8 December
>insi'
cxxv.
rnrs.
li o 68
S 3«», jjV
1
3*£e Jamjam-
Uitgave van
de Naaml. Venn.. LUCTÜR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 219.
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHÜI.T L. BURG.
Drukkers:
Oesterbaan Le Cointre, Goes.
jiijiih in nu rrrraMïriiiuriiri mgn 'rrr
W&XSWm SSSVS&ZSSMER'iXX
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden fr. p. po t f 1.50
Losse nummers Q.Os
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 0.807 iedere regel meer SO dt
3-maal wordt 2-maal berekend.
Bij abonnement voordeelige voorwaarden.
Bewijsnummers 5 cent.
,a^^TO^iaN«m^BBraff»ac,aia«M^S3siBv™ar^gr^.?'jsw>.:v)iaaaaaaMMB
Zij die zich met ingang van 1 Januari
a.s. op „DE ZEEUW" abonneeren, ont- j
vangen de tot dien datum verschijnende
nummers kosteloos.
1S70 en nu.
In een artikel over „oorlogswinst" in
de „Nederlandsche Kerkbode" van dr. H.
Stoel, oorlogswinst voor den gods
dienst nl. wordt een woord van wijlen
prof. Gunning aangehaald. In het oorlogs
jaar 1870 schreef hij in Do oogst is groot,
de arbeiders zijn weinige: „Het vreeselijk-
"ste van de teekenen der tijden is: de
onaandoenlijkheid, de stompheid der men-
schen voor die teekenen zelve."
De menschen waren toen dus zooals
nu, teekent het Vad- hierbij aan.
Doch, ligt hierin niet een verontschul
diging voor het gedrag van het tegenwoor
dige geslacht?
Helaas, de menschen zijn sedert '70 ten
opzichte van de teekencn der tijden
even onaandoenlijk gebleven.
AMKMMttrr ■.v-u-h».u -\BVKMfi.1 rv
&&euwsch<9Stemmen.
Kerstdag nadert.
Het eerste feest in don fecsieyclus der
Christenen.
Hei, feest, dat ohs spreekt van ver
lossing en vrede.
Met gemengde gevoelens zal het weer
door velen beleefd worden, immers in
een l ijd van gevaar en on vrede I
En toch de blijde Kerstboodschap,
-"niet z'n talrijke heilbeloften, heeft nog
niets va nz'n kracht verloren. Het offer is
eenmaal gebracht en de zegeningen, welke,
het meebrengt blijven den kinderen Gods
deelachtig en zullen ook het deel wor
den van allen, die ootmoedig tot Hem
gaan en hun eeuwig l'ot in Zijne handen!
stellen.
Kerkfeest het eerste in den feest-
cyclua dar Christenen. Weet. ge wel, dat
het 't laatst van aile er in opgenomtein
is? In 'da vierde eeuw eerst werd het
feit van Jezus' geboorte op officiëel'eh
feestdag herdacht.
In sommige winkels ziet man weer
aardig opgesmukte kerstboompjes, als om
de aandacht te vestigen op d'e gelegen
heid, om straks in intiemen kring, ge-
schaard om verlichten boom, het feit
van des Heilands geboorte te herinneren.
1 Zal men nu in eik gezin, waar da
kerstboom de jaarlijks wederkeerende gast
is, dezen kunnein verlichten? De. kaar
sen zijn ..gehaarsch. Doch straks jncer
hierover. Ik wil u eerst iets van det
geschiedenis van den Kerstboom vertel
len, mijn stof puttende uit oude aantee-
fegtningen en knipsels.
Julius Caesar stelde den 25sten De
cember vast als datum, waarop het feest
van den koristen dag, oftewel' den ge
boortedag van de zon z.ou worden ge
vierd. 1 ii heidehsehe feest Bleek niet ge
makkelijk uit te rooien. Daarom deed
men wat zoo vaak geschied is: men,
ot liever de Kerk, gat oen christelijke
betcekenis aan het heidensche leest. En
uit was het met de zonaaubidding. Maar
intusschen bleven tal van gebruiken nog
voortbestaan, zij het ook niet mot hei
densche oogmerken.
En nóg wijzen tal' va,n Kerstgebruiken
op dat oude heidensche zonnefeêst, z.oo-
als het branden van het kerstblok, |h!et
eten van kerstgebak, hel versieren van
den kerstboom.
