l
No. SSI
Ilinsdag S4 «Juni 1919
33e Jaargang
rpleegster
Seraph ine,
«ibpw® Tentwagen
en Meld
n Dienstbod©.
ENSTBQDE
FEUILLETON.
Uit de Pers.
Buitenland.
Te kesp of in ruil
Speenvarkens,
Lijkwagen met kleeden,
e koop gevraagd:
ik iooe
bruin Merrieveulen,
Zeeuwsche Stemmen.
19
huur blf inschrijving
p©ro®©! WEILAND,
2 Gemeten 200 Roeden, veer
Bn nagras, liggende aan den
chesweg bjj Midden-Proogen,
Middelburg, pere. 17, H»am-
e staat in de weide,
iddels uit de hand te koop.
letea briefes in te leveren
f op Juli a.s. bij W. VADER,
raat 93, Vlissingen.
glaznB portieren, Kolliags-
-assea. P. BOONE, Smederij
kerke (W).
TE KOOP
W. BIERBNS, Murniikeuliof,
kerke.
TG KOOR
A. VAN LEEUWEN, West-
rg.
Breidbakkerij.
ri ander letter Z aan Buraan
t Blad te Goes.
TE KOOP
zwart RAffrriepaard met
es Kengstvsulea, bij de
DE KEIJZER te Meliskerke.
OVAA Jr., Ritthem.
TG MORB
r gemeten Hoeigras,
'ngen te bekamen feij M,
S, Oostkapelle.
r« hoor
N KALFVAARS,
Juli, bjj A. BRASSER, Kou-
Westhoek.
TB KOOR
10086 mesis Koolraap-
n, bg P. WIJKHUIJS,
Oostkapelle.
Terstond gevraagd
KNECHT,
en en metselen verstaande.
E VISSER, Vrouwepoldor.
aagd
huwde Lieden,
idnderen, die vrouw goad
de koken en de man voor
k; middelbaren leeftijd,
en onder letter G aan bot
van dit blad te Goes.
msrmansknecht
d, metselen varstaande, bij
VERWEG, Aagtekerke.
ns huwelijk der tegenwoor-
t 1 Augustus a. s.
ia 0?@istl@de
d, bjg P. WESTSTRAT1,
Hendrikükinderan.
ctober
bg Wad. L. BOSSELAAR
korke,
uw MANKEN te Wilha
p vraagt aaet Aagustus «f
looi.
cto'oer
EEN MEID
bjj J. COPPOOLSR,
eg, Miidalburg.
sisj-Hatiïiouëstsr
P. G. taga* 1 Jali al IK
iemst ta traden bg R. VAM
RN, Particalier te Hoak
daar Mevrouw ZWAM-
St. Jacobstr. B 73 Goos.
e Psfcbiatriscbe-Neurolo-
liaiek, Valeriusplein 9 te
m, bestaat gelegenheid,
ordan opgeleid tot
gssalari» f200,inter*,
eding vr$. Sollicitante*,
men met doel e* gro*i-
VeraeRigiag, waarvan de
itgaat, kunnen sich «chrif-
amelden den Hoeg-
iresteur.
DrtgaVe
de Naaml. Toe». LUCTOS »T E5HSKG®,
gevebtigd fle Goal».
Hoofdbureau te Qoee:
LANGE TOKSTSTRAAÏ 8*9.
(IéleCodn m. 11J)
Bureau te MidttedGüïg:
FIRMA F. F. DHUIJ h. BUI«
Drukker*:
Oosterbaan L e Cöintre, Gd**.
VERSCHIJNT 1UBN MEffKDAG.
AbonaeraeBttdariift
pes B maanden Cr. q, post ll-TK
Kotee nummer» -* f Q.Oft
.Brt}s 0ei AQ-raftBUif
I4 tegels f 0.80, iedere regel meer PO Oti
TejrHoogdi met fien tijttelijken oprtogjitQiQSiWI
van 20 pot.
8 maal wordt 8 maal bsretenft. s
BQ abonnement voordeeligja vtxxnraarfS^Si
.Bewijsnummer* 8 cent.
