zette de minister zich schrap en
hield hij voet bijl stukmaar hier staat
dan ook 'tegenover dat hij' geen duim
breed toegaf, wanneer de heer Rut
gers, en de heer Van der Molen, welke
laatste toch zekér niet verdacht kan
worden van eenzijdig zoeken naar
voordeeltjes voor de vrije school, jden
band tusschen deze ein de overheicj
wat minder .knellend zochten te maken.
!Nu gaan .wij niet zoo ver als „De
5) -o_
De tijd om te vertrekken naderde. De
heer Caxvér had eindelijk zijln besluit ge
nomen. Zijn vrouw had op een avond,
dat zif alleen waren), gezegd: „Anna snakt
naar de boischlucihlthet klimaat van Lei
den deugf «iet vooir haar gezondheid, ook
niet voor haar ziel''.
tie hee'r Carver had de oogen op zijlnj
viouw geslagen. „Ook niet voor haar
ziel? zegt gij''. „Onze Anna heeft haar
hoep gevestigd op de Rots der eeuwen".
„Ik weet het; had mistrissCarver,met
zachtheid geantwoord: „maar wind en
stormkunnen geweldig zijn'*.
De Puritein had een öogenblik nage
dacht, den blik gevestigd op de turf,
die aan den haa'rd langzaam' uitging.
„Wij1 zullen met de „May Floweï" gaan,
Mary", zucht hij; „ik hoop, dat de Heer
u kracht zal geven".
„Hij zal ze mij geven", zeide mistriss
Calver met een roerenden blik; „dank,
lieve i"
tie moeder dacht niet aan haar zwakte,
noch aan de moeilijkheden van de reis,
noch aan de bezwaren bij de aankomst;
Nieuwe Haagsche Crt", om nu reeds
te pirofeteeren dat terugtreden jn ons
isolement in dé naaste toekomst gebo
den zal kunnen zijn, teneinde de vrije
school te behouden-. Maar op' één punt
kunnen wij' de vrees niet van ons
zetten dat het Christelijk onderwijs
door de .„Bevrediging" zal geschaald:
wonden. De heer Rutgers .wilde van
de twee en twintig; uur voor 't onder
wijs in de vakken v,an 'tL. O. be
stemd, weer, gielijk vroeger, twintig
maken om goede ruimte te houden
voor het Bijbelsch onderwijs. Dit amen
dement werd door den minister be
streden en door de heele Kamer, ple
antirevolutionairen uitgezonderd, 'afge
stemd. Zoodat gevreesd moet worden
dat 't onderwijs, in de Bijbelsch© Ge
schiedenis onder 't groot© getal an
dere vakken die men zal móeten laten
voorgaan, lijden zal.
(Meer dan één Christelijke school,
waar men de jongelui klaar maakte
voor Middelbaar Onderwijs, mag op
dit piunt van ervaring spreken. Een
onzer grootste Chr. paedagogen, reeds
jaren pverleden, heeft, wat zijn eigen
school aangaat, .over dit leelijk incon
venient, meermalen openbaai' geklaagd.
[Ook de concessie, door de Wet in
artikel 104 aan niet-geloovige ouders
in een gemeente verleend, om hunne
kinderen te kunnen onttrekken aan het
Bijbelsch onderwijs, wanneer zij hier
van niet gediend zijn, is een juk dat
de Christelijke onderwijzer aan zoo
danige school met ergernis dragen zal.
Wij willen er niet over uitweiden, doch
mogen niet nalaten op| te merken dat
wij de verwerping! van het amende-
mlentv. id. Molen tot schrapping van
deze vrijstelling van bezwaarden be
treuren. .Niet omldat wij voor geeste
lijken dwang zijln, miaar op opvoed
kundig© gronden.
[Wat ide overig© grieven van de N.
Haagsche aangaat: Geen volle
vrijheid van het leerplangeen vrij
heid van benoeming-geen vrijheid om
zelf schoolgeld bei beffen; die deélen
wij niet.
(De (Chr. school behloudt immers haar
recht :van vaststelling! van haar leer
plan en van zelfstandige benoeming,;
slechts inzage en overleg zijn 'gevor
derd; ten slotte evenwel blijft zij al
leen de baas. Terwijl 't overigens fhet-
zélfde is boe 't. schoolgeld op; zijh plaats
komt.
