T r o u w
FEÜILLETOto
Binnenland,
I
VOOR DE CHRISTELIJKE SCHOOL
te.
Uitgave va a
de Naam'. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te G»e«.
Hoofdbureau te Groee:
LANGE VORSTSTRAAT 219,
(Telefoon Na. !4|.
Bureau te Middelburg:
EIBMA F. P. DHUIJ L. BURG
Drukkers:
Dösterb'aau Le Cointre, Goes.
Zij, die zich met ingang van 1 October
«p „De Zeeuw" abonneeren, ontvangen
Be tot idien datum verscbij'nende num
mers kosteloos.
VERSCHIJNT ELKEN .WERKDAG.
Zullen we:, nu de jaarlijksehe Uriie-
eollecte weder omgaat in onjze stedein
en dorpen, opnieuw onze gedachten niet
mens lichten naar de Christelijke school?
ik hoop, dat mijn lezers nu niet zeggen
tiUllen: Zwijg1 gij maar stil, ik weet het
ook wel! Liever hoorde ik de woorden
van Faulus herhalendezelfde din'gen aan
U te schrijven is mij niet verdrietig en
kan u tot nut .zijn'.
Bovendien rils we ©enige «ogenblikken
gaan spreken over de Christelijke school,
San behoeft dat, daarom nog niet te' ge
schieden in oude; versleten' vormen, die
we levenslang; hebben gehoord. "VVe be
hoeven daarom niet te herhalen' wat reeds
zoo menigmaal herhaald is, we behoeven
da geschiedenis van 'het verleden niet op
te halein of voort, te' bouwen op toestanden
die voorbij, zijn. He geef gaarne toe; we
kunnen daar nu wel eens een speldje
bij steken. We hebben nu genoeg van
rechtsgelijkheid en onderwijzers-salarissen,
lieer dan genoeg, ons leven lang. Ge
lukkig dat wei .zeggen kunnen: dat is
go wei es t en we hopen het niet terug
te «ien.
De Christelijke school heeft nu gelijke
Hechten en' gelijke plichten'. Geen be
hoefte of jaloezie behoeft haar meer te
benauwen. Ze is verlost uit het dienst
huis van zorgen en verdrukking. Tusschen
haar positie van gisteren en' heden ligt
de Roode Ze©, rood is immers de
symbolische kleur des lijdens. Achter haar
ligt Egypte, waar ze niet alleen steenen
had te takken, maar ook de grondstof
aantedragen, en' vóór haar Kanaan, be
loofd land met hoop. Nu kaïn' ze vrij
'ademen ini een! atmosfeer door geen con
currentie -neveloji gedrukt.
Maar nu begint voor de Christelijke
school dan ook eerst recht de' taak om
zich de meerdere t© toonen'. Dat kan de
Christelijke school, en dat moet de Chris
telijke school doen. Haar (afkomst, haar
velleden, haai" oorsprong: en haar geschie
denis verplichten' daartoe.
Noblesse oblige.
Voor de Irundigbedèn, die we iff bet
leven mondig 'hebhètt, staan honderden
scholen open1. Uwe kinderen zullen ook
daar goed leerén, bnde-r leiding van respec
tabele memmen! en vrouwen, der zake: kun
dig. Ik vermoed, dat er al ken ik ze
niet percentsgewijze - evenveel Christe
lijke scholen zullen zijn die minder goed
in leerkracht te boek staan1 als openbare.
Ik vermoed ook inaar 't is slechts een
Vermoeden flat er pok onder.de Christe
lijke onderwijzers en onderwijzeressen zul
len zijn, die1 de mondig© tact en de ge-
wens ebt© toewijding .zullein missen voor
de taak hun opgedragen.
(Maar daarover gaat het nu eenmaal niet.
"t Is de vraag; of de school, die als
hulp voor jhef huisgezin en als plaats
hij uitnemendheid voor onderwijs en. op
voeding, zich bewust is, een middel te
kunnen zijn om een gpnstigen invloed
»n het leven! te kurinen brengen, om als
instrument te' kunnen dienen het komende
geslacht een zegen' te brengen voor tijd
en eeuwigheid.
