So 154
Woensdag 3 April ISii8
32k* Jaargang
He üreote- Oorlog.
arbeid en arbeider.
n,w,rr"
Uitgave van
de Naarnl. Vena. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdberoau te Goes)
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. D H U IJ L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan Le Coiatre, Goes.
I.
Verslag van de rede van prof, mr,
P. A. Diepenhorst van Amsterdam, gehou
den op de algfemeene vergadering van het
Zeeuwsch Jongplingsverbond te Goes.
Het is> gebruik geworden met den naam
„arbeider" niet allen aan te duiden, die
werk verrichten, doch alleen hen, die
onzelfstandig handenarbeid verrichten. Dit
'gebruik is niet zonder bezwaar. Er ligt
echter geen mindere waardeering voor den
geestelijken arbeid, den leidenden arbeid
in. Men moet de 'beteekenis van d.en lei
denden arbeid niet onderschatten. Ener
gie en geestelijk initiatief hebben vele
zaken tot grooten bloei gebracht.
Spreker noemt in 'dat verband de zaak
van Krupp te Essen. Op een der fabrieks
terreinen staat een hut met een bord of
plaat, waarop in sobere maar veelzeg;-
gende woorden wordt meegedeeld hoe de
leiders pi hun gaven hebben aangewend
en zelfs hun® gezondheid hebben opge
offerd, _pm 'tot 'bevredigende resultaten
te komen bij de fabricatie van gietstaal-
ijzer. Die kleine woning! predikt dus de
victorie van den geest, de waardij' van
de leiding1 der ondernemers.
De twee begrippen vloeien geheel in
een. Arbeid en arbeider zijn onlosmakelijk
sam'engestrengekl. Door deze stelling naar
vorente brengen, wordt positie 'gekozen;
teg'pn de oud-liberale opvatting, welke den
arbeid voorstelt als een waar,t die op
één lijn kan worden gesteld met andere,
waren. Bekende oud-liberale economen
hebben de stelling verkondigd, dat de
arbeider zijn Arbeid verkoopt, gelijk eert
winkelier zijn waren, een hakker zijn
brood en een slager zijn vleesch ver
koopt.
Tegen deze opvatting dient te worden
■geprotesteerd, omdat daarbij uit het oog
wordt verloren 'het principiëele onder
scheid, dat tusschen arbeid en g;ewone
handelswaar bestaat.
Er is. drieërlei verschil.
De arbeid is belichaamd in een menseh,
met een ziel. Hij kan zijn arbeidskracht
evenmin afstaan als zijn lichamelijk ver
mogen.
Wie de beschikking krijgt over arbeids
kracht, wie een arbeider in zijn dienst
neemt, erlangt daarmede zeggenschap over
den arbeider. Daaruit vloeit voort, dat
het voor de arbeidsbetrekking, van de
hoogste beteekenis is, welke zedelijke be
handeling de arbeider van zijn patroon
wedervaart. De arbeider is niet even koel
over de behandeling! van zijn persoon door
den werkgever als de bakker en de slager
tegenover de door hen afgeleverde waren.
De arbeider moet als. een schepsel en
beelddrager Gods behandeld worden.
Het tweede onderscheid is gelegen in
de positie, welke de arbeider inneemt.
Wanneer in den handel de koopman waren
verkoopt, dan kan het zijn, dat hij de
mene maal gelukkiger 'is dan 'de andere.
Maar voor den arbeider is het sluiten van
een arbeidscontract de basis van zijnl
gansche bestaan.
Het is de handeling, welke over zijn
gansche stoffelijke welvaart beslist. Een
■arbeidscontract as een economisch toe
vluchtsoord, datJ hij moet zoeken, op
straffe anders geen brood voor zich en
zijn gezin te kunnen erlangen.
Teil derdebrood, koffie, suiker, enz',
komen ter wereld om verbruikt te wor
den. Die waren yinden hun economische
bestemming in de vernietiging, in de
consumptie. Maar de arbeider komt niet
alleen ter wereld om in het stoffelijke
voortbrengingsproces zijn diensten ter be
schikking te stellen. JJij! heeft meer dan
een zoodanige stoffelijke bestemming, hij
heett een eeuwige, een geestelijke be
stemming.^ Alles wat hemi belemmert aan
me eeuwige bestemming te beantwoor
den, moet uit die arbeidsverhouding wor
den geweerd.
