m «38
34e Jaar-gang
73
Zaterdag tl Maart 1H3Ö
TEmTEetFT
GISELA
Buitenland.
3^®mcbrp4
Otame
Cataque
De vrouw en het Stemrecht
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
DANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F- P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oost baan Le Cointra, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG-
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f2,28
Losse nummers f0,08
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.12, elke regel meer 28 cent.
Eenzelfde adv. 3 maal geplaatst wordt
2 maal berekend.
Bij abonnement belangrijke korting
Kleine advertenties 75 cent.
Bewijsnummers 5 cent.
|Wi] zijn er heelemaal niet ongerust
opj dat onze anti-revolutionaire vrou
wen, al thans in Zeeland, niet zullen
medewerken aait het wélslagen der
verkiezingen. Het is nu eenmaal niet
'anti-revolutionair! dat iemand weige
ren zou een! bevel zijner wettige over
heid op! te volgen. Nu de overheid een
maal, zijl 'took tegen onzen wil en
wansch, helsloten heeft dat ook de
vrouwen voortaan ter stembus moeten,
leggen zij1, evenals 'wijl, ons er 'bij neer,
en trekken wijf in, 1922, of vroeger zoo
'tmoet, zoo mannelijke als vrouwelijke
kiezers, gezamenlijk ter stembus. En
dan niet aan aparte stembureausen
de vrouwen evenmin georganiseerd in
aparte kiesvereenigingenmaar leden
van dezelfde kies ver eenigingen, waar
van hunne edhtgenooten en vaders, lid
zijn. Natuurlijk zal het wel eens noodig
zijn. dait de vrouwen een enkele maal
■afzonderlijk vergaderen, ter bespre1-
kirig van een onderwerpi, waarbij "in
dd eerste plaats! die vrouw geïnteres
seerd is'. Maar in den regel zullen (de
vrouwen, voorzioiover zij' leden onzer;
kiesvereenigingen zijn, ziieh bij de man-
nep. aansluiten/Wij gelooven niet dat
de toeloop! van vrouwen zoo groot zal
zijn. Wel zullen zij! zich jh grootenl
getale als leden der Kiesvereeniging
opgeven, nadar of zij zoo veelvuldig
en met z,oo groote. geestdrift als de
mannen naar de vergaderingen zullen
gaan, betwijfelen wij;. Diat kan trou
wens ook niet. De plaats dier vrouw,
is in het gezin. Tijd om een heelenj
avond van huis. té zijn, i,s er bijnte,
niet.
En wijl zouden ook niet gaarne zien
dat het vrouwenkiesrecht de vrouwen
uithuizig maakte. Er is 'te avonds,
wanneer 'de ,.guus" in bed zijn, nog
zooveel te beredderen, of klaar te ma
ken .voor den morgen, dat 't werke
lijk jammer zou zijh, wanneer die)
vrouw véle avonden van huis moest.
Maar nu is dit in onze anti-revolutio
naire kringen ook niet zoo noodig.
Hoogstens eens per maand, gedurende
de wintermaanden, vergaderen de
Kiesvereenigingeh, en de agenda ver
meldt niet eens altijd een te1 houden
referaat of belangrijke bespreking!. Eén
openbare vergadering in 'tjaar is in
den regel veel. De vrouwen zulten
derhalve nog wel eens een vergadering
kunnen overslaan. Daarbij' 'komt dat
onze anti.-revoi,utiohaire vrouwien even
goed de courant lezen als de mannen,
zoodat zij' omtrent de beginselen en
de wonsehen harer partij .al: tamelijk
foeld zijd Ingelicht. Zij leven mee, ook
ij' 'de verkiezingien. Er is derhalve gleen
gevaar dat onze vrouwen en meis
jes door hun lidmaatschapvder Kies
vereeniging uithuizig worden. (Trou
wens1 zij' mogen er wei eens een enkel
avondje in de maand uit. Hunne echt-
genooten zullen 'ter in dit geval gaar
ne voor over hebben, eens een keer
voor hen thuis te blijven
Maar nu hebben wij' "in de eerste,
plaats het oog1 pp) de gehuwde vrop-
wen, die in !deu regel het met hunne
echtgenooten eens zijn, of ;zich aan heit
advies hunner echtgenooten houden.
