Seraphine,
Buitenland.
No. M7
Dinsdag 5 Augustus-1911#
êSe Jaargang.
Ontwerp Schoolwet.
FEUILLET0
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. D'HUIJ L. BURG
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WgRKDAG.
Ab o nnements pr ijs:
Per 3 maanden fr. p. post £2.
Losse nummers £0.05
Prijs der Advertentiën:
11 regels f 0.80, iedere regel meer 20 ct.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag
van 20 pet.
3 maal wordt 2 maal b'erekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden:.
Bewijsnummers 5 cent.
IV.
Het oude artikel blijft gehandhaafd, wat
de kosten van het onderwijs betreft, dat
elke gemeente voorziet in de kosten van
haar lager onderwijs, voorzoover die niet
komen ten laste van anderen of op andere
wijze worden gevonden.
Maar die kosten worden door het Rijk
vergoed. Ook die voor de bijzondere
scholen.
Hierover handelt artikel 95 van het
ontwerp. Daar staat:
Over elk dienstjaar vergoedt het Rijk
aan de besturen der bijzondere scholen
de jaarwedden en wedden der hoofden en
onderwijzers volgens denzeifden maatstaf
alsten aanzien van de gemeenten
wordt gevolgd; alsmede het verschil tus-
schen de jaarwedden of wedden der hoof
den van scholen, die in het genot van
vrije woning zijn, _en de jaarwedden of
wedden, welke aan die hoofden zouden
toekomen, indien zij niet in dat genot
waren.
Maar op die vergoeding wordt in
mindering gebracht de jaarwedde oi
wedde van den onderwijzer, die:
a. handel drijft, of ©enige nering of
beroep, behalve het geven van onderwijs,
uitoefent;
b. niet-kerkelijke ambten of bedienin
gen bekleedt, of gedoogt dat te zijnen
huize' handel of nering gedreven, of eenig
beroep, behalve het geven van onderwijs,
uitgeoefend wordt door de leden van het
gezin, tenzij Gedeputeerde Staten vrijstel
ling hebben verleend;
c. voor langer dan een jaar tijdelijk
is aangesteld, tenzij hiervoor door den
Minister vergunning is verleend.
Bovendien vergoedt het Rijk aan de
besturen der bijzondere scholen voor elk
dienstjaar de aan de onderwijzers uit te
keeren belooningen wegens het geven van
herhalingsonderwij s.
Nog een belangrijke bepaling komt erbij.
Voor een school, waar het onderwijs
in ten minste drie der vakken m tot q,
gezamenlijk in elke der hoogste drie
klassen gedurende acht uren, en in elk
der onderwezen vakken in élke klasse
afzonderlijk ten minste gedurende twee
uren per week wordt gegeven aan ten
minste' achttien leerlingen in die drie klas
sen te zamen, doch waar in een eenig
jaar de klasse van het negende leer
jaar geen leerlingen bevat; gaat
de aanspraak op de vergoeding op dien
grond niet verloren, indien op een daartoe
strekkend door bet bestuur dier school
gedaan verzoek door de Koningin ont
heffing is verleend voor den eisch in
zake het onderwijs m de negende klasse.
Deze ontheffing kan gedurende drie ach
tereenvolgende jaren telkens voor niet lan
ger dan een jaar worden verleend.
Voor zooveel 't de exploitatiekosten der
bijzondere scholen betreft, is ook artikel
98 vermeldingswaardig. Daar staat:
Over elk dienstjaar vergoedt de ge
meente aan de besturen der bijzondere
scholen de kosten van instandhouding,
(natuurlijk) met uitzondering van de jaar
wedden dér onderwijzers. Deze vergoe
ding wordt berekend over het gemiddeld
getal leerlingen, berekend naar het aantal
schoolgaanden op 16 Maart, 16. Juni, 16
en December van het on
middellijk voorafgaande kalenderjaar; en
bedraagt m gemeenten die een of meer
overeenkomstig© openbare scholen in
stand houden (of eeil gelijke verbeterill?
der bestaande overeenkomstige openbar©
LT. Z. VON MANTSUFFEL.
185) o—
„Hoe kan ik daarop ja zeggen", mom
pelde zij1. „Gi| zoudt uw leven offeren in
de zorg en verpleging van een vrouw,
die niets dan dankbaarheid te geven had.
