me
irsteht
Maandag 15 September 1919
Trouw
iel3
E N
njving
veeren,
gras van
oop,
Koe,
Bediende
diende,
kneeht
ezocht
sleerling en
sgen.
EISJE.
benoodigd,
@vraagdl$
■W
HET CONGRES EN ZIJN WIJDING.
- FEUILLETON.'
Staten-taenia!.
BulteManl
st 1919,
Goes aan
far. Boel,
ngewacht
1919 ten
DISSEL,
gen ver-
et stang,
9>
ntwagen
G. HUN-
B i e z
wdorp.
n versnel-
en in zeer
RATE Pz.
woning
•e. Sieeven
aan het
te Goes,
evragen is.
T. Laurens.
IJKHUIJS,
agen, een
en SCIawer-
zen. Adres:
elle.
'euwdorp.
BRUIJNE,
dmiaistratief
C. MASSEE
uwv/d. N.Y,
chappij.
ORSTANJE,
e.
•werk. Adres
smarkt L 21,
H. J. VAN
chesingel 42a,
Gesticht voor
ederust" te
geplaatst wor-
240.bene-
ing en vacan-
aan den Ge-
rnemuiden.
s. een
West-Souburg,
DER HARST,
sift, vraagt met
stbode.
<t>>. >->&
Uitgave van
die Naa*l. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
I-Ioofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
EIRMA F. P„ DiHUIJ L. BURG
Drukkers:
ö.osterbaan Le Cointr©, Goes.
Zij, die zich met ingang van 1 October
op „De Zeeuw" abonneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende num
mers kosteloos.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f2.
Losse nummersfü.05
Prijis derAdvertentiën:
14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 ct.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogst oeslalg
van 20 pet.
3 maal wondt 2 maal berekend.
Bij abonnement voordeed ge voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
Het Proces-Verbaal van ons Christelijk
Sociaal Congres, is dezer dagen versche
nen'. Het is een mooi stuk werk dat
den samenstellers en den uitgever eer-
aandoet. Het verduizendvoudigt menig
goed woord daar gesproken, het wekt
■dankbare herinneringen aan het daar ge
hoorde en. gjenotene; het wekt de be
langstelling, dergenten, idie het Congres
niet konden' bijwonen.
Tot deze laatsten behiooW ook wij.
Daarom heibben -wij onls gezet tot de le
zing van1 een en ander, en ean wijle stil-
-gestaan bij izoo menige daar- uitgesproken
Christelijke gedachte, bij- de gulden advie
zen ons volk voorgelegd, en bij de me
nigerlei bedenking te berde gebracht en
afgewezen. Het eerst sloegen wij o-p blad
zijde 380: de wijdingssamenkomst, waar
in als eerste spreker de Haags clue rede
naar dr. v. Gheel Gilde mees ter optrad.
Wij werden teruggeroepen naar de dagen
van het eerste congres, 28 jaar geleden).
Ook toen, op den schoonen najaarsmor
gen van 10 November was het een be
minde Haagsche- predikant, di© d© gods
dienstige wijdingsrede uitsprak, het was
-de te vroeg ontslapen ds. Van Hoogstra
ten, broeder van het oud-Kamerlid van
dien naam.
Terecht herinnerde nu de spreker aan
de honderden, die 'teerste Congres des
tijds voorbereidden en bijwoonden, en het
tweed© niet beleven' mochten. Slechts
Kuyper, Lohman, en Piers-on rijn er nog;.
En daarbij, ook het sociale- vraagstuk is
er nog-, „So-mmigen zien he,t als een
sphinix, die lastige raadselen opgeeft; en
aadetrénJ als een) 'gevaarlijken Simson, een
joodschien reu-s, sterk, maar blind, en niet
heelamaal ia vertrouwenen weer an-
idaren als een engender wrake, die een
hartólooize- maatschappij haar onbetaald©
rekeningen voorhoudt en haar rekenschap
komt vragen ran haar (zelfzucht en haar
Schijn; en ook enkelen zien er" eien bode
Gods in, die) aan Zijn volk en aa.n alle
volkeren wat te zeggen heeft en hun een
•taak aanwijst".
