Jaargang
iiinsdag S!I October 1919
F
0e last der zondes
Buitenland.
Uitgave van
flte Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERCO.
gevestigd te Goes.
4
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORS, TS.TR A AT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
PIRMA F. P. D'HUIJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Go,es.
:ixr'tiuwafw.'.o*x:*ars<si^v «xkto*»«mhci
VERSCHIJNT ELKEN WERKDiAG.
eeuw
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f2.
Loss© nummers f 0.05
'Prijs der Advertentiën:
14 regels f 0.80, iedere tegel meer 20 ct.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag
van 20 pet
3 maal wordt 2 maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
ARBESD En ARBEIDEN.
De groot© fout van de profeten der
laatste eeuwen is aewjeèst, d© misken
ning 'der Schrift, en daaxme© de ont
kenning van den zondeval, waardoor
(de miensch, oorspronkelijk tot arbeid
jgeroepen,- nu tot arbeiden gedwongen
.wordt.
Arbeiden, in het zweet des ,a,an-
Bcbijns, ,opl ©en aarde, die doornen
en disbelen voortbrengt, en waarvan
hij nu, al de dagen zijns levens, met
(smart beeft t© eten, dat is nu, al
bijna zestig eeuw,en hem opgelegd,
Idie als beer der schepping in onge
broken kracht en met onverdeeld ge
zag deze aarde en alle schepsel op
Ideze' aarde bad kunnen beheerscben.
De tijdgeest gruwt van een toestand
als door G-od zei yen na den val ge-
teekend, en door alle eeuwen ver
werkelijkt arbeiden, zweet-en, doornen
ten distel-en, smart; en dat al de dagen
van -1 zijn leven, en dat door ©en
imenSph die van nature genot en ge-
taak zoekt, 'tzich liefst zoo gemakke
lijk mogelijk maakt, vrij en blij door
't leven gaat, vrijwilliger! prbeid bo
ven gedwongen arbeid om den mond
open te houden verkiest.
De S cbrift ver werp ing door de re
volutionairen ,van alle gading belet
ben ook' de keerzijde van den penning
te zien. De arbeid toch is niet alleen
een straf, maar bij is ook een ge
nademiddel. tegen de zonde, en als
zoodanig een groote- zegen.
Arbeid is des levens hoeder, z,oo
zong een Nederlandsch dichter; de
Schrift zegt 'took, zij 'took in andere
woorden. Zij gewaagt v,an de luiheid
Idie gescheurde kleederen brengt, «n
'der banden slapheid, welke het huis
(maakt doorlekkende, van ledigheid, die
Ides duivels .oorkussen en den niet-
werkenden miensch, die er toe komt
ïj'delé dingen te doen.
Nog 'minder heeft met name onze
tijd op met den -eis.ch welke den ar
beider, onverschillig of bij tot banden-
arbeid, dan wel tot geestes- en kunst;
arbeid 'geroepen is, verplicht tot ge
hoorzaamheid, ijver en getrouwheid,
tot 'arbeidzaamheid. Wel mag toegege
ven dat dit voor de menschelijke na
tuur 'een zware eisch is, edoch met
niets minder .is de Schrift te-vree-n.
Wie ter aan wil voldoen, moet er zich
in 'oefenen. Het is een dag-alijKschje!
oefening, lalle-en in Gods vreeze en
kracht te betrachten.
Met alle vrefeze onderdanig, niet al
leen den goeden patroon, maar ook
'den kwaden heer, fiat is de wil Gods,
welken de knecht te doen heeft van
harte, dienend© den Besje en niet,
den 'menschen, hunnen heeren alle. eer
waardig achtende', opdat de naam' van
God en de leer niet gelastend worde.
Dc.ch helaas, de groote- massa der
.werklieden houdt met dezen eisch van
Gods Woord geen rekening pue-er. En
wie 'er nog mee rekenen, derhalve zich
als Christenen .aandienen, hoevelep
gevoelen 'nog bij al hun doen en laten
in de consciëntie den band aan het
[Woord-
Wij laten in 't midden wapr de
schuld zit. De Kerk, de Chris ténheid,
de Patroon (ook dei Christelijk©^' het
Kapitaal, ook de Arbeider zelf, zij zul
len wel allen een deel te draigein heb
ben van de gemieenschappelijke
over de persoonlijke
zoQ' lichtelijk heenge-
door
MARIE B-URMESTER.
