Mo. 88
Maandag IS Januari lf$i8
ie Jaargang
Se r a p !i i si e
p mn Kalfvaar
irb§id«rs§ezin,|
HüBishosiclster,
I-Huïshoudsfsi
of aankomende Meid
te Dienstbode.
i.s.
L3 Januari, bij S. BC
Aagtekerke.
bij C. DE VISSER,
Ritthem, Welzinj
rt a.s. ee* bekwame
ïoawarskmfst
i) kenoodigd bij I.
fTS, Wameldinge.
tege* 1 Maart
een met paarden kl
ij D. BOOGERD, 's He'
ke.
[aart
bkkersknooht
nk aankomende
bij P. HOUTERMA
ïroaskerke W
Mr. J. A. DE WILI
zeiikage, vraagt tegi
en
IOSTMEISJE
letter W bureau Nieuv
Jourant, Lange Beeste
Den Haag.
ij Mej. LAHR, Magazi
Langedelft, Mi
JW
onwonende jonge ma
aak drijvende),vraa
Sfleid-Huishoudste
eftijd 4045 jaar. Loo
;k. Brieven letters H
lureau van „De Zeeuw
op een welvarend dor
eveland (Zeeland)
ankomende ©f
Modiste
i) intern gezellig, ku
Ier. Brieven onder lette
oor Colijnsplaat.
SE, Nieuwstraat D ISfl
JERONIMUS, Londoi
[55, Middelburg, vraag
ik Dittnstmsisjei
ken.
een
tomend* Meid
bij P. SANDERSE tt
AN DRIES WATTEL
'(W.)
Dienstbode
C. A. CORNELÏSSE
tegen 1 Mei
D3«nstbode
IN WEL, Wolphaarts
huwelijk der tegen
raagt mevrouw LENS-
Iloetinge tegen I Mei
Dienstbode.
ÏIAANSEN, Oastsiagel
lagt tegen half Februari
Ulijk der tegenwoordige:
,-rouw SCHUURMAN,
de 242 te Middelburg
luari
Oieistbsda,
■tken, niet beneden d(
VERTREGT, Noord
09, Middelburg, vraagt
Uitgave va*
So Nan»!. Vena. LUCÏOR ET EMERGQ,
gevestigd te G»«s.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT ei9.
(Telefoon No. 11.)
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURS-
i Dïukkeas:
Ooslerbftan fe Le Cointre, Goes.
De S*urige werkdag.
r III.
Er is in sommige bedrijven een
noodstand, daarom juichen wij het toe,
dat voor deze een .verkorte arbeidsi-
dag wordt ingevoerd. In enkele be
drijven zou men allicht al blij: zijn,-
wanneer daar een negen- of tieniiri-
rc- arbeidsdag werd ingevoerd of li-e
ver, floor id© wet opgelegd. Onder an
deren in de ziekenverpleging heeip
schen op jdat gebied misstanden. Pa
tri in o n i u m méldde dezer dagen nog
flat b.v. in de stichtingen Veldwijk
en Wolfhese diensttijden van vijftien
uur daags geregeld voorkomen, en dat
„m een verpleging van kraulczinm-
t" en, die /toch reeds weinig opwekkends
:eeft".
Wij willen voor de verplegers in deze
gestichten geen 8-urigen arbeidsdag
pleiten, uit vrees, dat bij inwilliging
dit een ruïnatie voor deze stichtingen
zóu zijn, 'maar een geleidelijke vermin
dering tot aan den 8-urigen arbeids
dag, lo-ojien.de over een tijdvak van zeg
rijf japen, ware zeker gewenscht. Lang
zaam maar zeker zouden deze stich
tingen zich aan den nieuwen toestand
hebben aan te passen.
Er zijn, ook bedrijven, 'indien men
ze tenminste zoo noemen wil, waar
men gemakkelijker oud wordt bij een
tienuiïgen dan in andere bij een zes-
urigen arbeidsdag.
