Stat^n Uitgave van de Nanml. Venn. LUCTOR ET EMERGO. gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LA KOE VORSTSTRAAT 219. (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG. Drukkers: O osterbaan Le C'ointre, Goes. VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. lbonnementsprijs: Per 3 maanden fr. p. post f2. Losso nummersf 0.06 Trijs der Advertentiën: 14 regels f 0.80, iedere JA gel meer 20 et. Verhoogd mei: een tijd el ijken oorlogstoeslag van 20 pet. 3 maal wordt 2 maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden.. Bewijsnummers 5 cent. Kaoteky's boek. Kautsky is de Duitsch© onafhankelijke, socialist, die jaren lang die wetenschap-1 pelijke en politieke leider der Duitsche sociaal democraten was, en nu de h-ooga eer genoot, na de maclitwisseling in heit Duitsche Rijk, te, mogen graaien in da nalatenschap van den Keizer en zijlu dienaren, en te1 verzamelen al wat 'zou. kunnen strekken tot belasting en verzwa ring van den beschuldigde. In een dik book heeft hij verslag gfe» daan van zijn onderzoek. De Nieuwe Rot- terd. Courant gaf er een vertaling van, die al spoedig uitverkocht was. De Re-1 langstelling is derhalve groot. Er ligt ook een zekere bekoring in de lezing van geheime, althans niet voor 't publiek De-t pleindel, briefjes en telegrammen, aanlee- koningen len bemerkingen van gekroonde machthebbers, en van gr ootw aardigheids- bckteeders in de landsrogeeringen. Er zijn' nu eenmaal tal van ijdel© nieuwsgieri gen, die gaarne een drama zien, en dan liefst niet door een boek, waarvan de lezing maar ophoudt, doch door een film die voor hun oog wordt afgedraaid. Voor dezulken zal de lezing van Kauts- ky's ,,J'accuse" (Ik beschuldig) een genot gewèest zijn. Doch voor anderen, dieniet letten op 't rapport, maar ook op die inkleeding en belichting der feiten letten, hoeft de publicatie der Duitsche staatsl stukken Zulk oen bekoring niet; en aller-" minst voor hen, die geroepen zijn een oordeel uit te spreken. Het gaat natuurlijk niet aan ook maar ee« Zeer verkorte saamvatting van liet rappolit onzen lews voor te leggen. Wij kunnen sltechts onjzlein eersten indruk weeft geven; ien cfan kunnen wij1 niet zeggen dat daze gunstig is ten aanzien der O os* tënrijkscl e en Duitsche machthebbers. Van de aanteekeningen 'des Keizers is een kwistig gebruik glemaakt; er blijkt uit deze aanteekeningen dat de Keizer wel de'glelijk invloed op den gang- van zlakein heeft gehaddoch ook de- wijzie waaroip deizlel kantteekeningen tzijin belicht, kan ons niet behagen. Hier schijnt een soci aal1 democraat bezig geweest te zijn. dj;e Z|ch niet heeft kunnen opheffen tot het hoo-ge standpunt van den objectieven waarnemer. Iets wat voor «en .sociaal-democraat al heel moeilijk schijnt te zijn- De aanteekeningen, door hem aangedikt en onderstroept, doen denken aan. het hekende spreekwoord: geef mij één regel schrift van den vent, en ik zal u be wijzen dat hij ©en dief is- Hoe Kautsky het archief met de zware zegels in handen kreeg? Hij verhaalt 't zelf. Na. de revolutie van 9 Nov- 1918 verzochten de volks gemachtigden mij, als toegevoegd staats secretaris aan. het departement v an buiten- landsche zaken te komen- Ik stelde voor in de eerste plaats de bescheiden over het uitbreken van den oorlog uit te geven- Dit werd mij toegestaan- Toen in December mijn partijgenoofen uit de regeering traden, nam ik ook ont slag als toegevoegd secretaris, doch op verzoek van Ebert bleef ik mede-uitgever van de bescheiden omtrent den oorlog- Door de uittreding van Quark, meerder heidssocialist, werd ik alleen-uitgever. En zoo kwam zijn boek uit met de veelszins scherpe commentaren. A an toe- F-'PIIIII ETON. De Sast der £ondes door MARIE RURMESTER. 