17) o
Haar moeder blies, bef licht uit en
Ingridi viel weer in de kussens, terug.
Dien volgenden morgen lag zijl nog juist
zoo. Den geheelen langen n,ach|t had zij:
Zoo. onbeweeglijk gelegen.
iWaint nu voor de eerste maal was zij'
haar verschenen, die sombe're figuur, wel
ke Reimar en zij opi Kerstavond, toegang
hadden verleend.
's Nachts had' de 'z'ieke tot nu toe vrij
■rustig gesfapen, en ais 'zij1 wat noiodig
had' gehad, was 't altijd iiaa,r man ge
weest, die haar hielp-,
D'ie nachten schenen haar soms 'z'o.O'
eindeloos lang; haar m:an was wel 'da
delijk -wakker, als zij hem riep, maar hij!
sliep ook onmiddellijk weer in en zij
Zou zoo gaarne wal met hem gepraat
hebben, al was 't alleen maar om d'e
lange uren wat op> te korten'. D'an zUchtte
'zij1 wel eens diep. en vouwde de smalle
witte banden ineen.
schuld, doch wie voelt en erkent nog
in onzen tijd de gemieenschappelijke
'schuld; zelfs
'schuld wordt
gleden.
Het komt reeds uit in de kleinighe
den. In schier elke werkplaats heeft
de degelijke werkman, die uit de
Schrift leeft en den arbeid nog als
genademiddel aanvaardt, gelegen
heid dit op te merken. Zeer vel© pa
troons Ida,gen dat de tijdgeest overal,
niet IK© Middelburg of Goes alleen,
maar over de geheel© wereld, de men
schen verleidt om te staan naar zoo
weinig mogelijk arbeid, voor een zoo
hoog mogelijke belooning. Als men
tenminste dat woord belooning nog in
zijn woordenboek heeft staanDe
arbeider is zijn loon waard, is een
woord, dat nog wei aantrekt, maal
loon in den zin van iets waarvoor
men de hand moet open houden, en
er den werkgever nog dank voor be
hoort te zeggen, dat verwerpt men.
Waarom? Omdat de verhouding van
heer en knecht voor dezulken is te
lour gegaan. Men presteert zijn werk,
en laat er zich voor betalen; en dan
is men van elkander af. Wiaar zou men
zich verder om bekommeren!
-En dan zoo- hoort men vaak de
ouderen onder onze arbeiders, ..klagen
werkte uren dan nog maar; en de
patroon denkt er bijproduceerde men
daarbij maar wat meer. „Een mensoh
kan maar bezig zijn", is het stereo
tiepe. antwoord, wanneer tot meer
voort maken, in 't algemeen tot pro
ductiever bezig zijn wordt .aange
spoord.
Dat is de geest van den tijd.
Die heeft de jonge mannen aange
grepen, doch ook de jonge vrouwen,
de meisjes kregen ©r ook al een tik
je van beet. Vraag het maar aan onze
vrouwen, die- zich de weelde van het
hebben van dienstmeisjes kpnnen ver
oorloven. Gelukkig, de goeden piet te
na gesproken, ld aar ook over haan
klaagt men.
Doch 't meest schuilt het kwaad on
der de jonge mannen, hetwelk een
zeer bedenkelijk verschijnsel is. Want
er valt niet tegen te praten of te
schrijven. Zij luisteren niet; en, zoo-zij
al naar u luisteren, zij zouden u toch
niet gelo-o-ve-n.
Dit is zeer te bejammeren. Wanneer
er geen instemming; jgeen .toestem
ming, geen schuldbesef, geen belijden
en laten van een zonde komt, dan
is geen beterschap mogelijk.
En rui bezagen wij nog maar, en
dan nogzeer oppervlakkig, de zede
lijke zijd© van het arbeidsvraagstuk.
Maar nu de stoffelijke' kant, die- is al
even belangrijk, en de omstandigheid,
dat men zelfs die'n niet zien wil, maakt
den gespannen, hoogst gevaarlijken
toestand nog bedenkelijker.
Men heeft nu, den achfurigen werk
dag, straks den .vrijen Zalerdagmid-
d.ng er bij. "Idealisten beweren, en do
profeten der laatste eeuw hebben
ook altijd beweerd, dat d© productie
er door toenemen, zal.
