-Ce aar-gang
Mo 49
Woensdag 29 Movemfoer
FEUIlLETOft.
De Sast der zonde,
Reclames.
Uitgave van
ft» Naaml. Venn. Ui; 1. EViF.ltGO.
gcve-ï 'r <i to Goes.
Hoofdbureau ie Goes
CAN GE O S I S 'I LI VAT 219
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. 1'. Dl UJ IJ L. BURG.
Drukkers:
O o s t e r b a a n L e C o i n t r e, Goes.
VERSCHIJNT E LAVEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr, p. post f 2
Losse nummersf 0.05
Pr ij s der Advertentiën:
14 regels fO.SO, iedere regel meer 20 ct.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag
van 20 pel.
3 maal wordt 2 maal berekend.
Bij abonnement voordeciige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
De rechtspositie tier Netlcrlantlsehe
vrouw.
D-czei wordt behandel I in een vlug
schrift van -een Christelijke! v rouw-el ijkfe
imicelster in dei roe'.ten, miej. mr. C.
Frida Ka-lz. II- l is eten overdruk van
een door haar -op 'de opricJdingSvcirgar
d-ering van den Nederlandsc-hen Chris
ten Vrouwenbond gehóuden lezing'. De
uitgaaf is bez-'orgd door dei drukkerij Lir
hér tas te Rotterdam.
De .schrijfster betreurt 't dat dei Cbr.
vróuwen zich zoo weinig met bet pu
blieke leven bemoeien 'en toont aan dat
do tijden rijp zliju dat dit anders worde!
Zij wijst vervolgens op wettelijke be
palingen, die bchoorem te vervallenmlefc
namp die wel'kei een zedelijk karakter,
draigcn.
Wij' bevelen dit vlugschrift, door eiene
deskundigel vrouw geschreven, zleer ter
verspreiding aan. Onze vrouwen kun-
'nen a,on do hand van dit vluigscbriftj
Zich bewust worden wat er nog aan
ha,ar rechtspositiei ontbreekt.
jWij moeten ons bedwingen een erf
and-er uit dei brochure over te nemienj.
iWijl bepaten ons alleen tot de- conclusie.
Zij' luidt aldus:
„R-esumtele-rcnde, kan mijn conclusie der
halve delz© zijn, dat over bet geheel idiel
jwetMijk© positiei d-er vrouw in Neder
land niet zulle ©en slecht© is, als men
wel elens zegt en nog voor een stuk
als alles niet hé driegt binnenkort ver-
betelrd zal worden. i
„Alleen bet buweilijksgoederenrecht en;
de harvlelingsonbévoe-gdheid der giclxouwr
da vrouw laten zeer veel te wenschien<
over cn vereischen grondige verbetering.
Maar bier herhaal' ik wat ik tevoren
reeds z-eidei' de oplossing zal niet
gemakkelijk z'ijn.
„Toch gploof ik, da,t ier verbetering!
ziail! komen,- zo-oals in zoovele an-dort©
-WJe(tsbepalingein reeds is geschied, onr-
dat men allengs tot hjet besef begint 'te
komen, d;ithet verander I moet worden.
Als -de tijden er rijp vo-or 'ziijn, zal men
o-.olc de oplössnig vinden. D-och imen
blijve daarbij steads bedenken: voor c-en
gelukkig huwelijk is geen wetgeving noo-
dig, bij' een ongelukkig huwelijk zal de
man o ok bij de bels te wet no-g Imidiclieléii
kunnen vinden om z'ijn vrouw te 'beinai-
deefen, trouwens evengoed als 'deiromw
het -den man zial kunnen 'do,an. Wat
vóóra'l niet ztejggem wil, dat wij' er ons
nu, maar niet druk oveir moeten maken;
integendeel', verecnigingen als on'zb Net-
derlauidschél Christen Vrouwenbond z|ul-
iten hier veel kuiinien en moeten docin
door tezamen van gedachten t© wisselen
over dit onderwerp, om t© trachten een(
oplossing te vinden, en d-oor overal de
idoei te propagieieren, dat bij de opvoe
ding der heidendaagische- jonge- ineisjesl
zial gevoeig-d moeten worden eenige ken
nis van het recht en van gletózlakienL
„Maar daarnaast onderschrijven wij ge
heel, w-a.t Mevrouw Mr. van den Hoieïc
'zegt: „Men vergeb© niet, dat men niet
■alles van dien wetgever moet verwach
ten. Men lean vergen van den wetgever,
dat hij gelijken tred houdt met de (maat
schappelijk© ontwikkebng, dat. als hij in
grijpt, zijn voorschriften liet heerschende
réchts- enbillijkheidsgevoel bevredigen;;
m,aar anten verwachte niet van bem bet
t'e voorschijn roepen vaji ma-atsch'app-et-
lijk© velrsehijnselcn, -die- uit een h-eeil an
dere bron -ontspringen. Zoo ergens; dan
door
MARIE BURMESTER.
