Mo 154
Woensdag 81 Waart lf$20
84e Jaargang
GISËLA
m m
FEUILLETON.
THE0R5E EN PRAKTIJK.
Buitsafand.
De Spartacistische woelingen in
Duitschland.
j i. -m 111 SBffi
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Gees.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L- BURG-
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f2,25
Losse nummers f0,05
Prjj s der Advertentiën:
14 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent.
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting.
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
OP ONS KERKHOF.
Rondom ons vriend'lijk kerkje,
Waar wij1 des Zondags henengaan,
Ligt ook de doodenakker,
Waar eenmaal onjze baar zal staan.
Het steunt mij zoo ^weemoedig,
Wanneer ik naar ons kerkje treed,
Te denken aan de dooden,
Daar onder 't groene grastapeet.
-
Daar ruston lieve vrienden,
Die ik wel nooit vergeten zal
Daar rosten veel bekenden,
En onbekenden zonder tal.
1
Daar rusten rijken, armen;
Daar slapen jeugd en ouderdom;
Da Idood vraagt naar genu schatten,
Da dood ziet naar geen leeftijd om.
Dafer rusten zooveel vromen,
Dia stierven, 't oog; op God gericht;
Daar liggen zooveel boozen,
Die 't duister kozen bovèn 't licht.
Hen dekt dezelfde zode;
Hun plaats op aardei kent hen niet.
Maar eens zal Hij ons wekken;
Dia over dood en g;raf gebiedt.
Dan izüllem wij ontwaken,
En staan voor 'sHeeren aangezicht,
Hem, vól van vrede, groeten,
Of .hevea voor Zijn jongst gericht.
Waiar izal mijn plaats dan wezen,
Ter rechter- of ter linkerzij
Ik,ben zoo vol va;n zonde!
O, God, ontferm U over mij!
Leer miji der zonde sterven,
En leer mij leven, U ter eer!
Dan leg ik 't hoofd zoo rustig
Ook tot den langen doodslaap neer.
Dan heb ik niets te vreezen
Noch vóór, noc!h in, noch over 't igraf,
Mijn rechter is mijn Heiland,
Die Zelf voor mij Zijn leven gaf.
K. WIELEMAKER,
in leven Hoofd dier Chr. School,
Biggekerke.
Hoe, zoo vroegen wij, zal 't moeten wor
den aangelegd om de meestwaardigen bij
socialiseering der bedrijven te nopen
hunne talenten te blijven in dienst stel
len der nieuwsooi'tige gemeenschap.
Sommige socialisten zijn idealistisch ge
noeg om te beweren dat 't zal kunnen)
anderen zelfs ,zijn van meening dat men
de Zioodaniigen wel zal kunnen dwingen.
Een enkele evenwel stemt toe dat geen
democratie de mannen van bekwaamheid
kan dwingen hun talenten te gebruiken,
wanneer zij niet willen; en dat, zoo zij
buitengewone helooningen begeeren, zij in
staat zijn die) te eischen.
Zij die beweren, dat 'tmet die meer
begaafden wel zal losloopen, trachten aan
te toonen dat zulke menschen niet zoo
ver boven de anderen uitsteken, zoodat
/zij wel geen al te hooge belooning voor
hunne grootere capaciteiten Zullen eischen.
Dergelijke profeten houden, dit bewe
rende, gansch geen rekening; met de men-
schelijke natuur, en ook niet met de fei-
door M, v. W.
49) o>—
En nu ben ik een arme man en als
«rieinf Jiniji begraaft,zal Eric von Lauffen
miji een meineedlige noemenOom
Leopold is een man van eer en daarom,
Rudolf, staat hij heden voor je en smeekt
je: Betaal je neef terug wat gij miij schul
dig waart opdat niet de vijandschap die
tussehen je vader en mij bestond zich
voortplant op de kinderen. Ik weet, dat
gij' nu een rijk man zifthet zal je
niet moeilijk vallen. Niet waar, oude
jongen, je doet het? En, als gij: het ge
daan hebt, kom dan nog eens bij je
ouden stervenden oom, opdat ik je voor
het laatst in de oogen 'kan zién, die
ik zoo liefhad.
Je oude; oom
LEOPiOED.
