Ne.?44
sren,
Dinsdag 20 ,\«va mber ItlfcV'
32eJ'aargan
1
ien.
iwartbont).
gevraagd.
Ier
Os stad Goes «4)7-1917.
FEUILLETON.
II
kooi
|uur van het
iij den heer
ü'kvoogd der
Heer Arends-
iDecember a.s.
sten worden
irijving
m,
Istede in de
en inscliry-
vóór of op
bEN, Kapalle.
Iraagd tegen
JOLSE,
oakerke (W.)
|t voor loop
I, rekening 25
]N,
Hoogelande.
lENENBERG
jmdvlsesch,
>ut te leggen.
LG.
êjr
bii L. DE$~
en
lg. bij
on (blauw-
Irouwepolder,
zaal
pleur goedge-
Grijpskerke
|E PUTTE.
iopTOC^E
S d
luikkabinet.
Firma, ïF. P.
/eulendra-
{0 jagx, zeer
jÉftsB, en 2
Ir' V
I, Zoutelande.
lit Eli,
Markt te
floor ISAAC
stsingel G 242
Inds na zeven.
yast werk en
lFRA^CKE
- beschikbaar,
>nd en lOO
20 ct. per
|z„ Landbou-
ande).
iraagd, op de
UJZE, in den
het Station
Uitfwe van
Naaml. Vaan. LUCTÜR ET EMERGO
(jev«stigd te Goes
Hoofdbureau te Goes:
~£ANGE VORSTSTRAAT 2#9.
r guneftu te Midtielburg:
SEIRMA F. P. DHÜIJ L. BURG.
üiakker»:
(Oosterbaaa A Le Coiatre, Goes.
Wreed! T'
Ellen Forest bespreekt in „Den Gul
den Winckel" Gerard van den Hook's
werk „Het Kostelijk Leven" en diens
dood.
„Hij was; tuberculeus, in 191G alfeé'-
keurd. Werd bij herkeuring goedgekeurd.
Zijin gezondheidstoestand wel kennend,
vroeg hij een thermometer, die na aan
legging 39 gr. aanwees. Voor een mili
tair geneesheer geen reden tot onrust
öf extra 'zorgen, want al' werd hij nu
aJgekeurd, dienst doen moest hij toch,
tot het „verlof" was toegezegd. Den löen
Februari kwam die toezegging, en den
22en wds Gerard van den Hoek .over
leden." i
Een verschrikkelijk geval
Ofschoon 't buiten het te bespreken
boek omgaat.
Doch nu komt het. Ellen Forest laa,t
er niet minder op volgen dan 3it:
„En niemand schiet zoo'n mililair-gpi-
neesheer voor den kop. Zoo'n wetenschap
pelijk misdadiger wandelt ongedeerd langa
's' Heeren wegen 1 Erger. Kan morgen nieu
we slachtoffers maken als het hem goed
dunkt!"
Zóó „doet" Ellen Forest in „Den Gul
den Winckel" aan literatuur.
Voorwaar, de barmhartigheden' der god-
deloozcn zijn wreed. (Spr. 12:10.)
IV.
Men was! genoodzaakt door de vele
concurrentie een onderscheiding aan te
brengen. Hoe zou mén dat doen; d)e
stad was nog niet in wijken verdeeld,
de huizen droegen geen nummer. Ieder
gaf toen zijn huis een naam, einketb Iet-
ven nog voort. Wie kent niet het huis
de Egyptenaar in de Lan gevorsthet huia
de Aschbak op den Opril, Groot© Markt;
het huis! Het Wagenschot op de Vla®-
markt, het huis' het Roosje, de drie Ko
ningen, In de Meermin, op de Kadé.
De gloeiende oven in 's-Heer Hendriks
kinderenstraat. Het Vierendeel in de
Wijngaardstraat, enz. enz!.? Enkelé'n schre
ven in dichtmaat de waren die hij hen
te verkrijgen waren. Zoo lasi mén bo
ven een bakkerij
In dei drie worsten,
Bakt men brood met 'korsten
en Brusselsch.e bestellen
die- in de melk zwellen.
