4Z
Dinsdag 18 November 1919
S4e «laargang
FEUILLETON
De Sast der zonde»
BuifertacL
Uitgave ra*
ie KwmH. Vena LUCTOR EST EICF.RGQ
gerestigdl le Goes.
Hoofflbuxeau ta Gee»-.
ï'AWÖB VORSTSTRAAT 219
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
FIRMA E. P. DHUIJ L. BURG.
Da akkers:
OOBleSfbrtan Le jQointre, Gflee
tfRRSCHLJNT ELKEN WERKÜA0.
Ab onnements prg»:
Fa» 3 maanden fr. p. post IAr~
Loea» nummers1 0 0#
de* Advertentie*:
4regels 10.80, iedere Iregel mee» 20 ot-
y«»hoogd met een tijdelij-ken oortogstopÉfcl^
ran 20 pet.
3 «vpl wonJt 2 maal berekend,
B£ abonnement vooxdeelige voorw»a*lepC
Bewijsnummers 5 cent.
Voor vijftig ijaar.
Het was Bisteren e-en hailve eeuw
geleiden dat net Suez-kainaal geopend
werd. Een gewichtige gebeurtenis. Im
mers, hierdoor werd niet alleen de
verbinding tusschen Europa en zijne
koloniën belangrijk ingekort, maar ook
onderging het oeconomisch en staat
kundig leven der beschaafde wereld
er een grootte verbetering door.
Reeds de o-utd© Farao's hadden ge
zind op pogingen om1 de smalle strook,
de landengte van Suez, die twee we-
re lid'deeleu e'n pvenzooveel wereldzee-
en scheidt, te doorboren. Het wals
echter voor een Framscjh ingenieur' Fer
dinand baron De Lesisepis weggelegd
dat grooitsche werkte volvoeren.
Morgen, 19 Nov. herdenkt men te
Suez zijn geboortedag. Hij werd ge
boren '19 Nov. 1815 te Versailles.
Aanvankelijk koos hij de diplomatie
tot loopbaan, en werd hij consul, ach
tereenvolgens te Cairo, Rotterdam1,
Malaga, Barcelona, om 'in 1848 door
•ide Frans che regeering te worden be
noemd tot gezant te Madrid. Met een
buitengewone zending naar Rome be
last, viel hij 'bij' de republiek in on
genade. Dit was 'tsein om tot een
anderen staat des levens over te gaan.
Door den onderkoning van Egypte
daartoe uitgenoodigd, miaakte bij zijne
denkbeelden omtrent een mogelijke
doorgraving der landengte van Suez
openbaar, als gevolg waarvan hij, in
weerwil van de tegenwerking der Ein-
i els che en Turksche regeeringen, in
859 zijn groot© werk kon beginnen,
hetwelk hij den Kien November 1869
voltooide.
In tegenwoordigheid van. veile vor
sten, geleerden, industrieelen en han
delaars werd bet kanaal feestelijk ge
opend. En den 17eta November daar
aanvolgende stoomde1 'een groote vloot
Idoor het kanaal. Voorop het Frans che
jacht taiiet keizerin Eugenie aan boord
een Oostenrijfcsch oorlogsschip volgde,
met Keizer Frans Jozefeen Nieter-
'lanidisöh isdhiip was mede aanwezig;,
genaaimid de Walk, waarop Prins Hen
drik, tweede zoon van den toenmali-
g-en Koning. Willem) II. Alleen Enge
land was ni,et vertegenwoordigd, ge
dreven al's 'twas: door vrees voor
Frankrijks grootheid en wereldheer
schappij1, die naar Enigelands schat
ting van ide-zae 'opening de vrucht zou
zijn.
Sedert dien tijd echter bleef Enge
land in stille actie om zieilf die werelid:-
beepsehapprj te veroveren. De Omstan
digheden waren hem gunstig. Frank
rijks keizer viel en Ejgyptie's Khedive
volgde helm), na echter eerst zijn aan-
'te-eten in bet Kanaal, meier dan die
helft, aan Engeland te hebben ver
kocht. Met Idjlt al haid evenwel Enge
land noig geen vasten voiet in Eigypte,
doch in 1882 kreeg 'tde kansimmens
Egyptenaren haidden Europeanen be
moeilijkt; en dit. f|af aanleiding dat
Egypte door de Engeilischen werd be
zet'.