Men moet den oorsprong van don
kerstboom dus niet in het Paradijs of op
Golgotha zoeken.
Het woud met zjjn reuzenstammen Koer
zemde reeds vroeg den mensch eerbied
en ontzag in, het geheimzinnig tevep,
telkens weer opbloeiend en do dorre twij
gen bekleedend met nieuw groen, 'liet
mei, na indruk te maten. Vandaar d!e
boomyereer.ng, en vandaar de oprichting
van versierde Kerstboomen.
Een teekening van 14 eeuwen vóór Chris
ten he l- °u ESYPte. Jaat ons reeds
de vÏh'1, m ^°T zien' Woonplaats van
deelt ie brood en ™ter uit"
De Duitsche taalgeleerde Klug" f 18991
zegt. dat in een, m 1556 in flruk ver
schenen reisbeschrijving van een Itali-
aansch edelman Bar ton nan we'te be
schrijving dag teekent uit 1503 - melldhig
bniik' §ei|naf Yaj} eigenaardig ge
bruik, dat de schrijver leerde kennen in
Sa rLT.-e™"1- 111 lli«
stad bevond zich een tempel, bil wel
ken een vijver was, waaromheen boomen
geplant waren, die men iaarliiks omi-
hhfm 25 DeC' Z°lfS g6W00n was to
ïllumineeren, een omstandigheid die er
sommigen toe gebracht heelt in onzen
kerstboom het overblijfsel te zien van
een oud Budidhistisch gebruik, dat door
de Christenzendelingen uit het Oosten
naar het 1 Vesten werd overgebracht.
De oudste beschrijving van een kerst
boom. versierd met snuisterij1 en lekkernij
dagteekent uit 1601 en ko;int tot ons
uit Straatsburg in den Elzas, welke land
streek ais het vaderland van den kerst
boom mag worden beschouwd.
Von Wedel, de opperhoutvester .van
Hertog Carl August van Saksen, noemt
het oon „Barbairei", die uitgeroeid moest
worden, omdat de bossehen er door ge
havend werden.
Leefde hij in onze dagen, dan 'zou
ook hij misschien door de liakwoeide in
deizen tijd van brandstcIfénnood aange
grepen zijn.
Op het einde der achttiende eeuw wer
den er in Weimar met Kerstmis een
500-tal van die boompjes aan de markt
gebracht. De hertog liet zich dan ook
door zijn 'houtvester bewegen een verbod
uit te vaardigen tegen het hakken der
boomen, hoewel aan dit bevel weinig
de hand schijnt gehouden to zijn.
Voor het eerst in 1737 wordt gewag
gemaakt van verlichting 'van den kerst
boom, t. w. in de omstreken van Zittau
in Saksen.
Nu weet ik niet, hoe gij tegenover dit
gebruik staal. Ol ge met dien Straatburg-
schen geestelijke walgt van dit goddeloos
kinderspel, deze nesterij, Waarmee 'men
den Kersttijd doorbrengt, in plaats van
Gods woord ie overdenken." dan wel ol'
ge met Jean Paul en Matthias Claudius
den kerstboom mint om de vreugde en
de warmte, die hij afstraalt. Ik voor
mij 'zou niet gaarne de onschuldigheid
vau dit feestelijk vertoon in verdenking
brengen. Doch weet dit wel, waar ïfo
kerstboom het middelpunt v.an allcfeestr
viering is en niet het heil ons in Chris
tus geschonken, het k'indeke in Bethle
hem's kribbe, daar kan. de kerstvreugde
niet van bestendigen aard zijn, daar zai
ze ras weer verdwijnen.
Treur niet om het, gebrek aan kaarsen,
waarmede gij! uw kerstboom zoudt kun
nen verlichten. De wereld is nu .eenmaal
zóó donker, dat ze zelfs de hemelsche
vreugde niet zinnebeeldig vermag voor to
stellen. Alles wat brandbaar is wordt
opgeëischt door den tel oplaaienden oor
logsbrand.
Met licht en vrede in 't hart zal 't een
heerlijk kerstfeest voor u zijn.
KEES VAN DER MEER.