Een ernstige inleiding tot een ernstig
woord, waarin -onder meer deze- herin
nering ons trof:
„Indien dit ,zoo. is, dan daagt dit
Tweede Christelijk Sociaal Congres voor
ons wel op een geschikt oogenblik. Want
da tijden izajn zwaar; an nu is er zeker
moeilijk ean volk laan te wijzen dat te
weimig nood en te weinig zorgen heeft.
Ons volk althans niet! Wij zijn buiten
den oorlog gebleven-; maar we ,zijh niet
ponder* hinnenlandsche vijanden en niest
Bonder groot© gevaren. Men spreekt van
vrede, maai- de wereld kookt van haat.
Donderslagen rallen inr het dorre hout.
Jammerkreten klinken door de wereld, ens
daar- is verblinding!, die, ontzetting wekt.
De algemeen© verbroedering wondt uitge
stippeld op papier; maar is er in de
praktijk alleen in geteuiperden vorm, en
ondjetrtusschen komt de revolutie in baar
afechrikweikkendste gedaante al nader1, en
niemand weet wat de komend© weken-
brengen zullen. In deze dagen noodigt
liet Tweede Christelijk Sociaal Congres
alle mannen en vrouwen van Nederland,
vrij naar het DuitscE van W. Blumenhagen
door
KEES VAN DER MEER.
15) _0_
„De jonge- Bonavenfura gruwde aj; over
Toledo's daden!" sprak de pater ernstig!.
„Hij slachtte 18000 Nederlanders, ik
wil met slechts z©v©n van die oproer
lingen heiginnien," viel de graaf Zich z;eM
hartstochtelijk -in de rede. „De Ostendep
naren ztelven hebben mij hét voorbeeld
gegev|en. Zij dwingen mij .wraak te, riemen
meer dan duizend van mijn beste, solda'r
ten liggen aan den voet van hun muren.
Morgen ondernfeem ik eien nieuwen storm
aanval', en de- Duitschers moeten vooruit
in de bressen; M is hqn aanloop ook
minder vurig, w.a-ar z'ij eejnmaal staan|,
krijgen zij vasten voet. En opdat dte b'e-
velhehher van Os ten de zal weten, welk
lot hem en zijn dolkoppen wacht, zal-
ik dadelijk een schouwspel te 'zfen gte-
iven, waaraan hij zich spiegelen moejt
tot hij blind is. Onder de gevangen schipi-
pers zijn er verscheidene van stand) rijke
die Christus' Koningschap alom erken
nend, bij hc-fc licht van de Heilige Schrift,
als Gods Woo id de oplossing der maat
schappelijk© vraagstukken zoeken)".
En dan komt er iets, wat. ons ook weer
zoo helder voor dein geest roept heit slo-t-
iwoord van dr. Kuyper op het Eerste
Sociaal Congres.
Dat Congres het werd door prof.
Rutgers ein anderen uitgesproken zou
de vader izijin vaini het Tweede Ocmgres,
de toebereidselen voor de komst van1 dit
fcindeke werden.' bereids toegezegd. Onder
■de trekken van rijn raider die het kin-
deke vertoondet behoorde ook deze dat
het begun met een advies, en wel het
zelfde advies waarmede zijn vader ge
ëindigd was.
