lloiiderdag S© Februari 1919
USe Jaargang
alii, Kuiter Etts,
TToTlutF
Serapliine,
I bwt
Buitenland.
rE KOOP.
achfi§3 Butt,
E KOOR
.6. hard Olmen
lief hout.
E KOOP
ïti Tsrwestroo en
«en Zwartetfoe,
Vaars t® koop,
aanegeit,
ste Bediand®.
nk® Ploager
ende Smidsknecht
efjngen en
dochters,
ienstbode,
it
M, Aagtekerkfl.
;en W. JOBSE, A 16
(W.)
IS, Kronimeclioekq,
Biggekeree.
ruari, bij de Wed. C.
iggekerfee.
E KOOP
rekening Maart, bij
lolenweg, Biggekerke.
vraagt
e sollicitatie.
gevraagd
oon f 22, vrije woning
Hand, bij K. FRANS
aarten (N. II)
de Wed. ALEWI3NSK
e.
andkiecht
J. GIDEONSE te
.1EERTENS Jr., Mid-
Knecht.
andkoecfit
A. POPPE Kim. te
evraagd
aniknecht
r jaar. Adres Boefch.
nd gezin
de Bathpolders te
l te vervoegen bij
J. A. BOOT, Zuidhof.
ristelijk Gesticht voor
n „Vrederust" te
p Z o o m kunnen ge
en
eger en verpleegster
eleid Leeftijd 1880
aties aan den
HEER-DIRECTEUR.
OLFF VAN OOSTER-
ruiningen vraagt tor-
r
eukenmeid,
Loon f 180 eu f 30
f met Maart gevraagd
Huishoudster,
n boerenstand, G, G.
es letter Wi boekban-
UX, Middelburg.
evraagd in Bloemen-
e dames
Ksukgnmeisje,
kunnende koken en
swerk te verrichten,
aderd Gulden. Brie-
bureau van dit Wad
n aan of met Mei
id Huishoudster
H. LORIER, Seisweg,
welijk der tegen woer-
Mevr. HEIJSE, Kou-
e 128, met Mei
n.
19
Uitgave van
de Nfc?ml. Venn. LUCTOR ET EMËRG#,
gevestigd, te Goes.
Hoofdbureau ie Goes
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11.)
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L- BURG-
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.7!
Losse nummers- 0.08
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 0.80, iedere regel mem 20 ct.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag
van 20 pCt.
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
Vrouwenkiesrecht.
'H&iuurlijk is er in de Schrift geen
eaktefc aanwijzing dat de vrouw ,van
het kiesrecht be;hoort te worden uit-
gë&Joten.
Alleen kan gezegd, flat de vrouw,
een ander is dan' de man, hetgeen
zeggen wil, «lat zij andere behoeften
en" rtarlamgéns pn een andere roeping
fcéSdft.
Qpch nu is door de' Volksvertegen
woordiging goedkeuring verleend aan
de poging aer regeering om het iïi-
divyiueele altemansstemrecht voor 't
jdöor onze partij steeds voorgestane
organische Meshecht in de plaats te
schuiven. Zelfs heeft de anti-revolu-
tidïiaire partij hieraan meegedaan.,
fcf 'tdan maar niet 't beste, om, nu
A gicfcegd is, ook maar B te zeegen,
en "er nu 'talgemeen vrouwenlues-
ïöcihi inaarbij' te nemen"?
Re vraag stéllen is haai- beantwoor
den. Dat onze partij het algemeen
sten^recht, aanvaard'heeft, is een fout
gewteest, of het was er geen.
iWjag: 't geen fout 'dan moei zrj nu
ook van ganscher harte ijveren voor
iièi. alle-vrouwenkiesrecht.
Maar was Twel een fout, dan moet
zij ook niet op dezen verkeerden weg
voortgaandan moet zij zich tegen
bet vrouwenkiesrecht, verzegenclan
moert fifniet, eenmaal" m de zonde
gevallen, er nog een zonde bovenop
leggen.
Wij beschouwen de quaestie van 't
VrtJuwenkiesrecht niet van den poli-
treken kant.
Van dien kant toch gpzien, vte'r-
wachten wij van het vrouwenkiesrecht
niefe dan voordeel en genoegen.
Gelijk toch de vrouw in Duitschland
bjj Ide stembus door trouwe opkomst
pn principieel© stem, aan het socia
lisme de minderheid in den Rijksdag
heeft bezorgd, zoo verwachten wij dat
Gak de Nederlandsche vrouwen in
grtote meerderheid zich keeren zullen
hfpjen de Revolutie en hare beginselen.
