Zaterdag 8 Maart t#f® ;yic. Jaargang Seraphine, Eerste Blad. Bsö. IfISI FEUILLETON. Uit ds Provincie. Uitgave van Eb Naaml. Venn. LUCTOR ET EME8SGÖ, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT 218. (Telefoon No. 11.) Bureau te Middelburg: i EIRMA F. P. DHUIJ L. BURG. Drukkere: Oosterbaan Le Colntré, Goes. PstiHHitmer bestaat uit twee bladen Het Clir. Sociaal Congres. Voor bet Chiistelijk volksdeel staan oik© dagen wel in- het teeken van. bet Oblr. Sociaal Congres, van HE— 13 Maart te Amsterdam te houden. Welke beteekenis zal het voor pns land, voor ons volk hebben? De grootste verwachtingen worden er van gekoesterd en niet ten onrechte. Im mers, wij leven in een overgangstijdperk, nieuwe banen liggen voor' ons geopend en -hierop valle de nadruk wjj vragen owzen God om' bijstand. Hij wil en zai ons den weg wijzen, weikeu wjj te gaan hebben tot leniging dek sociale nooden en tot vermeerdering Zijner eere. Is hel noodig, dat wij nog iets over de beteekenis der woorden „Spciaal" en „Congres" schrijven? Congres is de uitheeMsche kortere aan duiding voor: Grooto vergadering, terwijl heit woord Sociaal heerwijst naar de ver smallende belangen op sociaal, d. w. si, maatschappelijk gebied, die in deze grooto vergadering zullen worden be sproken. Die maar eenigskins meeleeft in den strijd om het bestaan, dien elke arbei der dit woord in den ruimsten zin genomen te voeren heeft, die zal waar lijk niet tegenspreken, 'dat er op sociaal gebied zeer veel' om verbetering, om voorziening, om genezing roept. Het aantal sociale nooden toch ver meerdert met den dag; en bij p'rijlsgeving van het beste geneesmiddel het geloof en de vreezfe Gods krijgt dan ook de schare van kwakzalvers, die van revo lutie en klassenhaat, van ongodisme en sociaal-democratie, communisme en bol sjewisme genezing verwachten, te grooter uitbreiding. 'Op bet Chiistelijk Sociaal Congres zul len de krankheden genoemd worden, waar aan huis, gezin en werkplaats lijden; er zullen besprekingen gevoerd worden over de nieuwe verschijnselen en slroomin- gan en een leger van Christenmannen èn -vrouwen Zal met Gods hulp sterkte en moed ontvangen om den strijd op sociaal terrein aan te binden of voort te zetten, opdat de wanverhoudingen zoo veel Mogelijk wolrden weggenomen. Men kan zeggen, dat dit tweede Con gres door den nood der tijden is ge boren. De woelingen en gistingen op maatr scliappelijk gebied hebben nog meer dan anders het geval Zou zijn geweest de oogen geopend voor sociaal leed en de overtuiging gevestigd, dat ons geheele volk do hand aan den ploeg te slaan heeft, om de maatschappelijke verhoudin gen te verbeteren. Reeds schreef men in 1891, dat het (eerste) Sociaal Congres veel te lang op zich heeft laten wachten. De ontzaglijke teleurstellingen en verhezen op het ge bied van. de industrie geleden; de achter- Uitgang van den landbouw en de kwij- ning -van den handel bij; de stijgende be hoeften en de klimmende belastingen we|r- Z. .VON MANTEUFFEL. 