6
De Groote Oorlog.
Siïiiienlaiid.
is!
IMaandag f'October itflft
•13e «ïaargai
Uffgavh yen
m Naaasl. LUCTOJf Bï SMgft&O,
stymied te Soes.
faüü
Hoofdbïfrtiaa te ©aas
LANSE VORSTSTRAA® 211.
(TeleSoon Ho. 11.)
Bureau te Middelb**g
FIRMA F. P. DHUIJ fc. BÜSG,
Drukkers:
Oostërbaa* L Coiatri, €r o
Beknopt «veraletit van der» feesteed.
Eer? nsauw vredesaanbod der Cen
traler».
De vijfde October van het jaar 1918
zal met dikke letters, om niet vsn gulden
letters te spreken, in de geschiedrollen
der wereld opgeteekend worden.
Vooral in de geschiedenis vsb Duitsch-
land zal die dag blijven leven. Immers
de eerste parlementaire regeering ver
scheen met/haar program inden Rijksdag,
een regeering voortgekomen uit de meer
derheid in de volksvertegenwoordiging,
geleid door een prins, maar steunende
op het grootste deel des volks.
Men heeft er stoutmoedig met het
verleden gebreken.
Doch belangrijker neg dan de program
matische uiteenzetting van deiegecring
zouden blijken de mededeelingen over
verschillende wegen, die naar de opvat
ting van rijkskanselier Prins Max von
Baden Buitsclilarid den vrede zouden
kunnen brengen.
Alle neutralen de gevoelens der
geallieerden laten zich in dit opzicht min
der makkelijk raden moeten wel aan
genaam verrast zijn geworden door het
vredesprogram der meerderheidspartijen
en door de eerlijke uitwerking, zooals
PriiiS Max gaf in zijn schitterende Rijks-
dagredevoering.
Het programma der meerderheidspar
tijen, dat den grondslag voor de vredes
politiek der nieuwe Duitsche regeerieg
vormt, luidt een weinig verkort als volgt
lo. Vasthouden aan het antwoord der
rijksregeering op de Pauselijks nota van
4 Augustus 1917 en onvoorwaardelijke
instemming met de^ resolutie van dea
Duitschen rijksdag vaa 19 Juli 1917.
2o. De bereidverklaring om tot een
volkenbond toe te treden op de volgen
de grondslagenDe volkenbond omvat
alle staten, en .berust op de gedachte der
gelijkgerechtigdheid van alle volken. Het
doel van den volkenbond is een duurzame
vrede, het onafhankelijk bestaan en de
vrije economische ontwikkeling der vol
ken te verzekeren.
3o. Onberispelijke verklaring over het
herstel van België en een vergelijk be
treffende schadeloosstelling.
4o. De tot nu toe gesloten vredesver
dragen mogen geen beletsel voor den
algemeenen vrede zijn. In het Baltische
laad, Litauen en Polen moeten zoo spoe
dig mogelijk volksvertegenwoordigingen
op breeders grondslag worden gevormd.
De staten, waar zoo spaedig mogelijk het
burgerlijk bestuur moet worden ingevoerd,
moeten hun grondwet en hun betrekkin
gen tot de naburige volkereu zelf regelen.
5o. Schepping van een bondstaat Elzas-
Lotharingen, onder toekenning van volle
dige autonomie en in overeenkomst hier
mede het toestaan van een volksverte
genwoordiging aan Elzas-Lethariagen.
6o. Onverwijlde doorvoering der kies-
rechtlierverming in Pruisea an invoering
van een overeenkomstige hervorming in
de bondstaten, waar zulk kiesrecht nog
niet bestaat.
7o. Uniform© rijksleiding, beroeping van
parlementaire leden tot het rijksbestuur,
vorming van een uniforme rijkspolitiek.
Strikte naleving der grondwettelijke ver
antwoordelijkheid ia alle opzichten, op
heffing van alie militaire instellingen, die
ten doel hebben invloed te o.feam op
de politiek.