Bij een tabakhandelaar las! men
Mazes; heeft de kinderen Israel's droogr
voets- door 'troode meer g'eleid
Dat Farao en al zijn volk op 't droe
vigst heeft beschreid.
Heer, wil mij' mee zoo goedgunstig als
Moizes zijn,
Hier verkoopt men tabak', gedistilleerde
wateren en Brandewijn.
Boven de deur van een huisl waarin
geen winkel werd gehouden, las! men:
Geschied U leid
'Wees, niet bereid,
Om dat te wreken fel,
Want Petrus zeidt
Schuwt nijdigheid,
Wil altijd spreken wel.
Dat het Goes en zijne bewoners goed
ging, bleek in 1616 op bijzondere wijizie.
Het land van Borssele, dat bij den vloed
van 1530 geheel was' ondergegaan, werd
door het gemeentebestuur van Goes in
isje. I „7)
Bewerkt naar het Engelsch van
EMMA JANE WORBOISE.
Even bedacht 'miss Mowbray zich. Dan
f 0 ZÜ: >>Ik moet. u gelijk geven, ik
an uw standpunt begrijpen en als een
ame tegenover een dam© mag ik er, zélfs
niet langer op aandringen. Maar door al
onderhandelen over den prijs heb ik
u nog niet kunnen zeggen, dat het niet
i ee", 'VÜnLeer Lascelles is, die miji van
verteld heeft. Ik ben dezen zomer een
poos te Gretton bij Nortborough geweest,
°6eerae daar bij vrienden. Ik heb' toen
künt if am001e E1lmwo'ad gezien, 0, hoe
RU e verandering verdragen?"
i.DJ ,eze boorden zag zijl in de sorn-
Tinni-' /)eine ,am?r rond. en door het faam
(JAlntlrW - f1®® '®traat- Ooani was er
gelukkig niet toen ze dat zeide. Zoodra
£nMJni0 ^Üle te voorschijn had g;e-
tSf vaar bovea gegaan. Ik
geloof, dat het hem moeilijk viel, mij
te zien onderhandelen.
JWaj begonnen een gesprek over Elrn-
wood en over de fannhe, waar miss Mow-
biay gelogeerd had dien zomer, de Stan-
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKËN WERKDAG
Abonnementsprijs»
P«r 3 maanden fr. p. post f 1.50
Losse nummers- Q.Qö
Prjjs der Advertontiën.
14 regels f 0.80, iedere regel meer 2®.i&
3-maal wo#dt 8-maal berekend.
Bij Abonnement veordeelige voorwawéSRi
Bewijsnummers 5 cent.
1615 aangekocht al:s schor om in te dij
ken. Deze indijking ging met velé te
genspoeden gepaaid. Eindelijk, in 1616
kwam het werk' klaar, de koop van
Borssele bracht Goes niet veel voordeel
aan. In 1685 moesten door overstroo-
sning 55 gemeten worden buitengedijkt,
in 1715 ging de geheele W.olf erts pol der
met 242 gemeten te niet. Goes besloot
8 Maart 1750 geheel Borssele te verkoo-
pen. Dhr. Jan van Borssele werd nu
eigenaar. Als herinnering aan Borssele
prijkt op het kerkorgel in de Neder-
duitsch Hervormde Kerk en op de poort
van 'het „manhuis" nog altijd het wa
pen van Borsfeele, verbonden met het
wapen van Goes!. De armenzorg onzer
gemeente had nieuwe banen 'gekozen, in
1626 'gjng het bestuur over tot stichting
van .het weeshuis, ter voorziening jn
een behoefte, die reeds lang gevoeld
werd'. Deze nuttige inrichting isi "nog
steeds een sieraad voor de gemeentel.
Al ging hel den ingezetenen goed, toch
was; er een z,aak, die reeds lang broeide.
Het gjng met de regeering onzer 'ge
meente niet naar wensch, politieke' kui
perijen waren aan de orde van den dag.