103)- Zoodra, de baron thuis kwam, beval hij Ah zijn koffers te pakken. Daarop bedacht hij zich dat hij sedert eernige dagen niet naar Sybilla had gevraagd, en ging hij naar bare kamer. „Ik ga hedenavond weg, Sybilla," zeide hij, „maar ik wilde toch eierst nog eren komen kijken of het je beter gaat." Zij stond verlegen, met gebogten hoofd voor hem. Zij was in hare ziekte sterk gegroeid en haai1 gestalte was daardoor tengerder dan ooit. „Komt de dokter pf en toie?" vroeg de baron. „Dikwijls" zéide zij. „Hebt ge geen lust uit te gaan Dat zou je misschien goed doen." „Ik kan niet," zeide zij zlaieht pint een stommen watüiopïgen blik. „Ik ben zoo moe zoo moe!" „Open dan tenminste het raam" Gravin Sybilla keek naar buiten; baar oogen stonden vol tranen. „Dan hoor ik de vogels zingen!" mom- pelde zij. De baron ging somber in de kamer op en neer en zuchtte. „Arm kind, bet droefgeestig® van deze omgeving lieeft ook jou aangestoken", zeide hij, „helpen kan ik je met. Ik den voot jaren reeds gevoeld, vermeld en aangehoord. Roeds in 1888, too schreef „De Zeeuw" toen, had dit Sociaal Congres er moeten komen. De bouwstoffen ervoor lagen lang gereed. Bijkans 28 jaren zija verstreken, nu men andermaal ter groote vergadering wordt opgeroepen. Ongetwijfeld is er in die jaren enorm veel goed sociaal werk verricht. Maar ieder voelt toch, dat een algemeene sa- mens preking ter inluiding van een nieuw tijdperk dringende eiscli is. Moge 0e maand Maart van dit jaar in de tollen van de' sociale geschiedenis straks met gulden letteren opgeteekend worden. Blijve het niet bij praten, maar leide het tot daden, die onze leiders eeren, en bovenal bevorderlijk zijn tot groot- Uipking van 's Hoeren naam. Kamer of Troep. Eenvoudige ïnenscben, die af en toe in da vergaderzaal der Tweede Kamer, op de tribune natuurlijk, naar cle wijze ad viezen der volksvertegenwoordigers komen luisteren, verbazen zich over de wan orde, die er somwijlen heerschen Iran. Het heeft wel eens niets van een Kamer, en meer van een kwajongenstroep. Van eon dier- zittingen, die van 18 Februari, gaf „Het Volk" als volgt verslag: „Dh. Wijk (deto. weetm.) huldigt de Kamerleden, die steeds voor de belan gen dor militairen opkwamen. Spr. be doelt Dim. Marcbant en Duymaer van Twist K. ter Laan: Staan wij d'r buiten? Dh. Wijk antwoordt niet. SchaperEn die kwam .altijd bij Ter Laan voordat ie Kamerlid was. Spotgelach en rumoer. Dh. Wijk gaat op interrupties niet in en leest zijn spieech, een betoogje ten gunste van demokratiseering der weermacht, ver der- voor. Duys roept: Mag je dat nu wel allemaal 'zeggen. "Vindt Treub het wei goed. Dh. Marcbant komt binnen. Dh. Duymaer roept 'mtoe: Je bent juist gehuldigd. Dh. MaTchamt antwoordt met een handbeweging naar Dh. Wijk: 01... die praatjes van hem! Dh. Wijk verklaart niet gerust te Zijn dat de Minister verbetering en de mokratiseering zal' invoeren, gezien diens antwoord op S.pr.'s vragen inzake den militairen groet Een nieuwe rumoer-uitbaésting volgt, als Spr. verklaart, dat een groot deel van de vrijwilligers bij de genie wordt gerekruteerd uit het rapalje van Neder land. Velen Zijn veroordeeld wegens dief stal i Duys: Dan kunnen Ze goed oorlog voeren. .