8o. Ten einde de persoonlijke vrijheid,
het recht van vergadering en de pers-
S e r a p h i n e,
óoor U. VOS MAWTEÜFFEL.
vrijheid te beschermen zullen terstond
de bepalingen over den staat van beleg
worden veranderd. De censuur wordt be
perkt tot vraagstukken aangaande de be-
trekkingen tot bnit'énlaadsche regeerin
gen, de oorlogsstrategie, de oorlogstak-
tiek, troepenbewegingen, vervaardiging
van oorlogsmateriaal. Er zal een politiek
toezicht worden ingesteld voor alle maat-
regelen, die op grond van den staat van
i beleg zij a genomen
I
i Zooals hierboven reeds opgemerkt hield
Prins Max van Baden een schitterend
pleidooi voer vrijheid en recht
I Hij begon met te zeggen, dat zij-a pro-
l gram niet alleen eigen politieke geioefs-
j belijdenis bevat, maar ook die van het
overgroote deel der Duitsche volksverte-
i genwaordigjug en derhalve van de Duit-
j sche natie.
i Verder constateerde hij, dat ia de
i nieuws regeoring ook toonaangevende
j vertrouwensmannen der arbeiderstoi.de
hoogste ambten zijn gekomen, hetgeen
een waarborg is, dat da nieuwe regeering
dsor het vaste vertrouwen van de breede
massa dos volks gedragen wordt
Volgde eau heldere uiteenzetting van
«f liever een stel kafetteekesingen bij het
hierboven afgedrukte program.
De stootkracht, else de regeering bij
haar strevon naar den vrode heefr, zoo
vervolgde prins Max, haagt daarvan af,
dat er achter haar een eensgezinde en
vaste, onwrikbare volkswil staat.
De Duitsche regeering zal bij de vredes-
o»derhandelingea er naai1 streven, dat in
de verdragen voorschriften over arbei-
dersbeschenaing en arbeidersverzekering
worden opgenomen, (bijval), welke de
verdragsluitende regeeringen verplichten
in haar landen binnen een bepaalden ter
mijn een minimam vaa gelijksoortige of
gelijkwaardige Hiaatregalen ter waai ber
ging van leven en gezondheid, alsmede
ter verzorging der arbeiders bij ziekte
ongevallen en invaliditeit te treffen
Zoolang nog Duitsche landgenooten in
gevangenschap zijn, zal ik mij niet alle
kracht wijden aan de hartelijke zorg
voor hun welzijn, (bijval).-
0©k voor de bij ons in gevangenschap
levende vijanden zal ik mede op recht
vaardige wijze zorgen.
Tan onmiddellijk belang zijn nu de
conclusies, welke de nieuwe regeering
gedurende den korten tijd van haar be
staan praktisch uit den toestand, dién
zij vosd, en uit de toepassing "harer
politieke beginselen op dezen toestand
getrokken heeft.
Meer dan vier jaar van den bloedig-
sten strijd tegen een wereld van mate
rieel machtiger vijanden liggen achter
ons.
Een ieder van ons draagt zijn lidtee-
kens, maar al te velen zelfs nog de open
wonden, hetzij verborgen in het diepst
zijner ziel, hetzij in zijn voor het vader
land op het slagveld blootgesteld lichaam.
Nochtans zijn wij sterk van- ziel en
vol vertrouwen in onze kracht, vastbe
sloten om voor onze eer en vrijheid en
voor hef geluk onzer nakomelingen nog
zware offers te brengen, indien die on
afwendbaar is. (Levendige toejuichingen.)
Dit trotsche bewustzijn laat ons met
vertr.uWen ia de toekomst blikken.
Maar juist wijl wij daarvan overtuigd
zijn, is het ook onze plicht er ons zeker
heid ever te verschaffen, dat de offerrijke,
bloedige strijd niet een dag langer ge
voerd wordt dan het tijdstip, waarop
het sluiten van een vrede, dio onze eer
niet aantast, mogelijk schijnt.
i-2)
En toen de nood op 't hoogst ge
stegen was, hoorde ik dat in de bosschen
van graaf Hoheustein de plaats van hout
vester op een jaarwedde van ffiOO Vacant
was graaf Hohenstein'. wiens bezit
tingen aan Tannhausort grensden, was
vroeger mijn vriend geweest wij had
den samen jacht-diners gegeven en sa
men onze eigene paarden naar da wed
rennen gestuurd.... nu vroeg ik hem
ecne plaats als houtvester! Ik kreeg de
betrekking en wij trokken in de bout*
vesterswening aars deii bosebrand, waar
wij nu neg zyn. Wat was het ons eigen
aardig ie moede, toen wij dien eersten
avond in de lage witgekalkte kamer to
zaïrien over het verleden en over -de
toekomst spraken! Seraphine enMathus
sliepen ia de kamer daarnaast in hun
gewone houten bedjes even goed.
als vroeger temidden van de ©vprdudigo
lux-' van het Palazzo Forguano iu Rome,
of ia de gsthische kam ar met de ouder-
wetsche gesneden bedjes op Tannhausan.
