me irsteht Maandag 15 September 1919 Trouw iel3 E N njving veeren, gras van oop, Koe, Bediende diende, kneeht ezocht sleerling en sgen. EISJE. benoodigd, @vraagdl$ ■W HET CONGRES EN ZIJN WIJDING. - FEUILLETON.' Staten-taenia!. BulteManl st 1919, Goes aan far. Boel, ngewacht 1919 ten DISSEL, gen ver- et stang, 9> ntwagen G. HUN- B i e z wdorp. n versnel- en in zeer RATE Pz. woning •e. Sieeven aan het te Goes, evragen is. T. Laurens. IJKHUIJS, agen, een en SCIawer- zen. Adres: elle. 'euwdorp. BRUIJNE, dmiaistratief C. MASSEE uwv/d. N.Y, chappij. ORSTANJE, e. •werk. Adres smarkt L 21, H. J. VAN chesingel 42a, Gesticht voor ederust" te geplaatst wor- 240.bene- ing en vacan- aan den Ge- rnemuiden. s. een West-Souburg, DER HARST, sift, vraagt met stbode. <t>>. >->& Uitgave van die Naa*l. Venn. LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. I-Ioofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 219. (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg EIRMA F. P„ DiHUIJ L. BURG Drukkers: ö.osterbaan Le Cointr©, Goes. Zij, die zich met ingang van 1 October op „De Zeeuw" abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende num mers kosteloos. VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden fr. p. post f2. Losse nummersfü.05 Prijis derAdvertentiën: 14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 ct. Verhoogd met een tijdelijken oorlogst oeslalg van 20 pet. 3 maal wondt 2 maal berekend. Bij abonnement voordeed ge voorwaarden. Bewijsnummers 5 cent. Het Proces-Verbaal van ons Christelijk Sociaal Congres, is dezer dagen versche nen'. Het is een mooi stuk werk dat den samenstellers en den uitgever eer- aandoet. Het verduizendvoudigt menig goed woord daar gesproken, het wekt ■dankbare herinneringen aan het daar ge hoorde en. gjenotene; het wekt de be langstelling, dergenten, idie het Congres niet konden' bijwonen. Tot deze laatsten behiooW ook wij. Daarom heibben -wij onls gezet tot de le zing van1 een en ander, en ean wijle stil- -gestaan bij izoo menige daar- uitgesproken Christelijke gedachte, bij- de gulden advie zen ons volk voorgelegd, en bij de me nigerlei bedenking te berde gebracht en afgewezen. Het eerst sloegen wij o-p blad zijde 380: de wijdingssamenkomst, waar in als eerste spreker de Haags clue rede naar dr. v. Gheel Gilde mees ter optrad. Wij werden teruggeroepen naar de dagen van het eerste congres, 28 jaar geleden). Ook toen, op den schoonen najaarsmor gen van 10 November was het een be minde Haagsche- predikant, di© d© gods dienstige wijdingsrede uitsprak, het was -de te vroeg ontslapen ds. Van Hoogstra ten, broeder van het oud-Kamerlid van dien naam. Terecht herinnerde nu de spreker aan de honderden, die 'teerste Congres des tijds voorbereidden en bijwoonden, en het tweed© niet beleven' mochten. Slechts Kuyper, Lohman, en Piers-on rijn er nog;. En daarbij, ook het sociale- vraagstuk is er nog-, „So-mmigen zien he,t als een sphinix, die lastige raadselen opgeeft; en aadetrénJ als een) 'gevaarlijken Simson, een joodschien reu-s, sterk, maar blind, en niet heelamaal ia vertrouwenen weer an- idaren als een engender wrake, die een hartólooize- maatschappij haar onbetaald© rekeningen voorhoudt en haar rekenschap komt vragen ran haar (zelfzucht en haar Schijn; en ook enkelen zien er" eien bode Gods in, die) aan Zijn volk en aa.n alle volkeren wat te zeggen heeft en hun een •taak aanwijst". Een ernstige inleiding tot een ernstig woord, waarin -onder meer deze- herin nering ons trof: „Indien dit ,zoo. is, dan daagt dit Tweede Christelijk Sociaal Congres voor ons wel op een geschikt oogenblik. Want da tijden izajn zwaar; an nu is