Donderdag 18 September 1919
Bkomendg Bankwerkers
rouw
>at, Middelburg.
KLEVERANCIER.
3Se Jaargang
FEUILLETON,
3t Dienstmeisje
n Juffrouw,
O
sen Melkleverancier,
Magazijnbediende,
sen Handknecht of
aankomende
sen Handknecht
de Goesche Machine-
kunnen terstond
itst worden.
gebleken geschiktheid
ion.
C. LOGGERS.
DE GEESTELIJKE DINGEN VOOROP.
eetie Dienstbode
DIENSTBODE
degelijke Huishoudster,
nette Dienstbode,
den Dienstbode
ïeeuwsehe Stem men,
»j£
t ss>
raagd terstond
Oa 70 liter melk per dag-te
en Boekh. 0. WEGELING
gen.
r een Manufacturenmagaziin
delburg wordt gevraagd:
1 met het vak.
ven onder letter H, (eigen-
„geschreven), aan Boekh.
1 HUIJ, Middelburg.
October
gd, bij Iz. LEIJNSE, Vluch-
g, Souburg.
October
»d, die genegen is met paar-
u te gaan, bij P. CETAAL,
icht, Ritthem.
iedt zich aan EEN FLINK
ION, P. G., goed kunnende
en met paarden omgaan
voorkomende boerenwerk
ide verrichten. Fr. br. onder
V bureau van dit blad te
:aagd jongeling komt, dan denkt hij niet,
ifWJMIP Rrnndhalftarclrnnrltf welk een aanwinst die rijke znu. zijn
nWalllC DfuUQDaKKElSXIIfiCni, bil' liet, schamele troepje dat Hem
Uitgave van
de Naaal. Verm. LUCTOR EC BMBRGO,
gevestigd te <S«e».
Hoofdbureiau te Goee:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIB MA F. P. BH U IJ L. BURG
Drukkers:
Qoster baa u Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post |g.
Losse nummers10.05
Prijs der Advertent iën:
14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 et.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeela^J
van 20 piet.
3 maal wondt 2 maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
Zij, die zich met Ingang van 1 October
op „De Zeeuw" abonneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende num
mers kosteloos.
Ook dat heeft hel Tweede Sociaal
Congres ons weer herinnerd. In de
wijdmgss amenkums t werid ook ge
sproken door ds. v. Wijk, Ev. Lu,-
theïsch predikant te Amsterdam, die
zijne hoorders bepaalde bij de waarde
van een menschenziei. Eén men
schenziei het woiidt maar al te
weinig beseft! is naar 'sHeilands
eigen zeggen meer waard dan de ge
heele wereld. Herinnert u maar eens
zijn woord: „Wat haal het den
niensch, zoo hij de geheele wereld
gewint en schade lijdt aan zijne ziel,"
of „wat zal hij geven Lot lossing voor
«zijne ziel
Aangrijpend was ook deze spreker
- in de toelichting van dit Schriftwoord.
.„Altijd," zoo sprak hij, „heeft de
iHeere Jezus zielen gezocht. Als de
geleerde Nitkodemus tot Hem komt,
dien men ,te Nazareth „de timmer
man" noemde, dan wordt hij niet be
dwelmd door eer, het is hem om de
ziel van Nicddenius te doen en Hij'
waagt het er op hem desnoods af te
stooien met het zoo ondoorgronde
lijke en harde woord: „Indien iemand
niet opnieuw geboren wordt, kan hij
het Riik Gods niet zien". Als de rijke
lekend met heete luchtoven.
J. VAN STRIEN, Brood-
g Terneuzen.
aagd
s A. PIETERSE, Itfr. Bak-
emeldinge.
onvoorziene omstandighe-
•stond of later
?d, bij J. L. GOETHEER,
Wolphaartsdijk, (Oud-Sab-
ens liuwalijk der tegenwoor-
liet October EEN MEID
;d, bij ANDR. WATTEL,
kerke (W.)
irlem gevraagd, tegen 1 Nov.
istelijk gezin. Loon f250.
vrij. Brieven aan Mevr.