47) o— Den volgenden dag, heel vroeg reeds, begaf hij zich weer naar de stad- Om twee uur "s middags stapte hij uit den trein ien vroeg den weg naar „JachÜust". Het. was een heerlijke herfstdag- De do miné begon langzamerhand minder sn-ol te loepen; de prachtige natuur rond hèm bekoorde hem zoo zeer, dat hij voor het oogenblik geheel vergat, waar hij sinds gisterenavond onophoudelijk aan had moe ten denken: Reimar Markwaid's vrouw? Néén! Néén! Toen. hij het bosch door had getoo- pen, zag hij aan de andere zijde van de weide, welke voor hem lag, een aardig huis met een torentje-, en boven de met ijzer beslagen deur een wapen in zand steen. Dat moest „JachtluSt" zijn, daar woonde zij dus! Hij volgde het voetpad, dat langs de weide liep, en ging naar de huisdeur, die half open stond- In de groote vestibule was een vrouw bezig om een k .-I in grijs zeildoek te naaien. Andere meubels, die op dezelfde wijze verpakt waren, stonden tegen den muur. Vrouw Jens keek heel verschrikt op, keningen, waarop wij niet van plan zijn, zoo maar dadelijk ja en amen te zeggen- En waarom niet? De lezer heeft al genoeg, wanneer hij de volgende verklaring leest: HLH Is'1f1 i „Ma'rx heeft geleeïaard, dat de loop van de geschiedenis niet door afzon derlijke personen en tostellingen wondt bepaald, maar in laatsten aanleg door de economische verhoudingen. Het ka pitalisme in zijn hoogsten vorm, die van het financieel© kapitaal, verwekt oyetal het imperialisme, het streven naar gewelddadige uitbreiding van het gebied van den staat. Dit beheersebt alle staten, zij' zijn alle oorlogszuchtig, en daaruit is de wereldoorlog voort gekomen. Niet afzonderlijke personen en instellingen zijn schuldig, maar het kapitalisme als geheel: dat moet men dus bestrijden". Iemand, die iets dergelijks, een on waarheid van Marx, vooropstelt, kan geen onpartijdig geschiedschrijver zijn. W,a.t natuurlijk niet zeggen wil, dat e:r nieit ook tastbare waarheden in Ka.uts- ky's boek staan. Zoo O'.a. dat de grootste fout is ge weest de inlijving van den Elza-s; dat Rusland aanvankelijk voor Duitsclilalnd en dat Engeland evejneens steeds voor den Tweebo-nd Duitschland en Oos tenrijk is geweest. Maar dat Duitsch land in 1878 door tegen Rusland 1e kiezen, Rusland naar den Franschen kant drong; en dat Engelalnd, welks belan gen tegen die van Frankrijk in in Nootid!-Afrika indruischten, door Duitsch lands vlodtwapening ten slotte iti de armen van Frankrijk gedreven werd. En hier acht Kautsky Duitschland de schul dige, omdat Duitschland niet, en Enge land. wèl, als zijnde een eiland, een supre matie ter zee noodig had, en ook noodig had' zichzelf tegen Duitschland te ver dedigen. In deze opvatting proeft men de strek king: eerst het eigen huis omver wroe ten, en dan dat van den vijand des vaderlands bouwen; want een revolulio- nair-so-ciaiist mag t-och vooral geen va derlandsliefde toonen. Het is toch ©en onweierepreekbare waaft beid, dat Engeland zijn vloot niet uit zelfverdediging, maar uit concurrentie zucht uitbreidde- Toegegeven, dat Duitsch - land's machtsuitbreiding naijver wekte, moest Duitschland zich daarvoor aan den lagen kant houden? Geen wo-ord van huïclie heeft deze so cialist over voor dear vorst en de staats lieden. die Duitschland zoo groot héb- hen gömaakt; maar wied' werpt hij de vernederden en vertreden en nog alle smaad toe, die (en dat is veel!) eeu socialist bijeengaren kan. Het is gelijk een onzer bladen, de N- Prov- Gron. Crt. 