er zeker moeilijk ean volk laan te wijzen dat te weimig nood en te weinig zorgen heeft. Ons volk althans niet! Wij zijn buiten den oorlog gebleven-; maar we ,zijh niet ponder* hinnenlandsche vijanden en niest Bonder groot© gevaren. Men spreekt van vrede, maai- de wereld kookt van haat. Donderslagen rallen inr het dorre hout. Jammerkreten klinken door de wereld, ens daar- is verblinding!, die, ontzetting wekt. De algemeen© verbroedering wondt uitge stippeld op papier; maar is er in de praktijk alleen in geteuiperden vorm, en ondjetrtusschen komt de revolutie in baar afechrikweikkendste gedaante al nader1, en niemand weet wat de komend© weken- brengen zullen. In deze dagen noodigt liet Tweede Christelijk Sociaal Congres alle mannen en vrouwen van Nederland, vrij naar het DuitscE van W. Blumenhagen door KEES VAN DER MEER. 15) _0_ „De jonge- Bonavenfura gruwde aj; over Toledo's daden!" sprak de pater ernstig!. „Hij slachtte 18000 Nederlanders, ik wil met slechts z©v©n van die oproer lingen heiginnien," viel de graaf Zich z;eM hartstochtelijk -in de rede. „De Ostendep naren ztelven hebben mij hét voorbeeld gegev|en. Zij dwingen mij .wraak te, riemen meer dan duizend van mijn beste, solda'r ten liggen aan den voet van hun muren. Morgen ondernfeem ik eien nieuwen storm aanval', en de- Duitschers moeten vooruit in de bressen; M is hqn aanloop ook minder vurig, w.a-ar z'ij eejnmaal staan|, krijgen zij vasten voet. En opdat dte b'e- velhehher van Os ten de zal weten, welk lot hem en zijn dolkoppen wacht, zal- ik dadelijk een schouwspel te 'zfen gte- iven, waaraan hij zich spiegelen moejt tot hij blind is. Onder de gevangen schipi- pers zijn er verscheidene van stand) rijke die Christus' Koningschap alom erken nend, bij hc-fc licht van de Heilige Schrift, als Gods Woo id de oplossing der maat schappelijk© vraagstukken zoeken)". En dan komt er iets, wat. ons ook weer zoo helder voor dein geest roept heit slo-t- iwoord van dr. Kuyper op het Eerste Sociaal Congres. Dat Congres het werd door prof. Rutgers ein anderen uitgesproken zou de vader izijin vaini het Tweede Ocmgres, de toebereidselen voor de komst van1 dit fcindeke werden.' bereids toegezegd. Onder ■de trekken van rijn raider die het kin- deke vertoondet behoorde ook deze dat het begun met een advies, en wel het zelfde advies waarmede zijn vader ge ëindigd was. Toen op -den voormiddag; van dien ge- denicwaardigen 12en November van het jaar 1891 de voorzitter van het Eerste Congres izijmi sluitingswooid gesproken ha<k dankte liern dr. H. Pierscn in) warme befwoordingem namens „heel het Con gres", hetwelk 'hem .zoodanig aangreep dat 'hij met aandoening in de stem een dankbetuiging uitsprak met dit aangrij pend slot: „Toen bij' het eeuwfeest der Fransche Revolutie de Socialisten fan alle landen bijeetn waren, .ging van hen de kreet uit: Proletariërs van heel Europa, vereenigt u! Welnu bij het sluiten' van het Congres zeg ik u: Leert den eisch verstaan der solidariteit, verspilt uwe krachten niet in noodeloos getwist en krakeel. Pro testant s cji e Christenen van Nederland, a 11h-anjs wat de so ciale nio-'o-den betrejft, rer- öenigjt, zoo n-oodig hejreenigt 'u! Dat gevq de Heere!" Bij dit sl-otwooud, evenwel zonder de herinnering er aan sluit zich dit woord a)a.n van den wijdinigsspreker op het Twee- da Congres, nu '28 jaar later, in aan doenlijk eirmstigen weerklank D© nood der tijden doet -ons alle on derling© verschillen vergeten voor het één©, groot© belang dat oris samenbindt; en zooals de fllrrik der arbeideinide klas sen in de vorige eeuw den verzamel- kreet deed geboren worden): proletariërs van alle landen, vereenigt