M.-;A
Alsmaar® dlwrstpüchb
Hét Centrum schrijft:
In de Memorie van Antwoord over
hoofdstuk VIII der Staatsbegrooting
schrijft de minister van Oorlog', clal naar
zijn oordeel de algemeene dienstplicht de
grondslag van de toekomstige iegerorga-
nisatie zal moeten zijn, omdat djtn eerst
de mogelijkheid zal bestaan om de geheel©
volkskracht voor de verdediging des lands
voor te bereiden.
De minister speelt dus wederom open
kaart, en dat is te waardeeren.
Maar intusschen weet men nu, Wat
men van hem als bewindsman heeft to
verwachten en waarop hij aanstuurt.
De algemeene dienstplicht, welke in
dezen abnormalen mobilisatie-tijd prac
tisch werkt, zal, krijgt hij ziijh zin, duur
zaam worden ingevoerd.
Dat beteekent een aanmerkelijke uitbrei
ding van financieele en persoonlijke las;
ten.
Dat beteekent, dat iedere jonge man,
die zonder lichaamsgebreken is, zal wor
den ingelijfd en naar de kazerne gezon
den.
Dat beteekent, dat alles zal moeten wor
den vermeerderd, wat voor dei uitrusi-
ting en het geregelde onderhoud van
zulk een vergroot leger noodig is.
Dat beteekent dus steeds stijgende uit
gaven aan kleeding, aan wapenen, aan
legering en voeding, aan kampementen
en wat al niet.
Dal jjefeekenjt, voorts uitbreiding van
kader en van liet aantal hoog ere en
lagere officieren, vermenigvuldiging van
tractementen, pensioenen, toelagen, erj
wat daar verder bij kan komen.
Dat beteekent, dat de gehééle validé
jongelingschap een tijdlang en wie
weet tenslotte hoelang aan haar stu
die, aan de nationale produclie, aan han
del en bedrijf, aan onderwijsi en oplei
ding, kortom aan het gansche burgerlijke
leven zal worden onttrokken, om van
diensttijd en herhalingsoefeningen in la
tere levensjaren niet eens1 te' spreken.'
Dat beteekent ten slotted dat vooral
de groote gezinnen, die met meerdére
zonen gezegend zijn, de gevolgen van' een
en ander slag op slag zullen ondervin
den.
Op die gezinnen zal do zwaarste druk
neerkomen.
En nu denken wij alleen aan de meer
stoffelijke zijde der zaak.
Vrouw an lïiostUf.
Zooffls men weet, zijn straks ook de
vrouwen verkiesbaar voor de Kamer, al'
mogen zijl ook zelve liaar stem nog n iet
uitbrengen.
Of er gebruik van zal' worden gemaakt?
vraagt het F r ie s c h Dagblad.
'tZou ons niets verwonderen, als som
mige partijen een of meer vrouwen op
haar candidatenlijst gingen brengen. Ge
ven zij haar dan daarop een „goede"
plaats, dan zal „de vrouw" weldra haar
intrede doen in ons Parlement.
Zoo hesf! reeds de bekende, Ainster-'
damsche kiesvereeniging „Vooruitgang"
voor den kieskring Amsterdam de even
eens bekende mevr. M. Boissevain-Pijln-
appel gepolst, ot' zij ook van vrijzinnige
zijde een candidal uur zon willen aan
vaarden.
Haar antwoord luidde ontkennend.
En zijj motiveert dat aldus
„Waarom ik het niet heb aanvaard
„Om meer dan één roden!
In dé alleréérste plaats pun mijn
gezin. Als. ik een klein gezin had,
als mijn kinderen getrouwd waren, als
ik in Den Haag woonde, dan zou ik
het verzoek zeker hebben ingewilligd.
Ik zou dan ook de overtuiging hebben
geliad. dat ik niet mócht weigeren.
«.Maar nu? Ik heb groote zoons en
groote en kleine meisjeZes dochters
van zevon tot twintig jaren. Als ik
een lidmaatschap zou aannemen, zou- J
den m'n moederlijke zorgen in het ge- j
drang komen, ^mijn "huishouden wor-
den ontwricht.
Bravo, mevrouw Boissevaingelukkige j
moeder van vele kinderen
Gij moogt dan „vrijzinnig" wezen.