Er zijp echter nog tal van ongehuwde
vrouwen di£ hun eigen brood verdie
nen. Opcler dezien zijn er van zielf ve
len, die geen gelegenheid hebben iom
door M. v. W.
38)
Gisela merkte heit niet, dat dit belicht
Wolfgang bedroefde. Eberhardt 'kwam'
weer bij haar, vroeg naar mevrouw van
Laufien en haar dochters en heel spoe
dig waren zij zoo verdiept in herinne
ringen aan de Zwitsersche reis, dat Wiodf-
gaing voelde te veel te zijn. Toen was
hij ook' 'ziek geweestliet wa|s ook
heel natuurlijk, dat Iziijh oom het eerste
recht op de gast had, hij Was de zoon
de.s huizeis en Wolfgang maar de inleef.
En toch scheen het hem zeer vreemd,
dat, toen na eenige uren gezegd werd dat
het rijtuig van Gisela vóór was en hij
haar zooals altijd zijn arm' wilde aan
bieden om' haar de trap af te1 brengen1,
zijn oom hem1 voorkwam, en zeide:
„Blijf liever boven, het tocht beneden
in de gang".
Zijn moeder z'ag 'hoe er een diepe scha
duw over zijn vrooljjlk! gelaat trok' en toen!
hij haar later „goede nacht". wenscKte,
streek zij hem zooall's zij vroeger dteed
raad in te wiPnèn. Voor dezulken is
het lidmaatschap der Kiesvereeniging
in de eerste plaalts' noodig; en ook
de voorlichting, opdat zij niet aan "de
tegenpartij1 toevallen, of 'door verkeer
de raadgeving een stem tegen uitbren
gen of van 'dei stembus wegblijven; en
dat moet .voorkomen worden.
Voor de leden onzer Kiesvereenii-
gingem zijl dit een aansporing om' pn-
der dergelijke vrouwelijke kiezers te
gaan werven. DIezulkem moeten lid van
de Kiesvereeniging wordenzij' moeten
mefle aan 'twerk gezet worden. En
dan, gelijk wij' reeds zeiden, geen
aparte Kiesvereenigingen voor map-
nem en vrouwen. .Hij zijn geen mlainnen-
belangen en vrouwenbelangen die Ide
kiezers scheiden, het is het landsbe
lang dat allen, zoowel maPnen als
vrouwen, yereenigt. Is 'teen enkele'
maal eens noodig dat vrouwen, afzon
derlijk, voor een bepaald onderwerp',
vergaderen, dan nemen zij als zooda
nig geen besluit, hoogstens stellen zij
een gedragslijn' hij die besprekingen,
vast. En 'die besprekingen moeten nooit
ietsi anders' dan 't algemeen belang',
■het partijbelang, het landsbelang, bet
gemeentebelang ten doel hebben-
!Zoo er derhalve in de stad of in
het dorp een vrouw, is, die de leiding
op, zich1 kan nemen, bijV. de vrouw
van den predikant of van den hoofd-
onderwijper ,ide presidente der vrou
wen- of jongedoohtersvèreeniging,, of
welke voóraapstaapdie vrouw ook, idan
drage men deze vrouw op', hare zus
ters tot die gewiensehte .actie op te
wekken, en de toekomstige kiezlereBsen
tot die naar wachtende taak op: te voe
den.