Toen Gisela: den brief dichtvouwde,
beefde haar hand en viel er een traan
op1 het papier, maar haastig greep zij
naar den tweeden -brief. Het was niets
dan een verscheurd stukje brief, waar
op haar gravenkroontje in bopte Kleuren
telijke werkelijkheid. Inderdaad zijn er in
vele bedrijven menscben met gróoten aan
leg; die zeeir veel presteeren in 't belang
der gemeenschap en van 't bedrijf. En
•niet minder, die voor hunne meerdere
prestaties zich goed laten betalen. Waar
om izou hetgeen in de „kapitalistische"
maatschappij regel is, in het toekomstig
eldorado der socialiseering uitzondering
zijn
Weer andere, wij zouden ze kunnen
noemen speculatieve, sociologen beweren
dat, ofschoon 't waar is dat er vele meer-
defwaardigen zijn, deze toch niet zoo bui
tengewoon behoeven beloond te worden/
dewijl izij als 't warei kinderen zijn van
de omstandigheden, staan op de schouders
van hun voorgangers en profiteeren van
hetgeen deizen begonnen .zijn. Wat deze
meervermogeniden voortbrengen, is vol
gens deize sociologen, slechts vrucht van
maatschiapplijk erfgoed en maatschappe
lijke omgeving, In zekeren zin i® deze
bewering juist," namelijk in dien zin dat
ieder mensch is kjnd van zijn tijd, en ook
gunsteling van zijn tijd; en van zijn om
geving, en vaar zijn vooroulders. Het is
inderdaad iz,oo dat een mensch weinig ,zou
presteeren, wanneer hij stond buiten den
invloed dien voorgeslacht en omgeving;
op hem uitoefenen.
Maar dian volgt hieruit ook dat, wat
ook dei gewone nran moge voortbrengen,
de groote mannen in denizelfden zin aan
zienlijk meer voortbrengen. En da,t ver
schil tussehen hen in voortbrengend ver
mogen wordt niet geringieir door de om
standigheid dat beiden op de schouders
van hun voorgeslacht staan.
Anderen echter, onder welke ook Sid
ney Webb;, geven dit grif toe. Zij1 erken
nen. de meerdere capaciteiten en preis
taties dezer mieest bekwamen. Maar, zoo
voegen tzij er aan toe, dit geeft hun toch
nog geen recht op meer loon dan den
anderen toekomt. Zij geven toe dat de
menschen in voortbrengjngsvermogen veel
verschillen. Maar toch moeten de aan-
deelen in het product gelijk zijn. Wan
neer de eene werker een gulden voort
brengt en de ander negenhonderd negen
©n negentig, dan is dit t'e zamen honderd,
en komt elk van de,ze heiden vijftig gul
den toe.
Is dit rechtvaardig Ja,, zeggen zij; om
dat „da bijzondere energie en bekwaam
heid, waarmee sommige personen geboren
worden, een onverdiend voordeel is, te
danken laan den invloed, dien de strijd
om het bestaan op diens voorouders beeft
uitgeoefend".
Malar zoo wordt 't da maatschappij in
haar geheel die aan de maatschappij van
vroeger ial hare qhaliteiiten dankt. Indien
de bekwame man er zijn talenten enz.
aan Idlankt, dan dankt ook dei luiaard, de
domoor, Idei schurk er de zijne aan. En
wanneer de verdeeling nu zoo geregeld
moet worden gelijk Ideize speculatieve so
ciologen willen, dan heeft de luiaard, die
niets doet, evenveel recht op de, geprodu
ceerde goederen als die stoere werker.
[Met dit voorbeeld valt da heele be
wering van de middelevenredige in het
water.
Nu zijn er evenwel socialisten die al
deze beweringen laten rusten, doch alleen
ethische beweeggronden laten gelden. Zij
Zijn nog meer idealistisch aangelegd dan
hunne partijgenooten. Zij redeneeren al
dus: het zal zoo'n va'art niet loopen.
