Dinsdag October iiMri
38e «laargang
Seraph I n e,
\o.
F E IL LÉT N ri
De Groote Oprbg.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
(Telefoon No. 11.)
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. D HU IJ L. BURG-
Drukkers:
Oosterbaan Le Cointre, Gods.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post fl.75
Losse nummers -0.05
Prijs dè'r Advertentiën:
14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 ct.
Verhoogd met een tijdelijken oorlogstoeslag
van 20 °/0.
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voor'deelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
Politiek en sociale lnoweglng.
De b,eer. II. Diomer, de bekwame di
recteur van Libertas te Rotterdam,
die indertijd, helaas, wegens voort
durende ongesteldheid als lid van den
Rotterdamschen gemeenteraad moest
bedanken, ten gevolge waarvan dit
"college .van een. zijner 'beste (brach
ten .werd beroofd, heeft den daardoor
vrij' gekregen tijd zich benut, onet bree
der en dieper onderzoek van (het so
ciale leven; zulks in het dicht vooral
der practijk.
De aanval der achttien leiders van
Chr. Vakorganisaties op de eenheid
en saamhoorigheid onzer partij bh de
jongste Kamerverkiezingen, een daad
waarmee deze antirevolutionair niet
accooxd ging, deed hem naar de
pen grijpendoch al schrijvende ,kwam
bij tot het inzicht dat $iet 'béter was
een hoek te Schrijven dat hiovenstaa.il-
den titel (draagt, én in pen afzonder
lijk tr.act.aat.je zijn bezwaren tegen het
optreden der achttien uit te (.spreken.
Wie 't er niet mee eens was kan dan
het blaadje weggooien; wie er integen
deel mee instem(de, kan 'I dan in 'I.
boek leggen en bewaren of er 'bij laten
inbinden.
Tot het laatste zullen, naar te den
ken is, velen besluiten.
De hoer Diemer ;tocli verzwijgt niet
dat mieer rekening had moeten .gehou
den worden toet ide- toekomst. Immers
de groote strijd zal eenmaal wo'rlden
uitgevochten tusschen de -.aanhangers'
der socialistische en jder Christelijke
wereldbeschouwing, terwijl ieen be
langrijk deel van "(dien strijdplaats
vindt in de 'arbeidersbeweging.
Maar 'hij komt look ter -anderer zijde,
Er is namelijk, zegt hij, gezondigd
tegen die Werkelijkheid, dM ide Chris
telijke vakbeweging, behalve 'oeco-no-
misché, ook politieke doeleinden na
jaagt.
Tweedons is verkeerd gehandeld toet
name 'tegen de Chr. Historische partij,
cl oor Chr. Historische voormannen te
doen steunen de aanbeveling alleen
van anti-itevolutionaixe candidaten.
Derdens stootte mien dit (doende
geestverwante parlementariërs van de
Chr. vakbeweging af.
Ten vierde was ide daad niet ver
standig tegenover ide gesteunde can
didaten zelf.
Hierbij mag wel het feit geconsta
teerd worden, _dat |de Itwee arbei
ders", die verklaarden niet ,van de
voorkeurstemmen dezer politieke spel
brekers gediend te zijn, Smeenk 'en
Schouten, wèl gekozen werden, ter
wijl de [derde, Kruithof, (die ;zich aan
de lucht Ihud vastgehouden, iniet ge
kozen werd. i
En eindelijk en (ziedaar het ar
gument, dat pits het Sméest 'afdopnld
voorkomt, (ofschoon ,wij' Took met de
overige hartelijk ieens zijn „zou,
indien ook personen uit andere stan
den het Voorbeeld der achttien 'gingen
volgen, het einid jniet ;zijn te over
zien. Wij' kregen dan in hét Parlement
de volstrekte bed an g én-vertegen-
"vojoWdiging;. De ellénde hiervan hebben
wij in ons geschrift Voldoende 'aange
toond. In Ide kiésvlebeenigingen zou-'
ibwjbwn 111 |£ii II i 11 njL-..—
door U. Z, VON MANjTEIJEFEL.
28). o-
i>.,De Vrijheer heeft, als ik mij niet
vergis, jdrie kinderen achtergelaten."
„Juist," een zoon (en twee dochters".