u! zoo roept InU, in den nood tier tijden, wie de toe kennen der tijden verstaat: „Chrisite nen van alle Kerken, ve-'reenigt u, tel' verdediging van ons aller beste goederen Niet dit spreekt van zelf om „een conservatieve en reactionaire macht te vormen om zoo lang mogelijk de voor rechten eener bevoorrechte klasse te be houden. De erkenning vau Christus' Ko ningschap roept ons tot moed en toe wijding. Wij hebben eien oog noodig, door da liefde van Christus gescherpt, ean oog dat de nooden des naasten durft zien, en niet dringt om tegenover hem voorbij; te gaan. En een hart, door de heilig heid van Christus geleerd, begearig naar harmhar'tig'hedd, en vol vertrouwen dat onze Koning een machtige en rechtvaar dige Koning is, niet doof v-oor iemands nooden, en unld'over allen die Hem aan roepen". maal van de baan. Niemand spreekt er j. meer over. i Met de annexatie-zucht schijnen de luid- ruchtige Belgen, dat er op belust zijn, zich deerlijk de hand-en te branden, j Hun opsnijderij;, dis waren zij, ten be- i hoeve van Frankrijk en Engeland, de red- f. ders van Europa, die op onbegrensde S dankbaarheid recht hebben, wekt verzet, Izoo-wei als helachingi. En in hun eigen land worden de amnoxionisten, de Walen in da Vlaamsclia bladen uitgescholden o-p die rijke manier als onze zuidelijke bu ren dat zoo' onnavolgbaar kunnen. Landroovers, leugenaars, bedriegers, ploerten, zwendelaars, piiatussen', phari- seërs, ondankbaren', huichelaars, wit ge kalkte graven vol rotheid, dat is zoowat de oratorisch© krans waarmee Minister Hymans en de zijnen worden omhangen in het land' der mondhelden bij' Uitnemend heid. D1 e K, De sluiting der Staten-Generaal. Op de voorgeschreven plechtige wijizle begaf zich Zaterdlagmdidag te circa drie uur de Minister van Binnenlandsche Za ken, Jhr. Mr, Ruys de Beerenbrouck, ge ldbed in! am'btscostuum, en gebeden in een gala-Hofkoets, welke werd yo-orafge- ga,an en gevolgd do;or afdeelingen cava lerie, van het Koninklijk Paleis in het Koordeinde naar' het gebouw der Tweede Kamer ter sluiting in naam van H. M. de Koningin van het afgeloppen zittings jaar. Bij .aankomst aan het gebouw der Kamer, werden den Minister de gebrui kelijke militaire eerhewijizeu gebracht. Minister Ruys hield de volgende slui tingsrede Tlare M.ajesteit die Koningin heef't mij! opgediragen de- Zitting der Staten-Gene raal in, Haren naam te sluiten. Gewichtige wettelijkte "oorrieningen zijh. geheel o-f gedeeltelijk bot stand gekomen. Dat overeenstemming is verkregen over maatregelen, die 'het lager ond-erwijg in zijh. verschillende geledingen ten goede kunnen komen, strekt tot groote- vol doening. De Koningin heeft mijf opgedragen U Haren dank t.e betuigen voor Uwen 'ijver en Uwe toewijding aan 's Lands belang. In naam der Koningin en daartoe door Haiar gemachtigd, verklaar ik deze Zit ting dor Staten-Generaal te zijn gesloten. De voorlezing, tijdtens welke alle leden, behalve de hieer Vliegen, zich van hun zetels verhieven, duurde minder da,n een minuut. Daar komt niks van. Eveamin v.an de Belgische annexatie plannen als v-an de Engelsche wenschen tot uitlevering; van den ©x-Keizer. Een storm in een glas water. Dia eisch tot uitlevering schijnt heelei- bungers uit d© vesting; voor zeven van hen ie -de galg al gebouwd.hetziaHdeu Ostendienaren het hart doen breken.. De Jezlu-ïét schudde langzaam rijn kale hepfd en ging vermoeid op ee,n veldstoel zitten. „Doe wat je wilt", sprak hij kond, „maar vergeet njiet dat den volgepidenl d,ag heit bloed kalmer loopt en vermijd «en daad', waarover je e|enmaal berouw zioudt kunlnen hebben. Wees sterk en laat je toch njiet zioo gauw vervoeren. Het