Natuurlijk, een middel, een instrument,
meer niet. God geeft don' wasdom. Maiar
Berst zaaien, daar oogsten'. Zonder voed
sel geen leven; Ook in geestelijken zin.
Een Christelijke school die' geen oog heeft
voor dit middel of geen roeping gevoelt
'daaiheen te wijzen heeft ^een reden van
.vrg naar hetDuitscKvan W. BJumenhagen
door
KEES VAN DER MEER.
19')
(Slot.)
ICatharinal had den vurige» redenaar
beurtelings met ontroering, toenemend®
ontzetting en he-vigen schrik aangehoori).
Haar ledematen schokten, haar gelaat
vferd doodsbleek. Zij trok met een ruk
likar hand uit 's veldheets rechterhand
en wendde 'zich' met afschuw van hem af.
„Dus ik hen toch' hierhfeen gebracht
om bles pot en gehoond te wojrdfe'n? Arme
man, die geen trouw kent en meient clat
liefde gekocht wordt, ik beklaag UILa'at
Inij terugbrengen najat mijn ecnigieh ge
liefde, om met liern den dood tegen te|
gaan en ik zal u, de beteediging- vörge-
bestaan. Ouders kunnen dan overal even
goed terecht.
Indien de Christelijke school leven
moet bij de paedagogische wijsheid Van
on,ze dagen lelie- óf in mentaliteit óf in
den klassenstrijd cle; toekomst meent te
zien indien' alleen vele en velerlei
nuttige kundigheden ook door ons op
hoogen prijs gesteld, het leven moeten
Vullen en het sterven heiligen, wat ter
wereld, wordt dan door de Christelijke
school gezaaid? Wat anders dan1 waar
over we ons iederen dag beklagen?
IndieM de Christelijke school der we
reld gelijkvormig .wordt, dat-,ze ga,!
Dei Christelijke! school ,zal school met
dein Bijbel zijn; of zij zal er niet meer
izijn.
Dat ze liave opvoedkunde bale uit dan
Bijbel.
In liet vijfde van de tien geboden wordt
ons -geleerd, dat gehoorzaamheid door God
geboden is eni in het huisgezin moet ge
leerd worden-.
En een der meest paedagogische lessen
des Bijbels is, dat de' vreeize des Heeren
het beginsel der wijsheid is.
Als ge nu, nuchter en eenvoudig, deze
lessen des Bijbels indenkt, en u de. re
sultaten bij opvolging voorstelt of zoo
mogelijk aanziet, en ge legt die naast
da hedendaagsche verhandelingen of boe
ken over opvoedkunde, of ge leest de
congres-verslagen aan dit onderwerp ge
wijd, schijnt heit tlan ook niet alsof aan
de eene zijde da zon schijnt, terwijl men
aan "da ander© zijde met een dwaallichtje
aan 't. zoeken is?
Welaan, om de' zon over tijd en'eeuwig
heid te doen schijnen is da Christelijke)
school geroepen. Zij heeft bij opvoeding
en onderwijs het juiste licht te laten val
len op onze afkomst en toekomst. Zij
heeft den weg te wijzen1 om het evenwicht
ta bewaren tusschen tijd en eeuwigheid.
Zij heeft de eerstel wegwijzer te plaatsen
op den levensweg.
Een moeilijke; een' verantwoordelijke
taak yoorzeker, maar ook een heerlijk©,
een dankbare taak.
Om die taak te vervullen hebben' de.
onderwijzers (geloof, hoop en' liefde n'oo-
dig. Maar de ouders niet minder.
De onderwijzers kuntóen niet met zegen
arbeiden in een atmosfeer diei luchtle
dig is.