De onrustige blik vloog weer naar
de p'hotjogr.aphie. „Is ter werkelijk eeni-
ge gelijkenis tusschen juffrouw von
Werther en 'een dezer beide 'zusteps?"
„Ja, er bestaat ieen groote gelijkenis
in de bogen," zeid© de kiitmeester,
op het examen ingaande zonder eene
onkiesche vraag te idoen. „Juffrouw
°vuv en juffrouw éeraphine
hebben dezelfde oogen."
„Zwarte oogën..
„Eigenaardig .schoone, groote, zwar
te oogen, overwelfd Idoor zeer mooie
gebogen, hjngeteekende wenkbrau
wen.
De baron verzonk weder in gedach
ten, Sichhok op en zeide:
..Neemt u mij eene onbescheiden
vraag (niet kwalijk
„0, neen, gaat u uw gang!" gei
von Adlerstein, Idije precies wist wat
komen ging.
„Zijt u met dezle jonge dame ge
ëngageerd?"
den (de middenstanders ten boeren
zich krachtig Verbetten tegen candida
ten, begeerlijk voor de arbeiders, 'om
dat jmen yreezen zou, dat 'dezen
straks bij de stembus slechts hun
eigen speciale mannen zouden gaan
stemmen en niet hen, die 'geacht kon
den worden meer aanknoopmgspunten
te hebben met de andere standen."
Het is daarom, dat wij de verschij
ning van het boek des heeren Diemer
met ingenomenheid begroeten. Wij
danken er zijn waardige protest 'tegen
liet bedrijf der achttien aan, 'een'ge
schrift, zeg maar van voorbijgaande
waardij. Maar ook het boek, 'een boek
van 166 bladzijden! waarin hij op de
hem eigen gemakkelijke wijze, in ver
staanbare taal, door den eenvoudig-
sten werkman te verstaan, aan veen
iegelijk die niet buiten de politiek en
de sociale beweging leeft ten van
hoe weinigen geldt (dit jmaarzijne
roeping voorhoudt.
Het meest interessant i,s het tweede
hoofdstuk, ovier de Vakbeweging, ten
onrechte het „standpunt" dezer („be
weging" genoemd, taalkundig een
„contradictio in terminis" (een na
tuurlijk niet-hedoelde tegenstel
ling). Eien hoofdstuk, waarin hij jhet
licht 'der Geschiedenis en het (Chris
telijk b'egiiinsel, wordt aangetoond (hoe
veel „voer een vreedzame ontwikke
ling der sociaal-economie afhangt van
goede functionieering der vakbeweging,
zoowel in haar zelfstandig' optreden
als 'in [haar "verhouding lot \lde lands-
po-litiefc".
Daartoe wijst de schrijver den Wég
in de volgende hoofdstukken.: .Orga
nische vertegenwoordiging niiet moge
lijk geen idasseverteg-enwoordiging
op wacht hij' het beginsel. .(Wat dit
laatste betreft roept hij iom („Chr. so
ciale .politiek in het Regeeringsbe-
leidin den arbeid van (het Parte-
toent; in het optreden der ijpartij;
Christelijke beginselen, richtsnoer
onzér sociale beweging en jn jhet taaat-
schappielijk (leven; de eenheid der
Christenen; Ide Maatschappij zelf
krachtig .aan Idleto (arbeideen (vol
maakte 'samenleving hier' (niet te ver
wachten. Immers pas in |de nieuwe
beideeling zal (dit. wonder aanschouwd
woüdén, waarvan Da, Gosta zong':
„Dan eerst als van haar ban dez|e aarde
zal bevrijd 'zlijh,
■de menschhéid aan den Heer, die haar
herschiep gewijd zlijn',
geen zee mleer wézlen zal, waaruit de
ztonde welt.
Geweld 'en Onrecht in hun (eeuw'gen boei
gekneld,
dan eerst zal 'tvïelde zijn, waaraan geen
wormen knagen,
dan éérst is, naar den (rai'ad van 'themélsch
welbehagen,
geen strijd meer noodig, maar Gods
heil tei 'zien de lust
en in alle eeuwigheid Zijn werk te doen
de rust."
Zij bovenstaande opsomming vol
doende om tot kennismaking -ook {met
deze pennovTucht van 'dezen practi-
schen -'Christen-Socioloog uit Rotter
dam kennis te maken.