Zij, die zich met ingang van 1 Juli op
„Oe Zeeuw" abonneeren, ontvangen de tot
jliefl datum verschijnende nummers koste-
IffOOi
Socialisten in hei bewind.
iWij hebben feeds in ons' nommer yata
l'J. Donderdag! de vraag beantwoord boe
te Handelen bij stemmingen voor wet
houders of gedeputeerden. On's advies
ivoor onze provincie was: beslissen! naar
plaatselijke omstandigheden. Het zal Öer-
tialve weer wel telijn, atei van oiuds onder
het liberaal' regiem: Getuigen doolr 'tsbejl-
ïen van eigen candidaten, waar wij1 in do
minderheid Zijn. Heeft men dergelijke caln-
Öidaten niet. Hetzij door ongeschiktheid
of ongteizïndhéid, dan is 't noodigl den bestel
te nemen uit de partij der meerderheid,
Hulks in overleg met die pairtij.
In Zeeland zlal dit wel neerkomen op
eon saamwerken tusschén Ch'r. Prote
stanten en RooimscH Katholieken, of van
Héchtechén met Liberalen.
Gaat 't tusschén Liberalen enT Socia
listen, en maakt de uitsluilingstaktiékf Van
Sen dier heiden tusschenkomst van
Hechts noodz'ajkelijk, dan zal, al rnaa,r .ge
lang 't gemeentebelang het vordert, door
Hechts ten voordeele van de eene of (le
iebidere der aspireenendè partijen dieniejn
te worden beslist. Een vaste regel is
tó dien opzichte nliet te stelten. 1
CLXXITJ, v
'k Mag 'Zoo gaarne in gedachten Ver
wijlen „bij dien goeden ouden tijd".
En oi zoo graag wat opdiepen uit „de
oude doos", welke nimmer ledig raakt
OU altijd weer stof tot beschouwingen
en' vergelijkingen biedt.
De salariswet van dr. de Visser g(eeft
rtiij weer gereede aanleiding ptm een en
kele vergelijking te maken.
Gelukkig, zie vialt geheet ten' gttnptel
Va» den nieuwen tijd uit. t
Het salaris Zal' voor den ondeTwijlzteT,
flie niets mieer bezit dan de akte 77a
in de eerste klasse bedragen tot twee
dienstjaren f 1000 's jaars, met 24
dienstjaren f1150, 19 en meer dienst
jaren f2300. Voor kinderen beneden 18
jaar wordt f40 per kind gegeven; de
hoofdact© wordt met f300 gehonoreerd,
tel' van bij-acten met f50 per stuk. Ret
(gebruik der brjacten geeft 'zelfs recht op
(100 voor elk vak; bij1 Mulo-onderwijs
niet minder dan f200. De hoofden ge
nieten in een eerste klas gemeente aap
den school' van minder dan 200 leerlin
gen leen aanvangssalaris van f1900, bij
en meer dienstjaren niet minder flap
Ï3200, eten salaris, dat menig predikant
geen stukken jiaj ooit zal1 balen.
Het ligt niet in mijn bedoeling de ge-
hëele techniek fler wet uit te _p3uizen).
De lezer kou dan nog andere cijfers on
der de oogen Icrijgenl. Genoeg, 'om' te doen
kien, dat de onderwijzersstand in gelde
lijk opzicht uit het moera's is. I
Dat was in de achttiende eeuw ant-
Öers. Zelfs al houdt men rekening met
0e omstandigheid, dat het geld vroeger
Vbel' meer waarde had dan th'ans, d.wH
flat men voor eon bepaald, bedrag veel
meer levensbehoeften kon bekomen 'dan
*fu 't getval Is, dan moet men toch zegigen,
flat schoolmeesters en Bcbrijvers in dep
«juöun tijd een bang bestaan hadden.
Kooi vind ik enkele cijfer* u|t de ouöe
fcooken Öier gemeente A.