Gij weer niet-wat gij.ziegt, Lot har. Was
het tot nu toe niet goed1?"
„O te goed; te goed'' zteide hijl harts
tochtelijk, „ik weet, dat ik raaskal! Het
was slechts een hoop; ij ie plotseling in
my opkwam. Vergeef mij1 Seraphine!"
JJ ■h®'- hoofd tegen hem aan.
„A s v. bedenk wat ik je toewenscheii
eau, dan is het ©en jonge, gelukjrigey
-gezonde vrouw,<h® de melancolie op
de vlucht jaagt, je. helpt bijl je werk vroo-
lijk in je huis bezag js en overal' voor
lijkheid brengt! Maar niet jk' ik, o
Lothar!" en zij glimlachte.
Hij trok haar hartstochtelijk' voort tot
dicht aan den rand Lvan den vijver. „Kijk
Seraphine, zoo, 'ziet z!ij er wit en slecht*
«éo, die mij' kan gelukkig maken!"
Zijl zjuchlte diep en keek Jijem aan. Se»
scholen ingevoerd hebben) per leerling
het gemiddeld bedrag per leer
ling van de kosten over hetzelfde'
dienstjaar der overeenkomstige openbare
lagere scholen ia de gemeente.
Voor gemeenten waar geen, of geen
overeenkomstige openbare school
bestaat, geldt art. 78 der wet bepalende,
dat de oprichting van een openbare school
kan worden gevraagd; wordt die afget-
wezen, dan wordt de vergoeding per
leerling der b ij z o n d e r e school
bepaald op het gemiddeld bedrag per leer
ling van de kosten over hetzelfde dienst
jaar der overeenkomstige openbare lagere
scholen in een gelijksoortige gemeente.
Als kosten komen in aanmerking: die
van onderhoud, en voorts die voor het
onderhouden van de schoolmeubelen, het
aanschaffen en onderhouden van de
schoolboeken, leermiddelen en schoolbe-
hoeften; voor verlichting en verwarming
en het schoonhouden van de schoolge1-
bouwen; het gebruik van schoolbaden,
die voor schoolartsen; die ter bevordering
van het schoolbezoek (voeding en klee-
ding) en voor de schoolbibliotheken, be
looningen en eereblijken; benevens andere
uitgaven ter verzekering van den goeden
gang van het onderwijs.
De vergoeding wordt bepaald na af
trek van de geïnde schoolgelden.
Bovendien kent de gemeente* ook een
bijdrage toe aan de bijzondere scholen
voor herhalingsonderwijs.
Van nog grooter belang zijn de op
richtingskosten van bijzondere scholen.
Hierover ook een enkel woord.
Wie in eene gemeente een bijzonder
schoolgebouw stichten wil, moet begin
nen met eene vereeniging te vormen; deze
vereeniging vrage rechtspersoonlijkheid
aan, en is die verkregen, dan gaat zij
tot den gemeenteraad, met de aanvrage
om ten behoeve van die school de noo-
dige' gelden te mogen ontvangen. Bij die
aanvrage moet een kostenraming gevoegd
worden, benevens een stuk, waaruit blijkt,
dat de school door tenminste veertig leer
lingen zal worden bezocht; en een stuk,
waarbij de vereeniging zich verbindt om,
voordat met den bouw wordt aangevan
gen, als waarborgsom een bedrag, gelijk
staande met 15 procent der stichting si-
kosten, in de gemeentekas te storten; als
mede een opgave van het getal leerlingen,
voor wie het schoolgebouw ruimte moet
bieden; het maximum getal leerlingen, dat
per klasse zal worden toegelaten, het ge
tal klassen, zoomede of de school bestemd
zal zijn voor hef geven van gewoon of
voor uitgebreid lager onderwijs.
In bijzondere gevallen kan door „Ons"
(H. M. de Koningin) dat minimum van
40 leerlingen tot 25 doch niet kleiner!
verkleind worden, in gemeenten met
minder dan 25 duizend inwoners.