Toen op -den voormiddag; van dien ge-
denicwaardigen 12en November van het
jaar 1891 de voorzitter van het Eerste
Congres izijmi sluitingswooid gesproken
ha<k dankte liern dr. H. Pierscn in) warme
befwoordingem namens „heel het Con
gres", hetwelk 'hem .zoodanig aangreep
dat 'hij met aandoening in de stem een
dankbetuiging uitsprak met dit aangrij
pend slot:
„Toen bij' het eeuwfeest der Fransche
Revolutie de Socialisten fan alle landen
bijeetn waren, .ging van hen de kreet uit:
Proletariërs van heel Europa, vereenigt
u! Welnu bij het sluiten' van het Congres
zeg ik u: Leert den eisch verstaan der
solidariteit, verspilt uwe krachten niet in
noodeloos getwist en krakeel. Pro
testant s cji e Christenen van
Nederland, a 11h-anjs wat de so
ciale nio-'o-den betrejft, rer-
öenigjt, zoo n-oodig hejreenigt
'u! Dat gevq de Heere!"
Bij dit sl-otwooud, evenwel zonder de
herinnering er aan sluit zich dit woord
a)a.n van den wijdinigsspreker op het Twee-
da Congres, nu '28 jaar later, in aan
doenlijk eirmstigen weerklank
D© nood der tijden doet -ons alle on
derling© verschillen vergeten voor het
één©, groot© belang dat oris samenbindt;
en zooals de fllrrik der arbeideinide klas
sen in de vorige eeuw den verzamel-
kreet deed geboren worden): proletariërs
van alle landen, vereenigt u! zoo roept
InU, in den nood tier tijden, wie de toe
kennen der tijden verstaat: „Chrisite
nen van alle Kerken, ve-'reenigt
u, tel' verdediging van ons aller beste
goederen
Niet dit spreekt van zelf om
„een conservatieve en reactionaire macht
te vormen om zoo lang mogelijk de voor
rechten eener bevoorrechte klasse te be
houden. De erkenning vau Christus' Ko
ningschap roept ons tot moed en toe
wijding. Wij hebben eien oog noodig, door
da liefde van Christus gescherpt, ean oog
dat de nooden des naasten durft zien,
en niet dringt om tegenover hem voorbij;
te gaan. En een hart, door de heilig
heid van Christus geleerd, begearig naar
harmhar'tig'hedd, en vol vertrouwen dat
onze Koning een machtige en rechtvaar
dige Koning is, niet doof v-oor iemands
nooden, en unld'over allen die Hem aan
roepen".
maal van de baan. Niemand spreekt er
j. meer over.
i Met de annexatie-zucht schijnen de luid-
ruchtige Belgen, dat er op belust zijn, zich
deerlijk de hand-en te branden,
j Hun opsnijderij;, dis waren zij, ten be-
i hoeve van Frankrijk en Engeland, de red-
f. ders van Europa, die op onbegrensde
S dankbaarheid recht hebben, wekt verzet,
Izoo-wei als helachingi. En in hun eigen land
worden de amnoxionisten, de Walen in da
Vlaamsclia bladen uitgescholden o-p die
rijke manier als onze zuidelijke bu
ren dat zoo' onnavolgbaar kunnen.
Landroovers, leugenaars, bedriegers,
ploerten, zwendelaars, piiatussen', phari-
seërs, ondankbaren', huichelaars, wit ge
kalkte graven vol rotheid, dat is zoowat
de oratorisch© krans waarmee Minister
Hymans en de zijnen worden omhangen
in het land' der mondhelden bij' Uitnemend
heid. D1 e K,
De sluiting der Staten-Generaal.
Op de voorgeschreven plechtige wijizle
begaf zich Zaterdlagmdidag te circa drie
uur de Minister van Binnenlandsche Za
ken, Jhr. Mr, Ruys de Beerenbrouck, ge
ldbed in! am'btscostuum, en gebeden in
een gala-Hofkoets, welke werd yo-orafge-
ga,an en gevolgd do;or afdeelingen cava
lerie, van het Koninklijk Paleis in het
Koordeinde naar' het gebouw der Tweede
Kamer ter sluiting in naam van H. M.
de Koningin van het afgeloppen zittings
jaar.
Bij .aankomst aan het gebouw der
Kamer, werden den Minister de gebrui
kelijke militaire eerhewijizeu gebracht.