39)
-.o
Mevrouw Andersen wist niet veet van
bem. W el had zij gehoord, daf eenige
jaïen geleden alle meisjes verliefd op
lmm wa,ren geweest, zónder dat een van
die allen ook maar den minsten indruk
Op hem gemaakt bad.. Maar zijn zachte
hand, en flink optreden hiadden gedurende
de- la-alste weken haar hart gestolen. Zij
wees hem dus niet af, maar ziside, dat
haar dochter hierin alleen te beslissen
had-,
Ingrid was beden voor de eerste
maal sedert vele weken - uitgegaan;
morgen zou hij het antwoord komen
halen.
In 'tbosch onmo-ette hij haar-Zijn hand,
die anders de teugels zo-o- vast omklem
den, trilde toen hij bet meisje met lang-
vamen tred zag naderen. De man, die
er vroeger niets in gezien had om een
meisje wat voor de gek te houden, waagde
het niet aan haar het aan mevrouw
Andersen gedane verz-oek te herhalen
Ilij meende, dat hij het niet zóu kunnen
verdragen, als zij neen zeide. Hij keek
'zullen in. het gezinsleven de persoon
lijk© eigenschappen van man en vrouw
inteer invloed hebben op hun verhou
ding dan hun wettelijke bevoegdheden.'-'
„Hoeveel te meer moeten wij de waar
heid hiervan gevoelen, waar toch voor
'ons m'enschielijke wetten 'zullen Mij'venl
teen onvolmaakte afspiegeling van ©ent
Hoogtere! wet, omdat wij geloo-ven, met
dten 19dein Psalm, d,at: 1
Des Hele rein Wet nochtans J
Verspreidt volmaakter glanst,
Rtewijil zlij 'thairt bekeert)!
'tIs .Gods 'getuigenis, l
Dat eeluwig 'z-eker is,
En slechten wijisbeid leert.
fWiat Gods bevel -ons 'Zegt,
Vertoont ons 't heiligst recht.''
Tweede Kamer.
Kleinere wetsontwerpen. lioo-
ger ondeiiwijls. - Hoogleëraar in
de Homoeopafhie Geen. bolsje
wisten, die van den Staat eten
om hem bot leven te ontnemen.
Gisteren z,ij|n tal van kleinere wets
ontwerpen zonder hoofdelijke stemming
aangenomen.
O.a,. de wijziging! yan de Muntwet (waar
bijl oi.a hef zilvergehalte van d© teeken-
munt -rijksdaalders, guldens, halve
guldens tot 720 wordt verlaagd) en
do- wijziging van de Pakkétp-ostwet. De
piorlverhooging zal drie millioen opleve
ren en hot aandeel van den pakketpost-
die-nst in het algemeen tekort nochtans
niet geheel wegnemen. Voor d-e lichtste
postpakketten zal voortaan 40 cent be
taald moeien worden.
Verder zijn goedgekeurd de begroetin
gen voor het s't&atsmuntbedrijf en het
Zuid-erzeefonds, twee supple tolt© la.nd-
bouwbe-grooting-en (nadere onderzoeking
naar ka li zouten en vergoeding voor ge
vorderde schepen). Ook werd aangeno
men lie-t wetsontwerp voor overbrengen
van een -gedeelte van den rijksweg op
Zuid-Be-veland onder de gemceinten Goes
en Kloelinge in beheer en onderhoud
bijl de provincie Zeeland.
