igie ieittrashü.
Mo. 8®
Donderdag 16 Januari 1919
33e Jaargang
e r a p li i ii c
Directeur.
link® Dienstbod®,
ETÖiN
iste Bediende
I, bekend met hoefbeslag,
JWENHUIJSE, tSmederij,
I met opgaaf van gewenscht
aan W. J. BOOG A ART,
[t.
TE KOOP
|r verbouwde Korileoi
wten en Mlliotan's Erli
Legpoters,
;eurd door de Z L. M.
[DERHOUD Jz,, Westka-
ïr. Zangver. Driewegen
[raagt zoo spoedig mogelijk
JSecr. JOH. LANSEN Az.
tgmanech zag zich gaarne
als
3or of winkel (liefst te
[ie ven onder letter P bureau
[Had te Goes.
tegen 1 Maart a.s
¥®ldarb8ider,
STOLS te Schore.
Smidsksieoht
Igd in fabriek van Dorsch-
I en Reparatieinrichting
jbouwwerktuigen,
ti ©an twesd© Paarden-
gevraagd of ©on Hand'
pie genegen is met paar-
Fe gaan, bij J. EOÜWER,
hrg, Arnemuiden.
Igd tegen Mei a. s.
(vrouw VAN DER HAVE,
Goes.
aw REDEEER tej G o e s,
[dstraat, vraagt met Fe-
pne
[q Diinstbode,
huwelijk met Mei
een Baid
P. BROUWER, West'
Iw HEIJSE, Rouaansche
I, vraagt met Mei
Itwaecie ftleisje.
Igd tegen IS Februari of
lette Dienstbode,
lw FRANKEN, Westwal,
huwelijk tegen Mei
»®n Meid
bij ANTH. JANSE Abr.z.
:erke.
Meid «gevraagd,
VISSER, Hofstede „de
Middelburg.
Mei een
rendienstbods'
bH y VAN DUKE, N.
island, Bijleveldpolder,
Seed bsnoodigd,
fed. S. SANDERSE te
•ke, Breeweg.
Uitgave vaa
fle HnjM- Term. LUCTOR M BMIRGO,
gevestigd te 6oe«.
Heofdbuceeu te Qees:
LANGE VORSTSTRAAÏ 819.
(Telefoon No. 11.)
Banean te Middalbtwg
F.IRMA F- P. DHUIJ L. «URE-
Diukkers.
üosüibaan fce Gnintre, Sees.
Dr. A. Brummelkamp.
Elders tin ons blad vindt de lezer
't bericht van 't overlijden van dezen
bekwamen woord- en penvoerder,
volksvertegenwoordiger, taalvorscher
en letterkundige, dichter en journalist;
verzorger van het onderwijs in al zijn
geledingen, curator van de Vrije Uni
versiteit; in den engeren kring der
GhiV pers geliefd wegens zijn beminne
lijke eigenschappen.
VV.il men weten, hoe de politieke
tegenstander over hem oordeelt, men
leze dan. onderstaande, hetwelk wij
knippen uit Het Vaderland, blijk
baar van den hoofd-redacteiu', het oud-
Kamerlkt 'lloodhuijzcnhet stuk eert
dezen, niet minder, haast nog meer
dan den overledene.
,,Met dr. A. Brummelkamp is een uit
de oude garde ,van de antirevolutio
nairen heengegaan, die de partij steeds
met, alle toewijding en voornamelijk
met zijn welversneden pen heeft ge
diend. Hij. was in dien zin een van,
de mannén van 1834, dat zijn vader
een Van de slachtoffers geweest is
van de vervolgingen waaraan de eerste
Afgescheidenen in den tijd dat 't juiste
vrijheidsbegrip nog moest wórden
geboren, hebben bloot geslaan. Deze
vervolgingen hebben op zijn zoon een
indruk gemaakt, die nimmer is uitg-e-
wischt en al liet 'zijn karakter geen
plaats in zijn hart voor wrok haat.,
het heeft hem gemaakt tot een man,
die .steeds op de bres stond voor de
rechten van zijne geloofsgenooten, die
50 jaar geleden op elk gebied quantité
négiigeahle waren. Als zoodanig was
hij een warm voorstander van de coa
litie, waarin hij het. eenige .middel!
zag pin! recht te verkrijgen voor de
Calvinisten in kerk en staat.
