No 15 Vrijdag 17 October Witt 34c Jaargang' StatanBeneraal. FEUILLETON. De last der zonde, Zeeuwscho Stemmen. Binnenland, Uitgave van ie ffoaml. Venn. LUCTOR IT EMERGO. gevestigd' fe Roee. Hoofdbureau to Goe«: LANIE VORST STRAAT 219. (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg: JJIRMA F. P. DHUIJ L. BURG. Drukker»: ©o»te!rbaan Le Oointre, Goes. 'De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKflAf. Abonnemejitspr|»: Per 3 maanden fr. p. post f8. Losse nummers10.06 Prijs der Advertentie*: 14 regels f 0.80, iedere iregel mee® 10 d Verhoogd' met een tijdelijken oorlogsto»«)AÉ van 20 pet 3 maal wordt 2 maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarde*!. Bewijsnummers 5 cent. Tweede Kamer. De levensmiddelenvoorziening Biaat vertelt van de boerderij. Lachsucces. De minister iuiert niet. Wat hij deed en zal doen. Sannes interpelleerde de regeetï'ng over de levenamiddelenvoorziening on de duu'r- tebestrijding. Braat over de melkprijzen. Een belangwekkende zitting dus, waar op dingen besproken zlijln, die ons allien rechtstreeks aangaan en dan ook pn'zfe' volle belangstelling hebben. 'tfs een onuitputtelijk onderwerp, waar over zoo,als te begrij'pen valt het laatste woord nog niet gezegd is. Wat Sannes o.m. den minister voor de voeten wierp, moge blijken uit de bespreking van het antwoord van minis ter van IJsselsteijln. Na de rede van den heer Sannes riep de heer Wijnkoop (C. P.): Bravo 1 De heer Braat (PI. 'B.) meende, dat de prijs, door de regeering voor de melk gesteld, veel te laag is. Dis productie kosten zijn veel te hoog voor dien melk prijs, en als de boeren niet den prijs krijgen, waarop zij recht hebben, loopt de melkvo.orz'iening groot gevaar, want de hoeren zullen dan blijven doormelkon. (Gelach.) De boeren zijn willig genoeg (uitbun dig gelach) maar de bedrijfskosten zijn aanzienlijk gestegen en de risico in het bedrijf is zeer hoog. (Opnieuw gelach.) Blijft de minister den huidigen prijs handhaven dan moeten de boeren hun Jsoeien droog zetten. De heer Sannes sprak alsof liij over al verstand van had. Dan zat hij: in de scheepvaart, dan in de textielindustrie, dan in de suiker en even later in de 'zeep. (Onbedaarlijk ge lach.) Spr. wees op de hooge paohfkostein c» deelt mede, dat op 1 H.A. 32 koeien en een stier gemolken konden worden. (Bicrop' barst de geheele Kamer in een lachbui los). De beer Braat herstelde zich en be toogde, dat op 1 H.A. 32 koeien en 1 stier gehouden kunnen worden. De voederkoste.n ziijin ook aanzienlijk geslegen, evenals de arbeidsloonen op' het (platteland. Spr. verzocht dan ook den Minister den melkprij's te veïhoogen. Aan den eeneln kant was het goed, diat dei minister weer eens gelegenheid kreeg van ziijn werk te vertellen. Dit voorkomt, da.t men ztou gaan denken, alsof Z.Exc.. in zSjjn stoel gezeten rustig aanzag hoe de wereld voortrolt.. Er wordt dagelijks hard gewerkt, om 'de vraagstukken der levensmiddelenvoor ziening en de duurte tol een bevredigend© oplossing te brengen. Dit moet geloofd, hoe men overigens ook denkt over hiet resultaat van dien arbeid- Ook wij zien wel, djat er nog heel wat mank gaat. De minister zeide, dat de regeerin'g alleen op de prijzten der binnenlandsche, producten invloed oefenen kan, ofschoon ■nog maar een 'geringen, dat hij overigens' de" vrachtprijlzfen der scheepvaartmaat schappijen, die woekerwinsten ziouden ge maakt hebben, belangrijk deed dalen. We stippen nog het volgende uit het ministeriëele betoog aan. door MARIE BURMESTER. 