Jlhtusschenal van 1889 af hebben
wij verklaard' dat de vrijle school, waar
zij in aanraking; komt met de Overbeiid,
iets van hare vrijheid' 'inboet, maar
dat ook zelfe reeds voor dien tijd zij
de absolute vrijheid niet had, doch
dat zulks haar trouwens ook niet hin
derde.
Dit geldt ook nu nog, behoudens
óp beide punten, zoo even genoemd.
De praktijk' is echter vindingrijk.
Allicht valt 'tnog mee. Routine. ta,k-
tiek, bovenal een consekwent Chris
tendom. kunnen hier nog veiel doen.
Tweede Kamer.
Een kwajongensbende en nog
véél erger. De revolutie begint
al in het parlement.
't Is geen baantje minister, Kamerlid
————a
zij zag alleen de overwinning die haar
dochter verzekerd was; het bekommer
de haar weinig, dat de overwinning hiaar
het overige van haar leven 'koisteil zou.
Het behaagde den Heer Zijn dienst
maagd de laatste bittere druppelen van
den lijdensbeker niet te sparen. Tot hier
toe had Kenelm Winslow altijd verzocht,
gesmeekt, zelt had hij "de diepte van de
kloof erkend, die hem) van Anna scheidde,
tiaar 'hij opgevoed was in de strenge Pu-
ri'teinsche beginselen, wist hiiji welke waar
de zij hechtte aan het behoud de'i' ziel,
aan de gehoorzaamheid, aan den wil van
God, en tot nog toe had hiij vooral ge
tracht Anna te bewegen om hem ge
trouw te blijven, in afwachting van den
dag, dat 'hij gelooven zou zooals zij, dat
hij met 'haar zou bidden, dat zijn hart
zich tol dien God zou neigen, welken zij
diende. Doch toen hij zag, dat zij Jiemj
ontsnappen zou, werd hij m'eer eischend:
hijl wilde niet langer wachten; hij vor
derde rondweg van, Anna, op grond van
hun wederzijdsche genegenheid, van die
genegenheid, die zij', voor hem nooit had
vexheeid, alle wetten van haar God te
overtreden, van al haar vroegere begrip
pen af te zien en een verbintenis aan
te gaan met een ongeloovige„want ik
ben een ongeloovige" zeide hij met bit
terheid; „Èduard laat niet na het mij
te veiwijten".
of Voorzitten te zijn. De obstructie'-politiek'
van de sociaal-democraten en de com
munisten zal er wel voor zorgen, dat alle
aantrekkelijkheid van 'biet ambt vervalt,
gesteld dal :het ooit begeerlijk is geweest.
Gisteren was 't weer'een bende, zooals
men in een vergadering van verstandige
en ontwikkelde menschen niet zou ver
wachten. i
Elke gedachte aan goede trouw hébben
de obstructie-voerders gebannen en zij
slaan een toon aan, zelfs een baliekluiver
onwaardig,
Duys werd toestemming; verleend tot
het houden van een interpellatie over de
loontabellen der Invaliditeitswet.
De voorzitter ;stelde voor deze te hou
den Vóór de behandeling, der wijziging
van de gemeentewet, doch dit was niet
naar den 2(in v,an het gauw geraakte Kar
mei lid.
Tóen min. Aalberse er tusschen gooide,
dat het w. o. tot uitvoering der Arbeids
wet bijna gereed is, riep hij uit:
„Wat beteekent bijna klaar bij' deze re
geering? Deze minister was alleen voort
varend in de bekende Novemberdagen,
maar thans vaart hij' in1 het schuitje der
reactie. Telkens hoort men, dat het Kon.
besluit voor uitvoering der Arbeidswet
bijna klaar is, maar' intusschen worden
de arbeiders telkens opnieuw teleurge
steld. Men maakt alleen 'haast om de ar
beiders te knevelen en oan hun vereeni-
gingslreciit te beknotten, maar voor de
arbeidsbelangen heeft men geen oog, daar
voor is geen haast. De 'heeren der rech
terzijde maken alleen de celdeuren open
voor de arbeiders. Diie heeren noemen
zich volgelingen van Christus, maar ze
zijn eer volgelingen van Hagenbeek. Chris
tus was arm en ging om met armen,
maar deze volgelingen van Christus stoo-
ten de axm'en af en zoeken omgang met
de machtigen, om de brandkasten te be
schermen".