U. E. VON MANTEUFFEL.
160)
Geraphine titaoMtte Zichzelf flaar*mee te
kalmeeren, doch 't gelukte niet en toch
bereikte hare verbeeldingskracht de wer
kelijkheid niet. Want terwijl zjj hoopte,
was Leon aan bet wachten, wachten-
waarop? op den nachttrein naar Ber-
zonrl Stella vroeg naar bed
zooveel geld bij zich als
aLrna lu0<^ g te hebben en schreed
daarna geheel aangekleed rusteloos zijn
kamer op en neer Alle apathie en zwak
heid was voor het oogeublik verdwenen!
Leon von Werther had plotseling weder
iets te doen; hij was toch niet zoo ge
heel nutteloos, te veel en een nul, hij
kon toch' ook nog iets zbek;«n iets
bereiken den doodl
Hij moest door de slaapkamer om te
vertrekken. Of Stella nog wakker zou zijn,
wat zij van hem zou dénken, was hem
geheel onverschillig. Hij keek naar haar.
Zij sliep. ,,Arm kind!" mompelde hij. Hij
had waarlijk nog een gedachte voor haar!
Even vroeg hij zich af hoe hij het toch
Wat de gome e lite - a m b ten aren verdie
nen vóór '1795: L
le. de schout en secretaris f 120,—
2e. dezelve als ontvanger f 30J
i Tezamen T150.'
Aan deizien post waren echter destijds
Öei voordeden verbonden, welke nuf door
den kantonrechter, deszelfs griffier, dén
notaris enz. wonden genoten, zioio ook
was de schout uitsluitend- belast met do
veilingen van roerende en onroerende
goederen en meer andere dérgelijket voor-
deplén, welke tegenwoordig gehéel héhbten
opgehouden.
3e. de 5 schepenen, ieder een
i tectement van f5, maakt f 25.
4e-, do onderwijzer te A,, die
tevens' was ontvanger van
hét Zégel' en de onbeschée-
1 f ven middelén of ïnflirecte 1
belastingen f 165.—
6e. de onderwij'zter in Hei W|J f 45,
6e. de onderwijzer te Bi. f 15,—
Defeéi genoot de voordeelén' va'n hét
scheren van' alle de vaders der bij hiem
schoolgaande kinderen en .was dagelijks
in den' kost hij ieder dezer ouders, waar
van een' behoorlijke rooster bestond, Zoo
dat geen één werd overgeslagen en öp
die wijze had deze onderwijzer een' zon
derling bestaan.
7e. de bode y (25.;
8e. de dorpsdienaar f25,
9e. de vroedvrouw f75.;
Is het wonder, dat, nu leenis afgezien
van alle bevoorrechting van hét ceno
onderwijs boven het andere, 8e onder
wijzers een taaien strijd hébben moeten
doormaken eer hun positie «enigszins
dragelijk was. Aangenomen, dat Zijl hM
•baar den eiscH van stand en kennis ge
honoreerd worden, dan hébben zij toch
meer dan een eeuw moeten strijden voor
een behoorlijke waardeeringvan hun
verantwoordelijken en moeilijken arb'aid.
KEES VAN DER MEER.
Liberale Unie.
De N. Prov. Gron. Courant schrijft:
Van vrijzinnige zijde, oi.a. door den
héor Elout ,den Kameroverzüch'tschrijver
van „Het Handelsblad" werd eten' samen
gaan der liberalen met de. -rechterzijde
bepleit in Staten en raadszalen. Naair
Zijne meening kunnen de liberalen in de
huidige omstandigheden moeilijk stem
men op teen sociaaldemocraat voor wét-
houder of gedeputeerde.
Dat is ook begrijpelijk. Maar' even, moei
lijk gaat het om een partij, die over
een grooit aantal' zétels beschikt, buiten
de verantwoordelijkheid te houden.
Wij wezén er reeds op; dat voor ons
elen samenwerking met de vrijzinnigen!
Z'ou uitl'oopen op een anti-socialistisch!
bloc. j
Op 'zichlzelf zou flit nog 'zoo erg niet
Izijn. Als eien partij' als de sociaaldemo
cratische zich opmaakt om ons volk Ini
de ellende van Rusland en Duitschland
te storten, Verblind als zij is door hét
eerzuchtig gedoe van den hleeU Troelstra!,
als een machtige partij in hét land er
niet voor terugdeinst alleen uit machts
begeerte over ons volk de vroeselijké
ramp te halen van een revolutie, flan
mogen alle groepen, die 'z'ulks ni©t wil
len, zich1 wel vereenigjen.