15) —o Om warm te blijven liep het jonge meisje zachtjes in de zaal heen en weer. Eens bleef zij voor een raam staan en keek naar de warrelende sneeuwvlokken. •Waar dacht zij aan? Ja, waaraan? Arme Rieimar! Arme, arme Reimar! Toen plotseling, zonder dat zij iemand had hooren aankomen, voelde zij een arm onx haai' middel heen; een hand trok de shawl wat vaster om haar leden, en haar geheele gestalte dichter naar zich toe. Zij verroerde zich niet; maar onbewust spraken hare lippen uit wat zij zooeven nög zachtjes gedacht had: „Arme Rei mar!" Hij haalde zwaar adem, doch bleef rechtop naast haar staan. Wiel scheen 't zoo af en toe alsof er iets was, dat hem dwingen wilde zijn hoofd te bui gen tot dat zachte donkere haar, maai' nog was hij in staat' zich te bèheer- scben. Na een poosje liet hij haar zachtjes Een gedeelte van d© vloot is ook ge charterd voor Chili voor den aanroep van chilisai'petcr, waarvan de reigtetejrinjsj een goedkoop© aanbieding heeft gekreigeln. Het vorige jaar zijn op verzoek van den töenmaligen Amsterdamlschen weithou'dtep der levensmiddelen ,aa,n de gemejentei en kel© schepen gegeven voor den .aanVoter van haring en stokviscli uit Noorwegen, wat intusschen ge,en gelukkig© ondc|rne- ming is geweest, want later heleft spr; 'voor die haring uitvoeroons,enten moeten geven. Thans vertelt D,e Miranda, dat d© ïlel- geeringi hem schepien ztou geweigerd heb ben voor aanvoer van levansmiddlefctn', maar spr. heeft nooit een dergelijk vefzloefc ontvangen. lÓök de kolenvoorziening is van grooten invloed op de duurte en ztoo wil spr. er toch e.ens op wijzien, dat do kolenvoor- zieninlg jn geen enkel land, daink zijl dei fiandha.ving der distributie waartoe spr. in Mei .besloot, niettegenstaande hem van alle. zijden to.en werd geadviseerd die dis tributie op te' heffen. Nu is ook de kol'enprijs van onze eig'eh' mijnen, f^aar absoluut geen winst ge maakt worden, gestegen van f 19 tot f50 aan huis bezorgd. Het gaat dus niet op te z'eggien dat d& groot© winsten oorZaak zijn van de duurt©. De Belgische kolen hieteft hij' gtewieig|erd omdat dteze zl.i. veel tei duur waren. jW.a,t dte graanvoorzicning betreft, het, graan voor on'zie broodvoorziening komt grootendaels uit Znid-Amerika met Neder- Iandsche schepen. De garantieiprijzefi van het inlandsch graan influcnceeren daln ook absoluut niet den broodprijs', rlezla is alleen gebaseerd op dl© kosten van het Amerikaan sell e graan. Krachtig protesteert hij; tegen d& insi nuatie als zou hij het bruinbrood opzet telijk slecht gemaakt 'hebben om dei menr schen to dwingen geen rcgeerin.gshroodl te eten. Hij' heeft onmiddellijk nadat hem) de klachten over het slecht© rege|erin(gsl brood bereikten, een inspectie laten hour den, waarbij bleek, dat <je bakkers tfe oorzaak van het slechte brood waren, Inderdaad is hot juist, dat de secretaris der rijstpcllersvereieniginig lrem in hef) voorjaar heeft aangeboden voor rijiksre!- kening 20.000 ton rijst te laten komen. De seereTaris verzekerde heim, ö'a.t da rijst spoedig zou stijgen en toen vroeg spr. hem, waarom koopt gijl die rijst dan niet? Maar de'zle vond die speicul'ati© te gewaagd. (Om diez'elfd'e reden is spr. ook njieit op de aanbieding ingegaan, wijl' algemeen werd .aangenomen dat. de rijstprijs ztou dalen. 