Minister Ruys hield de volgende slui
tingsrede
Tlare M.ajesteit die Koningin heef't mij!
opgediragen de- Zitting der Staten-Gene
raal in, Haren naam te sluiten.
Gewichtige wettelijkte "oorrieningen zijh.
geheel o-f gedeeltelijk bot stand gekomen.
Dat overeenstemming is verkregen over
maatregelen, die 'het lager ond-erwijg in
zijh. verschillende geledingen ten goede
kunnen komen, strekt tot groote- vol
doening.
De Koningin heeft mijf opgedragen U
Haren dank t.e betuigen voor Uwen 'ijver
en Uwe toewijding aan 's Lands belang.
In naam der Koningin en daartoe door
Haiar gemachtigd, verklaar ik deze Zit
ting dor Staten-Generaal te zijn gesloten.
De voorlezing, tijdtens welke alle leden,
behalve de hieer Vliegen, zich van hun
zetels verhieven, duurde minder da,n een
minuut.
Daar komt niks van.
Eveamin v.an de Belgische annexatie
plannen als v-an de Engelsche wenschen
tot uitlevering; van den ©x-Keizer.
Een storm in een glas water.
Dia eisch tot uitlevering schijnt heelei-
bungers uit d© vesting; voor zeven van
hen ie -de galg al gebouwd.hetziaHdeu
Ostendienaren het hart doen breken..
De Jezlu-ïét schudde langzaam rijn kale
hepfd en ging vermoeid op ee,n veldstoel
zitten.
„Doe wat je wilt", sprak hij kond,
„maar vergeet njiet dat den volgepidenl
d,ag heit bloed kalmer loopt en vermijd
«en daad', waarover je e|enmaal berouw
zioudt kunlnen hebben. Wees sterk en
laat je toch njiet zioo gauw vervoeren.
Het ongeluk jis eigenlijk de- proiefwaigen
van zielegro-otbieid, helde|nmoed en zielï-
helieersching, en ik schaam mij, daf juist
•o'P oogenbint e©n ziwaikke vreuiw mijn)
edelen vriend, mijn held bieschaamdlmoet
ztetten."
„Een vrouw?" vreeg Bucquoy 'pltotset
linjg, en li ij- bleef o-peensjroor den Jezuïet
sta,an< „Een Wouw en nu en hier in
't leger?"
Brojeder Bonifacius verteld© nu rustig!
en schijnbaar met kalm gemoed het
avontuur, -dat hij' in de 'grijze torens be
leefd had, vepziweeg geen woord ran Ka-
tharinla's bekentenis en van haar er var
rinjgen, haar plannen, haar hoop, schih
derdte op levendige wijze haar jeugd en
schoonheid, en vertelde zelfs' van zijn
eigenmachtig optreden, ml dat hij haar
'in 'de gteva!n|genis van liaar man hadf
gelaten.
„Zie, Gieneiraal", zö-o besloot hij', „dat
geknopt overzicht.
De Oppers le-- raad J leeift de h'espreikin,- j
gen over de' vredesvoorwaarden, welke'
aan Bulgarije zulten worden overhandigd', l
geëindigd'. De- tekst v,an he;t verdrag is j
aan de Roemeenscb.e en Grieksche afgel I
vaardigden voorgelegd. De-zlei he-bhen be-
denkin'gten geo-pperd telgen zekert© terri-
torial© en economische bepalingen.
Deze-bemerkingen zijn na-ar die bevoegde)
commissies verwezen, wier rapporten dien-
aangaande aan den oppersten raad zul- j
Jen worden voorgelegd.
njc^m uk ,niu zieltegroothteid en sterkte!
des harten. Terwijl haajr geheele leveinsr
geluk -op het instorten stond, aarzelde
zij nitet en rustte zij niet.