Uwe moeder daarentegen legde haar
hoofd op mijnen schouder en. voor de
eerste maar ontzonk haar de moed en
brak zij in tranen uit
Tot nu toe was zij de sterker© geweest,
bare zwakheid schonk mij plotseling
moed en energie, ik leerde werken. Met
het houtvastersvak was ik bekend, nu
moest ik toonen dat ik het geleerde niet
vergeten had.. Ik was van 's morgens
vroeg tot 'sayoads laat in 't beseh ©f
verdiepte mij in de beekenik dacht
niet meer aan vroeger eD dat was
het beste wat ik doen ken. Uwe moe
der was thuis onvermoeid bezig; als ik
's avonds huiswaarts keerde, zag ik haar
reads vaa verre aan het met kamper-'
foelie en rezen begroeide venster zitten,
haar hoofdje mat zijne weelde van gaud
haar en zijn fijn prvfiel over den arbeid
gebogen.
Maar dat profiel werd elke», dag teer
der, „fijner!
Dan kwaamt gg op mij aangestormd,
in. groote vreugde van wederzien. Mathus
had reeds weer vergeten dat hef ooit
anders gewesst was, hij was geheel met
het tegenwoordige leven verzoend, zijn
Ik heb daarem ook niet tot den huidi-
gen dag gewacht om handelend ter be*
vordering der vredesgedachte op te
treden. Steunend op de overeenstemming
van aile daartoe bevoegde personen in
het rijk en op de toestemming van de
gemeenschappelijk met ons handelende
bandgenooten héb ik in den nacht vaa
den 5den October door bemiddeling van
Zwitserland aan den president der Ver
eenigde Staten van Amerika een nota
gericht, waarin ik hem verzoek het tot
stand brengen van den vrede ter hand
te nemen en daartoe met alle oorlog
voerende staten in vérbinding te treden.
De iiota k-smt reeds heden (5 Del.) ef
morgen Oct.) in Washington aan.
De nota richt zich tot den president
der Vereenigde Staten, wijl deze in zijn
congres boodschap van 8 Januari 1918
en in zijn latere uitlatingen, vooral in
zijn New-Ysrksche rade van 27 Septem
ber een program vosr den algemeenen
vrede opgesteld heeft, dat wij als grond
slag voor de onderhandelingen kunnen
aanvaarden.
Tk heb dezen stap op den weg ter
varlossing, niet slechts van Dsitschl&ed
en zijn bondgenooten, maar vaa de
gansche sedert jaren onder den oorlog
lijdende menschheid, ook derhalve gedaan,
omdat ik geloof, dat de op het toekomstig
heil der volkeren gerichte gedachten, die
de heer Wilson verkondigt, volkomen in
overeenstemming zijn met de algemeens
denkbeelden, die ook de nieuwe Duitsche
regeering eu du overwegende meerder
heid van sus volk bezielt.
Eveneens onder stormachtige toejui
chingen hield de president van den
Rijksdag een redevoering, om nog eens
aan te dikken, dat het Duitsche velk
vrede en geen oorlog wenscht.
Men besloet nu. ar te wachten, welke
uitwerking de vreÜesstap zal hebben.
De geheele wereld wacht in spanning
af, wat er nu gebeuren zal,
Erg bemsedigand is de jongste ge
schiedenis niet.
Met de autonomie van Eizas Lat haria
gen Bsemt Frankrijk zeker nu geen ge-
neegen, en vaa een vergelijk inzake de
schadeloosstelling vaa België voor het
misst Engeland niet. En er zullen nog
wel meer punten zijn, waarop de En
tente verder gaat in haar eischen.
De vraag is alleen: zal zij inwüliging
ook van die eischen den prijs van den
voortgezette» oorlog waard achten Zal
zij althans niet bereid zijn in een ge-
dachtenwisseling te treden?
