Os droot© Oorlog.
Buitenland.
ï*o. 108 Woensdag 6 Februari 1918
32e Jaargang,
Uitgave van
M Saaroi. Vaan. LUCTOR ET EMERG.O,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau tg Goesi
«SASGB VORST STRAAT 219;
Bureau tg Middelburgs
ilSMA E p, BRUIJ - L'. BURG.
Dijükkerss
|!«S'tesbaaa La" Cointre, Goes.
"Saeuwsch© Stsréimee»
CXXV1II.
„Do oorlog"
"*n Oud, -afgezaagd onderwerp, denkt
misschien (iemand.
Dus er maar n:e,t meer over s hrijven?
En dan maar net doen ais die ge
leerde, die o'nlangs met 't advies kwam,
om geen kranten meer te lezen? Ik heb
niet gehoord, dat hijzelf nog altijd in
overeenstemming met dit dw;t;re advies
handelt, doch twijfel er hard aan. Im
mers, wie kan er Buiten?
Bovendien, vraag ik mijzelf af. mogen
wij willens en wfelens 'blind en doof zijn
voor 'de .geweldige dingen,,. die er eiken
dag weer om ,on:s heen plaats grijpen?
In de eerste plaats hebben wij1 de ge
volgen van den oorlog te dragen ais een
tuchtiging Gods en voorts, z!óo- lang Gqd
'ons 't leven laai en ie gezondheid, heb
ben wjj tfe bedenken,"Gat we hier op!
aarde een taak hebben. Misschien.. (Hij
geve' het, ook na den oorlog, en 'daar
om dienen wij wel .acht te geven oip' de
door liet lijdensproces veranderde toestan
den, opdat wij', midden in het leven staan
de, ook Straks voor onze- taak berekend
blijken te zijn.
Als God spreekt, moeten wij luisteren
naai- Zijn stem. Eike i dag! weer bereiken
ons tijdingen van-het gemoedsleven aan
grijpende en in het economische leven
diep ingrijpende gebeurtenissen.
Dit neemt niet weg;, dat oorlog op zich
zelf uit den booze is, en dat het verede-
lende, hetwelk m.en den krijg wil toe
schrijven, slechts bestaat in de verbeel
ding van enkele fanatici.
Ik moet altijd meewarig' glimlachen, als
ik hoor gewagen van den adel van den
oorlog', .en wie niet mei -mij1?
Zie maar eens rondom u, of ge niet
den adel ziet van het 'krij'gsgedruise'b!
Eten, nauwelijks mondjesmaat.
Armoede, werkloosheid, ontevreden
heid.
Smokkelen: \vbfekeren, speculeeren.
En denk u eens even in, wat er 'g;e-
leclen wordt in- rle oorlogvoerende landen,
waar de dood immeir maar voortgaat met
het inhalen van rijken oogst, waar het
ziwarte paard zijn intrede deed, om ook
onder vrouwen en kinderen zijn heilloos
werk te Verrichten!'
Wie durft daar nog van den adel des
oo'rlogte te spieken?
De medicus, die voor nieuwe geval
len staat en nieuwe ervaringen opdoet,
om het pteil der toekomstige wetenschap
te verhoogen?
Ik hoop 'het niet. al moet toegegeven,
dat .het kwade op., dit terrein nog1 iets
goeds kan werken.
De jurist, die zich voor nieuwe rechts
kundige problemen gestold 'ziet?
Maar 'zoo verkwikkelijk zijn die niet.
Ik lees, dat in Duitschland de vraag
is opgeworpen, aan wie uit de lichamten,
der gewonden gehaaide pt'ojectielstuikkehl
eigenlijk behooren..
U moet weten, dat dergelijke granaat-
stukken 'reeds tot sieraden voor de fa
milieleden van soldaten verwerkt wok-
den.
E'r zijn reeds twee „verhandelingen"
ovei dit onfrissctxe onderworp' v crschen,en
nog wel van de: hand van knappe pro
fessoren. En deze meenen, dat de gé-
wonde eigenaar is, daar deze feitelijk
alleen gezag over dat projectielsfuk Uit
oefent, wijl het in zijn arme lichaam zit.
Go vijand, zoo zeggen de hooggeleerd^
heeren, hebben dq$r het afschieten alle
eigendomsrecht verloren.
Doch als alle geleerden 't hierover eens
v-aren, ware er geen sp (rake van eeni
kwestie, een rechtsvraag;!
in de Deutsche 'Jur. Zeif. wordt dit
standpunt bestreden.