Doch integendeel, er is „verval van
arbeidzaamheid'
De sociaal-democraten, over de ge
heel© wereld hebben al maar door
op dat aambeeld .gehamerd. Zij heb
ben den Arbeid aldoor tegen het Ka
pitaal, 'den Werkman Legen den Pa-
Zoo, lag zij' ook nu. Melt wijdopen oogen
keek zij' in de kamer roind. Eerst kon zij
slechts de voorwerpen, die 't dichtst bij
baar stonden, ■onderscheiden, dei. stoel,
het tafeltje, waar alles op! stond, wat 'zij
noodig had, .het kleine muurkastje en
de klok. Maaï hoe langer zij keek, hoe
meer zij z,a.g. Nu kon zij Reimar's. secre
taire, onderscheiden, de groote klaptafel,
het schip, in de glazen kast en daar
daar Neen, neen!
Zij j,rachtte' zich opi te richten, maar
moest liet spoedig opgeven, da,ai" z'ij er
niet toe in slaat was. Maar met angstige
oogen bleet z'ij stairen naar de leuningstoel
bij- bet raam, want dia,ar zag zij hiaair
grootmoeder aan 't spinnewiel Zitten, zoo-
als zij haar zoo vaak gezien had; toen
zij nog' leefde. Duidelijk 'herkende Florin©
de oude bedaarde vrouw, die het ernstige*
stille kind, dat had gegeven, waartoe haar
luidruchtige moeder niet in staat was ge
weest, en wier dood voor Florin© een
groot verdriet geweest waS'.
De gestalte bij' het spinnewiel stond! 'op,
keek de zieke veelbeiteekteiiend apn en veir-
d'ween in de z'a-al.
„Reinwriep' Flolrine «iet' heesch's
stem.
Bijna, dadelijk was hij bij haar en boog
zich over ha,ar heen.
Met bevende handen' pakte 'zijl zijn arm
beet.
troon opgezet, en zij gaan voort den
arbeiders ©en gemakkelijk en aange
naam leven in deze „beste van alle
werelden" voor te spiegelen; maar
zij die in «'t regee-rfca's-teel 'zijn, terecht
gekomen, beginnen uit een ander
vaatje te tappen.
Gélukkig, als 'tnog ma,ar niet te-
laat i:s!
Een vergissing hersteld.
In no. 256 van den vorig;ein jaargang,
van ons blad komen in 't hoofdartikel
„Compromis" die volgende zinsneden
voor
Van 35 tot 60 jaar wordt de gele
genheid opengesteld ,om zich te verze
keren tegen de premie van het 34ste
jaar, mits ziiji d'it doen de eerste twee
jaren na het in werking treden der wet.
Wie, dus 60 jaar oud is en iedere
week 39 cent betaalt, krijgt op zijn 65e
jaar een pensioen van f 3 per week.
En wie iedere week' 75 cent premie
betaalt krijgt op zijn 65ste, jaar een
pensioen levenslang van f6 per week.
Een som van f 195 gestort in dit tijds
verloop, bezorgt iemand van zijn 65ste
tot '85ste jaar (gesteld hij mag zoo
oud worden) een som van f 6240.
Een lezter van ons blad- maakt er ons
opi attent, dat de mededeeling in de eer
ste- zinsnede, en dientengevolge ook de
conclusie- in de tweede, foutief zijn.
Wij: erkennen de font.
Zij berustte op 'een verkeerde- lezing
van de beide zinsneden ia art. 10 (Han
delingen blz'. 3110) waar staat:
„Ieder Rijksingez'etene die den leeftijd
van 35 jaar nog niet bereikt heeft
einz'. is bevoegd zich te verziekeren bij
d'ei Bank voor ee,n rente na bet bereiken
van den 65-jarigen leeftijd.
„Dezelfde bevoegdheid verkrijgt de
Rijksingezetene, die bij het in werking
treden van deze wet den leeftijd van
35, doch nog niet dien van 65 jaar be
reikt heeft".
lOnze lezer, afgaandte pp1 onzle onjuis
te conclusie, kreeg op 'zijn vraag hoe groot
't, bedrag 'zou zijn, dat door iemand moet
worden betaald op- 59-jarigen leeftijd ten
einde op 65-jarigen leeftijd recht te heb
ben op een rénta van f-6 pel' week
van ld en Raad v,a,n Arbeid latei volgende'
antwoord1:
i v
1 I
In antwoord op uw (schrijven deel ik
xx mede, dat uw oom zlonder premie
betaling geen recht heeft opi de, kos
te-I o-oze -ouderdomsrente en zich, mits'
hij' niet is aangeslagen in dé vermo
gensbelasting, ingevolge d'e1 vrijwillige
ouderdomswet na 3 Dec. 1919 'zal krui
nen verzeker en voor een rente van f3
per week, in. te gaan op 65" jaar, plus
een uitkeering van flQO bij' over!ijl
den, uit te kèereta ja,an de, nabestaanden.