„Neen," wa(s het antwoord, „het por
tret werd na eene opvoering gemaakt
en voo'r ©en (weldadig idoel verkocht.
De man in [de bierenhuid, die aan haar
voeten ligt, ijs! nu hare ia-anstaan'de,
een luitenant von L-ettow-"
De baron scheen dit nauwelijks, te
'hooren. Hij zat [met het hoofd -in de-
hand en staarjde .voor zich ui,t.
„Ik ver-moed, dat u de geschiedenis
van Tannhausen beleend is/' zeide hij
na een© pauze.
De ritmeester bioog toestemlmend.
„Ik kwam hier om u, Idi-en ik in
'tgehpel niet ken, om eenen grooten
dienst te vragen."
„Het 'zal mij (aangenaam zijn u dien
te kunnen bewijzen."
„Eerst nog ©ene vraagVerkee-
ren die drie kinderen in moeilijke (om
standigheden
„D© meisjes hebben ©en tehuis ge-
fevomden bij ïde familie- Sternheiim.
>e zoon is luitenant. Hij moet zich
natuurlijk veel ontzeggen, maar over
het geheel gaat.het (hem niet slecht,
daa'r hij bij de familie We'rther 'geheel
als zoon is> 'aangenomen."
„Maar in Ide (toekomst. Al 'die goede
menschen kunnen sjterven."
„De toekomst van (die kinderen rust
in Gods Hand."
Die baron woelde: mét zijn hatid door
zijn donker dik haaï.
ovswrteto} mi dm? hmstaati.
De Eutente schijnt ietwat gunstiger
gestemd ten aauzien van een wapenstil
stand. Er is althans bericht dat zij hare
voorwaarden zal stellen, al zal ze die
ni-t openbaar maken voor Duitschland
geantwoord heeft. Nu, Duitschland heeft
geantwoerd, laai men derhalve moed
houden en afwachten. Lloyd George is
alvast naar Frankrijk afgereisd, vergezeld
van Balfour en officieren van leger en
vloot. Zou het daarvoor wezen?
Het is te begrijpen! dat de Entente-pers
den val van Luclend-stff, den Duitschen op
perbevelhebber, eenig.szins eenzijdig be
spreekt, en wel in dien zin dat het
Duitsche leger een mislukking is geweest
Hoe men toch zoo oordeelera kan, na
zoovele gebeurtenissen die van het tegen
deel gewagen! Een ander (Engelsch) blad
Daily News zal er dan oek wel
beter acuter zijn met zijn bewerirag dat
dit ontslag eer teweeg gebracht is dooi
de kwestie vara de vredesvoorstellen daa
door die van de oorlogvoering, want
niet Ludendarff maar Hisdenburg was
's keizers verantwoordelijke militaire
raadsman eit die blijft aan. Ludendorff's
ontslag lijkt mij een aanwijzing, dat de
Duitsche staf gedwongen is de politiek
te aanvaarden, die tot uiting is gekomen
in de Duitsche vredesvoorstellen. Het
is derhalve veeleer een ayerwintoKg vaa
prins Max over Hindenburg. Wij ver
moeden dat deze veronderstelling zrj
is van den EsgelscUen generaal Maurice
er beter achter is.
Hoe het zij, aan bewilliging in den
wapenstilstand zal de Entente zich wel
niet meer kransen onttrekken, au zoowel
Duitschland als Oostenrijk in hunne
jongste nota hebben toegegeven dat
Wilson onderhandelen kan met een
volksregeering.
Wilson herroept zijn vredesvoorwaarden
van Feb/juari ten aanzien vae Oostenrijk
Tsjecho-Slowaken en Zuid-Sla ve», zoo wil
hij, moeten het recht hebben buiten de
monarchie te big ven. G oed, zegt Oosten-
rijk-Hougarije. Alle nieuwe voorwaarden
van Wilson neem ik aais. Niets staat dus
meer het aankaoopen van onderhande
lingen tusschen Oost en rij k - Ho n 3 arij e en
zijn vijanden in den weg, oek niet het
bondgenootschap met Duitschland. Oos-
tenrijk-Hongarije is bereid een afzonder
lijken vrede te sluiten. De Nationale
Raad van Hongarije wil het bondgenoot
schap dadelijk uit hebben en de Hou-
gaarsche troepen terugroepen. De Tsj.-
rflowaken willen hetzelfde. Andrassy, de
gemeenschappelijke minister van buit.
zaken van de monarchie, vraagt in dien
geest Wilsori om vrede.