Ook hiermede dient rekening gehou
den te werden.
Voorts is het voorschrift van een
8-urigen werkdag voor den Land- en
tuinbouw evenzeer een ongerijmdheid.
Wiij vernemen, dat de regeering voor
deze bedrijven een afzonderlijke "re
geling uitdenkt.
Het zou wat waard zijn, wanneer
de regelen voor een dergelijk wetsf-
ontwerp uit den arbeid zelve konden
opKomen; lettere regeling die van bo
venaf wordt opgelegd, door mannen,
ate in dat .bedrijf niet tjhjuis zijn, is
theorie; en 'dit zal zich, vooral bij
land- en tuinbouw wreken. Voors
hands zien wij dan ook veel meerj
heil m 't besluit om de land- en tuin
bouw buiten alle wettelijke regeling
te hondenen het veel méér te zoeken)
in het premiestelsel, dat wil zeggenj
deverplichting te scheppen om allen
arbeid- boven een gestelden maximum-
.tjjd met een flinke premie boven het
gewone uurloon te beloonen.
Het is toch een feit, dat de landl
en tuinbouwarbeiders in den winter
zeel* weinig en in den zomer zeen
ceel uren per dag werken, en dat
dit eenmaal niet andera kan. i
Terecht schrijft) D. to W, in het
Chr. Land- en Tuinbouwblad „Het
'Platteland"
„In deze donkere dagen is bet voor
den arbeider, die buiten op pet land)
werkt, toch steeds kort dag, maar daar:
staat dan ook tegenover dat, wanneer
de lange zornersche Junidag is aan
gebroken, ©n fl© Zwijndrechtscbe tuin-
der met de aardbeziepluk is begonnen,
men dan daar wel eens -moet verge
ten om op de klok te zien hoe vxwsg
met het werk dient te worden aan
gevangen. Zoo o<jlh kan er in pleit
kersmtfld voor (WEetuwschen boom
gaardman er met op gelet gorden ol
deze arbeid al wat langer duurt .i,,,
hchi uur ,pe-r flag; zelfs fle vogels;
TiöTLLEToi^
U. E. VON MANTEUFFEL.
68) o'
Stella lachte, en Leon schooi het pa
pier we?r in de lade, het aan d© toekoms t
overlatend, of da,a,rjn efen vissc'hérsmeisje
of de dochter van ©en©n graaf zlou geboren,
worden. Terwijl hij doorschreef, nam
i i« en veegde daarmede eon
half voltooid schilderij af, dat op den
schildersezel stond. T(0m hoorde zij, dat
er iemand in de kam©T was, en dadelijk
daarop verscheen een idikke mouw met
ronde wangen, die vriendelijk knikte en
Stella eer krant aanreikte.
,,Ik breng u de courant," zeide zij en
voegde er glimlachend aan toe ,,©r sta/at
ook wat moois over u in, mijnheer von
Worthier, ik ih/ab het al gelezen 1"
„Dank je, vrouw Jargons, hop aardig
dat u izieff komt!" zei-dó Stella. Deze ver
wijderde 'zich groetend en Stella vouwde
do courant open.
„O Leon, Leon, /hoor êfefflal Recensie.
In het.nsche blad verschijnen1 sedert
korten tijd kleine novellen, onderteekeüd
die zijn kersen opeten, storen zich aan
geen wettelijken maatregelen hoe
zal tenslotte de boer het maken in den
oogsttijd als er na een week van nat
en druilerig weer eens een paar dagen
aanbreken van helderen zonneschijn?
Dan moei 'het koren worden binnen
gehaald, en alle hens aan dek worden
gecommandeerd, gedurende den gan-
schen langen zomerdag. Land- en tuin
bouw komen dus zeker wel voor uit
zondering in aanmerking."
Wat dan?