VERSCHIJNT ELKEN WBïHEBAG
ABonnëmgntsprijs)
Pss 3 traanden fr. p. po -t f i,él
Ltssa nummSrs
Erjjs der Advert entiëai
regels f 0.80, iedere regel meer IS
S-osaal wordt 2-maai berekende
Bjj ahonnem'ent voordeelige voorwaa»&vSi
Bewijsnummers 8 cent.
schrijver vindt het Etl dadelijk onjuist,
uat^ de vijand door afschieten van het
projectiel zijn, eigendomsrecht daarop1 ver
iest, w.ant niet. de aflsphieter is eigenaar,
apaar tie Staat ©n deze kan alleen van)
zijn eigendom afzien.' Het bevel tot schie
ten aan den Staatsdienaar verandert dlaar-
aan niets;, en dit kan niet opgevat wor-
i en als ©en streven, om van zijn eigen
dom .at te zien. Immers elk leger rekent
pA'aafs' op de overwimiirilgl;
v, T ,het' n wordt het eigenaar van
het heele slagveld en wallen ook de
gevmnden en dooden met die projectielen
weikern de lichamen zitten, zoo'n leger
in handen. Het gebruikt materiaal kan
van zoo n omvang! zijn? dat het nut af
werpt voor den Staat.
■Verder meent schrijVer, dat het gfe-
wond hebbend vijandelijk lood in ieder
geval aan de, toeëigening daarvan door
een enkel 'persoon onttrokken is - want
het huidie oorlogsrecht erkent ee'n buit-
ïecht, terwijl het buitrecht van 'den en
keling met meer bestaat. Alle buit is
dus voor den Staat en de soldaat wordt
Pas eigenaar van eenig buitgemaakt stuk'
ivanneer bevoegde autoriteiten pet hem
hebben gegeven.
Zoo „vermaken" zich hoeren juristen J
reeds mei de heillooze gevolgen van het
wreed© krijgslied rijf.
En onder" het krijgsvolk zelf? Mij dunkt, j
in, de oogten van hen, die den oorlog
als ecu meirscli en m-aatichappij verede- j
lend proces aanmerken en erheerlijfcen-,
moet de adel ook op het loopgraven- j
leven z'n Stempel gezfet hebben. j
Maar ik vrees, d,at bij- en ongeloof opi
de slagvelden welig tieren, al z'ai er ook -j
veel zijn, dat wijst op1 een uitgaan naar j
God en Zijn dienst.
In vele kringen onder m a lezers
zijn, er toch niet'? wordt geloofd, dat j
een klaverblad van vier geluik aan kan j
brengen. Doch sinds den oorlog 'zijd- bui-
ten het klaverblaadje verscheidene plan- I
ten, waaraan dezelfde eigens, ha,p: wordt j
toegieschievbn.
De klaverblaadjes waren zejeer niet J
talrijk genoeg,om al de gebroken har- j
ten te troosten en de ongehikkigen met
- hoop op toekomstig; geluk te verblijden.
Beroemd geworden, is 'het z'oogenaam-
de J'ohan-niskruid (hyp,eri um perfora
tum), welks bladeren met fijns steken,
doorboord schijnen. Het volksgteloof zeg;t,
dat deze plant ontstaan zou "zijn uit het
bloed van Johannes den Doopjee en dat.
■de duivel de bladeren zou doorboord
hebben, zonder echter de plant te kun
nen vernietigen. Het JohanniskruiiRmoefc
op Johannis !a.g 's middags zonder er bij
te Spreken geplukt worden en heeft dan
de macht den soldaat, die het draagt,
voor kogels en sabelhouwen te bescher-
m'en(l) Ook het varenkruid, dat sledhfs
in den Kerstnacht bloeit heeft die eigten-
schap. De „allium victorias" tó, zboals
haar naam aanduidt, in den oorloigi kan
groote beteekenis en werd in vroeger tijd
door de soldaten om den hals gedra
gen. Men hield bijv. Gustaaf Adolf door
het dragen van die plant voor onkwets
baar.
De meeste vergiftige planten worden
echter .als 1 ongeluksplanten beschouwd,
hoewel het geloof aan baar booz'e macht
lang niet zoo groot is als dat aan het
he.il der gelukbrengende planten.
Geen soldaat zal op* inarsch een plant
vertrappfen. „Wanneer zij de gewassen
niet sparen, zal men hen ook niet spa
ren", luidt hun theorie.
