Seraphine, Buitenland. No. M7 Dinsdag 5 Augustus-1911# êSe Jaargang. Ontwerp Schoolwet. FEUILLET0 Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 219. (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. D'HUIJ L. BURG Drukkers: Oosterbaan Le Cointre, Goes. VERSCHIJNT ELKEN WgRKDAG. Ab o nnements pr ijs: Per 3 maanden fr. p. post £2. Losse nummers £0.05 Prijs der Advertentiën: 11 regels f 0.80, iedere regel meer 20 ct. Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag van 20 pet. 3 maal wordt 2 maal b'erekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden:. Bewijsnummers 5 cent. IV. Het oude artikel blijft gehandhaafd, wat de kosten van het onderwijs betreft, dat elke gemeente voorziet in de kosten van haar lager onderwijs, voorzoover die niet komen ten laste van anderen of op andere wijze worden gevonden. Maar die kosten worden door het Rijk vergoed. Ook die voor de bijzondere scholen. Hierover handelt artikel 95 van het ontwerp. Daar staat: Over elk dienstjaar vergoedt het Rijk aan de besturen der bijzondere scholen de jaarwedden en wedden der hoofden en onderwijzers volgens denzeifden maatstaf alsten aanzien van de gemeenten wordt gevolgd; alsmede het verschil tus- schen de jaarwedden of wedden der hoof den van scholen, die in het genot van vrije woning zijn, _en de jaarwedden of wedden, welke aan die hoofden zouden toekomen, indien zij niet in dat genot waren. Maar op die vergoeding wordt in mindering gebracht de jaarwedde oi wedde van den onderwijzer, die: a. handel drijft, of ©enige nering of beroep, behalve het geven van onderwijs, uitoefent; b. niet-kerkelijke ambten of bedienin gen bekleedt, of gedoogt dat te zijnen huize' handel of nering gedreven, of eenig beroep, behalve het geven van onderwijs, uitgeoefend wordt door de leden van het gezin, tenzij Gedeputeerde Staten vrijstel ling hebben verleend; c. voor langer dan een jaar tijdelijk is aangesteld, tenzij hiervoor door den Minister vergunning is verleend. Bovendien vergoedt het Rijk aan de besturen der bijzondere scholen voor elk dienstjaar de aan de onderwijzers uit te keeren belooningen wegens het geven van herhalingsonderwij s. Nog een belangrijke bepaling komt erbij. Voor een school, waar het onderwijs in ten minste drie der vakken m tot q, gezamenlijk in elke der hoogste drie klassen gedurende acht uren, en in elk der onderwezen vakken in élke klasse afzonderlijk ten minste gedurende twee uren per week wordt gegeven aan ten minste' achttien leerlingen in die drie klas sen te zamen, doch waar in een eenig jaar de klasse van het negende leer jaar geen leerlingen bevat; gaat de aanspraak op de vergoeding op dien grond niet verloren, indien op een daartoe strekkend door bet bestuur dier school gedaan verzoek door de Koningin ont heffing is verleend voor den eisch in zake het onderwijs m de negende klasse. Deze ontheffing kan gedurende drie ach tereenvolgende jaren telkens voor niet lan ger dan een jaar worden verleend. Voor zooveel 't de exploitatiekosten der bijzondere scholen betreft, is ook artikel 98 vermeldingswaardig. Daar staat: Over elk dienstjaar vergoedt de ge meente aan de besturen der bijzondere scholen de kosten van instandhouding, (natuurlijk) met uitzondering van de jaar wedden dér onderwijzers. Deze vergoe ding wordt berekend over het gemiddeld getal leerlingen, berekend naar het aantal schoolgaanden op 16 Maart, 16. Juni, 16 en December van het on middellijk voorafgaande kalenderjaar; en bedraagt m gemeenten die een of meer overeenkomstig© openbare scholen in stand houden (of eeil gelijke verbeterill? der bestaande overeenkomstige openbar© LT. Z. VON MANTSUFFEL. 