De heer D. wijst een beteren weg
en gaat voort:
„Een geheel andere vraag is weer:
pè die arbeid voldoende Wordt be-
ftaald? De patroon is natuurlijk veil
plicht dat is ook volgens des Hee-
ren bevel den werkman voor zijn
arbeid voldoende vergoeding te schen
ken. Wij gevoelen misschien Uians,op
het platteland wel den terugslag van
wat door ons voorgeslacht hierin is
-misdaan. Vooral de Christenpatroon
heeft zich steeds weer te herinneren,-
flat ook hierover eenmaal van hem
rekenschap zal worden afgeëischt. De
werkman mag niet worden geëxploi
teerd ten koste van gijn gezin, enkel,
ten bate van den patroon; ook zijn,
levenseischen dienen te worden geëer
biedigd. Ook daarvoor zijn vei© Bijbel
teksten te vinden."
Hier spreekt een man uit de prak
tijk, midden uit het leven van den!
land- en tuinbouw, een man die rond
uit zegt, dat ,den landarlieider een
loon toekomt, waarvoor de patroon
eenmaal in het gericlit Gods vrij uit
kan gaan. En /die allen -patroons op
het hart bindt, zich ook op dat punt
naarstig te beproeven, -opdat de 'ar
beider niet worde geëxploiteerd, en in
tegendeel diens levenseischen worden
geëerbiedigd.
Laat ons afwach ten wat de .regeering
zal voorstellen. Wat den landbouw
betreft, haast© zij' zich zeer langzaam.
Menige landbouwer, inniger dan wij
overtuigd, van 't dwaze van een 8-uren
werkdag voor den landbouw, zal liever
op vlugge haast aandringen, opdat dan
des te spoediger het .onhoudbare van
den daardoor in te treden [toestand
blijke, beter echter is dat de regeermg
zooveel mogelijk alle land b ouwvereen i-
gingen eerst raadplege. Hét ïs 'geen-
schande dat advocaten en predikanten
van deze dingen minder verstand heb>-
ben dan de practische landbouwer,
maar 'tzo-u wel schande zijn, indien
de regeermg, zonder den landbouw
te raadplegen, aan den landbouw een|
last oplei, welken de landbouw niet
zou kpunen dragen.
Christelijke Vakorganisatie.
Met genoegen stellen wij vast dat in
Zeeland, en ook te Go-as, de Chr. vak
lieden,' o.a. de kantoorbedienden, de ty
pografen, de transportarbeiders, de--man
nen van de bouwvakken, zich afzonder
lijk hebben georganiseerd; en dat ver
schillende Christen-werklieiden zich van
de- zoogenaamd neutrale vakbonden heb
ben losgemaakt orn zich aan te sluiten
bij de Christelijke vakbeweging.
Er zijn echter nog Christen-werklieden,
die overtuigd moeten worden. Laten on zo
vrienden niet rusten voor die allen in
de Chr. organisaties zijn getreden.
Er zijn nog anderen, die aan geen van
beide organisaties zijn aangesloten, zoo
min laan de socialistische oftewel mo
rnet het pseudoniem W. Leon. Deze ver
heugen zich in een niet gering succes en
zijn wel waard gekritiseerd te- worden. De
jonge schrijver, want dat hij jong is,
daaraan twijfelt niemand, di-ei eenigszins
belezen is, schrijft met veel talent en met
een teerheid van voelen, di© hem spoedig
tot den algemeeaen Leveling der dames
maken, want daz'ci zijn, zooals ieder
een weet, vriendelijker dan wij onbe
houwen mannen, en letten niet zlo© zleer
op ©n wetenschap-, afs het hart
slechts bevredigd, wordt. Het valt echter
met te pntkennien^ dat h'et graoito talent
van den schrijver zieier lijidt door groot
gebrek aan di wetenschappelijke kenlniis.