Nu kan het zich ook voordoen, dat
zoodanige vereeniging al ieen school heeft,
doch wegens uitbreiding van 't getal leer
lingen het bestaande gebouw wil vergroo-
ten. Welnu, dan geldt hetzelfde als hier
boven: een aanvrage bij den Raad, de
noodig© stukken, met de opgave, tevens
met de vermelding of de verbouwing ge-
wenscht wordt wegens toeneming van het
getal leerlingen boven het maximum,
waarvoor het gebouw bij de stichting
bestemd werd, of wagens verlaging van
het maximum-getal leerlingen, dat per
klasse wordt toegelaten, of ook wegens
uitbreiding der school tot eene voor uit
gebreid lager onderwijs. Natuurlijk moet
ook 15 procent van de verbouwingskosten
zekere hartelijkheid, een angst hem pjjrt
te. doen, en de wensch go.ed te handelen,
lagen in dien blik.
„Gi| vergist je, Lothar, 'gijl bedriegt ja
zelf. Ik geloof niet, dat het da,t zou zajrt
wait je voor je leven gelukkig z'ou kunnen
maken, en dan 5k' heb er ook' nooit over
gedacht dat ik zou, kunnen trouwen!
Nooit. Ik heb wel anderen gezien! Ik
zag een uur geleden nog twee zulke men-
schen. Zij zagen er uit alsof de geheels
wereld' hen niets .aanging. Waaroor?
Waarom?"
Zij1 stond nadenkend tegen hem aart-
geleund en 'hijl sprak z'achlt en opge
wonden.
„Vraagt ge waarom, Seraphine? Om
dat zij elkander liefhadden. Ik 'heb je
lief, Seraphine, grenzeloos lief. Ik ;haat
mijn medemenschen, want gij bfebt voor
allen een glimlach', een troostwoord1, ik
kan niet aanzien, dat gijl ieder, die u
wil steunen, aanneemt. Hoe dikwijls, o
hoe dikwijls hielden felechts je oogen er
mij! van terug tusschen beiden te treden.
Ik lijd als ik hoor, dat je meer van je
broer houdt dan van mijl Gij! zegt het
niet maar ik voel het! O, Serapihino,
Seraphine", eindigde hiij', „mijn hemel,
mfj'n Rlden, mijn verlangen, mijn alles,
al» ik j* nu van hier kon wegnemen ®n
rAnsTBwnan
'79
S AC UITPAK KAMERS llONTBÜT
in de gemeentekas worden gestort.
De bedoelde siichtings- (verbouwings-)
kosten omvatten:
a. de kosten ter verkrijging van den
grond door de gemeente, of de geschatte
waarde er van wanneer gemeentegrond
wordt gebruikt;
b. de kosten van bouw of verbouw;
c. de kosten van eerste inrichting met
inbegrip van de schoolmeubelen.
Landstorm en Burgerwacht.
Met genoegen mogen wijl vaststellen, (dat
steeds meerdere jongemannen, van de
besten in onze provincie, zich aansluiten
bij den vrijwilligen landstorm. Die samen
komsten der laatste dagen hadden fiier en
daai' succes'. T,o;ch moet 't aantal goed-
gezinden vermeerderen, die zich aanslui
ten om klaar te staan, tegen dat het
gevaar dreigt. Gelijk de ar solraden de
Revolutie, moeten de [Burgerwacht en [Vrijt
willige Landstorm het Gezag schragen.
Maar men bedenke echter daarbiji: de Bur
gerwacht bestaat, gelijk de naam (aanduidt,
uit burgers, terwijl de landstorm, even
eens gelijk de naam aanduidt, bestaat
uit soldaten. Tot de burgerwacht kunnen
ook wel militairen behooren, of misschien
die: wel eens een geweer zagen of er
mee op mosschen schoten, maar de1 Vrij
willige Landstorm zijn altegaar geoefen
de militairen, die zlich verbinden om in
't belang van Gezag en Orde, terwille
van liet behoud van den band tusschen
Nederland en Oranje paraat te z:ijh, om
te kunnen ingrijpen overal waar het Ge
zag wordt bedreigd of aangerand,
Dat wil dus zeggen, dat deze men-
schen op telegrafische waarschuwing ter
stond in den trein stappen, om zich naar
den Haag, "of waar ook heen te spoeden,
waar hunne hjulp noodig is. Vandaar de
naam Land' s t o r m.