Wij beschouwen evenwel de quaestie;
lirtvér van de principieel© zijde. En
dan mieenen. wij te mogen opmerken,
dah gelijk 't algemeen stemrecht als
ïiuginsel revolutionair is, de conse-
kwöntie er van hst evenzeer zal zijn;
en flat, indien Wij ons vergist hebben,
toen wij het allémans-stemrecht aan
vaardden, wij ons aan een nieuwe
vergissing zouden schuldig maken, in
dien wij nu ook nog het vrouwen
kiesrecht gingen voorstaan of aanvaar-
döö.
Watuurlijk zijn wij het eens met ons
Rrtjgram, hetwelk voorschrijft dat
indien 't vrouwenkiesrecht komen
mocht, er dan gezorgd behoort te wor
den, dat 'tdan ook aan allo vrouwen
toegekend worth, dus niet alleen aan
«e geleerden en aanzienlijken, maar
ook aan de ongeletterden en minver-
mdgenden. En dan geen stemplicht
en de vrouw gerechtigd het uitbrengen
Jiaher stem, door den man te doen
geschieden.
Allegaar regelingen die vanzelf daar-
na. aan 'de orde komen.
Rook voor dit daarna" ligt het uit
gangspunt, en dit zij voor anti-rerto
utionaire menschen, ook voor de vrou-
w<öln ©en „dat kan niet".
W|at natuurlijk niets te maken heeft
met de vraag of do vrouw niet meer
en meer gerechtigd wordt en bekwaam
gemaakt moet worden om in verschil
lende betrekkingen hare talenten te
ontplooien.
voor een bespreking van dit belang
rijk vraagstuk stelden wij reeds een
kwarteeuw geleden onze kolommen
open. En het optreden der vrouw in
verschillende maatschappelijke betrek*
kingen, waarin zij' evenveel of zelfs
meer dan de man presteeren kan, is
immer door ons verdedigd geworden.,
Hetwelk piets te maken heeft met
het revolutionaire beginsel van 't alge
meen kiesreent, waarvan 't vrouwen
kiesrecht. een onderdeel is.
Loonregeling en indirecte belastingen.
In den laat sten tijd zijn de loonen in
verschillende bedrijven zeer verbeterd.
Dank zij de organisaties. Het is echter
zeer gewenscht, dat deze verbetering een
algemeene en afdoende zij. De indirecte
belastingen, indien er niet aan te ont
komen is, zouden in dat geval ook door
de werklieden kimnen worden aanvaard
en gedragen.
Want er is veel voor te zeggen: ieder
een, wie maar immer kan, behoort bij
te dragen in deze buitengewone belas
tingen.
Het moge waar zijn, dat belasting niet
moet worden beschouwd als een vergoe
ding voor de voordeelen van overheids
zorg, maar als een „offerande die bet
volk gewilliglijk beeft op te brengen, ten
einde aan de Overheid de middelen te
verschaffen tot het voeren van haar be
heer", gelijk De Rotterdammer her
innert, zoolang nochtans de overheids
diensten door allen- genoten worden, be-
hooren zoo mogelijk allen door betaling
van belasting (naar draagkracht) de over
heid in staat te stellen deze diensten
te blijven presteeren.
Wie geniet, moet zoo immer mogelijk
daarvoor betalen. En met deze noodza
kelijke plichtvervulling behoort ook bij de
loonregeling rekening te worden gehouden.
U. Z. VON MANTEUFFfiL.
93
JBg een volgende gelegenheid hoop ik
mjj erkentelijk hm erkentelijk te
bewijzen,!" izeide de barones waardig' en
ïscfe het lichtscherm dieper over de
»cgenwaarschijnlijk omdat het licht
jiaar hinderde. Mijnheer de intendant
ttoog weer allerbeleefdst, maar nu rom
melde zijn maag'zeer duidelijk. Die goede
k°n dat niet helpen, want hij; had
a >nd8 12 uur niets gegeten. De barones
verwonderde zich er orde niet over. „Mor-
verwacht ik den houtvester Wieaeln-
ze na gen pauze, „die had!
reeds heden moeten kamen otmihtet be
drag der laatste houtverkooping te bren
gen, maai' als het op betalen aankomt,
hebben de hoeren, altijd den tijd."