Hij kondigt dikwijls tegen da regelen der
kunst en schijnt in het practiseliei leven!
z-eer onervaren. Wij bevelen hem de, studie
der klassieke werken aa-n en, jd© studie
der menschen! Wij doen ook gaarne af
stand van de steeds a-an tering stervende
musici, die als heidien dienst doemt"
Stella legde de courant zteer ontdaam
meier. Leo-m wiörp woedemd.^lijm pen weg.
zijn hppen trilden., terwijl hij mompelde:
„Zoo, daarvoor leeft en zwoegt men, om
zich zelve aan dergelijke beleedigingpin
boot te stellen! Daarvoor We/Tpt men zijn
hartebloed yoor ;d© honden! Is het niet
genoeg -dat ik mijn eigen zieleteven moet
derne, als aan de Christelijke; ook die
moeten opgezocht en gewonnen.
Laat toch niemand rail deze menschen
zeggen: wat geeft 't, of: 't is mij te
duur.
Dit laatste is slechts een praatje. Zoo
lang dezulken nog dure tab-ak kunnen
ko-open, geJooven wij van dit uitvluchtje
niets.
Bovendien naarmate de loonen stijgen,
moet de uitgaaf voor de vakorganisatie
er af kunnen. .De Christen-werkman zon
dert. bf van zijn loon voor de kerk. de
school, het onderwijs zijner kinderen, zijn
kiesvereeniging, zijn vakvereeniging, en
de Chr. jve rk lieden vereerd gin g, waarvan
hij natuurlijk lid is.
En de vraag: wat geeft het? mag even
min gelden. Niet: wat geeft het: Maai':
wat -geef ik? moet 't zijn. Men moet voor
den naaste, voor den zwakken broeder,
voor de organisatie wat, als 't kan veel
over hebben; en niet willen parasitee
ren.
Wie dit woord niet begrijpt, vrage den
dominé -of een anderen goeden kennis
maai* eens, en passe do uitlegging eens
op zichzelf toe.
"Wij voor ons vinden 't zondige nalatig
heid, wanneer men anderen laat voor
gaan en zich laat afslooven, en zelven
van verre staat, in lediggang kracht zoekt
of zelfs met een woord van critiek voor
bijloopt, en later ïnee profiteert van de
behaalde voordeelen.
De S. D. A. P. houdt er een heek» vo-
cabula.ir (woordenlijst) van scheldwoor
den! op na voor wie niet van haar kleur
is of haar weerstaat. Zij noemt een rid
derorde een hondepenning, een kinder
toeslag een fokpremie:, een werkwillige
een onderkruiper, een milicien die 18
Nov. j.l. voor de regeering kwam in de
bres staan een kever; en wie .van haar
'partij is en niet in het (;soc.-democratische)
N. V. V. komein wil een parasiet.
[Wij volgen de roode heeren op dit
terrein niet, doch-- wij teekenen protest
aan, in naam. onzer Christelijke Vak
organisaties, tegen elke' poging om te
„jmrasiteeren".
BytafapcL
SSsknopt overzicht vso «Jen to&Rtand.
Het is, zooals de overzichtschrijver
van de Nieuwe Rotterdamsche Crt.
schreef
Het Duits crue rijk ligt te grabbel.
Zijn er soms een paar jongelui met
twijfelachtige toekomst, maar eenigen
ondernemingszin, die er een stukje
van. op willen rapen?
Zij hebben maar naar een wiliei-
keurige Duitsche stad te. gaan, waar
nog niet te veel Spartaciërs ben voor
zijn geweest. Ze kunnen zich desnoods
voorbereiden -door de lezing van ©e-n
communistische 5 cents-brochure,
maar nood tg is liet niet, een paar
phrases zullen wel nit de krantenlec'-
tuur in het hoofd zijn Wijven hangen!,
-en dezie geven, flink uitgcbrald, toe
gang tot de noodige machinegeweren,
handgTanaten of p;antserauto's. Men
begeeft zich naar een gebouw, waar
aan men kan zien, dat er een over
heidspersoon zetelt, en men eischt _de(
afzetting van dien man. De rest wijst
zic[h van zelf uit. Als genoemde jon
gelui geen president en minister^!
worden van een nieuwe republiek, dan
toch allicht commissaris van politie
prijsgeven en moet go-edvinden, dat die
onverschillige, spottende en nieuwsgierig©
menschen alles zjen, wat een deel yan
mij zelE is, wat 'een stuk van mijn
hart is!"