'Er moeten „cursussen worden geor
ganiseerd, uitsluitend' voor opzfei jon-
gédoebters, z:oo' iets ajs voor eenige
jaren onze propagandaelubs, in weikei
cursusvergaderingen, een vrouw, of bij
ontstentenis ieen bestuurslid der Kies
vereeniging bepaalde onderwerpen in
leidt. Wij hebben 'in den nu ha'ajst,
afgeloop.en wipter, wjapneelr wij uit
m'eerdere gemeenten de klacht v;er-
nanfep: ons bestuur slaapt, wij heb
ben nooit meer eiensi een vergadering
der kiesvereeniging steeds bij ons-
z'elven gedacht, dat zal Wei hier van
daan 'komen, dat de besiturein .dezer;
Kiesvereenigingen in stilte bezig zijn,
cursusvergaderingen tei "beleggen voor
aanstaande kiezeressen bf zich in de
eenzaamheid! tei ptepiarieeren voor de
groote taak: werving van nieuwe leden
en verdubbelde: inspiannipg ter voor
lichting van een me'er dan verdubbeld
kiezerstal. ."Wiant aangezien er meer
vrouwen mp de we'reld zijn dan man
nen, zullen er in da meeste gemeen
ten .ipeer dan vjjftig1 procentkiezers
bijl komen. Trouwens de voodoopig
afgewerkte kiezerslijsten in verschil
lende .gemeenten, vooral in 'de steden,
wijizlen het al uit, dat er meer vrou
wen dan mannen opj de kiezerslijst
voorkomen, zoodat 't aantal kiezers
meer dan verdubbeld is. Wat zullen
onze vrienden tei Middelburg, Vlis-
singen, Zierikzeei, Terneuzen en Goes
het druk krijgen. Maar 'tis hun toever
trouwd, vooral aan die te Goes, waar
zijl de oude krachten op stal gezet en
door jongere krachten vervangen heb
ben. Daar wordt in stilte groote kracht
ontwikkeld. Blijve dit zoo. In ieder
geval, hopen wijl, dat al onze kies-
i i.I.i.
als hij z.iefc was, dó haren van hst voor
hoofd en zeide met de haar eigen zachte
stem
„God beihoede je, mijn beste jongen".
Het trof zoo, dat juist dien dag vóór
het vertrek naar Fïirstenhoirt ontvangdag
wals bij! da Stemhruoks. Gisel'a had daar
door gelegenheid haar vrienden nog'elems
te zien en het visiteis maken schelen
toch' niet zóó l'astig mijnheer von
Sturmhagen was er .ook. Zij had hem
eigenlijk verwacht, want geheel ©onder
afscheid te nemen uit elkaar te gaan,
zou toch ook onbeleefd zijn .gewieiest.
Gisela z,a,g Hem voor 't .eerst in uni
form; zij vond dat zij hem goed stond,
maar ergerde zich tegelijkertijd over die
well wat te luide opmerkingian van ednige
jonge meisjes. Ongelijk hadden die pva-
rig'ens niet; hij leek veel op dijn moieider;
zij zag het heden voor het Perst.
f Wolfgang wa,s nu bij den professor
volkomen thuis len verdiepte zlich na af
loop der voordracht in eenige geïllu
streerde kunstwerken, maar behalve die
boeken' scheen hij nog iets heel' interes
sants gade ta sl'aan, want hij keek slechts
verstrooid naar da platen en tolein Gisela
hem toeriep„Toe, mijnheer von Bam-
stegl zijt u eens scheidsrechter", was
hij dadelijk naast haiar en luisterde; toen
'zij voortging: „Verbeeldt u, uw oom: be
weert dat bijl in Zwitserland de stichtelf
vereenigingen hun ouden roem zullen
handhaven.
jNu zijn er evenwel" "oök vrouwen,
die het voornemen heiMids te kennen
gaven om zich van de heele kiezerij
niets aan te trekken.
Dat zijn natuurlijk geen anti-revolu
tionairen, maar allicht zijp zij er toch
na aan verwant. Dezulken moieten wor
den herinnerd dat zij menigerlei roe
ping hebben in betrekking tot de din
gen des aa.rdschen levens. Dat 'twel
een heerlijk voorrecht is zich wandje-
laar naar 't hemelisCh Jeruzalem te mo
gen weten, doch dat niet in de eer
ste plaats van den Christen, en ook
van de Christian©, gevraagd' wordt
zich in gepeins over de toekomtet aan
die aardsche zaken te onttrekken, en
de belangen van huis en school en
maatschappij er om te verwaarloozen
maar integendeel op; ieder terrein ,des
levens de handien uit de mouw te
steken, en mlede te werken dat op
alle terrein de Heere onze God aan
Zijn eere korne. Wel zal de Heerel
hiervoor zelf wel zorgen, doch Hij
doet dit door middel van Zijne schep
selen, en wil dit ook doen door hei
stembiljet, hetwelk impiers onzerzijds
niet alleen een getuigenis 'is van het
geen wijl belijden, maar ook een pe
titionnement aan de overheid om ons
overeenkomstig 'dm eisch van Gods
.Woord te besturen.