Baljuw, Burgemeesters, Schepenen en de
magistraatspersonen waren tegen elkander
verdeeld. Wasi er een betrekking open,
men wist eer de raad vergaderde-, wie
deze zou vervullen, familierela,tien werk
ten hier niet weinig' aan mede, Aan de
eene zijde stond de baljuw met de zij
nen, wien als grafelijk officier, als ste
dehouder Van den Prins toegerekend werd
de kracht der privilegiën te willen ont
zenuwen.
Aan den anderen kant stehaarden zich
zijl, die vasthielden aan een eenmaal ver
kregen recht. Geen wonder, dat de1 bur
gerij in deze partij koos-, en zich tegen
misbruiken verzette. De eerste partij1, die
dee baljuws,, werd krachtig gesteund door
de leus, die zij huldigdehandhaving
van het Stadhouderlijk gezag. Aan den
anderen kant schaarden zij! zich, die vast
houdende aan een verkregen recht, de-
Verkiezingen zochten over te brengen bij
de OudermannenIn 1655 kreeg men
een anderen baljuw te Goes. Hiervoor
was1 gekozen Bartholomeus Dankérts. Na
dat hij! eerst als burgemeester zich bij
de ingezetenen gehaat had gemaakt, was
hij thans de oorzaak, dat een vreesel'ijikl
twistvuur ontbrandde, toen hij! bij del
verkiezing van twee stadsrentmeesters op
2en Kerstdag 1656 bij! het staken der
stemmen de zijne wilde laten beslissen.
Twee burgemeesters met vier schepenen
hadden hunne keus' uitgebracht, en de
baljuw me,t vijf .schepenen twee andere
Candida,ten daartegenover gesteld; de- bal
juw meende alls grafelijk officier het recht
te hebben om te beslissen. De burgemees
ter "beweerde, dat de inhoud der pré
vileigïën -dit verbood. Dei laatsten dron
gen door beëadigden de nieuw benoemde
rentmeesters onder protest van -de- eer
sten. De baljuw liet zich niet van zijtn
stuk brengen, hij] beklaagde ,zic;h bij de
Staten van Zeeland. Hij heschuldigide He
de burgemeesters, dat zij drinkgelagen
vpor gemeene luiden hadden aangericht
oin deizen tot oproer te bewegen, verder
dat zij kogels hadden uitgedeeld aan de
sbhutters, toen er sprake van Was, dat
er gedeputeerden uit de staten zouden
komen om de zaak te onderzloeken. De
Staten kozen partij voor beide partijen,
het besluit der Staten was, dat men de
oude ïrentmeesters' in functie zon Men
tot het onderzoek der Staten afgeloopen
leys, die ook kennissen van de Perreins
waren, ofschoon )vve de beide families
vanwege den afétand maar zelden be
zócht hadden. Ik zeide, dat ik miss. Mow,-
bray daar ook nimmer ontmoet had.
„Toen ik de eerste maal op' Gretton
logeerde, had u 'juist ElmWood verlaten,
om naar het vasteland "te gaan en .toen
ik er, voor de tweede maal vertoefde;
was u al voor altijd van Elmwood ver
dwenen. Ik ben heel lang uit Londenj
weg geweest, want na de Stanleys heb
ik nog familie in Edinburg bezocht. Nu
ben ik weer terug omi hier een paar
maanden te blijven. En nu heb ik een
verzoek aan u, vreeselijk aanmatigend en
veeleischend misschien, maar toch hoop
ik, dat if er naar luisteren wilt. Kunt u.
niet een poosje bij mij' ko-men logeeren'?'
„Ik zou het dolgraag doen, hetzon
verrukkelijk wezen, maar. ik kan oom
niet alleen laten".
„Maar mijnheer Perren kan toch mee
komen?"
„Och neen, miss Mowbray laten wij
het niet doen, oorn is niet meer geschikt
voor gezelschap. Hij is niet meer, dia
hij vroeger was. Maar graag wil ik wel-
eéns eèn dagje bij u doorbrengen".