Die luitmunters zullen zich wel in den
nieuwen toestand, di© met de socialisatie
prijkte; en dan kwam „beste oom", ge
volgd door:
„Het was mijn bepaald plan reeds' gis
teren op reis te gaan, om u nog eens
te ;zien, om het zakelijk' gedeelte van
uwen brief met u te bespreken, maar
mijn vrouw
llier had' de schrijver opgehouden en
met kracht het papier doorgescheurd. Gi
sela zocht naar het vervolg, doch Vond
niets. In plaats daarvan Kwam haar een
rouwbrief in dè handen, waarin het over
lijden van oom Leopold gemeld werd. Was
da.t alles? Neen, Goddank, niet alles, ziji
bad nu die, schriftelijke bepalingen van
haar vader in de hand en toen ^ij de
woorden: „Ik verplicht mijn erfgenamen
den oudsten zoon der familie Van Lauf
fen een jaarlijfcsche rente van f' 1500 uit
tei betalen ter afdoening eener oude
schuld" las, verstomde de aanklacht,
die haar eerst op de lippen was geko
men, toen zij uit het twejsdé briefje be
greep, dat haar vader aan het verzoek
van zijn oom' niet had voldaan.
Maar met die bepaling was het won
derlijk gegaan en nu rust de plicht der
afbetaling op haar. 0, wat zou zij zich
haasten haar te delgen tot op: den laat-
stem cent. Geen minuut zou er meer ge
wacht wonden. Vlug nam zlrj de papieren
op; sloot de. oude schrijftafel ziorgvuldig
en ging naar beneden.
Daar ontmoette ,zij Zachan die op het
geschapen wondt; schikken. Zij .zullen zich
wel laten beïnvloeden door overwegingen'
als deize: het genoegep van uit te mun
ten1; de vreugde in scheppenden arbeid
gelegen; de hulde voor betooning van
welwillendheid en inschikkelijkheid; of,
zoo dit allee, ontbreekt, zou dei eerzucht
ook nog rvel iets kunnen doen.
Zou 't waar zijn?
Toegegeven dat er menschen geweest
,zijn, die1 htm gansche léven gewijd hebben;
hetzij laan dei Kunst, zooals Michel An
gels, aan de Wijsbegeerte, zooals Ema
nuel Kant, aan de verzorging van den
naaste; gelijk Kardinaal Delavigerie; dat
nog duizenden verplegers en verpleegsters,
Izendelingen en missionarissen, krijgslie
den en kunstenaars hun leven veil hebben
voor hun medfsrnenschen, .zonder hoop op
wedervergelding, bewijst dit nu 'dat in den
toekomststaat der socialisatie diezelfde
geest der meest bekwamen bezielen zal?
De geschiedenis leert 'twel anders. En
't hart en dei natuur des menschen open
baren niet minder dan 't tegendeel van
hetgeen Ideize idealisten verwachten.
Onder den druk der omstandigheden
kan een mensch nog; wel eens een groot
ding doein, doch niet zoodra is'het leven
tot .zijn normalen loop teruggekeerd, of
de impuls tot hetgieen in een overspan
nend oogemblik nog mogelijk was, ver
dwijnt. Dei man, diei in .zee is gespron
gen opa eien vrouw te redden van den
dood, ,z:al niet voor een tweede maal
zijn leven wagen, om haar' zijden rok
op tei duiken, .zegt Mallock terecht in
.zijn bekende boek.
Dei veronderstelling dat de mensch in
den toekomststaat .zoo belangeloos zal zijn
dat hij, alleen om. de idee wél te mogen
doen of om de eer zijne prestaties gratis
of fegen gering© vergoeding zal doen gel
den, kan alleen opkomen in de hoofden
van theoretische ge.voelsmensc.hendie
niets verstaan van de werkelijkheid; en
van menschen die .zich het vraagstuk van
den .zondeval nimmer hebben ingedacht.
Alleen in 't hoofd van dezulken kan
't opkomen het den grooten ondernemers
kwalijk tei nemen dat zij van de opbrengst
van idem arbeid, door hen en de werklie
den gezamenlijk verricht, het grootste deel
voor zich opvorderen. Alleen de dwaas
kan Idat hebzucht noemen. Doch, aan
nemende voor een oogpnblik, dat deze
htunnie betiteling juist is, ho© kunnen .zij
dan. meèmen dlat in hun toekomststaat die
hebzucht op eenmalal zal verdwenen zijn
niet alleen, mlanr ook plaats gemaakt zal
hehbein vo-or de meest idiote naasten
liefde.