Die coalitie bracht hem in 1897 in
de Kamer en wel voor Loos-duinen,
wat nu juist niet voor liem het meest
geschikte district kon genoemd wor
den, daar het overwegend Roomsch-
Katholiek was. In 1918 maakte hij vrij
willig voor jongeren plaats. Hij was in
de Kamer een geachte figuur, al
kwam' hij niet op den voorgrond en
al_ had hij het nadeel dat' zijn ge
mis aan welsprekendheid zijn iiterair
zoet goed verzorgde redevoeringen
niet steeds tot haar recht liet komen
Hij was een idealist, die een enkele
maal zooals bij zijn strijd tegen bet
opiumgebruik in Indië te wéinig re
kening hield met de practijk en daar
door vaak meer getuigde' dan redde.
Maar wie hem kénde, wist, dat men
in hem' te .doen had met den man
van breeden aanleg en onkreukbare
eerlijkheid en als zoodanig wedervoer
hem ook van den politieken tegen
stander recht.
„Ook blij anderen dan zijn geestver
wanten zal zjjn naam in eerbiedige
herinnering blijven. Hij is heengegaan
wemige dagen nadat zijn 80ste ver
jaardag tot een groote huldehetoo-
gmg van partijgenooten en ook van
niet-partijgenoote® aanleiding gaf."
Sfioode taal.
Het Kamerlid Oudegeest sprak in een
<.i6i jongste ïa&dszitöngm ju zijn woon-
plaats smalend van een fokpremie, waar
mee hij den kindertoeslag bedoelde
Nog cynischer straattaal bralde het
Kamerlid Duys uit in de jongste ver
gadering van den Zaandamschen gemeen
teraad, toen hij zich tegen kinderaftrek
bij belastingen verzette.
De Zeeuw
„Wie zich de weelde veroorlooft om
er kinderen op na te houden", zoo del- i
creteerdo hij, „moet ook maar betalen".'
In den mond van dergelijke verachters 1
van de huwelijksordinanlie en den huwe
lijkszegen past geen enkel pleidooi in 't be-
lang der groote gezinnen. Veeleer zij 'tin
het hart van elk huisvader, die den
kinderzegen geniet: „non tali", dergelijke
hulp verlang ik niet.
Rekening houden met de grootte van
't gezin is in deze .dure" dagen plicht van
alle gemeentebesturen en schoolbesturen.
Altijd" wanneer er bijzondere behoeften
uit geboren worden, in de bevrediging
waarvan de zorgzame huisvader te kort
schiet.
EU
L
Z. VON MANTEÜFFEL.
70) o
„Nu, dat is misschien allem de schuld
van. die mooie gravin" aaide mevrouw
von Sternheim troostend; „zulke dingen
Mh maar van voorbijgaanden aard!
T'.i;1'us is, hoi oppervlakkig hiji ook
schijnen moge, zeier hartstochtelijk, en
8 wlutT0! S ia geestdrift en waar-
schijhlijk bekommert izlij zich bitter weineg
om een armen jongen zPoals bijl, en is
liSjjl daarom ongelukkig:."
i ié??11 dag'gaat hql, ©n
sléchts ihij met haar uit rijden! Wat 6sn
nonsens! Arm© jongen'! hij is toch de
alleraardigste' jongen, en de mooiste
jangen van het heele regiment" me
vrouw von. Werther moeit hie:' onwille
keurig lachen „hoe zou hiji haar nu
niet (bevallen? Hij trekt .toch iedereen
.aan. Ik heb er ook niets logen dat hij
mooie vrouwen hel. hof maakt, dat went
in Yrieiidelij'kh' ad en opmerkzaamheid c-n
Ze©ywschie Stemmen.