„Nu, dan ;zal ik maar met één dag
tevreden zijn. Wanneer komt u dan? Vol
genden Dinsdag bijvoorbeeld? Ik ben geen
idag meer vrij1 deze week. Maandag is
was. Dit besluit schreef men weer op
rekening van den gehaten baljuw. Hier
door en ook dooi- het voortdurend ver
zet van den een tegen den ander groeide
de haat tegen Dankerts zoo aan, dat
hij door een hoop opgehitste l'ui uit zlijln
huis werd gehaald, naar het schutters
hof der Coluveniers werd gebracht en
aldaar gedwongen werd zijn degen af te
geven,, als toeken dat hij zijn ambt ne-
derleg'de. Dubbele wachten werden da
delijk uitgezet om de rustte herstel
len, de aanhangers van den baljuw war
ren woest, deze vielen uit boosheid een
patrouille aan, die juist in de 's-Heer
Hendrikskinderenstraat marcheerde. Men
wasi v.oo-r het huis va,n dhr. v. d. Steene.
Deze behoorde tot 9e partij van den
baljuw, en was lang niet bemind bi]
de burgerij.
Voor dit huis ontstond een bloedig
gtevecht tusschen de beide partijen. De
kapitein der burgerwacht met zijn man-
stehappen kwam spoedig aanrukken, maar
niets mocht baten, enkele oogénblik'ken
later vloeide het burgerbloed door do
s'traat. Kapitein Gilles van der Nisse en
de schutter Jacob Gorsen waren gésneu-
veld bij' dit oproer. Dit treurig geval
verhoogde de woede. Men liep naar het
huis van den baljuw Dankerts om hem
persoonlijk a.a,n te vallen, anderen koel
den hunne woede aan het gezin en hét
huis van den heer v. d. Steene. De bet;
w-oners' moesten vluchten, het huis werd
géplunderd en geheel geruïneerd. Ieder
onzier kent nog de plaats in de 's-Heer
Hendrikskinderenstraat, waar het huis
eenmaal' stond. 'De rij huizen is hier
onderbroken, het nieuwe huisl (thans
Soutensluin) werd achteruit geplaatst. Of
dit ter gedachtenis zoo gedaan is, zegt
de geschiedenis ons niet. Deze politieke
strijd heeft nog jaren voortgeduurd, en
veel ellende voor de inwoners van Goes
Veroorzaakt. Met het begin der 18e eeuw
wasi deze strijd geëindigd Onder deze
droevige o msta ndigheden deed het ge
meentebestuur zijn best voor de inwo
ners!. Dit bleek in '16 toen ze overging
tot het stichten van een Oude mannen-
en Vrouwenhuisi 'in de Zusterstraat.
Goes.
J a c. de Kr.
De Groote OorSog-
Bsknnpt «verzicht van den f««sfand.
Jaffa, het oude Joppe, ook bekend uit
den tijd Idler kruistochten ,is .zonder eeini-
gen .strijd door die Engelschen bezet.
'tWas te voorzien, dat de Turken te
vergeefs zouden trachten hier stand te
houden.
Vermoedelijk zullen zij- nu pogen ten
die Jaffa van Gaza scheiden, in zeer
terde Nahr-el'-Audscha, of achter de
Nahr-el-Falik. Maar tol, dusver hebben de
Turksche pogingen tot tegenstand weinig
succes gehad en hebben de troepen van
generaal Allenby de! kleine 40 kilometers,
die Iaffa van Gaza scheiden, in zeer
korten tijd afgelegd. De Engelsche gernen
raai z,al er waarschijnlijk wel alles op
zetten om zij'n opmarsch in het kustgebied
door de vlakte van Saron, ten Noorden
van Jaffa met alle mogelijke snelheid door
te zetten, om daardoor den terugtocht
der Turken in het hoogte-gebied te kun
nen bedreigen.
Kunnen de Engelschen hun marsch bij
Jaffa doorzetten, dan (is 'de ontruiming
van Jeruzalem al zeer spoedig' te wachten.
altijd vreeselijk druk. Maar het zal mij
een feest zijn, als u aanstaanden Dins
dag 'komen - kunt. Zal ik u met het rij
tuig laten afhalen?"!