Maar hier spreekt zij; een echt anti-
revolutionaire gedachte uit en 'I is een j
voorrecht, dat we blijkbaar onder alle
partijen nog goede en getrouwe m o e- j
ders hebben, wat toch altijd voor een
vrouw veel' schooner ©eretitel blijven za.l,
dan zelfs het Hoogedelgestreng zijn, als
lid Van de Sta ten-Generaal.
Ovoriirijv5«g schaadt.
Met instemming nemen wij hot vol
gende nit De Standaard over
Van meet af namen ook' wij het op
voor de bepleiting van het Vlaamsche
element in België. We verheugden er
(ons daarom in, dat de Duitschers van
hun bezitting van België gebruik ma,ak
ten, om het VIaamsche element in dein.
nabuurstaat beter tot zijn recht te doen
komen. En 'waar ons land, 'ónder de, lei
ding van wijlen den hoogleeraar de Vries
en wijlen Dr. Schaapman, reeds voor
jaren niets onbeproefd had gelaten, om
den hand tusschen Nederland en België,
voor wat de gemeenschappelijke laai be
treft, nauwer aan te halen, dorsten we
van meet af beweren, dat ook uit dezen
oorlog winste voor het Vlaamsc'h. zou ge
noten worden.
Steeds echter waarschuwden we te
gen elke te forscbe poging, die nu 'reeds
met het oog op dit gawenschte doel' on
dernomen werd. We kwamen er daarom
voor uit, dat we de omzetting van de
Gentsche Hoogeschooi liever tot de slui
ting van den vrede uitgesteld zagen.
Vooralsnog waren de denkbeelden öm
de gezindheden te verdeeld, om op "een
eenparig handelen uitzicht te geven. Ver
loor. men, dan kwam er toch niets van
terecht, en won men ten slotte, daif
waren de bedingen zeer vast te beze
gelen, en bood zich de kans aan, dat
de eeht-Vlaamsche elementen metterdaad
als één man voor de maintineering van
het Vlaamseh opkwamen.
Er werd inmiddels te Berlijn en te
Brussel'anders besloten. Men ging reeds
nu veel, veel verder, en zoo verscheen
er nu zelfs van het „Nationaal Vlaamseh
Verbond" een vlugschrift, getiteld„Het
Vlaamsche volk tegen den cefitralis'eeran
den en verfransch ten Belgischen Staat",
dat er zoo goed als pp neerkomt, om
het Vlaamsche deel van België straks
bij 't Vredesaccoord kortweg van België
af te nemen, en bij1 ons land te, voegemi
Nu heeft dei heer de Broqueville on
langs in zijin rede te Parijs zeer zelceir
tot een zoo overdreven uiting aanleiding
geigeven. Hij toch stelde als eisch, dat
'tbij- 't oude blijven zou, en da,t, welbe-
zien, het. Fransch in België de babeer-
,schende taal van het Gouvernement moest
blijven.
Doch al' moet grif en gul erkend, dat
zulk' 'een uitlating de echte Vlamingen
grieven en ergeren moest, toch betreu
ren we niet minder dit pleidooi voor
het Vlaamsche element.
Overdrijving van den éónen zoowel "als
van den anderen kant baat hier niet,
maar schaadt, en het is juist die schade
die ook Nederland deren "zou.
Jsruzalem.
De Rotterdammer driestart:
Het is een ontroerend bericht, dat Je
ruzalem door de Engelschen is bezet en
uit handen van de Turken in de hunine
is overgegaan.
Natuurlijk heeft, deze ontroering niets
te maken mét het speciale feit dat helt
Engeland was, dat hier triumfeerde. Met
de voorkeur voor Entente of Centraten
staat ze in geenerlei verband. Hetzelfde
gevoel 'zou ons hart vervullen, indien
Jeruzalem van de Jurkscho in de Duit
sche 'handen was overgegaan.
Het zijn heilige aandoeningen die hier
spreken.