Men zon geneigd11 'zijn te; vragen ,a,aa
deze sociologen1: gelooft gij: ztelvem wel aan
'hetgeen giji den werkimlan met uw socfa-
lisafie-plannen voorspiegelt? Zij klagen
altijd, dat er een andere1 wet is, voor den
arme dan voor den rijke. En uu willen
zij een onderscheiding invoeren, die niet
alleen twee wetten invoert, een voor de
weinig en een voor de zeer bekwamen;
maar zij1 willen voor die. beiden ook
tweeërlei zedeleer invoeren; voor de meer
derheid, dat zijn de ordinaire werklieden,
de zedeleer, welke gebouwd is, op de. na
tuurlijke begeerte naar geld! en goed; en
voor de minderheid een zedeleer, die ge
bouwd is op verachting van geld en'
goed; en ,zij; die deze kuur moeiten
ondergaan, zijn juist degenen, die zij1 al
tijd hebben gehouden voor de meest ver
hard©;. hartlooze; .geldgierige1 „kapitalis
ten", aanbidders van den mammon, grijp-
punt stond hét slot te verlaten. Hip had
hooge rijlaarzen aan en een zweep in
de hand, want hij had den vos laten
zadelen om ntog hedenavond in zijn loge
ment te zijn'. Het was het eenige logement
van het naburige; stadje. Waarschijnlijk
had hare moeder die inrichting; doelmati
ger gevonden, dan hem tot de verre reis
naar Berlijn tei noodzaken. De bruiloft
.zou reeds over 4 weken plaats vinden.
Het was de reiskosten d'us niet waard,
en hij kon' nu bijna dagelijks .zijn 'aan
staande .zien'.
„Goed dat ik je ,zie" zei hij, haastig
op haar toetredend, en alle formaliteit
latende vallen, voegde hij er bij„Gij ziet
er nit als slaapwandelaarster, zoo bleek
en ontdaan; hebt je misschien den1 boo-
■zen slotgeest gezien', die boven de rom
melkamer huist? Nu, ik hoop dat gij mij
toestaat het spook op de vlucht te ja
gen, ik denk dat ik dien strijd ,zal kunnen
aanbinden als ik maai" eerst" de woor
den „heer des huizes" slikte hij in en
■zeide in de plaats: „hier thuis ben".
Daarna groette hij1 en zij zeide vluch
tig goeden nacht en ging door.
Gedurende deh nacht, waarin Gisela
weinig sliep en: veel aan de te betalen
rente dacht, besloot zij haren buurman
mijnheer Derksen in deze zaak om raad
te vragen. Hij had altijd; als Kfirt afwe
zig was, voor de financieiele zaken ge
zorgd en was reeds een paar maal als
vogels, dieven, uitbuiters van die anda
ren, onverbeterlijke1 en onbekeelrlijke
egoïsten
Nog eens, gelooven zijl ziel ven wel aan
de mogelijkheid van een zoo. ingrijpende
verandering van de zoodanigen, dat zij
met hen de socialisatie aandurven?
Of moet de dwang het hem doen, zoo-
als in Rusland?
De voorzichtigheid schijnt hij' den cen-
tralën raad tei Essen 'zloo groot geWeielst
te zijn, dat hij het ultimatum, der regeiel-
ring te Berlijn heeft aangenomen. Doch1
nu dient afgewacht te worden in hlowelrre
de andere radicale beieren en collegeis
zich aan Essen storen.
Intusschen is de toestand nog verward
en 'zleer kritiek.
In de nationale vergadering verklaarde
de rijkskanselier: Ik heb 'de1 verwachting1,
dat in Rijnland .en iWiestfalen een poli
tieke ontspanning komit, nog niet opge
geven. Er i.s in het Roergebied groote
opwinding ontsta,an, wijl mien daar gei-
loioft, dat 'mten militaire mjaatregelen zial
nemen tegten de arbeiders.. In Elberfelld!
en Essen is hiertaileuie in velrbamd .op
nieuw een algemeen© staking uitgebroken]..
Daartegenover 'verklaar ik, dat h!et mi
nisterie van defensie aan het bevoegde
iWehrkreiscommando nauwkeurige instruc
ties gegeven heeft, .alle onnoodfg geweld
dadig optreden te vermijden.
-Overigens is 'de Fransche regétering be
reid ons gedurende 2 a 3 weken too
te staan een sterkere: troepenmacht in'
de neutrale zóne te plaatsen, zonder dat
jander Duitsch gebied zal bezet worden,
Dezle termijn, geloof ik, zal voldoende
zijn otal de grondwet en de orde te her
stellen.