Nog anidere omstandigheden waren
dien Brit gunstig. De Lesisepis ontwierp
drie jaren later, in 1885, een plan
voor de doorgraving der landengte
van Panama. Doch ongelukkig viel hij
in! handen van speculanten, di© in
1888 hunne betalingen staakten, en
door
MARIE BURMESTER.
33) o—
„Maar Erik, wat beteekent, diat nu
eigenlijk?" De oude dame; weid werke
lijk zenuwachtig. „Ik moet zeggen, dlat
ik jullie vanavond in 't geheel niet bei-
grijp. En willen jullie nu, ajte wij naar
bedi zijn, n,og blijven piraten? Kunt ge
dat dan niet morgen bespreken?"
„Neen", antwoordde hij ernstig. „U bei-
grijpt zelf wel, dat het een buitenge
wone zaak betreft. En dan kan men
wel eens over 't hoofd zïen! qf iets pre
cies behoort of niet behoort- Het is nu
eenmaal zoo, en niet anders, moederI"
Nu zweeg ziji, Zoo-bald hij nog no.oit tot
haar gesproken.
„Ik ka,n mijzelf ook wel voor een keer
Help'en", zeide zij vriendelijk. „Me dunkt,
Erik, dat 'ttoch beter is als Mina niets
merkt!"
Hij bracht 'haar tot aan haar s-laapl-
kameitdéur en keerde daarop haastig naar
zijn kamer terug.
Ingrid zat nog juist zoo als hij haar
verlaten had'.
Hij nam tegenover haar plaats en
wachtte. Eén ding stond bij hjem vast:
tem groeten ingenieur in hun val mee
sleepten.
Wel bleef Frankrijk hem om zijn
groote verdiensten eieren; doch tot de
verwerkelijking zijher plannen kwam
het niet. meer. Dit, zou voor de laatste
jaren bewaard ibilijven.
De jonigislt© wereldoorlog heeft
Frankrijk en Engeland wel nader tot
elkander gebracht; biet overwicht in
Egypte is, niettemin aan Engeland
verbleven. Wel heieft Eigypte den laat-
sten tijd inog getracht zich het Bri't-
sche juk v,an iaën h|a,ls te schudden;
doch dit .sicihijnt op niets te zijn uit-
geloopen. -
Nu ide vaart door het kanaal weer
open is, meer noig, toen de wereld
oorlog het kanaal gesloten hield, is'
de ontzaglijke beteefcenis van De Les-
seps reuzenwerk voor het wereldver
keer zoo krachtig, naar voren getre
den, dat wij (ter verheerlijking van
den datum Ï7 Nov. 1869 geen woord
uiteer behoeven .te zeggen. Het zon
water naar het kanaal van Suez
dragen zijn.
Een nederlaag voor Wilson.
Wij weizein ar vroeger reeds op dat de
Senaat dar Veireenigide Staten het veto
van den! President onder den voet liep,
door 't besluit om het verbod van drank-
invoer dat tijdens den oorlog' gold, te
laten doorgeiden.
Maar een niet minder ernstigen kaak
slag, heeft diazelfde Senaat laan! den.' Pre
sident toegebracht, door aanneming van
de reserves. Onder deze wordt verstaan!
het jonigstei door den Senaat genomen
besluit in zake het in art. 1 van het
Contract van den Volkenbond vastgestelde
recht van uittreding: uit dien Bond.
De Senaat nam met 50 tegen 30 stem
men de voorgestelde reserve aan dat de,ze
uittreding zou kunnen geschieden volgens
besluit van het Congres. (Senaat en Huis
van Afgevaardigden) zonder en ondanks
den wil van den President.
De andére reserve, everieens aangeno
men, en van nog ernstiger aard, is deze:
dat alleen de> Voreenigide Staten en
dUs niet de- overige leden van den Vol
kenbond alleen liet rechtzullen hebben
te oordeelcn of zij aan de verplichtingen
van het verdrag voldaan hebben.
Hetgeen natuurlijk .zeggen wilwij. ont
trekken ons aan den Bond als wij willen
en wenschem daarover door geen enkelen
staat van Europa te worden gekapitteld.