Wij hebben ini leerlingen, in gaven, in
geestelijke sympathie der school het da~
geüijkseh brood te brengen). Wij1 allen moe
ten de Christelijke scho-ol in staat stellen
haar t'aak te vervullen, eerst en vooral
in geestelijken zit. Dat is voor haar' bo
venal to be or rnjjè t t o be. Dat 'is
levensvoorwaarde1.
(Maar pok in stoffel ijken zin' en daar
voor dient de Unie-collecte die in onze
straten omgaat of omgegaan is.
Gemeenteraadsgebed.
Uit meerdere' gemeenten ontvingen wij
bericht dat meln ernstig: van plan is het
sgebed, sommigen ook, hetwelk natuurlijk
is, de: dankzegging bij opening en sluiting
der raadsvergaderingen in te voeren.
Uil andere gemeenten vernamen wij dat
mem bereids is overgegaan tot 't invoeren
vain 't formuliergebed; hetwelk wij over
namen in een onzer vorige nommers, een
gebed dat hetzij hier nog eens opge
merkt eigenlijk een' overschot is van
een izeer besnoeid gebed uit den Amster-
damschen Raad.
Oorspronkelijk was 't Raadsgehed to
Amsterdam veel positiever van inhoud,
de'wijl er d© Naam van on]zen Ideere Je
zus Christus in vermeld stonld, doch ter
wille der Joden weird er een en ander
uit geschrapt.
ven en U in mijn gebed gedenken."
Zij stond op het punt ineen te zinken1,
toen broeder Bonifa.cins toesnelde1 en haar
in z'ijn armen opving.
„Moed gehouden, mijn dochter!" riep
hij. „Ik sta. aan je ziïjcLe en zat* je be
schermen. Neen, de g'raaf kon niet in
ernst zoo-'n eerloos voorstel' do-en. An
ders zou hij met den gemeensten soldaat
op één lijn te stellen zijn. 'tWas maar
om je op den proef te stellen, onï ta
'z'ien hoever vrouwelijke grootheid, deugd
en standvastigheid reiken. Zie maiar, hoe
tegemoetkomend en. genadig' hij op. je
neerziet."
„Ja, Katharina,, de broeder, wien gij
uw teven te danken hebt, heteift gelijk!"
antwoordde de generaal met érnstig© waar
digheid. „Mijn proefneming was afschu
welijk, ma,ar ik wilde den wellust snaai
ken van je op een hoogte te zien als
ik nog. niemand van jou; geslacht oioit
gezien heb. Ik benijd je man, maar hij
zal vrij z'ijn net als gijzelt, en al je
geld en kostbaarheden z'ul je weier mefe
tnog'en nemen. Doch' ge moogt niet terug
naar Ostehde; noch' je Ilermaln noch gij-
zélf- wil' ik tegenover mij onder mijn
In omizei Zeeuwsche gemeenten, waar
over 't -algemeen geen Jo-odsche: raadsleden
zijn, is echter deze besnoeiing niet no-odig.
Hoe het zij, iedere gemeenteraad is vrij
't gebed te formuleeren naar eigen be
hoefte1. En zoo dacht er tot ons genoegen
ook de gemeenteraad van Rilland-Bath
over. Op voorstel toch van B. en1 W.
besloot deze voortaan zijne vergaderingen
met -gebed te openen en met dankzeg
ging te sluiten. Doch tegelijk stelde1 de
Btaad het formulier vast, en dat zeer
terecht, -omdat ë.en gebed, als door ons
genoemd, wijl het voor alle richtingen!
aannemelijk gemaakt moest worden, veel
ta zwevend blijft, en in' een Raad, die
in zijn gdheel nog confessie doet van
zijn Christelijke belijdenis niet op zijn
plaats is.
Daarom werd een en ander o-p meer
positieve wijze geredigeerd.
Het -gebed luidt als volgt:
„Almachtig© God! Wij verschijnen
voor Uw heilig aangezicht en smeekeri
Uwen hijstand en Zegen bij het werk,
dat Gij ons hebt -opgelegd. Wil ons wijs
heid geven e® kracht bij het volbren
gen van onze- taak, daar wij zo-nder
U niets vermogen, met U alles. Dit
vragqjr wij van U in den Naam van
Jeizos Christus. Amen".