FLORIJN, Groote Houtstr.
arlem.
Wednr., werkm. met vaste
I. G., met 4 schoolgaande
m, zoekt met 1 October
30—40 jaar en Chr. begin-
Br. lett. H. Boekh. D'HUIJ,
burg.
ens huwelijk der tegenwoor-
sgen 1 Nov. een Meid
igd, bij de Wed. S. MEIJER,
veg, Middelburg.
ens teleurstelling met Octo-
November gevraagd,
it den boerenstand, bij Mej.
WOLFF, Noordstraat L80,
aurg.
hij 'het schamele troepje dal. Hem
volgt, het is hem om zijne ziel te
■doen, en als het dien jongeling nog
te zwam' is zijn© ziel te laten gene
zen, dan laat Hij hem bedroefd heen
gaan. Heerlijk is het om te zien, hoe
Hij zielen gevonden heeft. Hij
heeft ze gevonden hij de armen en
eenvoudiger/, de kiiiderkens aan wie
de Vader het heefL geopenbaard. Maar
ook heeft Hij ze gevonden in het
slijk der zonde; Hij heeft ze daar
uitgehaald, en gereinigd en die zie
len weer schitterend gemaakt als (edel
gesteenten en Hij' schaamde zich niet
hen broeders te noemen. O, hoe is
de heerlijkheid van die zielen open
haar geworden. Zijn eerste jongeren
waren vissóh'ers, een ruw beroep,
maar Jezus Christus heeft hen tof
menschenvisschers gemaakt, en in de
handen, die hard en zwayt waren van
touw en roeiriemen, van teer en pek,
heeft Hij de parel van groote waarde
gelegd om ze verder te brengen, en
Matiheüs de tollenaar, die naar 'de
Oude Bedeeling een gebannene was,
heeft Hij tot een Apostel gemaakt, en
Hij beeft hem geroepen om, hel hei
lige en heerlijkste leven te beschrijven,,
dat. ooit geleefd is.
Zoo dacht de Heene Jezus over de
menschenziei. Geen heerlijkheid zoo
groot als die van de ziel, maar ook
geen schade zoo treurig als die aan de
ziel wordt geleden. Daarom is hij ge
komen, niet om de zielen der inen-
schen te verderven, maar om ze te
behoudendaarom is hij niet geko
men jom gediend te worden, maai' om
te (dienen en zijh leven Le geven 'tof
een losprijs voor velen."
Diepen indruk maakte hel gezang
dat na deze prediking weerklonk:
run
huwelijk der tegenwoordige
v. a. s.
jjd, bij den Gem. Secretaris
ekerke.
vrij naar het Duitscii van W. Bfhxmenhagen
Aoior
KEES VAN DER MEER.
17}
jd in Den Haag tegen I
ier in klein gezin. Leon
it f 200. Goed kunn. keken
ken.
fr. aan Mevr. POTGIESER,
„Casa Bacca", Wageningen.
jen Handelskantoor te Mid-
wordt gevraagd:
aede hand schrijvende en
unneede rekenen,
ahandig geschreven brieven
letter K, aan Boekh. F. P.
Middelburg.
Zij vloog op baar main too en omarmde
hem met vurig vér langen.
„Ik heb je weer aan mijn hartdat be
moedigt mij weer. Die roodharige gevan
genbewaarder zal zich wel laten omkoö-
pen. Ik heb een priester het geheim me
degedeeld e(n hij zal mij helpen. Dat
ik hier kon komen, hgb ik hem te dan
ken en 'dat scheukt mij vertrouwen in!
de toekomst. Herman, hoop toch en ge
loof! Aan ons feed zal1 een einde komen.
Wanneer wij maar geloovig bidden zal
de barmhartige God keker uitkomst scheUr
toem." i
De gevangene legde 'zijn miinst gewo
dien arm om zijn geliefde wouw, di^
voor zijn slroo leger op de knieën lag epl
keek op haar neer met smalrtvollen billik.