„Ik kan niet zoo onbeleefd zijn te zeg-
gén, dat u dat niet moet doen, als; u
zooveel moeite' voor me over hebt. Maar
laat ik u nu een kopje thee geven''!.
We spraken af, dat miss Mowbray mij
om Twaalf uur zou afhalen en nog Leni
gen tijd bleven wij gezellig met elkaar
babbelen, waarna mijn nieuwe kennis op
hartelijke wijze afsehéid van mij nam.
Toen mijn oom kort na haar vertrek
beneden kwam, vertelde ik hem, wat ik
in zijn afwezigheid gedaan haltwee stuk
jes. verkocht voor vijf pond en een uit-
noodiging voor een uitgaansdagje aange
nomenmijn goede oom was er even
blij mee, als ik zelf.
^Heerlijk, Chrystie", zeide hij1, „wat
hebben wij' toch reden dankbaar te zijn,
hoe goed is God voor onis. Vijftien podd'
in veertien dagten, het is prachtig voor
iemand, die pas begint. En Wat "heerlijk,
dat je eens een dagje er uit zult zijn.
Je hebt toch wel een goede japon?"
Ik stelde hem hieromtrent gerust. „Maar
is het niet vervelend voor u, oom, zoo'n
heelen dag alleen te zijn?''
„Weiheen, Chrystie", gaf oom1 glimla
chend ten antwoord. „Alsi jk miji daarin
nog1 niet schikken kon, zou ik een oude
De toestand in Rusland wordt toch
iets duidelijker.
De Bolsjewiki hebben blijkbaar groot-
tere troepenmassa's, dan waarover Ke
renski kan beschikken; tusschen Gatsjina
en Tsjarskoje Sela \Verd het legprtj© van
Kerenski verslagen en zijn staf genomen.
Maartegelijk komen medededingen
over onderhandelingen tusschen de Bols
jewiki en Kerenski's regjeeiring over een
gemeenschappelijk bestuur, waarin de ver-
eenigde socialistische groepen, met diei
Bolsjewiki inbegrepen, zitting zouden
hebben.
Over die onderhandelingen is nog wei
nig bekend. Als eerste voorwaarde! wordt
natuurlijk giesteld, dat de roode gardé
der Bolsjewiki te Petrograd en de witte
garde van Kerenski te Moskou zullen wor
den ontbonden en dat een arbeidersleiger
in geheel Rusland zal worden ingericht.
De noodzakelijkheid, om aan de oneeniigf-
heden een eind te makein ein te pogen
door samenwerking tot een standvastig
bestuur te komen, wordt steeds meer in
gezien.
Ook met het oogi op Finland, waar
ellende en gebrek lneierscJien, is het zee®
gewfenscht, dat het land spoedig tot rust
kom©.
Het verzet is in Finland algemeen tegen
de Russische soldaten, die van alle'ban
den los geworden, daar strooptoch
ten gaan ondernemen. Dit zijn natuurlijk
de slechte elementen uit het leg©r, die
nu er geen tucht en orde meer hieerscht,
een soort rooverbende vormen.
ïn automobielen komen zij uit Rusland
en ondernemen tochten, waarbij' ziijl aller
lei gewelddadigheden uitvoeren; zij doen
huiszoekingen, honden menschen op de
landwegen en zelfs op de straten in de
stedien aan, en nemen wat zij krijgen
kunnen.
Tegen deze stroopers hebben de Jlin-
sche socialisten krachtige maatregelen get-
nomen.
Wordt de 'band tusischen Amerika en
de Entente steeds nauwer toegehaald (de
Ver. Stoten zullen ook deel gaan uit
maken van den oppersten krijgsraad 'der
entente), tusschen Amerika ein Japan bo
tert het niet erg;.
Japan heeft nu meegedeeld, dat het, ge
noodzaakt was de onderhandelingen over
een overeenkomst tot uitwisselingl van!
scheepsruimte voor staal af te breken.