Mr. Van Berenstoijln heeft bij een diet
wetsontwerpen een mo-Lie ingediend, welke
bedoeld is als een rem tegen de uilgaaf
van Staatsgelden voor doeleinden, welke
niet o-p de Staatsbegrooting zijn omschre
ven. Minister Van IJsselste-ijln z'al dit
bleek reeds bij aanneming van die
motie ilijki portefeuille niet neerleggen,
IIijl vatte het geval gemoedelijk op-.
La-ng en breed' is al gesproken over
d© begc-ooling van Onderwijs, K. en W.
Dir. Van de Laar bepleitte vereenvou
diging van de- examens en vond den mi
nister aan zijn zijde; Teensf.ra en Da
Bav-oirnin Lo-hman voeirdea opnieuw een
pleidooi voor een Groningsch doctoraat
in d-e landbouwwetenschap; doch onder
vonden tegenkanting van Deckers en
Schaper. Minister De Visser schijnt wel
wat voor dat doctoraat te voelen. Voors
hands blijft alles nog op losse schroeven,
me.de in verband me-t het feit, dat YY'age1-
uiiigen misschien eerlang zijln gansehö
Lsndbouwhoo-geschool kwijlt zat raken, al
dus d© N. It. C. Minister Van IJsselsteijn
heeft indertijd 'reeds medegedeeld, daf hij-
haar slechts lang aan, e-n zij groeit©
vriendelijk terug.
Acht diagen later werd er in de
paste,rie aan het strand een brief van
Ingrid afgegeven. Het jonge meisje ver
telde- er in van de ziekte harer moeder,
en toenemende beterschap; en daarna
volgde iets-, dat Erik Windelöv steeds
weer -opnieuw lezien moest. Het was niet
-zóózeer datgene wat bem werd meege
deeld, dan wel hetgeen niet uitgesproken
en slechts vluchtig weird aangestipt, en
hem zlulk een duidelijk beeld gaf van
Ingrid, zo-oals zij1 nu was.
Dokter Ravens is een bij
zonder kundig geneesheer; ik geloof dat
ik hier wel c-enigszins over kan oord-ce
len; ook wordt hij algemeen als zoodanig
geroemd. Ik geloof beslist, -dat moeder bij
minder kundige behandeling, niet gezond
zoti zijn geworden. Wat was ik altijd
blij als ik zijn rijtuigje hoorde aanko
men en zijn vluggen stap in Re gang
vernam. Wat zal ik je verder Van hem
vertellen? Ik weet het werkelijk niet. Mis
schien kunt ge u zoo ook wel een voor
stelling van bem maken. Want deze man
vroeg mij of ik zijne vrouw wilde wor
den. Zijn aanzoek kwam geheel onver
wacht en toch twijfelde ik geen oogenb-lik.
Ik dacht aan zóóvele dingen, dat ik daar
door de zaak zelve bijna vergat.
Bewijzen kan ik het niet, Erik, maar
zoo iets gevoelt men: Die man zou mij
leans geen enkel gebo-uw in Wageningeln
in o'rd-e is; Ibans werd dit door den
minister van onderwijte bevestigd.
Mr. Boumer vreesde êen overmaat van
professoren; men moest -er niet te veel
benoemen, meende bijl. Het. gehalte der
honglee-raren zou dan verminderen en het
aanlal college-uren zo-u al te groot wor
den Kort te voren had Teenstlra het
Groningsch doctoraat, in de- landbouw
wetenschappen, Duymaec ni-euwe leerstoe
len in de homoeopathic en in de Frie-
sche taal cn letterkunde aangeprezen.
De- een zegt: „gij! overvraagt"; de andor
beweert: „gij1' geeft niet genoeg!" De mi
nister zelf za.1 eerlang de- voorlichting der
afdceling „Hoogcr Onderwijs" van den
Onderwijsraad vragen. Diait het aantal Uni
versiteiten in gc©n gevat zat worden ver
minderd stond voor hem wel absoluut
vast.
Er is ook nog een motie geboren.
Voor een benoeming aan een steirre-
wacht had de minister een communist
geweerd. Van Rayes-te.ijln op .z'ijn achterstel
beon-en natuurlijk. Gevolg een motie, welke
voorschrijft', dat met politieke overtuiging
niet. mag gerekend worden.