185) o— „Hoe kan ik daarop ja zeggen", mom pelde zij1. „Gi| zoudt uw leven offeren in de zorg en verpleging van een vrouw, die niets dan dankbaarheid te geven had. Gij weer niet-wat gij.ziegt, Lot har. Was het tot nu toe niet goed1?" „O te goed; te goed'' zteide hijl harts tochtelijk, „ik weet, dat ik raaskal! Het was slechts een hoop; ij ie plotseling in my opkwam. Vergeef mij1 Seraphine!" JJ ■h®'- hoofd tegen hem aan. „A s v. bedenk wat ik je toewenscheii eau, dan is het ©en jonge, gelukjrigey -gezonde vrouw,<h® de melancolie op de vlucht jaagt, je. helpt bijl je werk vroo- lijk in je huis bezag js en overal' voor lijkheid brengt! Maar niet jk' ik, o Lothar!" en zij glimlachte. Hij trok haar hartstochtelijk' voort tot dicht aan den rand Lvan den vijver. „Kijk Seraphine, zoo, 'ziet z!ij er wit en slecht* «éo, die mij' kan gelukkig maken!" Zijl zjuchlte diep en keek Jijem aan. Se» scholen ingevoerd hebben) per leerling het gemiddeld bedrag per leer ling van de kosten over hetzelfde' dienstjaar der overeenkomstige openbare lagere scholen ia de gemeente. Voor gemeenten waar geen, of geen overeenkomstige openbare school bestaat, geldt art. 78 der wet bepalende, dat de oprichting van een openbare school kan worden gevraagd; wordt die afget- wezen, dan wordt de vergoeding per leerling der b ij z o n d e r e school bepaald op het gemiddeld bedrag per leer ling van de kosten over hetzelfde dienst jaar der overeenkomstige openbare lagere scholen in een gelijksoortige gemeente. Als kosten komen in aanmerking: die van onderhoud, en voorts die voor het onderhouden van de schoolmeubelen, het aanschaffen en onderhouden van de schoolboeken, leermiddelen en schoolbe- hoeften; voor verlichting en verwarming en het schoonhouden van de schoolge1- bouwen; het gebruik van schoolbaden, die voor schoolartsen; die ter bevordering van het schoolbezoek (voeding en klee- ding) en voor de schoolbibliotheken, be looningen en eereblijken; benevens andere uitgaven ter verzekering van den goeden gang van het onderwijs. De vergoeding wordt bepaald na af trek van de geïnde schoolgelden. Bovendien kent de gemeente* ook een bijdrage toe aan de bijzondere scholen voor herhalingsonderwijs. Van nog grooter belang zijn de op richtingskosten van bijzondere scholen. Hierover ook een enkel woord. Wie in eene gemeente een bijzonder schoolgebouw stichten wil, moet begin nen met eene vereeniging te vormen; deze vereeniging vrage rechtspersoonlijkheid aan, en is die verkregen, dan gaat zij tot den gemeenteraad, met de aanvrage om ten behoeve van die school de noo- dige' gelden te mogen ontvangen. Bij die aanvrage moet een kostenraming gevoegd worden, benevens een stuk, waaruit blijkt, dat de school door tenminste veertig leer lingen zal worden bezocht; en een stuk, waarbij de vereeniging zich verbindt om, voordat met den bouw wordt aangevan gen, als waarborgsom een bedrag, gelijk staande met 15 procent der stichting si- kosten, in de gemeentekas te storten; als mede een opgave van het getal leerlingen, voor wie het schoolgebouw ruimte moet bieden; het maximum getal leerlingen, dat per klasse zal worden toegelaten, het ge tal klassen, zoomede of de school bestemd zal zijn voor hef geven van gewoon