CLV.
In zijn „Nederiandsche typen" heeft
Jonathan ook liet beeld geschetst van
den Zeeuwschen arbeider. Het spreekt
vanzelf, dat een portret van den mo-
dernen Zeeuwschen landarbeider er j
heel wat anders uitziet. Het .open?
hangend blauwlakensch wambuis met j
liggende kraag, w'ie weet bet zich nog.
te herinneren'? De oude Zeeuwen .on
getwijfeld wel.: De wijde korte broek
van Manchester, .met, een bevallige on-
aclitz,aamheid aan de knie losgelaten, j
de boenen met- gladde kousen Bekleed
en in gestreepte slobkousen gestoken;
we zien zo niet nieter, c
Maat in dit opzicht is Jonathan's tee-
kening nog up to dateze illustreert s
vooral de stoere werkkracht van den j
Zeeuwschen werkman. Hij leeft op j
grooten voet, in letterlijken zin, ens
alles verraadt den „Arbeider". s
'Arbeider! dat spreekt uit- hat
sterkgespierd gelaat met de forsche j
jukbeenderen, hetwelk in zijn stomp- j
held ijver en volharding uitdrukt<iat
spreekt uit de vierkante schouders, j
die zelfs in' 'dezen ingetrokken stand
spierkracht verradendat spreekt uit t
Ide geheele stoere gestalte, die uit hout
gehouwen schijnt. Dat stoere en stroö- jj
ve lichaam nu kan een veerkracht en
buigzaamheid ontwikkelen, waarvan
zelfs de H.B.S.'ér met zijn gymnasti-,
sche oefeningen geen denkbeeld heeft.
Maar meer pog en. j.k volg weer j
zeer vrij de karakterteekening van 'den! t
ouden schrijver - alles verraadt ook
den édel van den arbeid. Ziet den) J
Zeeuwschen arbeider; hij mist, vijf en j
zeventig van de honderd ondeugden, j
waaraan wij schuldig staan. Eerlijk- i
beid én trouw staan op zijn open ge-
laat te lezen. Onder dien breedgeran,-
iden vilten lioed of dat bescheideni j
zwarte petje, geen zweem van per- S
Zucht.
Achter dat grove wambuis klopt een
warm hart. Schoon de weggestoken
vuist een geducht wapen is. is het een(
eerlijk Ava.pen, dat nooit dan in een
billijken strijd getrokken wordt. Die
lompe voeten zullen geen worm ver
treden, als zij liet mijden kunnen. Het
geheele ronde voorkomen van den flin-
kert is een verpersoonlijking van het
Zeeuwsche spreekwoordgoed ronci.
go ed Z eeuws ch'.
Ik laat nu in het midden, of het
al of niet „goed Z ees ch" geweest, i
is en oorspronkelijk betrekking had Ij
o'pr .bhze zeevaarders.
Hoé het zij: „goed Zeeuwsch" mag
zeker gezegd worden van onze Zeeuw-
!sch'e arbeiders. I
hoofsche manieren. Dat maakt miiji minde'r
bezorgd dan dat spelen. Zij; loeren hem
bovendien nog drinken ook. Hij komt
's avonds allijd pas tegen middernacht
thuis, en als ik hem dan Iziei ©n boios ben,
antwoordt hij zoo woedend, dat ik better
Ziwijicp rDie avonden, bij LettoiW, zijn niet
geschikt om ©an jom; monsch oio rt hoede
pad te honden."
Zij dronk haastig haalr koipije leeg gn
leunde in_ haar stoel Zijl was vuurrood
van opwinding. Haar ouders zweggni,
beide Jzleer ongerust door alles wat zij
gehoord hadden. Selraphine lag met ge
sloten mogen. Een zacht zenuwachtig tril
len bewoog haar lieelte gestalte.