„Katharina", 'zeide bij op een toon
vol weemoed. „Ik stal versteld over zqo-
Al (hebt G', o- God! vermenigvuldigd
De igaven van uw overvloed,
Wat haat het,, waar zich 'thart be
schuldigt
En siddrend voor U krimpen moet?
Geen dubbel' oogst van most of
koren
Verdyijft de smarten van een ziel,
Voor wie de hemel is verloren,
Omdat z\ o- Heerv.an u verviel.
O Vredevolst, Gij kunt gebieden
Den vrede op aard en in mijn ziell
D'oe eiken zondaar tot U vlieden.
Dat al wat ademt voor U kniel'!
Dit, zal de God des heils bewerken,
Hij zal den zetel, U bereid,
Metrecht en met gerechte sterken;
Hem zij' de lof in eeuwigheid
Na dezen spreker voerde dr. Dijk
het woord.
Deze bepaalde zijn hoorders bij hun
ne roeping recht hei doen.
„Heel onze sociale actie bedoelt de
Fegen van dat recht te vinden en te
wijzen. Zij wil niet alleen negatief
eeii borstwering Legen de revolutie)
wezen, zij beoogt niet slechts onze
arbeiders verre te houden van de mo
derne organisaties; zij is allerminst
een stootblok tegen rood geweld, want
wanneer zij dat alleen was, zou zij
haar roeping ontrouw zijn; doch zij
wil en moet positief we'rtk'
doen, en voor ons maatschappelijk
leven ide wegen opsporen, waarin wij;
ons buigen voor Hem, die biet recht
bemint. Het gaat in onzen Christe tijken,
socialen strijd om Gods recht. In de-
verhouding van patroons en arbeiders
is het ons om de gerechtigheid van
het koninkrijk der hemelen te doen.
De vragen 'van arbeid en loon, van
bedrijf en productie zijn voor ons niet;
louter stoffelijke vragen, maar wij zoe
ken in deze economische belangen
's Heeren Koningschap, en dat begin
sel geeft aan onze sociale actie haar
kracht en bezieling."
Zoo vulden deze drie redevoeringen
elkander aan.
In dezen troosLloozen, moeilijken
tijd, voor patroons zoowel als voor
werklieden, in dezen tijd van .toene
mend egoïsme, van verminderend/en-
arbeidslust, van losweekend verband,
van spotten met Goddelijke ordinan
tiën en menschelijfce contracten, yan
afval en ongeloof, van schetterend an
archisme en sluipend bolsjewisme,
hebben wij allen een houvast noodig
in het Woord van God.
Lamech noemde zijn zoon Noach,
zeggendedeze zal ons troosten van
wege de smart onzer handen, en van
wege het aardrijk dat. de Heere ver
vloekt. heeft.
Gelukkig wij' weten dat een groo-
ter dan Noach, de eigen Zone Gods
zelve gekonien is, om den Arbeid te
heiligen, de Menschheid te dienen, d'e
Wereld te redden, en den Arbteider
die hiem liefheeft, te troosten, en al
len te bezoeken met Zijd heil I
CLXXXIII.
„De Zeeuw" zou de lezers te kort doen,
als ze niet nog eens terugkwam op de
grootsche anti-amniexatiebetooging, verle
den week met zooveel enthousiasme in
veel' moed en vastberadenheid. Je hebt
mij den bitteirsten kelk gebracht en toch
moet ik je 'bewonderen en mag ik er
nfiet 'boos om 'z'ijn. Ik heb de beste vrouw
van .allen e'n ik wist bet niet en nu
ik bet weet, kan ik baar niet meer triom-
feerend aan de wereld laten zien, wanit
biet is haai' en mijn laatste ure. Bedrieg
je niet!