of voor uitgebreid lager onderwijs. In bijzondere gevallen kan door „Ons" (H. M. de Koningin) dat minimum van 40 leerlingen tot 25 doch niet kleiner! verkleind worden, in gemeenten met minder dan 25 duizend inwoners. Nu kan het zich ook voordoen, dat zoodanige vereeniging al ieen school heeft, doch wegens uitbreiding van 't getal leer lingen het bestaande gebouw wil vergroo- ten. Welnu, dan geldt hetzelfde als hier boven: een aanvrage bij den Raad, de noodig© stukken, met de opgave, tevens met de vermelding of de verbouwing ge- wenscht wordt wegens toeneming van het getal leerlingen boven het maximum, waarvoor het gebouw bij de stichting bestemd werd, of wagens verlaging van het maximum-getal leerlingen, dat per klasse wordt toegelaten, of ook wegens uitbreiding der school tot eene voor uit gebreid lager onderwijs. Natuurlijk moet ook 15 procent van de verbouwingskosten zekere hartelijkheid, een angst hem pjjrt te. doen, en de wensch go.ed te handelen, lagen in dien blik. „Gi| vergist je, Lothar, 'gijl bedriegt ja zelf. Ik geloof niet, dat het da,t zou zajrt wait je voor je leven gelukkig z'ou kunnen maken, en dan 5k' heb er ook' nooit over gedacht dat ik zou, kunnen trouwen! Nooit. Ik heb wel anderen gezien! Ik zag een uur geleden nog twee zulke men- schen. Zij zagen er uit alsof de geheels wereld' hen niets .aanging. Waaroor? Waarom?" Zij1 stond nadenkend tegen hem aart- geleund en 'hijl sprak z'achlt en opge wonden. „Vraagt ge waarom, Seraphine? Om dat zij elkander liefhadden. Ik 'heb je lief, Seraphine, grenzeloos lief. Ik ;haat mijn medemenschen, want gij bfebt voor allen een glimlach', een troostwoord1, ik kan niet aanzien, dat gijl ieder, die u wil steunen, aanneemt. Hoe dikwijls, o hoe dikwijls hielden felechts je oogen er mij! van terug tusschen beiden te treden. Ik lijd als ik hoor, dat je meer van je broer houdt dan van mijl Gij! zegt het niet maar ik voel het! O, Serapihino, Seraphine", eindigde hiij', „mijn hemel, mfj'n Rlden, mijn verlangen, mijn alles, al» ik j* nu van hier kon wegnemen ®n rAnsTBwnan '79 S AC UITPAK KAMERS llONTBÜT in de gemeentekas worden gestort. De bedoelde siichtings- (verbouwings-) kosten omvatten: a. de kosten ter verkrijging van den grond door de gemeente, of de geschatte waarde er van wanneer gemeentegrond wordt gebruikt; b. de kosten van bouw of verbouw; c. de kosten van eerste inrichting met inbegrip van de schoolmeubelen. Landstorm en Burgerwacht. Met genoegen mogen wijl vaststellen, (dat steeds meerdere jongemannen, van de besten in onze provincie, zich aansluiten bij den vrijwilligen landstorm. Die samen komsten der laatste dagen hadden fiier en daai' succes'. T,o;ch moet 't aantal goed- gezinden vermeerderen, die zich aanslui ten om klaar te staan, tegen dat het gevaar dreigt. Gelijk de ar solraden de Revolutie, moeten de [Burgerwacht en [Vrijt willige Landstorm het Gezag schragen. Maar men bedenke echter daarbiji: de Bur gerwacht bestaat, gelijk de naam (aanduidt, uit burgers, terwijl de landstorm, even eens gelijk de naam aanduidt, bestaat uit soldaten. Tot de burgerwacht kunnen ook wel militairen behooren, of misschien die: wel eens een geweer zagen of er mee op mosschen schoten, maar de1 Vrij willige Landstorm zijn altegaar geoefen de militairen, die zlich verbinden om in 't belang van Gezag en Orde, terwille van liet behoud van den band tusschen Nederland en Oranje paraat te z:ijh, om te kunnen ingrijpen