„Als ïk mij'; ©©nis verzetten wil, trijid ik
naar het. exercitieveld en 'zlta ze daar
weer allen! Het .Eijln toich flinke jongen^,
denk ik dan en vergeet hoe 'zb mij e>rget-
ren. Daar voel ik ook weer dat ik van
allemaal evenveel houd, want dat moet
men zeggen, zij doeii hunnen plicht
voorbeeldig; Lattow voorop, ©n daarom
is mijn man ook tevreden ©u vraagt niet
welk leen moeite ik met ben heb!"
„Als ga anders nog een plaats wilt
weien, waar je j© verdriet vergeten kunt,
ga dan najar het „RozenJmis", ziedde mijln)-
heer von Sleirnheun. „Daar kun j© heer-
En meer nog: In den nederigen ar
beidersstand, van de besmetting van
vreemde zeden vrijgebleven, wordt 't
degelijk oud-v aden an d s c h karakter
nog bewaard. Daar worden de voor
ouderlijke zeden in stand gehouden.
Daar prijkt vader Cats nog naast den
eerwaardigen huisbijbel. Onder hen
moeten wij verkoe rep om de plaatser
jijke eigenaardigheden van ons taal
eigen op te sporen.
Maar inéer nog: onze arbeiders lei
den hun leven 'inet onveranderde .tej-
vredenheid. Dit is wel een zeldzame
deugd in de 20e eeuw. Tevreden. Wie
is er tegenwoordig nog tevreden?
Helaas, weinigen! Maqr onder die
weinigen behoort wel in de eerstel
plaats genoemd te worden de Zeeuw
sche arbeider.
Zijn klok staat aan den hémel: hij
gaat met de zon te werk en te bed.i
Zijn tanden zijn hard genoeg voor
het hardste regeeringsbrood. Ha, kreeg
hij er maar wat meer vanZijn har1-
de matras' schijnt met slaapbollen ge
vuld. Hij heeft alle dagen een lekker
gastmaalaardappelen door eigen
hand op eigen land geteeld en dej
beste kok is zijn dienaarde hon
ger. En alle dagen heeft hij een groot
feest: rust na arbeid. Dan leest hij;
zijn krantje, hij stoeit, met zijn kinderen
of praat met moeder de vrouw .of
huurman over de dingen van "den da.g.
En 's Zondags steekt hij zich in z'n
g 1 immend-zwarte kleedij en gaat hij
op naar het Huis des Heeren, om ook
de geestelijke veerkracht op te doen,
zjotö inoodig voor deze aardsche reis.
En 's Maandagmorgens gaat hij weer
met vernieuwde kracht en toegeno
men lust. aan den arbeid.
Wilt gij weten het geheim van zijn
tevredenheid? God schonk hem ar
beidsvreugde. Dezelfde. God, die. ge
zegd heeft, dat wij' zouden werken
in het. zweet quzes aanschijns, om
ons brood te verdienen, diezelfde.
God heeft ook (i.n dien 'arbeid een
zegen willen geven.
Doch hu opgepast. Zeeuwsche ar
beider. men ligt op de loer om u uw
arbeidsvreugd© te ontnemen.
De ontevredenheid neemt toe en
dreigt ook onder u haar slachtoffers!
te maken.
Ik spreek geen kwaad van de sociale
verheffing. Ze is éiscb des tij cisja,.
komt eenwen te laat. Uw vragen om
loonsverhooging is geen 'bewijs, dat
ge de arbeidsvreugde kwijt zijt. Vraag
gerust, als de nooden e'n de zorgen,
toenemien; streef voor mijn nart rpaar
korteren arbeidsduur. Uw edele geest
zal daarbij den toon aangeven en uzelf
doen afvragen, welke concessies de
bodemproductie niet in gevaar bren
gen.
Doch laat u nooit uw arbeidsvreugde)
ontnemen; laat u nooit wijs ïnahen.
dat niet-werken gèluk befeekorit. Go'ds
gebod zij en Mijve uw richtsnoer bij de
sociale actie.
E|n volgenden keer meer hi rover.
"KIEES VAN 'DER MEER,
Buifsiilarsd
a«j»t ovetrtiokl waa dan t&estcnd.