„Ik ben verloren: HanlnibaPs smaad
woorden bevestigen liet en -ook jij bent
nd verloren met mij. Hoe zou je hérri
kuurden omkoopeln of mij lossen? !Wat
je aan goud en sieraden bij je moogt
hebben, is immers toch voor de boos
wichten, als ze jou vermoord bejblbeinj
En ate zie wisten van welke ku|nne je
waart? Je kent de Spanjaarden aog niet.
O verschrikkelijk! Die gedachte foltert
mij meer dan iets anders. Maar toch,
sinjds ik jou bij m'ij heb, is 'het, alsof
ik mag hopen, dat aan Sézie el'lë|ndie een
einde zal' komen. Ik ben weier de man,
geworden, die ik eenmaal' wa,s. .Wiij zul
len samen staan eln vallen.
Plotseling Werd diei stilte in dein toretn)
onderbroken djoor woest en steeds luider
1 en verwarder klinkend' geraas.
I Zware voetstappen weerklonken, gewe
ren kletterden, woeiste gtemrrien -rieptül
door elkander.
Het lawaai kwam al dichter hij.
a Ret was de tot vMr de ifeiur jtab
onze Residentie gehouden. Waarom zou
ik er dus geen „Zeeuwsche Stem" aan
wijden? Dat was me nog eens een groot
sche protestmeeting. Het moet ontroerend I
geweest zijn te zien hoe eenparig instem-
ming werd betuigd met de wijze waarop j
Zuid-Limburg en Zeeuwsch Vlaanderen in
verzet kwamen tegen de van Belgische
zijde geuite verlangens en begeerten.
De ingang van den Dierentuin was in
een se bitterende eerepoort herschapen.
In hot midden prijkte het Hollandsche
wapen, geflankeerd door de wapens varj
Zeeland en Limburg, terwijl boven de
wapens in groote letters de namen Hol
land, (zeker bij vergissing in plaats van
„Nederland") Zeeland en Limburg prijk
ten. De drie wapens waren door het Ne-
derlandsche dundoek verbonden.
Ook de tuin izelf was met de Hol
landsche kleuren feestelijk versierd.
Doch wat geven al die uiterlijke om
standigheden.
Men had de stemming eens moeten
zien en hooron. Een sociaal-democraat,
een katholiek, een liberaal professor, een
Chr. Ger. predikant, een militair, kortom
mannen van allerlei richting voerden het
woord, en dat kón hier, omdat men
slechts wilde demonstreeren, dat schier
alle Nederlanders aan de zijde staan van
Zeeuwen en Limburgers, wier grond zoo
snood bedreigd wordt.
Wie had ooit kunnen vermoeden, dat
wij nog eens de tegenstelling zouden uit
spreken NederlandBelgië. Herinner u
het jaar 1914, toen onze Hollandsche mi
litairen met Belgische kindertjes op hun
armen liepen en koesterden als hun eigen
kroost, toen onze officieren en manschap
pen hulde aan ons leger hun ge
vulde .eetketels brachten aan die uitge
putte Belgen.
De tijden zijn wel veranderd, dat men
thans tot deze protestmeeting moest ko
men.
1 Ja, moest komen, want het werd
noodig, dat wij, Hollanders, eens duide
lijk in Brussel lieten merken, hoe wij
denken over de anne monistische stroo-
rningen in België.
Hoe men in België over deze betoo
ging verder zal denken, laat ons koud,
daar staan wij nu eens te hoog voor.
Deze meeting was ook noodig om onze
Regeering te toonen, dat het geheele Ne-
derlandsche volk achter haar staat en
haar als één man. steunt in haar verzet
tegen de onrechtmatige Belgische eischen.
Ds. Janssen, lang geen onbekende in
onze provincie (wie denkt niet met dank
baarheid aan zijn arbeid onder de solda
ten in ons gewest verricht), heeft boeren
in Zeeuwsch-Vlaanderen gesproken, die
zeiden: als Zeeuwsch-Vlaanderen Belgisch
wordt, dan gaan wij verhuizen en trek
ken naar den overkant. Wij zijn vanmid
dag hier gekomen, sprak hij, om het voor
het forum van heel de wereld duidelijk
te zeggen, dat wij onze Limburgers en
Zeeuwen niet willen missen. Wij willen
geien dorp, geen hut, geen steen van een
ander, maar wij willen ook, van hetgeen
onaer is, geen steen missen.