Genoeg, om ook hier ontaarding te
constateren. „O, die ongteloóyigen*.
•Zeg dat wel, maar zie dan meteen
eens, wat er in „geloovige" kringen ge
dacht ,eïi gedaan wordt. Opmerkelijk is
wat dezier dagen in Oen Engelsch tijd
schrift stond. Een ingezonden stuk, dat
als een teek'enend staaltje moet aange
merkt worden vaar de wij'zte waarop som
mige gelooven in de oorlogvoieiehde lan
den het oorlogsgebeuren -zien.
,,De bereidwilligheid van God, zoo staat
er, om onze1 legers! tot overwinning te
voeren, als wij1 maar als natie Zijn hulp
zoeken, blijkt duidelijk in het licht, van
de gebeurtenissen van thans. Onmiddel-
lijk volgend op 's Koning-s besluit van
een nationalen biddag en het bericht van
de reigeerin'g in 'zake Palestina's toekomst,
komt de grootste en meest schitterende
overwinning van onze' wapenen gedurende
den oorlog. Terzelfder tijd wordt, dp vloed
in Italië eenigszïns gestuit en schieten
onze strijdkrachten, op' Jeruzalem los
gaand, in Palestina op.
Wie kan .eraan twijfelen, dat, indien
wij als natie onze vele zonden en on
geloof beleden, Gods vergiffenis vroegen
en vertrouwden, dat Hij ons z'al leiden
telgen onze geweldige vijanden, wij', het
spyedig van hen zouden winnen en den
oorlog bekorten? Sinds ik- onwankelbaar
geloof, dat onze vijanden geholpen en
gesteund wordten door den Duivel, hen,
ik te 'meer er van overtuigd, dat de eenige
Weg tot overwinning vertrouwen is op
Hem, Die alleen sterker is dan de Vorst
van 'dezte wereld".
Zoo redeneert men in „geloovigen"
kring. Wie smeekt niet spoedig van den
„adel" van den krijg1 verlokt te worden?
Ik zou zoo' door gunnen gaan, doch
is mijn kroniek niet reeds droef génoeg'?
KEES VAN DER MEER.
.Beknopt «verricht van den toestand.
De' centralen 'ijveren ziooi hard zij) maar
kunnen voor een spoedigen vneldei.
Zij willen geen vrede tot eiken prijs,
maar van het doen van concessies zlijb
'zei toch! niet geheel alfkeerig.
Hoort men van hun vredeswerk, idani
(zou men g,aan denken, dat de vreid|a
reeds voor de deur staat.
Naar dei Voss. Zeitung uu weer ver
neemt, zouden de onderhandelingen tus-
scihen dei centralen en d|e Roemieniërs
over het sluiten van een wapenstilstand
gisteren aangevangen Zjjn.
Eon gjade: oersbericht verzekert ons,
dat 'tmet Ookfaine binnenkort in orde
komt.
ïntusscben heeft de historie geleerd,
dat de vrede gauwer verbroken dan her
steld is.
Als men ziet, welke toestanden-er in
Rusland heerschen, krijgt men tevens
een "denkbeeld van de bezwaren die el-
ken dag weer het vredeswerk bemoei-
iDant ons hopen, dat von Ktihlmanb
en Czcrnin, die gisteravond weteir naar
Brest-Litofsk zijn vertrokken om de on-l
derliandelingen voort te zetten, meer suc
ces op hun streven hebben dan tot nog
too het geval was.'
Moge blijken, dat ze bovenal hebben
geleerd to geven.
Men moet weten te gjevein en te me-
men. zegt het spreekwoord, doch mees-
tal wordt te veel de nadruk op het laat- j
■sta gelegd. t
De „Tagl. Rundschau" is van.meeding,
dat 'de besprekingen te Berlijn voorna-
melijk over de oplossing! van' de Pool-
sche kwestie geloopeh hébben. Het komt
er "op aan, zegt het blad, of Duitschland
zich bij de z.g.n. O'östenrijksche lezing j
kan aansluiten. Dit z,al afhangen van het
erkennen der militaire''"efechen, die door i
Ludeixlorff worden vertegenwoórdigd en
van de vraag of de economische aange-
legenheden zoodanig wojjden geregeld, dat
Duitschland in 'een uitbreiding' 'van Oos
tenrijk door Polen kan toestemmen".
Tot zoover lidt Duitscbe orgaan.
Maar waarschijnlijk is het, dat de be
sprekingen zich biet alleen tot de Oostelijke
tegenstanders der centra-ka hebben uitge
strekt, maar ook de „Westelijke" tegen
standers hebben omvat.