(Gelach). i Ilet slot van de speech van Dh. Wijk is eén rumoer van vroolijkheid en spot. De Voorzitter waarschuwt den spre ker, dat bij.uog 2 minuten mag spre ken. Tegen deze waarschuwing verheft zich een ironisch protest van luisteïen- kan je slechts aanraden bet te ontvluch ten, zooals ik." Zij keek hem Verwonderd aan. Hij knikte haar toe en verliet d© kamer. Zij hoorde zijn rijtuig over de brug rol len en barstte in tranen uit. „Och als het waar is, wat Jacob zegt, idat alle deuren nu toegemetseld zjijn, en Zelfs die kleine trap is afgeslotenik had zoo heel, heel gaarne die schilderij nog één» gelzien!" HOOFDSTUK XXIV. i jw.erelid, is een tranendal! daar blijf 8 philosofeerde "Jacob onder het messenslijpen„ik moet zeggen, dat ik thuis op mijn dorp g©en enkel boeren kind weet, dat er ^oo ongelukkig aan toe was, als mijn gravin. Vroeger, toen zij bij dat alles .vrotolijk bleef' en van 's morgens vroeg tot te avonds in het bosch liep, toen merkte men het niet zoo; maar nu, nu zij1 maar niet beter wordt, niet loopen, niet springen kan nu is mijn hart er wel bez'waard over! Zij zit daar moederziel .alleen in hare kamer en kijkt maar voor zich uit. Zij treurt over haar eekhoorntje en haar vogels, al spreekt pij er niet van. Maar dat moest zij dan ook 'het allereerste booren; daar komt z'ij niet overheen!" Hij ging hoofdschuddend de kamer uit om naar den portier te gaan; maar juist ging juffrouw Theresa over de' plaats en riep 'hem toe: „kom mee naar de bin nenkamer, Jacob, dan zal ik je het 'ta felgoed geven!" Hj volgde baar- naar de leden die wat Dh. Wjk zégt, veel te grappig vinden om hem te laten uitscheiden. Men vuurt ironisch Dihl Wjk aan, zijn speech voort te zet ten. Inderdaad leest deze zijn rede ver der voort. De Voorzitter begint, daar de spre- kerstijd van Dh. Wijk oan is, woest te .hameien. De volgende spreker, Dh. Deckers, begint ook te spreken. Duympie wordt woest op Dh. Wijk, die hem bekriti seert en .Duys gaat ironisch Duym- pie aanvuren. Het is een vroolijkheids- explosie en liet dura't eenigen tijd voor dat Dh. Deckers kan zeggen, wat bij te zeggen heeft". Aan de officiëele Handelingen ontlee- nen wj het vólgende uit de zitting van 19 Februari De- heer Oud: Ik kan mij hiei' be- roepen op Bebel (die) als een der beginselen voor de sociaal-democraten heeft gesteld, dat zij niet in de eerste plaats iets moeten doen om iets te bel eiken; rnaar dat zj altijd verder moeten gaan dan de andere partijen. De heer Duys: Dat is een onjuist citaat. Die beer Wijnkoop: Dat is zeer juist. De voorzitter: Ik verzoek stilte. Ilugenholtz: U weet, dat het een vaisch citaat is. Oud: Ik kan bj dit leven niet ver der spreken. Ilugenholtz: Dan moet u dat hier beweren in de Kamer. De voorzitter: Ik verzoek stilte; het is hier geen sociëteit. Duys: Hij heeft niet nooclig, dat te zeggen. Oud: Ik kan zoo niet verder. Zelfs de lieer Ketelaar, die een yeel zwaar dere stem Leeft dan ik, kan er niet tegen op. Ilugenholtz': Eerst het citaat bewijzen. OudMijnheer de Voorzitter HugeinhoitzEerst 'liet citaat bewij zen; dat is uit de kleine Debater. Oud: Mijnheer de voorzitter. ilugenholtzEerst het citaat be wijzen. Oud: Het citaat is juist en ik zal den beeren wel nader mededeelen, waar zij liet kunnen vinden IlugenholtzEerst het citaat bewijzen. Duys: Welk loon vraagt mijnheer v. Ravesteijn nu? Leg dat nu eens uit. Oud: Hij vraagt een loon van f30. Duys: Dan hebt u de motie niet gelezen. Oud: In de motie staat „keurt het af" (enz.). Hij bedoelt dus, dat het loon f30 moet zijn. DuysLaat bij dat zeggen, dan stem ik er jioor. OudDat izbgt hij toch Duys: Neen, als hij dat zoo zegt, dan stem Ik er voor. (En dan temidden van voortgezet allerhevigst