Welk een ondankbaarheid jegens den
bondgenoot, die om Oostenrijk in den
oorlog ging en het keer op keer van
verplettering door den vijand heeft gered I
Voorwaar, dit is wei het jammeriijkste
schouwspel uit den oorlog.
Het zal den volkshaat, die sedert
eeuwen tusschen Duitschers en Oosten
rijkers bestaat,, en die door het bondge
nootschap der vorsten en den oorlog
tijdelijk tot zwijgen gebracht werd, weer
met kracht doen oplaaien. Er zullen nog
harde woorden vallen tusschen deze
beiden, is te denken.
Overigens verlieze men niet uit het
oog dat met deze catastrophe, waarbij
Ik kom nu éindelijk met mïjne
-zeide hij. „U kent idie jonge
lui. Iziet Ide zoon |dajgélijks. Zoudt
u niet zop [goed willen zijn mij ove'r
bun geldelijke aangelegenbeden te be
richten, z-oiodra |dez© ongunstig ivoor
he.n zijn. Het zou bijvoorbeeld tab-
gelijk zijn, dat de jonge man schulden
maakt of dwaasheden blegaat. flf mis:-
schien zou Voor eene eene der
zusters, een badkuur noodig zijn, of
eene 'reis naar (hef Zuiden, kortom
iets dergelijks; [en 'tis ëen vurige
wensch van mij om dalj dan te .ver
nemen."
Adlerstein zweeg eerst. Toen zeilde
hij, 'den spreker Imet een ernstigen
glimlach de hand (reikend,„Ik dank u
oprecht voor uw Vertrouwen, baron
St. Albau. Ik zal zorgen (hetzelve
waard te zijn!"
„Hoe kunt n toij (danken. Het is aan
mij dankbaar te 'zijn. Het kam u slechts'
last bezorgen, om laan mijn verzoek
te voldoen."
„O, -neen, slechts (genoegen, dat Ver
zeker ik u.".
„U -zult geregeld van mijn verbïijf-
plaajts op de boogie worden gesteld.
Ik zal toijne bevélen daaromtrent ge
ven," zei die' baron ma; eene pauze.
„Dus u zijt van plan weer op reis tie
gaan?" was hét (antwoord.
„Ik vind' hier geen rust. Zooals' ik
de Keizer van Duitsehland en zijn gan-
scke Stamhuis het kind van de rekening
wordt, en wel het onschuldige kind
immers de Keizer heeft den ganschen
duur zijner regeering naar den vrede
gestreefd, en er meerdere plagerijen
van Engeland en gesiepighedera van
Rusland langs zich heen laten gaan!
de h«rinmstiag opleeft aan de beide
vorsten die, hetzij zelf of door hunne
leidende staatslieden, den oorlog hebben
ontketenddie van Rusland en vaa
Oostenrijk, beiden reeds overleden, doch
hunne landen in desolaten toestand,
verbrokkeld en verscheurd achterlatend,
met geen andere hoop dan dat bloedige
revoluties orde scheppen in den chaos,
deor de liebtzinnige staatkunde hunner
vorsten ontstaan.
En onderwijl schrijdt de Entante in
Oost en West langzaam voort, van
overwinning tot overwinning.
Heel Syrië, dank zij de overwinning
van Aleppo, is thans in ha.ar banden,
en ook Mesopotamië ontzinkt weldra
geheel aan der Turken macht. De Duit
schers werden tusschen Oise en Serre
door de Fxanschen opnieuw terugge
drongen.
Da crisis in Hongarije.
Graaf Michael Karolyi heeft te Weenen
mat den Osstenrijkschen minister-presi
dent Lammascb overlegd, doch ze konden
het niet eens worden.
Een groote drom menschen heeft
Karolyi aan het statiën ontvangen en
naar het gebouw der Karolyi-partij be
geleid, waar hij het volk toesprak. Hij
zei, Z. M zijn program te hebben voor
gelegd, maar dit werd niet aangenomen,
weshalve bij niet tot minister-president
is benoemd. Z. M. heeft aartshertog
Jozef tot homo regius benoemd en hem
opgedragen niet de leidende politici
te overleggen over de manier, waarop
de krisis kan worden opgelost.