„Zij zocht te redden wait verloren,
scheem; overlegd© versta,ndi'g de midde
len, die hélt ongeluk konden koeren. Zij
blteef hij' haar besluit, en liet zich z'elfs
niilet weerhouden door het klagen van
haar klein© kind, door de schrikbeeldleni
van -den doiod, di« haar hedrei-gdei, en(
offerde haar je|ugd en haar schoonheid
-alan den plicht op. Jammer, Sat dei hel
dendaad, welke menigen krijger beschaamd!
'ziettei, mi'sluktei.
„Jammer, dat U het doodvonnis over
den- man deiz©r heldin hebt uitgevaardigd!,
dat het misschien al uitgevoerd is. Ik
had mijl den afloop- heel anders voorge
steld. Ik stelde mij een vreugdeto-onetel
vOiOr, toen ik van ïjlem torten naar uw
tent ging, eten tooneel waarin niijn B-o-
njavent.ura ©ten beerlijken tol ziou veir-
vullexi en zelf in -de vrelugde z-ou zijn
opgegaan. Maar na is dat niet mogelijk,
de Ostandemaren moeten hangen en ik kan
slechts smeeken, -dat gij' de arme, jonge
wouw zonder mishandeling' laat vertrek
ken, als we-duwe naar haar zoontje, op
dat [zij het de .boodsdmp breng©, dat
het vandaag een wtee-sje geworden -is."
De Genleiraal had zonder onderbreking
geluisterd; 'zq aandacht werd geheel in
beslag igenjomen, en de slotwoorden deden,
Vandaag zouden de be:aadsiagingeu hér-
vat wonden.
Na Nieuw-Zeeland en Zuid Afrika, beeft
nju ook Canada bet vredésverdrag met
Duilscbland goedgekeurd.
Naar hét beet is ook het verdrag, voor
Hongarije nagenoeg gereed, doch weet;
men alleen mie!, aan wie' bet aangeboden
moet worden!
De Franscben, die zooveel' financierde
belangen in Roemenië hebben, hopen nog
steeds, dal de moeilijkheden, welke mét
dit land over bet vredesverdrag van St.
Germain gere'zen zijn, weldra opgelost
zullen worden
De Tsjecho-Sl'ovaken blijven ziefi warm
maken over de beslissing inzake Tesc,ben.
Zij willen wel een volksstemming, doch!
dan moeien de elementen, die iajr zlich'
tijdens en na den oorlog gevestigd héb
ben, niet meestemmen.
Het lukt nog maar half ja, was
bet maar half! om' orde Ie brenigen
in den wareüdchaos.
Men zal ervaren, d,ait men eir tenslotte
met verdragen niet komt.
Het komt op den geest aan, wejlkje
de staatslieden bezielt.
Het is daarom verblijdend te consiar
tee-retn1, cla.t reeds mildere gedachten ges
opperd worden èn uitgesproken.
-Wij hérinnieiren maar aan de rede, die
de Fransche minister Loucheur in dia
Fransche Kamer hield.
Aan bet slot van zijn rede de to|©-
komstige betrekkingen tusschen Frankrijk'
en Duitscbland besprekendtei, Itegde die
minister er den nadruk op, dat "hiet eteo-
nlomiscli leven in beide landen in ver
schillen dei opzichten palral'M zou loopen.\
Frankrijk had er belang hij, dat ©r in
Duitschland gewerkt werd en daairto© 'ziou
bet di& behoeften van Duitschland' aan
grondstoffen onderzoeken, hieitgteen met
waardigheid en meit een ruimjen geest
geschieden moest. Frankrijk ziou meit
Duitschlan-d in breed-opgeivatten zin &ai-
menwerken. Al'lten moesten arbieiden en
als de geheele wereld daartoe ibjoisilotoit,
dan zou men overal dén ouden toestand
herstellen.
Deze verklaringen van Loucheur wer
den door de kamer met eén krachtig
applaus begroet, waarbij' ook Cfemencenu
zich aansloot.
Het is ongetwijfeld wèl een verblij-
-dteüjd! teeken, dat 'bij' dé debatten o-ver
de ratificatie van h©t vredesverdrag', door
©en gezaghebbend man als dén Fran-
schen minister, zulke gedachten en idee?
en naar voren gebracht en de: instem
ming van het parlement kujmen viüde|n«
Si' I Zonderlinge tijden.