De dank,zegging is van dezen inhoud:
„Heere! Wij danken U, dat wij moch
ten samenkomen, oin over de belangen
dezer gemeente te "beraadslagen. Wil
het besprokene: met Uwen -zégen kronen
Bin moge het dienstbaar zijn tot heivor
dering, van de eere Uws Naams. Amen".
Rilland-Bath deed hier den juisten stop.
Het voerde een gebed in' dat aantrekt
door zijn positieven inhoud, en formu
leerde er de dankzegging hij.
Laten nu onze' gemeenteraden zich zoo
veel mogelijk houden aan déze formulee
ring, omdat er eenheid er- samensteauming
zij. En laten! dei gemeenteraadsleden, onzer
lichting do-o-rt-asten, opdat straks blijke,
niet alleen -dat Rilland-Bath voorging,
maar dat gjansch Zeeland voor de -overige
gewesten den) toon aangaf.
Beknopt overzicht.
D'Annunziio blijft de wereld verbazen
ien vermaken door de wijzle-, waarop hij1
t,e Fi-ume voortgaat met ,z|ijn 'gezag' te
verztekeiren.
Hij heeft aan een dagbladschrijver ver
klaard, dat. het hem speet, dat hij ïiSjeft
djen tijd gejiad haid om de, militaire (e©r
te doen bewijzen aan de geallieerde! cori-
tin|gienten, die Fiu-me verlaten hteibbtem,.
Maar hij 'zal' daar nog -een proclalmaitie
over uitgeven.
Hij' z-eide verder, dat zijn taak tot nu,
toe gemakkelijk g-eweest was, maar hij
blaakt zich geen i)lu,sies over hetgeen
volgjen zal'. Hijl hoopt nog wel, dat de
troepen van generaal die Robil'ant 'geien
vijanld'iigé daden tegen hem ©n dei zij-nep,
zullen bedrijven, maar hijl is vast btei-
sllo-hen teg'e-nstand te bi'pden. „Ik 'zal to-t
het einde v-oLhouden. Ik ben hier
gekomen om te- sterven", heeft liiji gezégd',
De Giomaite d'Italia verneeimt, dat
d' An'nun'zió ijverig. herig is zijn coim-'
jnaindo en zïjin troepen tel organisie(ehen.
Talrijke partijgangers komen' van allei (kan
ten a:an, maar alleen dejgpmen, „die tot
al-les bereid' zijn", worden aangenomen.'
Intusschen schijnen d'e gteassociepirden,
wedetpartijders weten; Eén trompetter zal
jullie tot de stadspoort geleiden, opdat
men je je zoontje, kan geven. Daalrna
moet graaf -Cordua jullie naar de Maas
gtelteiden, waar hét leger der Najssaueks
ligt. Gedenk mijner in den vrede) vain
je geluk; ik zail je niet vergeten. Heit
is mij alsof jouw naam na vele eeuwen
nog naast den mijnen Hoor de Belgen
genoemd z(al woéden en niet zonder eelte".
Katharina; wierp zlich wederom vo-or
hem op de knieën en greep zijn hand,
om die te kussen.
Toen hij ze echter opnieuw ophief, en
de vrouw een vaderlijke kus op hélt voor
hoofd drukte, fluisterde zij stamelend:'
„Danken kan ik niet, edele 'héér! Toch
wil1 ik n van dienst zijn. Luister naar
«dé waarschuwing, welke ik tot afscheid
z!al ge-vea. Verwijder allé Nederla|nders
Uit uw omgeving, uit ww leger! Allé-
ffiaiai! Men hééft efen prijs van vier du,i-
zend gulden voor uw teven geboden." -
De Genjéra'al schtok zichtbaar; toen
zei do hij op spottemjden toon:
„Dat is niet veel. Ik dacht, dat ik
dien kramers meer waard was. Maak
wie?" vroeg hij driftig.
over de toewijzing van Fiumei beraadf-
sl'alagd te hebben. Men wil het, behoudens
'de goedkeuring van Wjls.on, aan Italië
gieven; doch do- haven dient in elk (gje-
val aan den Volkerenbond te1 komen.