Turkije cc de wapenstilstand.
Officieeie onderhandelingen tusschen
Turkije en de Entente zijn geopend.
Een machtige partij begroet 't met in
stemming dat Turkije zijn lot van dat
van Duitschland heeft gescheiden, en
verlangt het onmiddellijk uitschakelen
van het Duitsche militarisme uit het
Turksche léger, daar de vijand anders
niet in de eerlijkheid van. den Turkschen
wil tot den viede gelooft.
Hst. „anrccSit" van 1370.
Het „Berner Tageblatt" schrijft met
betrekking tot de aanspraken van Frank
rijk op Eizas LotharingenMet steeds
stijgende ongerustheid vraagt men zich
af, of de Entente inderdaad de hoop op
vrede schipbreuk zal laten lijden
enkel en alleen op grond van een blijk
baar zoo ongerechtvaardigde aanspraak,
als die v&n Ëlzas-Lotharingen. Van een
volksstemming wil Frankrijk niets weten,
omdat het overtuigd is, dat die ten
gunste van Duitschland zou uitvallen.
De eonige mogelijkheid van een vrede
door schikking is, dat de Franschen dit
voerwerp der revanche, dat zij altgd zoo
taai hebben vastgehouden, opgeven. Dat
mag hun hard vallen, maar de ervaringen
in dezen oorlog moesten Frankrijk de
kunst, om deemoedig te zijn, geleerd
hebben. En het zou hoogst eigenaardig
zijn, wanneer het internationale socialisme
van onzen tijd niet een open oog voor
u heedis zeide, bén. ik slechts op de zee
of in. de wildste strieken op mijn ge
mak. Maar ook biet zuiden btegint mij
te vervielen. Ik denk er over om de
zen zomer naak Noorwegen te gaan.
Daar was ik nog niet. Het is bést
mogelijk dat ik (dezen winter maar
Spanje ga. Daar 'bén ik nog bet meest
geweest." Hij stond 'weder op en be
gon -weer op len neer te loop,en. „Het
is een mooi lajid, ieen land, waarvoor
ik sympafibié voel. Wij kopien zoo goed
bij elkaar, id'af [volk en ikbun is het,
naar bet schijnt bok (niet gegeven om
rust en vrede te vinden."
De ritmejeister zag den rusteloozen
man uitvorscbend a|an. H-et scheen
welbaatet afeof hij ejen schuld op zijn
geweten had. Zooj als hij daar op en
neder -liep, ieék hij' gelf wel een Spaam-
sché Don. Noioit !week de diep me
lancholieke sombéTe uitdrukking voor
een glimlach. Het !was of hij zich zelf
voortdurend (afmartelde om (tot pen
doel te komen, 'dat jhemlzelven on
duidelijk -was, alsof hij [vergetelheid
zocht in voortdurende (afwisseling.
En -als -hij dan één schulid had, die
hém bezwaarde, dan tas Adlerstein
ér zeker (dé taan hief naar zich daarom
van hém af te wenden. Integendeel.
■„U kunt niet -begrijpen, (boa ik dit
land' én H.e menschen ér jn haat",
ging [de baron lopgewonden voort, tex-
"ssfel £«f>; r-Hï M
aen werkelijke® toestand had, waarvan
Carlyle in December 1870 in de „Times"
schreef, dat Duitschland krankzinnig zou
zgn, wanneer het er niet aan denken
zou, om een beschermenden muur tus
schen het eigen land en zijn slechten
buurman Frankrijk op te richten
De Activisten,
De Activische Vlaamsche leiders hebben
ap grorad van de «verweging, dat in het
vredesverdrag, dat dezen oorlog zal be
ëindigen, bepalingen zullen moeten wor
den opgenomen, welke de vrije ont
wikkeling der nationaliteiten zullen ver
zekeren, besloten, hulde brengend aan
het programma van Wilson, waar dit
veer alle duidelijk omschreven nationale
aspiraties bevrediging vergt, vast te
houden aan hun eiseh tot het erlangen
door de vredesconferentie van eigen
wetgevende, bestuurlijke en rechterlijke
macht voor Ylaanderea in een hernieuwd
België, en de actie daarvoor vastberaden
voort te zetten.