Stella kwam paar hem to© ©n legde
baar airm om 'zijnen hals. „Leon, houd
toch ,op," smeekte 'zij innig, „dat heeft
een eenvoudig allerdwaaste man geschre
ven, die zich' zelf gewoon belachelijk
maakt, door zich over jou Vrotolijk te
maken. Gij weet toch dat de novelfafl
zloo gaarne gelelzen Worden, ila't de redac
teur rdets dan vleiends schrijft."
„Ja, gelezen, 'dat worden zij" ant
woordde hij bitter, „maar ik sta tóch
desniettegenstaande even alleen .en om
begrepen als vroeger. Ik schrijf misschien
origineel, en dat boeit de nieuwsgierige
menigte, maar niemand gaat dieper.
Overal is het hetzelfdeoveral alleen
en niet begrepen worden." i
Zij legde haar hand op zii.jn mppd ieh
fluisterde hem toe: „maar ik begrijp je,
Leon, is idat niet genoeg"
„Het is zeker genoeg zoolang! ik alls
een slak in mijn eigen huis blijf en mij
er niet buiten vertoon. Als ik alleen met
jou ben, heb ik niets meer noiodig. Hoe
meier menschen ik [zie, hoe mjeef ik met
menschen in aanraking kom, hoe ver
en chef van de gemeentelijke bevoor
rading.
Ja, Duitscbland ligt te grabbel, maar
niemand zal bet oprapen. Dit de on
derscheiden berichten heeft men kun
nen zien, dat -de e n t en tem o gc vul lied en
de animo in -de expeditie in Rusland
is vergaan, laat staan, dat zij er n-ogt
een .in Duitschland op den koop toe
zouden willen nemen. Niet, dat zij
van inzicht zijn veranderd omtrent de
wenschelijkheid van zulk een expe
ditie, op zich zelf beschouwd; maar
„.zekere gebeurtenissen" bij d-e demo
bilisatie in Britsche havens, alsmede
het geharrewar in de Fransclie Kamer
over het inaar huis zenden van troepen,
hebben aangetoond, dat de entente-
mogendhedeh blij (mogen zijn, als zij
hun mannetjes zonder incidenten weer
naar huis krijgen, en dat zij bij' het
blusschen van den brand bij de buren,
groote kans zouden -hebben hun eigen
kuis achter zich in lichter laaie tei
De regeeringstroepen hebben einde
lijk eens krachtig ingegrepen, en zijn
met geweld -den .aanval op de vestingen
van de Spartaciërs begonnen.
De drukkerij der firma Büxenstem
is hernomen en wat vooral een suc
ces voor de regeering is, ook het ge
bouw van ;dei Vorwarts is in haak!
bezit gekomen, met, naar het heet,
300 gevangenen, onder .wie zich ook
Rosa Luxemburg zou bevinden. On
middellijk is de Vorwarts weer als
orgaan der meerderhei-dssocialisfbn
verschenen, met een oproep tot het
houden ecner betooging op Zondag.
Om de andere krantengebouiveh wordt
nog gevochten; van den wapenstïl!
stand, -die tusschen belegeraars en ben
legerden volgens de Tagl. Rundschau
gesloten zou ,zijn, is dus niet veel
terecht, gekomen.
Trouwens, als die wapenstilstand tot
een vrede geleid had, zouden de Spar
taciërs, althans hun methoden het ge>-
woiinen hebben.
Nu de strijd htervat is, is er echter!
geen -eind aan -den burgeroorlog te
zien.
Deze verspreidt zich langzamerhand
over het geiieele rijk.