overal waar het Ge zag wordt bedreigd of aangerand, Dat wil dus zeggen, dat deze men- schen op telegrafische waarschuwing ter stond in den trein stappen, om zich naar den Haag, "of waar ook heen te spoeden, waar hunne hjulp noodig is. Vandaar de naam Land' s t o r m. De mannen voor den Landstorm ge schikt, die zich bereids bijl de Burger? waebt deden inlijven, hebben derhalve hieraan niet verstandig gedaan. De Bur gerwacht is een heel ander corpis. Het is om de orde in de eigen gemeente tel herstellen of te handhaven. Dlaartoe lieetft 't niatmirlijk ook oefening noodig. Doch zijn taak Is niet zoo veelomvattend als die van den Landstorm. Daarom zouden wij hun, die reeds in de gelederen vain de Burgerwacht getre den zijin, willen jaanraden, doet daar wat ge kunt om de Burgerwacht zoo' sterk en invloedrijk mogelijk te maken. Ma,ar roepen Vorstin en Vaderland u, doet als landstorm uw plicht, en „stormt": naar de plaats waarheen ge geroepen wordt. Wat. te gemakkelijker gaan zal, dewijl bij gevaar elders, de Burgerwacht, ter. plaatse zelve het best zoover u stellen kan. je in een andere wereld plaatsen heele- maal voor mij alleen weg van al die mensclien! "Niemand, niemand moet je stem hoeren, dat ik alleen, niemand je glimlach zien! Zie Seraphine, dlat is liefde. Ik kende haar niet tot ik je zag, zij' is een waanzin heb medelijden en ertarming met haar- hiijl hield op; slo,ot haar plotseling in zijln arinen eïi bedekte haar oogen en baar met bran dende kussen, om daaro p; zelf do ode- lijk verschrikt in (het bewustzijn baar vertrouwen verloren te [hebben, de armen te laten Zinken en haar aan te staren. „Arme Lothar!" zeide zij slechts „gij hebt gelijk, zulk een liefde grenst aan 't krankzinnige. Gij' weet zelf nauwelijks wat gij 'zegt of doet. Breng mijl naar die bank, wilt gij niet?" „Zijl gij niet boos?'' „0 neen, neon alleen ik gebrijp u n}iet, en gij waart zoo. heftig". De bank stopd onder een treurwilg. Zij zaten zwijgend. Seraphine dacbt na wat zij doen moest. „Lothar! wilt gij' niet probeeren dit uur te vergeten? De ger dachte, dat hief u eens 'zou kunnen be rouwen en de gedachte h'oe onbegrijpe lijk mij uw gemoedsaandoeningen zijn, houdt mij" er ran terug te zeggen: neem mij!,, [Wij hebben er reeds vroeger op ges- wez'en, doch willen het gaarne |af en toe nog Sens in herinnering brengen, om het groote belang der 'zfaak. [\Vant de bolsjewiek slaapt niet. Dom. De heer Bos, lid der Tweede Kamer, gekozen door de plattelandspartij, beeft in 't congres dier partij meegedeeld, dat hij zijn mandaat zal neerleggen, dewijl hij zich in die Kamer niet thuis gevoelt; hij gevoelt zich, zei hij, te veel boer om zich' met de politiek in te laten. De voorzitter, de heer Braaf, een bekend liberaal uit Hekelingen, die indertijd ge zegd had best te kunnen begrijpen, dat Bos zich in „die zwijnderij" m Den Haag niet thuis gevoelde, heeft deze woorden ingetrokken, nu bleek dat hij Bos moet opvolgen Besloten werd zich als partij te scharen aan de zijde der vrijzinnigen om meer invloed in de Kamer uit te oefenen. Gelijk te verwachten was. Wat zijn de Rechtsche plattelanders in 1918 toch dom geweest om zich van hunne politieke partij af te scheiden, een eigen candidaat te stellen en lest niet minst! zich bij de stembus met de) Linksche plattelandsclub tot een groep te vereenigen. Gevolg hiervan toch is ge weest niet alleen, dat een Rechtsche zetel verloren ging; maar ook dat de Rechtsche