Maar dan moet men ook Dp elkander
kunnen rekenen.
blonder haar stellen zou, en of Eet gaan
Zou zonder haar té leven; toen bedacht
hij zich ineens dat hij immers sterven
wilde. Haastig, zonder om te zien, spoedde
hij zich de kamer eu het huis uit!
Arme Stella! Toen zij den 'volgenden
morgen ontwaakte, viel haar oog dadelijk
op het telegram, naast haar bed. Zij vloog
op, en scheurde het couvert open. Deze
Was van af een ver verwijderd station
afgezonden en luidde:
Vergeef mij, Stella. Ikr vond geen moed
moed- je mondeling vaarwel te zéggen.
Ik' ben op weg naaf Frankrijk, eerst
dus naa,r Berlijn. Zeg Seraphine en alle
andereu, dat mijn ongeduld om onder de
strijdende troepen1 te komen, groot is
Zoo groot, dat ik al het mogelijke Zal
doen om binnepkórt "tot het regiment te
btehooren.
LEON.
Zijl was (zoo versuft en verward, dat zij
niets beters wist te doen, dan zöodra
zij gekleed was naar Sterhheïm te rijden
en bij Seraphine hulp te Zoeken.
Deze begreep het fladelijk en Stella's
verwarring gaf haar de moodige kalmte.
Zij vroeg niets. Zij' las het telegram en
zeide, haar zuster liefkozend: „Ilij heeft
het mij reeds gisteren verteld. Hij
hij dacht, dat het ihern goed Zou doenl"
Men gaat in de ure van hét grootst
gievaar niet leunen op iemand', die ZeM
elk oogonblik kan omvallen. i
Wij zlouden in' zplk, een- anti-socialis
tisch' bl'oc niet alleen moeite1 hébben; ons
beginsel' goed' te doen uitkomen,! flat niet
contra, maar anti-revolutionair isi, maar
wij zouden ook do vrijzinnig-democraten
en Unie-liberalen gédurig moeten steunen
om voor één of ander socialistisch' rel
letje niet om te vajlén. i
Dubbel werk dus.
Do Unie-liebralen hébben thans rqeds
getoond 'dat zij niet sterk staan tegenover
do sociaaldemocraten. Geen anti-socialis
tisch Moe roepen 'zij thans. i
Op hun vergadering heeft de heer
Heeres den Zwaai naar den rooiden kant
gemaakt en zijn groep gaat hem gemak
kelijk iach'terna.
Wij vinden het goed. i
Tegen de revolutie 'Zoo willen wij bfe|t.
Maar, wij voegen er aam toe: tegten do
ievol'utie het Evangelie, 1
En van dat Evangelie willeb, de libe-
raten evenmin Sets weten als de sociaal
democraten. i
Betalen met volle hartelijkheid.
In Christelijk Vrouwenleven
geeft Mevrouw Van Hoogstraten-Schochl
een overzicht van de voornaamste bin
nen- en buitenlandsche bladen.
In het laatste nummer bespreekt (Zij het
geen in Verband met den komenden acht
uren-dag werd opgemerkt in Die Jon-
gelingsb ode.
Wij nemen dit over:
„Over 't algemeen' schrijft men daar
in „zijn we nogal ingenomen met den
reeds verkregen of weldra komenden gcht-
urigen arbeidsdag.
„Wat komt daarvan terecht voor
onze moeders, onze zusters, onze dienst
boden? Misschien is hét waar, dat die
naar een dusdanige beperking van hun
diensttijd niet verlangen, misschien ook,
dat het niet mogelijk is, pi hét vele groo-
te en kleine werk in een' huishouden
telkens weer opduikend, in zöo "korte
spanne tijds |af te handelen. Maai' wat
zeker kan, en dus ook moet d. i. dat
alle onnoedigo arbeid worko-men wor
de, en dat het geleverde werk' word©
gewaardeerd.