De mannen voor den Landstorm ge
schikt, die zich bereids bijl de Burger?
waebt deden inlijven, hebben derhalve
hieraan niet verstandig gedaan. De Bur
gerwacht is een heel ander corpis. Het
is om de orde in de eigen gemeente tel
herstellen of te handhaven. Dlaartoe lieetft
't niatmirlijk ook oefening noodig. Doch
zijn taak Is niet zoo veelomvattend als
die van den Landstorm.
Daarom zouden wij hun, die reeds in
de gelederen vain de Burgerwacht getre
den zijin, willen jaanraden, doet daar wat
ge kunt om de Burgerwacht zoo' sterk
en invloedrijk mogelijk te maken. Ma,ar
roepen Vorstin en Vaderland u, doet
als landstorm uw plicht, en „stormt":
naar de plaats waarheen ge geroepen
wordt.
Wat. te gemakkelijker gaan zal, dewijl
bij gevaar elders, de Burgerwacht, ter.
plaatse zelve het best zoover u stellen
kan.
je in een andere wereld plaatsen heele-
maal voor mij alleen weg van al
die mensclien! "Niemand, niemand moet
je stem hoeren, dat ik alleen, niemand
je glimlach zien! Zie Seraphine, dlat is
liefde. Ik kende haar niet tot ik je zag,
zij' is een waanzin heb medelijden en
ertarming met haar- hiijl hield op;
slo,ot haar plotseling in zijln arinen eïi
bedekte haar oogen en baar met bran
dende kussen, om daaro p; zelf do ode-
lijk verschrikt in (het bewustzijn baar
vertrouwen verloren te [hebben, de armen
te laten Zinken en haar aan te staren.
„Arme Lothar!" zeide zij slechts „gij
hebt gelijk, zulk een liefde grenst aan
't krankzinnige. Gij' weet zelf nauwelijks
wat gij 'zegt of doet. Breng mijl naar die
bank, wilt gij niet?"
„Zijl gij niet boos?''
„0 neen, neon alleen ik gebrijp u
n}iet, en gij waart zoo. heftig".
De bank stopd onder een treurwilg. Zij
zaten zwijgend. Seraphine dacbt na wat
zij doen moest. „Lothar! wilt gij' niet
probeeren dit uur te vergeten? De ger
dachte, dat hief u eens 'zou kunnen be
rouwen en de gedachte h'oe onbegrijpe
lijk mij uw gemoedsaandoeningen zijn,
houdt mij" er ran terug te zeggen: neem
mij!,,
[Wij hebben er reeds vroeger op ges-
wez'en, doch willen het gaarne |af en
toe nog Sens in herinnering brengen, om
het groote belang der 'zfaak. [\Vant de
bolsjewiek slaapt niet.
Dom.
De heer Bos, lid der Tweede Kamer,
gekozen door de plattelandspartij, beeft in
't congres dier partij meegedeeld, dat hij
zijn mandaat zal neerleggen, dewijl hij
zich in die Kamer niet thuis gevoelt; hij
gevoelt zich, zei hij, te veel boer om zich'
met de politiek in te laten.
De voorzitter, de heer Braaf, een bekend
liberaal uit Hekelingen, die indertijd ge
zegd had best te kunnen begrijpen, dat
Bos zich in „die zwijnderij" m Den Haag
niet thuis gevoelde, heeft deze woorden
ingetrokken, nu bleek dat hij Bos moet
opvolgen
Besloten werd zich als partij te scharen
aan de zijde der vrijzinnigen om meer
invloed in de Kamer uit te oefenen.
Gelijk te verwachten was.
Wat zijn de Rechtsche plattelanders in
1918 toch dom geweest om zich van
hunne politieke partij af te scheiden, een
eigen candidaat te stellen en lest niet
minst! zich bij de stembus met de)
Linksche plattelandsclub tot een groep te
vereenigen. Gevolg hiervan toch is ge
weest niet alleen, dat een Rechtsche zetel
verloren ging; maar ook dat de Rechtsche
plattelanders nu door een volbloed anti-
clericaal in de Kamer vertegenwoordigd
zijn.
Het spijt mij zeer.