(Die Pa|i'ijsche bladen zijn uitgtefcomein:
inlet het l'ange' document, met hëtwteffi
oud - m ini s ter-pre sicl ent Caillaux naar de
hopgste vierschaar in den lande wordt
verwezen wegens de letrgérlijfetei vëjrgrij!-
plen, welke- e-en staatsburger jegens 'zijn
land kan plegen.
De «éte van verwijding' is efe'n zioo,
scjijerpe ,a-cte- van beschtijdiging, dat 'zjtj
een vonnis g'ellijlc is;
Mogteïijik dait Lenoir; dei teir dood-velr-
oordleeeldei publiciteitsagent, nog nieuwé
troeven aangeeft. We hebben reeds mede
gedeeld, dat 'zijn terechtstelling is Uit
gesteld.
Vrijldaigochtend ziou hij doodgeschoten
worden cn h.et verha-d van hét uitstel1
djer executie in de Parijlsché bladen is
dramatisch igjenoeg. De militaire magisl-
thaltien kwamen aan Lenpjr in 'zijh cel!
imicdedeelcn, dat de president van d-ei re
publiek 'zijtn vei'zé-ek om g'raltiei geweigerd
had' en dat het o ogenblik om moed te
hebben gekom-en was. Lenoir hield zich'
kaj-m en gaf den wenscih te kennen dé
(mis te ho-oren. Da(ar hie|rmede ec-hte-r vetell
tijd verloren zóu. gaan, vroeg Le-noiir of
hijl dan mocht biechten.
Natuurlijk werd dit vehzto-ofc injgékvili-
ligd -en tien minuten hfe.ef Lenoir mlet
üjen gevau gelnis-geesrelijike alleen in ztijinj
cel. Vervolgens begaf de veroordeelde) z|ich'
met 'zijn verdediger, den geestelijke en de
(militaire autoriteiten naai- de, griffie- va»
dfe gevangenis, waar nog formaliteiten
vervuld moesten worden. Reeds ronkten,
op dfe binnenplaats van dei gëvangen-is;
dé auto's, waarmede naar dei 'plaats dei"
terechtstelling geneden zlou worden, -want
needs hadden de chauffeurs héivel ont
vangen gei'ee-d te rija. Nog enlaefei ser
cönden De gevaingenis-tormalifeiten wa
llen vervuld' en aan Leno-ir werd door
kolo-n|el Abert dé- geiwon-e vraag gesteld:
Pierre Lenoir, hebt gij: voor u,w dood nog
iëts medé- te deeleu Ik héb, antwo-ordidö
die verootdeeld-e, nog' heel wat te zégge?»
■En vervolgens sprak Pierre Lenoir, in
tegenwoordigheid van de militaire magis
traten en zijn verdedigers.
Wat heeft hij! gejzejgd? Men weet li-et
niet. Zooveel is echter zfeker, dat toon
Lenoir geëindigd had, mr. djei Molémes,
'zijn verdtedigei-, zich to-t majoor Jullien
wendde, zeggende, dat liet na de-ze; meidet-
djeelingen van Leno-ir niet meer mogelijk
was dezlen te- fusilleerën zonder van zij|n
miededeelinigen keiunjs ge-geiven te; hëbhén
atan dien president van del Repuibhek-
Frankrijir leeft weeir. Nieuiwe; schan'd'al:
ten staan weer te wachten.
.Zoo blijft men wroeten in wat voorbij1
is, in plaats van allie, krachten aan te
wendën om op te hou-wen wat verwoest
is, de- grondslag-en te leggen voor ver
nieuwde wej'vaart.