'Het lust ons niet nog meer van die
hatelijkheden aan te stippen. Vermelden
wijl slechts dat Duys trouw bijgestaan
werd door Schaper, Troelstra, v. d. Tem
pel, Kolthek en van Ravesteijh.
Een staaltje van de wij'ze waarop de
nationale tijd vermorst werd:
Bongaeits (R'.-K.) stelt voor de discus
sie te sluiten.
(De sociaal-democraten verlaten1 hierna
de zaal met de communisten).
't Voorstel Bongaerts wordt hierna aan
genomen met 58 stemmen voor en geen
enkele tegen.
Onder groot rumoer komt hierna
in stemming het vooistfel-Duys om zijn
voorstel in stemming te brengen voor het
voorstel van den voorzitter.
Dit wordt verworpen met 57 tegen 19
stemmen. Het voorstel.van den" voorzitter
om de inteïpellatie-Duys achter op de
agenda te plaatsen, wordt aangenomen
met 58' tegen 17 stemmen.
Kolthek (s. pj.) vraagt hlet woord om een
voorstel in te dienen om zijh motie in
zake de artillerie-inrichtingen aan de orde
te stellen.
tie voorzitter stelt voor hiervoor 5 mi
nuten te verleenen.
Duys (s: d. a,. p.) Vraagt .hierover het
wóórd en betoogt dat deze belangrijke
zaak niet in 5 minuten kan worden af
gedaan.
Hierbij moeten een 19-tal conclusies
besproken worden en verder zaken als
moe'rsleulels, proeflokalen, waterlelies,
enz., zaken die allemlaal uitvoerig bespro
ken worden.
„Gij hebt het zelf openlijk uitgespro
ken", zeide Anna met zachtheid.
Zij wankelde niet; zij trad niet terug;
zij wist, dat zij den, zegen van haar God
over haar huwelijk niet kon inroepen,
wanneer zij moedwillig en met open oogen
in een verbond trad, hetwelk in strijd
was met 'Zijn wil; en gehoorzamen
stond bij haar boven alle stormen en
inwendige worstelingen. Maar zijl werd
bleek en van dag tot dag we'rd zij ma
gerder. 'Zij kende de wet van God; zij:
had Zijh juk aangenomen en Zijn rechten
op haar erkend; maar zij was nog niet
gevorderd tot de blijde vrijheid der kin
deren Gods. Zij diende, zij gehoorzaamde,
maar haar liefde was nog zwakzij had
nog geen volkomen inzicht in' de liefde
Gods; de weg was moeilijk; de beproe
ving schee.n somwijlen haar krachten te
boven te gaan; doch de Meestér, Dien
zij in de duisternis trouwelijk volgde,
ondersteunde haar eiken dag den geheelen
weg langs, en des avonds was zij ver
wonderd, dat zij tegenover de smieekin-
gen en de verwijten van Kenelm stand
vastig was gebleven. Het oogenblik van
vertrek naderde.
Het was de 6e September 1620. Bijha
de geheele Engelsche kolonie was van
Leiden naar tielfs'haven vertrokken, zoio-
wel zij die nu zouden gaan, als die tot
Verder bespreekt hij 'Het a.s. vertrek
van Monseigneur Notens naar Gienua, wijl
dan in, de katholieke fractie het hek weer
van den dam is en in die fractie de heer
Bomans weer een paleisrevolutie maak-t.
Zoo wil hij niet langer hier vergaderen.
Daarna bespreekt hij: de personen, die
hét rapport hebben samengesteld, de plosi-
tie van Minister de Vries, de capaciteiten
van den heer Duymaer van Twist, de
afkomst van den heer de Savomin Lob
man enz.
Als spr. ruim li/2 uur op die wij'ze is
doorgegaan, betoogt hij Igjeen obstructie
te yoeren, dit zou nog heel wat anders
zijn. Hij heeft niets voor zich', hij' impro
viseert ,en spreekt over allerlei dingen,
die uit de lucht, vallen.
Spr. doet hierna het voorstel om' zijh
rede morgen te mogen vervolgen.
De voorzitter: Ik denk er niet over.
Ik stel de Kamer voor dit voorstel niet
aan te nemen.
(Het voorlstel-Duys wordt 'hierna ver
worpen met 58 tegen 16 stemmen.
Nog een staaltje van brutale obstructie.
't Was bij een stemming.
De heer Troelstra, die in de Kamer wel
aanwezig was, weigerde na tweemaal door
den voorzitter gesommeerd te zijn om
te stemmen, aan de stemming dieiel te
nemen, verklarende dat hij afwezig was.