Gisteren is door de Duitsche regee
ring met allen ernst begonnen in Eer
lijk alle ellende vergeten, 'ik geloof niet
dat. er ©an gelukkiger paairtje bestaat!
Denkt gij ook niet, Seraphin©?"
„Dat geloof ik wel," antw-oordd© de
majoorsche 'haaBtig', „maar wat helpt dat
mij? Nu, ik zal ea- veirdeir maai' over
Zwijgen, jSterapshin» ziet zoo wit als een
doek!"
Zij stond op en kuste Baraphin©, die
hare qogen opsloeg ©n probeerde té glim
lachen. Zelfs mevrouw von Werther, die
waarlijk niet tot de o.vélrgevoieligen be
hoorde, wecik ontzet terug vhoir dien blik.
„Kind! Zijt gij zbo geschrokken?" vroe|g
izïj ontsteld,
„Neen. meen" :zeiide Seraphine zachtjes.
„Gij 'ziet er allcirellenidigst uit. Arme
Stakker! Wist gij ér dan niets van?"
Mevrouw .von Werlher nam 'zuchtend
afscheid en rp©i Weg. Tóen mevrouw von
Stérnheim telrug kwam, vond Zlijl Sera-
phine mei; kleur'ooze lippen in hevig
Zenuwtrekken. Z.ij werd dadelijk naar hare
kamer gebracht en al'e middelen werden
aangewend om de hevige pijnen, die spoe
dig kwamen,1 opzetten, te stillen en de
'zenuwkrampen te doen. verdwijnen, maar
niets 'hielp en nog 's avonds laat moest
Frederik naar de stad' om dokter Speier
te halen.
lijn. een streng orde-systeem in te voé-
ren.
Om .de bijeenkomst der nationale
vergadering te waarborgen en de Spar-
tacusmannén onder de knie te krij
gen, heeft de commandant van Berlijn
een bevel uitgevaardigd, volgens het
welk de burgers van .Berlijn slechts
bij hoog© noodzakelijkheid en in zeer
dringende gevallen overdag en des
avonds op straat mogen komen. Het
hertel wordt gemotiveerd met de vrees,
dat de burgers door verdwaalde ko
gels zouden kunnen getroffen wor
den.
De Berlijners vermoeden echter, dat
er pieer achter steekt en dat er nog
grootere gevechten dan tot nu toe zul
len plaats hebben.
Samenscholingen op straat zijn
streng verboden en de telefoon mag
slechts voor belangrijke aangelegen
heden gebruikt worden.
De gevechten duurden weer den boe
len dag voort. Bijzonder levendig ging
het in de Behrenstras.se toe, toen de,
Spartacusmaimen weer eens van de
daken verdreven moesten worden, 't
geen meerdere uren vergde. De regee-
rmgstroepen leden eenige verliezen,;
doch namen een aantal Spartacus1--
_mannen gevangen en brachten hen
'naar de gevangenissen.
Intusischen zijn vijf divisies van al
lerlei troepen, infanterie en artillerie,
de stad binnengerukt. In het gebouw
van het café Bauer (Unter den Lin
den) is het hoofdkwartier ingerichte
Men verwachtte1 ieder oogeublik
weer een aanval op den Marstal, waar
de matrozen zetelen, wier houding je
gens de regeering niet 'zeker is.
De berichten uit de provincie, lui
den steeds ongunstiger; ae verwarring
neemt van uur tot Uur to-e.
Te Bremen is het tot geschillen tus-
schen de regeering en de onafhankelij-
ken gekomen; alle pogingen tot over
eenstemming zijn tot. hu tóe mislukt
Naar aanleiding van het besluit dei-
nieuwe regeering in Bronswijk om de
rijksregeering niet te erkennen en zich
uit het verband met het Duitsche rijk
los te maken, heeft het gencraal-com-
mandó te Berlijn de stations bij Han
nover laten bezetten om het verkeelr
Brunswijk-Ilannover-Berljjn in stand te
hopden.
In Rawitsch, in de provincie Posen,
is de staat van beleg afgekondigd.)