Waar nu aangetoond is1, dat arbeid en
arbeider onlosmakelijk sameng.estrengeld
Z1ju> ga ik u de hoofdtrekken teekeueni
uit het arbeidersleven in den modernen
-tlju. j
Het beeld van de arbeidsont wikkeling
geert weinig verheuging. Al meer ein meer
gaat de arbeidsvreugde, de blijdschap en
e opgewektheid om de taak met vreugcfo
te verrichten teloor. Al is er dooi' den
wetgever reeds veel gedaan voor den ar-
beider, toch blijkt in dezen tijd no,gj wei
nig van waarachtige arbeidsvreugde. De
arbeidszang is meer en meer verstomd.
Alet wrevel en mokkend wordt veelal het
werk aangevangen.
Vanwaar die verminderde arbeids
vreugde
Ze is in de eerste plaats een gevolg
van, den veel grooteren opbloei van de
techniek, van de ontwikkeling1 der machi
nerieën. -
In het einde van, de- 18e eeuw had
men de periode van de Uitvindingen: de
Ve Zeeuw
stoommachine, bet ijztersmelten, het vlieg
wiel, de conidensiator.
In de 19e eeuw, voornamelijk jn de j
tweede helft, werd van die vindingjeni
het rechte gebruik gemaakt.In die pe
riode hebben de wonderen der techniek -
in "het economische leven hun intrede
gedaan.
Niet Zonder tegenstand.
Zoowel van de zijde, van de meesters
als van de zijde der arbeiders. Deze laat-
sten zagten in de machines gevaarlijke
concurrenten. Vandaar de machine-oproe
ren. En nog' is niet verdwenen het, waan
denkbeeld, dat de machine een concurrent
zou zijtn van den arbeider. Ten onrechte
is gevreesd, dat 'de elevators den arbeid
uit de handen der arbeiders zouden
nemen.
Deze tegenstand betrof niet alleen de
machines voor de voortbrenging.
Niet minder was de oppositie bij de
aanwending van. de machine in het ver
keer: 'treinen en booten. Biji de eerste
stoombooten regende 'het protesten en
requesten van beurtschippers^
Toen in 1830 de Maatschappij! Anna
Paulowna verlof vroeg om, een sitoomboot-
dienst tusschen Rotterdam en VHerto-
genbosch te openen, werd het verzoek
geweigerd. De boot mocht alleen van
Delfshaven afvaren, om-de Rotterdamsche
beurtschippers geen concurrentie, aan te
doen. In 1834 kon de Mij. alleen ver
gunning krijgen onder beding, dat door
de booten geen goederen mochten ver
voerd worden uit Rotterdam'.
Ook de spoorwegen hadden met groote
oppositie te kampen.
Die schotschriften verschenen bij! tien
tallen, Op practise he en principiëele grón
den wercl de invoer bestreden. Men vrees
de zélfs1 dijkdoorbraak, en men was bang!,
dat de koeien g;een melk meer zouden
geven, 4alles vanwege de trilling.
De doctoren zónden geschriften de we
reld-in, waarin gezegd werd, dat de
spoorwegen op den toestand der her
senen een noodlottigjen invloed zouden
uitoefenen.
Men1" voerde ook principiëele motieven
aan. De uithuizigheid en de wuftheid zou
den bedenkelijk toenemen,.
Spreker herinnerde ter illustratie ook
aan een zekeren heer Crommelin, die
een laantje te Delft niet ttegén redelijken
prijs wou afstaan ten behoeve van spoor
wegaanleg. Men legde He lijn toen in
hoefijzer vorm om het laantje heen en
plaatste er een bord bij! met het opschrift:'
„Wacht u voor de kromme lijn'!'
"Later, na 1860, breidde het spoorweg1
net zich al verder en verder uit.
Op de eerstetoienstregeling (1839) stond
de bepaling, dat men 15 minuten vóór
het vertrek van een trein op het perron
moest zijn. Alléén de eerste klasse-rei
zigers werden in het genot gesteld van
met een zeildoek overdekte wagens. Die
andere reizigers zaten in open wagens.
Eerst 7 jaren na de invoering van de
spoorwegen werden tegen betaling van
een hoogen prijs, voor de le klas-pas
sagiers warme kruiken disponib.el gesteld.
Een tweede belangrijke factor in de
ontwikkeling 'van den arbeid is de ar-
beidsverdeeling.