Laat ans hopen en bxdde», dat God
thans de harten der Staatslieden nsige,
opdat dezs ernstige bezoeking der wereld
thsBss een einde neme. En moge slechts
den naam van den Koning der Koningen
daardoor verheerlijkt worden.
De voorstellen zijn nu overeenkemstig
den wertsek van president Wilson, door
een uit het parlement voortgekomen re
geering met toestemming van den Rijks
dag, dus door een volksverwowliging,
gedaas. Wijst president Wilson deze
voarscell®!! opnieuw af, dan zal na de
vredesresolutie van 19 Juli 1917, de
Pauselijke nota en de overige vredes
pogingen, de tegenstand van het Duitsche
volk natuurlijk nset hernieuwde en ver
sterkte kraeht opvlammen ea zal getracht
worden de tegenstanders door da
Duitsche wapenen tot aanneming van
wangen waren bruin van gezondheid en
zijn grootste verlangen was ook eens
jager te worden.
Zoo ging do tijd voorhij. Wij hadden
dikwijls zo® weinig dat wij niet wisten
waaruietk wij ©ns des volgenden dag
zouden voeden, doch God hielp ons altijd.
Oase vrienden verlieten ons oek niet
De Steri?hei»:s bezochten ons oek dik
wijls en vulden dan onze provisiekast
met nieuwen veerraad. O! watverheug-
det gij n over elke» appel, over elk
prenteaboekje. De tranen kwamen mij
dikwijls in de oogen als ik dan aan mijne
eigene jeugd dacht. Hoe gelukkig waart
gij bij al «die armoede en hoe zorgeloos 1
zaagt gij eiken nieuwen morgen tegemoet.
Ook de Wertkers kwamen af en toe.
Julia was een trouwe lieve vriendin, en
haar man werd mij in dien tijd een vriend
door zijn raad, hulp en troost Zooals
wij vroeger de militaire belangen hadden
besproken, bespraken wij nu de toskomst j
der kinderen. Eveline bezat eénig geld, j
dat ik «naaBgetast had gelaten, daar dit
het eenige was, wat ik ooit mijne kiiade
ren kon nalaten. Werther zorgde hier- j
voor, belegde de renten en wij here
kenden dat dit kapitaaltje na eunigo j
jaren voldoende zou blijken om u alien I
de Duitsche voorwaarden te dwingen.
Maar dan is het leed dar wereld niet
te overzien.
Moge iiet niet zóóver
komen
WAFJEPJSTSLSÏAND
BEBLïiM. (Gif.) Buitschland, Oostenrijk- j
Hongarije en Turkije hebben president Wiison j
een algemeenen wapenstilstand aangeboden j
te land, ie water en in de lucht.
Os strijd in het Westen.
PARIJS, 5 Oct Het avondcammuKiqué j
meldt: De zegerijke aanvallen, die sinds
verscheidene dagen door de Fransche I
troepen in samenwerking met deAmeri- j
kaansche strijdkrachten op het front van
de Yesle. en ep het front vaa Champagne
werden geveerd, hsbben de Duitschers j
gedwongen tot een algemeenen terugtocht
naar de Suippe en naar de Arnes.
De Duitschers hebben in allerijl de ge
weldige posities verlaten, die sinds vier
jaar waren versterkt en met nimmer ver
flauwende hardnekkigheid werden ver
dedigd ee blazen den aftocht over een
uitgestrektheid van 45 K.M.
Thans is de stad Reims buiten het
bereik der Duitschers.
Het fort Briaiont ep het massief van
Morenvilliers zijn in do macht, der Fran-
sshen. Het massief van Nogent 1' Abesse
is geheel door hen omsingel 1. Hun. veor
hoeden onderhouden nauw contact met
de achterhoeden der Duitschers en hebben
de algemeene lisie Orainville-Bourgogne-
Cernay les Réims-Beinse-Bethinville
overschreden. Meer naar het Oosten staan
de Franschen aan de Arnes langs heel
haar ioop Zij zijn de Suippe overgetrokken
te Orainvillo en de Arnes op verscheidene
plaatsen
I
Van ds Belgisch» kust.
Ook aande grens kan men bemerken, dat
de Duitsche wapenen niet langer zege
vieren. Daar is onder de Duitsche sol
daten deels -een groote neerslachtigheid
te bemerken, deels; een sterke hoop,
dat het nu -spoedig- vrede zal werden.