Hu verwonderde mijnheer de intendant
ajcïi weder niet. Zulk een lieve oude
dam© kon men toch onmogelijk iets kwar
tijk nemen 1
„Ik sprak laatst, den houtvester van
grejaf Rothen zieide hij, „Deze was be-
laen van meening, dat de Taunhauser
hoBSchen eons grondig moesten worden
miszien, als zij met andere bosschen
Stemmen.
-CLX.
Zondag j.l. heeft het Fransche pro
testantisme den 400sten gehoortedag van
Gaspaid de Coligny herdacht.
En niet 'alleen het Fransche;. Ook in
ons land ïs hïj heidacht, de grootei voor
zaat van onz© Landsvorstinne, die dajn
ook niet 'hééft verzuimd in eén wann
gestelde boodschap aan 'de Protestanten'
van Frankrijk Van haar sympathieke ge
voelens getuigenis 'af te leggen.
Het Iziiji toij vergund enkel© historische!
aanteekeningen te maken omtrelnt dezen
de Coligny. 'Als ik u vertel, dat hij ook
nog in 'Zeeland vertoefd héieft, zult ge
begrijpen, waarom ik aanleiding vond
hem een ,,,Zeeuwsche Stem" te wijden.
De Coligny Werd geboren 16 Februari
1519 op liet slot Chatillon-sur-Loing (dep.
Loiret) en koos van zijn jeugd af .aan
j de militaire loopbaan. Nauwelijks 25 ja-
ren oud 'zijnde, werd hij reeds geneïaal-
OveTste der Fransche infanterie. In 1551
werd bij tot gouverneur' in Parijs be
noemd en een jaar lateir volgde zijn be
noeming tot 'aidmiraal.
Na deze periode 'van geluk en voor-
WWPP—Hmmummmmmmmwwesiwiiiiio
op gelijken voet wilde blijven. Er zou
weliswaar veel kapitaal voor noodig zijhl"
„Mijnheer!" antwoordde de barones,
reetds w-eder ongerust, „ik behartig de
belangen der jonge gravin uit naam van
mijn zoon, en doe zulks veel te nauw
gezet, om mij met onzekere speculaties
in te laten. Het vermogen wordt in ef
fecten bewaard en de rente moet op-
loopen. In het goed steek ik daarom
geen kapitaal, dat weet u, en Zeker nooit
daar, waar er daarvoor slechts nieuwer-
wetsche kultures In 't leven zouden wor
den geroepen."
Mijnheer de intendant luisterde aan
dachtig. Toen stond hij op om afscheid
te nemen. Dit werd genadig toegestaan,
en hij ging met een zeer deftig ambte
naars gezicht door de holle zalen en de
trap af Zijn wagentje wachtte reeds bij
de brug. Et zat nog een heer in met een
rooden baard en groene omslagen op eiijn
jas. De intendant nam de teugels en liet
het paard draven
„Nu, mijnbeer de intendant?" vroeg de
andere vertrouwelijk
Mijnheer de intendant lachte. Zoo har
telijk da,t zijn dik gezicht als een volle
maan glansde „Ik heb slechte zaken ge
daan, houtvester," zei hij schouderopha
lend, „dat wist ik wel vooruit. Nu
wat geeft het! We moeten ons maar
scnadeloos stellen enfin, je begrijpt
me!"
spoed volgden jaren van druk en lijden.
Vain 15571559 bracht de edele Dé
Coligny in gevangenschap dool' en wel
in Sluis en Gent. Deze periode was
in zoover beslissend voor zijn verdere
leven, dat hij als overtuigd hervormde;
de gevangenis verliet. Zijn moeder had
reeds het eerste tead gestrooid. De ge
schiedenis verhaalt van haar, dat zij aan
haar sterfbed een priester heeft gewei
gerd. En rijn echtgenoote, Charlotte do
Laval, was reeds voor haar huwelijk
dat in 1547 voltrokken werd dei hér
vorming toegedaan. Een zware ziekte
tijdens de gevangenschap van Gaspard
de Coligny bracht hem tot ijverige bij
belstudie en lezing van hérvormingslec-
tttur uit Genève. Voortaan decld-a hij ge
trouw strijd en martelaarschap der her
vormden. Aanvankelijk onttrok hij zich
nog aan het publieke leven, doch do
■Hugenoten-veivolgiiigen drongen hém
weldra tot openlijken strijd.