1 Dit is nu niet gebeurd en dl© rijst is zelfs gestegen, maar diei risico heeft men altijd wanneer men in den handel is. iWiajt de zUivelvoorziening betreft, indtetr- da,ad' is de boter iets in prijs gesliegeR), maar er is altijd verschil geweost tus- schen den zomer- en winterprijfe, maar dte huidige prijis is; f3.90 tegen f4.50 helt vorige jaar, terwijl1 de productiekosten nieit verminderd! zijn. Van :een tei groot© winst door d'e hoeren kan dus. geen sprake; zijn, Daartegenover acht cfe Minis&r geen aanleiding' aanwezig' omi aan het verzoek van den, heer Braat te voldoen om defi niteïkpr'ijls t© verhoogen. Spr. hoopt, dat d'e hoeren niet hun kofeicn droog 'Zuilen zetten, maar ook tegen die eveotuialitoit is spr. gewapend. los, 'en liep bijna haastig de zaal uit. ïngrid besprak iets met Souke. „Souke, je hebt altijd gezegd, dat' je me graag eens een pleizier zoudt willen doen!" Souke herinnerde zich daar hoegenaamd niets van. ,.'t Hoeft maar een heel klein boompje to zijn," zeide zij „dat kunt ge toch wel hier brengen!" ,.ln de leene hand heb ik mijn stok, en en die heb ik hard noodig, en in de andere hand de postzak. Hoe kan ik daar nu nog een denneboom bij dragen?" Hij Hij scheen er niets geen lust in te hebben. „Dat is heel©maal niet waai', Souke," zeide zij en lachte hem in zijn gezicht uit. „De zak draag je aan een riem over je schouder! Zulk een klein jong boompje! Daar ben ik heusch mee tevreden!" „We doen hier nooit zoo iets!" bromde hij. ,;*t Is ook niet voor mij, maar voor de kinderen!" „Die zijn nog veel te klein," hield hij vol. „Broer niet," zeide zij. „Die zal er ple zier in hebben. Zorg er dus maar voor, Souke!" Souke vertrok zonder iets bepaalds be loofd te hebben. Maar de slimme Meiken slaagde ei' in, om van ©en boer, die voor zijn kinderen ©en dennenboom uit de stad liet komen, gedaan te krijgen, dat hij een klein boompje liet mee komen voor wijl hij contracten heeft gesloten met hoe ren uit dc provincies, zoodal in elk geval d'e melkvooi'ziening verzekerd is, al zal Wet dan met wat meer moeit© gaan. Spr. heeft ook geztorgd, da.t er bote® en kaas in- den a.'s. winter voldoend© is. .De prijlzen van boter, kaas en melk zijn inderdaad niet te hoog. iOnjuist is. het, dat de normaal-margarine sllecht ztou zijn. .i Een prijsregeling voor het vleieislch is zie,er moeilijk, maar door aanvoer van AVglentijnsch vlteiöstóh hoopt. spr. prijsre> igieltend op "te treden. i Dien dubbelen prijjs der suiter is, als wie den Minister wel begrepen heibbbn, niiet te ontkomen, wild© hij1 dei indu,strie, die voornamelijk voor export werkt, niet buitengemeen bevoordeellen. Er komt een Centrale Duurtecommissie toet groot© bevoegdheid. Tot ons leedwezen oons talenten wijl, dat de minister ook ten opzichte van del aardappelen 'en d© schoenem niet vefei meer vermag'. jWiat hlet toeslagen-stelsel betreft, door d(e sociaaldemocraten telkenmale princi pieel afgekeurd, maar telkenmale opnieuw aanbevolen, de Regaelring denkt er ni(et aan om dat wi&ei" op 'te nemen, daar kwamen wij zieker de eerste jaren niet to'eer van af, zeide h'iji, want epn daling d'e.r prijzien isi niet ta velrwaichtcn. Is cte' Minister bereid, vroeg de ijito|ó pel'ant, eien commissie tei bèmoe|mjen, tér hfestudeering van het denkbeeld ©snier „planmatig*© organisatie van het econo|- misiche Heven?" waarmede de socialisatie! bedoeld' weid. Het is nog al zonderling aan de Regeerin^, dSei ander© maatregelen, n'eiemt ter bestrijding dier d quite, de(40 vraaig te stollen, meende d© Minister ;1 'hij ztou, echter, hijir, ten aanzien van den 'Landbouw, zulk toon commissie wel elens a!an den arbeid wilton Zfeji. Evenwel, tot teen .Staatscommissie daarvoor 