De vorige week hebben te Amsterdam
de niet-herkozen gemeenteraadsleden af
scheid genomen aan 'het einde der laatste
zitting, die zij- konden bijwonen. De bur
gemeester richtte irtzionderheid éten har
telijk woord 'fot den tegenstander prof.
Fa bius. Toeni deze heenging en van de
overige raadsleden een handdruk had in
ontvangst te nemen, sprak wethouder Wi-
baut tot hem: De raad 'zlal u missen,
professor, het spijt mij zeer.
Dit woord eert den man dien 'tgold,
en evenzeer den man 'die 't uitsprak.
Eerbied voor ieders eerlijke overtuiging
was niet altijd liet kenmerk van sociaal
democraten; toch trad reeds een ken
tering in; denk slechts aan de verhou
ding Schaper-Aalberse; Troelstra-Lohman;
en nu weef Wihhut-Fabius.
Het moet steeds meer algemeen onder
alle partijen gewoonte worden, da,t men
den politieken tegenstander verdraagt en
huldigt.
Maar a propos, nu de politieke tegen
stander den eervol of niet-eervol ont
slagene dit eeresaluut meegaf, staat de
Amsterdamsche Antirevolutionaire partij
nu niet eenigszins verlegen er bijl? Zijl
tocli was verplicht geweest den heer Fa-
bius 'tie handhaven op de plaats, zjoo
waardig door hem bezet gedurende 28
jaren. -ƒ
Of is fiet in de a.-r. partij geen aan
beveling meer, wanneer men eerlijk voor
zijn afwijkende meening uitkopit eln pfrijd't',
en overigens goed anti-revolutionair blijkt
Of had deze bedachtzame kenner van.
Groen geen voldoende gelaj geestverwan
ten meer achter zich?
Amsterdam is wel erg rood geworden,
dat het. 't schervengericht zelfs op den
eigen geestverwant toepast.
.Seraphine', wees barmhartig 1"
„Ben ik onbarmhartig? D|a,n toch! niet
ongaarne. Ik wil gaarne voor je blijL
ven, wat ïk was; een liefhebbende zus
ter, maar gij' moet een vrouwenhart heb
ben, d'at je begrijpt en die liefde die
gijl gevoelt beantwoordt I"
„Alsof ifc die liefde maar dadelijk' op
een andere koin overdragen!" zeide 'hij
troosteloos.
Seraphine zweeg bedroefd. Ha:ar' on
schuldig gezicht w,as een spiegel harer
gedachten. Hij kon ze er alle op1 lezen.
Plotseling lilde zij. weer. j
„Wat is er?", vroeg hiji weder en zij1
zich herstellend' zeide: „Niets, niets, ik
bén wat huiverig, kijk u, mijn blauwe
dioek is daar op de balustrade blijVen
liggen'. jWilt u haai" even [balen?"
„En dan?"
„Dan brengt u mij. birmeinl"
„Is dat het einde?" Z.ij 'zjweeg en zucht
te, d'och dit zWij'gen' 'zeide meer dan
woorden.
St. Alban ging.
Nauwelijks voelde Seraphinoi z'ichi al
leen of de onverklaarbare angst overviel'
haar weder, een afgrijlzén, alsolf h'aar iets j
vreeselijks on verderfelijks naderde. Het I
kwahi altijd' dichter bjjt gekropen, ge- i
slopen baar zenuwen voelden hét als j
Een slecht boek.
Friesch Dagblad schrijft over:
Wéér wat nieuws op de boekenmarkts
„Jezus leer en Verborgen Leeven".
'n Boekskem, waarin de beer F reder ih
van Eeden, welbekend, heel wat „nieuws,"
over Jezus weet te vertellen. Over zijn!
leer, die de menschen noig altijd niet
goed' begrijpen en over zijn leven, allerlei
biz'O'nderheden die de evangelisten ncelt
hebben opgeteekend, met name omtrejnf
de eerste dertig jaar zijns levens, vóór
zijn openbaar optreden.
Het is voorwaar geen kleinigheid!
Hoe kómt dei inian aan dat nieuws?.
Ja, dat is nog het meest curieusl!