De centralen staman .immers voor den-
zelfden Iveespromgy waarvoor ook de ge
allieerden stonden. In de conferentie te
Versailles is de beslissing der entente
gevallen. Men heeft den weg van over
leg den rug toegekeerd en is dan weg
van een besliasmtftetO'Csr het nffwahrcl op
gegaan.
Zal nu aan den kant der centralen
pen gelijke beslissing genomen worden?
Zal men besluiten om zoo- spoedig moge
lijk tot een offepsief in het Westen over
it© gaan eni te pogen daar een „beslissing"
te forceeren, gelijk de conservatieven en
all-Duitis-cMers het zouden willen, of zaP
men voorloopig een defensieve houding
aan blijvent nemen en pogien om langs
den weg yam overleg nog voort te gaan
en door indirecte besprekingen iets te
bereiken
w
In de besluiten van den krijgsraad van
Versailles, 'waarin den centralen mogend
heden roofzuchtige plannen verweten wor
den, zien 'de Ooistenrijksche bladen slechts
een duidelijk streven .der entente-mogend-
heden om de eigen veroveringsdoeleinden
te verbergen. v
'Zij' verklaren, dat de hoop der entente
pp een moretele ineenstorting' cler centrale
mogendheden een ernstige ontgoocheling
tegemoet gaat.
■Het besluit van den oorlogsraad is êen
alarmroep, die in de landen der ceiftra-
len begrepen zal worden.
Hot „Fvemdenbl." schrijft: De •■eoriogs-
raad van Versailles heeft zich op een
intransigent standpunt geplaatst en noch
in de rede van Bertling, noch in die
van Czermin iets gevonden, wat toenade
ring tot de cloor de entente geformuleerde
gematigde voorwaarden zou vertoornen.
(Graaf Czernin heeft op cle duidelijkste
wijze een vrede zonder annexatie en zon
der schadevergoeding als basis voor de
beëindiging van den oorlog geproclameerd.
Als nu de oorlogsraad van Versailles zulke
grondslagen voor den te sluiten vrede
onaanneembaar noemt, bewijst dit duide
lijk, dat bij dep. .tegenstander de verove
ringsplannen, die t-ot den wereldoorlog
aanleiding gaven, nog voortbestaan.
De staatslieden en de militairen te Ver
sailles hebben wijselijk vermeden met dui
delijke woorden het doel aan te geven,
dat ziji door de voortzetting van den oor
log hopen te bereiken.
'Veeleer hulden zij, volgens -hun ge
woonte, hun doeleinden in algemeene fra-
zen.
De êntgjBifce-mo'giendheden meenen nu een
vrede met annexaties en schadeloosstel
lingen te kunnen- bereiken en stellen haar
ijdele verwachtingen op het ineenstorten
van het achterland in Duitschland en bij
ons.
De mededeeling van de ïurksche regee-
ri,ng over den toestand in het "Tdrksch©
la,nd aan den Kankazus-, nadat de Russi
sche troepen zijn teruggetrokken, zou, al
dus merkt het „Vad." op, kunnen dienen
ais een voorbeeld voor het argument,
dat idie Centralen] te Brest tegenover de
Russen hebben laten gelden voor hun
weigering om voor de algemeene vrede
is gesloten hun troepen, uit het bezette
gebied terug te trekken. Zij' zeiden, dat
die troepen er ook nog noodig waren
dp weigering berust 'natuurlijk hoofd
zakelijk op strategische redenen om
de orde te bewaren.
Dai de Armeniërs, uit wrok "over de
gewelddadige wij-ze waar-op de Turken
hun 'stam'gènobten hebben weggevoerd
wij 'laten de vraag daar of de' Turksche
regeering terecht, uitlaj-ting en oorlögs-
nioodzaak kan pleiten zich aan Os-
inaan,sche ingezetenen vergrijpen, is maar
al te verklaarbaar. En wat .zal er nu
gebeuren? De Russische bevelhebber
schijnt uit gebrek aan troepen niet voor
d:e orde te kunnen instaan. Zullen de
Turken nu hun troepen zenden? Maar
dan komen zij: allicht, weer met de Rus
sische regeering in botsing
Os staking is öultachlafid.