'tin beeld bracht: „De spade van den n ij veren landman snijdt een worm in tweeën. En nu ziet d© rooide vitter njet den omgietogden akker, maar alleen1 de stuiptrekkende helften van den pier en houdt deizie naar boven, ten bewijze van de wréfedheid des l&ndmans." toen hij in eens binnentrad en haastig vroeg:, „Is juffrouw Andersen nog hier?" „Ja, zij is boven zij is aan 't pak ken!" „Kunt u mij bij haar brengen, of mij zeggen, waar ik haar vinden kan?" Zij wilde het sterk gespannen zeildoek liefst niet loslaten, en daarom vroeg zij eerst: „Bent u -een kennis van haar?" „Ja". Nu meende zij, dat zij hem wel ver trouwen kon en beschreef hem den weg: „De trap en de laatste deur aan uw linkerhand- Hij liep de gemakkelijke breede trap op en zag boven gekomen dadelijk, welke de laatste der wit gelakte1 deuren was- Vlug liep hij er heen en klopte aan. Ingrid was bezig hare boeken in te pakken 'maar een half uur- geleden was de postbode gekomen en had haar ©en brief van bet eiland gebracht. Zij zat nu op de nog geopende kist en las Rei- rnars brief. „Lieve Ingrid," schreef hij- „Eigenlijk moest het een verrassing zijn, en ik wilde .er je eerst niets van schrijven, maar op dat gij goed zult begrijpen; dat gij rustig alles wat je bijzonder lief is, kunt mee brengen, wil ik je nu toch meededen, dat er hier den geheelen zomer hard gewerkt is. Ik heb aan den oostelijken kant twee kamers laten aanbouwen. De slaapkamer is daardoor grooter en er is nog een. aardige kamer hij- Ook in d© huiskamer is meer plaats, want de bed- Tweede Kamer. De veelbesproken kruisers. Wat minister Bijleveld zooal slik ken moet. De geest onder het marine-personeel- De Kamer verleende aan den heer Vis ser van IJzendoorn het gevraagde ver lof tot het houden van een interpellatie over de tractaten van 1839- De voorzitter deelde mede, dat de re- geering de vragen alleen in comité-gene raal wil beantwoorden. De heer Visser van IJzendoorn (v--l.) was daarmede tevreden. Spr. verklaarde volledig vertrouwen te hebben in het bui- tenlandsch beieid der regeering, inzonder heid wat betreft de herziening van de tractaten van 1839- Zijn optreden is uit sluitend een gevolg van het verlangen, dat de Kamer zal worden ingelicht. Het comité-generaalwerd bepaald op Maandagavond- Het voorstel van den voorzitter om de Indische begrooting na de oorlogsbe- grootiug te behandelen, werd aangenomen met 55 tegen 4 stemmen- De beraadslaging ovér de begrooting van marine werd daarop voortgezet- Zeven sprekers hebben zich wser laten hooren en voor hedenstonden er nog een paar op de lijst - Met dat al was er weinig teekening in het debat- Een nadere verklaring van minister Bijleveld zal eerst het noodige licht verschaffen. Hij beeft voorshands heel wat felle kri tiek moeten aanhooren. Ben voorbeeldStaalman ziet geen goed haar aan dezen „nautischen burger", die, schoon anti-revolutionair, het revolutionair karakter en optreden van het vlootpei"- soneel verdoezelt; die „Het Anker" aan boord toelaat en goede betrekkingen onderhoudt met den Bond van Minder Marinepersoneel, die meer dan iets of iemand anders beeft bijgedragen tot lvet verloop der Marine- Daarentegen hebben bijv. Oud en Hu- genholtz erkend, dat de minister méér dan een zijner voorgangers