Hef gaat Europa niet aan1 wat Amerika
doet. En geen enkele President der Ver-
eenigde Staten kan die Staten in den
Bond houden, wanneer .zij, bij monde van
bovengenoemd Congres, bij „concurrent"
besluit, dat wil .zeggen, door Senaat en
Huis van Afgevaardigden saam, niet lan
ger verkiezen er deel van uit te maken'.
Een begin va.n terugkeer tot de oude,
door Wilson sedert 1916 ter .zijde gestelde
Monroe-leer, namelijk dat gpen enkele
Europeesche mogendheid .zich mengen
mag in de bmnemlandsch© aangelegenhe
den van de Vereenigide Staten van Noord-
Amerika.
D'at tot dit beisluit een vijftal demo
craten, onder aanvoering van Chamber
lain, met de republikeinen hebben mee
gewerkt, pleit voor de rechtvaardigheid
van 't besluit, en voor 't doorzicht der
republikeinscbe staatslieden'.
Waren de: republikeinen aan het bewind
geweest in de laatgte periode, 't.zou al-
No-g heden moesten zij! dit met elkaar
uitvechten en elkaar zeggen, wat zij te
zeggen hadden. Om dit gesprek later te
hervatten z.ou moeilijk, zoo. niet onmo
gelijk zijn.
Einde-lijk sloeg Ingrid de oogen weer
op en keek haar verloofde lang en onaf
gewend aan, daarna ging 'zlij! overeind
zitten, legde de handen in hiaar schoot,
en zeide treurig: „Had ik 'tmaar niet
gezegd.
Nu keek hij' hiaar onwillig aan.
„Hoe geheel verschillend vatten wij1
de'z'e zaak op! Als gij1 de. zaak verzwegen
hadt, zoudt gij immers nog grooiter zonde
begaan hebben?"
„Dat is nu een ander geval. Misschien
w,aar. Maar voor mij is eir niets vree-
selijke'rs d.an dat ik, nu gij het weet,
geen recht meer op je heb!"
„Blijft gij; nog altijd aan dit idee vast
houden
„Ja Erik'. Ik weet ook zteer goed1,
waardoor het komt, dat wij zoo ver
schillend: over deze ziaak denken. Gij hebt
mij niet zóó lief als ik jou. Als jouw
Ijiefde zoo- groot was als de mijne, dan
zo-u een dergelijke bekentenis je wel ver
driet doen, maar ons nooiit scheiden. Gijl
hadt met weet ik welke groote z'onde
bij mij! aan kunnen komen; ik; zou je
nooit, nooiit hebben verstootten!"-
Hij schudde het hoofd
licht met de staatkunde der V. S. eni
met den oorlog: anders, geloopen zijn. Euro
pa .zou allicht voor de tot niets lei
dende capriolen: van den idealist, die thans
in het Witte Huis troont, izijn bewaard
gebleven.
Het is een „reu-zeta"-nederlaag voor Wil
son; te meer dewijl een poging van een
izijner vrienden Gore om alsnog;
een medewerking; van den president al
thans mogelijk te maken met 68 tegpn
18 stemmen kelderde.
Nog ander© reserves zijn aangenomen;
doch de meest ingrijpende waren boven
genoemde twee.
Die (tot dusver bekende uitslag
van ide verkiezingen in Frankrijk wijst
op een republikeinsche overwinning;
Longuet (bolsjewist.) heeft de neder
laag geleden.
De Belgische verkiezingen ont-
nemjen den Katholieken hun volstrekte
meerderheid in de Kamier. D© positie
der sociaal-democraten i-s versterkt, 't
Annexionistische Comité de Politique
Nationale wordt verslagen.
De Senaat der Ver. Staten heeft
de reserve op het Vredesverdrag aan
genomen, krachtens welke de V. S.
zich de volle vrijheid van handelen
in zake Sjamtoeng voorbehoudt.
Korte berichten.
Tijdens bet bewind van Belia
Kun, dat 4 maanden duurde, bedroe
gen de uitgaven van Hongarije 10 mil-
hard, d.i. 8 'maal het gemiddelde. Vier
milliard daarvan werd voor militaire
doeleinden besteed.
Te Cork is een kruis, dat daar
opgericht was voor de nagedachtenis'
van soldaten uit die stad, die in den
Boeren oorlog gesneuveld waren, door
een ontploffing vernield. Men gelooft
dat Sinn-Feiners er de hand bij' m
het spet gehad hebben.