plattelanders nu door een volbloed anti- clericaal in de Kamer vertegenwoordigd zijn. Het spijt mij zeer. De vorige week hebben te Amsterdam de niet-herkozen gemeenteraadsleden af scheid genomen aan 'het einde der laatste zitting, die zij- konden bijwonen. De bur gemeester richtte irtzionderheid éten har telijk woord 'fot den tegenstander prof. Fa bius. Toeni deze heenging en van de overige raadsleden een handdruk had in ontvangst te nemen, sprak wethouder Wi- baut tot hem: De raad 'zlal u missen, professor, het spijt mij zeer. Dit woord eert den man dien 'tgold, en evenzeer den man 'die 't uitsprak. Eerbied voor ieders eerlijke overtuiging was niet altijd liet kenmerk van sociaal democraten; toch trad reeds een ken tering in; denk slechts aan de verhou ding Schaper-Aalberse; Troelstra-Lohman; en nu weef Wihhut-Fabius. Het moet steeds meer algemeen onder alle partijen gewoonte worden, da,t men den politieken tegenstander verdraagt en huldigt. Maar a propos, nu de politieke tegen stander den eervol of niet-eervol ont slagene dit eeresaluut meegaf, staat de Amsterdamsche Antirevolutionaire partij nu niet eenigszins verlegen er bijl? Zijl tocli was verplicht geweest den heer Fa- bius 'tie handhaven op de plaats, zjoo waardig door hem bezet gedurende 28 jaren. -ƒ Of is fiet in de a.-r. partij geen aan beveling meer, wanneer men eerlijk voor zijn afwijkende meening uitkopit eln pfrijd't', en overigens goed anti-revolutionair blijkt Of had deze bedachtzame kenner van. Groen geen voldoende gelaj geestverwan ten meer achter zich? Amsterdam is wel erg rood geworden, dat het. 't schervengericht zelfs op den eigen geestverwant toepast. .Seraphine', wees barmhartig 1" „Ben ik onbarmhartig? D|a,n toch! niet ongaarne. Ik wil gaarne voor je blijL ven, wat ïk was; een liefhebbende zus ter, maar gij' moet een vrouwenhart heb ben, d'at je begrijpt en die liefde die gijl gevoelt beantwoordt I" „Alsof ifc die liefde maar dadelijk' op een andere koin overdragen!" zeide 'hij troosteloos. Seraphine zweeg bedroefd. Ha:ar' on schuldig gezicht w,as een spiegel harer gedachten. Hij kon ze er alle op1 lezen. Plotseling lilde zij. weer. j „Wat is er?", vroeg hiji weder en zij1 zich herstellend' zeide: „Niets, niets, ik bén wat huiverig, kijk u, mijn blauwe dioek is daar op de balustrade blijVen liggen'. jWilt u haai" even [balen?" „En dan?" „Dan brengt u mij. birmeinl" „Is dat het einde?" Z.ij 'zjweeg en zucht te, d'och dit zWij'gen' 'zeide meer dan woorden. St. Alban ging. Nauwelijks voelde Seraphinoi z'ichi al leen of de onverklaarbare angst overviel' haar weder, een afgrijlzén, alsolf h'aar iets j vreeselijks on verderfelijks naderde. Het I kwahi altijd' dichter bjjt gekropen, ge- i slopen baar zenuwen voelden hét als j Een slecht boek. Friesch Dagblad schrijft over: Wéér wat nieuws op de boekenmarkts „Jezus leer en Verborgen Leeven". 'n Boekskem, waarin de beer F reder ih van Eeden, welbekend, heel wat „nieuws," over Jezus weet te vertellen. Over zijn! leer, die de menschen noig altijd niet goed' begrijpen en over zijn leven, allerlei biz'O'nderheden die de evangelisten ncelt hebben opgeteekend, met name omtrejnf de eerste dertig jaar zijns levens, vóór zijn openbaar optreden. Het is voorwaar geen kleinigheid! Hoe kómt dei inian aan dat nieuws?. Ja, dat is nog het meest curieusl! Hij h'eeft het van een, reeds overleden1, verder niet met name genoemden, kloos terbroeder. Die heeft het hém, Van Eeden, „op spiritistische wijzlei" medegedeeld .