En moeten wij iets missen, welnu dat
men dan in New-York, Parijs, Londen
en Brussel wete, dat hier een volk Jeeft,
dat afstamt van een' heldenvolk, en welks
volkslied luidt:
Hel vaderland getrouwe
Blijf ick tot in den doet.
Wij zullen vandaag aan de Limburgers
en Zeeuwen toonen, dat wij één zijn met
het gevangenenveirtrek genaderd. De sl|e|Ur
tels knersten din de slotetn en Herman,
zijn zwakheid vergetend, sprong vam zijn
strooleger af en plaatste zich vóór de|
bevende vrouw.
Vele hoofden met ruwe baarden wer
den nu iin de deuropening zichtbaar.
De magere provoost liep vooraan en
kwam met Hannibal binnen, ,en ver
scheidene soldaten drongen nieuwsgierig
'achter hen aan.
„Paul Herman, scheepsluitenant valnde
zoogenaamde Slatan-Generaal, bij een pol
ging tot verraad pp beelerdaad betrapt,
toen hij den rebellen voed'sel' bracht?"
vroeg de provoost met afgemeten stemt,
terwijl hij in stijve lroudinig bleef staan
en den gehangene star aankeek.
„Ja, dat is hij! Een stomme stijfkop 1"
antwoordde de yachteï, toen de luiter
mant ter zee "zweeg en i|m delzlelfde hou
ding iden provoost met de oogen mail
Deze haal'de nu een papier ie voorschijn
keek er even in en sprak langzaam met
minachtend gebaar: „No. II Moet dade
lijk (voorkomen en moet op last van
Zijne Excellentie! den opperbevelihebhlejr,
Graaf Buicquoy de Longuevali met Sèn
bijl onthoofd en daarnai zlijln' lijk aan]
den galg opgehangen worden, ahöejtten
tot een waaxschiuwing en zichzelf als
verdiende straf, en wel van rechtswegen"
Katharina stiet «en langen ^n'gstkirejeit
hen, in leven en in dood. Straks zal er
van Den Haag uit eien machtige belijde
nis uitgaan naar Limburg en Zeeuwsch-
Vlaanderen, welke hun zal zeggen:
„Zoo wij Nederlanders U zouden ver
geten, zoo vergete onze rechterhand zich
zelve."
Dit lied werel in allerlei toonaarden
herhaald.
Aan het slot der redevoeringen las
Treub de bekende motie voor en ver
zocht degenen die er voor waren met
hun hoeden te zwaaieA.
Onmiddellijk daarop gingen duizenden
hoeden de hoogte in, zelfs talrijke dames
izeitteu heur hoeden af en wuifden mee.
Hierna werd het „Wien Neerlands
Bloed" ingezet, door allen meegezongen,
terwijl daarna 'door het publiek zelf het
Wilhelmus aangeheven werd.
Waar de socialisten intusschen geble
ven waren, verhaalt de historie niet. Doch
wat doet 't er ook toe
Onder de kreten Leve Nederland, Leve
Koningin' Wilhelmina, Leve Limburg en
Zeeland, ging de geestdriftige massa uit
een.
De liefde voor Vaderland en Vorsten
huis was gegroeid.
En Zeeland het groeide ook!
KEES VAN DER MEER.
Beknopt overzicht.
Omtrent het incident tc Fiume berei
ken ons allerlei duistere en onsamenhan
gende berichten.
Tengevolge van de gebeurtenissen te
Fiume heerschit er in de Itajiaansche krin
gen te Triest groote geestdrift. Een Tries-
ter-legioen van vrijwilligers, waarvoor zich
reeds 1500 man aangemeld hebben, zal
naar Fiume trekken.