Er is werkeloosheid en ellende, en
alle gezag ontbreekt. Oproer maken
blijkt het eenige -middel om zich een
bestaan te verschaffen.
Een bewijs van de toenemende
macht -der regeering is ook, dat Eich-
horn zijn hoofdbureau van politie ver
laten heeft en zich in een naburige
brouwerij heeft verschanst, waar Lien-
knecht en Radek zich bij hem moe
ten bevindeh. Soldaten van de regeei-
ringSmacht vertellen wel, -dat Radek,
de groote onruststoker; bij de inne
ming van de Vorwarts doodgeschoten
is, doch dit bericht vereischt nog be
vestiging.
Wil men weten hoe Spartacus zich
voedt?
De Spartaciërs schijnen op sommige
punten niet zoo goed voorzien van
leeftocht, als van wapenen en munitie.
Teneinde niet van honger om te ko
men, jd rongen zij 's nachts in pen bo
ter- en delicatessenhandel binnen en
haalden er voor 20000 mark eetwaren
weg.
Ook wei-den vijf zakken -meel in de
zelfde straat uit den wagen van een
latenter en ©tniz'ami©;." ik mij gevoel!"
„baat mij dan de deur sluiten, en nie
mand, niemand toegang verleenen!"vroeg
zij glimlachend.
„Zullen wij het doen?" vroeg hij op
denzeJfdiein toen.
Hadden .z!ij het slechts gedaan 1
„Ziet gij," [zteide Leon na eenigen tijd
en schoof zijn papier weg: „nu is de lust
verdwenen. Ik had juist v©rg-eten dat dit
papieren kind ©ok in de wereld moest
worden gestuurd; en -dat ik een brood
schrijver hen! Zoodra ik daaraan denk,
'is 't uit."
„Gij hebt nu reeds sedert veertien
dagen haast ni-et van je schrijfwerk op-ge
keken. Laat het wat rusten, en schilder
weer eens wat. Kijk eens daar staat dat
halfvoltooide schilderij op den ezel- Ik
moet het :elk©n dag afstoffen, olm het
niet te laten bederven!"
Hij keek er »naa,i\ en sloeg 'zjich voor H
^voorhoofd. „Ja, gij hebt gelijk, dat schil
derij is besteld en moet (lus ook spoedig
gereed 'zijn. Dat eeuwige „moeten" ver
bittert en vergalt mijn beele leven. Ik kan
niets vóórtbrengen, als ik „moet", ate het
altijd heet: werk of stelrf van honger.
En ik kan ook niet ophouden als ik een
maal met iets beizig hen.-'
Zulke verdrietige stemmingen verduisr
YERSCHIJNT ELKEN -WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.7i
Losse nummers -0.01
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 0-80, iedere regel meer tO *t
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag
van 20 «/o
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarde»-
Bewijsnummers 5 cent.
molen gestolen en naar de Vorwarts-
gebouwen overgebracht.
„Wij willen ook eten," luidt de eenvou
dige verontschuldiging.
Revolutionaire elementen hebben
's nachts ook andere warenhujzen ge
plunderd.
En hoe vecht- Spartacus?
Matrozen, die in handen der Com
munisten waren gevallen, zijn onmid
dellijk gefusilleerd. De regeering heeft
dit iiiet door een gelijk optreden ver
golden.
De methoden der Spartaciërs, zoo
seint Wolff uit Berlijn, is evenals die
der Russische bolsjewiki: buitenge
woon bloedig en laf tegelijk. Bij den
aanval drijven zij vrouwen en kinderen
als dekking voor zich hik In de wij
ken, waaruit zij nog ni-et verdreven
zijn, voeren zij een schrikbewind op
dé straten. Voorbijgangers worden aan
gehouden en beroofd, winkels worden
geplunderd. Op iedereen, die zich aan
de ramen vertoont, wordt geschoten.