Klinkt het bericht niet als een: sprookje
dat d© ex-Kroonprins van Roemenië, door
Be sociaal-democralen Candida,at is ge?
steld voor de Roeimeenische Kamer, dat
hij -daarover een verlcieiziingsred'evoering
houdt, waarin hij hevig uilvaart tegen het
Koningschap en de republiek aanprijst
als de alleen-zaligmakende regeerings-1
vorm?
Is het mogelijk dat leden van de- vor
stelijke fami-liën Hobenzollem en von
Wiied door de betrokken rechtbankën ver
volgd werden wegens smokkelarij?
En toch is 'tzoo!
Voor de rechtbank te1 Tresscborg in
Zweden dient thans de smo-kkelzaak, on
langs door ons, gemeld, bestaande in liét
per vliegtuig overbrengen van edelgesteiew-
ten en geldswaardige papieren.
De Diui'tsche kroonprinses zou twintig
miffioen mark zenden aan etetn bekende
Zwitserscbe familie, maar voor de grenls
bereikt 'was, werd de smokkelaar aan
gehouden. Óf dat ook per vliegtuig ge
schiedde, wordt niet gemeld'. Vroeger had
den we kommiezen aan de stadspoorten^
'twas 'in de dagen van de plaatselijk©
accijnzen. Nu hebben we koimniezen aan.
de grenzen voor belastbaren invoer.
Straks behoeven we kommiezien-aviaa
ieurs1
Minister Van der Velde bij de gevangen
Activisten.
.Aan een artikel over Dr. Borms in da
Toorte on,tleenen wij het volgende:
„Begin Augustus kreeg' hij het bezoek
van minister Van der Velde, onzen houdi-
geni minister van justitie. Borms was juisli
zij'ni cel aan 't schoonmaken, die men pas
gekalkt had. De minister was heel voor
komend en verontschuldigde zich „tot
een geslacht te beh'o-oren, dat uog geen
Ncderkndsch kent". Ilij zlei te erkennen,
dat Bcrms voor een ideaal gevangenschap,
leed) maar voegde erbij: „Que voulex-
vous? C'est la politique". De minister
sprak ook van mogelijk© amnes
tie. „Be wacht hier niet op kwijt
schelding", antwoordde Borms, „ik wacht
hier tot de Vlaamschë macht mijn boeien
breekt". Sindsi is het regiem voor de
politieke gevangenen verbeterd. Borma
leest dagelijks Ons Vaderland en dé
Standaard e'n ook Ons Volk Ontwaakt.
Sedert enkele weken mocht hiij dagelijks
een kort bezoek krijgen van zijn heldhaf
tige gade of zijn lieve kinderen".
Hetzelfde weekblad geeft nog het vol
gende briefje van Vlaamschë z|ijde over
Roz-a de Guchtenaere
D© groot© 'Vlaamschë vrouw heeft in
haar gevangeniscel het bezoek ontvan
gen vain den minister van justitie Van
■dor Velde. Hij deelde haar mede, welke
verbeteringen in -Jhet regiem der politieke
gevangenen zouden ingevoerd worden.
U zult wel graag bladen lezen?
0 jai!
Dagelijks een; bezoekje krijgen?
Natuurlijk.
U zult voortaan ook tweemaal daags
op het „pleini" kunnen wandelen.
Ja.
U zijit ook een vrouwIndien ik
uwe' strai) met 14 jaar verminderde? (Ro-
za werd veroordeeld tof 15 jaar dwangr
arbeid).
En de trotsche vrouw rechtte het
schoone htoofd.
Neen, geen minuut, geen minuut,
heer Minister 1 Ik weiger alle verminde
ring van straf. Eerherstelling ja, eerhér-
j stelling, daal" wacht ,ik op. Maar geen
strafvermindering
Minister Van der Velde z©i een paar!
dagen later tot een passief ambtenaar1
in zijn ministerie: ,,L'activiste Roza de
Guchtenaere est une admirable personne.