ongeluk jis eigenlijk de- proiefwaigen van zielegro-otbieid, helde|nmoed en zielï- helieersching, en ik schaam mij, daf juist •o'P oogenbint e©n ziwaikke vreuiw mijn) edelen vriend, mijn held bieschaamdlmoet ztetten." „Een vrouw?" vreeg Bucquoy 'pltotset linjg, en li ij- bleef o-peensjroor den Jezuïet sta,an< „Een Wouw en nu en hier in 't leger?" Brojeder Bonifacius verteld© nu rustig! en schijnbaar met kalm gemoed het avontuur, -dat hij' in de 'grijze torens be leefd had, vepziweeg geen woord ran Ka- tharinla's bekentenis en van haar er var rinjgen, haar plannen, haar hoop, schih derdte op levendige wijze haar jeugd en schoonheid, en vertelde zelfs' van zijn eigenmachtig optreden, ml dat hij haar 'in 'de gteva!n|genis van liaar man hadf gelaten. „Zie, Gieneiraal", zö-o besloot hij', „dat geknopt overzicht. De Oppers le-- raad J leeift de h'espreikin,- j gen over de' vredesvoorwaarden, welke' aan Bulgarije zulten worden overhandigd', l geëindigd'. De- tekst v,an he;t verdrag is j aan de Roemeenscb.e en Grieksche afgel I vaardigden voorgelegd. De-zlei he-bhen be- denkin'gten geo-pperd telgen zekert© terri- torial© en economische bepalingen. Deze-bemerkingen zijn na-ar die bevoegde) commissies verwezen, wier rapporten dien- aangaande aan den oppersten raad zul- j Jen worden voorgelegd. njc^m uk ,niu zieltegroothteid en sterkte! des harten. Terwijl haajr geheele leveinsr geluk -op het instorten stond, aarzelde zij nitet en rustte zij niet. „Zij zocht te redden wait verloren, scheem; overlegd© versta,ndi'g de midde len, die hélt ongeluk konden koeren. Zij blteef hij' haar besluit, en liet zich z'elfs niilet weerhouden door het klagen van haar klein© kind, door de schrikbeeldleni van -den doiod, di« haar hedrei-gdei, en( offerde haar je|ugd en haar schoonheid -alan den plicht op. Jammer, Sat dei hel dendaad, welke menigen krijger beschaamd! 'ziettei, mi'sluktei. „Jammer, dat U het doodvonnis over den- man deiz©r heldin hebt uitgevaardigd!, dat het misschien al uitgevoerd is. Ik had mijl den afloop- heel anders voorge steld. Ik stelde mij een vreugdeto-onetel vOiOr, toen ik van ïjlem torten naar uw tent ging, eten tooneel waarin niijn B-o- njavent.ura ©ten beerlijken tol ziou veir- vullexi en zelf in -de vrelugde z-ou zijn opgegaan. Maar na is dat niet mogelijk, de Ostandemaren moeten hangen en ik kan slechts smeeken, -dat gij' de arme, jonge wouw zonder mishandeling' laat vertrek ken, als we-duwe naar haar zoontje, op dat [zij het de .boodsdmp breng©, dat het vandaag een wtee-sje geworden -is." De Genleiraal had zonder onderbreking geluisterd; 'zq aandacht werd geheel in beslag igenjomen, en de slotwoorden deden, Vandaag zouden de be:aadsiagingeu hér- vat wonden. Na Nieuw-Zeeland en Zuid Afrika, beeft nju ook Canada bet vredésverdrag met Duilscbland goedgekeurd. Naar hét beet is ook het verdrag, voor Hongarije nagenoeg gereed, doch weet; men alleen mie!, aan wie' bet aangeboden moet worden! De Franscben, die zooveel' financierde belangen in Roemenië hebben, hopen nog steeds, dal de moeilijkheden, welke mét dit land over bet vredesverdrag van St. Germain gere'zen zijn, weldra opgelost zullen worden De Tsjecho-Sl'ovaken blijven ziefi warm maken over de beslissing inzake Tesc,ben. Zij willen wel een volksstemming, doch! dan moeien de elementen, die iajr zlich' tijdens en na den oorlog gevestigd héb ben, niet meestemmen. Het lukt nog maar half ja, was bet maar half! om' orde Ie brenigen in den wareüdchaos. Men zal ervaren, d,ait men eir tenslotte met verdragen niet komt. Het komt op den geest aan, wejlkje de staatslieden bezielt. Het is daarom verblijdend te consiar tee-retn1, cla.t reeds mildere gedachten ges opperd worden èn uitgesproken. -Wij hérinnieiren maar aan de rede, die de Fransche minister Loucheur in dia Fransche Kamer hield. Aan bet slot van zijn rede de to|©- komstige betrekkingen tusschen Frankrijk' en Duitscbland besprekendtei, Itegde die minister er den nadruk op, dat "hiet eteo- nlomiscli leven in beide landen in ver schillen dei opzichten palral'M zou loopen.