Het bleef tochaltoos een zoo pijnlijk
gevoel, dat de stad en het land, waar
aan de heiligste en innigste gevoelejnjs
der Christenheid met talloo ie banden wa
ren vastgeknoopt, in het bezit waren van
iVIohammedaansche autoriteiten, Wel is
waar was het verhand tusschen de Chris
telijke religie in het heilige land yan
enkel historlschen aard De aanbidding
in den Tempel te Jeruzalem heeft sinds
lange plaats, gemaakt voor het roepen
jot den Vader in alle oorden der we-
réld Maar dat historisch verband "alleen
is reeds meer dan voldoende, om be
vrediging en dankbaarheid in ons h,axt
te wekken, dat thans niet meer enkel
bij de gratie vaiV een Mohammed,aansch
gezag het land, waar de Heiland leefde,
en de stad, die Hij zoo l'ief had, doolr
de belijder^ van "Zijn Naam kunnen wor
den betreden. Een overheid, die zich naar
dien Naam noemt, voert thans weder
het bewind. Mag, wat te verwachten is,
Palestina thans Christelijk' blijven, dan
zal' na den oorlog de Christen daar
niet meer komen als ternauwernood ge
duld vreemdeling, maar hij zs.il er thuis
zTpi.
En dat is, na de eeuwenlange 'Mo
hammedaan sclie heerschappij, een ware
verademing.
„Siilarisss-w"
Onder dit opschrift schrijft het „Arnh.
Bbl."
„Van antirevolutionaire zijde werd,
naar aanleiding van Dr. Nolens' drang
op de Regeering uitgeoefend opgem' rk't,
dat, indien de Regeering niet tijdig
gereed was met alie onderwijs-ontwer-
pen, althans dat betreffende de on-
derwijzerssalarissen zou worden inge
diend.
Links ontving deze gedachte niet
vriendelijk.
Geen tijd.
Staatsrechterlijk onjuist.
Wij kennen die bezwaren.
Toch hopen vt-ijl nog.
En zoo dit niet gaat, dan een ini
tiatief-voorstel van Rechts.
Naar verluidt, bestaan de plannen."
Als men nu weet, dat het 'Kamer
lid xoor Tietjerksteradeel aan genoemd
blad de hoofdleiding heeft, zal men dat
bericht op de juiste waarde weten te
schatten
Rechts zal dus de zaak' %ter hand
nemen
öe Groote Oorlog
Beknopt overzicht van den toestand.
Dus zijn de vredesonderhandelingen tus
schen de maximalisten en de centralen
begonnen.
Tot 14 Januari 1918 is de wapenstil
stand in elk geval verzekerd. En wordt
hij niet tijdig opgezegd, dan wordt hij
stilzwijgend voortgezet.
Nu, we mogen wel de verwachting
koesteren, dat men met het opzeggen van
dien 'wapenstilstand niet te overhaast zal
handelen.
Bedoelde bepaling geeft dus een meer
blijvend karakter aan het bestand en laat
den vredesonderhandelaars alle gelegen
heid om hun moeilijk werk voort te zetten.
Omtrent 't verloop der onderhandelin
gen, zooals zij tot dusver gevoerd zijn,
worden, ondanks alle toezeggingen om
trent een onmiddellijke publicatie zonder
de minste terughoudendheid, geen nadere
bijzonderheden gemeld. Het is dus niet
uit te maken, of de onderhandelingen al
dan niet met groote moeilijkheden gepaard
zijn gegaan en of er al dan niet groot
meeningsverschil tot uiting kwam. Alen
had daaruit anders wellicht een voorzich
tige gevolgtrekking kunnen maken om
trent 'het te verwachten verloop van de
onderhandelingen over den vrede, die nu
beginnen.
Enfin, laat ons mo'ed houden. Vermoe
delijk zal alles reg kom en luiden weldra,
althans op één front, de vredesklokken.
De strijd aan de fronten is van niet
veel belang. Het slechte weer, storm en
sneeuw aan "liet westelijk front, belem
meren elke gevechtsactie. En in Italië
hebben de Oostenrijksche troepen weder
een paar Italiaansche borgstellingen bezet,
die hun positie verbeterden, maar geen
belangrijke wijzigingen brachten in den
toestand. Zoolang het bergland tusschen'
Brenta en Piave niet geheel is genomen,
zoolang dus de Centrale legers niet uit
het noorden in de vlakte kunnen afdalen,
is er niet veel kans op een grooten voor
uitgang.
Op het Westfront wordt vrij algemeen
een groote nieuwe actie der Duitschers
verwacht.
De geallieerden maken zich daarover
heimelijk bezorgd.