„Er zijn maai" al te veel mannen en
Zoons overigens uitmuntende kerels
die dadelijk uit hun humeur ziiju wan
neer het boord niet precies naar genoe
gen gestreken is, of hier of daar een
knoopje ontbreekt, die ten opzichte hun
ner maaltjjden en het In oirde zijn dei
verlrekien edschen plegen te stellen, die
alleen maar bewijzen, dat ze er heelemaal
geen notie van hebbeln, welk een inge
spannen en vermoeiend bezig zijn een
middelmatige huishouding eischt.
„En wanneer !zie zelf nog maar meöe-
Stella Zou ten -minste nooit hoorea, wêAr-
öm hjj zOo ongeduldig was!
Oom Sternhedm kon er eerst evenmin
als zijn vrouw inkomen; ten langen leste
werkte het op Zijn lachspieren. - t
Tante vond het allerminst aardig van
Leon gehandeld en blad oprecht mede
lijden met Stella. Er werd dadelijk beslo
ten, dat Stella weder z!oo lang bij hén
Izhu komen en dat de villa zloo lanfe
gesloten zöu blijven'.
Do dagen werden weken, maar! eir kwam
géien- tijding van Leon, totdat' Stella op
een goeden dag hét vofgenld epistel' ,rain
hare schoonmoeder -kreeg:
Lieve dochter! Wie m5j, toen wij uit
trokken, gez'egd had, dat ik ix hét eerst
van allen schrijven Z'ou-, had ik1- zeker
voor krankzinnig gehouden! Kind! Is jhét
heuscb mogelijk? 'Leon is sinds gisteren
bij o-ns! Sedert ik "denken kan, heeft niets
mij zooveel genoegen gedaan! Ik zou wil
len lachen en huilen tegelijk! Goddank,
dat die jongen eindelijk begrijpt, waar
hij- lioort. Ja, hij moet bij! o-ns blijven!
Infanterie? Onzin! Bij ons hoort hij. Hij
is plotseling als van ijlzier en staal. Begrijp
er niets van. Dat gaat maar op een
paard zitten en rijdt totdat ik denk, dat
Hij zal omvallen van vermoeienis, wei
neen hij komt terug, neemt Werthers
pistolen en schiet twee uren lang. A
werkten, om de hoeveelheid werk te be
perken I Maar ze hebben de liefelijke ge
woonte alles échter zich te lateni slin
geren, niets op' te nemen, floor nalatig
heid van voeten vegen b.V. dadelijk weer
te verontreinigen' wat nauwelijks was
schoongemaakt. Moet flat nu waarlijk!
Zoo?
„Is het voorts noodig, dat het uit
gaan van moeders of de zusters telkens
moet worden uitgesteld, waar 2|e onmo
gelijk van weg kunnen, blijlven? Zijn wij'
jonge mannen, in dit opzicht, wel half
zelfverloochenend genoeg?
„En dan de belooning, welke we ple
gen te geven voor al den arbeid, welke
onze vrouwelijke huisgenooten dagelijks
ten ,pnzen behoeve verrichtten, hoe staat
het daar mee?
't Zij we ons loon! geheel of gedeel
telijk afdragen, 'tzij: we kostgeld geven
altijd toch minder dan we bij| ieder
ander Zouden moeten betalen 'tzij
we aan het verdienen nog niet eens toe
zijn, nog minder dus aan het betalen
hier- kunnen we ons verzekerd' van
houden, dat hét ten slotte toch niet de
stoffelijke vergelding in de allereerste
plaats is, waarnaar het vrouwenhart hun
kert. Als we maalr betaalden met volle
hartelijkheid, met echte waaxdeering, met
een hand-uit-testeken- zoodra, er zwaar
werk te verrichten valt, voor de zWak-
keTe Vrouw te machtig, voor onze jonge
kracht juist berekend, wanneer we maar
eens begonnen den vrouwelijkén arbeid
voor minstens evenvolwaaydig als den
onziel te beschouwen".
Ik weet niet welke jonge- nian dit ge
schreven heeft, maar ik weet Wel, dat
hij! een 'Zeer waar woord gezegd hééft.