Op dit punt zijn'wij hel zoo hartelijk
eens miet ds. Knap:, Hervormd predis-
kant te Groningeni.i-
Dit leven is geen wachtkamer, waar
wij korter of langer tijd vertoeven, tot
dat .wij in de eeuwigheid geroepen
worden. Zulk een. levensbeschouwing
druischt in tegen de leer van Gods
Woord. Dat wïï niet, dat wij' ons aan
onze aardsche taak onttrekken, en ons
uitsluitend in geestelijke overpeinzin-
fen verdiepien om' zoo voor het toe-
omende leven te rijpten. Het wil inte
gendeel dat wijl de jaren die ons. toe
bedeeld worden, naarstig gebruiken
om Gods' Na,am, ook op aarde, in alle
levensverhoudingen te doen triomfee
ren, en dat wijl ons daarbij niet slap
aanstellen, maar kloek de hand aan
den ploeg slaan en ons revensdoei
zoeken in de verheerlijking Godis op' elk
levensterrein, waaronder dan toch stel
lig ook het 'staatkundige leven met zijn
wetgeving valt. Wij' mogen noch dte> op
voeding in huis, noch het onderwijs
en de karaktervorming op school, noch
de oplossing der sociale vraagstukken,
noch de problemen der alzijdige weten
schap, noch ook de wetgeving, waar
van zulk een enorm)© invloed uitgaat,
noch iets anders eenvoudig overlaten
aan helt' ongeloof, zonder ©en vinger
te roeren om er een hooger stempel
op te drukken. Diat is niet andebs
dan plichtverzaking, welken geestelij
ken naam men er ook aan m'oge ge
ven. Hetzij, dat wij' e'hen, hetzij dat
wij drinken, hetzij' 'dat wij' iets anders
doen, het moet al ter eerte Gods zijn,
en 't bevorderen van de eere Gods op
publiek terrein zal slechts bij uitzon
dering door onthouding "kunnen ge
schieden."
Arrestaties in Ierland.
De berooving van den posttrein 'Le
Dublin heeft te Londen groote opwin-
mm wauM»m—jmramnffliii—cujui—u— wiiM).iiif?»wp>i
van onze vriendschap geweest is en niet
waar, ik heb gelijk, wij hebben elkaar
torn ik nog in een jurkje aardbeien voor
u plukte in de Furstenhortter boissc'htert
al aardig gevonden en zoo is het sinldis
dien gebleven, niet waar?"
Wolfgang ontweek haar vrajgenden blik'.
Die woorden „al aardig gevonden", die
zoo spelend over baar lippen kwamlen;
benamen hem. den adiem; hij kon haar
niet antwoorden. Hij wendde 'zich "tot
zijn oom en zei aeor kalm:
„Ja, oom Eberhardt, ik heb ongetwij
feld zieer oude aanspraak op die mij be
toonde vriendschap ,van gravin Rechten
en', voiagde" hij er scherp bij, „ik ,voel
mij tegenover u tot geienortei dank bij
het sluiten van die vriendschap verplicht."
„Zoo zei Eberhardt lachend1, „ik dacht
dat toen de gravin mij dien kelen- bij het
vuurwerk in Box tot overbrengier van
do bloemen aan mijn 'neef uitkoos!, ik
den vriendschapsbond had gesloten."
„Ach, wat 'hebt u een goed geheugtep,
dat moet ik eens, even bed|elnfcen. Ja
nu weet ik het weier. Ik gaf uw oom
eens", dus wendde Gisela 'zich' tot Bam-
steg, „©enige blauwe gentianen voor u
en z'eide: groet u mijnheer von Biariistelgl,
doch ik neem aan dat u d© bloiemien
nooit knaagt, maar dat zij ergens vtelri-
welkten en dat de groeten vergeten web-
den. Maar wij kullen het 'heml maar
ding veroorzaakt. Alle huizen in den
omtrek, waar de diefstal plaats heeft
gehad, zijn doorzocht en er hebben
verschillende arrestaties plaats gehad.
De brieven zijn iechter no,g niet gevon
den.
In de laatste 24uren zijn. er in
verschillende gedeelten van Ierland 3
personen gedood.
Geen stakingsrecht voor ambtenaren.
De Pruisische r« gee ring verklaart in
overeenstemming met dó rijiksregeering
een stakingsrecht der ambtenaren niet te
erkennen. Een .ambtenaar heeft allei rech
ten van andere staatsburgers, maar door
te staken schendt hij zlijb eed en zijd
ambtsplicht. Tégen stakend© ambtenaren
zal langs gerechtelijkèn weg wordten op
getreden om hun ontslag uit den dienst
door te. zetten.