Is 't niet dun?
Meester Troelstra, hein partijleider!
Dat er van de interpellatie-Schaper over
den 8-urendag niet heel veel komen zou,
was wel te voorzien. De revolutionairen
staan wel uren lang te betoogen dat zij
zoo te doen hebben met de: belangen der
arbeiders en dat deze belangen door de
rechterzijde zoo schandelijk worden ver
waarloosd, maar intusschen vindt Schaper
deze. belangen veel minder gewichtig dan
bet welslagen van hun obstructie, (tie ze
nu hebben aangevangen. Dat er ook maar
één woord in bet waarachtig belang der
arbeiders zou gezegd zijn, gelooft nfe:-
mand meer.
Mien wil maar tijd winnen om bet volk
tegen het w. o. ter bestrijding der revo
lutionaire woelingen op te zetten. Troelstra
schijnt te meenen, dat de meerderheid 'van
ons volk op de daad der bevrijding door
zijne hand wacht en zijn partijgenooten
vexhoovaardigen zich nu op de daad van
November 1918, waarvan ze zich toenter
tijd gehaast hebben te verklaren, dat het
een „Vergissing" was.
De obstructionisten zijn er intusschen
in geslaagd het half zes te laten worden
zonder dat de Kamer ook maar iets ver
der is gekomen met hare werkzaam
heden. We zjjn nu zoover dat we wieten
dat de Kammer heden zal beginnen aan
de interpellatie, tenminste als de heeren
er niet opnieuw wat op vinden om ook
den aanvang ervan te verdagen.
Van Ravesteijn trachtte nog de rech
terzijde over te halen tot een accoord.
Dat zou dan zijnbet stellen van de
motie-Kolthek vóór het anti-r,evolutie-ont
werp. Die motie loopt over het inrichten
van de Hembrug-bedrijven tot vredesbe-
drijf, d.w.z. men zou er volgens Duys,
telefoon- en telegraaftoestellen moeten
gaan maken. Vraag niet hoe lang de hee
ren daarover razen zoudenDuys deed
het al een uur Lang ,en op een wijze
die verre beneden de waardigheid van
het Parlement njet alleen, maar van iedere
vergadering zou zijn. Wel heeft rechts
fer voor gezorgd dat het spel niet te lang
duren kon, maar er is geen reglement
te maken dat tegen alle schelmerijen voor
op hét volgende vertrek wachtten!; zelfs
zij, 'die om geheel verschillend^ redenen'
weigerden zich bij de onderneming hunner
broederen pan te sluiten, Christoffel Car
ver en Kenelm .Winslow, wilden bij de
inscheping; tegenwoordig zijn. Mistress
CaXver hield, voor de laatste maal van
haar leven, de handen van haar oud
sten zoon, van hem, dien zij heimelijk
boven al haar andere kinderen had ge-
liefd, in haar handen gesloten. In liet
heiligdom barer ziel had deze Püritein-
sche moeder zich die voorkeur dikwijls
verweten-; nu vroeg zij zichzelve af, of
God haar er misschien voor wilde straf
fen, door dien veelgeliefden zoon van
haar te verwijderen. Moediglijfc sprak zijl
tot hem over de toekomst, die toekomst,
welke voor hen niet meer dezelfde zou
zijn. 3
„Gij zegt, mijn zoon, dat gij: n geroe
pen gevoelt tot de heilige bediening, en
ik geloof het; maar als gij de oplegging
fier handen zult ontvangen h'ehhen, w;at
zult gij dan doen? De kolonie 'hier zal
heei klein zijn geworden".
„Moeder, ik houd bet er stellig voor,
dat ove'r twee jaren hier geen enkele
EngelschiUan meer zal gevonden worden";
zeide Christoffel ;oip hoogernstigen toon;
„maar ik weet waar ik de boodschap des
Heeren brengen zal. Gij wilt, zegt gij,
een nieuw Engeland stichten? ik zal aan
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f 2*15
Losse nummers f0,06
Prijs der AdvertentESn]
I4 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent.