'zjalhet wtel' niet komen. CLXXXVII. Zweren hij 'den achturigen werkdag van mij izult ig© 't nooit hooren. Niet alsof ik iitet voor een verkorten arbeidsdag voel. Wi© m'n brieven geregeld leest,, weet wel hoe ik er tegenover sta. Op de vraag Wat een' normal© hrboidsdag' is», is in.i. geen' pertinent afdoend antwoord t© ge ven. De Bijbel, dien wij zoo gaarne als toetssteen gebruiken ook voior het maat schappelijk leven, geeft igeen maatstaf voo'r den arbeidsduur aan. Maar wel mo gen wij aannemen, dat het de bedoeling Gods is, 'dat dei werkman na volbrenging van izijn dalgtaiaik nog tijd over heeft om ,zich aan zijn lg:©zin tei wijlden, opdat hij! zijn kinderen kan opvoeden iö de vree ze des Heereto en. in zijn rusttijd! genieten ban', het goede dat hem te genieten ge geven wordt. D'at houdt hem fviseh, dat vernieuwt zijn krachten. Diat houdt hem mensch. 't Is niet bepaald een Zeeuwsch.e stern, welke ik u wilde doen beluisteren, doch het is g|oeld! ook eens een andere stem tei hooren. Eh zij;, die heit z'uiver Zeeuwsche dia lect eerèn' era bewaren, zullen ongetwijfeld wel eens een mondje vol Betuwsch wil len .zien. Uier is 't: In grid; het kostte 30 ct. „Daarvoor vraag je nu f l,j25,' 'beval zij haar echtgenoot. „Ik zie niet in, waar om w.ij voor niets moeite zouden moeten doen. Want dwaasheid is het toch eigen lijk, die beste dennenboom!" Souke kreeg zijn f 1(25. Mark ward lachte wel ©enigszins spottend, toen hij ze hem uitbetaalde, want hij schatte het boompje op de juiste waarde. ïngrid had echter een hijzonder lekker kopje koffie voor den bode gezet en toen hij wegging, legde zij een pakje voor Mei ken in zijn posttasch. Het boompje had op de groote tafel midden in de kamer geprijkt. Broers vreugde er over was bijna al te luid ruchtig geweest en ook in Florine's oogen was een blijde glans gekomen. Maar nu was 't stil in de kamer. Jurgen en Nannie waren naar bed gegaan, Louise zat in den donkeren hoek bij do kachel en dacht aan vroegere jaren. In hare ver beelding zag zij den prachtig verlichten dennenboom en buiten het besneeuwde bosch! Dat was pas echt Kerstmis vieren geweest Op het. stille kale eiland gevoelde Louise zich dien avond zeer verlaten De ongewone drukte had Florine moede gemaakt. Zij was reeds bijna ingeslapen. ïngrid en Reimar waren in een boek verdiept en spraken fluisterend wat zij lazen. Een der drukste takte' van arbeid) veinde op de steenfabriek©'. In felle .zon, bij.régen en weinld waarke' daor manne' en vrouwe' en ke'Lnderen en pèèncl. Gestaog; wordt er Öetur gezwoeg.' van den vroegen maarge' tot den laoten a o vond, onn maar steen to maoke'. Vurniers en afslaogers, hitteraiers eln opzettere, stokers en kruiers, ze reppe' d'.r ©ige' en slaova' en .zweete' om de duuzenidtalle' op te vu ure', méér, steeds méér. En als de Zaoterda.goavend.dT is, daur popelt 'thart en jükt de haand en zint 't verstaand, diat sprèkt v.an: Loon naor waiarke'. Gruis geiworre' in 't vak, er in opgegroeid, e'n er ïneei vergroeid, (want Ide moderne taidtaaikfei va^ii veule veldovens ringovens) komp'' oan 'tkantoor: Willem. Doage' van 16, 18 Uur wacht bai da ovens, die van taid tot ta'id. na,ogezien en baigevuld motte' worre', waorre' veur hem g;in .zeldzaom- hêd. T'hanis geniet 'ie de: zegeninge' van 't raiksgebodGin1 langer arrebeid dan 8 uur daoigis. Z'ni gang; is fiever gewon©' a'n matte o.Oigie' kraige;' mêr glans; a'n moeiet aarms van weleer slaot ie fcrachtiig ut, as toen ie nog in diens' was. Deuze wèèk hêt