Zij krijgen gebrek aan voedsel en
hebben gepoogd 'de markthal in jde
Andreasstrasse stormenderhand te ne
men. Ook hebben zij "'tslachthuis po
gen te nemen, maar zjjn ,met bebloe-
a© koppen en naar verluidt met ach
terlating van 52 dooden, teruggesla
gen. Voor de stemming onder het volk
is het teekenend, dat de slagers, die
in' het slachthuis werken, zelf meehiel
pen om de Spartaciërs te verdrijven.
In Luxemburg' heeft een gewel
dige staatsgreep pj aats gehad.
Dé regeering had onlangs al te ken
nen gegeven, dat het groothertogdom
niet langer tot het Duitsche tolver
bond wilde bëhooren, doch economi
sche aansluiting zoclit bij de gealli
eerden. Volgens de linkerzijde der Ka
men staat echter de Duitsche /dynas
tie -een toenadering tot. de geallieer
den in den weg. Vandaar haar voor
stel, om de dynastie' vervallen te ver
klaren van dén troon. De rechterzijde
verliet de Kamer, waarop het voorstel
met 16 tegen 14 stemmen werd aan
genomen. Er is een comité van alge
meen welzijn benoemd, bestaande uit
vier socialisten en vier liberalen.
De bevolking neemt het geval blijk
baar nog al kalm op. Ctok de groot
hertogin, die in haar hoofdstad geble
ven is. Een motie van wantrouwen,
aangenomen door 15 Van de 52 ka
merleden, lijkt dan oiok weinig op een
uitspraak van li-et land.
De samenstelling van het nieuwe
Engelsche kabinet is thans officieel
aangekondigd.
We noemen slechts een paar namen
Lloya George, premier; Bonar Law,
Lord-groolzSgoIbewaarder en Je'dei-
van het Lagerhuis Lord Curzon, lei
der van het Hoogerhuis j Shortt, binn.
zaken; Balfour, buit. zaken; Milner,
koloniënChurchill,oorlog en lucht
vaart.
Het nieuwe Engelsche ministerie
heeft een slechte pers. De samenstel
ling is, dat er 30 /unionisten, 25 li
beralen en 5 ar b'eidersaf ge vaardigdien
inzitten. Blijkt uit deze cijfers, dat de
Tories er den boventoon in zullenl
voeren, wie zich de kunstmatige ver-
k iezingscoaliLie herinnert, waarbij vele
liberalen ïn het gareel der unionisten
gespannen werden, begrijpt, dat de
liberale ministers zwak staan tegen
over hun unionistische collega's, waar
tercLen Stella's geluk in 't geheel niet. Zij
was er aan gewend hem altijd in dishar
monie, altijd met zich zelf oneens te
zien. Zij voelde zeer met hein [mlede:,
maar het genot, dat zij nu slechts voör
hem kon leven, verhinderde, dat zijn
onbevredigd' verlangen naar een inner
lijk steunpunt, zijn verbittering, ©n. zijd'
egoïst geweeklaag invloed hadden op
haar vroolijkheid.
Het gelukte h'aar spoipdig hem naar de
•piano te tokken, waar h'ij altijd vergat, Wat
hem, had beleledigd.
Terwijl hij sjieeild©, zat zij óp haar
lievelingsplaatsje, aan haar naai tafeltje
voor het raam. Daar stonden bloómen in
het kozijn, daar hing ook de vogelkooi.
De rozen, diel aan den buitenkant groei
den, -zonden nieuwsgierig blaadjes en
reuken van boven af. Het wals als een'
doorzichtig gordijn ©n van de zijkamer
drongen de voile/ bladeren en htoc-kroocta
knoppen naar binnen, /zOoidra --Tref ven
ster werd geopend. Hier zat Stella zoo
gaarne; -zïj verbeeldde 'ztich «lat zij heel1
vlijtig wasj^maar de naald rustte dikwijls
©n hare oogen zóchten dan droomerig de
boschachtige heuvels aan den. huriz'on.
(Wordt tervolgd.)
1 - i J iaJ f?
A