-Bij allel bedrijven van de oorlogsin,-
'dustrie werd d© arbeid gistermorgen een
parig weer hervat. Evenzo© melden alle
andere groote bedrijven en werkplaatsen,
dat hun arbeiders hedenmorgep. voltal
lig z'ijn verschenen. Het wegblijven vanl
enkele arbeiders is bijna uitsluitend aan
ziekte of aan persoonlijke redenen te wij,-
ten. Tot rustverstoring is het nergens
gekomen. i- i
(Volgens het „Berl. Tag'éM." zijn de
„Deutsche Tageszeilung," dé „Post," da
„Deutsche Zeitung,' 'de „Deutsche eoiu-
riar," d'e „Reich'sb'ote" en het „Berliner
Blatt" voor drie dagen verboden, wegens
pret niet in acht nemen van do uitge
vaardigde c&nsuurvo'Otschi'iften.
Sa Bavsisitia In Ruslaad
De ontbinding van het Russische front
heeft, uitvoerige 'berichten uit liet ach
terland naar Duitschland en Oostenrijk
doen doordringen. Vooral aan het Noiörd-
front waren de dwars door de Duilsfcbe'
frontlinie aangeknoopte betrekkingen tal
rijk* Vluchtelingen uit Wcn-.len deelen
toede, dat Russische soldaten naar biet
binnenland zijn. vertrokken. Onder het
schrikbewind der Russische inaximalis1-
ten, aldu.s een Wolff bericht, hebben voor
al de Duitseh© bezitters van 'landgoede
ren 'veel te lijden. Hét meerendeel heeft
hun goederen, moeten verlaten en is' thans
van alle middelen ontbloot. Enkele be
zitters van landgoederen zijn gedood, vele
gearresteerd. De toes landen iri Wenden
en op het platteland worden steeds on-
dga ag'lijker. De roode garde s-teelt en rooft.
Beroovingen op de openbare straat ko
men veelvuldig voor. De Lettische koop
lui brengen slechts zelden levensmiddelen
naar de stad jdaar zij- vreezen uitgeplun
derd te worden. In de buizien zijln de
huiszoekingen aan de orde van den dag.
Zij1 eindigbn gewoonlijk piet den roof van
alles wat maar waarde heeft.
In een 'brief, in het het&c-h geschreven',
heet 'het: Het is nauwelijks meer mogieL
lijk te leven. Alle levensmiddelen wor
den weggenomen.
Eiken dag' komen er lieden van het
comité en doorzoeken all-e hoteken, of Zij
iets vinden. Alles nemen zij' af voor hen,
die geen land bezitten; en, voor hen,
die den g'anschen tijd niet ^gearbeid heb
ben.
Dat alles geschiedt op' klaarlichten dag.
Er zijn er ook, Mie 's; nachts hun_ werk
verrichten. Uil? zij'n huis mag., men zich
niet wagen, wanneer men zijn leven lief
heeft.
De bolschewiki regeering 'heeft eergis
teren 'het volgende draadloozc telegram
afgezonden: Dringend'. Aan alle schepen,
reservisten-kameradien. Niemand zal ziij'n
ontslag nemen uit Ide resèrve, "zoolang
de burgerlijke witte garde 'Van Finland
niet vernietigd is. Haai" overwinning is
een naideel voor onze revolutie. Wape
nen zullen in voldoende hoeveelheid ge
zonden worden.
Laten we tenslotte ziien, hoé 't er in
d,e Oekrain© voorstaat.
Naar (de „Voss. Ztg'." verneemt, is
Chafkofï door troepen bezet.
,'Staatssecrefari.s Ploluboicz heeft eeni
nieuw ministerie gtevormd, dat in tegen
stelling met de neiging van Oekraïne om
met d© Maximalisten tot overeenstemming
te komen, geen enkel lid der Bolschewiki
bevat.
Een (draadloos bericht uit Ifieff d.d. 2
dezer meldt, dat Nohilow, de standplaats
der Russische opperste1 legerleiding, door
Polen is beizot en dat Krydenko niet den)
generalen staf werd in hechtenis geno
men. Volgens hetzelfde draadiooz© bericht
werd dié opstand der Bolschewiki, in
Kieff door de Oekrainen onderdrukt.
Aan bet hoofd vair bet nieuwgekozëni
Oekrainsehe ministerie werd de voorzit
ter van 'de. Oekrainsehe vredesdelegatie
in Brest-Litowsk, Holubowitsch gesteld.
Alle Oekrainsehe, troepen stelden zich
aan de zijde van de centrale rada varl
Kieff.
i Troep'endeelen der Bolschewiki trekken
i snel uit de Oe.kraiiie naar Rusland.