De „Times" signaleerde Duitsche
troepentransporten van het Oostelijk naar,
het Westelijk front, en het blad merkte!
met betrekking hiertoe op: „De Duitscha
Generale 'Staf is klaarblijkelijk bésloteni
een beslissenden stoof tegien het W|esteni
te ondernemen, nu Rusland lamgeslagen
ligt, terwijl Amerika nog niet^gereed "is".
liet Zweedsehe „AÏ'tonbladet" wijdt
een beschouwing aan den algemeeuenl
militairen toestand, waaraan het navol
gende ontleend wordt: „De militaire toe
stand in het Oosten heeft zich zoodanig
ten gunste der Centrale Mogendheden ge
wijzigd, dat deze gedurende dezen win
ter op het zoogenaamde eenheidsfront
van het Kanaal tot aan de Adriatischel
Zee de baas zullen zijn. Bovendien zul
len zij zeker in staat blijken aan Turkije
een krachtige ondersteuning deelachtig te
doen worden". -
't Valt niet te loochenen, dal de cen
tralen er goed voor staan.
..Kon hun positie den vijand er nu maar
spoedig tóe brengen naar een „eervol
len" vrede te streven.,
Verbiijdiad nieuvvn veer Engeland.
In een redevoering^ die de Arocrikaan-
sclie minister van marine Dajpiels te Chi
cago hield, gaf de!ze een uitvoerige schefei
van den steeds toencmenden groei der
Amerikaansche oorlogsvloot. Hij! besloot
met de verklaring1:
„De vloot der Ver. Staten zal nog voor
het einde van 1918 de grootste vloot
dei- wereld en ook de Engelsche vloot
voorbij gestreefd zijn".
Naast de duikboolenplaag nu ook nog
derAmerikaansche concurrentie. Voor den
Engelschinan gaat het „Brittania rules
the waves" thans wel a'lle betee'kenis
verliezen!
De vredesonderhandelingen.
Naar verluidt z;al de staatssecretaris
Von Kuehlmann in den loop' der ,weefc
voor d,e vredesonderhandelingien naar
Brest Li to wsk gaan.
De regeeringen van Duitschland, Ooet-
tenrijk-Hongarije, Bulgarijë en Turkije zul
len .reeds in de eerstvolgende dagen melt
de vredesonderhandelingen met Rusland
beginnen.
Het vertrek der "Duitsche gevolmachtig
den zal binnenkort plaats hebben.
De niet bindende vooHoopige bespre
kingen over de vredesvoorwaarden tus1-
sclien de in Brest Litow.sk aanwezige ver
tegenwoordigers van de betrokken regee
ringen zijn reeds aan den gang. v
Het „Berl. Tagebl.' 'schrijft over dep
wapenstilstand: Het is een zeer verblij1
dende gebeurtenis, inaar men mag toch
niet te veel yerwachten. Er zijin grooitel
moeilijkheden bij het voeren van vredes
onderhandelingen te. overwinnen. Iin het
Oosten, vanwaar de groote bloedgoif over
ons zou koimen, heersicht rust.
De „Lok. Anz." zegt: Wij staan voor
een 'geweldige taak. De naar verhouding
gemakkelijke overeenkomst over een wa
penstilstand moet thans door een moei
lijker over den vrede gevolgd wonden.
Laten wij ons niet bedriegen. De vijand
in het Westen meent het ernstig! d'en strijd
voort te zetten.
De „Vorwarts"De strategie heeft haar
werk gedaan. Thans moet de staatskunst
het hare doen. Daarvan hangt thans de
toekomst van Europa af. De sociaal-de
mocratische pers kent geen positiever
werk dan meehelpen aan den vrede, dia
nog, door groote gevaren bedreigd wordt.
De „Deutsche ZtgNog moeten groo
te militaire werken gedaan worden, wel
ke ons door den vijand worden opge
drongen. 'Tusschen nederlaag en 'over
winning isr geen tusscbenweg, zoo-als wij
het leven winnen, zoo moeten wij oote
de overwinning winnen.
De „Morgenpost"liet is onze vaste
overtuiging, dat de wapenstilstand niet
meer zal worden opgezegd, en Idat Ida'
vrede" volgen zal. Men kan uit de 'tot
standkoming van 'clen wapenstilstand de