Blijkbaar wordt aliës it) gereedheid ge
bracht bij de kust, om als hét moet terug
te trekken. Men spreekt zelfs van het
bij nacht vervoeren van geschut uit de
knsthatterijen. Ook worden weermannen
van 15 tot 45 jaar weggevoerd naar
Duitschland, opdat deze niet het Bel
gische leger bij een terugtocht zouden
kunnen versterken. Dezen nacht trachtte
een groote troep Belgen men zegt
200 waarbij osfc Duitsche militairen
zich hadden aangesloten, over de grens
te komen. Maar dit. mislukte. Trouwens
nooit was de clecirische draad zoo sterk
geladen als in deze dagen. Zonder dezen
draad zou er stellig eeu nieuwe invasie
van vluchtelingen komen, grooter mis
schien nog dan ia November '14. Wat
zal er nog gebeuren? (Hbl.)
&9rie 0«rl«f»ftsrMMBa.
Naar Reuter uit Parijs meldt, heeft
een Duistsobe vlieger in deu avond van
1 Oct. het hospitaal van' Chalenssur-
Marnë gebombardeerd. De Duitsche
gewonde krijgsgevangenen waren veilig
in de Kelders, maar veie Fransche ge-
wonden zijn gedood en gekwetst (volgens
een later baricht werden 60 patiënten
gedoed en ongeveer evenveel gewond).
Een Réuterteiegram meldt, dat tot
einde Sept. 1.7-66.160, Amerikaansche
troepen zijn overgebracht.Ongeveer een
millioen is overgebracht in Engelsche of
in Engelsen bezit zijnde schepenonge
veer 7S6.000 door Amerikaansche en de
overige door Fransche en Italiaansche.
goede scholen te doen bezoeken.
Zoo verliepen er twee jaren. Gij Se-
raphine, waart acht ea Mathus was zevea
jaar, toe* God u een ra zuster schonk, de
kleine Stella.
Schonk! ja! Maar wat vroeg hij daar
voor! Liave kinderen, tot nu toe kon ik
rustig schrijven, nu beeft mijne hand.
Wat beteckende alle vroeger lijden bij
dezen slag. Ik wilde, ik kon bet niet
gelooven! Ik zat naast haar, hield haar
keortsachtige hand in de mijne en smeek
te haar: „Verlaat mij niet. JSlijf bij mij,
ik kan niet zonder je leven?" Zij glim
lachte pijaljjk en ik wist het immers,
zij zau gaarne gebleven zijp om het
moeilijke leven verder met mij te leven,
doch Gad was barmhartiger dan ik
egoïstisch msnschenkind li ij nam haar
tot zich.
Weinige urea voor haren dood liet zij
u roepen, Seraphine. Ik weet het, kind,
het was hst heiligste uur in uw leven,
ik wil er dan cok niet aan rakc-n, vrees
niet ongerust. Toen zij stierf, was ik
slechts bij haar. Ik zou u wel gaarne i
over haar sterven, hare laatste woorden j
en haar gebed willen vertellen, doch -
spaart het mij.
Teen ik den volgenden ochtend alleen;
VERSCHIJIW ELKEU WBEKBAG
Abonnementsprijs:
Per 3 mwtodein fc. g. p«sst f 1.75
L0»to oummecs -6.06
Irfs flê'z AdrSsfentiëa:
1—4 regels f 0.80, itóire re$M xaesr 90 ëi,
tferhengd met tm tijdel ijken owtogstoftriAg
vaa 20
3-maal wortit 8-maal bwekoud.
Bf sbooofement voordeeligo roocwaardaE
Böw jj anumrrrer s fi eest.
mas
Ia het Pruisische stadje Lübecke
zijn verschillende gevallen vaa kinder
verlamming voorgekomen, waarvan en
kele met doadelijken afloop. Het is een
onbekende nieuwe ziekte.
Te Morgan (New-Jersey) heeft in
een granaat.fabriek een ontjiloffing plaats
gegrepen. Over een groot gebied werd
de schok gevoeld. De meeste arbeiders
konden ontsnappen, maar er wordt toch
van vele vermisten gewag gemaakt.
