No 163 Dinsdag* 13 April 1620 34e Jaargang
GI8ËLA
De Deputatenvergadering.
FEUILLETON.
Reclames,
Oorzaken en behandeling
Uitgave van
dé Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. D HU IJ L- BURG-
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes,
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f2,25
Losse nummers f0,05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.12, elke regel meier 28 cent.
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
Sla dit niet over.
De Raad van Arbeid te Goes schrijft
ons:
Verschillende personen, wier
kinderen thans in loondienst
zijn, maar die naar ^ijr hopen,
later zelfstandig* zullen wor
den, vragen ons:
lo. of de voor hun kinderen be
taalde premiën feit el ij k geen
weggegooid geld zijn, en
2o. ofnietmeerdan f3.ouder
domsrente per week kan wor
den .genoten.
Zoowel het een als het ander
is onjuist.
Ieder verzekeringsplichtige ,die zelfstan
dig wordt, heeft het recht om een eind
te maken aan de verplichte betaling der
premie. Dit geschiedt door aan den Raad
van Arbeid (in welks gebied men werkt
of woont) vervallenverklaring van de
verzekering te vragen. De waarde der
verzekering zelve echter vervalt niét.
Die volle waarde van de betaalde pre
miën, zonder aftrek van administratie
kosten wordt omgerekend in een zooge
naamde vrije verzekering volgens de In
validiteitswet. Bij deze verzekering is men
vrij om te betalen of niet te betalen,
men kan echter hoogstens f160 per jaar
betalen. Bij vervallenverklaring gooit men
echter wel iets weg; immers de Staat
geeft thans op de verzekering van ieder,
die ouder is dan 16 jaar, een bijslag
en deze bijslag, een schenking, wordt niet
berekend als vrije premie. Dit voordeel
mist men en dit is van te meer beteeke-
nis, naarmate men ouder is. Men wordt
dus niet verplicht om eigen geld weg te
gooien, integendeel, dat is zelfs onmoge
lijk, wel kan men afstand doen van een
Bijslag en een recht.
Wie niets weg wil gooien, make een
voudig gebruik van zijn recht om de
premiebetaling voort te zetten. Dan is
men evenwel ook verplicht, en .wel: zijn
eigen belang ,om, als men werkt premie
te betalen.
Wie nu trouw en regelmatig betaalt,
ontvangt leen invaliditeits- of ouderdoms
rente, die verband houdt met de waarde
der betaalde premiën, en deze rente zal
voor personen, die thans nog beneden
20 jaar zijn dus niet bedragen f3.
maar kan tot ongeveer f 6.per week
stijgen. Wanneer straks de loonklassen
worden uitgebreid ten voor sommige cate-
goriën van arbeiders de premie verhoogd
wordt, vloeien daaruit ook weder hoogere
renten voort.
Ten slotte willen wij er opmerk
zaam op maken, dat de verplichte ver
zekering, behalve op invaliditeits- en
ouderdomsrente, ook rechten geeft op
weduwen- en weezenrente, terwijl de vrije
verzekering recht geeft op ouderdomsrente
op 70-jarigen leeftijd en op invaliditeits-
rente, zoodra deze aanwezig is.
Personen, idle 34 jaar of ouder zijn, kun
nen die vervallenverklaring dei' verplichte
verzekering eerst vragen, nadat zij zqs
maanden niet meer in loondienst zijn.
%ls alle jaren stroomden ook heden
reeds lang voor de opening de'r verga
dering honderden naar het gebouw Tïvoli.
door M. v. W.
55) o—
Om de trotsch-omgekrulde lippen van
het meisje speelde nu een mengelmoes
van loerend gadeslaan en wilden triomf,
want het was een genot voor haar om
den lafhartige schrik aan te jagen.