De eisehen der Amerikanen kondenniet
worden ingewilligd.
Waarschijnlijk is de Japansche regeering
tot 'dit besluit moeten overg-aan onder den
druk van de publieke opinie in Japan,
die tegen de concessies1 aan Amerika toe-
géstaan bij een vroegere overeenkomst
reeds ischerp in verzet kwam,. De; 'jdeëele''
eenheid tusschen de geallieerden schijnt
nog altijd ver te zoeken.
Als uit deze afbreking der onderhan
delingen een conflict voortvloeit z,ou dit
zeer 'zéker afbreuk doen aan d© toenemen
de oorlogsstemming bij de Entente, die
in Engeland al zóó hoog geklommen is;
dat men aan pacifisten het gebruik van
openbare parken wil weigeren
De oorlofjsiloelelndei der Entente.
Over bovenstaand onderwerp staat in
de „Manchester Guardian" o.a. het vol
gende:
Onze staatslieden hebben nimmer in
dezen oorlog volle profijt getrokken van
hun moreefe voordeelen. Te strijden voor
de vrijheid der naties1 en de onnverwer-
U'!L'""ijl!" IBSBIM WULÜÏJiJgl
knorrepot zijn. Ik ben er blij, over, dat
je eens wat afwisseling] krijgt".
Toen ik Dinsdag daarop' in onze eet
kamer verscheen, was ik géheeil gekleed'
voor mijn beizoek. Mijn schets, die miss
Mowbray zoo mooi vond, had ik af, mijin
beurs was vooriooipig weer goed voor
zien en oom voelde zich de laatste da
gen weer veel beterer was dus re
den voor de opgewektheid, waarmede ik
gereed stond mijn „vrijen dag" te genie
ten.
lOom verwelkomde mij, met een blijr
den glimlach en veegde zijn brilleglazen
eens goed qf, om mij- in mijn uitgaanisi-
toilet 'te kunnen bewonderen. Jnist. was
hijl 'bezig een lofrede op mij' af te steiken,
toen Wielgeratel weerklonk en ik begreep,
dat miss Mowbray de straat kwam inrijl-
den, om mij' af tp halen.
Zij w:as bet inderdaad. Zonder hulp
Van den palfrenier sprong ziji uit het rij
tuig, allerliefst gekleed' in een wintel-toilet
van violet fluweel, met bont omzet.
„Het is zulk prachtig weer", zeide zij
na de wederzijldsche begroeting, „en ik
verbeeldde mij, idat een toertje vóór de
lunch ons geen kwaad zal doen".
Begrijpelijkerwijze had ik, daar niets, op
tegen, het was een onbeschrijfelijke ver
kwikking voor mij1 een poos- de huizen
en straten vaarwel te, zeg'gen en den
kouden .wind langs mijn gelaat te voelen.
ping van het militairisme is niet alleen
een groot-ideaal', maar moest eigenlijk
ook een groote politieke winstpost zijin.
iWijl zijn er niet in geslaagd, ze aldus
te gebruiken. Integendeel, indien wij de
effectieve strijdkracht van het Russische
volk hebben verloren, dan is dit in geen
geringe \.mate te wijten aan het feit, dat
wij het Russische volk hebben laten gp-
looven, dat onze eisehen de grenzen van
rechtvaardigheid en noodzakelijkheid over
schreden.
Indien de „fluisteringen oiver Elzas-
Lotharingen nimmer sterker hebben weer
klonken dan een zuchtje, dan is "dit ge
deeltelijk daardoor, dat op- het oogen-
blik waarop zlij oor troffen, stemmen
opgingen, welke op zinnelooze manier
over den linkeroever van den Rijn spra
ken. Indien de ramp in Italië ons, ter
toe brengt de werkelijkheid onder dé
oogen te zien, dan moeten wij, beginnen
te breken met alle, geklets van dien aard,
geklets dat nadeeliger is in het eigen
land en veel gevaarlijker in zijn uitwer
king naar buiten dan eenigerlei paci
fisme.