Alsof er niets helangrijker te doen ware
dan oude. kwesties uit ie, rafelen.
Geheel1 Europa biedt nog een echt chaj-
otischen a,anblik.
In Duitschland „vreest" men voor een
Jieactie in mo-narchafe richting).
D-och' naast d'e'ze strooming1, is er wete-r
feen Spalrtacistisclre- woelerij in Duitschj-
land waar te- nemen, In Munchën hébben'
de Spartacisten heit hoofd weier opg'estot
ken, doch (le ontdekking' van hun pj'an)
izlal' dé uitvoering ervan wel verhinderen.
In Brunswijk hebben dé gëestverwanteni
dier heermr d-en boel' trouwens al aan het;
roeren gebracht. In BetrKjfa. is een al'gjej-
Imeene staking van de metaalnijfvériijeiii1
op hahdten.
„Houd mij ten goede, dat ik niet voor
ve-t'r.aa dster wil spelen", antwoordde Kar
th'arina flink. „Geloof mij en volg: mijn
welgemeende» rdad op", voiegdei zlij er
'zachtjes en hez'o-rgd aan toe.
Plotseling ontstom-d er beweging' ondér
de dichts tb ijstaande soldaten, en eien kérel
drong door hen heen en naderde tot
dichtbij dén generaal.
Het was baa;s Tobias, de zéetelaar.
Kruipend boog- liij voor den veldheer eni
bijna ademloos kwam een he-el relaas
v,an zijn lippen:
„Uw Excellentie- hééft gënaèei h'e;wez|en(",
stotterde hij met kenhel'ijken atogs-t op,
't gelaat, „ma,ar vertrouw d-ezën jougéui
schelm nliel, Achte-r dit jongensgelzlcht
huist een draak. De kere-1 heeft ook mij
bedrogen, toen hij zich ajs een neef van
mijn vrouw bij mij binnen dra, aide. Hij
heeft de Ora-njeVaa,n trouw gielzWoreinhet
is een gevaarlijke huichelaar, di® hét op
- hét teven van uw Excellentie gemunt
i heeft, om straks de 4000 gulden te vcir-
dienen:"
5 De graaf kromp ineen en p.e» donkefe
i 'gloed kleuriaie z'ijn w,angen.
„Dus jij weet hét gehgim?" sprak hij
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post 12.
Losse nummersIt.O»
Prgs der Advertentiën:
14 regels f 0.80, iedere regel ntesn 2» et
Verhoogd met een tijüelijken oorlogwtoeslaig
van 20 pet.
3 maal woirdt 2 maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwwmde*.
Bewijsnummers 5 cent.
■Re revolutie is n-ogj nïielt fie wereld udto
Het laat zich begrijpen', dat ook te onzent
'zich -nog waarschuwende stemmen ven-
hieffe».
Nederland mag niet zioi-geilooB 'inslapen,
alsof alle gevaar geweken wate.
Terecht merkt dé N. Pr. Gron. Crt. ops
Wij' kunnen niet weteh, waf men aan
durft, als er in het buitenland eiens- ie(efc
kr-alchtige revolutionair© beweging kwant.
De heer Tr-oeltetra "heeft in het dteinclei
artikel in de „Socialistische- Gids" nog
maals Itet vertrouwen uitgesproken, diat
het in 'het buitenland: wél mis z'al loepen,
Hoe dëzie- m-ah de ellende van nipnwe
nev-olhtie met .smaJchtenfli verlanjgien tege
moet kato' 'zlien, is een raadsel.
Malar hét feit ljgt er toe,
'En ons volk sliap,e nu- niet in, maan
hlijiée wakker. Hat is veirvjeitend altijld \veer
op hietztelfd'e, aambeeld 1® moeten slaan,'
Maar die nood is ons opgelegd.
Korte berichten.
In da Zeppelinfabrieken te Berlijn
wordt seen groot luchtschip met de afme
tingen van een kruiser gebouwd. Het lucht
schip ,zal dienst doen vo-or overzeeValar-
ten. De passagiers van deize Zeppelin zul
len kunnen -gebruik maken van sla-ap-
cahimes.