„Waldtraut", zei deze, schuw rondkij
kend, en heel zacht sprekend: „ik bouw
op jou! Je sluwheid en brutaliteit kan
mij voor zijne wraak behoeden en hem
in mijn val lokken; gij moet vóór alles
zorgen, dat ik hem ergens op kan be
trappen, want al beeft hij je nu al den
hof afgejaagd en je bevolen, je niet meer
op Fürstenhort te laten zien, zult ge. toch,
naar ik vertrouw, middelen weten te vin
den om hem te beloeren en mij zijnie
wondep-lek te verraden- Ja, ik rust niet,
voordat ik mij op hem gewroken heb; hij
heeft mij haar afhandig gemaakt en nie
mand anders, en krijgen zal hij haar
nooit! Niet waar, kleine heks, wij zullen
niet al te zacht met hem omgaan; zijn
stijve nek zal ik weten te buigen, maar
vergeet het nooitvoorzichtigheid is nood
zakelijk. Langzaam en sluipend, maar
scherp en giftig, dat is zoo ongeveer de
vernietigingsmethode van alle adderge-
Tie 'half 12 was dé 'zalal vol; de aanwezi
gen kortten d'en tijd op met het zingen
van geestelijke en nationale fiedteren; tot
onder daverend applaus eerst minister de
Vries, daarna de heer Colijn en de overige
leden van het Centraal Comité binnen
kwamen.
Men vertelt dat hij heden morgen per
vliegmachine uit Engeland was overge
komen.
De heer Colijn opende de vergadering
met te laten zingen van Ps. 42:3- Daarna
las hij Ps. 46-
Na gebed sprak de voo'rzitteir de aange
kondigde/ rede uit (men zie de advertentie!
in dit no.).
De heer 'Colijn begon zijn rede' niet
te wijzen op> het treffende onderscheid
tusischea deze bijéénkomst en nagenoeg
alle voorafgaande Deputaten-vergaderin-
gen. Werd de eerste door slechts 28 per
sonen bijgewoond en den 3en April 1879
gehouden, in de sinds verloopen 41 jaren
kwamen de afgevaardigden onzer klesver-
eenigingen in telkëinis grooter getal nog
20 maal samen, waarvan 19 door Dr.
lïuyper werden geleid. Slechts éénmaal
was hij afwezig, n.l. in dei vergadering
van 13 April 1905, toen Prof. Dr. H.
Bavinck dei leiding had. Maar in al die
vergaderingen, 19 in getal, was Dr. Ruy-
per het, die het woord' sjpjrak, dat bezie
ling bracht in den strijd om het be
ginsel.
Wij 'zullen, voor Zoover menschelijki
oordeel gaat, den invloed vain dien mach
tigen geest om onze vergaderingen!
voortaan missen. In dat feit ligt op zich
zelf diepe ontroering ear zioo zal het wor
den gevoeld door u allen, door al onze
kieisvereenigingen, door 'heel het volk van]
Anitir-evolutionairen huize.
De teleurstelling, die wij gevoelen, niet
hef minst nu wij Dir. Kuyper als leider
onzeir Deputatenverg-aderingen vooirtala'n
■zullen missen, mag echter piet zóóver
gaan, dat wij er de dankbaarheid door
vergeten zouden. Wij' z'ij'n Dr. Kuyper
innig d'anbaar voor hetgeen hij1 ons volk
en voor zeker verreweg de móesten onzer
ook persoonlijk geweeist is. Maar wij dan
ken bovenal God met ootmoed voor het
geen Hij ons in dén persoon en het werk'
van Dr. Kuyper heeft willen schenken;
en dn ons hart rijst de bede, dat Hij! de
verdere levensdagen van den hoogbejaar
den Leider rijkelijk mag© 'zegenen en o n S
getrouw d'oe blijven aan dei beginselen
waarvan Dr. Kuyper een mensehenleef-
tijd lang de getrouwe en bezielde pleitbe
zorger is geweest. (Algemeen© instem
ming).
Na dan [het buitengewone' karakter dezer
samenkomst geteekemd te hebben, ver
volgde spr., dat tusschem deze en d.e
corige Deputatenvergadering de vredes
verdragen van Versailles en St. Germain
tot stand kwamen, die geen vrede brach
ten, en welks vrucht doet denken aan
het woord' .„van Rehabeam: mijn vadgr
heeft u met geieselen gekastijd, maar ik
zal n met schorpioenen kastijden!
Dan schetst spr. de aanleiding tot den
oorlog de zucht naar bevordering van da
nmteriëele belangen des volks; en het
Godsgericht, dat dei natiën teisterde; het
verlangen -naar vrede eni de ongegronde
verwachting, dat hij de drukkende zor
gen van dfen oorlog zou wegnemen, omdat
met veleriei factoren niet gerekend werd';
en Ihoe men in Juli 1914 meit vrijl groot©
broedsel; heb ik niet gelijk, mooi meisje?"
Lachend klopte hij het paard op den
nek en reed, nadat hij haar een geldstuk
toegeworpen had, het donkere boseh in-
Zij echtersloop 'been, bukte zich 'en liet
een kleinen krassend-en schreeuw hooren,
als een steenuil in den nacht.