Bij Kieff moet een half millioea
Oekrainsehe troepen ondier .leiding van
officieren verzameld zijn. Ook de 'bur
gerlijke bevolking moet bewapiend zijn.
Korte oorlogsberichten.
De kommandeerende generaal van
het 7e legerkorps te Munster heeft tot do
bevolking van zijn gebied een „oproep
I tot bezinning" gericht, waarin hij "op1 va-
i derlijken toon waarschuwt op het óogen-
blik, dat Duitschland voor de eind'beslis-
sing staat, geen gehoor te geven aan dei
poging der vijanden om binnenlandschei
onlusten te veroorzaken. Hij' wijsf op den
toestand in Rusland en' verzoekt iedereen)
te helpen, om aan het beschamende
schouwspel van de staking een einde te
maken.
Duitsche bladen vernemen uit Bern,
dat het Petit Journal in beslag genomen!
werd, omdat het de namen der dooiden
en gewonden hij den luchtaanval op Parijs
had gemeld.
Havas meldt, dat Duitschland voort
gaat met de wapenstilstandsbepalingen
van Brest-Litofsk te schenden. Voortdu
rend komen nieuwe divisies van het Rus
sische front aah. Onder de Duitsche sol
daten loo-pen geruchten, dat groote Turk
sche en Oostetorijksclie troepen op het
O'OgiCnblik in Duitschland zijn in plaatsen
dicht bij het Westelijk front gelegen?
De „Petit Parisien" is begonnen
met de publicatie van een reeks docu
menten, die zouden aantoonen, dat
Duitschland met voorbedachten rade den
oorlog begon.
In Engeland zijn de rantsoenen voor
alle troepen, met uitzondering van die
welke voor het front worden afgericht,
met Ongeveer *en derde verminderd.
Het gebrek aan pasmunt laat zich
zeer 'sterk voelen in België. Op vete plaat
sen 'geven de( gemeenten papieren pas
munt uit, om ten kleinhandel mogelijk
te maken.
Te Lier komen eerlang in omloop pas-
briefjes Van 0.50 fr., 0.25 fr. en 0.05 fr.
Op 'die eene zijde komt er een gezicht
op uit oud-Lier, op de andere zijde op
een (gedeelte der stad, dat tijdens dein
oorlog vernield werd.
-„Spreek toch, mijnheer Clcmen-
ceau!" aldus, schrijft het FranSche blad
„LTIumanité". „De pogen der manned,
•die 'sterven en die willen leven, hébbfeni
ihpt recht u te doorzien tot i,n het bin-
ne|nste van uw ziel, van uw gewetje4
en uw verstand."
In Duitschland zal een strenge straf,
eventueel zelfs tuchthuisstraf op den stef-
selmatigen sluikhandel worden gesteld.
^Generaal Haig meldt „succesvolle
raids" ten Z. va;n Fleurbaise en in de
buurt van den spoorweg Yperejr-Staden,
Koning Albert is- voor eenige dagen
naar Zuid-Frankrijk gegaan, Waar de ko
ningin toeft.
Onder, de personen', die een adres
aan lord Lansdowne hebben overhandigd.
Waarin zij instemming' met diens denk
beelden over het sluiten van een vrede
door vergelijk betuigen, bevinden zich
o.a. .lord Buckmaster, graaf Loreibume
(de voormalige lord-kanselier), lord Bray-
g(e, de bisschop van Lincoln, Massimg-
ham (de hoofdredacteur der Nation) eii
de schrijver Jerome K. Jerome.
Eerlang gaat opnieuw een Fransch-
Eiigelsche missie naar de Vereenigde Sta
ten, Joffre zou weer van de partij ijijn.
Te München is de staking na vier
dagen te hebben geduurd, geëindigd.
In het Lagerhuis deelde Bonar Law
mede, dat geen opperbevelhebber van de
gealliëerde legers liSnoemd is.
,Een bericht uit Jalta (Krim), dat
via Petersburg Duitschland heeft bereikt,
meldt, dat de pestepidemie in Zuid-Rus
land een gevaarlijke uitbreiding verkrijgt.
Ook in den Kaukasus zouden zich geval-1
len van pest hebben voorgedaan. Het
Re-ode Kruis heeft een ambulance met
'ontsmettingsbenoodigdheden doen afzen
den.
Thee.
Ter aanvulling van zijn desbetreffende
beschikking heeft de minister van land
bouw nader uitdrukkelijk vastgesteld, dat