\ Frankrijk had er belang hij, dat ©r in Duitschland gewerkt werd en daairto© 'ziou bet di& behoeften van Duitschland' aan grondstoffen onderzoeken, hieitgteen met waardigheid en meit een ruimjen geest geschieden moest. Frankrijk ziou meit Duitschlan-d in breed-opgeivatten zin &ai- menwerken. Al'lten moesten arbieiden en als de geheele wereld daartoe ibjoisilotoit, dan zou men overal dén ouden toestand herstellen. Deze verklaringen van Loucheur wer den door de kamer met eén krachtig applaus begroet, waarbij' ook Cfemencenu zich aansloot. Het is ongetwijfeld wèl een verblij- -dteüjd! teeken, dat 'bij' dé debatten o-ver de ratificatie van h©t vredesverdrag', door ©en gezaghebbend man als dén Fran- schen minister, zulke gedachten en idee? en naar voren gebracht en de: instem ming van het parlement kujmen viüde|n« Si' I Zonderlinge tijden. Klinkt het bericht niet als een: sprookje dat d© ex-Kroonprins van Roemenië, door Be sociaal-democralen Candida,at is ge? steld voor de Roeimeenische Kamer, dat hij -daarover een verlcieiziingsred'evoering houdt, waarin hij hevig uilvaart tegen het Koningschap en de republiek aanprijst als de alleen-zaligmakende regeerings-1 vorm? Is het mogelijk dat leden van de- vor stelijke fami-liën Hobenzollem en von Wiied door de betrokken rechtbankën ver volgd werden wegens smokkelarij? En toch is 'tzoo! Voor de rechtbank te1 Tresscborg in Zweden dient thans de smo-kkelzaak, on langs door ons, gemeld, bestaande in liét per vliegtuig overbrengen van edelgesteiew- ten en geldswaardige papieren. De Diui'tsche kroonprinses zou twintig miffioen mark zenden aan etetn bekende Zwitserscbe familie, maar voor de grenls bereikt 'was, werd de smokkelaar aan gehouden. Óf dat ook per vliegtuig ge schiedde, wordt niet gemeld'. Vroeger had den we kommiezen aan de stadspoorten^ 'twas 'in de dagen van de plaatselijk© accijnzen. Nu hebben we koimniezen aan. de grenzen voor belastbaren invoer. Straks behoeven we kommiezien-aviaa ieurs1 Minister Van der Velde bij de gevangen Activisten. .Aan een artikel over Dr. Borms in da Toorte on,tleenen wij het volgende: „Begin Augustus kreeg' hij het bezoek van minister Van der Velde, onzen houdi- geni minister van justitie. Borms was juisli zij'ni cel aan 't schoonmaken, die men pas gekalkt had. De minister was heel voor komend en verontschuldigde zich „tot een geslacht te beh'o-oren, dat uog geen Ncderkndsch kent". Ilij zlei te erkennen, dat Bcrms voor een ideaal gevangenschap, leed) maar voegde erbij: „Que voulex- vous? C'est la politique". De minister sprak ook van mogelijk© amnes tie. „Be wacht hier niet op kwijt schelding", antwoordde Borms, „ik wacht hier tot de Vlaamschë macht mijn boeien breekt". Sindsi is het regiem voor de politieke gevangenen verbeterd. Borma leest dagelijks Ons Vaderland en dé Standaard e'n ook Ons Volk Ontwaakt. Sedert enkele weken mocht hiij dagelijks een kort bezoek krijgen van zijn heldhaf tige gade of zijn lieve kinderen". Hetzelfde weekblad geeft nog het vol gende briefje van Vlaamschë z|ijde over Roz-a de Guchtenaere D© groot© 'Vlaamschë vrouw heeft in haar gevangeniscel het bezoek ontvan gen vain den minister van justitie Van ■dor Velde. Hij deelde haar mede, welke verbeteringen in -Jhet regiem der politieke gevangenen zouden ingevoerd worden. U zult wel graag bladen lezen? 