Aian de sympathie; Wa'armede Gisela's
vrienidin', Jutta von Barnsteg, deelde in
het verdriet, dat eerstgenoemde had ge
troffen, hlad Giseia het te danken, dat
de' huize Barnistegi hu gastvrij' voor h'aar
'geopend werd en' met groote vreugde nam
iziji Ide uitnoodigittg er eenige weken te
komen logperen1, .aan. Het was haar aan
genaam op deize wijze aan de moeilijke
verhouding; die er ongetwijfeld door de
naderende bruiloft izlou ontstaan, te ont
snappen'. Ziji was blij; dat hare moeder het
plan goedkeurde, en ging alles voor de
reis gereed maken. Den verjaardag van
harten vader had iziji hog hieir willen blij
ven:, fflajar den volgenden dag stond haar
koffer gepakt. Hij, had p!u voor het laatst
met hanei móéder en ZiaéhiaU gesolupeerd en
toen hare moeder aan! den arm van ha
rem aanstaand© dei eetkamer verliet, dacht
zij: „als ik hier' weer zit, is hij mijn
vader".
[Misschien was het om 'deize gedachten'
te lontvlnchleln! da,t zij in de huiskamer
zich In het spoorboekje verdiepte en de
treinen opschreef.
I '„JMiag ik in 'niet helpen?" met deze wóór
den trad Zachan op haar toe en toen
zij afwijzend antwoordde:
zekerheid voorzeggen kon, dat er econo
misch en op .sociaal gebieij een periode
afgesloten was, die nimmer meer zou
terugk'eeren.
Had de Fransche revolutie den delden
stand naai' voren gebracht, eenzelfde ge
volg is voor dén vierden stand van dezen
oorlog te voorzien, gelijk1 in Januari 1917
reed's door hem: in „D;e Standaard" was
uiteengezet'. Alleen de werkelijkheid is nog
ernstiger geweest dan de verwachting was,
en in stede dat met de vredesluitingl
heitere dagen zouden aanbreken, is de
dageraad van dien beteren tijd nog steeds
toevende.
D,e "hoofdoorzaak daarvan ligt ee-ner-
zijds in een te- lang voortgezeftem oorlc%,
die ,tot volk'omien economische uitput
ting voerde; en aan deini anderen kant
in de volstrekte verwaaiioo-zing van da
economische grondbeginselen»
Voor ieder is door de politieke en maat
schappelijke beroering duidelijk' geworden;
dat heit einde van den oorlogj nog niet be1-
teekehda: terugkeer tot het normale leven.
Wat geschiedde en aan den dag trad was
te verwachten, maair dei spanning, waar
onder de oorlogvoerende! volken verkeer
den, moest eerst Veirdwijhen, vóór' het
ziekteproces 'zijn moer natuurlijkten loop]
kon nemen.
Spr. stond vervolgens stil bij de voor
naamste, problemen uit d'en oorlog voort
gekomen. Onder anderen de duurte, waar
tegen geen wettelijke middelen helpen;
dloich ex z.ijTn nog, anderen, n.l. beperking
van dtei consumptie, waken tegen toene
ming van papieren geld em stuiting van
den drang; naaf aankoop1 v,a,n onontbeer
lijke goederen. Voorts' de malaise In ain-
'dfere landen, waartegen aanbeveling ver
dient dat landen met productief' vermogen!
en vermogen tot uitvoer daartoe weer
in s'taat gesteld worden.
De voorafgaande oorlogsverschijnselen
noemde de heer Colijn van beteckienis
voor de to volgen belastingpolitiek. Indien
er een gemeenschappelijke cneidietverlee-
ning komt, behoort Nederland in elk ge
val zoo krachtig mogelijk mee te werken.
Ons .geld heeft ©en gröoter koopkracht,
dan bijna elk ander land, doch ook het
eigen belang dringt er toe om weer koop
krachtiger buren te krijgen. Is dit juist
gezien, 'dan moet Nedenand boven alles
zijn kapitaal liquide houden, ©n elke hef
fing van kapitaal getoetst worden aan
de vraag of zulks bet vermogen van Ne
derland om mede te w'erken aan het in
ternationaal herstel al dan niet ongunstig
zal beïnvloeden.