Urn pen arrogante tont de mém©!"
Een schenking van Victor Emanuel.
In d© Italiaansch© Kamer diende dié
afgevaardigde Nitti een plan in ter wijzi
ging van -de civieléi lijst van hiet Konings
huis en ter reorganisatie van dein eigen
dom der nationale kunstschatten'. Voordat
de hiertoe leddénde motieven wérdéln ui-t-
eenigelziet, werd dé, volgende brijojf van delni
koning, voorgelezen.
Waiard© president.
Na onzen grooten oorlog, die aften in
u-jzh Ti aiii*»!i S
zijn gelaat steeds sombeidter worden.
Nu, voer hij plotseling uit.
„Een echt© soldatenvrouw!" riep hij uit,
en met schitterend© oogen keek hij' den'
Jezuïet aan. „Eu haar man heet Herman,
dat is de ©enige, die zich verweerde eU
zwaai" gewond werd. Warempel-, 't is d©
moeite waard zoo'n Amazone van aan
gezicht tot aangezicht voor mij! te heb
ben."
Hij keerde zich snel o-m en ging tot
achter in dei 'tent.
„Corduai!" rtep bijl, een zijden kleed
optillend, en de slaapdronken adjudant
tuimelde van zijn legerstede en stond
oogtentoli'ldce-lijk voor hem.
„Hier is mijn zegelring! 'Snel zonder
dralén naar het slot. D© terechts;telling)
wordt uï-tgestefd. Breng den jongen man,
dien gij in den kerker van den Ostendélr
officier Herman zult vinden, dadelijk bij
mij'. Zorg', dat geen ruwe hand hem aan
raakt en geen schimpend woord tot hem'
gericht wordt. Maar doé "bet gauw, want
ik gaf opdracht aan de Spanjaarden e!n
die 'zijh nooit vluggerdan hij zhlk© ge-
lé'gemlhedeu."
Broeder Bonifacius was vlug ©n met
verhelderd' gelaat opgestaan.
Hij' greep Bucquo-y's hand e|n drukte
zé hartstochtelijk aan de horst.
„Uw vvpind .zal u van hu af aan geen
pijn meer doen, w,ant u hebt hu fejeflC dénj
lifiilzamen balsem ervoor gevondenl" riep
hij ontroerd uit. „Maar sta mij toe, dat
ook ik mijn deel van 3e belooningi krijg.
Graaf Corduai, neem mij m©e. Op zulk
een pad gaa,t die priester gaarne *h!and
aan (hand met dén krijgsman. Ik snfep!
met u mee
Meester Hannibal^ bracht intussciten
mopperend zijn gevangene uit den we|s-
tel'ijken toren van .het slot naar beto!éd)e|nr
leidde chiam over het pliein, dat vol- ge
wonden 'liag, naar de(n Oostpoort.
De barbiers en ziekenoppassers keken
verwonderd' den schoonen „jongeling" hal,
die methangend hoofd en g©vouwe|n|
handen den grimmi-geh roodkop geduldig)
en gedwee vo-l'gdle, en mehiigeen, die dié
harten der Spanjaarden kende, riiep heiml
.een woord vol' medelijden toe.
De mopperende man gjng een draaitrap
op, ontsloot een lage, ijzeren deur ejni
tod het steennn vertrekje; binnen, ter
wijl jKatharina met bevend© lejdématen
in de dfenro-pening! hlqef- staan.
De gevangenis 'had een getralied ven
ster naar hét oosten en da ochtendzöré
nieistraten scheneh vrieinidejijk naar bin
nen, en vieléni juist o-p een houten met
stroo hedekte, legerstede, waarop een flink:
gebouwd man Maarbl'ijbelijk lafo te slui-
rneien.
QiVórdt vsivolgd.)