ie|,. as stoker, de wach' g|ehad van1 10 u'or 's aoves tot 6 'uur 's maargeshai slieip vair half 7 tot om en de bai 2 uur en daornao: 0, iz.'n hof ligt non zoo mooi, zonder bocht of onkruid; z'n paoi' korse'- bumpkes en besse-straike' bai huis, hêt ie eigeis „^.fgqdaon" en z,'n mu'ujighêd plaogt 'm nie'. D|aor gqot ie Ut 't kantoor mit 18 guldei' in dei hand. De heele Zaoterdagigemidddg (da' vieiindt ie wel wat te aarg) en de lange Ziondag ligige' veur 'm, In 'n stemming, die nij léve' bringt oan 'm zelf, die de gelukszon doet stroale' in z'n nederige woning en veur twee minse' 'n aandere, 'ni bè,tetrei wenelid 'doet ontstaon, g'aot ie iiaor huis, vrai., onbeziurgd tot Möndag', om de wèèk af te wacbte', woarin 'tveur hem waarktaiid zal zain van 's maarges zes tot 'smiddiigls twee Uur. Dat z'n lévens- avond izióó inooi,, zo©' geluildrig zou worre' Kijk, dit stukje leven, g;elschetst door den Beluw'scben bïiefecbrijver van een der groote bladen;, spreekt misschien meer idan imeinig geleend opstel over den aebt- urendag. 'Enl als dan de vrije tijd bovendiieln nog besteed wordt om te zoeken de din gen, die van Boven zijn tot welk een gï'óotee zegen zou. die sociale wetge ving gesteld kunnen worden 1 KEES VAN DER MEER. Uitvoer van kato enziaad- koeken enz. 1 De minister van landbouw maakt aan belanghebbenden bekenid, dat aan impor teurs van lijnkoeken, lijntoesl en lijrizlaad door de Nederlandscbe Uitvoeirtoaatstoh; consenten kunnen worden verlteend voor den uitvoer van katoenzaadkoeken, aard- notenkoeken, raapkoeken, sesamkoeten en sojakoieken. 1 i 1 I Voor iedere 100 K.g. lijnkoeken oTJgn- mteel1 en 150 K.'g. lijnziaad na 18 October 1919 'geïmporteerd, kan uitvoervergunning verstrekt worden voor 100 Klg. der a.nf deifi bovengenoemde koekepsoorten. „Het is vanavond zulk een heldere lucht," zei het jonge meisje eindelijk, „la ten wij buiten eens bekijken, wat we zoo juist gelezen hebben!" Reimar haalde zijn verrekijker en zon der dat de twee anderen iets merkten, gingen zij naar buiten. Zij stonden onder de eschdoorns en keken om beurten naar de sterren.' „Kom nu maar weer mee naar bin nen," ziei hij eindelijk, „het is koud!"' 1 Zij sloten de huisdeur en ïngrid keek even de huiskamer in. Van uit het bed en naast de kachel hoorde zij' diep en geregeld ademhalen. Beide vrouwen slie pen Het was doodstil in het geheele huis! „Ik zal thee zetten," besloot zij, „het is nog niet laat, ie.n wie kan nu op Kerst avond vroeg naar bed gaan? Dat wekt nroeder en Florine ook weer op!" Zij zocht in de donkere gang op den tast naar de knop van de keukendeur. Reimar kwam om de .groote kast heen om zijn verrekijker er op te leggen. En in dien hoek liepen zij tegen elkaar aan. Toen drukte hij haaf onstuimig in zijn armen. 1 'tWa.s doodstil in het gieheele huis. Slechts achte|- de kast in de gang hoor de men gefluister van stemmen. Nog -nooit had men haai' in bet huis dei' Mark ward s toegang willen verleenen- Hoe vaak had zij 't niiet getracht er bin- K a, a. s b e r o i d i n g. Daar nog niet alle veehouders', die kaag maken, in do 'geltogenheid' ziijji g|e!w©bst, hun melk ter verkoopen of pogingen daar toe hebben aangetwend, 'heeft de minister van l'andbouiw aan 'de burgemeesters be richt, dat het hoofd' dor gemeente bevoegd is om tot 1 November ontheffinfe van net kaasbereidingverbod t© yerleenjen aan de hierboven bedoelde veejhiouders. Niai 1 November wordt geen vergunning tot bet maken van kaas meter verleend;, tenzij aan 'leden van vereeniginjgela van kaasbereiders, die de verplichte mejlklel- verantie hebben .aanvaard', en in sporadi sche gevallen. 