rumoer) De voorzitter: Ik verzoek den hee- ïen niet te 4nterrumpgerenmaar op 'bun plaatsen te gaan zitten. "Het is onmogelijk voor den heer Oud om on der onophoudelijke onderbrekingen het woord te voeren. Het staat er officiéél; bijna deftig en een kamer die vol kasten stond. Zij nam eerst tafelgoed uit een der kasten, sloot daarna de deur en zeide zachtjes: „Ik hooide daar juist, dat de baron mis schien binnen eenigö weken terugkeert, misschien Zelfs1 voor goed. Denk nu maar eens 'zelf na, als gij1 je gravin voor hem wilt redden; want hij kan denken, wat hij wil, trouwen doet hij haar toch." Jacob krabde zich achter het qoff en keek zeer bezorgd. „Wat is er aan te doen?" vToeg hij; „ik ben een veel te eenvoudige oude mah pim er iets op te verzinnen, juffrouw!" Zij keek souibBr maar vastberaden Voor zich ttit. „Weet gjj dan misschien waai die jonge man is, wien gij beweert dat zij lief heeft?" „Neen dat weet ik niet," ziedde Jacob, „waar zou die anders zijn dan in Alt- stadt." „Stil wat, spreek niet zon bard, Jacob, je moet zorgen; dat gij daar achter komt!" „Goed, ik z'al er voor zorgen," antwoord de Jacob, en juffrouw Therese deed de deur weer pipen. Hij ging zeer ongerust weg, en 'had reeds bitter berouw dat hij met de „heks" een verbond bad ge sloten; want zjj kon niets goed, si in den zin hebben, dat stond vast. Hij dacht er n'K-t over, om ca- naar te informeeren Ten eerste zou dit tamelijk lastig zijn geweest, want tusscben het slot Tanu- hausen en het wel 4 mijlen verwijderde Altstadt bestond geenerlei verbinding. Er zéu een bode alleen daai'voor moeten worden uitgezonden, en om dien te zen den, was gewaagd. Maar als hg geloofde geluidloos, maai' een goed verstaander beseft, hoe bont het er daar naar toe Moet zijn gegaan. Kamer of troep? Siemmsrt. CLXII. Maart roert zjjn staart. Een oud woord, welks beteekenis wij elk jaar aan den lijve voelen. Want die roe rende staart brengt ons koude windvla gen, regen- en hagelbuien en sneeuw jacht. Neen, de Maartse be buien zijn nu juist geen verkwikkingen voor den mensch. Op een stillen pchtend, als een Zui denwindje waait, liet zonnetje met haar vriendelijke stralen da kille aarde koes tert en de vogels hun heerlijk, wellui dend koorgezang aanheffen, meent ge soms, dat de lente er ia, maar geen halven dag later- ervaart ge dan, dat Koning Winter nog geen afscheid geno men heeft en als 'twaro een strijd op leven en dood voert met de voorboden van de Lente. En toch draagt Maait den naam' van Lentemaand. Ik zal u de verklaring geven, doch da,n moet ge met mij terug tot de oude geschiedenis. Deze verhaalt, dat toen Romulus voor zijn nieuw gestichte stad den kalender vervaardigde, hij het jaar in tien maan den verdeelde, en de eters te maand, ter eere van zijn vader Mars, Martius noemde. Numa Pompilius, de opvolger van Ro mulus, voegde de maanden Januari en Februari bij het Romeinsche jaar, en maakte alzo» Maart de derde maand in zijn kalender, in welken rang ziij bleef totdat de Christelijke kerk het tijdstip Paschen als het begin des! jaars aannam. In Frankrijk werd deze schikking we derom veranderd door een edict van Karei IX in 1564 waarbij bepaald werd, dat voortaan het jaar met 1 Januari zou beginnen. Dit voorbeeld werd ter stond door bijna, alle landen gevolgd; in Engeland bleef men evenwel dein. 25en Maart tot in bet jaar 1527 a's den nieuw jaarsdag beschouwen. 