Naa'r gemeld' wordt verlaten de Britsche
en Fransche. troepen Fiume, waar zich
26000 man Italiaansche troepen ter con
trole bevinden.
Intusschen tracht Nitti in de Italiaan-
schei Kamer de .beteekenis van het geval
tot de kleinst mogelijke proporties terug
te; brengen. In antwoord op- een interpella
tie constaleetde hij tof zijn genoegen,
dat de regeeringen der gealliëerden aam
dé oprechtheid dér verklaringen geloof
hebben geslagen, doordat zij niet alleen
niet geprotesteerd hebben, maar deze
kwestie als een zuiver Italiaansche be
schouwen.
Tégenover de overdreven berichten wees
Nitti er verder op, dat Garribaldi vrij:-
willigers had verzameld en geen solda
ten, die werden aangevoerd door offi
cieren van een geregeld leger. De regee
ring vervulde alleen en met loyaliteit haar
plicht.
In, heit vervolg ^ijwier rede zeidei de
minister-president: Generaal Badaglio
heeft sedert zijn aankomst te Triest ter
stond alle maatregelen genomen, welke
de- .omstandigheden werrschten.
Verder zou het ook niet juist zijn, dat
geheele georganiseerde detachementen
maar Fiume zijn opgerukt. Het warem
slechts enkele groepen, die van de de
marcatie-lijn kwamen.
Allemaal goed en wel, doch men hoort
nog miet, <la.t del dolzinnige d'Amnunzio tot
rede gebracht is. Zal ons benieuwen
hoe de Italiaanschte regeering 'tmet den
uit, vloogv.an den grond op en (HU-1
armde haar man met beide armen.
„KatharinaI Wat heb je gedaan?" riep
Herman verschrikt en verslagen.
De Kastiliaansche wachtmeester Hercu-
lus drong aanstonds Inaar voren en keek
met begeeriigen blik naar de onverwachte
verschijning'.
„Hoe lieb ik li©t nou;?" sprak hij pp
ruwen toon tot Hanlniibaï. „Is daf niet
mijn spion, dien ik liet ketenen? Ho®
komt di|e hier? Daar zal je je hachje
'bij inschieten, leelijko voaaekop."
Doch nu kwam van dfen a|nderen leant
Sampetro, de Anjd'alusiër, toegesneld en
plaatste zich voor den Kaistiliër, om Ka
tharina, diie hij reeds eerder ontmoet had',
voor zich op te> eischen.
Die meest krasse dreigementen sl'inger-
dle hij zijn l'amdgenooteln naar het hoofd.
En hij stond gleïeed om den eerstein don)
Westen, die het waagde zijn rechten te
betwisten, neer te schieten.
„Terug, 'beesten 1" riep Herman met
krachtig© ste)m. „Alleen, over mijn lijk
zhlt gè dezéi edellë vrouw kunnen herei
ken. Is er dan geen elnbele edelman on
der jullie.
De tierende ke|riels waren allen eveln
teruggeweken voor de forselie mannelijke
gestalte en zijn dreigende beweging.
Maar na een oogenblik brak de storm
opnieuw los en een algemeen hoongelach
hartstochtelijken en blijkbaar eerzuchti-
den dichler-politicus klaarspeelt.
Naar uit Parijs gemeld wordt, zial da
vredesconferentie nu. het voornaamste
werk beëindigd is, „haar samenstelling
en werkwijze" wijzigen en over een dag
of zéven yal zij verdaagd worden. Hat
begin vain het einde dus!
De vacantie-stemming heeft de ledea
dér conferentie blijkbaar reeds te pak-
kén. Met een verrassende snelheid etn
een gemoedelijke gemakkelijkheid worden
d© nog hangende vraagstukken afgewerkt
en opgelost.
Men is wa,t de groote lijnen betreft,
gereed' gekomen.
Dat het vredesvraagstuk daarmede is
opgelost, zal efhter wel niemand' durven
beweren.