0 jai! Dagelijks een; bezoekje krijgen? Natuurlijk. U zult voortaan ook tweemaal daags op het „pleini" kunnen wandelen. Ja. U zijit ook een vrouwIndien ik uwe' strai) met 14 jaar verminderde? (Ro- za werd veroordeeld tof 15 jaar dwangr arbeid). En de trotsche vrouw rechtte het schoone htoofd. Neen, geen minuut, geen minuut, heer Minister 1 Ik weiger alle verminde ring van straf. Eerherstelling ja, eerhér- j stelling, daal" wacht ,ik op. Maar geen strafvermindering Minister Van der Velde z©i een paar! dagen later tot een passief ambtenaar1 in zijn ministerie: ,,L'activiste Roza de Guchtenaere est une admirable personne. Urn pen arrogante tont de mém©!" Een schenking van Victor Emanuel. In d© Italiaansch© Kamer diende dié afgevaardigde Nitti een plan in ter wijzi ging van -de civieléi lijst van hiet Konings huis en ter reorganisatie van dein eigen dom der nationale kunstschatten'. Voordat de hiertoe leddénde motieven wérdéln ui-t- eenigelziet, werd dé, volgende brijojf van delni koning, voorgelezen. Waiard© president. Na onzen grooten oorlog, die aften in u-jzh Ti aiii*»!i S zijn gelaat steeds sombeidter worden. Nu, voer hij plotseling uit. „Een echt© soldatenvrouw!" riep hij uit, en met schitterend© oogen keek hij' den' Jezuïet aan. „Eu haar man heet Herman, dat is de ©enige, die zich verweerde eU zwaai" gewond werd. Warempel-, 't is d© moeite waard zoo'n Amazone van aan gezicht tot aangezicht voor mij! te heb ben." Hij keerde zich snel o-m en ging tot achter in dei 'tent. „Corduai!" rtep bijl, een zijden kleed optillend, en de slaapdronken adjudant tuimelde van zijn legerstede en stond oogtentoli'ldce-lijk voor hem. „Hier is mijn zegelring! 'Snel zonder dralén naar het slot. D© terechts;telling) wordt uï-tgestefd. Breng den jongen man, dien gij in den kerker van den Ostendélr officier Herman zult vinden, dadelijk bij mij'. Zorg', dat geen ruwe hand hem aan raakt en geen schimpend woord tot hem' gericht wordt. Maar doé "bet gauw, want ik gaf opdracht aan de Spanjaarden e!n die 'zijh nooit vluggerdan hij zhlk© ge- lé'gemlhedeu." Broeder Bonifacius was vlug ©n met verhelderd' gelaat opgestaan. Hij' greep Bucquo-y's hand e|n drukte zé hartstochtelijk aan de horst. „Uw vvpind .zal u van hu af aan geen pijn meer doen, w,ant u hebt hu fejeflC dénj lifiilzamen balsem ervoor gevondenl" riep hij ontroerd uit. „Maar sta mij toe, dat ook ik mijn deel van 3e belooningi krijg. Graaf Corduai, neem mij m©e. Op zulk een pad gaa,t die priester gaarne *h!and aan (hand met dén krijgsman. Ik snfep! met u mee Meester Hannibal^ bracht intussciten mopperend zijn gevangene uit den we|s- tel'ijken toren van .het slot naar beto!éd)e|nr leidde chiam over het pliein, dat vol- ge wonden 'liag, naar de(n Oostpoort. De barbiers en ziekenoppassers keken verwonderd' den schoonen „jongeling" hal, die methangend hoofd en g©vouwe|n| handen den grimmi-geh roodkop geduldig) en gedwee vo-l'gdle, en mehiigeen, die dié harten der Spanjaarden kende, riiep heiml .een woord vol' medelijden toe. De mopperende man gjng een draaitrap op, ontsloot een lage, ijzeren deur ejni tod het steennn vertrekje; binnen, ter wijl jKatharina met bevend© lejdématen in de dfenro-pening! hlqef- staan. De gevangenis 'had een getralied ven ster naar hét oosten en da ochtendzöré nieistraten scheneh vrieinidejijk naar bin nen, en vieléni juist o-p een houten met stroo hedekte, legerstede, waarop een flink: gebouwd man Maarbl'ijbelijk lafo te slui- rneien. QiVórdt vsivolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1919 | | pagina 1