Wij moeten vasthouden aan een dui
delijkere en nauwere omschrijving onzer
oorlogsdoeleinden en onze woordvoer
ders 'verzoeken het „bluf'-element uitte
schakelen en zich te stellen op den te
genwoordig,en grondslag, waarop zijmee-
nen, dat de vrede mogelijk 'is.
K«rta «orlogsberiobten.
Aan boord van de Portugeeschè
kanonneerboot „Beira," die voor het mar
rine-arsenaal'geankerd lag, had een ont
ploffing plaats; die een doode en 14
gewonden eischte.
Van half Juli tot half November
hebben de Centralen 45,550 vierkante
K.M. terrein gewonnen. In deze periode
maakten zijl 390,500 gevangenen en ver
overden 3233 kanonnen. De buit aan
overig] oorlogsmateriaal is onoverzienbaar.
Voor een papieren hemd betaalt
men thans in Duitschl'and 12 Mark.
In het laatste jaar werden in de
city van Londen bij; verkeersongelukken
1'5 personen gedood en 1004 gewond'.
Wekelijks worden van Engeland uit
circa 10,000,000 brieven naar de troe
pen in Frankrijk 'g!ez;onden. Maar hoeveel
worden nooit beantwoord?
Wegens' gebrek aan ruwe tabak
zijn in Duitschland per verordening1 15
stoffen aangewezen, die in de plaata
van tabak verwerkt of daarmee ver
mengd mogen worden. Behalve dezle ver-
Zoekt de tabaksindustrie nog hop als
zoodanig! te mogen bezigen.
Op uitnoodiging van dei Vereenigde
Duitsche pers zijn te Berlijn een groot
aantal' Oostenrijksche dagbladschrijvers te
Berlijn aangekomen. Wegens vertraging
in dén treinenloop werden de Hongaar-
sche journalisten pas 'tegen den avond
verwacht.
- Van Bornhoim zijn al vroeger sitóen-
k;olen gekomen, maar het warmlevermo-
gen was niet groot en de prijs waa
laag, zoo'dat men de ontginning staakte.
Nu echter de' steenkool zooveel meets
waardei heeft, zal1 men het weTlt weer
opvatten, ai kost het veel geld, want
de laag] ligt van 40 tot 130 M. diept
De Petit Parisien verneemt uit Was
hington, dat er een dictator zat worden
aangesteld voor het controleeren van da
spoorwegen. Hoover is belast met de
controle der levensmiddelen.
Voor bet eerst in mijn leven waardeerde
ik ten volle het gem'ak en genoegen van
een jjijtuig.
Wij deden een verrukkelijk rijtaelrtjiei en
babbelden gezellig 'met elkaar. Op bijna
alle punten dachten wij eenstemimig en in
^maak en gévoelens' kwamen wij zoozeer
met elkaar overeen, dat wij! er letterlijk
kinderachtig opgewonden over waren
vóór onze rit geëindigd was; hadden wij
elkaar al herhaaldelijk verzekerd, dat het
was ,of wij elkaar reeds jaren kenden en
ook besloten wij! elkaar bij den voornaaml
te noemen. iMaar bij het huiswaarts rijden
had er iets plaats, dat mijn vreugde zeer
bekoelde. Bij bet oversteken van Gyde-
park moesten wij plotseling langzaam rijf
den, -omdat er een sierlijk rijtuigje, met
twee alleraardigste hitten bespannen, ons
in vollen draf voorbijreed.
„O, wat 'n allerliefste hitjes", riep Eleot-
nore, „en wat een doididerig rijtuigje. Maar
zeg, Chrystie, zag je dien jongen heer,
die naast idie dame ziif. Wat lag hij zelf
genoegzaam achterover, zopi vreeselijk in
genomen met zich zelf, dunkt mij, maar
bij is „yerbiazend mooi. De dame rijjdt
bijzonder gloed, maar is afschuwelijk lee-
lijkiMaar wat s'cheelt je, Chrystie,.
je bent toch niet onwel?"1
(Wsaeöt ravoJpi,]