Hoe groot het gebrek' aan levens
middelen! in Oostenrijk is, blijkt uit
de rantsoenen, waarmee men, als men
de ho'Oge prijzen van dien sluikhandel
niet kan betalen, moeit rondkomen.
Zij bedragen per hoofd en per weiek:
1200 gram brood, V-i pönd meel, j/a
pond rijs t of peu l vruchten ©n ,120 |gra|m
vet. Hierbij' komt. in twee of drie we
ken 1 pond aardappelen, elke 4 we
ken 100 gram vteesoh dn, 2 pond steen
kool per dag per huishouding.
In Leipzig is de comimuniistiiscjb©
centrale voor 'mi-dten-Duits chland jdloor
de politie opgeheven.
Het (gerucht gaat, dat het Bel
gische kabinet binnenkort zal aftre
den.
De militaire bestuurder van den
Kreis Zeil aan de Moezel heeft be
paald, dat voorloopig uit elke ge
meente de 5 grootste Boenen, die toet
de levering- van de hun opgedragen
hoeveelheid aardappelen ten achter
zijn, voor den krijgsraad gedaagd zul
len worden.
De vereen, van metaal-industriee-
lenj te Berlijn heeft uitgerekend, dat
ide staking van acht weken voor de
arbeiders een loonderving van 85 mil-
lioen heeft teweeggebracht.
Een afgevaardigde van den, Kreis-
dag kon 'te Hofgeismar geen woning
vinden. Hierover verbitterd, besloot
hij zichzelf te helpen. Gewapend mlet
eèm bijl verschafte hij zich mlet gte-
weld toegang tot het predikanten-semi
narium, dat hij als een nuttelooze in
richting beschouwde, 'ruimde er ©enige
vertrekken leeg en richtte er zich met
zijne Meubels huiselijk in! De vreug
de was (echter kort van duur, jde politie
zette hem pp straat.
d'Annunzio bezet ook Zara.
„Ik begrijip' je niet!"
„Dat geloof ik graag. Een dergelijk
gevoel kan men nauwelijks bijl ztich zelf
be .'trijpen, dras boe dam, b ijl ee-n andeir!
Nu ben ik doodarmWant ik weet, dat
ik je nooit z,al vergeten. Als ik gezwe
gen bad, 'zou die herinnering zich wel
vaak als een scheidsmuur tusschen mijl
en mijn geluk hebben geplaatst, want
.ik ben geen verstokte zondlares; maar
een voorwaardelijk geluk is altijld nog
beiert dan in 'tgeheel geen!"
Zijl leunde weer achterover en sloot
de oogen. Hij! dacht, er ingespannen over
na ho© hjj haar tot een juist inzicht van
den toestand zioiu kunnen brengen- Hij
vermeed het ha,ar aan tei kijken, want
dian was het hem steeds, alsof hij naast
haar dien ander ;zlag, diei zijn arm naar
haar uitstrekte, tegen Gods gebod en
zonder recht.
„En hoe nu?" vroeg 'zlij.
„Wij zullen elkander vaarwel zeggen",
besliste hij en ernstig vneg(de hij! er bij:
„En Sik izal dag in dag uit bidden en
aan je denken !"-
Nog eens overmande haar de smart.
„Erik., ik kan 'tniet! Gelóóf mij dan,
tochl Ik kan niet leven zonder zoo m
en dan van je te hooren. Laat er ©eni
ge;, al is het dan ook nog, ziop geringe
verbinding tusschen ons zijnl!"
„Neen, Ingrid!" Hij zeide het op; Ear-
*|g
Naar Zuiid-Afrika!
Wij ontvangen tem boeikske van ©en
80 bladzijden groot, toet dm titel „De
Unie van Zuiid-Afrika. Inlichtingen en
wenken voor hen, Idi© over landverhui
zing denken."
'tls -een uitgave van de Ned. V-eir.
„Landverhuizing" te "s Gravenhage e'n
woridt. gratis ter beschikking geiste-ld
van alle aspirant-emigrantendie in
Zuid-Afrika nun geluk willen beproe
ven.
Het komit slechte met de pretenti-ei
eeniige algietaeene inlichtingen te ge
ven, doch het bevat pen schat ,van
gegevens, waarmede d'e aspirant- emi
grant winst kan doen. Een overzicht
en spoorwegkaart van Zuid-Afrika is
er bijlgevoegid.