Dis- premie zal ongeveer 40 cent per
week bedragen, en betaald moeten, wor
den .tot het 65e jaar.
Volgens de ouderdomswet, kunnen
,'zSch v o- r m dan f 3 alleen ver
zekeren personen beneden de 35 jaar.
D( ei V o o- r !z| i 11 e r'.
Dit antwoord' is "juist.
Waar mee wij- o-n'zie- vergissing her
stellen, met dankzegging! aan joinzten brief
schrijver voor zijln vriendelijke correcli'.
Beknopt overzioht.
(Om Petersburg en Kroonstad wordt noig
teen verwo-eda strijd gevoerd.
Dte, bolsjewisten g'even zich lang; niet
zondter strijd' gewonnen.
In wei-onderrichte Russische kringen
te Londen is men van nileielujng, dat Peters
burg nog niet dadelijk zjal vallen. M-enj
is ter evenwel van overtuigd, dat Joedet-
nitsj volkomen mis-ester is van dsn toe:-
stand en dat hij de- stad -en haar Inwo
ners zoo min mogelijk schade wil aan
doen, Een -groot daei der arbeiders zijn
'op zijn ha,nd.
Do geruchten, volgens welke Kr-o-onstadc
zich zou hebben overgegaven zijn npet
bevestigd, maar volgens biet staf bericht
van het Nooid-W.estelijk Russische liefger
is 'Gorka, genomen en de kanonnen van
dfezfo vesting bestrijken Kroonstadi.
Andere berichten melden, dat Joedeinilsj
met zijn mannen in straatgevechten j ges
wikkield w.as in de buitenwijken van Bei-
tersburg en dat een Engelsch eskader de
Niewa wais opgcstooind, ziojodiat intusschen
de, bezetting van de vroegere hoofdstad
van bet tsarenrijk door die legefr-afdee-
lingen van de- Noord-West Russische rei-
gtaering wol -een feit .geworden kan zijln.
De- minister-v,an handel van die regie
ring moet in Wiiborg groote. hoeveelheden
rijlst -en andere levensmiddelen op-geistar
p-eld hebben, die dadelijk naar Petersburg
jj verzlonden zouden wordien. Heit zal wel.
het meest-gesciMkto middel blijken, «rn
f de uitgehongerde bewoners, dip, van da
bevolking der eenmaal' zoo- glanzende k'ei-
'zier-stad 'zijn (overgebleven, tot yujdge gfeieist-
drift voor de Noord-Wfestèlijko j-ogepring
i. te brengen.
Pb kwe-stie' van de ontrujining' vary Ooist-
I zlepgebied is nu. ,jn 'liaud u vajn deknléntej-
oomnrissjiè.
Er wordt al een grondig' ondetzoek inj-
I glesteM.
Intusschen verloopt de geschiedenis
mjöor en meer .jon gunste vaar Duitsch-
1 land. en komen geen ni©uwo v-erwilvkelin-
ji g'en de moisdlijk'heden vooir dat land ver-,
j grooten. Von d-er Goltzi is naar Reriijinj
j terxiggeikieerd en heeft, naar nu officieieÜ
l gemeld wordt, -ontslag; genomen uit idem
dienst. t
Zoo begint do toestand in het Oosten!
I zich toch iets gunstiger af te teekenten-i
I
J Per tuchlscïiip naar Zuid-Amerika.
1( D|a „Westminster Gaizet" verneeint uit
Rome; dat kapt. Celesitins Usnelii, de uit-
t vinder vain een nieuw typ© bestuurbare
ballon, binnen -enkele dlagpn klaar zlaili
zijn, om daiarmede proeven fe .nemen.
Slaige.n deze, dan zal 'zloo spoedig moge
lijk een tocht met Zioo'n luchltschjpi wor
den gemaakt naar Zmd-Ame'rilca. Die tocht
zal waarschijnlijk zes diagani duren; ge
rekend wordt, dat de 'Oceaan zfe'lf in 36
uren woirdt overgestoken,. D|el routs is
nog niet vastgesteld; maar vermoedelijk'
zal Dakar wo-rde-n aangedaan.