Hieronderwordt begrepen het verschijn
sel, dat verschillende personen zich! ~mfet
ongelijke werkzaamheden bezig houden.
Een voorwerp wordt niet vervaardigd door
één persoon, maar talrijke personen zijn
er aan werkzaam. Ieder werkt aan een
bepaald onderdeel. Aan een speld werken
achtereenvolgens achttien personen. Een
plet het metaal, een ander snijdt het,
Weer een ander scherpt den punt, enz'.
Dit, tot sterke toepassing 'gekomen, bevor
dert de arbeidsbesparing' In groote mate.
Er zijn g'roo-te voordeeien aan verbonden,
maar ook nadeelen.
Door die zich toespitsende arbeidsver-
deeling in liet industriëele leven is ge
komen een verminderde arbeidsvreugde,
die ieder moet treffen. Ze bracht een
sterke afhankelijkheid van den arbeider
mede. De arbeider kenit alleen dat kleine
stukje van zijn taak. Daardoor is de
brand tusschen den arbeider en het voort
brengsel teloorgegaan. Dat. wij onzen stem
pel zetten op het werk onzer handen gpeft
dg meeste vreugde.
Wat komt er nu van het geestelijk ele
ment bij den machinalen fabrieksarbeid?
De Haagéche hofprediker, dr. Gerret-
sen schetste dg vreugde van hem, die
handenarbeid verricht tegenover de vreug
deloosheid van het bestaan van de fa
brieksbevolking'. In zijn schets worden
zeer juiste elementen aangetroffen, wan
neer hij hét w'erk van den klompenmaker
beschrijft en daartegenover het sombere,
eentonig-e fabriekswerk.
Wij hebben mechanische krachten ont
ketend, doch zijn nu door haar onderwor
pen. Het levenstempo van den menscli
is daardoor versneld. Dat gejaagde heeft
over het leven, van den fabrieksarbeider
een donkeren schaduw geworpen, nu al
lerhande werkmethoden worden bedacht,
om- uit den arbeider te halen, wat er uit
te halen is.
Taylor is een van die menschen, die
bet werk zoo machinaal mogelijk lieten
doen.
Nu zijn arbeidsmeihode in zwang komt
en men in Amerika zelfs een strijkje
laat geven om de arbeiders vlug in den
maat te doen werken, kan het niet anders
of de hedendaagsche fabrieksarbeid moet
wel ontgeestelijkt worden.
Spr. "noemde in dit verband de textiel
fabrieken van ten Cate te Almelo", waar
in een zaal 1800 weefstoelen staan en
waar 't onmogelijk is. onder den arbeid
verstaanbaar te spreken, vanwege het ge
raas der machines.
Er is genade noodig om onder zulke
omstandigheden God dankend en God lo
vend den arbeid te kannen verrichten.
Beknopt overziéht van den toestand.
Geen nieuws, hebben officiëele com
munique's ons bericht.
Ts de strijd weer op het doode punt
gekomen?
Hebben' wij weer te doen met den een-
tonigen, eindeloozen positie-oorlog?
Er komt maar geen teeljening in den
toestand.
Niemand durft genoemde vragen beves
tigend beantwoorden.
Men kan nooit weten.
Reeds deden, geruchten omtrent een
krachtig tegenoffensief de ronde.
Intusschen, zoo merkt de overzicht
schrijver van „Het Vaderland" terecht op,
is er aan Engelschen kant merkbare ver
ademing.
De eerste dagen vreesde men voor een
katastrophe.
Het Britsche rijk was in gevaar. Bij
Amerika, bij de kokmies werd dringend
om hulp gevraagd.
Alle geschillen in Engeland werden bij
gelegd en het heele volk spande zich
in, om manschappen en materiaal naar
Frankrijk te zenden, en de vervaarlijke
verliezen goed-te maken.
Zelfs de naijver' tusschen hét Engelsche
e;n heit Fransche leger week voor het
gevaar en ide Fransche generaal Foch
werd opperbevelhebber over heel de ge
associeerde krijgsmacht aan het Weste
lijk front. 'Ongetwijfeld 'gal nu de een
heid in 'de: leiding de slagvaardigheid van
die macht ten goede komen.
Nu staat men er aan de ziijide der
Entente weer ietwat beter voor.
Ze heeft -tegen den frissehe-n aanval
der Duitschers een in kracht toenemend
defensief ontwikkeld en is op meer dan
één punt tot een succesvol tegenoffensief
overgegaan.