De Ver. „Landverhuizing" deed
goed werk met deze uitgave.
A '11 e r 1 e i.
Zaterdagavond kwam te Amerongen
een zuster van de Koningin-Moeder
om iden gewezen Duits cben keizer een.
bezoek te brengen. Gistermorgen is
zijl weer vertrokken.
De klompenindustrie in hieel ons
land zou stopgezet zijn wegens mis
lukking vain net overleg: tusschen idiein
-minister en d'e organisaties over be
schermende maatregelen.
De .aniti-revoil. kiesvetaeieniging' te>
Den Haag besloot, dat voortaan ook!
vrouwen lid der kiesvereeniging kun
nen worden. I
De Kon. Neid. Zoutindustrie- te Ëoe-
kelo heeft deze wle;ek die vierde pan in
werking;.
Het 12e Int. Esperanto-Kongres z:al
waalrschijtalijfc -in de eerste week van
Sept. 1920 in Den Haag gehouden
worideni. 1
Foe-zel-oilaie irn'ag weer uitgevoerd
worden.
In het tijdvak van 1724 Nov. zijn
felidïgi bons 6 en 7 der rijfcsisuiker-
aart.
De m'ax. kteiahand-eilprij-s van sago
is 33V2 ot. per pakje van een pond
en van paikmeel! I41/2 ot. per pakje van
een 1/2 pond.
Bij- beschikking van den minister
van'Arbeid is vastgesteld het model
van het rentehoekjei, bedoeld in art'.
255 der Invaliditeitswet. In dit boekje
zijn tevens oipjgienolmleln idle- voornaalmisto
rechten en verplichtingen van dm ver
zekerde!.
Gisteren i,s het 50 jaren geleden
dat het Suez-kanaal is geopend. Ter
den toon, denkend a,an 't woord van zijn
Meester: „rulc het uit en werp- tiet van u I'
ll ij' wilde deze liefde-, en alles wat
hem aan haar herinnerde uit zijn hart
rukken, opdat 't onmogelijk zio-u zijln, dat
zij o-o-it weer wortel schoot en groeide.
Om Ingrid's mond speelde een bittere
glimlach.
„Ik smeek het je, Erik"-, zeide zij nog
eens, „zie, ik bedtel erom 1 Wees nu edel!
Kijk! als ik maai tweemaal in een jaar
a,an je mag schrijven en je wilt miji
dan antwoorden, zal mij' da,t als een
lafenis zijn!" Want ondanks alle verne
dering, alle smart en al dé bittere harde
woorden, welke hij tot hiaar gesproken,
had, had zij hem nog nooitz-op vurig
bemind a,ls au, nu eir op' zijn gelaat
weder de trotsche afwijzende uitdrukking
kwam.
„Vv'a.axom eigenlijk?" vroeg hij kort.
Zij begreep-, dat dit de laatste gele
genheid was om nog een zwakke af
schaduwing van hét geluk, dat zij gisteren
had! bezeten, te ve'rkrij!gen. Als- zijl nu
niets bereikte, was het voor altijd uit.
„Kunt ge 'tmet je ambt vereenigen,
om iemand, die Gods gebod overtrad,
en nu je hulp' noodig heeft om zich weer
op! tei richten, van je te stoeten?"
Hij zag haar met koude oogen aan-
,,'tls niet de geestelijke, waar gij naar
verlangt, Ingrid!"
gelegenheid van di© herdenking zijn
door H. M. de Koningin ©enige onder
scheidingen verteend.
Het rood© spoorwegpersoneel blijft
idreiigen mieit een 24-uur-s taking, al&
de eischm niet ingewilligd wordejn.-
Het gebrek aan middens tandswo-nin-
gen bedraagt te Amsterdam tusschm
de 2500 en 3000 woningen.
Er is een wetsontwerp in voorberei
ding tegen het opzettelijk ongebruikt
laten van wonitaigruimite-.
B. en W.. van Amsterdam d-eelen
in de M, v. A'. der Gemeentebegrooiting
mlede, dat den Raadl voorstellen zul
len bereiiiken voor 'de verbinding der
Y-oevers en het -bouwen van leen |nieu,w
Stadhuis,.