Van 's avonds 6 tot 's morgens 7 uur
mag geen burger, die geen hijzonderen
pas heeft, de straat betreden. In ge
val van overtreding wordt hij 'onmid
dellijk doodgeschoten. Iedereen, die
den dienstplichtigen leeftijd bereikt
heeft moet zich aanmelden. Wie dit
nalaat, wordt volgens de tijdens den
staat van beleg geldende wetten ger
straft. Eenige Polen hebben een aan
slag beproefd op een spoortrein.
In Stuttgart schijnt de "regeering de
finitief de overhand op de Spartacus-
mannen behaald te hebben. Er worden
een aantal dood en geteld. De vroegere,
minister van oorlog, Gröner, één van
de leiders der Spartacus-mannen, is te
Stuttgart gearresteerd en met hem zijn
nog een aantal andere Spartacus-
mannen in hechtenis genomen.
Het vervoer van postpakketten en
brieven met aangegeven waarde naar
Posen is stopgezet.
Liebknecht is niet gevlucht, maar
houdt zich in Berlijn "verborgen. Ilij
heeft een brochure uitgegeven, waarin
VERSCHIJN® EL1LEN .WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 mean den Ir. p. post ft«f6
Losse nummers-0.06
Prjjs der Advertentiën:
14 regels fO-80, iedere regel merr Bf et
Verhoogd met een tijdelijke© ooriogstoldSlaf
vnn 20
3-maal wordt 2-mnaL besekand.
Bij abonnement voordelige voorwaarden.
Btwijsnummens I cent
dh
hij zegt dat hij niet gevlucht is, maat)
nog verder voor zijn doel werkt.
Uit Mitau vernemen wij, dat de bols-
jewiki pogen naar de Duitsche grens
op te rukken om zich met de Sparta
cus-mannen te vereenigen.
In Lodz zijn groote bolsjewistische
onlusten uitgebroken. Ivowno is dooi
de bolsjewiki bezet.
Natuurlijk oefenen deze gebeurtenis
sen een neerdrukkeiiden invloed uit
op- de stemming in Berlijn.
Ondanks de ingewikkelde moeilijk
heden, die zich al aanstonds schenen,
voor te doen, maken de besprekin
gen van den oppersten oorlogsraad
der geallieerden te Parijs, flinke vor
deringen.
Men rekende er op gisteren met de
behandeling van de verschillende)
vooraf-te-regelen kwesties gereel te
komen zoodat heden de eerste offi-
cieele zitting van de vredes-confereutiei
plaats zou kunnen hebben. Echter
heeft men de eerste zitting .tot Za
terdag verdaagd, omdat de heer Or
lando Dondert]ag niet aanwezig kon
zijn. 18 Januari zal Jus-" de groote
historische datum van de opening der
conferentie zijn en blijven.
Uit de berichten valt intusschên niet
op te maken, of die belangrijke vorde
ring iii de besprekingen" 1e danken
is aan een onverwacht-spoedig tot
stand gekomen overbrugging van de
heerschende meenirgsverschillcn. dan
wel aan htet besluit om de behqjtfleiing
van- de betrokken kwesties uit te stel
len. Dit laatste zou men afleiden uit
tie bijzonderheid, die gemeld wordt,
dat het vraagstuk van de militaire
interventie in Polen is uitgesteld.
Over de andere strijd-vragen, zooals
de opheffing van de blokkade, de hou
ding, tegenover .de bolsjewiki aan te
nemen, enz., wordt niets anders ge
meld, zoodat men in het onzekere vér-
keert welke beslissing dienaangaande
genomen is, of dat eveneens tot uitstel
Besloten werd.
De vredesconferentie heeft besloten
'dat, behalve het publiceeren van de
communiqué's, welke door hét inter-
geallieerde redactie-comité w,orden op
gesteld, de bladen niet meer. zal Wor
den veroorloofd ©enigerlei inlichting
over de werkzaamheden der conferen
tie te verschaffen. De gevolmachtigden
zullen zich verbinden om niets over
de debatten los te laten.