Vooral in de meer eenvoudige kringen
der maatschap-pij-', juist waar ze den
meesten arbeid verricht," wordt de vrouw
nog veel te weinig, gewaardeerd. Hoeveel
mannen jzij-n er, die nooit eens- op de
kinderen willen passen, en zelden of ooit
een dankbaar w-aardeerend woordje spre
ken.
'kDe-nk er 'z'elfs met eenjgen weemoed
aan, dat., als de manne|n dit eerder had
den ingezien, het feminisme zeker nooit
znp'n vaart had genomen. Die jonge
man heeft Zoo volkomen gelijk, 'tis ten
slotte toch niet de stoffelijke vergelding
in de allereerste plaats, waarnaar het
vrouwenhart hunkerthadden de man
nen maar betaald met volle hartelijkheid
en echte waandeering. i
Willem Kloos.
Dat minister de Viss-eï's houding
tegenover de moderne literatuur en
Willem Kloos in 't bijzonder niet ajge-
meen-e instemming vmdt, leert 'ons 'niet
volgende van de hand van dr. H. W-.
Simt in „Het Vaandel":
Willem Kloos, de bekende dichter
en letterkundige, ontving op zijn zes
tigsten jaardag een jiezoek van onzen
Minister Dr. J. Tb. de Visser, Mini-S
ter van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, een bezoek waarbij de Mi
nister aan Willem Kloos mee deelde,
dat de regeering hiemi wegens zijn ver
diensten een levenslang jaargeld, van
f 1000 toekende.
Nu hebben wij alle hulde voor Mi
nister De Visser aangaande zijn tri
omf op lager onderwijs-gebied. Maar
deze zaak staat ons, anti-revolutionai
ren, minder aan.
De kunst van .Willem' Kloos is van
dien aard, zoo godslasterlijk en af
schrikwekkend menigmaal, dat Dr. Eh
propos, wij trékken er nu spoedig op
los! Tot nu toe alles wel. Heb geen tijd
meer. Zal niet vergeten te schrijven. Groet
Seraphine! -Wat zégt die ervan?
JULIA.
HOOFDSTUK XLIT.
Terwijl buiten in öe wereld fle oorlog
woedde, handel en nijverheid) stil etend
en de menschen allen onrustig naar
Frankrijk tuurden, heerschite er op Tanh-
hausen een grooté bedrijvigheid, alsof er
geen kanonnen en bajonetten bestonden!
Overal z|ag men fle arbeiders.
Baron St. Alb'an bad vele Polen laten
köme-n. Hij woonde zélf In Friedrichshof
ma,ar reed eiken dag haar Tannhausen.
Hij! gunde 'zich geen rust, hij arbeidde
bijna dag en nach't. Friedriohlshof was
ook verbazend veranderd. Slechts de villa
ontbrak, want baron St. Alban vergenoeg
de zich met eenige kamers in de groo-te
inspecteurswoming. Hij' huisde daar met
alle beambten en ontving hier de aan
nemers, inspecteurs enz.
Maar in dit huis théerschte dan toch
één konmgin: juffrouw Therese, zij was
ook onvermoeid bezig, van vroeg tot laat,
en (Zij wafe gewoon onontbeerlijk geworden.
Zelfs Jacob, wiens dagen nu droevig
genoeg waren, vond haar een noodz'ake-
Wielenga, die to-cb waarlijk geen keft
terjager is, ervan zeggen moest: „Ont«
vangt ze niet jn uw buis en zegt
tot baar niet: weest gegroet! Geen-
kunst ta btebben is beter dan d.ez|d
kunst toegang te geven."
Staat bet nu £oo, dan is 'ttoch' wel!
wonderlijk, dat juist een Christelijk
Minister aan zulk een kunstenaar een
dergelijk openlijk huldeblijk ,toekente
Men kan zijn vijanden liefhebben, ook
met f1000 rijks'geld pier jaar, rnaah
men moet zijn vrienden toch' ook lief
heb-ben En dan zijn er enzes inziens,
duizenden kunstenaars en professoren
en geleerden, duizenden verdienstelijke
mannen, aan wie zulkeen jaargeld)
veel eerder toekwam dan aan Kloos';
en die 't nochtans niet krijgen.