voor het per soneel hoeft gedaan, ook in de verbete ring van den geneeskundigen dienst. Het personeel waardeert dat ook wel; van oen revolutiegeest op de vloot kan men, naar Oud meent, dan ook mi-et meer spreken, al zijn er enkele vrienden van den heer Wijnkoop, als Brands teder en consorten, die zoo gauw mogelijk moeten worden verwijderd- Dhr. v. d. Voort van Zijp scheen ech ter minder gerust, ca klaagde vooral over gebrek aan voldoende m&nnan voor de geschutvoering. Dezelfde spreker en Duymaer van twist pleitten krachtig voor behoud der kruisers. We hebben ze noodig, zei laatst genoemde, als verkenningsmateriaal, dat ook voor e.en vloot van klein materieel onmisbaar is, en waarvoor vliegtuigen geen dienst kunnen doen; we hebben ze noodig, zeide de heer Van der Voort van Zijp, om het verder verlóóp van het per soneel in een uitzichtloózen dienst te voorkomen, om den goeden geest bij de officieren zoo ©enigszins mogelijk te be houden. En dus niet als moederschip voor onderzeeërs of vliegtuigen, maar als krui sers, waarvoor ze gebouwd zijn. steden zijn uitgebroken- Ik weet, dat gij daar niets van hield- Ik heb den ge-vel laten optrekken, en de kamer met de alcoof, die daardoor boven is gekomen, kan dan de onderwijzer krijgen, welke wij 't volgende jaar toch voor de kinderen moeten nemen- De metselaars en timmerlui zijn de vo rige week klaar gekomen- De schilder is er nu nog maar alleen- Jurgen maakt een nieuw hek, want de tuin is ook zooveel mogelijk vergroot, daar gij im mers graag vrachten en groenten woudt kweeken- Gisteren zijn de geboden voor de eerste maal afgekondigd- Als gij komt, lieve In grid, is alles gereed; het geheel© huis verheugt zich op je komst. Wees niet bang, dat gij hier geestelijke koude moet lijden; wij zullen je allen met liefde om ringen Sara heeft mij al weken geleden gevraagd, wat zij je heden schrijft- Gij kent haar en zult zeker weten wat het beste is- Ik Iaat het geheel aan je over.." Ingrid liet den brief uit hare handen vallen en keek peinzend voor zich uit Zij las uit dezen, zeer nuchter klinkenden brief, juist ómdat zij Reimar nu zeer goed kende, de hartelijkheid, welke al zijn doen en laten liad geleid- Zij was blijde over hetgeen hij haar schreef. De beknoptheid van Reimars huis had haar nooit bevallen- Zij stelde zich voor, hoe 't nu zijn zou len dacht aan 't eiland en zijne bewoners met die stille kalmte, welke het haar gelukt was in al haar Het antwoord aan de Entente. De „Berliner Ztg." verneemt, dat het antwoord, van de1 Duitsche regeering aan de enlente, het volgende zal bevatten De- Duitsche regeering is van meening, dat het zwaartepunt valt op de eerste nota., ito welke behandeld wondt de kwes tie van hei tol zinken brengen van de Duitsche vloot te Scapa Flow. Zij begroet de meening van Giemenceau, die blijk geeft, dat ook hij klaarheid wenscht om trent lhc-t terugzenden der krijgsgevange nen, hetgeen, naar het de Duitsche re- geering voorkomt, thans alleen nog af hankelijk is van hel overhandigen van. bet ratificatieprotocol- De Duitsche regeering laat haar eisch tot het door een scheidsgerecht uitspraak doen in de Scapa Flowkwestio vallen, daar zij beseft, dat op inwilliging van dezen eisch niet valt te rekenen. Verder zal de Duitsche regeering er op wijzen, dat het haar nog niet mogelijk is het protocol te onderteekenen, wanneer ten .opzichte van het afstaan van 400.0110 ton (lekwerken aan dezen eisch wordt vastgehouden. De "Duitsche regeering is