Andere munitie-fabrieken in de buurt
i loepen wegens de rondvliegende vonken
gevaar en de overheid heeft bevolen, dat
alle huize» binnen 10 mijl afstands van
Morgan meeteu worden ontruimd.
Keizer Wilhelm heeft in een pro
clamatie tot leger en vloot van "den
vredesstap maiedeeling gedaan en tot
de gro®tste krachtsinspanning aange.
speord, zeolang deze nog verMscht wordt
Generaal Haig bericht, dat de Duit
schers Douai ia brand hebben gestoken.
Tegen het Fransche bericht iu. dat
de wijkende Duitsche troepen Kamerijk
moedwillig in brand zouden hebben gezet,
meldt Wolff, dat die stad uitsluiten door
het niet aflatende vuur der Esgelschen
in brand is geschoten, gelijk de Engelsche
en Fransche artillerie St Quentin al in
1917 volslagen tot puin heeft geschoten.
Tot staatssecretaris van buitenland-
scha zaken van hst Duitsche Rijk is dr.
Solff benoemd. Een benoeming, dio in
de gematigde kringen in de geallieerde
kades ongetwijfeld een goeden indruk
zal maken.
Generaal-veldmaarschalk Von Hin
denburg is Vrijdag naar het groot-hoofd
kwartier vertrókken.
Keizer Wilhelm had Vrijdag be
sprekingen in het paleis van den rijks
kanselier en hoerde Zaterdagmorgen het
mondeling rappert van den
staf,
general én
De Amerikaansche vrachtboot „Her
man Frash" is doer eest aanvaring ge
zonken voor da Amerikaansche kust
van de bemanning van 98 koppen wer
den er 41 gered.
Het Duitsche luchismaideel, dat
wijlen kapitein Boelcke beeft aangevoerd,
scheet 27 September zijn 300ste vijande
lijke vliegtuig neer.
Relief boot get or peteer d.
Het Zweedsch stoomschip „Sydland",
dat van Berge» naar New-York vertrok
om met een ladieg graan voor de Relief-
commissie te Rotterdam terug te keeren,
is op d© Amerikaansche kust tot zinken
gebracht.
Ds commandant van de duikboot
eischte van d#n kapitein een Duitsch
vrijgeleide of eene of ander© officieelè
verklaring, dat hij werkelijk vosr boven-
geneemde commissi© was bevracht. De
kapitein, di*> deze verlangde documenten
»iet kon overleggen, toonde een door dea
Zweedschen censul te Bergen afgestem-
pelden en verzegelden zeilorder.
Dra düikfeootcemmaadsnt wilde daar
mee geen genoegen nemen en liet het
schip vervolgens tot zinkon brengen.
Regi strati© en domeinen.
Naar wij vernemen teeft de Minister
van Financien onlangs ter kennis vain
de ambtenaren gebracht met verzoek om
hieraan zooveel mogelijk ruchtbaarheid
gebroken naar lichaam en ziel, in de
kleine woonkamer zat en naar de bloomen
staarde, die zij ondanks allen arbeid cn
ellende had gekweekt, kwaamt gij Se
raphine, als een vertroostende zonnestraal
bij mij Gij sloegfc uwe armen om mijnen
hals en fluisterde mij toe: „Mama is nu
zoo gelukkig eu zij heeft gezegd, het
duurde niet lang, dan waren wij allen
weer gelukkig!" en toen spraken wij
lang te samen en ik vergat soms dat ik
met mijn klein meisje sprak, ik meende
hare stem te hoerenJa jou had ik nog
Hoe kan ik je ooit dankbaar genoeg
zijn voor alles wat gij iu dién tijd voor
mjj ajjt geweest. Hoe stil en zacht gingt
gij door het huis, hoe lief zorg.drat gij
voor het kleine zusje en hieldt gij den
wilden brosder stil; met welk cénetee-
dere liefde zorgdet gij dat b.et kleinste
aandenken aan haar werd be wam d en
hoe hebt g(j geprobeerd om mijne wen-
scben te raden. Geloof maar dat ik het,
aaet groote dankbaarheid heb gezien, .«1
scheen ik ook uiterlijk geheel onverschillig.
Als ik 's morgens voor ik uitging haar grraf
bezocht, waren er altijd frissche bloemen,
en dikwijls kwaamt gij mij achterop en dan
zaten wg samen op de bank bij 'net graf
(Wordt vervolgd.)