- Hm!... En lioe kwam die. „broeder" er aan Ja, ziet geil Van Eeden' gelooft aart de zielsverhuizing. En zoo was de ziel' van dien „broeder" reeds lang vóór hém ter wereld geweest, o. a. óók in iemand, 'die ten tijde van "Jezus heeft geleefd'. Is 't niet kostelijk eenvoudig? En zloo wjetem we dan nu, via ,Vanl Ejeden, oi.m, dat Jaztas veel hield vart huitenlandscbe reiz'en; in Alexandrië ert By'zlaniium is geweest aan de schilder kunst dteed Maar 'twordt ons wee: stopl Toch zult ge zien, hoe er schén 'zijn, die van geen geloof aan 't geert Gods Woord 'getuigt, willen weten, maar. dj© wat Van Eejden door middel1 vart Izoe'n wandelende ziel zegt te weten go- komen te zijn, als een evangelie aanf rtemen. Let er maar es op! Beknopt overzicht De jongste berichten bevestigen, dat de val der Radenregeering, in Boedapest niet tot onlusten heeft geleid. Ingevolge de proclkmali© van minister HaubricH was er onr halfnegen niemand' mieter op straat, behalViei de patrouilles. De troepen zijn betrouwbaar; de Roode Gar disten melden zich in de kazernes aam en ook del arbeidersbatalj'ons stelden zielf ter beschikking tot handhaving der prde. Het hoofdpostkantoor, dei gas;- en eIec-< tricileitsfabrieken ©n d'e stations' zijn sterh bezét. Dei Rood© wacht, 25.000 man sterk, was den gélheelén nacht op.de heeln. Ia bét vroeger© hotel1 „In den koning vart Hongarije" heeft minister Hauhrich zijp hoofdkwartier gevestigd. Gewaarschuwd wordt, dat de vroegelr© officieren; hurt distinctieven niet mogen vertoonfen, ert dat niemand dei witte vlag m|a!g' uitsteken. Gelijk gemeld hééft minister Haubrichl het standrecht over Boedapest afgekon digd. Wie dei orde verstoort, plundert of zich niet aan dei bevelen der ministers stoort, word't op! de plaats doodgeisfch'oiteni. De regeerinjg h'eeft 'zjich toit d1® bevol king des landsi gericht onn de1 órde tq handhaven en de regeering te steunjelm. Dan alleeini kan zij haar taak: den vrede te brengen ,en de voedselvoorziening tja verzekeren, volvoeren. Er is allé ï'eden om aan te n-elmen, dat de Entente' de nieuw© regeering' van Boedapest wel zal' erkennen. De eerste goede gevolgen, die de om- een verpeste lucht, als een zlwaren druk1. Zij hoorde niets. Maar wat het onheil' dan zijn zou het naderde. Daar het staarde haar aan! daar Was he(! Wat was het? Seraphine voelde haai bloed' ijs worden. Hei wa:s een 'kop; die, naast de bank', bijna uit den grond Opdook, een ver trokken gezicht, dé kop vart een wildl dier, met starende gloeiende oogen, met witte tandeneen hand, een 'klauw streik'ta zich naar ,fjc bevende gestalte uit, een nauwelijks meer menschelijke stem lach t© hol en schel, om daarop' in sissen over te gaan en do geheel e verschijning zo:q< slangachtig te maken, dat Seraphlinei clacht, dat een blauw glinsterend lichaam achter het hoofd uft de bladen te voor schijn zou komen. Hevige angsten overvielen haar. Hef was niet slechts de natuurlijke angsf voor een vijandig .dier, dat haar levien bedreigde. Het wajs nog meer bet afgrijzen dajt een demon doet ontstaan. Ontzetting vatte' haar aan, en met de ontzetting de wil: gij moet vluchten, weg, weg, vart hier! Als zij! niet vluchtte, stierf zij. Nader en nader kwam 'hét, hét vreeselijké, met een wild' grijnzen. Reeds happen del tanden nadr haar hals nu weg! (Wot®

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1919 | | pagina 1