Men weet de bijzonderheden reeds.
Nu heelrscht aan bedde- Zijden over het
verloop van Iden strijd op de Pansch'dagen
voldoening.
Aan Duitschei Izlijjdei triomfeert men over
gemaakte en behouden vorderingen, die
vooral biji Moreuil en ten Z.-W„ van Noyon
belangrijk zijn, aan dein kant der gealli
eerden over heit voorkomen van verdelre
successen der Duitschers e-n het gedeelte
lijk slagen van het tegen-offensief.
In Frankrijk zal men in het verloop:
der gebeurtenissen zich vooral gesterkt
voelen in hel vertrouwen van den nieuwen
-„generalissimus", wien „verheffing" dooi'
de Fransche bladen met dei groots'e geest
drift wordt 'begroet, waarbij de Engelsche
zich aansluiten.
De beschieting van Parijs m©t hét 'vèr-
dragendei geschut wordt voortgezet.
In de> publieke parken van Parijs wor
den loopgraven gemaakt, die met houten
dakenen zandzakken bedekt zijn en waar
in de door de bombardeering verraste
voorbijgangers- bescherming, kunnen vin
den.
Graaf Cizternin heeft gisteren voor (de
deputatie van den gemeenteraad van Wee-
nen een belangwekkende rede over den
toestand gehouden, waarin hïjl terugkwam
op- Wilson's uitlatingen.
We mogen niet nalaten een paar dingen
uit het betoog aan te stippen.
In velei gedeelten der wereld, aldus
Clzietnin, werd de rede van Wilson op
gevat als een poging een wig te, "drijven
tusschen Weenen en Berlijn: Ik geloof
dit niet, omdat ik een veel te- hoogen
dunk van den staatsmansblik' van presi
dent Wilson heb. Wilson meent wellicht
dat Weenen een gunstiger bodem is om
daar het zaad voor den algemeenen
vrede te zaaien. Hij heeft wellicht
tot zichzelf gezegd', dat de O.-H. monar
chie toet geluk heeft, een heerscher te
hebben, die opreoht en eerlijk den alge-
meienen vredei wil, dat deze monarch ech-
ter nooit -trouwbreuk z'al begaan, nooit
een schandelijken vred ezou. sluiten en
dat aichter dezten monarch! vijï-en-vijflig
millioen izielen staan. Nopens heit ant-
woord van president Wilson ka,n ik slechts
zeggen, dat i'k het voor zeer belangrijk!
houd, dat de Duitscbe rijkskanselier in
zijn uitstekende redevoering van 25 Febr.
mij het antwoord uit den mond genomen
en verklaard heeft, dat de, vier door pre
sident Wilson in zlijn -rede van 11 Febr.
ontwikkeld© punten een basis Zijn, waarop
de algenreene vrede kan worden bespro
ken. Ik ga hiermede volkomen accoord.
De vier punten van president Wilson
zijin een geschikte gronidslag om de be
raadslagingen over een algemeenen vrede
"te beginnen. Of president Wilson in zlijn
streven, zlijn bonidgemooteaa op, detzen
grondslag te vereenigen, succes zal heb
ben of nipt is ide vraag;. God is mijln
getuige als Wij alles hebben geprobeerd
wat mogelijk was om het nieuw offensief
te vermijden. De Entente heeft het niet
gewild. Cleimenceari .heeft eenigen tijd voor
het beginj yan hét offensief in het Westen j
biji miji aangevraagd of en op. welkenj
grondslag ik tot onderhandelingen be ei l
was. Ik heb terstond in overleg met Ber
lijn geantwoord, dat ik hiertoe bereid
Was en 'tegenover Frankrijk! geen ander
beletsel voor den vrede, kan zien dan
Frankrijk's wensch naar Elzas-Loitharin-
ringefr.
Uit Parijls werd geantwoord dat op de-
zien-grondslag niet te onderhandelen was.
Daarop was er gpen keus meer. De ge
weldige worsteling Sn het Westen is reeds
ontbrand. Oostenrijksch-Hongaarsche en
Duitsche troepen .strijden schouder aan
schouder z'ooals zij tezamen in Rusland,
Servië, Roemenië en Italië streden. Wiij
strijden vereenigd ter verdediging van
Oostenrijfc-Hongarijfe en Duitschlandi. Onze
legérs kullen de Entente bewijizen, dat
do Fivanschet en Italiaansche aspiraties
op ons grondgebied utopieën zijn, welkö
zich verschrikkelijk zullen wreken.