Het geval betrof eie;n zekeren dr. Pan-
nckoek, die om zijln bolsjewistische meei-
n'ing uit het buitenland was uitg.ezeit,
en hier wilde voortgaan, die meening te
poipulairiseeren. De minister nu staat o-p;
heit standpunt, da-t 'hij geen persoon voor
een benoeming kan voordragen, wiens
propaganda zich onmiddellijk richt legen
hot leven van die.-n Staat. Diit is geen
onderzoek naar een overtuiging, maar een
eenv-oudlige da,ad yan noodweer v.an den
Sta-at.
•0 zöo-
Vanmiddag zou ©vei:" de motie gestemd
woMcn,,
De algemeens beschouwingen zijn al
gesloten.
In den avond is de- Landbouwbegroo-
ting op het tapijt gekomen.
TeensitTfl's motie, waarin afgekeurd
wordt, dat do. Kamer niet .tijdig genoeg
gekend is in do ,aian Frankrijk verleendq
crediieten van 25 millioen, W-eird inge
trokken.
Dit kon te gemakkelijker omdat van
Beliesteijn met een veel algemeener motie
kwiam, waa'rin ook gewaarschuwd word
tegen staatsuitgaven, die niet door cïfe-
dieiten gedokt z'ijn.
Hiertegen bad de minister gpejn be-
zwaait. Ze werd dan ook z. b. s. aan?
vaaid'.
BRIEVEN OVER INDIË.
VI.
A mice 1
Indië gaat aan politiek doen. Vroeger
wenden voor de verschillende geïmeente-
jaüen vooraanstaande' mannen g: kozen,
monschen d;ie verstanid hadden van ge
meentezaken. Thans gaat het er d&nz©'.f-
dlen weg op als in Nederland, er hebben
ziich verschillende pairtijen gevormd, par
tijmannen worden in den gemeenteraad
gekozen en de menschen van yeirsianid
blijven er uit.
Niet, dat ik tegen het vormen ben
van partijlen, de menschen verschillen te
veel van inzichten, d'a't we m:eit één par
tij kunnen volstaan, maar in Néder-
landsch-Indië moest dat kunnen.
Afgezien van godsdienstige overtuiging;,
van aristocratie of democratie be h o o r-
in zijne armen hebben genomen, ook dan
als ik bem had verteld, wat'ik indertijd
aan jou vertelde. Datgel-oof ik bes-list.
Hij zou dan denk ik ongeveer zoo iets
gezegd hebben: „Wat kan dat mij schelen?
Laat die oude kwesties loopen!"
En nu komt het eigenaardige. Zelfs als
ik één oog-enblik zou hebben getwijfeld of
ik „ja" of „neen" moest zeggen, dan
zo.u dit feit alleen, mij „neen" hebben
doen zeggen- Iioe weinig ik je toen ook
begreep, en hoezeer ik onder je afkeer
leed, ik zou niet willen, dat jij toen anders
had besloten. Dat is mij nu pas duidelijk
geworden. Ik zeg niet slechts: gij hadt
gelijk ik begrijp h-et nu. Neen, ik moet
nu hem toejuichen, die zoo handelen kon-
En toch lijd ik ler onder, en toch ver
lang ik naar je ach ons lev-en zou
een onoplosbaar raadsel zijn als het Licht
van Boven het niet bestraalde
Toen Erik YVintLelöv dezen brief gele-
z-en had, greep hij zijn jas en zijn hoed,
en begaf hij zich naar 't strand- Hij liep
flink door en de wind, die hem in 't aan
gezicht woei, deed hem goed- Ook in
hem was iets weer levend geworden, dat
daar' zoo lang en sl.il bad -geslapen alsof
heit iajl lang was gestorven. En dat nam
hij nu mee na-ar buiten, en dat vexeenig-
d© zich nu met het gejubel van het
van ijs bevrijde water en het eerste luide
gek'rij.sch ,der vogels in den warmte- aan
brengenden wesLewind.
d'e-n alle Europeanen, di© in Indië ver
blijven zich te vormen tot één gro-ot©
partij, die naast de belangen van heit
gouvernement moet zo-rgen, dait de Ne
derlanders niet in verdrukking komen.