In het Roergebied heetscht een groote
opgewondenheid, wijl generaal von Waf-
ter van d© Kommand an tui' van hét Wehr-
kreis-commando Münster aan het ul'tim]£L-
tuml der rijksrageering uitvoeringsbepalin
gen heeft toegevoegd, waarvan -men im
bfeede kringen der bevolking meent, dat
zie niet vervuld kunnen worden. Er zij'nl
■echter reeds wijzigingen in deze uitvoe
ringsbepalingen. .aangebracht.
Voordat dezie verklaring, door den rijksf-
kansielier werd afgelegd, werd een
groote conferentie gehouden door dtei ar
beidersorganisaties, vertegenwoordigd1 door
de algemeen© commissie der vakvereeni,-
gjngen en id© heide socialistische en coml-
mlunistiscbe partijen. De conferentie werd
ook bijgewoond door arbeidersvertegém-
woordigers uit het Rijnsohl-Westfaal'sche
industriegebied, ialtemiedie door vertegen
woordigers uit ISak'sem, Silezië en ZuidL
Duitschland.
In beginsel werd: er tot eein nieuwe
algémlaene staking besloten voor bet ge
val, dat de rijks troepen het industriege
bied binnenrukken .en dei' regeering haar
ultimatum niet intrekt.
De verklaring van den rijkskanselier
beschouwt mien in kringen der arbeidersh
organisaties als een intrekking van het
ultimatum.
Intusschen zijn nog ide volgende berich
ten ingekomen, welke niet geëigend Zijn)
ban de door den rijkskanselier uitgespro
ken hoop op een oplossing1 langs1 vredfei-
plaatsvervangend voogd in haar belang,
opgetreden. Zij bestelde daarom 's mor
gens vroeg, toen hare moeder nog; sliep,
het rijtuig ein reed naar Merlheim.
Derken was een eenvoudige, maar zeer
verstandige man, die, zich er bovenop
had gewerkt, en Uu hij oud geworden
was, dankbaar kon .zien op hetgeen hij
verkregen had. Hij was de vertrouwde
van velen; en stond ook gaarne iedereen,
die het verdiende, met .zijn raad ter zijde
en hielp ook waar het n'oodig1 was. Hij
ontving de jong© gravin hartelijk en daar
.zij wist dat hij eein man van eër was,
aar.zeld© zij niet hem dat toe te vertrou
wen, wat tot nU toe als een geheim
zwaar op haar drukte, namelijk dei ver
loving harer moeder met Von Zachan.
Had de hier zooi zeer noodige takt hem
hét zwijgen niet opgelegd, dan zou de
oude heer .zeker opgevlogen zijn'; nu be
dwong hij zich en 'drukte de1 jonge gravin
slechts .zwijgend de hand.
Nadat Gisela dit eerst had verteld en
hém daarna den' laat'sten wil van haren
vader had getoond, begreep hij .zeer goed
waarom zij zoo. zelfstandig handelde en
er spoed mee maakte, mijnheer van Lauf
fen in' 't beiz.it te stellen der hem toe
komende gelden1. Hij kon niet onderst dan
hare energie bewonderen en de kalme
duidelijkheid die uit elk harer woorden
sprak, en hij voldeied gaiamé aan haar
verzoek om haar als plaatsvervangend
liedenden weg steun te geven.
In Borkum is de oude arbeidersraad
afgeziet en doior een radicalen raad: ver
vangen. De nieuwe arbeidersraad heeft
de algemeen© staking afgekondigd. Heb
onmiddellijk terugtrekken dér troepen en'
de afzetting! van generaal von Wattter
wordt geëischt. Alle trams hebben dten
dienst gestaakt. De personentreinen der
stedelijke spoorwegen rijdeln ook niet. Er
hebben massa-vergaderingen plaats. De!
bladen ko|mén niet uit.
Volgens een bericht uit DortmUnd is
ook daar id© algetoeene staking afgekon
digd. In Dusseidorf is de uit jpleordein-
heidssocialisten, onafh'ankelijken en gtelma-
tigd© communisten bestaande Vollzugsrat
door de radicale communisten gearres
teerd en is een zuiver communistische!