Minister De Visser blijft, tein op
zichte van het steunen der drama
tische kunst, in zijn Mem:, v. Antw. op
het standpunt, dat -ook deze kunst
erkenning door de overheid verdient,
doch dat er waarborgen dienen te-
worden gesteld, dat zij die ethisch©
grondslagen van ons (volksleven niet
aantast. Volgens jden .minister hoeft
de Staatsootaimissie- deze waaxborglen
-op, uitermate geluikkig© wij'ze geior-
muleerd.
Minister De Visser wil «te orkesten
als! volgt -subsidieeren: Concertge
bouw f 23.000; Residentie - O rkes t
f 14.000; U trechtsch 'Sted. Or
kest f 11.000, Amhetolscbei O. V. en
Gron. Orkest f9000; Den Bolsch en
Maastricht f4000.
Z a n g r s o p H ie t Loo-
Bij de ontvangst, welke de Koningin
Vrijdag dn -de groote nieuwe zaal van
't paleis Het Loo aan een driehonderdtal
gasten verleende, waren o-a. aanwezig d>?
besturen van een groot aantal vereeni-
gingien, die de Koningin ten vorig-en jare
een grootsche ovatie hadden gebracht.
Arnold Spoel verleende medewerking
door bet leiden van den zangmiddag, ter
wijl mej. Bertha Reeser ©enige sololiede
ren voordroeg.
Zoowel de Koningin als de Prins en
Prinses Juliana woonden die uitvoering bij-
De gasten zongen onder Spoel's leiding
met groote opgewektheid, terwijl Prinses
Juliana bet Zeeuwsch-Vlaamsche volks
lied van Lysen gebed alléén zong- Allen
te zamen zongen het refrein en daarna
„Limburg mijn Vaderland" ien „Wij willen
Holland houea"-
Hoe d'e Chr.-soöifalisten over!
Wre enen denk e'n.
Ad© partijen, rangen en standen jjn
ons land beijveren zich, dein nood in
Ween-en te lenigen, uitgezonderd
de „chi*."-socialiste'n.
Steun aajn We e,nen, aldus Tr. Kr. H.
nog wel een vrouw! in ^Op
waarts", het bJald der „chr."-socialis-
ten, is verkeerd t© achten, omdat de
nood ter plaatse zijn oorzaak vindt!
in het kapitalisme. D© Russische re
volutionairen helpen, dajt is je ware!
Dat is de korte, koude inhoud vani
een artikel in het z.g. chr.-socialistisch
blad, nogwel geschreven door ©en
vrouw.
Dit vuile schrijven dezer „chr." so»c.
vrouw spreekt voor zichzelf, merkt
de „Rott." opt en wij1 zeggen 't haar
na. lej Ijrlffi
i 1 J 'l*|
Beschaamd sloeg zij de hand-en voor
't gelaat. 1
„Wi-o weet, misschien toch wel, Erik,"
z-oide zij zachtjes. „Want wat ik in jou
zoo liefheb, is de combinatie vanmensch
en geestelijke, welke ik nog bij niemand
van j-o beroep zoo volkom-en aantrof
Hij luisterde nauwelijks meer naar hare
laatste woorden. Het beroep op zijn plicht
had hem nadenkend gestemd- Hij wist hoe
groot zijn invloed op haar was; als hij
deze nu eens, zonder haar ooit weer terug
tei zien, aanwendde tot het heil van hare
ziel? Hij zou 't liever niet hebben gedaan-
Hij vond bet algebeefe „uitrukken" en „af
houwen" gemakkelijker-
Maar teen dienstknecht des Heeren moet
er voor alles toe bereid zijn het gemakke
lijke na te laten, en het zwaardere op
tip nemien, en de effeae wegen te. verwis
selen voor oneffene-
Daarom zeide hij„Goed- Omdat gij
hiet zoo dringend vraagt, zal ik raad,
hulp «n voorlichting verteenen, totdat gij
alleen kunt gaan, en mij niet meer noodig
hiebt!"
„Dank jie, Erik."
Zij stond op iem wilde -langs hem heen
naar die deur gaan. Toen herhaalde hij nog
eens veelbeteekenend: „Maar zonder de
minste hoop, Ingrid. Begrijp mij niet ver
keerd!" 1
(Wprttt jneVrolg)-!