Wc gaan in Indië den verkeerden kant
uit én hel gouvernement heeft daar zelf
veel schuld aan. Thans kunnen Chineez'en
en inlanders, indien ze dezclfd.e scho
len hebben doorloopen als de Europe
anen, bij het gouvernement d-eze-lfdc be
trekkingen vervullen en worden dan even
hoog bezoldigd. Alsof he-t doorloopen van
een II. 13. b., wat tegenwoordig overal
gevraagd wordt, vo-or den Inlander en
Chinees een gelijkwaardige ontwikkeling
beteek-ent als voor den Europeaan-
Yotge-ns dat staatsblad zouden we dus
onze geheele o-pvoed'ing op school -ont
vangen en telt hetgeen ons thuis d-ooir
onze ouders wo-rdt -geleerd, niet mede-.
Wat trekt een inlander 'z-ich aan van
de op-voeding van zijn Ikindeiren? Om aan
de ciscben van gelijke ontwikkeling te
voldoen, moeten ze toch een Europee-scho
opvoeding ontvangen.
Ileeft de inlander, al heeft hij dezelf
de scho-len doorloop-en evenveel plichts
besef als de Europeaan?
Beschikt hij over hetzelfde uithoudings
vermogen, heeft hij dezelfde- beh-oeften?
YViji Hollanders verlaten ons vaderland
om in Indië ons bro-od te gaan var-
dienen, wij- geven veel prij-s om in da-t
wanne klimaat nog h aid er te gaan arbei
den, dan menigeen in Nederland. Wat
wij' niet kunnen en willen missen zlijn.
onze- Europecsche gewo-o-nten, onze ge
riefelijk ingelichte huizon, ons smake
lijk bereid eten.
Wal heeft d-e inlander voor behoef
ten li ij kan wonen tussehen zijn broeders
in de kamp-oiig, verwoont f 50 per maand
minder dan een Etijop-eaan, eet z.ij'n lands
kast, heeft geen beb-oefte aan d'ingem,
di© wij- niet missen kunnen en is gee-n
kolonist, is he-t niet treurig, dlat hij even
veel verdient
YY'a-arom plaatst het gouvernement de
inlanders niet in verantwoordelijke be
trekkingen?
Omdat ze niet secuur zijn in geld
zaken, omdat ze geen verantwoordelijk
heidsgevoel bezitten.
De lndiO-Euxopea-an raakt in de ver
drukking, hij; wordt ais kind van het
land door de inlanders verdrongen.
Waarom sluit d-e Indo zich niet aan
bij den volbloed-Euro-pe-aan, waarom suil-
teu ze geen verbond om het hoofd boven
wafer te houden ©n den te vluggen voor
uitgang vïin de-n inlander en Chinees
tegen te gaan
Al die lang begraven dingen beschouw
de- hij heden op een geheel ander© wij'z©:
Ingrid lia,d hem eindelijk gelijk gegeven
en hem begrepen, z-ooals blij begrepen
wilde- zijn. En deze verandering van haar
gevoelens moesl al -sprak zlij dlit o-ok
niet direct uit het gevolg zijn van
waarachtig berouw. Dus van een ver
schillende -opvatting der zaak kon men
nieit meer s-pxek-en'; het eenige wa,t öu
nog tussehen hen stond, W0(S de- zonde
z'e-lf.
U-ok zijn to-e-nmalige vrees, dat zij niet
in staat was om i-emand trouw te blijven
was deize drie jaren en vooral door het
geen ,nu dezen laatsten brief stond, be
wezen z-onder recht van beslaan te ziij'n.
Ingrid zou no-g veel gevraagd wo-rdem
da.l leed geen twijfel maar zij
zon „n-e-en" zegg-en want zij had h-em
slechts lief. Zijne 'ziel genoot hiervan
in stille verrukking.
Hij -sitend stil op' heit strand ©n haalde
diep- -adem, want hij voelde, dat hij! vo-oir
eon beslissing werd' gesteld, welke z'-ich
aan hem opdrong, ?,z-onder dat hij haar
gezocht had.
YVas zij nu nog altijd onwaardig? Of
zou zij zich nu opmaken om haar te
gaan halen en hier -te brengeln in zijn
stil tehuis, dat da -oude Mina na den
dood van mevrouw Brodersen nu alleen
met hem deelde?
-Wa-s hot niet juist -omldat dit altijd
Oorzaken en behandeling
van eczeem.