1 Rr in si Hendrik. 1 De Prins, dici heden weder naar lief Loo terugkeert, is voornemens Vrijdag; 24 delz'er een .gedeelte bij tel wonten van liet Koloniaal' 'Onderwijh Congfc's, dat onder beschermheerschap va.n Zijnd Koninklijke Hoogheid do, volgende' 'week te' 's. Gralven- hage. wordt gehouden. Prinsi Hendrik, cefei-vooMzitter vgn jhet Nederlandsch Landbouw Comité, is voor- jiemenjs Zaterdag, 25 dezer, d© vergade ring van dit comité te 's Gravenhage bij te wonen. 1 1 I t f t I F iji n e r ei c I a, m e. Dei N. Rott. Crt. schrijft in haar Ka meroverzicht over de zitting van eergis teren, waarin het over d© saJarieelring deir onderofficieren ging en velen hunner de publieke tribune vulden: Interessant is het op 'z'nlk© dagen, som mige sociaaldemocraten "(niet natuurlijk iern'stigei mannen aüs; Schaper, Alharda, Van der Wiaerd'enffen San-nesl!) té obsenveien r'en; door allerlei onmoedig© interrupties ien flauwe grappen trachten ziijTdei aan dacht van d'e toehoorders! danr-in rteho'ogtd tot zich te trekken; ofschoon er vo-or hlen niet d'e minste aanlleiiding. bestaat, ook malar lee-n mond open te doisn en zij ,'zlch dan ook van het houden van rede voeringen onthoujden, dringen 'zij"zfich op, .allerlei ongepaste manieren op; 5,n die hoop', dia,t 'z|ijl door dfe een-dagsig'aSten „Heiuke kerels" :en ij|verigei lotsverbeteralars zluillleU gevonden worden. f .Onzte van G r 0 e m e rid. a e 1. Het Hbl'. besluit aldus een artikel over het beruchte Kamerlid: „Groenonddelers" heet eeln zieker s;oprt honden. i Ze zijn mooi en zwart, maarBel gisch. Hebben wij er è'oo een in onzen Hol- landsehen kennel Allerlei. De max. prijzen voor kalkeieren zijn ingetrokken. Uitvoer van stioo kan voorbande niet worden toegestaan, uitgenomen van een beperkte hoeveelheid tarwestroo. iVoorloopig mag weer vensterglas uit gevoerd worden'. De ffi.g. Armenwetzegels komen 1- No vember te veivallen. 1 Van Doorn en Rink waren wegens on gesteldheid verhinderd de Tweede Kamer- izittinig bij te wonen. Te Zand,voort is, de bekende redder van menscheinlevens, ;Willem Draijter, ove- leden. Binngnkort zail vermoedelijk de aanvoer van steenkool uit Uiaitschlaind! Weer ver hoogd worden. nen te sluipen, maar nog altijd waren de Mai'kwards rein gebleven. Maar in den laatstien tijd had zij, die' „zonde" genoemd wordt, geweten dat dé deur voor haar zou worden opengedaan, en dat het huis, waar zij jaren lang geen toegang gehad had voor haar zon openstaan. En nu was het gebeurd. Op Kerst, avond. 1 Den daaropvolglenden dag heerschte er in huis een weinig opgewekte stemming. Buiten kon men de mist bijna zien voorbijtrekken, zoo dik was de damp en de verandering van vriezend weer in dooi bracht die droogdringepde koude met zich, waar niets tegen bestand schijnt. Reimar was echter den geheelen dag buiten. Binnen ikon hij het niet uithou den. Hij was niet in staat rustig met Louise te praten, of, al was het dan ook slechts één kwartiertje, bij zijn vrouw, te zitten. Hij was zeer bitter gestemd toen hij langs het strand o.p en neer liep en Jurr gen, die hem van uit bet raam der werk plaats kon zien m gewoonlijk geen. mede lijden placht te voelen met meer gegoeden dan hij zelf, schudde nu toch treurig het hoofd ien dacht: „Het is hier dan toch ook veel te akelig." (Wlordt vervolgd.) f 1

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1919 | | pagina 1