Hij h'eeft het van een, reeds overleden1,
verder niet met name genoemden, kloos
terbroeder. Die heeft het hém, Van Eeden,
„op spiritistische wijzlei" medegedeeld .-
Hm!... En lioe kwam die. „broeder"
er aan
Ja, ziet geil Van Eeden' gelooft aart
de zielsverhuizing. En zoo was de ziel'
van dien „broeder" reeds lang vóór hém
ter wereld geweest, o. a. óók in iemand,
'die ten tijde van "Jezus heeft geleefd'.
Is 't niet kostelijk eenvoudig?
En zloo wjetem we dan nu, via ,Vanl
Ejeden, oi.m, dat Jaztas veel hield vart
huitenlandscbe reiz'en; in Alexandrië ert
By'zlaniium is geweest aan de schilder
kunst dteed
Maar 'twordt ons wee: stopl
Toch zult ge zien, hoe er
schén 'zijn, die van geen geloof aan 't geert
Gods Woord 'getuigt, willen weten, maar.
dj© wat Van Eejden door middel1 vart
Izoe'n wandelende ziel zegt te weten go-
komen te zijn, als een evangelie aanf
rtemen.
Let er maar es op!
Beknopt overzicht
De jongste berichten bevestigen, dat
de val der Radenregeering, in Boedapest
niet tot onlusten heeft geleid. Ingevolge
de proclkmali© van minister HaubricH
was er onr halfnegen niemand' mieter
op straat, behalViei de patrouilles. De
troepen zijn betrouwbaar; de Roode Gar
disten melden zich in de kazernes aam
en ook del arbeidersbatalj'ons stelden zielf
ter beschikking tot handhaving der prde.
Het hoofdpostkantoor, dei gas;- en eIec-<
tricileitsfabrieken ©n d'e stations' zijn sterh
bezét. Dei Rood© wacht, 25.000 man sterk,
was den gélheelén nacht op.de heeln. Ia
bét vroeger© hotel1 „In den koning vart
Hongarije" heeft minister Hauhrich zijp
hoofdkwartier gevestigd. Gewaarschuwd
wordt, dat de vroegelr© officieren; hurt
distinctieven niet mogen vertoonfen, ert
dat niemand dei witte vlag m|a!g' uitsteken.
Gelijk gemeld hééft minister Haubrichl
het standrecht over Boedapest afgekon
digd. Wie dei orde verstoort, plundert of
zich niet aan dei bevelen der ministers
stoort, word't op! de plaats doodgeisfch'oiteni.
De regeerinjg h'eeft 'zjich toit d1® bevol
king des landsi gericht onn de1 órde tq
handhaven en de regeering te steunjelm.
Dan alleeini kan zij haar taak: den vrede
te brengen ,en de voedselvoorziening tja
verzekeren, volvoeren.
Er is allé ï'eden om aan te n-elmen,
dat de Entente' de nieuw© regeering' van
Boedapest wel zal' erkennen.
De eerste goede gevolgen, die de om-
een verpeste lucht, als een zlwaren druk1.
Zij hoorde niets. Maar wat het onheil'
dan zijn zou het naderde. Daar
het staarde haar aan! daar Was he(!
Wat was het? Seraphine voelde haai
bloed' ijs worden.
Hei wa:s een 'kop; die, naast de bank',
bijna uit den grond Opdook, een ver
trokken gezicht, dé kop vart een wildl
dier, met starende gloeiende oogen, met
witte tandeneen hand, een 'klauw streik'ta
zich naar ,fjc bevende gestalte uit, een
nauwelijks meer menschelijke stem lach t©
hol en schel, om daarop' in sissen over
te gaan en do geheel e verschijning zo:q<
slangachtig te maken, dat Seraphlinei
clacht, dat een blauw glinsterend lichaam
achter het hoofd uft de bladen te voor
schijn zou komen.
Hevige angsten overvielen haar. Hef
was niet slechts de natuurlijke angsf
voor een vijandig .dier, dat haar levien
bedreigde. Het wajs nog meer bet afgrijzen
dajt een demon doet ontstaan. Ontzetting
vatte' haar aan, en met de ontzetting de
wil: gij moet vluchten, weg, weg, vart
hier! Als zij! niet vluchtte, stierf zij.
Nader en nader kwam 'hét, hét vreeselijké,
met een wild' grijnzen. Reeds happen del
tanden nadr haar hals nu weg!
(Wot®