I HetUsnelii-luchtschip is ongeveer 400
voet lang, voorzien van z'es motoren
t van 500 P.K. e-lk. Met één motor kan
het luchtschip, een snelheid Verkrijgen van
i; 60 a 70' K.M. per uur, met twee motoren
E 80, met a.'lèi 'z'es '120.
Dia uitvinder heeft gezegd, dat hfeÜ ïoe-
I k'omstig succes van luchtscheepvaart lz!a,l
afïxa.Dgen jyan de mogelijkheid om rnfeit
i 'zioo'n luchtschip t© ankeren, hetzij fe
(j land of ter zee; maar bovendien most het,
„Reimar! Grootmoeder was hier! Hc
heb lilaar gezien! Nu is 'tpiet mij1 gedaan''-'
Hij' begreep haar onmiddellijk.
Het bijgeloof, dat -zij; die de afgestor
venen meèmen terug te ,zien, hen spoedig
moeten volgen, is aan de zeekust zeer
algemeen, en wordt door niemand in twij
fel getrokken.
„Is het waar, Florine?"
Hij vroeg het met eeii plotseling ont
waakten, met een vreeselijken angst; want
op dat oogemblik voelde hij 'ttweer, al bad
hij 't' clan voor kortein tijd' vergetendeize
bleeke; uitgeteerde vrouw was toch 't: dier
baarst wat hij bezat.
Zij gaf -geen antwoord. Zij keek strak
voor zich uit, met wamlhoop in de' oogen.
Hij bleef izoo bij haar zitten'. Het eene
Uur na het andere verliep. Het hoofd boog
izij steeds dieper. 'Af en toe streelde hij
haar witte handen. Ook had hij ineens
be-grepen, welke vreeselijke zonde hij be
gaan had.
Den volgenden morgen luisterde hij nau
welijks naar datgene, wat Louise hem
trachtte uit te: leggen'.
„Ik weiet bet al", zei hij afwerend.
„Heeft dei dokter 'H jou dan ook ge
zegd?"
„De dokter? Neen'. Maar 't' is wel zoo!"
-*§fMiddag's was het laag wiater. Jur-
Igeh en Reimar reden naar de pier, en
daar moest Jurgen wachten, terwijl zijn
meester zich ijlings naar de pastorie
■spo-eidde. -■
Zijn stervend© vrouw wilde gaarne het
avondmaal gebruiken.
De' jonge- dominé maakte- zich in al
lerijl igereied om op het eiland te kun
nen overnachten. Hij wist -dat die ern
stige vrouw hem n'u noodig had, en hij
wilde nu niet gehaast izijn door de ge
dachte' of hij: nog wel terug zou kunnen
k-eeren.
Haastig: liepen! da beide; mannen weer
naar de pier.
De woorden van de oude, mevrouw Bro-
derson klonken Reimar nog steeds in de
ooiieai: „Ach, wat heb ik medelijden met
u. Zoo kort maar gélukkig!"
Het geluk. Dat bad hij immers' ergeris
anders gezocht? En tmu stierf Florine!
Dominé Windeilöd begreep, of meende
te1 begrijpen, waarom Reimar zoo stiUwas.
Dei geheel© rit wend er geen woord ge
sproken.
Voor dei derdé maal kwam Erik Winde-
löd nü bij- da zieke. Hij: zag aan ha;ar
gelaat, dat -zij speedig sterven zou; en
in haar ernstige, oogen was reeds een
glans, welke1 hij- bovemaJardsch noemde.
Zijn hart werd vervuld met een groot
medelijden; maar toch ook met blijdschap,
dat het Ihem veïgund was daz© schei
dende ziel de eenjgie ware troost te bren-
gieh.
dei kracht van stoirmen en orkamien weer
staan. liij is bezig dit probleem op te
lossen.
Koningin Elizabeth in een leeuwenkooi.
Naar de New-Yorksch-e .correspon
dent van de „Daily Chronicle" aan
zijn blad meldt, is koningin Elizabeth
van -België dezer dagen aan een groot
gevaar ontsnapit.