W'ij strijden niet voor imperialistische
of annexonistisch© doeleinden noch voor
ons noch voor Duitsdhland, doch wel
zhllen wij gemeenschappelijk tot het einde
samengaan voor omziet verdediging, voor
ons staatkundig leven en voor omzie -toe
komst. Door ile vrede s omde rhandel i rigen
met Rusland is de eerste bres in den
ooriogswil onzler vijanden geslagen. Dit
was de oorzaak van de yiadesgedachte.
Een typisch proces.
In Italië, in Este, heeft een geestelijke,
mgr. Delia Valle, in de gevangenis ge
zeten, en terecht gestaan omdat hij het
volk had 'aangespoord offers te brengen
en honger te lijden, schrijft de „K- V."
In dezen ontzettenden oorlog, zoo had
hij gezegd, heeft een ieder den plicht
weinig te gébruiken en veel voort te
brengen. Wij moeten dus bereid zijn of
fers te brengen, ook honger te lijden.
Het is maar al te waar, dat de oorlog
altijd pest, honger en zedeloosheid ge
bracht heeft en wij moeten ons er op
voorbereiden ontberingen te dragen. Ik
heb niet geroepen: „Wij willen oorlog!"
Ik heb dat overgelaten aan mannen, die
meer weten dan ik. Maar thans kan ik
u wel toeroepen: Als Frankrijk niet toe
geeft, als Engeland niet toegeeft, als Italië
niet toegeeft, zullen wij pest en honger
te verduren hebben.
Carabinieri hebben den prelaat geboeid
naar de gevangenis? gesleept. Het volk
eischte echter onder bedreiging de vrij
lating van den priester. Mgr. Delia Valle
werd daarop uit de gevangenis ontslagen
en het militair gerechtshof sprak hem vrij.
De vliegeraanval op Keulen.
Een ooggetuige meldt aan dei „Msb."
Zooals de bladen reeds meldden, deden
Engelsche vliegers in den pacht van 25
Maart een aanval op, Keulen, het centrum
van het spoorwegverkeer voor Noord- en
midden-jDuitschland.
Ongeveer half een werden de vliegers
gesignaleerd en aanstonds weerklonk een
oorveidoovend gehuii van de fluiten der
talrijke fabriekén in de voorsteden. Tege
lijkertijd doorflitsten talrijke' sterke lioht-
- bundels van «ie zoeklichten het luchtruim,
zoodat de- vliegers spoedig gevonden
waren.
De aanval was blijkbaar bedoeld op
de reusachtig© kruitfabriek! van Leibefcüche
in het (gehucht van dien naam biii'en de
stad. Het afweergeschut, dat in een wijfle
boog do fabriek omgeeft, wierp een uur
lang izijn shrapnels dei lucht in, znodat
een vuurgordijn belette het doel te na-»
deren. Dé uitgeworpen bommen vielen
nu tusschen Solingen en Mulheim in het
veld, doch dieden geen kwaad.
Na -een kwartier rust begon heit af
weergeschut opnieuw, ook ictat op de Mul-
heimer-heide. Na een helsch lawaai van
anderhalf uur zhveeg het geschut, de aan
vallers waren verdwenen. Het geschut van
de Carls-werke, -waar ide projectielen wor
den vervaardigd, die men te Lebeküche
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
i Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. post f 1.50
Losse nummers- 0.05
Prjjs der Advettentiëm
14 regels f 0.80, iedere regel meer 20 ct
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
mm
was ook in actie geweest.
De inwoners, vooral de vrouwen met
haar kinderen waren de huizen uitgesneld
en zochten,: in schui' plaat ve i bes belóning,
De electrische trams, die anders to half
twee rijden, waren overal s opgeze'Eerst
tegen den morgen keerde de ru$t' terug.
Hindenburg en de vrede.
Op het telegram van den vice-presi
dent van den Rijksdag heeft Hindenburg
het volgende, veelbetéekenende antwoord
gezonden
„De Engelschen en Franschen moeten
niet denken, dat de nieuwe bloedige of
fers, die zij ons opdringen, voor niets
gebracht zullen zijn. Ik weet mij een
met het leger in de verwachting, dat de
Rijksdag, dezen wensch van de dappere
en beste zonen van liet Duitsche volk
zal begrijpen, en oók van zijn zijde zal
opkomen voor een kraenfigen Duitscheu
vrede, die ons alleen voortaan voor den
oorlog bewaren kan."