Overeenstemming werd bereikt, naar
tie berichten melden, omtrent de
voorwaarden, aan Duitschland voor
een verlenging van het wapenstil-
stands-verdrag voor te leggen.
Er zijn bepalingen bij aangaande de
scheepvaart en vergoeding voor de
machines .en het materieel, dat de
Duitschers in Frankrijk en België heb
ben opgeëischt.
Als men 'tnu ook maar eens kan
worden over de toepassing der voor
waarden. Want aan die overeenstem
ming .mankeert nog al wat.
Korte berichten.
Uit Stockholm wordt gemeld: Za
terdag ©n Zondag lïejbben te Peteoigratf
geweldige onlusten plaats gehad tenge
volge- van icten vroeselijken hongersnood.
10.000 personen bevonden zicih in de
straten en schreeuwden om brood. De
bolsjewistische troepen schoten op de me
nigte. Wanhopig door den honger, vroe
gen de meuscben, dat men hen zou dood
schieten., ,als 'ejr geen enkel stuk brood
Deze go.de man schrok eiken keer als
hij; bij Seraphine welrd geroepen, want
hij wist eigenlijk niet wat hij' doen moest
en was altijd geheel radeloos'. Hij kon
slechts troosten m-eit het gezegde dat het
andere doctoren ook niet was gelukt het
lijfden te verzachten; dit scheen wel van
z'óó gevoeligen: aard, dat men er gden
vat oip kon krijgen en da gewone genees
middelen slechts riaaeelig werkten. Maar
wat dan oqk te beginnen met vxouwen1-
'zienuwen
Den gebeielen nacht waakten de dokter
en mevrouw von Stelrnheim bij Seraphine,
bij (wie de zielsangst ©n het lichamelijk
lijden elkander steeds aanvulden. Zij
schreide en klaagde a('.s een kinld en smeekt
te onafgebroken, dat m©n toch 'Majhus
zou halen. Zijn naam kwam haar in één
minuut wel twintig maal op die lippen,
Zij Haagde niet over hare pijln, over do
zenuwaanvallen, die. het teere 'lichaam
deden schudden. In hare verwarring en
angst was dit alles één roet liaren broei-
der. De smart, dia 'zlij ter wille van ham
ondervond en het lijden dat uit dezten!
Zielsangst ontstond en haar kiwiedde, dit
allés was. voor haar „Mathus". Als zij
minder onzelfzuchtig, ge)w©©st was, zou
•zaj den broeder vergeten hebben en aan
zichzelf en hara pijnen hebben gedacht,
en ida.n zlou zij! minder bobben geleden,
want dan zou hare opwinding niet zoo
groot geweest züjh. Nu echter werd de
toestand hoe langer hoe erger, totdat de
dokter ten eind© raad naar de morphine
greep, lein alle pijn door verdoioving word
weggenomen. Dit was een gevaarlijk mid
del, dat bij Seraphine werkte als vergift.
Toen 'zlij eindelijk uit haren ziYairen slaap
ontwaakte, 'wa;s 'zlij zo» mo© on af, dat
zij' niets kon bewegen. Eerst na een half
uur ke'eirdei har© spraak en het beVust-
'zljn terug, maar op datzelfde oogeublik
kwam -ook dia angstige onrustiglffl uitdruk
king 'wieier in 'hare oogen.
„Mathus," mompelde z'lj stnlaeiktenid.,
„W'ij hebben reeds om he-m gestuurd!"
troostte mevrouw von Sternheim. Dit
was inderdaad gebeurd, maar Frederik
had het antwoord meegekregen dat de
luitenant naar da jacht was,
Seraphine was zoo uitgeput dat zij
nergens naar vroielg en den gehivlhn voor
middag ia een soort verdoioving door
bracht. 's Namiddags kwamen Stella- en
Leo© en de eerste 'zlat een uurtje hij haar,
lqgd© haar koude compressen op 't voor
hoofd ten fluisterde haar allerlei lieve
'woordjes toe, (Wordt vervolgd.)