Bij het Tolerantie-edict van St. Ger
main erlangden de Hugenoten beperkte
dulding, n.l. vrijheid van godsdienstoefe
ning buiten do steden, maar al spoedig
word dit edict verkracht en ontbrandden
de acht godsdienst- en burgeroorlogen,
waarin de Coligny ondanks alle tegen
spoeden, het 'protestantisme in Frankrijk
van iden ondergang wist te redden
In 1571 trad hij in het huwelijk met
'de weduwe gravin Jacqueline de Montbel
et Entremonts (zijn eerste vrouw was
in '68 overleden) en kreeg hij grootch.
invloed op het Fransche hofleven.
Helaas, na de overwinning van Al va
in '72, 'sloeg' de stemming van heit PflJ
rijsche hof 'geheel om.
Ca'tharina en de Guises vreesden, dat
de Hugenoten al te groeten invloed z!ou-
Üen verkrijgen en de! tegenpaïtijders
schroomden niet om de C'oligny uit den
weg te ruimen. Bij een moordaanslag,
op 22 Augustus 1572 werd hij licht ge
wond. Hij waarschuwde den hem bezoe-
kenden koning voor den boezen invloed
rijriér moeder, die nu wreedelijk besloot
Die Coligny en de rijnen uit den weg
te .mimen. Twee dagen na de poging tot
moord gaven de klokken van St. Ger-
Imaini - '1 AuxerroiS hét toeken tot wat
in de geschiedenis bekend is als, de .Par
rijsche bloedbruiloft.
In dezen Baïtholomeusnacht was De
vrome De Coligny een der eerste slacht
offers
Ja, waarlijk mogen wij bidden Sat Set
geloof, hetwelk 'de kracht zijns levens
uitmaakte, bij toeneming onze steun en
sterkte zij. Hoewel gestorven, spreekt hij
n5g tot ons.
Zijn dochter Louise huwde in 1583
met Prins Willem van Oranje en werd
de moeder van Stadhouder Prins Fre-
derik Rendrik.
Is het niet heerlijk te weten, dat omzie
Koningin zich met trots op de bloed
verwantschap met den edelen en god-
jvruqhtigen Gaspaid De Coligny beroept
en bovenal op het punt van het geloof
•zijn navolgster is?
En is het wonder, dat juist in ons
land door hét protestantisme met dank
baarheid zij het ook in alle stilte
de 400ste geboortedag van Da Coligny
is herdacht?
KEES VAN DER MEER.
i i
De andere knikte en het wagentje ging
het bosch in. De oude barones zat in-
tusschen voor hare schrijftafel en telde
wel tienmaal het 'gekregen geld over.
Daarop sloot zij het angstvallig in de
brandkast en mompelde tevreden:
„Het vermeerdert. Maar Sybilla moet
twee millioen hebben, als rij mijn schoon
dochter wordt."
HOOFDSTUK XXII.
Vele weken waren verloopen. Gravin
Sybilla stond in het kamertje van den
ouden Jacob en keek hoe deze messen
poetste. „Ik ben zoo bang voor juffrouw
Tlierese; zij kijkt mij altijd zoo boos aan,
als ik haar tegen kom," zeide zij, „en
er is geen slot op mijn deur."
„Het is heelemaai een zeer eigenaar
dige kamer voor een gravin", bromde
Jacob en streek nijdig op zijn messenf
plank; /daarvoor moet je zoo'n bosch-
mensch zijn, die niets om regen en Wimd
geeft, want van allerlei kun je daar gei-
noeg krijgen."
„Ik houd heel veeJ vair mijn kamertje",
zeide Sybilla.
Jacob keek nadenkend voor zich uit.
„Het is e©n lamme boel," zieide hij
eindeljjk en sloeg zoo hard met zijn vuist
Op ,de tafel dat de messen rammlelden.
„Weet je, Jacob, wat ik wel zou wil
len?" ging gravin Sybilla fluisterend
Beknopt overzicht van den toestand.
De bolsjewiki gaan in Rusland nog op
vreeselijke wjjze te keer.
Te Kieff hebben zij een hevel uitge
geven tot algemeene mobilisatie en tot
vorming van bataljons, bestemd voor het
Odessafront.
Het gerucht schijnt juist, dat de bols-
wiki georganiseerde bloedbaden op touw
zetten en talrijke leden der bourgeoisie
en nog meer oud-officieren zijn reeds
doodgeschoten.
Reeds is een eerste schatting van 50
millioen aan de burgers opgelegd. De ge
meenteraad weid ontbonden.
De tegenwoordigheid van een bekend
Russisch generaal in den kring der bols
jewiki wordt verklaard door het feit, dat
z$a vrottw en kinderëa als gijzelaars wor
den vastgehouden. Men gelooft dat andere
Russische officieren, die bij do bolsjewiki
zijn, in hetzelfde geval verkeeren.