z'eer sceptisch gezind ten opzichte van latere wijzigingen. Het ligt in bei voor nemen een lijst op te maken van de Duit sche havenwerken, welke te Parijs door deskundigen zal worden toegelicht. Do Duitsche regeering is vol goeden wil ,oin Lot Overeenstemming te komen'en is bereid schadeloosstelling te geven, welke echter niet den dood van hef eco nomische leven in 'Duitschland tengevolge mag hebben. Het schijnt haar toe, diat het met eenigen goeden wil mogelijk 'Is, binnen weinige dagen tot een oplossing te komen. Ten slotte zat de Duitsche regeering in Parijs de vraag doen stellen, welke uillegging gegeven moet wonden aan (je mededeeling, dat de Vredestoestand na het overleggen v<a,n hel ratific.atiep'roto- co-1 zal leinigkeeren. Korte berichten. Te Parijs heerseht algemeen de op- vatting, dat Ctemenoeau president van! de Franse!:© republiek za! worden, wan, neer hij dat wenscht. In de haven van Antwerpen is de arbeid op normale wijziei horvat. Hoofddoel van Cleimieincen.u's bezloek aan Londen is een gedachtenwissieiling over de Oosbersche kwestie, met name het lot. van Konstantinopol. Volgens berichten uit Milaan hééft de vOieieniging van Indust ieelen aldaar, met ingang van Maandag 15 December den 10 uren arbeidsdag weder ingevoerd'. Men meldt uit Agram: Het ministerie van oorlog te Belgrado maakt heleend, dat liet geheide- eerste en vierde leger korps zich in opmars-eb bevinden tegen Dalmatië cn Albanië. De politie te' Weenen heeft in den Hofburg, het voormalige paleis van den keizer, een speelbank' ontdekt, die daar door een toonoelspealstor was opgericht. -v In Engeland zal men ditmaal', zij het dan met haast geen boter o-p het brood, eens lextra Kerstmis vieren. De denken te brengen. Er wachtte haar daar een schoone taak, en daarop verheugde zij zich. Zij las Reimar's brief uit en. zocht in de enveloppe naar het briefje van Sara- Een geel stuk papier met scbeeve potlood- lijmen haalde zij te voorschijn- Sara schreef zeker hoogstens eens per jaar een brief- „Ik heb liet mijnheer ook al gezegd dat hij er niets tegen heeft. Ik bedoel dat ik hier blijf als dienstbode- Ik hen hier nu al acht. jaren bij mekaar, en kan er niet aan denken om weg te moeten- Als juffrouw Andersen 't goed vindt- Dan hoeft hij nooit meer een meid te zoeken zoo lang ik leef. Die zijn toch altijd slordig en willen niet langer dan twee jaren blijven- En het toon is mij goed. Met groeten. SARA MICHELSEN- UW Ingrid lachte toen ziiji dit had gelezen. Maar 'twas toch ook wel pleizierg, want het was haar volstrekt niet onverschillig wie -baar daar in 't vervolg ter z,ijlde stond. En Sara was verstandig; zij! zou zich vanzelf in de veranderde omstandigheden Weten ij© schikken. Want Ingrid wilde niet slechts een moeder voor de klein tjes zijn. maar ook do vrouw des huizes, en alle werk do-en. Zij! wilde haar taak zoo- volmaakt mogelijk volbrengen. Met Gods hulp! De deur werd geopend en Erik Winde- löv trad binnen. Zijn komst verraste haai" dermate, dat meeste groote winkels te Londen sluiten Woensdag 24, Donderdag 25, Vrijdag 26 en Zaterdag 27 D' -ce-mber. Volgens berichten uit Reval hébben de bolsjewiki plotseling hun offensief te gen Narwa- hervat. Zij trokken de; Na.rowa over, maar zijn met zware verliezen terug-! geworpen. De vredesconferentie zal een paar dagen rust nemen uit hoofde, van Cle« menceau's vertrek naar Londen ein Pi- chon's ongesteldheid. Te Londen is een telegram uit Port Darwin ontvangen, dat kapitein Rosa Smith aldaar met zijn Vickers Vimy ma- chine is aangekomen, en dat alles aar» boord wel is. Smith heeft dus den door deAustralische reigeering uitgeloofden prijs van 10.000 pond gewonnen. Te Innsbruck hebben nieuwe uit spattingen en hongeroproeren plaats ge had. De Italianen verdeelden levensmid delen. Ook in Hall-in hadden demonstra ties plaats. Te Wyzotschau nabij Praag he ft een treinbotsing plaats gehad. 