'tZal nu wel dui delijk 'zijn hoe de maanden September, October, November, December aan hun namen komen, die boteekenieh, 7e, 8e, 9e, 10e. Als Maart de eerste maand is! komt het uit. Hoewel de Romeinen dezfe maand naar den god des oioriogs noemden, kwam zij onder de bijzondere bescherming van Mi nerva, de godin der wijsheid te staan. Zij Leeft altijd bestaan uit eenendertig dagen, omdat niemand na Romulus daarin ©enig© verandering heeft gebracht. Maart werd bij de Romeinen als een ongelukkige maand voor het voltrekken van huwe lijken beschouwd. Ds oude Saksers noemden, deze maand „Rhede" of „Rethe Monath", dm haar ongestadige weersgesteldheid aan te dui den, want rhede beteekent ruw of on effen; Volgens anderen was dezle naam afkomstig van do godin Rheda, aan welke vóór bun bokeering tot het Christendom, deze maand geheiligd was. Naderhand juffrouw Therese nn Met een kluitje in 'triet te kunnen sturen, vergiste hij zich. Eiken dag vroeg zij ongeduldig naar het resultaat van zjjh nasporingen. „Ik merk wel, Jacob, dat gij mij be driegt," zleide zij woedend; ,ik was zoo goed je te laten blijven, om "je je plan nen te laten uitvoeren. Maar ik 'merk dat liet je geheel onverschillig is, wat er met je gravin gebeurt. Denk er aan dat ik je, zoodra jk daar zeker van ben, zal wegsturen." Jacob ging zeer bekommerd naai' zijn Aamertje terug feu bekeek de göle blaad jes yan zijn geranium. „Wat moet je toch doen Jacob?" zei hij tegen zich- zieif„je zit als een muis in de val. Er blijft je niets anjders over dan te zien boe je aan berichten komen kunt!" Hij liet "het nog een paar dagen loo pen en toen hij z|ag dat het' juffrouw Therese ernst was, ging hij .op een och tend naar de houtvesters waning van Braun. Daar zou hij nog liet allerge makkelijkste iets over "de huzaren en over Altstadt hooien, en daar vernam hij dan ook iets wat de houtvester zioo juist van zijn zoon gehoord'had, name- lijk dat de luitenant von der EdlenTanh© den vorigen dag ten begeleide van ver scheiden dames naar een badplaats aan de zieekust Braun wist zelfs'! welke was vertrokken. Met dit bericht kwajn Jacob thuis en juffrouw Therese velrviel in diep nadenken. „Zend nu dadelijk den geitenhoeder Kasper naar Hohenstein om te vragen of de dokter hier komt maar bij mjj. Verstaat 'gij? Zet niet zo,of» VERSCHOT® BUTEN Abonnementsprgsi Per 3 maanden fr. p. post f LTf Losse nummers -0-06 Prjjs der Advertimtïëni 14 regels f 0.80, iedere regel meer 90 cl. Verhoogd met 'een tjjdeljjken oorlogstoeslaf van 20 pCt 3-maal wordt 2-maal berekend. Bij abonnement voordeelige voorwaarden, Bewijsnummers 5 cent noemde zij haai' „Lenet Monath", hetwelk waarschijnlijk hetzelfde is als Lente maand. De maand Maart is in vele opdichten merkwaardig. Hoewel zij nog wel door hevige winden jen veelvuldige stormen geteisterd wordt, schijnen wij echter reeds! in het begin der maand afscheid van! den winter te nemen. De gehöelo natuur schijnt zich voor te bereiden om de lente te verwelkomen, die den Sisten flezer maand begint, wanneer de zlon het ge- stai'nte van Aries of den Ram intreedt. Van dat oogenblik wordt liet weder ge woonlijk zhchfer. Men heeft Maart gewoonlijk afgebeeld als een grooten sterken man, met