Men neme toch goed nota van deze
boozo praó'tjjken. Ze hebben ons zooveel
te zeggen.
Het schijnt dat de staking der waren-
huis-employé's te Berlijn nog tot een strijd
op straat zal leiden, tusschen arbeids-
willigen en stakers.
Vele bedienden, zooals bijv. die van
het groote confectiemagazijn Maas sen heb
ben aan de Berlijnsche pers meegedeeld,
dat zij niet meer van plan zjjn zich met
geweld van den arbeid te laten terughou
den en dat zij met kracht zullen op
treden tegen de maatregelen der cen
trale raden. Zij vertelden, dat zij sedert
het uitbreken van de staking eiken mor
gen gepoogd hadden hun arbeid weer te
hervatten, doch dat de po stenden hen
met geweld daarin hadden verhinderd.
We hebben tot dusver nog niets gemeld
van de verkiezingen in Duitsch-Oostenrijk.
De uitslag vormt weer een ernstig teeken
des tijds.
In het Christelijk Oostenrijk zijn de
socialisten n.l. als de sterkste partij uit
de stembus gekomen. Zij beschikken over
70 zetels, de christclijk-socialen over 67,
de Duitsch-nationalisten over 23, de Jo
den en Tsjecho-Slowaken over 1 zetel.
Men hield er rekening mede ,dat de
christclijk-socialen, in combinatie met de
meer conservatieve partijen in Neder- en
Opper-Oostenrijk, Tirol en Salzburg de
sterkste partij ip de nationale vergade
ring zouden uitmaken. De socialisten heb
ben hen echter overvleugeld. Vooral in
Weenen schijnen de christel.-socialisten
een ernstig echec geleden te hebben.
De stakingen in Duitschland.
BERLIJN, 19 Febr. D© onrust in"
het Ruhrgebiéd neemt grooter afme
tingen aan. Ook in Elberfeld ontston
den hevige gevechten met bewapende
Spartacisten. Het gebouw van de
spoorwegdirectie werd door de court
munisten bestormd. Het stakmgsca-
mité verspreidt vlugschriften, waarin
het proletariaat wordt opgezet tegen
de regeering Ebert-Scheidemann én
waarin de tegen de communisten"' strij
dende troepen en arbeiders Noskpsj
bloedhonden worden genoemd.
Ook in het Rijnland en Westfalen
hebben communistisch© bewegingen
plaats. De vakvereenigingen doen een
beroep op al de bij haar aangesloten
voort, „ik zou graag eensin den vleu
gel van het slot gaan, die toe-gemet
seld Is."
Jacob haalde de pchouders pp. „Hoe
kan dat nu, gravin? De deur, die naar
de gele zaal 'leidde, is immers afgesloten
en er is pen tegelmuur vroor gemetseld
Niemand kan daar in, of hij zou eerst
den muur moeten afbreken."
„Kan men dan niet door de glazen
deur, die op het terras uitkomt?"
„Neen, daarvoor Zijn houten blinden
met ijzeren bouten."
„Maar Jacob, er zal toch zeker een
deur zijn," antwoordde gravin Sybilla
smeekend; „die heele groote vleugel beeft
toch meer dan één deur gehad?"
„Zij rijn allen toe gemetseld," ant
woordde Jacob, „en ik !raad u af, gravin,
om zoo iets te gaan probeeren. Als de
oude mevrouw het hoorde!'"
„O neen neen," Sybilla schrok reeds
„tante komt daar nooit, wel? Het is
heel ver,men moet eerst door de groote
schilderijenzaal en over de twee gangen'.
Ach Jacob, ik Zou toch zoo graag de
kamers eens zien, waarin Mathus én Se
raph ine gespeeld hebben!"
„Blijft u maar liever hier', gravin,"
zeide Jacob troostend, „met dat weer
komt juffrouw Therese ook niet de plaats
over naar de bediendekamers. En wat
later komt de portier ook hier, en dan
kan hij de gravin wat van zijn vrofi-
léden, om tegen de Spartacisten op
te treden. ,j
De beambten in de Argaschacht heb
ben zich aangesloten om tegen de
Spartacisten te strijden. De regeering
heeft 30.000 man troepen opgeroe
pen om de opstandige beweging dein.
kop .in te drukken.