Bij leen rondreis door de Yosemile:-
vailei in Califo-rnië, bezocht de ko
ningin een leeuwenkooi. Zij streelde!
den leeuw door de afsluiting van d©
kool 'heen over de ooren, wa,t 'heb
beesit .gewillig toeliet en schijnbaar
aangenaam vond. Maar toen cfe 'hoog©
bezoekster zijn uömeih wifde betreden,
begon bij te gro-mmen en naar haai'
te bijten. Vlug, maar zeer kalm ver
liet de koningin de kooi en sloot de
deur. -
Zij lachte daarna hartelijk om haar
geschrokken .gevolg, dat 'ijlings kwam
toegeschoten "om haar t© helpen en
om het zachte standje- van den ko
ning'.
Korte berichten.
1Een bericht ui|L' St. Nazaire-meldt,
da,fc aldaar twee draadlooze berichten
zijn biimengekomen, volgens welke he,t
vrachtschip „Venelia" in volle zee- in
brand i:s geraakt. De „Venetia" waS:
op. de terugreis van Metxico, -.en moest
te Marseille binnenloonen. De brand
nalmi' spo-edig groote afmetingen aan.
Hulp werd verleend, doojr (de b,ChicaigO!'^
van de C. G. T., die piassagiers, be
manning en post in viexligheid bracht'.
Men. heeft nog1 geen npdier© bijzonder
heden over de oorzaak" van den brand,
Twintig slagers, dia aan de Duit-
's'chers vleesch geleverd hebben, gijn
te Luik e-n in de omliggende- gemeen
ten aangebonden en naar de gevange
ni's: overgebracht.
Wol ff meldt,' dat Zondagavond
het tramverkeer in Berlijn volkom-en
was hersteld, daar ook de stedelijk©
tram na een korte onderbreking het
bedrijf had h-e-rvat.
100.000 Ploolsche arbeiders komen-
naar Frankrijk o-nii deel te nemen a.an
den wederopbóuw van de verwoeste
streken-,
In d'e- eerste openbare zitting
van -d'e- sub-cqmmiisfeie der commissi©
van onderzoek naar de verantwoorde
lijkheid van den oorlog zullen o.a.
von Bethmann Hollweg, Zimmermaaii,
ffelfferich en Lnd-endorff worden ge
hoord. i 1 i
- Onbekenden hebben j:n dien nacht
van Zondag op Maandag een aanval
gedaan op de gevangenis te Bronswijk.
Gedurende ve-rschèidene uren werden
er handgranaten door het gebouw ge
gooid. Er is alleen materieel© schade
aangericht. -
De bezetting van het Rijnland
zal Duitschland op 'nv 2x/2 mi.llia.rd'
's ja,0.rs komen te staan, een ijzeren
ketting- om Duitschland's n-ek.
jj De géhêele Rijn-Palts is zonder
i el-ectrische kracht.
Haas© heeft weer een operatie
moet-en ondergaan. Zijn toestand is nu
ongunstig, i
-Uit Bazel wordit bericht, dat de
Bulgaarsche boerenpartij 'voornemens
Zij waren' geheel alleen. Met eXvakke
stcim heg,on te isiefce: „Ik verlang zoo
izeer nog; oans tot, heit avondmaal te gaan.
Ach, ik heib vaak vetkenrd' geiaani! Én
ik -geloof ook, dat ik mijn man niet vol
komen gelukkig' heb gemaakt. Als hij vroo-
lijk was, kon ik dat niet altijd zijp, Maar
ik had el" mij; me'ea, moeite! voor, moeten'
-gaven. Als ik beter was geworden, izou.
ik getracht hebb-etn anders ta zijn. Maar
dat is nu niet -zoo; het spijt mij. Wat
moat er nu va-n hein en van de ïdnde-
retn worde-n?"
„Maakt u\ zich Idalaromtrmt niet be
zorgd", zeidei 'hij, „dat zal alles terecht
kolman. Laten wij nu liéiver over uzelve
spreken;! De arugst, waarvan ui mij- vroe
ger wel een-s hebt verteld, die is ver
dwenen, 'nietwaar?"
„Ja neen, toch eigenlijk niet, do
miné!"
„En als u(nU aan Helm denkt, die- den-
igenei. dia aan Hem gelooft, door alles
heenibelpt?"
„Den Heiland?" vroeg zij, „Die is- zoo
ver we:g|f"
„Neem", izei hij- ernstig ein beslist. „Hij
is hier vlak bij, izoodra -u| dat wenischt on
er Flem om bidt. En Hij is zoo sterk, en
zoo igpad, en zoo v-ol medelijden en ge
nade; voor ons, zwakke; zo-nidi-ge men
schen".
(Wordt vervolgd.)