De chaotische toestand-, op- liet oogen
blik in Rusland heerschlend, spreekt dui
delijk genoeg uit de berichten in. de
laatste dagen- gemeld.
In het Westen rukken de Polen met
onweerstaanbaar élan op. Verder en ver
der werpen zij de roode {roepen terug,
zoodat zij den spoorweg WitebskShlobini
(ten N. van Rieff) beginnen te naderen
en de kans bestaat, dat de bolsjewisten
hun geheele Westfront zullen moeten in
trekken.
Maar dit 'zijn de eenige gunstige be
richten, die omtrent de operaties tegen de
boisjewiki gemeld w,aren. Van Deinikinl
hoort men in den laatsten tijd niets meer.
KoUsjna's troepen in het Zuiden van/
West Siberië en in Turkestan zijn uit
eengeslagen en volgens sommige berich
ten onderhandelt deze vriend van de
entente smadelijk' met de bolsjewisten
over vredé.
In het Noorden en Noord-Westen van
Rusland! schijnt do strijd ten einde. Mei
de Esthen zijn de bolsjewisten reeds vre
desonderhandelingen begonnen, aan diet
Finnen en Litauen hebben zijl vredes.-
aanbiedingen gedaan, die wel niet zlon-
der meer afgewezen zullen worden. lm
het Noorden van Rusland komen de En-
gelsehcn daardoor in een' Vrij geïsoleer
de positie'.
Vóór den winter zal in elk geval vam
een temederwerping van de bolsjewis
ten wel niet meer komen.
Korte berichten, '1
Li. verband' met het reeds gameilde
plan van ex-keizer Karei om zich met
zijn familie- voorloop-ig in Spanje ta
vestigen worden te Santander vertrekken!
van het koninklijke- slot in gereedheid!
gebracht.
Ex-koning Ferdinand van Bulgarije
volgt, als graal Miprany, een kuur ta
Mergentheim in AVürttemberg. Hij: lijdt
aan een aandoening van de lever en
leeft zeer teruggetrokken.
De (havenarbeiders te Marseille heb'-
ben dé laatste voorstellen der patroons,
te weten 16 francs loon per dag, en 2
francs duurtetoeslag aangenomen. Die sta
king is du/s geëindigd. Gisteren heerschl-
te weeir die grootste bedrijvigheid in da
haven De p-akkethooten kondén weer ver-
Dekken.
Te Lyon zijn de brievenbestellers
die besloten haduen op' eigen] h|ou,tje da
Zondagsrust 'in te voeren en deswege
door de postdirectie wapen bedreigd, im
staking gegaan. i
voorspelde den vertwijfelden gevanlgente(
weinig goeds.
„Schiet den dollen hond door z'nkolp!'*
riep een -Cataloniër. En allen drongeU'
weer op, om den held van Ostefnd'e on
schadelijk te- maken, toen in de| gajng eeü
Jsrachtig „halt" gehoord werd'.
„In 3©n naam van dé Infantel ©n vaq
den Aartshertog I" kl'onk het. „Wie waagt
hét om krijgsgevangenen aain ta randen
en weierloozen met de wapenen tjaj bé|-
dreigen ?"-
Daar stond de jong© graaf van Corduai
in zijn schitterende uniform, achter berm
de biechtvader van den oppePbevelhebbcky
en de soldatentroep week verschrikt ach
teruit, Ig'img in -de houding staain en maak
te pliaats voor -de beid© binnenkomenden!.
De afgevaardigde van den bevelhebber
wendde zich' eerst met trotsch gebaart
tot Idee provoost en tjoonde hém B ucquoy'n
zegélring.
„Het bevel is ingetrokken", sprak hff
op jbevellehden toon, „dle> terechts telling!,
uitgesteld. Zorg er voor, dait dé troepen,
welke met de -eixecu.tie belast wariejn, hél
stot verlaten en naar huh kwartier gaar*.
Elke mishandeling van dé gteva|ng®n©h ziajl
streng gestraft worden."
(Wotrttt vervolgd.)
- - i-'-ïS ,y M