een helm op het hoofd, en veel gelijkende naar den god Mars, doch men merkt behalve den helm, aan hem geen teeken van krijgskunde. In de ©ene hand houdt hij een bos amandelbloesems en andere spruiten; zijn hand rust op een spade, terwijl een korfje met z'aad aan denzelf den arm hangt. De ander© hand rust gewoonlijk op een tam. KEES VAN DER MEER. BigmuSaRd. Tweede Kamer. Nadat de oorlógshegrooting aangeno men was, werd 'de wijziging van het reglement van orde behandeld. Vele leden toonden te beseffen, hoe bet staat met de reputatie van ons La gerhuis, dat niet meer vruchtbaar werkt en baar plicht rii.et moer vervult, of schoon hij zeer veel vergadert. Zooals Marcbant zeide, tooi is het: Het Parle ment dreigt ten onder te gaan, het ver vult niet meer zijn taak van gezétte controle. ,Daar voegde Schaper het zijne aan toe. Als de Kamer niet beter voort maakt, dan heeft zij' de Regeering 'niets meer te verwijten. Als de ontwerpen zicli opstapelen en de Kamer werkt er zich Met doorheen, dan verliest de Ka mer recht fan spreken. Hij wees op ©enige ontwerpen, die reeds afgedaan konden worden, b.v. de zeer belangrijke ontwerpen op directe belastingen, welke in staat van wijzen zijn. Tegen de trage behandeling en nutte- JooiZe tijdsverspilling moesten maatrege len getroffen worden. Spreektijden moes ten zuiniger toegemeten wordenden voorzitter moest meer macht worden toe gekend om tegen ordeverstoring' op te treden. Daartoe hebben zeven voorzit ters van partijen, niet in hun qualiteit maar als Kamerlid, een ontwerp inge diend tot herziening van het Reglement van Orde, dat nu behandeld werd. Tot aanneming kwam het niet, wijl het vereischte aantal leden niet Sneer tegenwoordig was. Ook dAt teekent. I U WUllll—BWWTOI (Joes. Vrijdagavond had hier een ver- gadiering plaats van belanghebbenden in dn oprichting van een bond van kleine kooplui. Aan de voorlcopigé bestuurstafel dwaas g'ezicbt, hoe kan ik ja helpen! als ge je zoo dom aanstelt!" Jacob zuchtte en ging heen. Die dokter kwam 'e middags. De goede man had reeds lang begrepen dat 'het beter was vóór de steenen brug uit te stappen. Juffrouw .Therese kwam. hem tegemoet, en bracht hem naar het torenkamertje. Toen juffrouw Therese binnenkwam tilde Sybilla, maar de komst van den dokter verheugde baar. „U ziet het nu dokter 1" zeide juffrouw Therese, „de gravin komt niet op kracht. Zij blijft zfich moei voelen en heeft geen eetlust. Ik wildé u (vra gen hoe u denkt over verandering van lucht." „O, dat zou in elk geval heel goieö zijn", antwoordde, de dokter zeer ver rast over dit eerste blijk van deelneming dat de zieke te beurt viel. „Dat was mijn meening ook. Hoe denkt u over een kort verblijf aan de zee?" „Prachtig", riep de dokter verheugd, terwijl gravin Sybilla met gróote ver schrikte oogen van den een naar de ander keek. „Ik dacht dan ook hoe eer hoe beter," z'ei juffrouw ...Therese weer, om Zooveel mogelijk te profiteeren. „Natuurlijk, want heit is wel wat laat in 't seizoen, maar het weder is nog prachtig. Ik hoonde gisteren dat de be woners van Eulenhurg ook naar zee zijn." „O ja", antwoordde juffrouw Tiicrese; „gaat u d^n nu even met mij! mede om aan de barones te zéggen i10® 11 er evM denkt i" - (Wo.rtit vmtelgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1919 | | pagina 1