VoUzug'srat gevormd.
Uit Essen wordt geknield, dat de cen
tral© raad in Westfalén sedert Vrijdag
door middel Van del draadloozle telegra
fie mleit dun oentrlalien raad van Moskou,
en |de opperste Heading van. htelt tegen,
Rolen oprukkende Russische rood© leger
in verbinding' staat. 1
In Frankfurt konden dé vakveteenigin-
g'en btelsló'ten hebben onmiddellijk db jalgle-
meiemie 'staking, uit te roiepteln, wanneer de
rijkstroepien Rijasch-Westfaalsch1 gtebïjed
zouden betreden. 1 i
Conflict tussehen Kroon en Regeering
in Denemarken.
De koning v.an Denemarken heeft
na een uitvoerig© bespreking met Zahle,
den minister-president, over de politiek
betreffende Noord-Sleeswijk, aan de re-
geeiring den ©isc,h gesteld, dat zij haar
ontslag izou indienen.
Zahle weigerde izlulks, waarop de ko
ning het ministerie ontsloeg en Neer-
gaard, den leider Van de linkerzijde met
de vorming van een nieUw ministerie be
lastte. i
Neergaai d verklaarde zich na twee uur
bedenktijd niet in staat de opdracht uit
te voeren, waarop de koning aan het
ministerie-Zahle verzocht de leiding van
de .zaken te behouden totdat een nieuw
kabinet gevormd ,zou zijn. Dit weigerde
Zahle. I II
„Sozial Demokraton" g;af een extra num
mer Uit met het opschrift: „D© koning
pleegt een staatsgreep", waarin het blad
dei houding van. den koning scherp af
keurt. i
D© commissie uit de verbonden vak-
vereenigingem,, den sociaal-democTat'iseb.en
bonid en de vakvereeningfenörganisaties
va,n d© arbeiders uit Kopenhagen, als
mede de vertejgéUwoordigerB uit de partijen
van den rijksdag en gemeenteraai hebben
Maandagavond een vergiadering gehouden
waarin een motie weird aangenomen, waar
in in veirbanid met het ontslag van 'het
ministerie door den koning geëischt werd
dat d© gironidwet Van het land geëerbie
digd, het door den koning ontslagen kabi
net hersteld en de rijksdag bijeengeroepen
zou worden, om de kieswet te behandelen.
Wanneer de.ze eischen voor Dinsdag-
voormiddag half tien niet .zouden zijn
ingewilligd, .zou voorgesteld worden i n
alle takkejn der industrie een
algemeen!© staking af te kondigen.
De koning he(eft het ultima
tum v©rwoi(pen. De sociaal-democra
tische partij heeft daarop voor heden
ochtend de algemeen|e staking af-
gekondrigd. Zij is voornemens een
eigen kabinet te vormen en het aftreden
van den koning en het ministerie, dat
voogd een schriftelijke verklaring, ter band;
te stellen, waardoor hij haar machtigde
en verplichtte haren neef, Rurt von Lauf
fen, dei hem gedurende de laatste dertien
jaren dioor bijzonder© omstandigjieden niet
toegekomen rente van 19500 gulden met
da daarop verschenen' rente uit te betalen,
izloodrn hij .zelf als. beheerder Van haar
vermogen haar 'het geld daartoe kon ver
strekken.
Gisela's hart klopte luid, toen de .zaak
geregeld was en zij, met de 2 gewich
tige geschriften, huiswaarts reed. K|urt
kwam dien .zelfden! avond thuismaar het
was .zeer laat, toen Gisela hem bij den
ingang van da rentmeesterswoning tege
moet trad. D© haar eigpn terughoudend
heid om tegenover hem dingen aan te
raken die wezen' op zijne afhankelijke
positie hadden haai* daartoe doen beslui
ten. Zij wilde hem persoonlijk de ge
durende zijn afwezigheid ingekomen brie
ven eni stukken ter hand stellen. Tus
sehen die papieren had zij haar couvert
gedaan; op deze wijze zou hij het bericht
dat hij nu ©en welgesteld mlan was op
tactvolle manier hooren. Hij nam de brie
ven van! hialar aan, keek er even in en
begon toen hare vraiag: „Hoe is het in
Wiesenthal? is het goed?", te beantwoor
den. 1 l M
(Wpïtit vervolgd.)