Een afgrijselijke zaak.
De; Lembergsche' bladen vertellen eten
lugubere moordgeschiedenis, welke zich
in een dorp, op de grens van Oekraïne
heeft afgespeeld, en welke weer eens op
schrikkelijke wij'zfe bevestigt, dat de geld
gierigheid een wortel van alle kwaad is.
Een jongeman keerde te voet naar huis
terug, nadat hij drie jaar in vijandelijke
krijgsgevangenschap, vertoefd had. In zijn'
dorp aangekomen, vernam hij. van den'
herbergier, dat zijn ouders hem dood
waanden en hij besloot hen eerst incog
nito 'te bezoeken. Hij klopte op de deur
de.r ouderlijke woning en vroeig als vreem
deling om een nachtverblijf. Eerst werd
dit geweigerd, maar toen de bewoners
zagen, dat de reiziger veel geld bij zich
bad, lieten zij hem ten slotte binnen.
De vreemdeling, nog steeds niet her
kend, kreeg een plaats bij den haard;
terwijl de vader en moeder in een andere
kamer een complot smeedden om hun
zoon voor zijn geld te vermoorden. De
oude man verliet daarop de woning oan
wodka te halen, opdat bij, half beschon
ken, meer moed zou 'hebben om den
moord te plegen. De herbergier, die
meende, dat de man dTank kwam koop,en
om den terugkeer van zijn zoon te vie
ren, wenschte hem met deze gelukkige
gebeurtenis geluk. Hoerende, wie die;
vreemdeling eigenlijk was, vloog de oude
man naar huis, doch te laat om 'dein
zoon te redden; want de oude vrouw,
vastberadener in haar besluit of liever
nóg bedrevener in de boosheid dan de
man, had den moord reeds gepleegd en
kwam hem aan de deur reeds met een
van bloed druipend mes tegemoet.
Emiel Hullebroek.
De hier te landie bekend geworden
Vlaams che zanger Emiel Hullebroeck
moet het de laatste dagen in de Bel
gische Kamer ontgelden. In verband
met de interp'eillatie-Hubm en de ver
wijten tot Nederland gericht, wordt
Hullebroeck er van beticht, aan die
„orangistische beweging" deel te ne
men. Zelfs heeft men dien minister
van kunst en wetenschappen verwe
ten, dat Hullebroeck nog steeds als
leer aar der Normaalschool 'te Gent ge
handhaafd blijft.
In de jongste zitting heeft minister
Destrée net volgende verklaard: De
heer Hullebroieck is in Juni 1919 opl
zijn post teruggekeerd en toegelaten,
nadat hij aan den heer Harmigniie, den
toeirmahgen minister van kunst en
wetenschappen, geldige redenen haid
aangevoerd voor, zijn afwezigheid!.
vergeven, ffirij Zijn desondanks vrienden
gebleven 1"
„Neen gravin, nu moet ik tot eietr van
mijn oom Zeggen dat hij mij de bloemen
en ,uwe groeten gebracht heieft. Het was
op het plateiau bij Villars", Zeide Baim-
steg en keek zijn oom vast aan mieit
fonkelenden blik.
Eberhardt wendde zich af, misschien
wilde hij idian blik liever niet .ontmoet©:!.
Spoedig daarop nam' 'Gisela afscheid,
zij' gaf iedereen de hand en Wplfgang
hoorde, dat Sturmhagen tegen haar zeide:
„tot wederziens" en Jutta 'beloofde den
volgenden dag aan het station te zullen
zijn.
Daar weïd zij door haar vriendin ont
vangen met die vraag: „Waarom is je
broeder niet mieegekomen? Ik zou hem
Zoo gaarne nog eens gezien hebben; ver
tel hem vooral, dat ik vanochtend nog
eenige photographiën van] Berlijn kochitl
en .als liefste herinnering het schilderij
van Kaulbach: „de. verwoesting van Jeru
zalem"; ik ben er zoo van gaan houden,
sediert 'je broedeir het mij! uitlegde. iÉ
Schreef er ondier: „wijl zagen Zijn
heerlijkheid"."