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent
Bewijsnummers 5 cent
ziet. De Msb. schrijft o. m.:
„Moed, beleid 'en trouw, trouw voor
al kunnen hier wonderen doen. Dit
weten zij alvast, dat ook de linkerzijde
der Kamer op deze manieren niet ge
steld is, en ze ook niet tot de hare
maakt. Eén ding moet in het Parlement
vaststaan, dat niet de minderheid aan de
meerderheid haar wil kan opleggen. En
dat is duidelijk gebleken. Men speculeert
er op dpt de rechterzijde ter wille van
de Onderwijswet bakzeil zal halen: tot
tweemaal toe bracht Duys de millioenen
van de bijzondere school in debat maar
hij moet daar toch maar niet te veel
op rekenen, en als hij hoopt dat de Chris
telijke arbeiders zich op den duur aan
de zijde van Troelstra zullen scharen, zal
hij zien hoe juist deze bedekte poging om
der bijzondere school hare rechten te' ont
houden, die arbeiders des tei meer be
wust zal doen zijn van de plaats waar zij
behooren".
Mr. D. Fock ,de liberale praeses, hiielid
zich weer kranig, 't Is een kerel van
staal, .die niet van plan is voor de toe-
leedigingen en de obstructie-neigingen der
kwajongens in het Parlement uit den weg
te gaan.
Minister. Renkin afgetreden.
Minister Renkiin, de Belgische mi
nister vain biinnenlanidsche zaken, die
Zionldag een radei hiielid. tegénrhet Ne-
idérlanidseh-Belgisch verdrag, is afglei-
tredén. Hij zal opge volgd wohden door
minister Jaspar. 'die tot nu toe hielt
departement van economische zaken
beheerde.
Wouters id' OpilM'er, afgevaardigde!
van Leuven, zal minister voor eco
nomisch© '.zaken worden.
All© Maiden, zijn bet er over ééns,
dat Renkin is heengegaan ota! zijn. ge
schil met de andere leden van de
regeering inzake de Nedierlanidsch-Bel-
giische kwestie.
In 'zijn ontslag-schrijven aan Dela
croix zou Renkin o.m. verklaard heb
ben, 'dat hij niet langer melde de ver
antwoordelijkheid wenschte te dragen
van de international© politiek der re
geering.
'Hij herinnert er aaln, dat hij in
Maart, toen de regeering het Neder-
landsich-Belgisch verdrag had opge
steld:, zijn collega's gewaarschuwd had,
dat hij het land zou wij'zen op; het
dreigende gevaar.
De kindersterfte.
lüit de verslagen van het te Genève
gehouden congres .voor kinderbescher
ming, 'die thans gepubliceerd zijn, blijkt
hoe droevig,de toestand der Duitsche
kinideréh is.' Als er nüéit zeer spoéidig
hulp komt, waardoor een betere voe
ding mogelijk wordt, zullen 21/2 mil-
lioen Duitsche kinderen ten onder
gang zijn gedoemd. De. gezondheids
toestand van 6 millioen kinderen is
zeer bedenkelijk. De gemiddelde sterfte
in de groote steden is .tot 40 pet.
gestegen.
De gekleurde Franschen.
De misdrijven der zwarte troepen
in het bezette gebied' houden steeds
aan. De regeeringspresident te Keulen
heeft den opperpresident van Rijnland
een rapport toegezonden, waaruit
het oude Engeland God verkondigen: het
is onze moeder, haar 'hlebben wjj het bloed
onzer aderen en den adem van onzen1
mond te danken".
Mistress Carver richtte zich in haar
volle lengte op. „En de vervolging;?"
sprak zij; „de gevangenissen, het 'scha
vot; al de ellenden die wijl met zooveel
moeite ontvlucht zijin.'?"
„Bat is het juist, wat mijl aantrekt"!
en de oogen van Christoffel schitter
den met een vreemden glans', „ik ben
als de zoon van Zebedeüs; ik wil ge
doopt worden met den "doop waarmede
mlijin Meestér gedoopt is om mijl te ver
lossen. Als Hij! mij' die genade wil ver
leenen", voegde de jongman er met ,ee*
zachtere stem bij» „De tijd is voorts koti,
en uw heengaan verbreekt al de banden,
die mij aan de aarde hechtten"'.
„Al dë banden?" vroeg de moeder met
een aarzelende stem.
„Alle!" herhaalde Christoffel.
Mistress Carver zweeg; zijl had een
ooigenblik gedacht dat blaar zoon' zich
Lucy Blewster ter vrouw zou kiezen;
zij wist niet, dat het meisje hem van
de hand Lad gewezen.
(Wordt vervolgd.)
V-