Heeft dit internationaal herstel de strek
king om de productie te bevorderen, daar
door de schaarschte te verminderen, en
dientengevolge de duurte bestrijden dan
kan de belasting-wetgeving op Idirecfe wijze
werkzaam zijn, door n.l- belangrijke hef
fing op de weelde en alle niet noodige
vertering.
Nog ©en ander vraagstuk is, volgens
Spr., opnieuw aan de orde gesteld, n.l.
dat van den duurzamen vrede, waarbij
Spr. de middelen tot verzekering van den
vrede groepeerde om de personen van
Wilson 'en Lenin. Eenheid in streven*
tegenstelling in de aan te wenden midde
len. De gedachte van Wilson: den Volke
renbond, noemt Spr. een koninklijk idee,
een idee, dat regeert; terwijl Lenin be
loofde de gouden toekomst tot stand te
zullen brengen door de wereld-revolutie
„Diank U, ik hen geheel thuis in Hen-
schol", antwoordde hij
„Uwe .zelfstandigheid: is bewonderens-
waiarldiig, maar ik moet bekehnon, dat ik
het volstrekt niet gepast vind, dat u al-
•leinj reist; vooral nu,,'nu ik hier als .gast
ben; h,ad ik eigenlijk het recht het kwa
lijk te nemen dat u Fürstenhort verlaat
en later, ik bedoel als u terugkomt, en
ik hij kuchte, en slikte eenige woorden
in ;,zal het mij wel worden toegestaan
'een woordje mee te praten, als gij van
plan zijt alleen uit te gaan".
Giseia gaf zich niet de moeite op zijne
opmerkingen in te gaan, len zeide, op
staande, tot haar moeder:
„Ik ga nog even het park door, ik
wilde voor 'Jutta wat rozen meebrengen!"
„Goed kind, maar komt ge gauw terug?
Ik hoop toch dat gij ons hedenavond,
je laatste avond, gezelschap houdt?" vroeg
de gravin.
Hare dochter had het verzoek maar al
te gaarne gewei gerd, want zij wist dat
Za-chan pas laat wég zou gaan, en het
was haar meer dan pijnlijk het in zijne
tegenwoordigheid uit te houden. Hoe heer
lijk vond zij bet daarom nu nog even te
kunnen ontsnappen- Toen zij de deur
achter zich had dichtgetrokken en Zachan
met erg veel lawaai een sigaret had op
gestoken, riep deze:
„Neen, beste Alice, gij zijt mij toch
dikwijls onbegrijpelijk en schijnt mij waar
lijk als met blindheid geslagen- Gelooft
gij waarlijk dat rozengeur ear maneschijn
en de daarop gevolgde dictatuur van het
proletariaat.
In den breede schetste Spr. het op
treden van Wilson, diens 14 punten, om
de vredesconferentie, die- niet was een
onderhandelen met den overwonnene daar
aan te toetsen, zijn een ernstige teleur
stelling geweest.
Het ideaal van den Volkenbond is niet
in wat tot stand kwam terug te vinden;
toch keurde Spr. de toetreding tot dezen
Bond, zij het ook zonder geestdrift toe,
en wees er op, dat h-et vraagstuk der
vermindering van de militaire bewapening
voor de practische politiek het meeste-
gewicht in de schaal legt.
Na de 'desbetreffende punten te hebben
gereleveerd,, zegt Spr., dat voorshands on
der de leidende staten van een verminde-
rimg der bewapening zelfs de schemering
van den nieuwen dag nóg niet is te
-ontdekken.
Toch .zal onderzoek en 'beslissing ban
de betrokken Regeeringen worden aange
boden. I I j i
Zo-odra de voorstellen van >den Uitvoe
renden Raad komen zal dan wel blijken',
dat aan dei aardrijkskundige ligging van
Nederland de noodige a'andacht geschon
ken is, vooral indien Duitschland dan
-no:g niet in' den Bond mocht zijn opgeno
men, Dan toch zouden wij de uiteirs-te
flank vormen van een Entemtebo nd
en zo'u Nederland, milita.ir^striateigjsch, ge
sproken, de plaats innemen die België
vóór 1914 innam.
O-njgetwijifeld izlal het dan ook verder
blijken, dat de bijziondere omstandigheden,
waarin Nederland verkeert, n.l. het hebben
van een groot Koloniaal bezit, in een'
steeds meer in beteekenis toenemend deel
vani de wereld; laan de aandacht van
den Raad niet is o-ntgjaan.