- De Roem-enen schijnen thans Boe
dapest te; -ontruimen.
Fiumei izal aan de' Italianen! geget-
ven worden, als Wilson 'tgoed vindt.
Een dochter van Dostojefski e-al
naar het Tsjecho-Sto-w-akijsche Persbu
reau uit Praag meldt binnenkort al
daar (aankomen. Zij heeft eeh biografie va*
haar beroemden vader tehoekgesteld ew
komt nu aam Tsjechische letterkundige*
de publicatie- ervan opdragen'.
- Een orkaan in Teix!as had den dood
van 256 menischen tengevolge-,
De Spartaciërs die- in de gevange
nis van Stadelhe-im hij, Munehen zijn op
gesloten, hebben thans- o-ok eéin staking
georganiseerd. Zij weigeren in hun celle*
terug te keeren. De directie to-oinde ,zich
tot enkele verbeteringen bereid. De voor
stellen der directie werde» toen in ee*
vergadering der gevangenen heisproken e*
verworpen. De gevangenen verklaarde»,
dat Izij hun recht wel op andere) wijz*
-zullen weten) te veroveren'. Tevens liebbea
izij een ino-tie aangeniomen, waarin zij; ta-
g:ein de- veroordeeling van revolutionaire
kameraden protiesteeren en den moord op,
de gijzelaars als een politieke daad ha-
stempelen.
Té Chicago- heeft een geheime ver
gadering plaats gehad van 300 leiders
der anti-alcoholistische vergaderingen-,
hviaarin besloten' werd ieeh groote campagne
o-p te zetten tegen het alooholverbruik!
lover de heele wereld. Er zlal, nöiar de
"World vernomen heeft, daartoe een fonds
van 10 millioein gulden bij elkaar wor
den gebracht.
Allerlei.
De passagier,svluchtcn la Maastricht
trekken heel' wa-t lie-fhebbers en nog mgjefe
liefhebsters.
In de aula van de Handelshloogeschool
te Ro-tterd'ajm is Zaterdag, de algeirnefeno'
vergadering van het Bataafssch Genoot
schap d'er Proefondeirvindelijke, Wijsb'ö-
gteertei gehouden, waarin de h©l'd-einking
van het 150-jarig h-estaan heeft plaats
geliad: f
V-an 23 Febr, tot 6 Maart z'al te Utrecht
de vierde Ned., Jaarbeurs worden gehou
den. Een keurige; aiardig geïllust^eérdw
d-en marketenter 'bij dén schoudelr grijpend
én hém met dooirboTendJeh bl'ik aanziend,
„En1 heeft deze knaap jou z'ijn moord-
geheim verteld?"
Lijfgarde", voegde hij er toornig aa*
toe, toen Tobias grijnzend knikte, „kne
velt de-zén booswicht! Zijn zieleöng'st c*
zijn geweten hebben den schurk zielf i*
de val gelokt. Niet gij; Katharina, hebt
dézen hoef ontmaskerd, maar God zgïf.
Ge ziet, trouwe heldin, dat de Heer®
over ons beiden gewaakt en ons
uit d-en dood geredi Keeft. Hij heeft j«
gebed verhqord; Bevrijd nu jel ma» ex
groet he-m van Biucquoy. Mijn béste paar
den zlullèn uw reis bespoedigen (en ik
zal dezen dag zeker niet tot de verlorenb"
mogén reken,en."
K-atharina' vouwde de te©re bande» bh
haar dankbare gev-oelens kwamen tot
Uiting in een kort, maar. vurig dahkigeblefll
tot God, Die het 'zioo wonjdtergoed mgt
l h'aar en hArr huis gemaakt had.
r De ruwe krijgsknechten stonden daag
.diep bewogen en onder de diepste stilt®
verblijdden iztij zich met de gelukkigev
1