Eczeem is dikwijls te wijten a-an bloed
armoede, lichamelijke of geestelijke in
spanning. Ook 'kan heit een gevolg zljki van
be-smelting. het vo-orbdurend omgaan met
natte of droge waren in winkel of werk
plaats, o-f overgevoeligheid voor buiten
gewone warmte of kou.
De behandeling eïscht veel zorg' etn
'zindelijkheid. De lijder dient eenvoudige,
voedzame spijzen te gebruiken en vooral
zwaar voedsel en alcohol te vermijden.
Ge-regelde stoelgang is noodzakelijk; ver
stopping verergert de kwaal.
To-t_ beteugeling de;r ontsteking en o-m
de last van eczeem te doen verdwijin-etn,
be-sLaat niets beters dan Foster's Zalf.
Die-ze vördrijft de prikkeling en de geneigd
heid om de aangedane plaatsen te
krabben.
Foster's Za-lf heeft een antiseptische,
verzachtende enhe-elende werking, droogt
niet te spoedig op, laat zich niet te ge
makkelijk afvegen en dringt to-t o-p iedere
aangedane plek doo-r.
De-ze zalf is zeer succesvol bij' alle
jeukende huidkwalen en heeft lol van
hardnekkige en langdurige gevallen ge
nezen. Zij is ook een uitstekend genees
middel voor aambei-en.
Foster's Zalf (let op dén juisten naam)
is 'te Goes verkrijgbaar bij Me Paauw
Co., te 'Middelburg bij C. Schulte Co-,
a fl.75 per do-os. (36)
Omfllat de Indo de-rikt, dat hij ver
drongen w-ordt door den volbloed-Euro
peaan cn hij1 den totok haat. (Totok be
teeken l volbloed). v
Kort gieteden is in Indië het Indo--
Europeesch verbond opgericht, alleen in
Indië geboren Europeanen mogen lid
wc-irden, terwijl de totok alleen als do
nateur mag toetreden.
Dat de totok donateur mag worden
is een kleine .stap in de goede richting',
a-ls e-r nu maar o-p die-n weg w-ordt voort
gebouwd en wij niet een verbroedering
krijgen me-t de inlanders, zio-oals met de
vroegere Indische P|a|rtijl is geschied'.
Die beerschende- haat tussehen den totok'
en dén Indo moet er uit en daar kan de
Indo liet meeste a-an doen. Geen enkele
Hollandsche jongen lco-mlt met haat tegen
den Indo in het haft naar Indië. Die
haat kweekt de Indo- zélf.
Het is niet prettig vo-oir den Indo-Euro
peaan, dat b.v. o-p Dieli in de cultures
steeds volbloed's wonden gevraagd voor
opzichter, maar d'at ligt -ook aan hemzelf.
Op' Deli moet hard' gewerkt Worden en
weer to-t hom kwam, alsof hij er zich niet
aan onttrekken mocht? Sprak er niet
een goede trouwe stem in hem, de- stem,
waardoor hij nog altijd verdriet had ge-
bad, a,ls hij er niet naar luisterde: „Zoo
is het".
God had haar zonde vergeven, anders
had haar brief niet zoo kalm en helder
kunnen zijn. Zou hij nu nog aarzelen, in
plaats van te zeggen: Kom Ingrid; gij
hebt berouw gehad en ervoor geboet;
laat mijn liefde nü je pad bestralen en
net L'cht van Boven ons beider pad.
En hij hoorde geen stem, die dit alles
weersprak in zijn binnenste hoe ang
stig nauwgezet hij ook luisterde.
„Ingrid", fluisterde hij. „Liefste Ingrid".
Een zachte hand streek de scherpe lij
nen van zijn gelaat gladin zijn ern
stige oo-gen lichtte het; zij hadden het
geluk van verre gezien.
Langzaam liep hij na-ar huis teru^.
Plotseling viel zijn blik op het eiland
het hoog© huis, midid-en tussehen de hoo
rnen -en tussehen hem e-n he-t zoo even
aanschouwde geluk schoof zich een don
kere schaduw. Alle zonnige tafcreelen,
welke hij ziooeven 'nog in zijn verbeel
ding had gez'ien, moesten plaats makön
voor andere-, akelige idieieën.
(Wordt vervolgd.)