Na dan dei beizuilmigiing-vr'aag te hebben
besproken; en de richting die in ons land
gevolgd wex'd met da legerorganis-atie van
19121913, met een aangroeiende ge
oefende landstormreserve, zegt Spr.:
laat ons idia.t 'apparaat nog1 een paar jaren
behouden,- zooals het was toen wiji tot
demobilisatie overgingen. In twee jaren
tijds zullen wijl toch wal eenige vingerwij1-
izingi hebben- welken kant het opgaat. Per-
soonlijkei lasten brengt dit nieit meer, w'ant
dei tmanischen zijn 'naar- -huis. Kosten van
beteekenis evenmin.
Ook voor dei Marine lijkt de tijd om
met beslistheid een keuze te doen nog
niet aangebroken. Haar behoeden voor
verval schijnt gedurende den noodzake
lijke®. Wachttijd de verstandigste politiek.
Dan besprak de heer Có-lijn bet ideaal
van Lenin, wiens naaiste- do el wereld
revolutie was en diei in de dictatuur yan
hei .proletariaat het werkzame mi d'del
'zag. Kielt alleen, gelijk' in 1789 in Fraink'-
rij'k, dat ook hieir alle gp-hooïzaamheid
aan Godl in den bami werd gedaan, maar
men ging nog veel verder. Naast d'e' poli
tieke omwenteling beoogde men er dé
volkomenontbinding van de bestaande
samenleving en 'de- algeheele omzettting
van den socialen bouw der Maatschappij.
Hoewel met de toepassing tot heden nog
niets d'an teleurstelling is verkregen', valt
niet Je o-ntkfennen, dat de so c i a 1 i sa-
tie wordt verstaan. In dit vérband wéés
spr. o(p- Rusland', waar men er eenvoudig
onder verstond de onteigening van alle
bezit zonder schadeloosstelling; el (lets als
voortzetting, en uitbreiding vani s-taatsbe-
je kind naar buiten lokken? Ik begrijp
niet, hoe gij nu, nadat gij reeds- lauweren
-oogsttet voor uw-e uitstekende opvoeding,
want Giseia is een model van alle
vrouwelijke schoonheid en deugd kunt
toelaten dat zij zoo laat 's avonds alleen
gaat wandelen; het past niet voor een
jonge dame". I |f[ |f|9!llK!
„Maar. liefste Alfred, hoe kunt ge toch
zoo angstig zijn. Het is wel allerliefst
van je dat gij nu reeds zoo vaderlijk be
zorgd zijt voor mijn kind, maar .hier in
'tpark i-s ér geen gevaar; gij weet 'dat
ik volstrekt niet ingenomen ben met alles
wat mijn rentmeester doet en ik zal blij
zijn als gij hem ontslaat, maar dat kan ik
niet anders dan toegeven: voorzichtig is
hij. Hij heeft twee nachtwachten aange
steld, die patrouileeren reeds van negen
uur af, rond ien in het dorp is het vol
strekt onmogelijk dat zich gespuis op
houdt. Giseia is bovendien zelf niet ang
stig, dus waarom het dan gevaar-lijk of
inieet gepast te vinden?"
Zachan dronk in één teug zijn glas
bi-er leeg e:n mompelde daarna: „O hei
lige eenvoud!" Daarna plooide hij zijn
-leelijk lachenden m-ond w'eer in behoor
lijken voren en zeide:
„Vergeef mij, liefste bruid, dat ik je
verontrustte; het was volstrekt mijn plan
niet, want aan dieven dacht ik in de
verste .verte niet, maar zeg mij liefste,
hebt gij nooit in die romans, waarvan
er daar beele rijen staan en waarin gij
zoo gaarne studeert, gelezen, dat ook dik-
f
van eczeem.
Eczeem is dikwijls te- wijten aan bloed
armoede, lichamelijke of geestelijke in
spanning. Ook kan het een gevolg zijn
van besmetting, het voortdurend omgaan
met natte of droge waren in winkel of
werkplaats, of overgevoeligheid voor bui
tengewone warmte of kou.
De behandeling iedscht veel zorg en
zindelijkheid. De lijder dient eenvoudige,
voedzame spijzen te .gebruiken en vooral
zwaar voedsel en alkohol te vermijden-
Geregelde stoelgang is noodzakelijk; ver
stopping verergert de kwaal.
Tot beteugeling der ontsteking en om
de last van eczeem te doen verdwijnen,
bestaat niets beters, dan Foster's- Zalf.