5 wagons werden vernield. 50 personen werden ge dood en 70 gewonde Uit Washington wordt aan dei Chi cago Tribune gemeld, dat de Amerikaan- sche Senaat waarschijnlijk niet voor het einde der Kcrstvaeanlie een besluit over het Vredesverdrag zal nemen. Dit zal on geveer 5 Januari zijn. De arbeiders in de Fransche kolen mijnen hebben besloten den 16 Februari een algemeene staking te procJameeren. als hun eischen tot verhooging der too nen niet ingewilligd worden. De inwilli ging hiervan zou een jaarlijksche ver hooging van 21 millioen francs bete©- konen. Naar de „Soir" meldt, zijn de to-1 'bidders van talrijke kolenmijnen in fl|e Rorinage en vim verscheiden© mijnen te Charleroi in staking gegaan. Hun cascte is loonsverhooging. Bavid, de Engelsche onderstaats-1 secretaris van binnenlandse he -zaken, zieiide in het Lagerhuis: De regeering weet. dat sommige perso nen propaganda maken voor afschaffing van het parlement en de inrichting van een Russisch sowjet stelsel- Sommi gen maken van hun werkzaamheden ■geen geheim. Sommige propagandisten 'ziijii van buitenlandschen oorsprong. In eern' geval kwam dit geld voor' propagandai uit het buitenland, in andere gevallen bestaat verdenking -dat dit 'het geval waS'. De sommen waren echter niet groot. in 1920 zat in Zwitserland een We- reldpostconfenentie gehouden worden, waarop o.a. de kwestie van verhooging van hot internationaal briiovenipori Behan deld zal worden. b'ij het spoorwegongeluk hij Ctela- kovic op den lijn NysaPraag 'rijn 4 dooden, 45 zwaar en 57 licht geiwonden vastgesteld. Het onderzoek heeft ge'eid tot de arrestatie van den assistent Schali er, dia ide voornaamste' schuld aan de treinbotsing moet hebben. De minister voor spoorwegen, Franke; zal heden in de nationale vergadering te Praag ophel dering over do catastrophe geven. zij eerst werkelijk meende, daf zij: droom de». Maar hij 'trad op haar toe, en stak' haar zijn hand toe, en zij hoorde zijn steunGoeden dag, Ingrid!" Langzaam stond zij! van haar hardein zetel op en vroeg op een toon, waarin haar gjróóte verbazing doorklonk„Jij hier? Waarom? Nu?" „Door je laatsten brief, Ingrid!" „En „Om dat, wat je mijt'schreef, te ver hinderen". „Dat is niet meer mogelijk!" Zij (rad ietwat achteruit. Op haar ge laat was nog altijd niets dan verbazing t© lezen. „Ingrid; is het waar? Zul je over drie weken Red mar Markward's vrouw zijn „Ja 1 1 „Hoe kunt ge daf doen, Ingrid!" Zijl zuchtte diep. Zij had niet gedacht dat ook dit uur nog 'zioui moeiten doorstre den woirdon. Als z|iji 't vermoed had, zou 'zou zij 'tontloopen hebben. Maar nu zag zlij "t heun aan, dat hij met verkeerde veronderstellingen kwam. En daarom ant woordde zlij' rustig: „Zie ik er misschien uit, ais een gelukkige bruid?" Hij keek haar aan. Zij scheen hem grooter toe dan vroeger, doch dat kwam zeken." door haar rouw'kleading. Haar be wegingen walen rustiger, en i. -ar heel© optreden bezadigder dan vijf jaar vroe ger. Maar van een stralend geluk ziag hij niets. (Slot volgt.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1919 | | pagina 1