Tenoinde deze actie zoo vruchtbaar
mogelijk te maken, zullen de beschik
bare krachten worden verdeeld over
Vlaanderen en het buitenland.
Verder heeft de Raad van Vlaanderen
in zijne zitting van 18 October een be
langrijken oproep aan het Vlaamsche
Voïk met algemeene stemmen aange
nomen.
gdfioord.
De Kölnisch© Ztg. verneemt
Slechts mieit de grootste verontwaardi
ging en bezorgdheid kan men er kennis
van ne-metn dat vermoedelijk tengevolge
van gewete-nloozle ophitsing de gevaltan
toenemen, waarin gélijk in 1914 de Bel
gische burgerbevolking in de gebieden,
waar opnieuw -dei oorlog woedt, op allfe
manieren de D-uitschje krijgsverrichtingen
probeert te blenadeelen en hef leger door
arglistige aanslagen te vlerzlwakken. Zoo
werd 22 dezer gémeld, dat burgers op
den oosteiijken oever van de Schelde
herhaaldelijk telefoondraden hebben ge
kapt. Te Bléharis moésten Duitsche troe
pen: burgers onder vuur némen, die tegen
het volkenrecht in, in dien strijd tracht
ten mee té werken, doordat ze den vijand
Duitsche po-sten wezén. Elders aan de-n
o-ostrand van Denain, lOvervie-lén Engel-
schen on-der leiding van Franscbe bur
gers een Duitschen post. Twee Duitschers'
worden vermist, vier werden gewond,
o.w. twee door schrootschoten'. Mén kan
in het belang der. misleide en verblin
de. eleménten der bevolking, die aldus
het volkerenrecht overtreden, enkel hopen,
aai flo gevallen op zich iziedtf blijven slaan.
(N. R. C.)
Vai5 de grens.
Men meidt uit Aardenburg aan d'e
N. R. C.:
Het blijkt waar te zijd, dat eén Duitsch
soldaat, afgedwaald van fclijné patrouille,
door een Belgisch burgter gedood is, al
is het dan niét zbo gebeurd, als de
Duitschers denken. Volgens betrouwbare
berichten van personten, die liet lijk heb
ben zien ilggen, heeft een Belgisch paar
denkoopman den Duitscher aan djgn
Hoorn, een gehucht "halverwege Middel
burg in Vlaanderen en Moerkerke, 'dood
geschoten. Jlet lijk Is daarna van die
bovenkleeding ontdaan én in de onder-
kleederien op een bos strooi Jelegd, waar
na men in ©en „stammlenee" op den
Hoorn, waarvan de bevolking al vóór
wijl Ide ritmeester leen jronischen glim
lach over !dit komplimentje niet kon
bedwingen; ,,'dat kleijnsteedsche, luie,
vreedzame, deze -slaap, (waarin alles
voortdotamelt, tevreden met zich en
ta&t de igiejhéé'le Wiereld. Het snoert
toij; ide keel tpe, nis Ik moet leven
tussc-ben Idie kool 'plantende, wevende
menschen taiet hunne étadelooze fa
brieken én locomobielen. Ik voel -dat
ik rvolfcoimen alleen feta en Idoor nie
mand (wordt begrepen. En dat gevoel'!
drijft jmiji aitijjd Iwieer naar menschen
di-e leven en fiiiet vegeteérem In Span
je, -waar het altijd b'ruis-t én kookt
-en sist, waar-niemand zeker van zijn
leven is( en fsitrij'd1 en vrejde elkaar al
tijd afwisselen, daar lis biet mogelijk'
-om te leven ivoor pen mensch zooals
ik, die -sedert (zijn achttiende jaaï geen
vaderland meer heeft en pp de Hi
malaya éven goed' (thuis hoort als op
de Phlilippijnen." '-■/ I
„En Tarmhaus-en vroeg de- ander.
„Tannhausén'Ik heb ieen per
soonlijke antipathie tegen ide plaats.
Hij gaat mij Iniet aan. Mïjtoe nicht,
g'ravin 'SybjiÉa von IRhlede, is de be
zitster van Tannhausén. Ik hén haar
vtoogld én deze omstandigheid (dwingt
toij minstens eenmaal per jaar in ''t.
land ;te komen. Mijne mioodpr be
stuurt biet goéd, (en '|dus is di-e zaak
in Igoed-e handen(Wordt vervolgd.)