Terecht vroeg A. JJ. van Hulzen ia
Timofheus van 24 Mei 1919, of „de
Sacificatie nu voortaan "de 'heele linie
es levens zaï 'gedfen."
Minister De Visser is ons in de be
ginselen te slap en drijft ons de ruim!':
hartigheid wel wat al te ruim. De wei-
reld zal hem hierom misschien lief
hebben. Maar wij zijn niet van de we
reld en daarom baat ons de wereld*
(Joh. 15:17—27).
Beknopt overzloftt.
Duitsehland Zal onvoor
waardelijk teekenen.
De geassocieerden verstaan mees:-,
terlij k -de kunst om jden vrede ~af te
persen. i
In vroegere eeuwen kon men do
menschen op de pijnbank laten beken'-:
nen wat men wilde. Niets eenvoudiger-
dan ook op Duitsehland deze pijn-,
banktactiek toe te passen.'
En ziedaar het -heeft alles toegegö-,
ven wat maar geëischt werd.
De geallieerde en geasso-ciöeïde rei
geeringen verlangden van Duitsehland!
aanvaarding van 'bet verdrag zonden
eenige beperking of voorbehoud bm
verklaarden dat na'dè onderteekening
Duits-cbland verantwoordelijk is voor
de uitvoering van alle bepalingen vall
bet verdrag.
Op een door Duitsehland gevraagd!
uitstel van 48 uur voor hét nemen van
een besluit tot onvoorwaardelijke on-,
teekenïng der vredesvoorwaarden wajï
vanwege de geallieerden door Clemén-:
eeau weigerend geantwoord.
Gis ter n amiddag 4 nun 140.
beeft de Duits cbe gezanft
Von Haniel den voorz'itteï!
der vredesconferentie, £lb-
menceau, een nota doen over-,
handigen, waa.rin de R utsche
regeering zi-o-b bereid ve&
klaart, de voorwaarde n d.eïi
geallieerde <en geassocieeife
de regeeringen on voorwaar*
delijk aan te nemen.
Zelfs zullen zij, naar bet bekende
-voorbeeld van Cornelis (de Wit, toen'
deze in 1572 op zijn ziekbed gedwom
gen werd om het eeuwig edict te hei-
roepen, geen v.--c. onder de krullen,'
van hun handtoekening ipogen zetten
„v. o., vi -coactus", door geweld ge
dwongen.
Maar al zullen de Duits-che afgO«
vaardigden, die het vredesverdrag ka1'
men onderteekenen, niet !de minste
uiterlijke teekenen mogen geven, dat
lijk ikwaad. En één ding was goed: Z#
blééf op Fried'rfchéhof. Als het slot op
Tannhausen 'klaar was en vrijheer Mattra»
met Zijn jo-ngé vrouw daar in, allé pracht
en heerlijkhéid Zou gaan wonen, zoudeql
wr oo-k weer gouden dagen komen took
heml En dan kon dio juffrouw Theresa
voor Zijn part mevrouw de barones
Alban worden
Baron St. Alban vermoedde minder (la*
ooit, wat de menschen fluisterden. HI
Zocht nog altijd een verklaring voor juf
frouw Therese's opofferende aanhanke
lijkheid. Hij zég in, dat Zij veel deed;
ja. haast onontbeerlijk was, maar hltj
wemsebte van ganseher harte, dat dit niet
het geval ware geweest, daar zijl hém
elke-n dag antipathieker werd. En 25jl was
dit des te meer, naarmate zij' zich vast
beradener met zijn werk bemoeide, en
met hem wilde arbeiden.
Maar juffrouw The-rese's geduld is Op.
Zij' zal het hém dan nu begrijpelijker
maken. Als hij er koud bij' blijft, dat Zjj
haar leven, hhar tijd. haar rust en ge
zondheid in zijn dienst opoffert, dan moe
ten hem de oogen maar geopend worden,
Zoodat hij begrijpt, 'dat het .een genade
van haar is, dat zij- hém dient, waal-
zij toch Üe machlt heeft over hem te
heerschenl ^Vrrdt vavnÉgdid.