Deze verdrijft de prikkeling en de ge
neigdheid om d© aangedane plaatsen te
krabben. i Ij
Foster's Zalf heeft een antiseptische*
verzachtende en heelende werking, droogt
niet te spoedig op, laat zich niet te ge
makkelijk afvegen en dringt tot op iedere-
aan-gedane plek door.
Deze zalf is zeer succesvol bij alle
jeukende huidkwalen ten heeft tal van
hardnekkige en langdurige gevallen ge-
hezen. Zij is ook een uitstekend genees
middel voor aambeien.
Foster's Zalf (let op den juisten naam)
is tie Goes verkrijgbaar bij de Paauw
Co., te- Middelburg bij C- Schulte Co-
a f 1.75 pier doos. (36)
ihoeimg,; in Duitschland wenischte da
socialisatiei-commissie van -het k'olenbedrijf
een toestand van autonomie zoo-wel als
zelfbestuur. Is het dit, 'zegt spr., dan is
Socialisatie niet ver verwijderd van b e-
d r ij' f s 0' 1' g a n i s a t i waarvoor wij'
gaarne onze medewerking ve'rleenen ajs
practische- oplossing aan de: hand worden
gedaan.
Een vaste hand is noodig in 't bestuur
onizer koloniën.-En, wat de maatschappen
lijke vraagstukken a'angaaf, niet stilzitten,
maar opk geen revolutie- op' de wijlze- van
Troelstra ©n den Bolsjewiek', maair toch
de-mocrati.s'cbei omzetting.
'Na den toestand in de partij! besproken
en de vraag gesteld te hebbenHeeft niet
ons partij'leyen kracht ingeboet door het
voortdurend vooropstellen van stoffelijke
belangen, eindigde- ,spr. zijim rede met een
aansporing om in de richting v,an zelf-
herzie-ning werkzaam! fe zijin, welke roe
ping niet alléén tot deni kring onzer poli
tieke organisatie beperkt is; dóch ook
zij' .heeft hier een plicht te vervullen. Al
lereerst dien van het voorbeeld. Dan ook'
dien van .propaganda onder onderen en
jongeren; in eigen .paltij en daarbuiten.
In de volle aanvaarding van het
Eyangeliei ligt het geneesmiddel tegen alle
euvelen van alle tijdtein. E,n wie zich aan
den e-isch van dat Evangelie- onvoorwaar
delijk -onderwerpt, die behoeft niet te
beven voojr de ongunst der tijden en
kan mat dén dichter van dan- 42sten
Psalm getuigen: „Wat buigt ge U neder,
O mijne ziel! en zijt onrustig in mij, hoop
op God, want ikf zal Hein! nog loven vo-or
de yerlossingen Zijns aangezichts".
Besloten werd' -een telegram te z,en-
wijls de bewakers en behoeders van een
hun toevertrouwden schat gevaarlijke lui
zijn?" i I *j
Gravin Alice was anders niet zoo vlug
van begrip, maar ditmaal verwonderde
Zachan .zich over hare scherpzinnigheid,
ja zelfs schrikte hij bijna, toen zij ont
zet uitriep:
„Beste Zachan, doe mij plezier en roer
dat schrikbeeld niet meer aan, waarmede
gij mij reeds herhaaldelijk angstig hebt
gemaakt; neen! het is niet waar, mijn
rentmeester is wel een hoogvlieger en
doiet gaarne alsof hij alleenhe-erscher was
en zooals ik je al zeide, beeft hij mijn
vertrouwen verspeeld, sedert gij mij ge
leerd hebt, zijn karakter te bestudeieXen,
maar, dat hij zoo hoogmo-edig zijn zou,
mijn dochter te begeeren, geloof ik toch
niet, neen dat is niet mo-ge-lijk. En als
hij het al waagde zou het hem in de
tegenwoordige omstandigheden weinig ba
ten. Giseia vertrekt nu voor verscheiden
weken en als zij terugkomt, hebt gij intus-
sch-en de jo ub-ek-ende dienende .géést aan
gesteld en zijn die ontmoetingen, waar jij
over spreekt, uit. Overigens, dierbare Al
fred, ben ik op dat punt heel gerust en
moet ik wel aannemen, dat gij verkeerd
zijt ingelicht, want daarvoor ken ik mijne
dochter toch te goed -en geloof ik, dat
gij haar niet op de juiste waarde schat,"
(Wordt vervolgd.)
i i f -I I* 1
17. 1 H