Korte oorlogsberichten.
Clemenoeau, granaten trotseeretod,
verkeert voortdurend aan het front, om
den troepen moed en. vertrouwen in te
spreken.
Von Heirtling moet ernstig ziek ge-
weeist zlijin. Thans moeit bij. zijn ambtsbie-,
zügheden weer hervat hébben.
Duinkerken leed de vorige week'
zeer door de beschieting met vèidragepd
geschut, zegt een Wolff bericht.
Bij hun tegenaanvallen pp 30 Maart
zoo seint W.oilf uit Berlijn hebben
de Engelschen ©n Franscben herhaalde
lijk talrijke fankafdeelingen ingezét. Dc-ze
bleven arootendcels stukgeschoten op bet
gevechtsterrein liggen. Den 29en Maart
hadden d© Duitschers reeds honderd van
deze stormwagens buitgemaakt, Hat ver
der© verlies der Engelschen aan pantser
auto's- kan tot dusver niet bij benadering
overzien ,laa.t staan opgegeven worden
Naar Wolff seint worden in het
westen steeds meer Fransche troepen in-
g'ezet. Bij het vijandelijke Z. O.-leger wer
den thans alleen nog 'Franschen gevan
gen1 genomen, uit wier spiksplinternieuwe
uniformen blijkt dat ze dadelijk na hun
aankomst uit Parijs in het vuur zijn ge
zonden.
Generaal Rohne, een bekend Duit
sche ballisticus deelt de volgende ge-
gevens mede omtrent het nieuwe vèrdra-
g;ende kanon van de Duitschers:
Kaliber 24 c.M., lengte 80 kaliber (zegge
pl.m. 20 M.), projectielgewicht 250 K.G-.
Vorm projectiel van voren puntvormig)
van achteren bolvormig. Schootsverbeid
120 K.M. Cülminatiehoogte 30 K.M. Aan-
vangssnelheid ruim 1800 M. de: „groole
dracht is mogelijk" doordat hét projectiel
boven de 8000 M. nagenoeg geen lucht-
weerstand heeft te overwinnen.
Gisteren is een Zeppelin voorbij
Vlieland westwaarts gekoerst. Later gin
gen 4 vliegmachines voorbij.
Volgens een niet gedateerd bericht
uit Berlijn, dat in elk geval na 29 Maart
werd afgezonden, hebben de Duitschers
in den grooten slag nog geen Amerikanen
tegenover zich gehad, afgezien van twee
gevangen genomen geneesheeren.
Een Wolffbericht betoogt, dat de
Franschen zich hevig verontwaardigd too-
nen over het feit, dat er pp Goedei}
Vrijdag „bij toeval" een granaat uit het
Duitsche vèrdragend kanon op een kerk
van Parijs is neergekomen, doch zelf 'her
haaldelijk de slechts negen K.M. achter
het Duitsche front gelegen stad Laon met
meer dan 300 zware granaten hebben
beschoten, waarbij de Martinskerk, ver
schillende stadswijken en een' lijkstoet
werden getroffen.
Een draadloos bericht van Duitsche
zijde meldt, flat de kathedraal van Noyon
floor de Franschen in brand' is geschoten
en in lichten laaie, staat.
Het Romeinsche stafcommupiq.ué
meldt:
Activiteit onzer patrouilles, jp de streek
van Tonale in de Vallarsa, waarbij eénige
'gevangenen gemaakt werden. Iu Judicarië
en ten Oosten van het bruggenhoofd van
Friuli geweervuur. Op het geheele front
matige activiteit der wederzijdsche „artil
lerie. Het slechte weer stelde de vliegers
niet'in staat eenige operatie uit te .voeren.
De „Köln. Ztg." verneemt uit Ber
lijn: Van het vredesverdrag met Roeme
nië zijn de voornaamste deelen gepara
feerd. Het zal echter nog omstreeks 8,
dagen duren, voor dat alles gereed is
zoodat de definitieve onderteekening mid
den April zal plaats hebben.
Het Londensche stafbericht meldt:
Behalve kleinere ondernemingen, welke
door ons bij Serre uitgevoerd werden en
waarbij wij een Duitschen post gevangen
namen, verliep de dag rustig op het ge
heele slagfront.