De „Neue Berl. Ztg." meldt: De
steking in de warenhuizen te Bsrlqn
iis geëindigd. De eischen van den oeu-
tralen bond van handelsbedienden zijn
voor het grootste deel ingewilligd. Ver
scheidene warenhuizen waren redetö
(dezen morgen 'heropend.
Korte berichten.
De Zwitsersche kolonie in Mü'n-
chen eischt van hare landslieden (en,
de Zwitsersche pers, dat zij tegen Ide
verlenging van de hongert) lókkade zul
len protesteeren en een hulpactie voor
Duitschland zullen beginnen.
De Gelsenkirchener banken heb
ben de regeering om militaire hulp
gevraagd, (Laar zij plundering door de
Spartacisten. vreezen, te meer wijl bot
singen daar nauwelijks te vermijden'
zijn.
In de laatste zitting te Weimar werd
besloten, dnt de nationale kleuren dezelfdflf
zouden blijven, dus zwart, wit, rood.
Op den tweeden dag van de ver
gadering van den Bund der Landwirtö
kwam het tot hevige uitvallen togen de
Joden. Ten slotte werd een resolutie aan
genomen, waarin verklaard wordt, dat de
geschikte staatsvorm voor Duitschland de'
monarchie is.
In verband met de voodselonlusten
is over 'Palma op .Majorca de staat vairv
beleg afgekondigd.
Gemeld wordt, (dat op Clemën-
ceau, toen hij gisterochtend in zijn
auto stapte, vijf pohoten werden ge
lost, waardoor hij' aan het hoofd werd)
gewond.
Zeer kalm 'keerde hij te voet naar
zijn huis terug. Aan degenen, Idie hern
wilden helpen, zeide hij„het is niets''.
Hij weigerde 'elke hulp.
Agenten stormden op den aanvaller
toe, die poogde te vluchten. Voorbij
gangers hielpen hem aanhouden. Ilij
verklaarde Cottin te heeten.
Drie professoren hebben Clemen-
oeau onderzocht. Deze is achter, in
liet rechter schouderblad getroffen. De
wond is diep. Inwendige'organen zijn
niet getroffen. De algemeene plaats©:
lijke toestand is uitstekend,
Tusschen Triëst en Nabresina is
een ernstig spoorwegongeluk gebeurd.
Het aantal slachtoffers Wordt tot dus
ver op 16 dooden en 50 gewonden
geschat,
De vesting Wezel is door de Del
gen bezet.
Te 'Bochem werden een paai' da-
»gen geleden twee loonbeambten der
mijn Lotringen, die van uit hun hoofd-
bureau naar de mijn op weg waren met
100.000 mark tot uitbetaling der week-
loonen aan 'dje mijnwerkers, door een
bende van zes personen aangevallen.
Drie hunner waren soldaten" met ge
weien, de drie anderen burgers met
revolvers gewapend) De aanval haJdl
plaats op een stille plek. De beambten
werden gedwongen net geld af te get-
ii»i i mi IK Ui fj—MW
geren meester vertellen. Dat is toch eéa
genoegen voor hem!''
„O, ik weet wat, ik ga naar den pon
tic r," zei gravin Sybilla, „dat beetje ref
gen hindert mij niets. Hij moet vertellen),
dat is leuk!" Zij opende de deur, da
regen sloeg haar in 't gericht, do windl
blies tusschen haar kort krulhaar, tot
dat het haar als een wolk over 't voor
hoofd viel. Zij vloog echter als een
schaduw langs den muur, opende haas
tig een deur vond haai' weg door de
donkere gang eu kwam eindelijk in eeta
klein zindelijk vertrekje, waarin de pom
tier zijn pijpje zat te rooken, terwijl zijn
vrouw het laatste daglicht benutte oon
te spinnen. Sybiila zat hier tot Iaat in
den avond en luisterde met schitterend»
oogen naar de verhaten „uit den goedep
ouden tijd". Baron St. Alban had eens
geschreven. Hij was in Italië. Waninee®
hij terug zou komen, was nog onbepaald!.
Misschien in 't najaar, misschien ook
reeds vroeger. Deze brief was geheel an
ders, dan al de anderen, die hij tot nog
toe naar huis had geschreven. Zijn moe
der las "hem verscheiden keeren door.
.„Hij is veranderd", mompelde rij vroolijk,
„hij stelt in iets belang, het leven is
hem niet meer zoo volmaakt onverschil
lig. Dan heb ik hem dus toch! wakker
geschud en denkt hij dus toch ernstig
aan een huwelijk met Sybilla."
(Wordt vervolgd.); f