„Dat zal 'Wplfgang genoegen doen":, zei
Jutta;. Heit afscheid viel haar Zwaar en
ooikGisela zeide: „het spijt mij! toch,
d|ait ik "Berlijn nu al verlaten moet".
IntuSs'chen Zat Wolfgang voor zijn
i
at
Geen enkele aanklacht is tegen den
heer Hullebroeck ingediend. Zijn er
hier leden, die klachten hebben te-
Sen de vaderlanidsohe houding van den
eer Hullebroeck, dan verzoek ik hen
die te formuleeren met bepaalde bij
zonderheden. De heer Hullebroeck kan
zich dan voor een oommissie verant
woorden. !Wij willen niemand veroor-
deelen zonder hem gehoord te hebben.
De afgevaardiglde Braun deelde me
de bij ide verdere behandeling van de
interpellatie-Hubin najdere "inlichtin
gen over Hullebroeck te zullen ver
strekken,
Korte berichten.
Geweldige vorst en ongekende
sneeuwstormen teisteren op het oogenblik',
volgens leen telegram uit Moskou, geheel
Zuid-Rusland- Sinds rineer dan 20 jaar
heeft daar een diergelijke koude, niet ge-
heerscht. Honderden menschien zijn reeds
omgekomen. Daar er weinig kans bestaat,
'dat spoedig hulp kan verleend worden,
mede tengevolge van de Iransportcrisis,
verkeer,en gebeelie dorpen in het ernstigste
gevaar uit te sterven-
In Duits.chland schijnt mót een at-
gelmeieiaia spoorwegstaking^ gedreigd ta wor
den. i f
T© Antwerpen is hét Hippodromte-
paleis gfehèe] uitgebreid..
De Zweeidsehie rijksdag' besloot tot
aansluiting bij den volkenbond.
Op den Franschenl minister van
financiën, Marsa], is een vergeefse!® aan
val gepleegd door een krankzinnige vrouw,
die een steen n'aar de auto. van dórt
minister wierp..
Het gevaar vani een staking dier
Emgeischia transportarbeiders neiemt ajfL
De leeraren van de. vakschool te
Dresden staken pm'dat aan hun eisohieh
niet is voldaan.
Het Bortugleiescbfe gjeZantschap tiet
Madrid ontkent formeel, dat er ,eien' bol-
sjowistischei .omwenteling in Portugal is
uitgebroken en verklaart, dat het gisteren
nog normale dienstberichten van de re
geering heeft ontvangen.
De bolsjewistische agitatie, wielka
in Portugal is uitgebroken, hóeft dia
Spaanisobe autoriteiten teni zleieBsit© ver
ontrust. De haven van' U.a.rcelona wordt
streng beiwaakt.
schrijftafel en werkte ingespannen door.
Karei, zijn trouwe knecht, verwonderde
er Izich over bet Wa,s andiers: juist
nu altijd de .gewoonte van' ziijh meester
cum uit wandelen te gaan; als hij: maar
gedurfd had, 'Z;0iu hij: hem' er over ge
sproken hebben, want hij wist diat Barn-
Steig een slechten nialcht had' gehad en
nu Zag hij opvallend' bleekDe kamers
van dén jongen assessor lagen niet ver
van het station; men 'kon er duidelijk'
de treinen zien komen en vertrekken.
Heden, ofschoon hij anders op al het
leven weinig meer lette, hieldj hij: plot
seling op toen hij het fluitjei snijdend'
door de lucht hooide galan, en keek naar
d'e klok het was vijf minuten voor
elf. Jai, daar ging zij heen, waarom: k'oö
.bij zijn gedachten niet meer bij zijn
Werk houden? Neen, het ging niet, hij
wierp de pen weg en liep: eenige malen
de kamer op en neer, zloo goed als dat
ten minste, ging, want zijn voeten deden
hem1 sedtert eenige dalgen weer veel' pijnt
Eindelijk bleef hij weer voor zijn tes'se-
-naar staan, trok met eten ruk' eten lade
open er lagen papieren; en brieven
in; haastig z'ochf hij er tus.schen nu
had hij het, de 'kleine open enveloppe.
E«n geur van gedlroogcte bloemen kwam
er uit het wajren Meine donkerblauwe
steirbloemen, die er tusschen mos in lagen.
i (Wordt vervolgd.).
